Evanescent Opera ตราบาปรัตติกาล

เพราะชีวิตไม่ได้สะท้อนด้านดีแค่ด้านเดียว...หากมนุษย์ควบคุมด้านมืดของตัวเองได้

                                         เรื่องราวความโหดร้ายบนโลกนี้คงไม่เกิดขึ้น!

 

intro

และแล้วม่านการแสดงสีแดงสดก็ค่อยๆปิดฉากลง ตามด้วยเสียงปรบมือดังกังวานจากผู้ชมในโรงละครซึ่งให้เกียรติกับนักดนตรีและการแสดงก่อนหน้า ในขณะที่เสียงปรบมือเริ่มแผ่วเบาและเลือนหาย ผู้ชมในโรงละครต่างตั้งหน้าตั้งตารอการเปิดม่านของการแสดงชุดสุดท้ายในค่ำคืนแห่งนี้ที่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น ทำให้บรรยากาศในช่วงเวลาแห่งการรอคอยช่างเงียบงันราวกับการเคลื่อนไหวของน้ำทะเลที่นิ่งสงบไร้คลื่นพัดพา

มันเงียบมาก เงียบจนมารีแอนน์รู้สึกขนลุกราวกับว่า ณ โรงละครแห่งนี้มีเพียงเธอผู้เดียว หญิงสาวไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เท่าไหร่นัก เพราะทำให้รู้สึกโดดเดี่ยวจนน่าอึดอัด มารีแอนน์เม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรง เธอกุมมือแน่นพลางภาวนาให้ช่วงเวลาการรอคอยผ่านพ้นไปเสียที

และแล้วช่วงเวลาที่เธอรอคอยก็มาถึง เมื่อเสียงโน้ตเปียโนตัวแรกขับขานดังกังวานไปทั่วโรงละครแสดงให้เห็นว่าการแสดงชุดสุดท้ายได้เริ่มต้นขึ้น ซึ่งนั่นทำให้หญิงสาวคลี่ยิ้มกว้างในขณะที่เพ่งสายตามองม่านสีแดงสดที่กำลังจะเปิดออก แต่แล้วหญิงสาวก็ต้องขมวดคิ้วอย่างงุนงงเมื่อภาพตรงหน้ายังคงเป็นม่านโรงละครซึ่งไร้การเคลื่อนไหว มีเพียงเสียงบรรเลงท่วงทำนองแสนหวานที่ยังคงดำเนินต่อไปตามโน้ตดนตรี ถ่ายทอดบทเพลงประกอบนวนิยายโรแมนติกดราม่าเรื่องโปรดของเธอผ่านอารมณ์อันหวานซึ้งของนักเปียโนซึ่งกำลังถักทอเรื่องราวความรักอมตะในนวนิยายของวิลเลียม เชกสเปียร์ ให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง

มารีแอนน์รู้สึกขนลุกอย่างบอกไม่ถูก เธอรู้สึกประหลาดใจไม่น้อยเมื่อบทเพลงที่กำลังบรรเลงอยู่นั้นช่างลื่นไหลและไพเราะเกินกว่าที่นักเปียโนมากความสามารถหลายๆท่านจะทำได้ เสียงเพลงอันอ่อนโยนแต่แฝงไปด้วยความเจ็บปวดที่ส่งผ่านไปถึงผู้ชม ทำให้มารีแอนน์หลับตาลงช้าๆจินตนาการเรื่องราวในห้วงภวังค์ของตนเอง จวบจนกระทั่งเสียงแผ่วเบาของโน้ตดนตรีที่กำลังจะหยุดลงและเลือนหายไปในที่สุด....

ตึง!

มารีแอนน์สะดุ้งตัวตกใจ เมื่อเสียงโน้ตคีย์สุดท้ายที่ควรจะแผ่วเบากลับกลายเป็นเสียงเน้นน้ำหนักของตัวโน้ตราวกับว่านักเปียโนจงใจเรียกสติของผู้ชมที่กำลังเคลิบเคลิ้มให้กลับมาเหมือนเดิม และนั่นทำให้หญิงสาวลืมตาเบิกโพล่งมองภาพตรงหน้า เธอพบว่าฉากม่านยังคงปิดดังเช่นเดิม แต่สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปคือผู้ชมในโรงละครทยอยเลือนหายไปทันทีที่บทเพลงสิ้นสุดลง และก่อนที่หญิงสาวจะเคลื่อนตัวลุกขึ้นออกจากโรงละคร กระดาษแผ่นหนึ่งก็ลอยละลิ่วลงมาจากชั้นบน ร่วงหล่นลงสู่พื้นบริเวณปลายเท้าของเธอ หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองที่มาของกระดาษ เธอพบว่าบริเวณชั้นบนนั้นว่างเปล่าไร้ซึ่งผู้คน มารีแอนน์จึงค่อยๆก้มลงมองกระดาษตรงหน้า เธอตัดสินใจที่จะเอื้อมมือไปหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาด้วยความรู้สึกหวาดระแวง

‘ที่รัก...ตั้งใจฟังให้ดีๆ เพราะฉันบรรเลงให้คุณฟังได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น...’

** อินโทรตัดมาจากบางส่วนของเนื้อหาจริงๆนะคะ
 

oprn : 020413
write : Phantom_sky
-Dark,Drama-
Up:: อาทิยต์ละครั้ง วันศุกร์ เสาร์ หรืออาทิตย์

There's a place that I know 

It's not pretty there and few have ever gone 

If I show it to you now 

Will it make you run away? 

มีที่อยู่แห่งหนึ่งที่ฉันรู้จัก

มันก็ไม่ได้สวยเท่าไรนัก และน้อยคนที่เคยพบเห็น

ถ้าหาว่าฉันพาคุณไปที่นั่น

มันจะทำให้คุณหนีห่างออกไปรึเปล่า?

Or will you stay even if it hurts?

Even if I try to push you out will you return? 

And remind me who I really am 

Please remind me who I really am

หรือคุณจะยอมอยู่ต่อแม้จะต้องเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม

แล้วหากฉันพยายามผลักไสคุณออกห่างฉันไป

คุณจะกลับมาหาฉันอีกไหม

กลับมาเพื่อเตือนสติว่าฉันเป็นใคร

ช่วยเตือนสติถึงตัวตนที่แท้จริงของฉัน

 Will you love me?

Even with my dark side?

แล้วคุณจะรักฉันมั๊ย

รักในทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันเป็น

 Everybody's got a dark side

Do you love me?

Can you love mine?

Nobody's a picture perfect

But we're worth it

You know that we're worth it

 
ทุกคนก็มีด้านมืดด้วยกันทั้งนั้น

คุณรักฉันหรือเปล่าล่ะ

คุณยอมรับด้านมืดของฉันได้ไหม

ไม่มีใครดีพร้อมไปเสียทุกอย่างหรอก

แต่เราทุกคนก็มีค่าพอสำหรับความรัก

คุณก็รู้ว่าเรามีค่าพอ

Will you love me?

Even with my dark side?

คุณจะรักฉันหรือเปล่า

หากฉันมีอีกด้านที่ไม่สวยงามเท่าไรนัก

 


รับแลกแบนเนอร์ขนาด 250*75 

โปรเจคฟอร์มยักษ์(?)เซ็ต Hunter



ขอขอบคุณผู้สนับสนุน



แบนเนอร์สวยๆของเพื่อนบ้าน

 
 
 
 
 
 

 
 

Talk

เปิดบ้านใหม่อีกแล้วจ้า  คำโปรยกากมาก ไรเตอร์ก็ขยันเปิดจริงๆ เรื่องเก่ายังไม่จบสักเรื่อง5555

 อย่าว่ากันเลยนะแต่แรงบันดาลใจของเรื่องนี้ได้จาก ‘ความฝัน’ ของไรเตอร์เองคือมันเป็นฝันที่แปลกมาก 

ไรเตอร์ฝันติดกัน 4 ครั้งซึ่งเป็นฝันแบบมาราธอนที่โครตหลอนT^Tเนื่องจากเป็นความฝัน

ที่ไม่ค่อยน่าอภิรมย์นักทำให้ไรท์แอบเก็บมานั่งคิด ความจริงในฝันมันก็ โอเคแหละไม่ได้

เลวร้ายมาก  ไรท์ก็เลยลองเอาความฝันมาร่างพล็อตจนปิ๊งไอเดียเกิดเป็น ‘Evanescent opera’

อย่างที่เห็น พล็อตเรื่องนี้ไม่ซับซ้อน(เล๊ย) เป็นแนวDark แล้วก็มีแนวดราม่ามาแจมด้วย

ขอบอกก่อนนะว่าเรื่องนี้ค่อนข้างรุนแรง  สะเทือนอารมณ์และสามารถทำให้คนจิตตกได้ด้วยแหละ

(แต่งทำไมเนี่ย) เพราะงั้นไม่เหมาะสำหรับที่ไม่เข้มแข็งและไม่ยอมรับว่าโลกนี้โหดร้ายค่ะ

 แต่ถ้าชอบกดแอดแฟนรอได้นะคะ
หรือกดไลค์ fanpage ของ Phantom_sky ก็ได้จ้า

 

 

THE★FARRY