[exo m,k] วุ่นนักรักงงๆ

   

 Intro

Sehun Part

"ไควันนี้นายเตรียมคำพูดมาปะทะกับคยองซูหรือยัง"

"เรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องเตรียมเลย"

"มันออกมาจากใจใช่มั้ยล่ะ"  เพื่อนตัวโย่งที่พึ่งจะมาถึงพูดขึ้น

"จากใจบ้าอะไรของนาย"

"หรือไม่จริง ใช่มั้ยเซฮุน"

ผมยักคิ้วเป็นเชิงเห็นด้วยกับชานยอน  ผมก็ไม่รู้นะว่าทำไมมันไม่เคยพูดดีกับคยองซูเลย

"นั่นไงพูดถึงก็มาแล้ว"  ไคเรียกผมให้ดูคนตัวเล็กสองคนที่กำลังเดินเข้ามาให้ห้องเรียนพร้อมกัน  สองคนนั่นคือแบคฮยอนกับแ คยองซูหรือที่เพื่อนเรียกว่าดีโอ้

"ไงเตี้ย วันนี้ไม่มีหนุ่มมาส่งหรอ"  ไคทักคนตัวเล็กด้วยคำพูดกวนประสาท  ทำให้คนถูกถามทำตาโตที่แทบจะกระเด็นออกมากระแทกหน้าคนถาม

"มันเรื่องของนายรึไง"

"ก็แค่ถามดูเฉยๆ เผื่อว่าขาดแคลนน่ะ"

"นี้ฉันไม่ได้บ้าผู้ชายขนาดนั้นนะ"

"ใครจะไปรู้ก็เห็นมีมาส่งทุกวัน ไม่ซ้ำหน้าเลย"

"นายจงอิน!! "  คยองซูถึงกับพูดชื่อจริงของไคออกมา เป็นสัญญาณว่าความอดทนของคยองซูตอนนี้ไม่เหลือแล้ว" เตรียมหลบได้เลย

ผมกับชานยอนรีบมุดตัวลงใต้โต๊ะ  หลบบรรดาหนังสือสมุด ปากกา หรืออะไรที่สามารถหาในห้องเรียนได้ ถูกปามาทางไคที่ยังไม่ได้ตั้งท่ารับจนโดนไปไม่ใช่น้อย

Lay Part

ผมใช้ความอดทนอย่างสูงในการนั่งเรียนวันนี้ ก็พวกเจ้าพ่อหลังห้องเอาแต่ส่งเสียงดังตลอดทั้งวิชา อาจารย์ก็ไม่อยากจะเตือนแล้วเพราะต่อให้ดุให้ด่ายังไงพวกนั้นก็ไม่สำนึกอยู่ดี

"นี้พวกนาย" ปมทนกระทั่งอาจารย์เดินออกจากห้องแล้วลุกขึ้นชี้หัวหน้าโจกตัวสูงที่อยู่หลังห้อง

"มีอะไร"นายหัวโจกตอบเสียงเรียบ

"ในระหว่างเรียนพวกนายช่วยนั่งเงียบๆหน่อยไม่ได้หรอ"

"ได้งั้นชั่วโมงต่อไปฉันจะเงียบหน่อยละกัน"

"ขอบคุณ" ผมเตรียมเดินออก

จากห้องแต่ก่อนออกขอพูดอะไรหน่อยละกัน"ฉันดีใจนะ"

"ฮะ ดีใจเรื่องอะไร"นายหัวโจกถาม

"ก็ดีใจที่นายยังฟังภาษาคนออกยังไงละ" ผมทิ้งระเบิดก้อนใหญ่ไว้ในห้องก่อนจะเดินออกมาอย่างผู้ชนะ  โดยมีลู่ล่านเพื่อนสนิทวิ่งตามออกมาติดๆ

"นายสุดยอดมากเลยเลย์  คริสพูดไม่ออกเลย"

"หึ พวกนั้นต้องเจอแบบนี้แหละ"

"ไปเถอะ กินข้าวกัน"

ภายในห้อง

กลุ่มนักเรียนชายที่ยังนั่งหลังห้อง

"เป็นไงคริสถึงกับพูดไม่ออกเลยหรอ"

"เงียบนะเฉิน" คนถูกว่าพูดขัดขึ้น

"โอเค ฉันเงียบก็ได้"

"ฉันว่านะ นายควรตั้งใจเรียนว่านี้นะคริส"คนตัวเล็กที่ตอนแรกไม่ได้อยู่ต้องนั้นพูดขึ้น  ขณะเดินมาเก็บของที่ล็อคเกอร์หลังห้อง

"ก็ห้องเรียนมันไม่มีอะไรน่าสนใจหนิ ซิ่วหมิน"

"ใครบอกว่าไม่มีล่ะ นายไม่สนใจเองต่างหากล่ะ"

"โอเค ต่อไปฉันจะพยายามสนใจล่ะกัน" คนตัวสูงเชื่อฟังคนตัวเล็กอย่างง่ายดาย ซิ่วหมินเป็นเพียงคนไม่กี่คนที่บรรดาหนุ่มๆแก๊งค์มามาเฟียจะเชื่อฟัง ก็ซิวหมินเป็นคนยิ้มง่าย ร่าเริง เขากับคนได้ง่าย ไม่กลัวที่จะทำความรู้จักกับมาฟียที่หลายคนเลี่ยงที่จะไม่รู้จักดีกว่า

"นายก็เหมือนกัน อาเฉิน"คนตัวเล้กหันไปออกคำสั่งกับเฉินที่ยืนร่วมเหตุการณ์อยู่ตรงนั้นอีกคน

"นี่อาเปานายจะว่าฉันไม่ได้นะ เทอมนี้เกรดฉันต่ำกว่านายนิดเดียวเอง" เฉินยื่นมือไปขยี้ผมของอาเปา หรือซิวหมินอย่างเอ็นดู

"เทอมหน้านายก็แซงฉันให้ได้สิ"

"ไม่อะแค่นี้ก็พอแล้ว ขี้เกียจอ่ะ"เฉินเป็นสมาชิกคนเดียวในแก๊งค์มาเฟียที่มีเกรดเฉลี่ยค่อนข้างสูง นี่ขนาดไม่ค่อยตั้งใจเรียนนะ

    



 

***
ขอโทษที่เข้ามาดูซะนาน
เลยไม่เห็นว่ามีคนอยากได้ฉากตัดฉึบๆ
ถ้าไม่เป็นการรบกวนจนเกินไป
supawan kongkokfag
นี่ชื่อเฟสนะคะ ทักมาขอได้เลย ทั้งเรื่องวุ่นนักรักงงๆ เเล้วก็เรื่องKrislay Married Life
ขอกันเข้ามาได้เลยนะคะ^^

:)  Shalunla THE GIRL IN : L