ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่องสั้นของเย่(เคะ)ฉบับรีเควส

    ลำดับตอนที่ #26 : [SF HYUKYE]โอกาสมันยังอยู่ที่นาย

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 740
      0
      9 ต.ค. 52

    SHORT FICTION HYUKYE-โอกาสมันยังอยู่ที่นาย

    Actor : EUNHYUKxYESUNG

    Author : YESUNGFANCLUB

    TALK : ต่อจากเรื่องฮยอกเย่อันแรกนะคะ>.<

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

     

     

     

    หลังจากเหตุการณ์วันนั้นผมก็ตามติดพี่เยซองมาตลอดไม่ว่าพี่แกจะไปทำอะไรที่ไหน ผมก็จะต้องเข้าไปมีส่วนเอี่ยวด้วยทุกครั้ง และแน่นอนว่าถ้าเกิดพี่เยซองไปยุ่งกับคนอื่นผมก็จะเข้าไปกั้นและมีส่วนร่วมทุกทีบางทีพวกพี่คนอื่นๆเขาก็ทำหน้าเอือมระอานะ แต่ใครจะสนล่ะก็คนที่ผมตามดูแลหน่ะคือสุดที่รักของผมนะ

    วันนี้ผมและพี่เยซองไม่มีงานเช้า อ้อรวมเจ้าเด็กคยูนั่นด้วย-_-+

    วันนี้ผมตื่นเช้ากว่าปกติ ผมเดินเข้าไปอาบน้ำประมาณสิบนาทีผมก็เดินออกมา พร้อมกับชุดอยู่บ้านธรรมดาๆ เฮ้อ~เมื่อไหร่ที่รักจะตื่นเนี่ย(>////<)

    ผมชะเง้อชะแง้มองหาพี่แก้มป่องแต่ก็ไม่พบ เจอก็แต่เจ้าเด็กมารหัวใจที่กำลังนั่งดูโทรทัศน์

    อ้าวพี่ฮยอกแจ ไหงตื่นเช้าล่ะไอ้เด็กนั่นหันมาถามผมที่เดินไปนั่งลงข้างๆ ก่อนที่จะยืดหลังพิงพนักโซฟา

    ผิดหรือไงล่ะ ถ้าฉันจะตื่นเช้า

    ฮ่ะๆ= =^”คยูฮยอนหัวเราะให้ผมแห้งๆก่อนที่จะหันไปสนใจทีวีต่อ

    ผมเหล่ตามองนิดนึงแล้วจ้องมองไปยังห้องของคนที่ผมกำลังคิดถึงอยู่

    แกร๊ก!ประตูห้องเปิดขึ้นมาพร้อมกับร่างบางที่ดูผมยุ่งๆเล็กน้อยก่อนที่จะยกมือบางขึ้นขยี้ตา วันนี้พี่เยซองใส่เสื้อยืดสีแดงกางเกงขาสั้นแค่เข่าสีดำ มันทำให้ร่างบางดูตัวเล็กลงไปอีก

    คยู ฮยอกนายไม่ไปทำงานเหรอพี่แก้มป่องถาม คยูฮยอนเหล่ตามองนิดนึงก่อนที่จะลุกออกไป พี่เยซองมองตามแผ่นหลังนั่นไป ก่อนที่จะหันหน้ามาหาผม ผมยักไหล่ให้ครั้งหนึ่งเป็นเชิงบอกว่าไม่รู้เหมือนกัน พี่เยซองเดินมาหาผมก่อนจะนั่งลงข้างๆ เอนหัวมาซบกับบ่าของผม

    ฮยอก ฉันมีอะไรจะพูดด้วย

    พี่แก้มป่องที่หลับตาลงไปแล้วพูดขึ้นเบาๆ แต่ผมก็ได้ยิน ผมเหลือบมองครั้งหนึ่ง อดยิ้มไม่ได้กลับใบหน้าสวยๆที่กำลังหลับตาพริ้ม แพขนตายาวที่กำลังปกปิดดวงตาคู่สวย

    ครับ?ขึ้นเสียงสูงเป็นเชิงถาม

    ฉันอยากให้นายฟังฉันอย่างเดียว ห้ามถามห้ามโวยวายเข้าใจมั๊ย

    ถึงแม้จะงงๆแต่ก็พยักหน้าให้ แล้วพี่แกจะเห็นเหรอ

    ครับผมเลยตัดสินใจตอบแทน

    ฉัน..รำคาญนายผมอึ้ง อึ้งจริงๆ นี่มันอะไรกัน เมื่อกี้พี่เยซองพูดว่าอะไรนะ

    แต่จะถามก็ไม่ได้ เดี๋ยวพี่แก้มป่องจะโกรธ

    ฉันรำคาญนาย..ที่คอยมาตามฉันเวลาฉันทำอะไร หยุดตามฉันซะทีพี่แก้มป่องพูด ดวงตาก็ยังคงปิดอยู่

    ผมเหลือบมองไปทางร่างข้างๆที่กำลังหลับตาพริ้ม..เจ็บที่หัวใจแปลกๆแฮะ

    เลิกตามฉันได้มั๊ย เลิกตามฉัน ฉันรู้ว่าที่นายทำไปเพราะอะไรแต่คนเราก็ต้องมีเวลาส่วนตัวกันบ้าง ถูกมั๊ย?พี่เยซองยังคงพูดต่อไปเรื่อยๆ ผมไม่ตอบ แต่นั่งนิ่งๆตั้งใจฟังที่พี่เยซองพูด

    นายคงเข้าใจฉันนะ ฉันรู้ว่านายรักฉัน แต่มันจำเป็นด้วยเหรอที่ฉันต้องรักนายตอบ...พี่เยซองเงียบไปแล้ว ผมกำลังจะร้องไห้ อะไรกัน!!!!

    นายควรปล่อยให้ฉันมีเวลาส่วนตัวบ้าง ไม่ใช่ไปไหนก็มีนายมาด้วยทุกครั้ง ฉันก็รำคาญเป็นนะ ฉันไม่รู้จะพูดยังไงดี แต่ฉันก็ยังคงยืนยันคำเดิม..ว่าฉันอาจจะชอบนายมั้ง อาจจะดูกวนประสาทแต่ฉันไม่มีความรู้สึกอะไรมากกว่านั้นเลย แถมนายยิ่งมาทำแบบนี้อีก มันก็ยิ่งทำให้ฉันรำคาญมากกว่ารักนะ ลองอยู่ห่างๆฉันดูสิ หรือไม่ก็ลองแอบดูอาการของฉันห่างๆก็พอ

    คำพูดของพี่เยซองมันกำลังกรีดแทงหัวใจของผมช้าๆ ทีละนิดๆ

    ผมทำให้พี่เขารำคาญจริงๆเหรอ

    อาการของนาย...หนักนะ

    พี่เยซองยังคงพูดต่อไป ทันค่อยๆกรีดลึกลงมาเรื่อยๆ เรื่อยๆราวกับไม่มีวันหยุดหากเจ้าของคำพูดยังคงพูดต่อ

    ยังอยากมีโอกาสอีกมั๊ย ฮยอกแจ

    ครับ?

    ผมถามเสียงสูง อะไรของพี่เขา

    ฉันจะให้โอกาสนายอีกครั้ง ใช้โอกาสนี้ให้ดีๆล่ะ ลองไปนึกดูดีๆว่าควรจะทำยังไงให้ฉันรักนายอย่างหมดหัวใจ เพราะถึงยังไงฉันก็กำลังจะเดินตกหลุมที่นายจุดไว้หนิ ลองหลอกล่อฉันอีกนิด ไม่แน่ฉันอาจจะตกลงไปในหลุมรักของนายเลยก็ได้นะ ฮยอกแจ

    พี่เยซองพูดจบก็ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ใบหน้าหวานยิ้มยางๆมาให้ผม ผมถือโอกาสกอดพี่แก้มป่องเลยทันที

    โอกาสของผม มันอยู่กับพี่เสมอ ความรักของผมมันอยู่กับพี่เสมอ และมันก็จะยังคงอยู่ตลอดไป

    เปล่าเลย โอกาสของนายมันอยู่ที่นายนั่นแหละ เพียงแต่นายจะเลือกใช้มัยถูกเวลาหรือเปล่า นายลองดูใหม่อีกครั้ง ไม่แน่เราสองคนอาจจะมีคำว่าเราเกิดขึ้นก็ได้นะ ลี ฮยอกแจ

    พี่เยซองพูดจบก็กอดผมตอบเบาๆ แล้วซุกหน้าลงบนบ่าของผม

     

    ความรักมันไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่ด้วยกันเสมอไป หากเพียงแค่อยู่ด้วยหันบ้าง หรือ ลองสบตากันบ้าง บางทีมันอาจจะดีกว่าเดินตามกันเป็นไหนๆ

    รักเขาแล้ว ก็ต้องรักให้ถึงที่สุด....

    รักเขาแล้ว ก็ต้องรักตลอดไป....

    ไม่ใช่แค่เพียงลมปากที่พ่นออกมาว่ารัก หากแต่ในใจกลับไม่ใช่...

    ลองดูดีๆว่าคุณเดินตกหลุมอะไรลงไปหรือยัง.....?!










    THE END

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

    คุยกันหน่อย

    อัพอีกแล้วหวังว่าคงยังไม่เบื่อนะ พอคิดพล็อตฟิคออกทีมันก็มาแบบไม่ทัน

    ตั้งตัวกันเลยทีเดียวเหอๆ-O-คู่ต่อไปเป็นอีกคู่ที่กวาก็ชอบเช่นกัน ทึกเย่>.<

    อาจจะลงวันนี้หรือไปม่ก็พรุ่งนี้ต้องรอดูก่อนนะว่าพล็อตมันคิดออกหรือเปล่า

    ติดตามๆ รักคนอ่านนะจ๊ะ จ๊วฟๆ>3<

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×