วรรณคดีสไตล์เกรียน

ลำดับตอนที่ #68 : ดาราวงศ์ : บทละครของสุนทรภู่

เรื่องดาราวงศ์นี้เป็นกลอนบทละคร ปัจจุบันเก็บรักษาอยู่ในหอสมุดแห่งชาติ มีเพียงแค่สมุดไทยดำฉบับเดียว สันนิษฐานว่าสุนทรภู่เป็นผู้แต่งดังที่ปรากฏในนิราศเมืองเพชรความว่า

• ได้แต่งเรื่องดาราวงศ์ลงสมุด…….เมื่อจากนุชนางประภาเพียงอาสัญ

ในสมุดไทยไม่ปรากฏตอนเริ่มและตอนจบของเรื่อง 

ข้อความตอนนี้จะกล่าวถึง นางประไพสุริยา ได้สนทนากับพี่เลี้ยงทั้งสองถึงพราหมณ์ที่มารักษา ท้าวพรหมทัต บิดาของนาง ซึ่งนางได้แอบปิ๊งกับพราหมณ์หนุ่มผู้นี้ จึงให้พี่เลี้ยงเอาข้าวปลาอาหารไปให้กับพราหมณ์หนุ่มคนนั้นที่เรือสำเภา พราหมณ์ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นเจ้าชายชื่อว่า ดาราวงศ์ ปลอมตัวมาต่างหาก

ดาราวงศ์เองก็แอบชอบพอกับนางประไพสุริยาเหมือนกันจึงเขียนจดหมายรักพร้อมแหวนไปให้กับนาง ครั้นพวกสาวๆกลับไปกันหมดแล้ว จึงปรึกษากับพี่เลี้ยงทั้งสองทำหงส์ยนต์ให้เหาะเหินได้พร้อมกับทรงเครื่องกษัตริย์เพื่อได้ไปปราสาทนางประไพสุริยา สองพี่เลี้ยงชายก็ได้เข้าไปคุยกะหนุงกะหนิงกับสองพี่เลี้ยงสาวปล่อยให้ดาราวงศ์สะเดาะประตูเข้าไปซั่มนางประไพสุริยาที่ห้อง

เมื่อครั้นเข้าพระเข้านางกันเรียบร้อยแล้ว ดาราวงศ์ก็พานางประไพสุริยาหนี โดยแสร้งทำเป็นชวนพาไปชมทะเล ชมปลาตัวเท่าสำเภาด้วยกันตอนกลางคืน 

แต่พระเสื้อเมือง เรียกพวกอสูรให้ตามดาราวงศ์ไปสำแดงอิทธิฤทธิ์ทั้งทำให้เกิดพายุใหญ่ ฝนตก คลื่นแรงจนเรือสำเภาของดาราวงศ์แตก ถึงจะผูกแขนไว้กับแขนของนางประไพสุริยาแล้วก็ตาม ก็ไม่อาจจะยึดเยื้อทั้งสองไว้ได้ พระเอกนางเอกของเขาก็ต้องถึงคราวแยกทางกันในที่สุด

ฝ่ายนางเงือกน้ำเห็นนางประไพสุริยาลอยคออยู่ก็ว่ายเข้าไปช่วย แล้วบอกให้นางอยู่รักษาตัวให้หายก่อนจะไปตามหาดาราวงศ์ ส่วนดาราวงศ์นั้น นางมณีเมขลาได้เหาะลงมช่วยเหลือไว้ได้

เมขลาพาพระเอกไปไว้ที่ถ้ำนกยูงพร้อมเขียนเอาไว้ตรงแผ่นหินว่าให้ดาราวงศ์ไปเอาแก้ววิเศษจากหัวใจนกยูงจะสามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ 

เมื่อครั้นพระเอกของเราทำตามที่นางฟ้าบอกแล้วนั้นก็อมแก้ววิเศษแล้วเหาะตรงไปยังทิศหรดี (ตะวันตกเฉียงใต้) เห็นเมืองเมืองหนึ่งใหญ่โตกว้างขวางจึงตรงไปยังสวนท้ายวังที่อยู่ของสองตายายพร้อมบอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ตายายฟัง และขออาศัยอยู่ด้วย

กล่าวฝ่ายเมืองพรหมทัตก็กำลังวุ่ยวายอยู่กับการตามหาพระธิดา จนแม่ของนางประไพสุริยาต้องเรียกโหรมาดูว่านางอยู่ ณ ที่ใด ต้นฉบับก็จบลงเท่านี้