วรรณคดีสไตล์เกรียน

ลำดับตอนที่ #192 : 14 สัตว์หิมพานต์ INTER

#วรรณคดีTOPTEN วันนี้ขอเสนอ 14 สัตว์หิมพานต์สุดอินเตอร์ที่ตำนานไม่ได้ปรากฏแค่เมืองสยามที่เดียว [เจ็ดเข้!!] จะมีตัวอะไรบ้างนั้น เราไปดูพร้อมกันเลย!!

.

.

.

1. นกหัสดิน VS นกร็อก

นกหัสดิน เป็นนกยักษ์ ตัวเป็นนก มีจงอยปากเป็นงวงช้าง โฉบเฉี่ยวเอาช้างไปกินเป็นอาหาร

ส่วน ร็อก (Roc) เป็นนกยักษ์ในตำนานของอาหรับ เชื่อกันว่ามีขนาดใหญ่โตมากและแข็งแรงถึงขนาดจับช้างทั้งตัว 

.

.

.

2. กินนร VS ไซเรน  

กินนร (ตัวผู้) และ กินรี (ตัวเมีย) เป็นสัตว์หิมพานต์ ร่างกายท่อนบนเป็นมนุษย์ ท่อนล่างเป็นนก มีปีกบินได้ (สามารถถอดปีกและหางได้) ตามตำนานเล่าว่าอาศัยเชิงเขาไกรลาส 

ส่วน ไซเรน (Siren) เป็นปีศาจในเทพปกรณัมกรีก บ้างก็ว่าชีเป็นครึ่งคนครึ่งปลาเหมือนเงือก บ้างก็ว่าชีเป็นครึ่งคนครึ่งนกเหมือนกินรี 

แต่ที่พูดเหมือนกันก็คือ นางมีเสียงที่ไพเราะยั่วยวน จนสะกดให้เหล่าลูกเรือหลงใหลจนกระโดดลงทะเล หรือไม่ก็ขับเรือชนหินจนอับปางลง

.

.

.

3. อรหัน VS ฮาร์ปี้

อรหัน เป็นสัตว์ป่าหิมพานต์ มีตัวและปีกเป็นนก มี 2 เท้า แต่มีหัวเป็นมนุษย์หรือยักษ์ 

ส่วน ฮาร์ปี้ (Harpy) เป็นปีศาจในเทพปกรณัมกรีก ตัวเป็นนก มีหัวเป็นหญิงสาว 

ในเรื่องเจสันกับขนแกะทองคำนั้น ฮาร์ปี้ได้ถูกกล่าวถึงว่าเป็นสุนัขล่าเนื้อของซุส การปรากฏตัวของฮาร์ปี้จะสร้างความขยะแขยงไว้ทุกๆที่ที่มันไป ฮาร์ปี้จะกินทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า

.

.

.

4. หงส์ VS เฟิ่งหวง

หงส์ เป็นนกในตระกูลสูง มีความสง่างาม มีเสียงไพเราะ และเป็นพาหนะของพระพรหม ชาวมอญถือว่าหงส์เป็นสัญลักษณ์ของชาวมอญ 

ตำนานการสร้างเมืองหงสาวดี (Hongsawatoi) กล่าวว่า หลังพระพุทธเจ้า ตรัสรู้แล้ว 8 พรรษา ได้จาริกมายังท้องทะเล ท่านผินหน้าไปทางตะวันออก เห็นหงส์ทองสองตัวลงเล่นน้ำ จึงทำนายว่าจะมีมหานครเกิดขึ้น

ส่วน เฟิ่งหวง (Fenghuang) เป็นหงส์ของชาวจีน เป็นนกวิเศษเหนือนกทั้งปวง เป็นราชาแห่งนก มีสีสันสวยงาม 

เฟิ่งหวงมีรูปร่างสวยงาม สะโอดสะอง อ่อนหวาน จึงแทนหงส์เป็นสัญลักษณ์ของผู้หญิงที่มีอำนาจ เฟิ่งหวงเป็นดั่งเทพเจ้าสามารถหยั่งรู้ความสุข ความทุกข์ ความวุ่นวายบนโลกมนุษย์ได้ 

เฟิ่งหวงมีอายุยืนยาวประมาณ 500 ปี จากนั้นก็บินไปยังดวงอาทิตย์เพื่อให้ความร้อนแผดเผาร่างกายเป็นเถ้าถ่าน

.

.

.

5. สิงห์ VS สิงโตจีน

สิงห์ ก็คือสิงโต หรือ Lion นี้แหละ ถือเป็นสัญลักษณ์แห่งอำนาจ สิงห์ยังเป็นสัญลักษณ์ของคณะรัฐศาสตร์ และหน่วยงานด้านการปกครองหลายแห่ง

ส่วน สิงโตจีน (Shishi) เป็นสัตว์มงคลของชาวจีน เป็นสัญลักษณ์ของอำนาจ ความกล้าหาญ และความภักดี นอกจากนี้ยังเชื่อว่าแม้เพียงเสียงคำรามก็สามารถปัดเป่าวิญญาณและสิ่งชั่วร้ายได้สิงโตถูกนิยมนำมาใช้เป็นรูปปั้นผู้พิทักษ์สถานที่ ก่อนที่วัฒนธรรมนี้จะแพร่หลายไปทั่วเอเชีย

(ทำไมเราดูคล้ายหมาเชาเชา มากกว่าคล้ายสิงโตว่ะ!!)

.

.

.

6. นรสิงห์ VS สฟิงซ์

ตามฮินดูเล่าว่า นรสิงห์ เป็นอวตารร่างที่ 4 ของลูกพี่วิษณุ มีร่างกายเป็นมนุษย์ หัวเป็นสิงโต ส่วนนรสิงห์ตามคติของพม่า จะมีร่างเป็นสิงโต หัวเป็นมนุษย์แทน (ไทยรับมาเป็นสัตว์หิมพานต์ด้วย)

ส่วน สฟิงซ์ (Sphinx) เป็นสัตว์ผสม ตามแต่วัฒนธรรม ของกรีกจะเป็นสัตว์ที่มีหัวเป็นมนุษย์ ตัวเป็นสิงโตแถมมีปีก สฟิงซ์กรีกจะชอบตั้งปริศนา

ส่วนสฟิงซ์ของอียิปต์นั้น จะเป็นรูปหน้ามนุษย์แต่มีร่างกายเป็นสิงโต ว่ากันว่าสฟิงซ์คือรูปเหมือนของเทพฮาร์มาชิส (Haremakhet) เทพแห่งรุ่งอรุณ

.

.

.

7. คชสีห์ VS วยาละ

คชสีห์ เป็นสิงห์ผสมที่มีกายเป็นสิงห์ และมีช่วงหัวเป็นช้าง ตามตำรากล่าวว่าคชสีห์มีพลังเทียบเท่าช้างและสิงห์รวมกัน ซึ่งนับได้ว่าเป็นสัตว์ที่น่าเกรงขาม

ส่วน วยาละ (Vyala) เป็นสัตว์ในจินตนาการตามวิหารของฮินดู เป็นสัตว์ที่มีหัวเป็นช้าง ลำตัวเป็นม้า และขาสองข้างเป็นสิงโต มักพบเห็นตามเสาวิหารทางอินเดียตอนใต้ เชื่อว่าวยาละจะนำเสน่หาและการบูชาไปถึงเหล่าทวยเทพได้เร็วตามปรารถนา

.

.

.

8. ดุรงค์ปักษิณ VS เปกาซัส

ดุรงค์ปักษิณ เป็นสัตว์หิมพานต์ที่ผสมระหว่างม้ากับนก คือม้าที่มีปีกและหางเหมือนนก มีกายสีขาวบริสุทธิ์ ส่วนขนคอ กีบและหางมีสีดำสนิท 

ส่วน เปกาซัส (Pegasus) เป็นม้ามีปีกในตำนานกรีก เกิดจากเมดูซ่า (Medusa) ที่ถูกเพอร์ซิอุส (Perseus) ฟันคอ ในขณะที่เลือดพุ่งกระเซ็นนั้น เปกาซัสก็กระโจนออกมาจากลำคอของนาง 

ไม่มีใครสามารถปราบเปกาซัสได้เลย ตอนที่เปกาซัสออกวิ่งอย่างคึกคะนองนั้น น้ำที่กระเซ็นจากรอยเท้าก่อให้เกิดน้ำพุที่สวยงามคือ น้ำพุฮิปโปครีนี (Hippocrene) ว่ากันว่าใครที่ได้ดื่มน้ำจากน้ำพุนี้แล้ว โอกาสที่จะเป็นกวีเอกอยู่แค่เอื้อม 

.

.

.

9. สินธพนที VS ฮิปโปแคมปัส

สินธพนที เป็นสัตว์ที่อาศัยอยู่ในแม่น้ำหรือทะเลสาป มีตัวเป็นม้า หางเป็นปลา พื้นสีขาว ครีบและหางมีสีแดงชาด

ส่วน ฮิปโปแคมปัส (Hippocampus) เป็นม้าทะเลในตำนานของกรีก โดยมีท่อนบนเป็นม้า และมีท่อนล่างเป็นปลา 

ฮิปโปแคมปัสเป็นสัตว์เลี้ยงของเทพโพไซดอน แถมยังเป็นสัตว์เทียมรถศึกของโพไซดอนอีกด้วย

.

.

.

10. ไกรสรปักษา VS กริฟฟิน

ไกรสรปักษา เป็นสัตว์ผสมระหว่างสิงห์กับนก มีหัวเป็นพญาอินทรี ตัวเป็นราชสีห์ แต่มีเกล็ดคลุม นอกจากนั้นยังมีปีกเหมือนนกอีกด้วย 

ส่วน กริฟฟิน (Griffin) มีหัว ขาคู่หน้าและปีกเป็นนกอินทรี ส่วน]eตัวและขาคู่หลังเป็นสิงโต 

ตามตำนานกรีก กริฟฟินเป็นผู้พิทักษ์เหมืองทองคำของดินแดนไฮเปอร์โบเรีย (Hyperborea) เป็นรูปจำแลงของเทพีเนเมซิส (Nemesis) เทพีแห่งความพยาบาท และนอกจากนี้ยังเป็นผู้ลากรถม้าของเทพอพอลโลอีกด้วย (เป็นทุกอย่างให้เธอแล้วจริงๆ)

กริฟฟินเป็นสัญลักษณ์ของพลังอำนาจ และบางครั้งยังถือว่ากริฟฟินเป็นสัญลักษณ์ของความหยิ่งยโสอีกด้วย ศัตรูของกริฟฟินคือ บาซิลิสก์ (Basilisk)

.

.

.

11. กบิลปักษา VS ลิงติดปีก

กบิลปักษา เป็นสัตว์ผสมระหว่างลิงกับนก ตัวเป็นลิง มีปีกเหมือนนก

ส่วน ลิงติดปีก (Winged monkey) เป็นตัวละครในนิยายเรื่อง พ่อมดมหัศจรรย์แห่งเมืองออซ (The Wonderful Wizard of Oz) ของแอล. แฟรงก์ บอม (L. Frank Baum)

ในนิยายเล่าว่าลิงติดปีกนี้จะทำตามบัญชาของผู้ที่ครอบครองหมวกทอง โดยต้องยืนด้วยเท้าซ้ายแล้วร่ายคาถาว่า " เอ็ป-ปี เป็ป-ปี แก๊ก-กี (Ep-pe, pep-pe, kak-ke) " จากนั้นยืนด้วยเท้าขวาแล้วร่ายคาถาว่า " ฮัล-โล ฮอล-โล เฮล-โล (Hil-lo, hol-lo, hel-lo) " ก่อนที่จะยืนสองขาแล้วร่ายคาถาว่า " ซิส-ซี ซุส-ซี ซิก (Ziz-zy, zuz-zy, zik) "

.

.

.

12. นารีผล VS แมนเดรก

นารีผล หรือ มักกะลีผล เป็นต้นไม้จากป่าหิมพานต์ เป็นพืชที่ออกลูกเป็นหญิงสาวแรกรุ่น (อายุ 16) เมื่อผลสุกแล้ว บรรดาผู้มีฤทธิ์ทั้งหลายจะพากันนำไปซั่ม แต่นารีผลมีชีวิตอยู่ได้เพียงแค่ 7 วันเท่านั้น ก่อนจะเน่าเปื่อยไป

ส่วน แมนเดรก (Mandrake) ชื่อทางวิทยาศาสตร์คือ Mandragora officinarum เป็นพืชที่มีตัวตนจริงๆ รากของมันมีลักษณะคล้ายมนุษย์ จึงถูกนำมาใช้ในพิธีกรรมทางเวทมนตร์ต่างๆ

แมนเดรก (ในตำนาน) มีเสียงกรีดร้องที่แหลมสูงมาก ได้ยินอาจถึงตาย ถ้าเป็นต้นอ่อนอาจทำให้สลบ เชื่อกันว่าน้ำยาของแมนเดรกสามารถนำมาสกัดเพื่อล้างคำสาปทุกชนิด (ถ้านึกไม่ออก ให้ไปดูแฮร์รี่ พอตเตอร์กับห้องแห่งความลับ)

.

.

.

13. ปลาเสือ VS ชาจิโฮโกะ

ปลาเสือ ในที่นี่ไม่ใช่ปลาลายเสือที่พ่นน้ำนะ แต่เป็นสัตว์หิมพานต์ที่มีหัวเป็นเสือ ลำตัวเป็นปลา

ส่วน ชาจิโฮโกะ (Shachihoko) เป็นสัตว์ในตำนานของญี่ปุ่น มีหัวเป็นเสือ ร่างเป็นปลาคาร์ฟที่ปกคลุมไปด้วยหนามแหลมมีพิษ เมื่ออยู่บนบก สามารถแปลงร่างเป็นเสือได้ 

เชื่อกันว่ามีอำนาจสามารถบันดาลฟ้าฝน ด้วยเหตุนี้เอง ตามจั่วของสิ่งก่อสร้างมักจะประดับด้วยรูปปั้นชาจิโฮโกะ เพื่อให้เป็นเทพผู้พิทักษ์ที่ช่วยดับไฟเวลาเกิดเพลิงไหม้ 

.

.

.

14. ปลาอานนท์ VS ปลานามาซุ

ปลาอานนท์ เป็นหนึ่งใน 7 ปลายักษ์แห่งหิมพานต์ [ ติรณะ , ติมิงคละ , ตรปิงคละ , อานนท์ , 

นิรยะ , อัชฌนาโรหะ , มหาติมิ ]

ปลาอานนท์เป็นปลาลำดับที่ 4 มีขนาด 1,000 โยชน์ (1,600,000 เมตร) คอยหนุนแผ่นดินชมพูทวีป คราใดที่ที่ปลาอานนท์เคลื่อนไหวพลิกตัว เมื่อนั้นโลกจะเกิดแผ่นดินไหว

ส่วน นามาซุ (Namazu) เป็นปลาดุกขนาดยักษ์ที่อาศัยอยู่ใต้เกาะญี่ปุ่น มีก้อนหินขนาดใหญ่ที่เทพเจ้าแห่งลม คาซิมะ (Kazuchi) นำมาถ่วงไว้ที่หัว เมื่อมันขยับตัวก็ทำให้เกิดแผ่นดินไหว 

มาจากการที่ชาวประมงในสมัยโบราณที่เห็นการเคลื่อนไหวผิดปกติของปลาดุกยักษ์ทะเลสาบบิวะพร้อมๆกัน ก่อนที่จะเกิดแผ่นดินไหวไม่นาน