คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : CHAPTER 7
Chapter 7
“คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”ทันทีที่ชานยอลมาถึงบ้านของคริสตัล เขาก็รีบเข้าไปหาด้วยความเป็นห่วง สีหน้าของเขาต็มไปด้วยความตกใจเมื่อได้ยินจากคนปลายสายเล่าให้ฟัง เขาก็รีบออกมาโดยไม่คิดอะไรทั้งสิ้น
“ฉันไม่เป็นไรค่ะ ขอโทษที่ต้องรบกวนคุณ ฉันนึกถึงใครไม่ออกจริงๆ”คริสตัลกล่าว
“ไม่เป็นไรหรอกครับ แล้วโจรมันได้ของมีค่าอะไรไปหรือเปล่าครับ”ชานยอลกล่าวเมื่อเดินเช็คดูรอบๆตัวบ้าน
“ไม่ค่ะ พอดีตัลมาเห็นทัน มันก็เลยรีบหนีไป”คริสตัลกล่าวอธิบาย แล้วยกชาร้อนๆมาให้ชานยอลดื่ม
“คุณอยู่คนเดียวแบบนี้ ดูจะอันตรายไปหน่อยนะครับ แล้วพี่ชายคุณล่ะผมเคยได้ยินคุณพูดถึง”
“พี่ชายของฉันเขาไม่อยู่แล้วล่ะค่ะ….เขาจากฉันไปแล้ว”คริสตัลพูดสีหน้าของเธอดูเศร้าลงเมื่อพูดถึงพี่ชายของเธอ ชานยอลที่เห็นอย่างนั้นก็รู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไรเลยไม่ได้ถามต่อ
“ผมเสียใจด้วยนะครับ”ชานยอลแสดงความเสียใจและจับมือคริสตัลไว้ให้กำลังกับหญิงสาว
“ขอบคุณมากนะคุณชานยอล สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง”คริสตัลกล่าวขอบคุณ และยิ้มให้แสดงถึงความเข้มแข็งของเธอ ทำไมเธอถึงอบอุ่นและปลอดภัยเวลาที่ได้อยู่ใกล้ชานยอลแบบนี้น่ะ มันเกิดอะไรกับความรู้สึกเธอกันแน่
“ผมกลับก่อนนะ ล็อกบ้านให้ดีล่ะ อ่อชาของคุณอะไรมาก”ชานยอลกล่าวลา แต่ก็ไม่ลืมกำชับถึงเรื่องต่างๆแล้วก็ออกไป
“ทิฟฟานี่ เธอมีคู่หมั้นที่แสนดีจริงๆ”คริสตัลกล่าวกับตัวเองเบาหลังจากชานยอลออกไป
........................................................................................................
“นี่ นายจะลักพาตัวฉันไปไหนกันแน่เนี่ย”ยุนอาเริ่มบ่น เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มขับรถพาเธอมาไกลพอสมควร และมันก็ค่ำแล้วด้วย
“นั่งไปเงียบๆเถอะน่า ฉันคิดผิดหรือเปล่าที่พาเธอมาด้วย”คริสกล่าวตอบ
“งั้นก็จอดรถสิ....นายจะได้ไม่รำคาญ”ยุนอากล่าวประชด แล้วจู่ๆคริสก็จอกรถทันที เมื่อเธอพูดยังไม่ทันขาดคำ หมอนี่กำลังจะกวดประสาทเธองั้นหรอ
“ลงไปสิ…..”คริสลงจากรถแล้วกล่าวกับยุนอาให้เธอลงจากรถ
“นี่….นายเอาจริงหรอ ฉันแค่พูดประชดเองน่ะ”ยุนอากล่าวหน้าเสียๆ เมื่อคริสพยายามให้เธอลงจากรถ
“ก็มันถึงแล้ว…เธอจะนั่งอยู่แบบนี้ก็ตามใจ”คริสกล่าวก่อนจะเดินไป ยังทุ่งหญ้ากว้าง แถมข้างหน้ายังเป็นทะเลทราบอีกด้วย ถ้ามาตอนกลางวันมันจะสวยขนาดไหนกันน่ะ
“อากาศสดชื่นดีจัง….ถ้าเป็นตอนกลางวันคงจะสวยมากๆแน่เลย”ยุนอากล่าวแล้วนั่งลงข้างคริส
“ดูนั่นสิ”คริสกล่าวแล้วชี้ไปบนท้องฟ้า เมื่อเห็นว่ามีดาวตก
“อ่ะ….มีดาวตกด้วย”ยุนอาแหงนมองตามที่คริสชี้ ก่อนจะตั้งจิตอธิฐาน ตามคำบอกกล่าว
“นี่แหละน๊าพวกผู้หญิง…”คริสมองยุนอาที่กำลังตั้งใจอธิฐาน ทำให้นึกถึงใครบางคน ที่เคยทำแบบนี้มาก่อน
“ทำไมนายถึงพาฉันมาที่นี่”ยุนอาหลังจากที่อธิฐานเสร็จก็หันมากล่าวกับคริส ที่เหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
“ก็แค่ไม่มีเพื่อนมา”คริสตอบหน้าตาย แล้วหันหนีไปอีกทาง
“นายเห็นฉันเป็นเพื่อนแก้เหงาหรือไงฮ่ะ นึกจะลากไปไหนมาไหนตามใจชอบ”ยุนอากล่าวเคืองๆก่อนจะลุกขึ้นเพื่อหนีหน้าชายหนุ่ม ให้ตายเหอะหลายวันที่ผ่านมาเธอนั่งคิดถึงหมอนี่ทำไมกัน
“นี่เดี๋ยวก่อนสิ….ความจริงแล้ววันนี้เป็นวันเกิดของฉัน”คริสกล่าวออกมาเมื่อเห็นว่ายุนอากำลังจะเดินหนีไป ยุนอาหยุดเดินแล้วกับมานั่งข้างๆชายหนุ่มอีกครั้ง
“ทำไม...ไม่บอกทีแรก”ยุนอากล่าว แล้วหยิบขนมช็อกโกแลตในกระเป๋าออกมา ยื่นให้กับชายหนุ่ม ก่อนจะร้องเพลงวันเกิดแบบน่ารักๆออกมา จนคริสต้องหัวเราะออกมา
“ปัญญาอ่อน...อายุเท่าไหร่แล้วเธออ่ะ”คริสกล่าวเหมือนจะเป็นคำด่า แต่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขายิ้มได้แบบนี้ เมื่ออยู่ข้างเธออีกแล้วนะ
………………………………………………………………………………………………………………..
ติ๊ดๆๆๆ
เสียงข้อความที่ดังขึ้น ปลุกให้ทิฟฟานี่ตื่นจากการหลับใหล เธอคว้ามือถือมาดูอย่างงัวเงีย แล้วเปิดอ่านข้อความนั้น มันเป็นเบอร์ที่เธอไม่คุ้นเอาเสียเลย
“ขอโทษที่ขัดเวลาดินเนอร์ของคุณ”ข้อความสั้นๆที่ส่งมา ทำให้หญิงสาวเริ่มเอ๊ะใจอะไรบางอย่าง สักพักก็มีอีกข้อความเข้ามา เป็นรูปของชานยอลที่ยืนอยู่หน้าบ้านของ คริสตัล จอง สถาปนิกที่ออกแบบเรือนหอของเธอ
“คุณทิฟฟานี่ เข้าไปไม่ได้นะค่ะ คุณชานยอลประชุมอยู่”พนักงานหน้าห้องพยายามห้ามหญิงสาวไว้ แต่ก็ไม่มีให้ห้ามได้สักคน
“ฟานี่! คุณมาทำอะไรที่นี่”ชานยอลกล่าวอย่างตกใจ เมือ่เห็นทิฟฟานี่เดินเข้ามาในห้องประชุมอย่างไม่เกรงใจใครทั้งสิ้น
“ฟานี่มีเรื่องต้องพูดกับยอล”
“เมื่อคืนคุณไปไหนมา”ทิฟฟานี่กล่าว ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ
“เมื่อคืน แค่เรื่องเมื่อคืนทำให้คุณต้องบุกเข้าไปหาผมในห้องประชุมเลยหรอ”
“คุณตอบฟานี่มาสิ….ว่าคุณไปไหนมา”
“โอเค…เมื่อคืนผมไปบ้านคุณคริสตัล เพราะเธอบอกว่ามีโจรขึ้นบ้าน”
“แล้วคุณก็ไป…คุณเชื่อมัน แล้วคุณก็ทิ้งฟานี่ไว้ นังนั่นมันมีอะไรดี คุณถึงโง่เชื่อมันทุกอย่าง”
“ฟานี่….มันไปกันใหญ่แล้วนะ คุณไม่มีเหตุผลอีกแล้ว รู้ไหมผมผิดหวังกับคุณซ้ำแล้วแล้วซ้ำเล่า ผมคิดผิดหรือเปล่าที่จะใช้ชีวิตร่วมกับคุณ”ชานยอลกล่าว อารมณ์ที่เขากลั้นมาทั้งหมดมันกำลังจะหมดความอดทน กับคำพูดที่หญิงสาวดูถูกเขาเช่นนี้
“งั้นก็อย่าแต่งงานกันสิ…ฟานี่ก็เป็นอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว”ทิฟฟานี่กล่าวแล้วถอดแหวนปาใส่ชายหนุ่ม
“ผมว่าตอนนี้ เราคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วล่ะ คุณกลับไปบ้านซะเถอะ ผมจะไปประชุมต่อ”ชานยอลก้มลงเก็บแหวนขึ้นมาก่อนจะเดินหนีไปที่ห้องประชุม ทิฟฟานี่ได้แต่มองตามด้วยอารมณ์โกรธและความเจ็บปวดที่มันเกิดขี้น
“แกนัง คริสตัล แกได้เห็นดีกับฉันแน่”ทิฟฟานี่กำมือแน่น แววตาเต็มไปด้วยความเครียดแค้นผู้หญิงที่ชื่อคริสตัล
.........................................................................................................................
เอาตอน7มาต่อให้เลย ไม่อยากทรมานรีดเดอร์ ตัลแผนร้ายมากๆ
คริสยุน ช่วงนี้หวานไปหน่อยน่ะ ยังไงติดตามกันต่อไปด้วยเน้อออ
ความคิดเห็น