คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ۞ SF ' Luhan-Yoona ' Sidekick 35 %
บอกกับใจว่าเหนื่อยก็พัก ถ้าเค้าไม่รักก็พอ
ถ้าเราเกิดมาเพื่อที่จะรักใครซักคน คนๆนั้นจะรักเราตอบ
แต่ถ้าเราเกิดมาเพื่อที่จะรักใครหลายๆคน เชื่อเถอะว่า
จะไม่มีใครรักเราจริงเลยแม้แต่คนเดียว
บางครั้งความรักอาจเดินผ่านเข้ามาในชีวิตเราเพียงครั้งเดียว
และไม่หวนคืนกลับมาอีก
เราไม่อาจรู้ได้เลยว่า ความรักครั้งนี้หรือครั้งไหนจะเป็นความรักครั้งสุดท้าย
มีหลายครั้งที่เราตามหา...........แต่ความรักก็กลับหนีไป
มีหลายครั้งที่เราไม่สนใจ... แต่...ความรักก็กลับเดินเข้ามา
อย่า.........อย่ามองข้ามใครคนหนึ่งไป เพียงเพราะหาเหตุผลที่จะรักไม่ได้
อย่า.........ถามหาเหตุผลเมื่อจะรักใคร แต่ให้ถามสัมผัสจากหัวใจ ว่ารู้สึกอย่างไร
อย่า.........มองหาความรักด้วยสายตา แต่ให้มองหาความรักด้วยหัวใจ
อย่า.........เชื่อคำว่ารักที่ได้ยินจากหูทั้งสอง
แต่ให้เชื่อคำว่ารักที่ดังก้องมาจากความรู้สึก และส่วนลึกของหัวใจ
ความรัก เป็น สิ่งที่มีค่า แต่มันจะไร้ค่า ถ้าไม่มอบให้ใคร
หากวันนึงเราพบใครซักคน
ที่มองเห็นคุณค่าความรักของเราแล้วล่ะก็.........มอบความรักให้เขาไปเถอะ
แล้วเราจะรู้ว่า.......ความรักนั้นมีค่า.........และมีความหมายเพียง
นี้มันก็ผ่านมานานแล้วน่ะ ทำไมฉันยังไม่ลืมนายอีก ทำไมฉันยังจดจำได้ทุกอย่าง ทุกการกระทำ ทำไมที่ผ่านมา
ฉันยังร้องไห้ ฉันยังเสียใจไม่พออีกเหรอ ฉันต้องเสียน้ำตาอีกเท่าไหร่ ถึงจะลืมเพื่อนสนิทที่ฉันแอบรักมานานถึง 4 ปี ซะที
ย้อนไปเมื่อ 1 ปีก่อน
{ Yoona part }
ลู่หาน ชายหนุ่มหน้าหวาน ที่มองมุมไหนๆก็น่ารัก เค้ามักจะยิ้มแย้ม และพูดคุยเป็นกันเองกับทุกคนเสมอ นั้นเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้มีผู้คนหลงรักเค้ามากมาย และนั้นรวมถึงเพื่อนสนิทอย่าง...ฉันด้วย ฉันคิดอยู่ตลอดว่าจะบอกรักเค้าดีไหม แต่ถ้าบอกไปล่ะ ถ้าเค้าไม่รับรักเราล่ะ เราจะมองหน้ากันติดไหม ? เราจะต้องยุติความสัมพันธ์แบบเพื่อนไหม ? นั้นเป็นความคิดที่ลอยอยู่บนหัวของฉันตลอดเวลา และนั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันอดทดกล้ำกลืนคำว่ารักไว้ตลอด 3 ปี
“ ยุนๆ เฮ้ยยย ไอ่เหม่ง ”
“ ฮะๆ รัยย่ะ ไม่ได้เหม่งโว้ยย แค่คิ้วต่ำย่ะ คิ้วต่ำ เออ แล้วแกจะตะโกนทำไม อยู่ใกล้กันแค่นี้ ”
“ ฉันเรียกแกตั้งหลายรอบแล้ว เหม่อรัยว่ะ ” ลู่หานพูดพร้อมยื่นหน้าเข้ามา
“ ใครเหม่อย่ะ ยี้! เอาหน้าแกออกไปไกลๆเลยยย ” ไอ่ลู่แกอย่ายื่นหน้ามางี้ดิ มันเขิ๊ลน่ะเว้ยย
“ เฮ้ย ไอ้ยุน มองใกล้ๆ แกก็สวยใช่เล่นน่ะนิ ถ้าไม่ติดว่าแกเป็นเพื่อนนิ ฉันจีบแกไปแล้ว ” ลู่หานพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าทะเล้น
“ เอ่ออ ก็ฉันสวยตั้งแต่เกิดแล้วย่ะ แกน่ะและมองไม่เห็นเอง ตาบอดเอ้ยยย ” เจ็บอีกแล้วไอ่ยุนเอ้ยย ถ้าเป็นไปได้ฉันก็ไม่อยากเป็นเพื่อนแกหรอก
“ ไอ่ยุนๆ ฉันมีเรื่องจะให้ช่วยหน่อย ”
“ เรื่องรัยย่ะ แต่ถ้าฉันพอทำได้ก็จะทำอ่ะน่ะ ”
“ แกน่ะ ทำได้อยู่แล้ว เชื่อดิ ” ลู่หานพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าจริงจัง
“ เออๆ ได้ ว่าแต่ให้ทำไรว่ะ ? ”
“ ฉันชอบน้องซอว่ะ แกช่วยไปนัดน้องซอออกมาหาฉันหน่อยดิ ฉันจะขอน้องแกเป็นแฟน วันนี้เลยน่ะเว้ย พอดีใจร้อนอ่ะ ”
“ ดะ ได้ กะ แกๆฉันพึ่งนึกได้ว่ามี ธุระไปก่อนน่ะเว้ยย ” ฉันพูดเสร็จก็เดินออกมาจากตรงนั้นทันทีโดยไม่รอให้ลู่หานตอบกลับมา ไม่ไหว ในหัวฉันตอนนี้มันตื้อไปหมด ทำไมมันเจ็บอย่างงี้ มันไม่สามารถบรรยายเป็นคำพูดได้ ฉันเลยปล่อยให้มันระบายออกเป็นน้ำตาแทน
“ ฮึกๆ ฉันจะทำไงดี ฮึกๆฉันจะช่วยแกดีไหม ถ้าฉันช่วยแกล่ะ ถ้าแกเป็นแฟนกับน้องซอ ฉันจะทนดูได้ไง ฮึกๆฮือๆ ”
---------------------- 35%-----------------------
ความคิดเห็น