[ จอมทัพ VS มัจฉา ]
เขา...เมื่อศัตรูกลายเป็น 'หัวใจ'
เธอ...เมื่อหัวใจกลายเป็น 'ศัตรู'

จอมทัพ & มัจฉา
“นี่..!”
ฉันจ้องจอมทัพด้วยสายตาไม่เข้าใจ
ในเมื่อฉันเจอพี่เจ้าจอมแล้ว...เขาก็น่าจะปล่อยฉันไปสิ
ปล่อยให้ฉันเป็นอิสระ เหมือนที่เขาต้องการมาตลอด
“อย่าไปนะ...”
มือหนาของจอมทัพยังคงจับมือของฉันไว้แน่น เขาบีบมันแรงขึ้นกว่าเก่า แต่ไม่ได้ต้องการให้ฉันเจ็บเหมือนที่ผ่านๆ มาหรอก
เพราะตอนนี้ใบหน้าของเขามันกำลังแดงก่ำเหมือนคนกำลังจะร้องไห้
อะไรนะ จอมทัพนี่นะกำลังจะร้องไห้ !
เหอะ..เชื่อเขาเลยจริงๆ อยากจะแสดงละครหลอกอะไรฉันอีกล่ะ
“ฉันเจอคนรักของฉันแล้ว นายก็ควรปล่อย..ฉะ...”
“ของร้องล่ะอย่าเพิ่งไป”
“จอมทัพ..”
ฉันถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำใสๆ ที่ไหลลงมาจากดวงตาคู่ดุดัน
นี่จอมทัพกำลังขอร้องฉันไม่ให้ไปอย่างนั้นเหรอ
? มันเพื่ออะไรกัน ?
“ตลอดเวลาผ่านมา...นายไล่ฉันออกจากชีวิตนายมาตลอด ทำสารพัดวิธีที่จะให้ฉันอยู่ห่างจากนาย
แล้วตอนนี้นายกำลังขอร้องให้ฉันอยู่ต่อเนี่ยนะ...นายทำเพื่ออะไร เพื่อความสะใจของนายอีกหรือเปล่า !”
“ไม่ใช่..” จอมทัพส่ายหน้าไปมาช้าๆ
“อย่างนั้นเพราะอะไรล่ะ ?”
“เพราะ...ฉัน-รัก-เธอ นะ
มัจฉา”
:: คำเตือน ::
แล้วจะรู้ว่าอีเฮีย 'จอมทัพ' มันร้ายยิ่งนัก
อะไรที่ผมว่ามันไม่ใช่ก็คือ...ไม่ใช่!
จะทำให้มันใช่ยังไงก็ทำไม่ได้!
แต่เจอแม่นาง 'มัจฉา' ช่างร้ายยิ่งกว่า
อะไรที่ฉันบอกว่าใช่ ก็คือ...ใช่!
อะไรที่ฉันบอกว่าได้ ก็คือ...ต้องได้!
[จอมทัพ :: เจ้าจอม]
[มัจฉา]
แวะมาเปิดเรื่องใหม่(อีกแล้ว^^)
อันที่จริงเรื่องนี้เคยแต่งขึ้นมาครั้งนึง แต่ล่มไม่เป็นท่าT^T
เลยอยากเอาพล็อตเดิมมาแก้ไขใหม่ให้มันดีขึ้น
เพราะโปรเจกต์นี้คิดกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง
ซึ่งตอนแรกจะแต่งกันคนละเรื่อง
แต่เพื่อนให้โอกาสเราเริ่มแต่งก่อน
ครั้งนี้สัญญาว่าจะแต่งให้จบ (มั้งนะ?)
แอตเพจ FACEBOOK คลิ๊กที่รูปนะคะ
V