นิยาย เล่ห์รานใจ นิยายชุด...รักทุกฤดู :: ฤดูที่เจ็บปวด : Dek-D.com

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ อาจมีเนื้อหาที่รุนแรงบ้าง มีคำหยาบคายบ้าง

นั่นก็เพื่อสร้างอรรถรสในการอ่านเพื่อให้เข้าถึงอารมณ์ของตัวละครมากขึ้น

ไม่มีเจตนายุยงเยาวชนไปในทางที่ไม่เหมาะสม

มีคำสอนสอดแทรกอยู่ในเนื้อหา

ภาพบุคคลเป็นเพียงส่วนประกอบ ไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับเนื้อหาในเรื่องนี้

** เสพเพื่อความบรรเทิงเท่านั้น การอ่านควรใช้วิจารณญาณร่วมด้วย **

Start : 28 - 03 - 2021

เล่ห์รานใจ

(นวนิยายรักชุด...รักทุกฤดู :: ฤดูที่เจ็บปวด)

“แกมันหัวสูง หึ! คงวางแผนมาดีแล้วสิท่า คิดจะกอบกู้ชื่อเสียงของตัวเองกลับมาด้วยการเหยียบฉันกับพี่คินให้จมดินเลยหรือไง!”

'วันวิวาห์' รู้ว่าเธอไม่ได้จงใจปล่อยคลิปทำลายพี่สาวซ้ำเป็นหนที่สอง แต่ก็ปฏิเสธไม่ลงว่าตัวเองไม่มีส่วนรู้เห็นเรื่องนี้ ในเมื่อ...ทอปัดผู้จัดการส่วนตัวของเธอพูดเหมือนกับที่วรรณิดาคิดเอาไว้ไม่มีผิด

แต่มันจะผิดอะไร ในเมื่อชื่อเสียงของเธอมันป่นปี้ย่อยยับ และเสียหายยิ่งกว่าคนเป็นพี่สาวตั้งหลายเท่า

วันวิวาห์ถอนหายใจเหนื่อยล้า ที่ผ่านมาเธอเจอเรื่องหนักหนามากมายจริงๆ วรรณิดาคงไม่คิดถึงตรงนั้นด้วยซ้ำว่าเธอต้องผ่านอะไรมาบ้าง

เธอต้องเจอผู้คนมากมายถามไถ่เรื่องที่เกิดขึ้นซ้ำมาซซ้ำไป ต้องฝืนยิ้ม ทำหน้าเป็นทองไม่รู้ร้อน ทั้งที่ในใจน้ำตาไหลพรากจนแทบจะเป็นสายเลือดอยู่แล้ว พี่สาวเธอโดนแค่นี้นับว่ายังน้อยกว่าที่เธอต้องแบกรับความหนักใจทุกวัน

“แล้วจะโวยวายแหกปากประจานตัวเองทำไม! ในเมื่อมันก็เป็นราคาที่คนอย่างพี่ฝ้ายสมควรจ่ายไม่ใช่เหรอ ทำเลวอะไรไว้...ผลกรรมมันก็ตามสนองอย่างนั้นแหละ” วันวิวาห์หมุนปลายเท้ากลับมาต่อว่าด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น กดสายตามองต่ำอย่างจงใจหยามเหยียดอีกฝ่าย และหวังอย่างยิ่งว่าพี่สาวของเธอจะเลิกบ้า กลับมามีสติเป็นผู้เป็นคนเสียที “หรือคิดว่าตัวเองควรเป็นฝ่ายได้รับอย่างเดียว ไม่ต้องเสียอะไรทั้งนั้น แบบนั้นมันออกจะเห็นแก่ตัวเกินไปหน่อยนะ มัวแต่ชี้นิ้วโทษคนอื่น ทำไมไม่ส่องกระจกมองตัวเองบ้าง พี่ฝ้าย...ช่วยตั้งสติ แล้วกลับไปเริ่มต้นชีวิตใหม่เถอะ ถือว่าฟรานขอร้อง”

“หึย! นังเด็กบ้า!” แทนที่จะยั้งคิด ยั้งทำเพราะคำเตือนของน้อง วรรณิดากลับเดือดพล่านจนยกมือฟาดหน้าของวันวิวาห์เต็มแรง พลางชี้หน้าด่ากราด “ฉันแค่อยากให้แกเจียมตัวเองเอาไว้บ้าง ไม่ใช่อวดดีมาสั่งสอนคนอื่นปาวๆ ที่จริง...ฉันแค่อยากได้พี่คินคืนแล้วจะจบเรื่องทุกอย่าง แต่ดูที่แกทำสิ..”

วรรณิดาพูดไปน้ำตาก็ไหลออกมาอาบหน้า แต่แววตาไร้สำนึกเพราะทิฐิที่สูงเสียดฟ้า คิดเสมอมาว่าตัวเองคือฝ่ายถูก และวันวิวาห์คือฝ่ายที่เกิดมาพรากทุกอย่างจากเธอไปจนหมดสิ้น เวลานี้เธอไม่เหลืออะไรอีกแล้ว พ่อแม่ ครอบครัว งานที่ทำหรือแม้แต่...คเณศ

จะว่าไปตั้งแต่มีปากเสียงกันวันนั้น คเณศก็ไม่ได้มาหาเธออีก เขาเงียบไปเลย

“แล้วพี่เดือดร้อนเรื่องอะไร ในเมื่อเท่าที่ฟรานอ่านความคิดเห็น ทิศทางลมออกจะสงสารคนแบบพี่ด้วยซ้ำ มีแต่ฟรานกับพี่คินนั่นแหละที่โดนชาวบ้านด่าไม่เว้นแต่ละวัน ที่โวยวายเพราะห่วงผัว หรือร้อนตัวกันแน่”