คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : [SF CINYE]แกล้ง
SHORT FICTION CINYE-แกล้ง
Actor : HEECHULxYESUNG
Author : YESUNGFANCLUB
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ก่อนจะใช้มือเรียวลูบไล้ไปตามใบหน้าหวานที่นอนหลับตาพริ้มมุมปากยกยิ้มน้อยๆราวกับกำลังฝันหวาน
‘เยเย่ที่รัก เราได้สนุกกันแน่’
เขาแสยะยิ้มอีกครั้งก่อนที่จะก้มตัวลงนอนรอคอยเวลา...
ร่างบางที่กำลังหลับก็ค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ ปรับสายตาให้ชินกับแสงก่อนที่จะมองไปรอบตัว
นี่ไม่ใช่ห้องของเขา ไม่ใช่ๆ เฮ้ย!เรามาอยู่ที่ไหนวะ
ยังไม่ทันได้คิดอะไรมากไปกว่านี้ก็ลุกพรวดขึ้น ก่อนที่ความปวดร้าวไปทั่วทั้งร่างจะบังเกิด เขาล้มตัวลงไปนอนใหม่ก่อนจะค่อยๆพยุงตัวเองขึ้นมาใหม่
เจ็บ..ที่สะโพก
‘เจ็บโว้ย!!!’
ได้แต่ตะโกนลั่นอยู่ในใจ เขาเป็นอะไรวะ จำได้ว่าเมื่อคืนมีฉลองกันเรื่องที่พวกเขาได้ขึ้นชาร์ตอันดับหนึ่งติต่อกันห้าสัปดาห์ พี่อีทึกพยายามคะยั้นคะยอให้เขาดื่มเหล้าทั้งๆที่รู้ว่าเขาคออ่อนเหล้าแค่เพียงจิบปากก็เล่นเอามึนได้เหมือนกัน แต่นี่บังคับให้เขาดื่มรวดเดียวหมดหนึ่งแก้ว=[]=!
และเพราะทนลูกตื๊อไม่ไหวเลยกระดกรวดเดียวหมด พอสักพักอาการโลกหมุนติ้วก็เข้ามาทักทายทำความรู้จัก ก่อนที่เขาจะล้มตึงไป....
รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนนี้เนี่ยแหละ..แล้วเขายังเจ็บสะโพกอีก เขาเป็นอะไรไป
“เยเย่ที่รัก ตื่นแล้วหรือจ๊ะ^^”เสียงทุ้มๆดังขึ้นจากทางข้างหลังทำเอาเจ้าของชื่อหันไปมองแล้วดวงตาที่เล็กตลอดเวลาก็เบิกกว้างมองคนที่อยู่ตรงหน้าร่างกายท่อนบนเปลือยเปล่า ท่อนล่างมีเพียงผ้าขนหนูผืนเล็กของเขาเท่านั้นที่ปกปิดร่างกายอยู่
O{ }O!
^_^
คนตรงหน้าแสยะยิ้มออกมาทำเอาคนตัวเล็กกว่าถอยหลังแทบไม่ทัน
“พี่ฮีชอล!!!!”ร่างบางตะโกนลั่น ฮีชอลขมวดคิ้วเข้าหากันน้อยๆจ้องใบหน้าหวานที่ซีดลงไปทันที
“พี่เข้ามาทำอะไร”
“ก็ส่งเยเย่เข้านอนไงจ๊ะ”
“แล้วใครใช้ให้พี่เรียกผมแบบนั้นน่ะ ฟังแล้วขนลุกชะมัด=_=”เยซองทำทาขนลุก ท่าทางน่ารักๆของคนตัวเล็กทำเอาอีกคนอดใจไม่ไหวก้มตัวลงมาประทับรอยจุมพิตให้คนน่ารักทันที
เยซองที่โดนจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัวก็เผลอเผยอปากออกมา ฮีชอลส่งลิ้นร้อนเข้าไปเกี่ยวกระหวัดควานหาความหอมหวานทุกซอกทุกมุม เยซองที่ได้แต่หนีกลับยิ่งไปเพิ่มอารมณ์ให้คนตรงหน้า ฮีชอลจะยังจูบต่อไปถ้าเกิดว่ามือเล็กๆไม่มาทุกเข้าที่อกแกร่ง ทำให้ต้องถอนริมฝีปากออกมาอย่างเสียดาย
“พี่ทำอะไร!!!”ร่างเล็กตะโกนดังลั่น ฮีชอลหัวเราะเย็นก่อนที่จะหย่อนตัวลงนั่งข้างๆร่างบางมือเรียวเอื้อมไปจับเอวร่างบางก่อนจะเลื่อนต่ำลงไป
“เอามืออกไป”ร่างบางขู่เสียงเข้ม ฮีชอลเหลือบมองนิดนึงก่อนที่จะยิ้มออกมาบางๆ
“ที่เมื่อคืนไม่เห็นพูดแบบนี้เลย”
“เมื่อคืน?”ร่างบางขมวดคิ้วเข้าหากันก่อนที่จะก้มลงมองสภาพร่างกายของตน ดวงตาเล็กเบิกกว้างอีกครั้ง เขา..เขาอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า..
“พี่ฮีชอล ทำไมผม”
“ก็เมื่อคืนนายอยากมายั่วพี่เองช่วยไม่ได้พี่เลยต้องตอบสนองไป”
“T_T”ร่างบางไม่ตอบ ดวงหน้าซีดเซียว ตาเล็กยิ่งเบิกกว้างกว่าเดิม
เขา..เข้าเสียตัวให้พี่ฮีชอลแล้ว
อ่ะ...อยากจะบ้าตายT^T
ฮีชอลที่ยิ้มกระหย่องเมื่อเห็นว่าร่างบางช็อกไปแล้วก็รีบขโมยแก้มนุ่มๆนั่นมาหอมทันที
“นายมันร้ายกาจจริงๆบอกว่าไม่เอาแต่กลับดึงผมฉันซะยุ่ง”ฮีชอลสะกิดร่างบางให้หันมาดูตัน เยซองที่ตอนนี้นั่งช็อกอยู่ก็ได้แต่นั่งอ้าปากค้าง
“ผม..ผมเสีย..เอ่อเสีย”
ฮีชอลอยากจะขำมาเสียให้รู้แล้วรู้รอด แต่ทำไม่ได้ก็ยังอยากแกล้งต่อนี่นา
“อืม นายเสียให้ฉันแล้ว แถมนายยังบอกรักฉันไม่ขาดปากเลยล่ะ”ฮีชอลพูดแล้วยิ้ม ก่อนจะลากร่างบางมาใกล้แล้วเลื่อนหน้าคมลงไปซุกไซร้ซอกคอขาว แล้วขบเม้มให้เกิดรอยรักสีกุหลาบ
“ทำอะไรของพี่น่ะ”เยซองพยายามที่จะปัดป้องแต่ก็โดนมือเรียวของอีกคนมาคว้าหมับเข้าให้
“อยู่นิ่งๆน่า..”พูดจบก็ผลักร่างบางลงบนเตียงนุ่มก่อนที่จะขึ้นทาบทับตัวร่างบางทันที
“หยุดเดี๋ยวนี้นะคิม ฮีชอล!!!!”เยซองตะโกนกร้าว ฮีชอลชะงักเล็กน้อยรับรู้ถึงรังสีอำมหิตที่ค่อยๆแผ่ออกมาจากตัวของร่างบาง เขาเงยหน้าขึ้นสบตาเรียวเล็กที่กำลังจ้องมองเขาอยู่
“เรียกทำไม”ถามเสียงห้วนๆ
“พี่ทำอะไรผม”เยซองถามน้ำเสียงจริงจัง ทำเอาฮีชอลไม่กล้าเล่นอีกต่อไป
“ก็ไม่ได้ทำอะไร”
“แล้วทำไมผมเป็นแบบนี้ พี่บอกมาสิ”
ฮีชอลลุกขึ้นนั่งแต่ก็ไม่ลืมพยุงร่างบางลุกขึ้นนั่งด้วย
“นายเป็นเคะใช่มั๊ย”
เยซองไม่ตอบแต่กลับฟาดแขนลงไปที่ต้นแขนของอีกคนทันที
“โอ๊ย!พี่เจ็บนะเยซอง”
“เจ็บสิดีผมถามพี่ก่อนนะ”
“นายก็ตอบฉันมาก่อนสิ”
“...”
เยซองเงียบ จะให้เขาตอบว่าอะไรล่ะ ก็เรื่องแบบนี้มัน..
“เป็นหรือเปล่า”
“เออ”ในที่สุดก็ตัดสินใจตอบออกไปถึงแม้จะไม่เข้าใจในคำถามมากนัก แต่ถ้าไม่ตอบเขาไม่รู้แน่ ว่าตัวเองโดนอะไร
“พี่ก็ตอบผมมาได้แล้ว”
“เมื่อคืนอีทึกมอมเหล้านาย แล้วให้ฉันพานายเข้ามานอนฉันก็พยักหน้าก่อนจะอุ้มนายเข้ามาเหนื่อยชะมัดหนักเป็นบ้า”
เพี๊ยะ!!!
แล้วก็โดนไปอีกหนึ่งทีตรงที่เดิม
“เล่าดีๆ”
“ครับๆ พอฉันอุ้มนายมาวางไว้ที่เตียงแล้วกำลังจะออกไปนายก็จับข้อมือฉันแล้วก็บอกรักฉัน”
อยู่ๆเยซองก็หน้าแดงขึ้นมา ฮีชอลที่เห็นดังนั้นก็ได้แต่อมยิ้มใบหน้าหวานมีสีแดงระเรื่อลามไปถึงใบหู อดไม่ได้ที่ฮีชอลจะหอมลงไปตรงแก้มป่องๆนั่นทำเอาหน้าแดงกว่าเก่า
“อย่าเพิ่งด่าถ้ายังอยากฟังต่อ”ฮีชอลที่เห็นว่าเยซองกำลังจะอ้าปากด่าก็รีบแย้งขึ้นมาทันที
“นายบอกรักฉันแล้วนายก็ดึงฉันลงไปใกล้ๆจนฉันกับนายจูบกัน หลังจากนั้น...”
เยซองกลืนน้ำลายดังอึ้ก!รู้สึกว่าความจำจะค่อยกลับมาทีละฉากทีละฉาก
“นาย....ก็หลับไปปล่อยให้ฉันมีอารมณ์คนเดียว ฉันก็เลยอยู่เฝ้านาย พอสักพักนายก็...อ้วกใส่ฉันเราสองคนเสื้อผ้าเปื้อนไปหมดฉันก็เลยเปลี่ยนให้นาย...”
ฮีชอลเงียบไป เยซองนั่งมองใบหน้าสวยที่ขยับเข้ามาใกล้ทีละนิด
“แล้วก็ไม่มีอะไรต่อใช่มั๊ย”
“เปล่า..พอเห็นนายเปลือยฉันก็เลยจักนายกดซะ”
หึๆ เสียงหัวเราะในลำคอทำเอาเยซองขนลุกเสียวสันหลังวาบขึ้นมาทันที
“มันจึงเป็นเหตุให้นายเจ็บสะโพก แต่นายครางเพราะชะมัด”
“เฮ้ย!พูดบ้าอะไรน่ะ ผมไม่ได้เป็นเคะนะ”เยซองเถียงกลับทั้งๆที่กำลังอายอย่างปิดไม่อยู่
“หืม แล้วนายเป็นอะไรเมะเรอะ อาการแบบนายเรียกเมะเรอะ เฮอะอยากจะบ้า เอาเถอะๆนอนได้แล้ว เมื่อคืนนายก็ไม่ได้นอนเดี๋ยวไปทำงานไม่ไหวนะ”ฮีชอลพูดจบก็ดึงตัวร่างบางเข้ามากอดแล้วล้มลงไปนอนกันทั้งคู่
ที่จริงแล้ว..เรื่องที่เยซองเจ็บสะโพกเพราะตอนที่เจ้าตัวกำลังจะเดินเข้ามาที่ห้องดันไปเดินชนขอบโต๊ะเข้าให้อีทึกเลยบอกให้เขาพาเยซองมานอน แต่เรื่องบอกรักนั้นดูท่าว่าเจ้าเปาจะจำไม่ได้ แต่ช่างเถอะถึงยังไงเขาก็ได้ยินเจ้านี่บอกจริงๆแหละแถมยังละเมอหาเขาตลอดเวลาอีก มันอดไม่ได้ที่เขาจะจูบไปหลายๆรอบจนปากเจ้าเปามันบวมเปล่ง
ถ้ามันรู้เอาเราตายแน่ เพราะฉะนั้นต้องห้ามให้ใครรู้
จุ๊ๆ
อย่าบอกใครนะ
ว่าผมน่ะ...แกล้งเจ้าเปา
และก็อย่าบอกใครอีกนะ
ว่าผมน่ะ...รักเยซอง
ถ้าหมอนั่นรู้อายตายเลย
สัญญานะ^^
THE END
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
คุยกันหน่อย
เป็นไงบ้างหว่าตอนนี้เป็นครั้งแรกที่แต่งซินเย่เลยอาจจะออกมาดูไม่ดี
ขอโทษด้วยครับ ครั้งแรกจริงๆหุๆ-.,-ฟิคเรื่องอื่นๆกำลังจะอัพรอติดตามด้วย
ส่วนคู่ต่อไปก็เย่เคะอีกนั่นแหละคู่’ฮยอกเย่’จ่ะไม่แน่นะอาจจะเอาของตอนนั้น
มาต่อให้ ตอนที่เป็นของฮยอกเย่นั่นแหละ รักคนอ่านแล้วมันจ่ะ จุ๊ฟๆ
ความคิดเห็น