คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : CHAPTER 6
Chapter 6
“ผมช่วยถือไหมครับ”ชานยอลที่แวะมาดูความคืบหน้าของเรือนหอของเขา เอ่ยปากช่วยคริสตัลถือของเมื่อเห็นว่าเธอหิ้วของพะรุงพะรังเข้ามา
“ขอบคุณค่ะ”คริสตัลส่งให้โดยไม่ปฏิเสธ
“วันนี้คุณทิฟฟานี่ ก็ไม่มาอีกหรอค่ะ”คริสตัลเอ่ยถามอย่างสงสัยเมื่อไม่เห็นทิฟฟานี่ คนสำคัญของเธอ แสดงว่าแผนการของเธอมันยังอ่อนไป ไม่พอให้ทิฟฟานี่รู้สึกรู้สา
“ครับ ผมแวะมาคนเดียว คุณมาแท็กซี่ ทุกวันเลยหรอครับ”ชานยอลกล่าวตอบ และสังเกตเห็นว่าวันนี้คริสตัลมาแท็กซี่
“อ่อ…พอดีว่ารถของตัลเสีย เลยต้องมาแท็กซี่ไปสักพัก”
“เป็นผู้หญิงนั่งแท็กซี่คนเดียว มันดูอันตรายไปนะครับ”
“ทำไงได้ล่ะค่ะ ก็มันไม่มีทางเลือก”คริสตัลกล่าว
“แล้วคุณไคล่ะครับ เขาไม่มารับส่งคุณหรอ”
“ไคเขาเป็นเจ้านายฉันนะค่ะ จะให้มารับส่งฉันได้ยังไง”
“อ่ะ ….ผมต้องรีบไปบริษัทแล้วสิ พอดีมีประชุม เย็นนี้ผมจะแวะมานะครับ อย่าเพิ่งรีบกลับล่ะ”ชานยอลมองดูนาฬิกาและเห็นว่าใกล้เวลาประชุมแล้ว จึงรีบกลับออกไป แต่เขารู้สึกว่าอยากจะมีเวลาที่คุยกับผู้หญิงคนนี้นานๆน่ะ
“คุณติดกับฉันแล้วล่ะ ชานยอล”คริสตัลยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“เฮ้อ….”ยุนอาถอนหายใจเฮือกใหญ่ นั่งมองโทรศัพท์ไปมา ตั้งแต่วันนั้นเธอก็ไม่ได้เจอตำรวจหัวทองคนนั้นอีกเลย นี่เขาไม่คิดจะโทรมาหรือติดต่อหาเธอมั่งหรือไงน่ะ
“แล้ว…เราจะคิดถึงหมอนั่นทำไม เลิกคิด เลิกคิดๆๆๆ”ยุนอาส่ายหัวไปมาให้เลิกคิดเรื่องที่มันรบกวนงานของเธอ
“เป็นอะไร ยัยยุน นั่งบ่นอะไรของแก”คริสตัลที่แวะเข้าบริษัทมาตอนกลางวัน เพื่อจะหาเพื่อนไปทานข้าว นั่งเห็นยุนอากำลังบ่นอะไรสักอย่างเลยเข้าไปทัก
“ป่ะ….เปล่า แกมาก็ดีเลย ไปหาอะไรทานกันหน่อยสิ”
“ยัยยุน บอกมาเดี๋ยวนี้น่ะ ว่าวันนั้นที่ไนต์คลับแกหายหัวไปไหน ปล่อยฉันไว้คนเดียว”คริสตัลจ้องเพื่อนอย่างจับผิด เพราะเธอถูกยุนอาทิ้งไว้ให้รอเก้อ จนเธอต้องกลับบ้านไปคนเดียว
“โทษทีน๊า…พอดีว่าฉันปวดหัวมากๆเลยอ่ะ เลยไม่ได้บอกแก แอบหนีกลับไปก่อน”ยุนอากล่าวออกมา ยิ้มแห้งๆและหลบสายตาที่คริสตัลจับผิด เธอจะบอกได้ไงว่าไปนั่งดื่มกับคนที่เพิ่งรู้จักจนเมาแล้วไปเข้าโรงแรมกัน
“อย่างงั้นหรอ ฉันโทรไปที่บ้านแก แม่แกก็บอกว่าแกยังไม่ได้กลับบ้านทั้งคืน…..”คริสตัลกล่าว
“เอ่อคือ….ฉันไปนอนบ้านๆ เอ่อ…”ยุนอาตอบตะกุกตะกัก
“ทำไม ไม่บอกไปล่ะ ว่าเรานอนด้วยกัน”จู่ๆชายหนุ่มที่นั่งโต๊ะด้านหลัง ก็ลุกขึ้นมาตอบแทนยุนอาที่พูดตะกุกตะกัก ไม่เป็นเม็ดให้รู้เรื่องรู้ราวกันไป
“คริส!!!”ยุนอากล่าวออกมาอย่างตกใจ และไม่เชื่อสายตาเมื่อคนที่ทำให้เธอไม่เป็นอันทำงาน จะมาปรากฏต่อหน้าเธอ ตอนนี้
…………………………………………………………………………………………………………
เหตุการณ์เมื่อหลายวันก่อน ทำให้ทิฟฟานี่ไม่ค่อยกล้าที่จะออกไปไหนคนเดียว และเธอก็เก็บตัวอยู่ในบ้านมาตลอดหลายวันที่ผ่านมา
“ชวนยอลมาทานอาหารที่บ้านดีกว่า”ทิฟฟานี่กล่าวแล้วส่งข้อความไปหาคู่หมั้นหนุ่มของเธอ ไม่นานก็มีข้อความตอบกลับกับมา แต่มันไม่ใช่เบอร์ของชานยอลแต่กลับเป็นเบอร์ของใครอีกคนที่เธอคุ้นเป็นอย่างดี เธอเปิดข้อความอ่านอย่างกล้าๆกลัวๆ
สิ่งที่ส่งมา เป็นรูปขอเธอที่ถ่ายคู่กับผู้ชายคนหนึ่งอย่างสนิทสนม เหมือนเป็นคนรักกัน ทิฟฟานี่ปาโทรศัพท์ทิ้งทันที หน้าซีดเผือด ในใจกับคิดเรื่องราวต่างๆนาๆ
“ไม่จริง นี่ใครเล่นบ้าอะไร”
“เรื่องของเรามันจบไปแล้ว คุณยังไม่เข้าใจอีกหรอ ฉันไม่เคยรักคุณ! คุณเข้าใจไหม ยงฮวา”ทิฟฟานี่จ้องไปที่รูปอีกใบที่เธอยังเก็บมันไว้ เป็นคนเดียวกับรูปที่ส่งมาที่มือถือของเธอ
“ฉันขอตัวดีกว่านะค่ะ คุยกันตามสบายนะ”คริสตัลกล่าวขอตัว เพราะเธอนั่นเองแหละที่พาให้คริสมาเจอกับยุนอา เพราะตอนที่เธอกำลังจะเข้าบริษัทเธอบังเอิญได้ยินคริสมาสอบถามที่แผนกประชาสัมพันธ์และได้รู้เรื่องราวทั้งหมดจากคริส เธอก็แค่แกล้งถามยุนอาเล่นๆก็เท่านั้น
“นี่ยัยตัล แล้วแกจะไปไหน”ยุนอาเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าคริสตัลขอตัวไป
“ไปทำงานต่อ ส่วนแกก็จัดการธุระแกไปน่ะ บาย”คริสตัลขยิบตาให้ กับยุนอาแล้วเดินจากไป
ตอนนี้จึงเหลือเพียงเธอและคริสที่ได้แต่นั่งมองหน้ากัน บรรยากาศมันดูน่าอึดอัดยังไงชอบกล
“นายมาทำอะไรที่นี่”ยุนอาเป็นฝ่ายเริ่มถามก่อน
“อ่อ…พอดีว่าฉันมาออกตรวจแถวนี้พอดี เลยแวะมา”
“งั้นหรอ…”ยุนอากล่าวออกมา ดูเหมือนเธอจะผิดหวังเล็กน้อยกับคำตอบของชายหนุ่มจึงทำให้เธอเงียบไป แต่เหมือนคริสจับสังเกตได้ จึงลากเธอออกจากร้านอาหารทันที
“เอาล่ะ….ช่วยไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ”
“นายจะพาฉันไปไหนอ่ะ…นี่มันเวลางานอยู่น่ะ”ยุนอากล่าวงงๆเมื่อคริสจับเธอสวมหมวกกันน๊อคและบังคับให้เธอนั่งรถไปกับเขาโดยไม่บอกไม่กล่าว
“ถึงเธอกับไปทำงานตอนนี้เธอก็คิดอะไรไม่ออกหรอก จับไว้แน่นๆล่ะ”คริสหันมากล่าวแล้วยักคิ้วให้หญิงสาวก่อนจะสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์คันโปรดออกไป
...............................................................................................................................
“ผมบอกแล้วไง ว่าอย่าเพิ่งรีบกลับไปก่อน”ชานยอลยืนขวางหน้าคริสตัลที่กำลังจะเดินกลับ แล้วยิ้มให้อย่างคุ้นเคย
“ใช่สิ…ตัลลืมไปซะสนิทเลย คุณมีธุระอะไรกับตัลหรือเปล่า”คริสตัลขมวดคิ้วเมื่อนึกขึ้นได้ว่า ชานยอลกล่าวอะไรกับเธอเมื่อเช้า
“เดี๋ยวเย็นนี้ผมแวะไปส่งคุณที่บ้านก็แล้วกัน”
“ส่งที่บ้าน….”คริสตัลเอ่ยถามกลับอย่างสงสัย ว่าทำไมชายหนุ่มถึงต้องไปส่งเธอที่บ้าน
“ผมเห็นคุณต้องกลับแท็กซี่คนเดียว มันดูอันตรายไปสักหน่อย ให้ผมไปส่งดีกว่านะครับ”ชายหนุ่มกล่าวพร้อมกับเปิดประตูรถของเขา
“ขอบคุณนะค่ะ แต่ว่าแบบนี้ตัลเกรงใจแย่”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ อย่าคิดว่าผมเป็นลูกค้าหรือใครอื่นเลยน่ะครับ เรามาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันดีกว่า”
“งั้นโอเค ต่อไปนี้เราเป็นเพื่อนกัน”คริสตัลยิ้มรับ
“ว้าว บ้านคุณสวยจัง โดยเฉพาะสวนหน้าบ้าน”ชานยอลมองดูบ้านของหญิงสาวแล้วกล่าวชม
“ขอบคุณค่ะ พอดีว่าคุณพ่อเป็นออกแบบ”คริสตัลกล่าวตอบ
“คุณพ่อคุณ เก่งมากเลยออกแบบมาซะสวยเชียว”
“จะไปเดินดูรอบๆสักหน่อยไหมค่ะ”
“วันนี้คงไม่สะดวก พอดีว่าฟานี่นัดผมไปทานข้าวที่บ้าน ไว้คราวหน้าผมไม่พลาดแน่”
“งั้นรีบไปเถอะค่ะ เดี๋ยวคุณทิฟฟานี่จะรอนาน ขอบคุณอีกครั้งน่ะค่ะ”คริสตัลกล่าวลา และยืนส่งจนรถลับสายตาไป
“ยอล ทำไมมาช้าอย่างงี้อ่ะ รู้ไหมฟานี่รอนานแค่ไหนแล้ว”ทิฟฟานี่กล่าวเสียงหงุดหงิดกับชานยอล อาจจะเป็นผลพวงมาจากเรื่องเมื่อตอนกลางวันที่ทำให้เธออารมณ์เสีย
“พอดีว่าผมแวะเข้าไปดูเรือนหอของเรามา แล้วก็เลยไปส่งคุณคริสตัลที่บ้าน”ชานยอลกล่าวตอบอย่างตามตรงกับคู่หมั้นของเขากับความบริสุทธิ์ใจของเขา
“แล้วทำไมคุณต้องไปส่งนังนั่นด้วย มันสำคัญกว่านัดของฟานี่หรือไง”
“ฟานี่ ทำไมคุณต้องหยาบคายกับคุณคริสตัลแบบนั้นด้วยล่ะ”
“ก็ฟานี่ไม่ชอบมัน ฟานี่เกลียดมัน”
“คุณไม่มีเหตุผลเลยนะฟานี่ นี่เรากำลังจะทานข้าวกันน่ะ”ชานยอลกล่าวอย่างเหนื่อยใจกับความไม่มีเหตุผลของคู่หมั้นของเขา
“ก็ไม่ต้องทานสิค่ะ ฟานี่จะทิ้งให้หมด”ทิฟฟานี่กล่าวตัดบท
“ฟานี่ใจเย็นหน่อยได้ไหม อย่าเอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมาทำให้เราต้องทะเลาะกันสิ”ชานยอลกล่าวอย่างใจเย็นแล้วกุมมือคู่หมั้นของเขาไว้
ติ๊ดๆๆๆๆ
“เดี๋ยว ผมรับโทรศัพท์สักครู่น่ะ”ชานยอลกล่าวขอตัวไปรับโทรศัพท์ ทิฟฟานี่ก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ
“ว่างไงนะครับ ใจเย็นๆน่ะเดี๋ยวจะรีบไป”ชานยอลกล่าวอย่างตกใจกับเรื่องที่คนปลายสายเล่าให้ฟัง
“มีอะไรหรือเปล่าค่ะ ยอล”
“คือว่ามีเรื่องด่วน ผมต้องรีบไป ผมคงอยู่ทานข้าวด้วยไม่ได้แล้ว ขอโทษน่ะฟานี่”ชานยอลกล่าวอย่างรีบร้อนแล้วก็ออกไป โดยที่ทิฟฟานี่คู่หมั้นของเขายังไม่ทันรู้เรื่องด้วยซ้ำว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
“ขอโทษด้วยนะ ทิฟฟานี่ ที่ฉันขัดความสุขของเธอ”คริสตัลกล่าวออกมาก่อนจะยิ้มอย่างพอใจ เมื่อวางสายจา
.......................................................................................
แต่รีดเดอร์อย่าหายกันไปหมดล่ะ ติดตามกันต่อด้วยเน้อออ
ความคิดเห็น