คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #41 : ตอนที่ 8
ลัยลาอยู่ที่เมือไทยร่วมับยายประนอมและลำยอมาถึหนึ่สัปาห์ อนนี้เริ่มรู้สึปรับัวไ้ และนับวันะยิ่ผูพันับพวเามาึ้น เธอร่ำร้ออยาไปเยี่ยมเรือวัลย์ ลำยอยัอิออเพราะลัวนั่าวุุ้ยปูมหลัอพี่สาวะพลอยทำให้านอสไบนาหหาย แ่เมื่อทนารรบเร้าอแม่และหลานสาวไม่ไ้ึำใ
“น้าลำยอน่ารัที่สุ” หิสาวอเอวประบ ทำให้ลำยอันลุ ั้แ่เป็นน้าหลานันมาสไบนาเยทำอย่านี้ับเธอที่ไหน
“พอแล้ว ไม่้อหรอย่ะ ันเอ็ิถึพี่เรือเหมือนัน ไม่ไ้ไปมาั้นานแล้ว” ลำยอทำหน้าบึ้ึแ้เิน หิสาวรู้ทัน หันมายิ้มับผู้เป็นยายแล้วออไปลาเพื่อทำอาหารไปเยี่ยม
ยายประนอมแปลใอยู่ไม่น้อย เพราะอาหารที่หลานสาวทำแ่ละอย่านั้น ล้วนเป็นอาหารแปลาที่นาไม่เยรู้ั แ่หิสาว็อธิบายไปว่าเธอหัทำเมื่ออนไปเที่ยว
“ไปเี๋ยวเียว ทำไ้นานี้เลยเรอะ” ยายประนอมัา สไบนาเยทำอาหารไ้เรื่อเสียที่ไหน นอาอาหาร่ายๆ อย่าปลาระป๋อ ไ่เียว
“ยายลอิมูสิ๊ะ ถูปาไหม ันมีอินทผลัมแห้ไปฝาแม่้วยนะ” ลัยลาแทนัวเอว่าัน แ่ยายประนอม็ไม่ไ้นึิใอะไร ัอาหารึ้นิมแล้วทำหน้าปุเลี่ยนๆ เพราะอาหารมีเรื่อเทศั้านนุนึ้นมู บาอันเป็นเนื้อสัว์ล้วนๆ อยู่ในอสมะเือเทศมอแล้วเลี่ยนลูา
“เลี่ยนว่ะ ยายว่าทำน้ำพริปลาทู แเลียไม่ีว่าเร้อ นัเรือมันยิ่อาละวาเอาับแอยู่้วย ให้มันินอาหารเละๆ พวนี้ มีหวัโน” ยายประนอมเือนอย่าหวัี แ่ลัยลายืนยัน หาเรือวัลย์ไ้ินอาหารอาหรับ บาทีอาะำอะไรึ้นมาไ้บ้า
“ลอูนะยาย แม่อาะอบ็ไ้” หิสาวัอาหารใส่ล่อ อื่นเ้นึ้นมาไม่ไ้ที่ะไ้เห็นหน้าเรือวัลย์เป็นรั้แร
“เออ อบไม่อบ่อยว่าัน มันไม่เอาโยนโปะหัวแ็ีถมไปแล้ว” ยายประนอม่วยหลานสาวัแอาหาร แล้วออไป้วยัน
พอไ้ยินว่ามีาิมาเยี่ยม เรือวัลย์็เปิรอยยิ้มว้า ะยั้นะยอให้พยาบาลเ็นรถออมารออยู่ในสนามห้า แ่พอเห็นหน้าผู้เป็นลูสาว รอยยิ้มนั้น็่อยๆ หุบล วาเปล่ประายพลันเปลี่ยนเป็นุ่นวาึ้นมาทันที นนมาเยี่ยมใแป้ว
“นัเรือ แม่เอาอาหารมาให้ินแน่ะ หวานมันลรัวเอเลยนะ” ยายประนอมบอึ้นพลาัแวาอาหารลบนโ๊ะหินอ่อน แ่ผู้เป็นลูสาววา
“ไม่ิน”
“ินหน่อยเถอะน่าพี่เรือ หวานมันอุส่าห์ทำมาให้ อาหารีๆ ทั้นั้น” ลำยอประอพี่สาวให้มานั่บนโ๊ะ หันมาอบุพยาบาลแล้ววนให้ิน้าว้วยัน แ่ฝ่ายนั้นปิเสธแล้วออไปยืนรอห่าๆ เพราะเรว่านไ้อเธอะอาละวาอี
“แม่…” ู่ๆ ลัยลา็พูอะไรไม่ออ วามรู้สึเ็มื้นแล่นึ้นมาุที่อหอยนพูอะไรไม่ออ สรีรูปร่าผอมบารหน้า มีส่วนล้ายเธอับสไบนา
“ันไม่ใ่แม่แ” เรือวัลย์วา้ำ ามอไปยัอาหารรหน้าแล้วหน้านิ่ว
“แม่ลอินูนะ ันทำมาให้ าวาร์มา แม่ลอิมูสิ๊ะ ว่าเยินไหม” หิสาวัแหยิบนมแน์วิห่อ้วยเนื้อไ่ ปรุ้วยหัวหอมและเรื่อเทศหลายอย่าให้
เรือวัลย์มออย่าั่ใ หาแล้วมือ็่อยๆ เอื้อมออไปรับพลอยทำให้นอื่นๆ หายใโล่อไป้วย ลัยลาะยั้นะยอ นป่วยึัเ้าไปเ็มำ
๙๙๙ โหลที่นี่้า
 |
|
ความคิดเห็น