คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : CHAPTER 11
Chapter11
“ไม่ได้เรื่องเลย จริงๆแก…งานง่ายๆแค่นี้ก็ทำไม่ได้ ยังจะมีหน้ามาขอเงินฉันอีกหรือไงฮ่ะ”ทิฟฟานี่ จ้องหน้าลูกน้องของตนที่ทำงานตามที่สั่งไม่สำเร็จ และหงุดหงิดที่เธอเองก็โดนคริสตัลตอกกลับ
“คือ…ว่าถ้าคู่หมั้นของคุณไม่เข้ามาขวาง ผมก็คงไม่พลาดหรอกครับ”
“ไปให้พ้นหน้าฉันได้แล้ว ถ้าป๊ามาถามอะไรแกก็ไม่ต้องพูดมากล่ะ เข้าใจไหม หวางจื่อเทา”
“ครั้งหน้าไม่พลาดแน่…ถ้าแกยังไม่ยอมจบดีๆ คริสตัล จอง”ทิฟฟานี่กล่าวกับตัวเอง
“นี่ถึงบ้านฉันแล้ว…ขอบใจที่เดินมาเป็นเพื่อน”ยุนอากล่าวกับคริสที่เดินมาส่งเธอถึงหน้าบ้านหลังจากที่ไปทานข้าวเย็นพร้อมกันกับชานยอลและคริสตัล
“เดี้ยวสิ….คือว่า เธอกับคุณคริสตัลเป็นเพื่อนกันมานานแค่ไหนหรอ”
“ฉัน กับยัยตัลอ่ะหรอ…ก็เป็นเพื่อนกันมาจะเกือบสี่ปีแล้ว เราเป็นนักเรียนทุนที่ไปเรียนด้วยกันอ่ะ….นายถามทำไมอ่ะ สนใจยัยตัลหรือไง”
“นี่….หน้าฉันดูสนใจเพื่อนเธอมากหรือไง ก็แค่อยากรู้ ไปๆเข้าบ้านไปได้ล่ะ ฉันจะรีบกลับ สน.”คริสกล่าวแล้วดันตัวยุนอาให้เข้าบ้านของเธอไป
……………………………………………………………………………………………………….
“ล็อก ประตูบ้านให้ดีๆน่ะครับ ผมขอตัวก่อน”ชานยอลที่มาส่งคริสตัลที่บ้านเหมือนกันกล่าวลากับคริสตัล
“ค่ะ กลับบ้านปลอดภัยน่ะค่ะ”คริสตัลกล่าวแล้วโบกมือลา และยืนยิ้มจนรถของชานยอลลับตาไป เธอลืมตัวอีกแล้ว ที่มักจะมีความสุขเมือได้อยู่ใกล้ชานยอล จนเผลอยิ้มอย่างลืมตัวทุกครั้ง
“ตัล!” ไคที่แวะมาหาคริสตัลเอ่ยเรียกเธอไว้เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะกลับเข้าบ้าน
“อ้าวไค…มีอะไรหรือเปล่าทำไมมาดึกจัง”
“เหมือนผมจะพลาดงานเลี้ยงสำคัญไปน่ะ”ไคกล่าว แล้วยิ้มบางๆให้หญิงสาวตรงหน้า
“นายพูดอะไร…งานเลี้ยงอะไรกัน ก็แค่ไปกินข้าวตามประสาคนรู้จัก”คริสตัลกล่าวทำหน้าไม่รู้ ไม่ชี้
“คริสตัล ….ผมว่าหมู่นี้คุณดูแปลกไปๆน่ะ มีอะไรหรือเปล่า”
“ก็ไม่มีอะไรนี่...นายคิดมากไปแล้วไค กลับบ้านได้แล้วดึกแล้วเนี่ยะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปทำงานสายน่ะ บอส”คริสตัลกล่าวแล้วจูงไคมาที่รถของเขา
“โอเค…ในเมื่อเธอไล่กันขนาดนี้แล้ว แต่ว่าพรุ่งนี้คุณว่างหรือเปล่า”
“ว่าง…มีอะไรจะใช้งานกนหรือเปล่าค่ะบอส”คริสตัลกล่าว
“งั้นพรุ่งนี้ช่วยงานผมอย่างนึง….เดี๋ยวจะส่งคนมารับ ห้ามเบี้ยวน่ะ รับปากผมแล้ว”ไคกล่าวมัดมือชก เมื่อเห็นว่าหญิงสาวบอกว่าว่าง
“ได้เลยๆ บายน่ะ”
……………………………………………………………………………………………………………….
“เฮ้อ…..ให้ตายเถอะ คริสตัลมาทำอะไรที่หน้าบ้านของ ทิฟฟานี่ แล้วไอ้จดหมายเลือดนี่อีก มันเกี่ยวอะกันหรือเปล่า”คริสนั่งทบทวนลำดับเหตุการณ์ ถึงแม้ว่าจะมีคริสตัลปรากฏในกล้องวงจรปิดแต่ก็ไม่สามารถนำมาเชื่อมโยงกันได้เลย บางทีแล้วจดหมายเลือดนั่นอาจจะเป็นแค่คนโรคจิตทั่วไป ส่วนที่คุณคริสตัลไปบ้านทิฟฟานี่ก็อาจจะแค่ไปคุยกันเรื่องเรือนหอก็เป็นได้
“บางทีเราอาจจะคิดมากไปเอง….”คริสกล่าวกับตัวเอง แล้วหยิบมือถือขึ้นมาก็เห็นข้อความ ของยัยจอมจุ้น ที่เขาเมมชื่อนี้เอาไว้ส่งมา
“ฝันดีน่ะ…ไอ้หัวทอง”
ชายหนุ่มอ่านข้อความนั้นแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะส่งกลับไป “ฉัน ชื่อ คริส ไม่ใช่ไอ้หัวทอง”
“หน๊อย ตาบ้านี่….จะบอกฝันดีกลับไม่เป็นหรือไง ไร้มารยาทจริง”ยุนอาบ่นอุบ ก่อนจะส่งข้อความฉบับใหม่ไปให้คริสคนที่เธอกำลังบ่นถึง
และทั้งสองคนก็เล่นสงครามประสาทส่งข้อความหากันไปมา จนไม่ได้ไม่หลับไม่ได้นอนทั้งคู่นั่นเอง
“ชานยอล นอนหรือยังลูก”เสียงของคุณนายปาร์คเคาะห้องลูกชายของตนเอง ทำให้ชานยอลต้องล่ะมือจากสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ลงแล้วไปเปิดประตูห้องให้แม่ของเขา
“มีอะไรหรือครับ แม่”
“พรุ่งนี้แม่ อยากจะให้เรากับหนูทิฟฟานี่ออกงานแทนแม่หน่อย นี่จ๊ะบัตรเชิญ”
“พรุ่งนี้หรอ ครับ ได้สิครับ”
“งั้นแม่ฝากด้วยน่ะ เราก็รีบๆเข้านอนล่ะ”ผู้เป็นแม่กล่าว
“ชานยอล นำบัตรเชิญวางไว้บนโต๊ะข้างเตียง ก่อนจะหยิบสมุดสเกทภาพที่เขาวางทิ้งไว้ มาสเกทภาพต่อ”เขาวาดไปยิ้มไป มันโครงหน้าที่ได้สัดส่วน ตาโตกับจมูกโด่งที่เข้ากับใบหน้าเป็นอย่างดี เพียงแค่เขาหลับตาภาพของหญิงสาวก็ค่อยๆปรากฏออกมาให้เขาวาดมันออกมาได้อย่างสมบูรณ์
“ทำไม ภาพของคุณถึงติดตาผมนักนะ คริสตัล จอง”ชานยอลมองภาพวาดที่เสร็จสมบูรณ์เขามองมันอย่างพอใจก่อนจะเก็บมันไว้อย่างดี ในลิ้นชักหัวเตียงของเขา
..................................................................................................................................................
ไรเตอร์กลับมาแล้ว มีใครคิดถึงไรเตอร์ไหม ^_^ มาติดตามกันต่อไปน่ะ
ปิดเทอมแล้วแล้ว ไรเตอร์ดีใจมาก ปิดปุ๊ปมาอัพทันที ไม่ให้รอคอยนาน
ให้กำลังกันด้วยน่ะ
ความคิดเห็น