ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #295 : (รีวิวแบบแมวๆ) Senkou no XX สงครามหุ่นรบสลับขั้ว

First Page Pro. เป็นสำนักพิมพ์ไลท์โนเวลและหนังสือการ์ตูนที่รู้จักกันในวงแคบๆ หนังสือส่วนใหญ่วางแผงบางร้านและสั่งทางอินเทอร์เน็ตเท่านั้น ดังนั้นจึงไม่แปลกแต่อย่างใดที่หลายคนจะไม่รู้จักว่ามีสำนักพิมพ์ไลท์โนเวลนี้ในประเทศไทย

สำหรับลิขสิทธิ์ไลท์โนเวลของสำนักพิมพ์นี้ หากพิจารณาลึกๆ ค่อนข้างโยนหินถามทางนิดหน่อย เพราะไลท์โนเวลหลากหลายพอสมควร (ในการประกาศช่วงแรกๆ ) ส่วนใหญ่เป็นแนวแฟนตาซีและไซไฟ หากแต่หลังจากหลายคนเรียกร้องว่าจะเอาฮาเร็ม สำนักพิมพ์ก็เริ่มมีนิยายฮาเร็มบ้าง แต่ส่วนมากจะเป็นไลท์โนเวลที่ไม่ดัง และเน้นฮาเร็มแบบแปลกๆ เป็นหลัก

แต่เชื่อหรือเปล่าว่าฮาเร็มสนุกๆ ส่วนใหญ่ไม่ค่อยดังทั้งนั้นแหละ (ฮ่า) เพราะมันจบไม่กี่เล่ม และจบดีกว่าฮาเร็มที่ดังๆ อีก

สำนักพิมพ์นี้เปิดตัวครั้งแรกด้วยผลงานสะท้านเมืองไทย ซึ่งผมก็ไม่ขอบอกว่าเป็นเรื่องอะไร ซึ่งผมก็ตะลึงไม่หายว่าชาตินี้ผมจะได้อ่านเรื่องนี้แบบแปลไทย

สำหรับหลายคนที่ยังไม่ได้รู้จักสำนักพิมพ์นี้ และอยากรู้จักสำนักพิมพ์มากขึ้น ผมก็ขอวิจารณ์นิยายของสำนักพิมพ์นี้สักเรื่องละกัน

 

หน้าปก Senkou no XX สงครามหุ่นรบสลับขั้ว เล่ม 1

(ยอมรับว่า ผมเห็นหน้าปกแว่บเดียว ซื้อทันทีแบบไม่มีลังเล)
 

Senkou no XX หรือ Senkou no Double X  เป็นนิยายแนวไซไฟ/ขับหุ่นยนต์/คอเมดี้ (??) ผลงานของ KURUSUNIKU และภาพประกอบโดย BLADE  โดยเป็นเรื่องของโลกหนึ่งในอวกาศอันไกลโพ้น ที่นั้นมีดาวแห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยทะเลอันกว้างใหญ่

ดาวแห่งนี้มีสามเผ่าพันธุ์ (เท่าที่อ่านตอนนี้) ประกอบไปด้วยเผ่าพันธุ์แมชเมกเกอร์ (มนุษย์), ออกัส (ยักษ์) และเลเวียส (มังกร) ซึ่งความจริงทั้งสามเผ่าพันธุ์นั้นต่างอยู่สงบสุข หากแต่มีสาเหตุบางอย่างที่ทำให้พวกเขาก่อสงครามวุ่นวาย

เริ่มจากเผ่าเลเวียสเริ่มทำสงครามกับสองเผ่าพันธุ์ และเผ่าออกัสก็ทำสงครามกับมนุษย์ ซึ่งทั้งสองฝ่ายต่างมีหุ่นยนต์ยักษ์ที่ใช้คนขับที่มีประสิทธิภาพน่ากลัว

ส่วนเผ่ามนุษย์นั้น ดูเหมือนจะเป็นเผ่าพันธุ์ที่สงบสุขกว่าใครเขาเพื่อน โดยพวกมนุษย์อาศัยอยู่ในมหานครกลางน้ำที่ห่อหุ้มด้วยบาเรียป้องกันจากอันตรายภายนอก ทำให้คนอยู่ข้างในไม่ค่อยสนใจสงครามมากนัก เพราะคิดว่าปลอดภัย โดยหารู้ไม่ว่าฝ่ายทหารของเผ่าพันธุ์มนุษย์นั้นปวดหัวมากขนาดไหนในการรับมือศัตรูที่มาบุกรุกเกือบทุกวัน

เผ่าพันธุ์มนุษย์แทบไม่มีอาวุธสู้กับสองเผ่าพันธุ์นี้เลย  เว้นแต่อาวุธที่เป็นหุ่นยนต์ดับเบิลอิกซ์ทั้งสามรุ่นคือ B (บัสต์) / W (เวสต์) / H (ฮิป) แต่อนิจาหุ่นยนต์ทั้งสามนั้นถูกออกแบบให้มีภาพลักษณ์ของผู้หญิงสามน่ารัก ที่เลวร้ายคือคนขับจะต้องมีคุณสมบัติตรงกับสเป็กคอมของหุ่นแต่ละเครื่อง คือคนขับต้องเป็นผู้หญิงและแต่ละคนจะต้องมีเงื่อนไขพิเศษเพิ่มมาอีก  (ประกอบไปด้วย คนหน้าอกใหญ่, คนหน้าอกแบน และก้นสวย) ทำให้ไม่มีคนอยากจะขับหุ่นรุ่นนี้เลย (นี้ไม่นับคนขับต้องแต่งชุดสุดเอ็กซ์เพื่อจะขับหุ่นนะเนี้ย)

ซ้ำร้ายกว่านั้นคนออกแบบหุ่นยนต์นั้น ภายหลังได้เข้าร่วมกับฝ่ายเลเวียส ตั้งตัวเป็นศัตรูมนุษย์ชาติ สร้างความปวดหัวแก่ฝ่ายมนุษย์มากขึ้นไปอีก......(คงแซว ดร.ซาโตเมะ เก็ตเตอร์ OVA มั้ง)

พระเอกเรื่องนี้มีชื่อว่า “ทีล เลเตอร์” เป็นลูกชายของผู้สร้างหุ่นทั้งสามรุ่น  และเป็นเจ้าหน้าที่บำรุงรักษาเครื่องยนต์ของฝ่ายมนุษย์ แม้ว่าจะมีหน้าตาเหมือนผู้หญิง หากแต่เขาเป็นโรคไม่ถูกกับผู้หญิง (โรคประจำตัวของพระเอกแคะหน้าเหมือนผู้หญิงเป็นแบบนี้ทุกราย) และเกลียดพ่อมากๆ ที่พ่อไปเลือกอยู่ฝ่ายศัตรู   เขาจึงอยากแก้แค้นพ่อมาโดยตลอด แน่นอนว่าเขาอยากขับหุ่นยนต์ออกมาต่อสู้ แต่เขาไม่สามารถขับได้เลย เพราะเขาเป็นผู้ชายนั่นเอง และที่ผ่านมาฝ่ายมนุษย์ต้องพึ่ง “ไอรา ซันโตส” ขับหุ่นต่อสู้มาโดยตลอด

ระหว่างพระเอกกำลังเซ็งๆ ไม่สามารถขับหุ่นได้อยู่นั้นเอง เขาก็ได้พบเด็กสาวปริศนาชื่อ “วิดี แอรี” เด็กสาวที่มาจากที่อื่นที่กำลังหาใครบางคนอยู่ ระหว่างนั้นเองหุ่นยนตร์ของเผ่าออกัสก็ได้มารุกราน และไอรากำลังเสียท่าจะแพ้ เขาจำเป็นต้องช่วยเหลือ และเมื่อวิดิได้ฟังคำปรารถนาของทีส เธอเลยใช้พลังวิเศษเปลี่ยนทีลเป็นสาวสวยนมสะบึม และนั้นเองเป็นจุดเริ่มต้นของตำนาน หนองโพพิทักษ์โลก!!

ตอนที่ผมเขียนบทความ นิยายเรื่องนี้พึ่งออกมา 2 เล่ม ในช่วงปี 2014 ถือว่าเป็นนิยายค่อนข้างใหม่ และถือว่าเป็นอีกหนึ่งผลงานของสำนักพิมพ์ที่ลิขสิทธิ์อย่างรวดเร็วและเซอร์ไพร์พอสมควร (ไม่เชื่อว่าจะได้ลิขสิทธิ์เร็ว )

Senkou no XX เป็นนิยายเรื่องที่สามของสำนักพิมพ์ First Page Pro. ที่ได้รับการตีพิมพ์ ซึ่งก่อนหน้าก็มี อดัมแห่งสนธยา และ อลวนคำสาปสุดซี้ด (Masochistic Ecstasy) ซึ่งทั้งสองเรื่องก็ได้การตอบรับจากแฟนๆ นักอ่านนิยายพอสมควร (โดยเฉพาะอดัมแห่งสนธยา) ถือว่าเป็นสำนักพิมพ์ออกตัวแรงมีชัยไปกว่าครึ่ง ถือว่าเป็นกลยุทธ์ตลาดที่น่าชมเชยก็ว่าได้

สำหรับ Senkou no XX  ผมเห็นมีบางเจ้ารีวิวนิยายเรื่องนี้แล้ว ด้วยประโยคว่า “หน้าปกทั้งสองเล่ม ผู้หญิงผมขาวอกสะบึม คือพระเอก” คนดูสปอยร้องยี้ นึกว่าเป็นแนวกับดัก สาวดุ้น ความจริงเป็นแนวชายเปลี่ยนเป็นสาวนะครับ

(ขอโทษเถอะครับ คำว่าสลับขั้ว ก็น่าจะรู้แล้วนี่น่าว่าพระเอกเปลี่ยนร่างเป็นสาวน่ะ หากเป็นกับดักจะไม่ใช้คำนี้นะ ผมเห็นปกก็รู้ทันทีเลยขอบอก)

แม้ว่าจะเป็นแนวชายเปลี่ยนเป็นสาว ไม่ใช่สาวดุ้นก็เถอะ แต่ที่ผ่านมา แนวๆ นี้เคยมีเรื่องไหนจบประทับใจบ้างละ   (ผู้พิทักษ์สลับขั้วที่วินตอนท้าย กับไอดอลเปลี่ยนเพศที่ตอนจบไปได้พระรองที่ไม่น่าอวยเสียเลย) พูดง่ายๆ ไม่ใช่ท่านคนเดียวหรอกที่เข็ด ผมก็เข็ดแนวนี้เหมือนกัน

แต่ผมก็ซื้อเพราะหน้าปกอยู่ดี.......

สำหรับใครที่ไม่รู้นิยายเรื่องนี้เป็นแนวอะไร ดำเนินเรื่องแบบไหน ผมก็เล่าคราวๆ  นิยายเรื่องนี้เป็นแนวขับหุ่นยนต์ต่อสู้ แต่ไม่ได้ดราม่า จริงๆ จังๆ ออกไปทางตลก เออจิ บ้า ลามกมากกว่า

นิยายเรื่องนี้เป็นสายสลับเพศ ที่พระเอกสลับเพศเป็นสาวสวยหน้าอกสะบึน แต่ไม่ได้แบบผู้พิทักษ์สลับขั้วที่สลับเพศแบบชั่วคราว เพราะพระเอกเรื่องนี้กลายเป็นหญิงทุก 24 ชั่วโมง แถมตอนจบก็ไม่ได้กลับคืนร่างอีก

การดำเนินเรื่องนั้น เป็นแนวสงครามหุ่นยนต์ ผสมกับอีเวนส์พระเอกกับตัวละครในเรื่อง สงครามหุ่นไม่ได้เป็นสงครามแบบฆ่ากันให้ตาย ออกไปทางหาเรื่องชวนทะเลาะกันมากกว่า  มีจะมีฉากฆ่ากันตายแต่ก็ออกโทนไม่ได้ดราม่าอะไรมากมาย (เพราะคนที่ตายเป็นตัวประกอบ เช่นคนในหมู่บ้านวิดิ ส่วนพ่อเอกตายๆ ไปเถอะเกินเยียวยาแล้ว) อย่างตอนสุ้กับฝ่ายออกัสนี้ฮ่ามิใช่น้อย เพราะต่างฝ่ายมีการสนทนาใส่กัน ทั้งแซว ทั้งบั๊กกัน เล่นมุก ตัดมุกกันกระจาย

สำหรับใครที่กังวลว่าเรื่องนี้พระเอกใจเป็นหญิงแล้วชอบผู้ชาย เหมือนมังงะไอดอลเปลี่ยนเพศที่ตอนจบพระเอกไปรักพระรอง (ที่ไม่น่าอวยสักนิด) หรือเปล่า? ก็ตอบว่า เรื่องนี้มีตัวละครเพศชายด้วย และมีเพศชายสองคนชอบพระเอก (ประกอบไปด้วย เพื่อนสมัยเด็กพระเอกที่หื่นๆ กับหัวหน้าฝ่ายออกัส) แต่อย่างไรก็ตาม  แม้พระเอกจะเปลี่ยนเพศแล้ว แต่พระเอกยังใจเป็นชายร้อยเปอร์เซ็นต์ แม้ว่าจะมีรูทเพื่อนชาย (แถมเพื่อนชายขย้ำนมพระเอกอีก) แต่ก็ไม่ใช่อีเวนท์ที่ตัวเอกรู้สึกใจเต้นแต่อย่างใด ในขณะที่อีเวนส์ผู้หญิง (ไอลา และวิดิ) ดูแล้วมีน้ำหนัก ปักธงดีกว่า

ด้านการออกแบบตัวละครหญิงอื่นๆ ดูเหมือนจะมีภาษีดีกว่า ไม่ว่าจะเป็น ไอรา ซันโตส สาวออกไปทางทอมบอย (เพราะไม่ค่อยชอบผู้ชาย ยกเว้นพระเอก และกำลังเปิดประตูบานใหม่ของยูริ และคนนี้ไม่ใช่เพื่อนสมัยเด็กพระเอกนะครับ เพราะพระเอกเจอเธอครั้งแรกเมื่อสามปีก่อน) และวิดี แอนรี (โลลิก้นงามที่บ้านเกิดถูกใครบางคนทำลายและพยายามขอความช่วยเหลือจากแมชเมกเกอร์) ซึ่งออกแบบได้น่ารักมาก และที่สำคัญขับหุ่นยนต์เรื่องนี้โมเอะมากๆ  (และไม่ต้องหาเหตุผลว่าทำไมหุ่นมันออกแบบเหมือนผู้หญิง หรือชุดสูทหื่น เพราะคนออกแบบมีนิสัยหื่น เจ้าชู้ สนองตัณหานั้นแหละ ชัดเจน!!)

และเพราะภาพประกอบ ภาพปกนั้นแหละที่ทำให้ผมซื้อ (เนื้อเรื่องมาทีหลัง)

 

ท่าไม้ตายสุดยอด!!

ถ้าถามอีกว่าเรื่องนี้สนุกไหม? ผมก็ตอบว่ามันก็ขึ้นอยู่กับรสนิยม เฉพาะกลุ่มของคนอ่านด้วยครับ ว่าท่านเป็นสายสลับเพศหรือเปล่า? สายฮาเร็มหรือเปล่า? (เรื่องนี้มีส่วนผสมของฮาเร็มนิดหน่อย) และเป็นสายขับหุ่นยนต์ที่โทนตลกเอจจิหรือเปล่า (เพราะมีฉากเอจจิเยอะมาก) และคุณจะปล่อยใจกับเรื่องนี้มากขนาดไหน!?

อีกอย่างนิยายแนวแบบนี้หายากในประเทศไทยด้วย ถือว่า First Page Pro. กล้ามากที่ลิขสิทธิ์นิยายแนวนี้ แถมเป็นแนวสลับเพศอีกต่างหาก (อย่างที่บอกแนวสลับเพศ สาวดุ้น จบไม่ค่อยดีเยอะมาก)

แต่ถ้าทางด้านความรู้สึกส่วนตัวเมื่อผมอ่านจบ ถ้าถามความรู้สึกผมว่านิยายเรื่องนี้สนุกไหม ผมก็ตอบว่าสนุกช่วงแรก แต่ช่วงหลังไม่ประทับใจสักเท่าไหร่

อย่างแรกเลยผมประทับใจช่วงแรกๆ มาก แม้ว่าช่วงแรกจะเน้นการอธิบายเรื่องราว ความเป็นมาก่อน พร้อมกับสอดแทรกศัพท์แสงในเรื่อง ซึ่งสำหรับคนไม่ถูกกับแนวไซไฟผมแล้ว ถึงขั้นร้องเหวอ!! เลยทีเดียว  เพราะมีทั้งชื่อหุ่น, ชื่อเผ่า, ศัพท์เทคนิคมากมายในเรื่อง ซึ่งก็จำได้บ้างไม่ได้บ้าง ส่วนมากจำไม่ค่อยได้

ส่วนสำนวนภาษาเรื่องนี้อ่านง่ายระดับหนึ่ง แม้จะมีคำผิดเยอะไปบ้าง (เท่าที่เห็นคือชื่อตัวละคร มีทั้งเขียนผิด และชื่อสลับ) แต่การแปลนั้นลื่นไหล ใช้ภาษา และประโยคได้เก่ง หากใครอ่านนิยายอดัมจะพบว่ามันแตกต่างจากนิยาย NC หรือเรื่องหื่นๆ ของไทยเลย เพราะมันมีเอกลักษณ์ของมันอยู่

ส่วนฉากต่อสู้นั้นโทนออกคล้ายๆ กึ่งล้อเลียนการ์ตูนซูเปอร์โรบอตสมัยก่อน ออกไปทางบู๊ตลกมากกว่า มีแซวมาชินก้า , เก็ตเตอร์โรบอต (เผ่ายักษ์, เผ่ามังกรไดโนเสาร์) และนอกจากนี้ยังมีฉากเอจจิหุ่นยนต์อีกต่างหาก  

แต่กระนั้นสิ่งที่ผมชอบเรื่องนี้ไม่ใช่ฉากขับหุ่นยนต์ แต่เป็นรูทพระเอกกับสาวๆ ในเรื่องมากกว่า

จุดเด่นของช่วงแรก คือพระเอกเด่นจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดตัวครั้งแรกเพื่อช่วยไอร่า รวมไปถึงฉากเอจจิต่างๆ นาๆ ทั้งพระเอกโดนบีบ ทั้งนวด ทั้งนอนด้วยกัน จัดหนัก ตามประสาแนวสลับเพศที่พึงจะมี ทำได้เอจจิหื่นแท้ๆ  (เพราะยังเป็นช่วงที่พระเอกกำลังปรับตัวให้เข้ากับร่างผู้หญิงด้วย

แม้พระเอกจะเปลี่ยนเพศเป็นหญิง แต่ใจยังเป็นผู้ชายอยู่ พอถึงช่วงบทเลิฟ ไม่ว่าจะเป็นไอร่า หรือวิดี ผมก็ชอบเป็นพิเศษ ไม่ว่าจะเป็นฉากตอนต้นที่พระเอกช่วยไอร่า การพูดคุยเปิดใจซึ่งกันและกัน ก็ทำออกมาให้ผมแอบฟินเลยทีเดียว แต่น่าเสียดายบทผู้หญิงที่คาดว่าเป็นตัวหลักแต่บทน้อยไปนิด ทั้งๆ ที่เป็นบุคคลสำคัญในเรื่องแท้ๆ  (วิดี)

ข้อเสียเรื่องนี้คือ เรื่องนี้ดันมีเพศชายเข้ามา ทำให้ขาดสีสันเรื่องรักๆ พระเอกลงไปมากโข โดยเฉพาะฝ่ายยักษ์ กับเพื่อนชาย ซึ่งถ้าเป็นไปได้อยากให้ตัดตัวละครว่าออก เพราะเหมือนไปเบียดเบียนฉากรักๆ ของพระเอกกับไอร่าและวิดิ (ข้อเสียของแนวสลับเพศช่วงหลังๆ คือพระเอกสลับเพศแล้ว ตอนท้ายพระเอกกลายเป็นผู้หญิงจริงๆ และไปชอบผู้ชาย โดยเมินผู้หญิงในเรื่องทั้งๆ ที่คนอ่านอวยตัวละครหญิงน่ารักอยากให้คู่พระเอกมากกว่า) อีกทั้งผมไม่ชอบฉากเพื่อนชายพระเอกขย้ำนมพระเอกสักเท่าไหร่ 

ในช่วงแรกผมประทับใจ แต่ในช่วงหลังนั้นไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ เพราะมีอะไรติขัดค่อนข้างเยอะ ไม่ว่าจะบทพระเอกไม่ได้โดดเด่นอย่างที่คิด ปกติแนวขับหุ่นยนต์พระเอกจะเป็นตัวแปรแก้ปัญหาสำคัญของเรื่อง และสู้กับศัตรูที่เก่งที่สุดในเรื่อง แต่สำหรับเรื่องนี้ปัญหาปมของพระเอกคือแค้นพ่อ แต่ประเด็นแค้นพ่อนั้น กลับไม่ใช่ประเด็นสำคัญนิยายเรื่องนี้ เหมือนเป็นของแถมมากกว่า ในขณะที่ประเด็นใหญ่จริงๆ คือความแค้นของผู้นำเลเวียสที่อุตส่าห์กล่าวเอาไว้ตอนต้นๆ คนแก้ปัญหากลับไม่ใช่พระเอก (วิดีและไอราเป็นคนแก้)

อาจเป็นเพราะเพราะนิยายเน้นเรื่องการต่อสู้หุ่นยนต์มากกว่า  และจำนวนหน้าค่อนข้างจำกัด ทำให้บทตัวละครอื่นๆ  ไปจนถึงเนื้อเรื่องถูกลดลงไปด้วย ซ้ำร้ายประเด็นสำคัญในเรื่องต่างๆ   ไม่ว่าจะเป็นพระเอกแค้นพ่อ หรือการรุกรานของเลเวียสถูกบังคับให้จบภายในเล่มนี้ ทั้งๆ ที่สามารถทำให้ยาว หรือต่อเล่มสองได้สบาย ทำให้ดูแล้วขาดๆ เกินๆ ทำได้ไม่สุดสักเท่าไหร่นัก (แบบง่ายแค่นี้เหรอ ไม่มีต่ออีกเหรอ ประมาณนั้น)  ไม่ว่าจะเป็นเนื้อเรื่อง ไปจนถึงประเด็นปมปัญหาในเรื่อง

จากข้อมูลท้ายเล่ม นิยายมีโครงเรื่องจากนิยายที่ได้รับรางวัลพิเศษในรายการหนึ่ง ซึ่งคนเขียนได้ปรับปรุงเนื้อเรื่องมากมาย แต่กระนั้นก็ยังมีให้เห็นอยู่ดี เป็นต้น บทพระเอกน้อยในช่วงหลัง (แม้ปรับยังไงแต่ประเด็นสำคัญของเรื่องพระเอกไม่ได้เป็นคนคลายปมอยู่ดี, มีมุมมองค่อนข้างสับสน เดี๋ยวเป็นบุคคลที่หนึ่ง, บุคคลที่สาม, มุมมองพระเจ้า เป็นต้นว่าช่วงแรกๆ พระเอกบรรยายตนเอง ตอนหลังก็บรรยายมุมมองพระเจ้า แถมมีแทรกบทบรรยายตัวละครหนึ่งที่ดูเหมือนไม่เกี่ยวเนื้อเรื่องด้วย (กว่าจะรู้ว่าเกี่ยวก็ตอนท้ายๆ) แม้จะมีการเรียบเรียงใหม่ให้อ่านง่ายขึ้นก็ตาม

ด้วยเหตุนี้ทำให้นิยายเรื่องนี้อาจไม่ใช่นิยายที่ผมประทับใจมากนัก อาจเป็นอะไรบางอย่างติดๆ ขาดๆ บ้าง แต่กระนั้นด้วยงานภาพมันช่างน่ามองเหลือเกิน ก็อดไม่ได้ที่หยิบมาอ่านจนได้ (ผมอ่านเฉพ่ะฉากพระเอกกับไอรา) แน่นอนว่าผมติดตามต่อแน่นอน เชื่อว่าเล่มสองก็น่าจะดีขึ้น

              สำหรับข้อคิดสำหรับนิยายเล่ม 1 ที่โดดเด่นที่สุดเห็นจะเป็นการเน้นเรื่อง “ความรับผิดชอบ” ไม่ว่าจะเป็นในฐานะอะไร    ฐานะคนรัก หรือในฐานะพ่อ ฐานะผู้ปกครอง  ก็ควรจะรับผิดชอบตลอดรอดฝั่ง หากไม่รับผิดชอบ หนีปัญหาคนเดียว หรือเห็นแก่ตัว  โดยหารู้ไม่ว่าการที่เราหนี เท่ากับเราทิ้งคนที่อยู่เบื้องหลังไปด้วย ซ้ำยังฝากภาระให้คนอื่นต้องทุกข์ใจด้วย จากปัญหาเล็กๆ ก็ได้เพิ่มพูนกลายเป็นปัญหาใหญ่ในอนาคต  

                พระเอกทีล เลเตอร์เองก็มีปัญหาเพราะถูกพ่อปล่อยปะละเลย และถูกทิ้ง แถมยังมีปมด้อยมากมาย จนเกือบทำให้เขาเป็นเด็กมีปัญหา แต่ทีลก็ยังมีชีวิตดูได้โดยไม่ได้หนีปัญหา พร้อมกับเผชิญหน้ากับอนาคต เพราะเขายังมีคนรอบข้างๆ คอยช่วยและให้กำลังอยู่

                สรุปเลยละกัน นิยายเรื่องนี้อาจมีจุดติดๆ ขัดๆ บ้าง แต่กระนั้นมันก็ทำให้ผมอยากติดตามเล่ม 2 อยู่ดีว่าจะเล่นอะไรต่อ