เจ้าพ่อลวงเสน่หา ชุดเจ้าพ่อนักรัก [วางแผงแล้วค่ะ]

          ซีรีส์ชุด เจ้าพ่อนักรัก เขียนร่วมกับนักเขียนเต่านินจาอีกสามท่านนะคะ

ติดตามได้ที่แบนเนอร์ด่านล่างเลยค่ะ

จิ้มหนักๆรับรองไม่ผิดหวังค่ะ จ๊วบๆ          

 

   

โปรยปราย...                    

“นายบ้ากาม!” เพียงแค่ได้สบตาสีฟ้าเข้มล้ำลึกของคนร่างสูงกว่า ดวงตากลมโตของหญิงสาวก็เบิกกว้างทันทีความทรงจำต่างๆไหลกลับเข้ามาในหัวเป็นฉากๆ แววตาแบบนี้ไม่ผิดแน่ ก่อนจะเปล่งเสียงที่มีแววตื่นตระหนกออกมา ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะต้องมาเจอกันอีก

“ดุร้ายไม่เบาเลยนะ บิดแขนของฉันเสียเกือบหักแน่ะ” เขายกยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปากเป็นการตอบรับคำกล่าวหาของเธอ พลางโน้มใบหน้าลงมาใกล้ปล่อยลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดดวงหน้าเนียนใส เฌอเมวีร์เบี่ยงหน้าหลบอย่างนึกรังเกียจและพยายามดิ้นให้หลุดจากท่อนแขนแกร่งดุจคีมเหล็กนี้ให้ได้

“สมน้ำหน้า อยากให้แขนหักไปเลยยิ่งดี ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ...” เธอพูดอย่างเหนื่อยหอบ

“ไม่ปล่อย” เขาเอ่ยเสียงยียวน นอกจากจะไม่ปล่อยแล้วเขายังเพิ่มแรงกอดรัดให้แน่นมากขึ้นไปอีก จมูกโด่งก็คอยปัดป่ายอยู่ที่แก้มเนียนนุ่มอย่างชอบใจ     

“นายมาที่นี่ได้อย่างไร อย่าบอกนะว่านายตามฉันมาน่ะ ไอ้คนโรคจิต ไอ้บ้ากาม...ช่วยด้วยค่ะ มีคนลวนลามฉันค่ะ...มันจะข่มขืนฉะ...อื้อ!” เมื่อคิดจะส่งเสียงร้องให้คนช่วย มือหนาก็เลื่อนขึ้นมาปิดปากอิ่มไว้ไม่ให้ส่งเสียงได้ดั่งใจ ก่อนจะฉุดกระชากลากถูกให้เข้าไปมุมลับตาคนโดยที่หญิงสาวขืนไว้เต็มกำลังแต่สู้แรงคนตัวโตไม่ไหว มาร์คัสทำหน้าที่เฝ้าระวังอยู่ด้านนอก...เขารู้สึกสังหรณ์ใจว่าบอดี้การ์ดของเฌอเมวีร์จะตามมาในไม่ช้า

“อย่าใส่ร้ายกันนักสิ ที่นี่ร้านอาหารนะครับ ใครก็มีสิทธิ์เข้ามานั่งได้ทั้งนั้น...แต่บังเอิญว่าใจของเรามันดันตรงกันน่ะสิ เราถึงได้มาพบกันอีกครั้ง...” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงระรื่นขณะที่มือยังปิดปากของหญิงสาวไว้แน่น ยิ่งเจอสายตาขุ่นเขียวที่ส่งมาเขายิ่งนึกสนุก

“อื้อ อื้อ” เธอพยายามเถียงผ่านฝ่ามือหนา

“ฉันจะปล่อยมือก็ได้ แต่ถ้าฉันปล่อยแล้วเธอต้องสัญญามาก่อนว่าจะไม่ร้องอีก ตกลงไหม” จู่ๆเขาก็นึกสงสารคนตัวเล็กขึ้นมาเสียอย่างนั้น หรือความจริงแล้วเขาต้องการฟังเสียงหวานๆของเธอต่างหาก เฌอเมวีร์กลอกตาครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะพยักหน้าขึ้นลงเป็นการตกลง

ดวงตาสีฟ้าเข้มล้ำลึกหรี่แคบลงอย่างไม่วางใจรู้สึกว่าเฌอเมวีร์จะยอมเขาง่ายเกินไป ร่างสูงจึงโน้มใบหน้าเข้าไปชิดใบหูนุ่มก่อนจะใช้ริมฝีปากอุ่นร้อนขบเม้มอย่างแผ่วเบาแล้วเอ่ยเสียงทุ้มนุ่ม

“แต่ถ้าเธอผิดคำสัญญา ฉันจะปิดปากเธอด้วยปากของฉันเอง” ยังไม่ต้องได้ยินเสียงคำขู่ของเขาหรอก แค่เขาขบเม้มที่ใบหูของเธอเพียงแผ่วเบาก็ทำให้รู้สึกเสียวซ่านไปทั่วทั้งตัวแล้ว เฌอเมวีร์เบิกตากว้างก่อนจะพยักหน้าแรงๆเป็นการยืนยันว่าเธอจะไม่ร้องเด็ดขาด

เขายกยิ้มพึงใจก่อนจะผละมือหนาออกจากปากของเธอ แต่ยังไม่ยอมคลายอ้อมแขนออกจากร่างบาง         

“ปล่อยฉันได้แล้ว นายต้องการอะไรจากฉันกันแน่” เธอเอ่ยเสียงลอดไรฟัน พยายามข่มความโกรธไว้ให้ลึกที่สุด  

ดวงตาสีฟ้าเข้มจ้องเข้าไปในดวงตากลมโตของหญิงสาวนิ่ง ค่อยๆไล่สายตามองลงไปทุกสัดส่วนของเรือนร่างงดงาม กลิ่นหอมบนตัวเธอก็ช่างเย้ายวนใจ ก่อนที่เขาจะบอกความต้องการออกไปอย่างมั่นใจ สั้นๆและได้ใจความ

“ถ้าฉันบอกว่าอยากได้ตัวเธอล่ะ เธอจะให้ฉันได้หรือเปล่า”  

พายุรักคนเถื่อน ปฤษณา www.mebmarket.com พายุแห่งโชคชะตาพัดพา ‘พิราอร’ ให้ไปตกอยู่ในอุ้งมือของมาเฟียร้ายอย่าง ‘ซัลวาโทเร่’ หนุ่มหล่อ มาดดิบเถื่อน ตัวตนฉีกกฎความเป็นคุณชายทุกกระเบียดนิ้ว เขาร้...