ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : คิงออฟสมายล์
วัน่อมา
้านแบมแบมำลัะลไปรัว ะนั้นไ้ยินเสียเพลออมาาห้อเล่นนรี หนุ่มน้อยึเินไปแอบู ึไ้เห็นยอแที่ำลัเล่นเปียโนพร้อมฮัมเพลไป้วย แบมแบมแอบยืนูสัพัน ยอแเล่นเพลบไปหนึ่เพล
้านแบมแบมที่ยืนฟันบเินเ้าไปหายอแ
" ว้าว นายเล่นเปียโนเ่ั แถมเสีย็เพาะอีั่หา " แบมแบมเินเ้าไปหายอแ
" อบในะ เรา้อ่อยฝึ้อมลอแหละ ว่าะไ้นานี้ " ยอแบอแบมแบม
" นายินอะไรหรือยั " แบมแบมถามยอแ
" ยัเลย " ยอแล่าว
" ผมำลัะลไปทำเลยรับ ลมาพร้อมผมไหม " แบมแบมถาม
" เอาสิีเลย อยาลอทานอาหารฝีมือนายเหมือนัน " ยอแเอ่ย
" ไปันเถอะรับ " แบมแบมเอ่ย
านั้นทั้สอหนุ่มลไปทำอาหาร้วยฝีมืออเฟัวน้อยอเรา อย่าแบมแบม
้านแบมแบมทำอาหารเ้า ส่วนยอแ่วยัโ๊ะอาหารรออาหารเสร็
" นี่ เสร็แล้ว ลอูนะ " แบมแบมออมาาห้อรัวพร้อมาอาหารทั้สอาน
" น่าทานีนะ ั้นเราลอเลยนะ " ยอแเอ่ย
" ลอเลย " แบมแบม
" อร่อยีนะ ฝีมือีเลยแหละ " ยอแเอ่ย
านั้นทั้สอนทานอาหารเ้าันนเสร็
" นายทำอาหารให้เราแล้ว ั้นเี่ยววันนี้เราสอนนายร้อเพลเอ " ยอแเสนอ
" ะีเหรอ " แบมแบมถาม
" ีสิ ลอูนายอาะทำไี็ไ้นะ " ยอแบอ
" ลอู็ไ้ " แบมแบมว่าามยอแ
หลัานั้นทั้สอหนุ่มึ้นบ้านไปที่่ห้อนรีเพื่อให้ยอแสอนร้อเพลให้
านั้นยอแเริ่มสอนแบมแบมร้อเพล เริ่มาพื้นาน่อน ไม่ว่าะเป็นารวอร์มเสีย ารหายใในเวลาร้อ ารใ้ร่าายให้เหมาะับารร้อเพล และอื่นๆ ที่วรรู้
" ่อนอื่น ้อวอร์มเสียนะ ทำามเราล่ะ " ยอแสอนแบมแบมวอร์มเสีย หลัานั้นแบมแบมทำามยอแสอนวอร์มเสีย านั้น้านยอแ่วยสอนให้แบมแบมใ้ลมหายใให้เหมาะสมับารร้อเพล
เวลาผ่านไป 2-3ั่วโม
" พั่อนล่ะัน " ยอแเอ่ยับแบม
" โอเ " แบมแบมรับปา
ทันในั้นสมาร์ทโฟนอยอแัึ้น
( ฮัลโหลรับ พรุ่นี้ใ่ไหมรับ โอเรับ ) ยอแรับปาับปลายสาย
" แบมแบม พรุ่นี้นายว่าไหม " ยอแถามแบมแบม
" พรุ่นี้ไม่ไ้ทำอะไรนะ มีอะไรรึเปล่า " แบมแบมถาม
" พรุ่นี้นายไปทำานับันนะ ไปเป็นเพื่อนันหน่อยนะ " ยอแวนแบมแบมไปทำาน้วยันพรุ่นี้
" ะีเหรอ " แบมแบม
" ่วยันเถอะนะ " ยอแ
" ไป็ไ้รับ " แบมแบมยอมไป้วย
" อบุรับ " ยอแเอ่ยรอยยิ้มไปให้
" เี่ยวเราลไปทำอาหารให้ทานีว่า " แบมแบมเินออไปาห้อนรีเพื่อไปทำอาหารให้
หลัาทั้สอนพัทานอาหารเที่ยันเรียบร้อย เริ่ม่อมร้อเพล่อ ยอแสอนแบมแบมอย่าอื่นๆเพิ่มที่วรรู้ ฝึวอร์มเสีย และอื่นๆอี
" ไหนลอร้อเพลนี้สิ " ยอแยื่นเนื้อเพลให้เพลให้แบมแบมร้อ
" ะลอูนะ " แบมแบม
หลัานั้นแบมแบมลอร้อเพลที่ยอแยื่นใหู้ ว่าเสียเป็นอย่าไรบ้า
" ใ้ไ้อยู่นะ " ยอแประเมินเสียร้อที่แบมแบมไ้ร้อไป
" ลอเพลนีู้สิ " ยอแยื่นเนื้อเพลให้แบมแบมอี
แบมแบมรับเนื้อเพลมาลอร้อู านั้นยอแให้แบมแบมลอร้อเพลหลาหลายแนวูว่า ะเหมาะับเพลแบบไหน
" เราว่านายร้อเพลนี้็เหมาะีนะ " ยอแเอ่ยับแบมแบมหลัเาร้อเสร็
" ริเหรอ เี่ยวนะ นายบอว่าอะไรนะ ให้ผมร้อเพลนี้ หมายวามว่า??? " แบมแบมถามยอแอีที
" ใ่แล้ว พรุ่นี้ันะให้นายึ้นไปร้อเพลที่าน " ยอแเอ่ย
" ร้อเพล ผมเนี่ยนะ " แบมแบมไม่เื่อสิ่ที่ไ้ยิ่
" ริๆ ันบอทาผู้ัานเาไปแล้ว้วยว่านายะไปึ้นร้อ้วย " ยอแเอ่ย
" ฮ่ะะะ นายบอเาไปแล้ว ั้น็้อทำสินะ " แบมแบมยอมรับับสิ่ที่น้อทำ
" เอาน่ะ เี่ยวัน่วยนายเอ " ยอแพูปลอบแบมแบม
" มา่อมัน่อีว่า " ยอแวนแบมแบมมา่อม่อ
ทั้สอหนุ่ม่อมร้อเพลันนเย็น นระทั่นอื่นๆลับมาาารทำธุระอแ่ละน
่อานั้น ยอแและแบมแบม พาันไปห้อออำลัายเพื่อทำให้ร่าายทำานสอล้อับลมหายใ และไ้วิ่เพื่อเสริมสร้าปอให้แ็แรมาึ้น ทั้สอนออไ้อยู่สัพั มีนเ้ามาใหม่ือ แ๊สันที่เ้ามาออำลัาย้วยหลัาเาออไปทำานมา
" ฮ่าย " แ็สันทัทายทั้สอหนุ่ม
" ฮ่าย บรอ " แบมแบมที่เห็นผู้มาใหม่ึเินเ้าไปทัทาย
" ไ ฟิัเลยนะ ทำานเสร็ มาออำลัาย่อเลย " ยอแพูึ้น
" นิหน่อยนะ ้อูแลัวเอันนินึ แล้วแบมล่ะเป็นไบ้า " แ็สันุยับยอแเสร็หันมาทัแบมแบม
" ีรับ ไ้ทำอะไรใหม่ๆ ที่ไม่เยทำมา่อน " แบมแบมเอ่ย
" ีล่ะ มาออำลัายัน่อีว่า ันเป็นเทรนเนอร์ให้นายเอ " แ็สันอาสาูแลารออำลัายให้แบมแบมเอ
" รับ " แบมแบมานรับ
้านยอแที่เห็นว่าแบมแบมมีนอูแลอยู่ึ ไปออำลัายในส่วนอัวเอ่อ ไม่นานนัยอแเินไปเรียให้แบมแบมเินไปวิ่่อ
" แบมแบม นายไปวิ่่อเถอะ " ยอแเรียแบมแบมให้เินามไป
" โอเๆ ามไปล่ะ " แบมแบมพูบ่อนะหันไปยิ้มให้แ็สัน เินามยอแไป
" วิ่อีสั 45 นาทีล่ะัน แล้ว่อยพั " ยอแแนะนำแบมแบม
" โอเไ้เลย " แบมแบมน้อรับำแนะนำแล้วั้ใวิ่ามที่ยอแบอ
้านแ็สัน็ออำลัายในส่วนอัวเอ นผ่านไปประมา 45 นาทีอเา ึเินลับไปที่ห้ออเา ่อนะลไปทานอาหารเย็น
เวลาผ่านไป 45 นาทีามที่ยอแแนะนำแบมแบม เาสอนึเลิวิ่และออำลัาย านั้นทั้สอหนุ่มึเินห้ออใรอมัน่อนะไปเรียมัว่อนะลไปทานอาหารเย็น
เมื่อถึเวลาทานอาหารมื้อเย็น ทุนลมานั่ที่ประำในเวลาทานอาหารในทุรั้ที่ลมาทานอาหาร ้านแบมแบมที่ไปอาบน้ำมาและ ลมาทำอาหาร่อนเพื่อมื้อเย็น ็เสร็สิ้นแล้ว
เมื่ออาหารนำมาเสริฟเ็มโ๊ะารทานอาหาร็เิึ้นท่ามลาวามหิวและเหนื่อยล้าอแ่ละนรวมถึสอหนุ่มยอแและแบมแบมที่ทั้่อมร้อเพล และออำลัายมา้อเิมอาหารลใน่อว่าอท้อที่ว่าเปล่าให้หายร้อ
เวลาผ่านไปเือบรึ่ั่วโมารทานอาหารอแ่ละนไ้เสร็สิ้นลไป
" พรุ่นี้นายมีึ้นโว์ที่านใ่ไหม " แบอมหัวหน้าอลับเอ่ยถามยอแ
" ใ่รับ แ่ไม่ใ่ผมนเียวนะรับ " ยอแอธิบาย่อ
" ไม่ใ่นายนเียวหมายวามว่าไ " แบอมถามอย่าสสัย
" หมายวามว่า ผมะพาแบมแบมไปึ้นร้อเพล้วยที่าน ผมบอทาเ้าอานเรียบร้อยแล้ว เาอบล้วย " ยอแแ้
" อ้าวเหรอ ีเลยะไปามไปูนะ " แบอมเอ่ย
" นั่นสิ พ่อรัวน้อยอเราะึ้นร้อเพลทั้ที่้อามไปูหน่อยแล้ว " แ็สันเอ่ยึ้น
" เี่ยวเราเสร็านะามไปูนายนะ " ยูยอมเอ่ยับเพื่อน
" เรใัเลย " แบมแบมเอ่ยอย่าอายๆ
" ไม่้อเรใเลย นาย็เหมือนสมาิอลับเราแล้ว พรุ่นี้ันว่าพอีเลย " มาร์เอ่ย
ยัเหลือ ุายเฟอร์เฟที่ยันั่นิ่ไม่ไ้พูอะไร ยัเย็นาามสไล์อเา
" อบุทุนรินะรับ ที่ะไปูผมึ้นร้อเพล " แบมแบมเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม
" ะฟัรู้เรื่อเหรอ ฟัไปเสียหูหน้าู " ุายปาร์ที่เียบไปเอ่ยำทิ่มแท่ในร่าบาอีแล้ว
" อย่ามาูถูผมนะรับ ถ้าใรว่าสะวไป ็เิรับ แ่ถ้าใรไม่สะว็ไม่้อรับ ไม่มีใรบัับหรืออร้อให้ไปูนะรับ " แบมแบมเอ่ยอย่าประนร่าหนา
" ะอยูล่ะัน อัว " ุายปาร์เอ่ย่อนะอัวเินึ้นบ้าน
ทันในั้นเอ แบมแบมที่ยืนึ้นุยับินยอเมื่อี้เริ่มทรัวไม่อยู่ึเือบล้ม อา้วยวามไม่่อยไ้พัผ่อนทำให้เิอาารมึนหัวึ้นมา
" แบมแบม นายไหวไหม พรุ่นี้ะึ้นแสไ้ใ่ไหม " ยอแถามเห็นอาารแบมแบมไม่่อยสู่ี
" ไม่เป็นไรรับ เี่ยวไปนอนสัพั อาะีึ้น็ไ้นะรับ ผมอัว่อนรับ " แบมแบมเอ่ย่อนะอัวไปพั ้านุายปาร์ที่เห็นร่าบาำลัะล้ม็แอบใเล็น้อย โยที่ยัไม่ไ้เินไปไหนัน่อยูร่าบาอยู่ห่าๆ ามวามฟอร์มัอเา ่อนะเินรไปยัห้อสมุอลับ
หลัานั้นนอื่นๆ่าน่าแยย้ายไปพัผ่อนบ้าเ่นัน
วันรุ่ึ้น
ใล้ถึเวลาึ้นแส
" แบมแบม นายพร้อมไหม " ยอแถามแบมแบม
" พร้อมแล้ว " แบมแบมเอ่ย
" นายไหวใ่ไหม " ยอแถามแบมแบมทีู่ยัไม่หายป่วยี
" เป็นไันบ้า " แบอมหัวหน้าลับเินเ้ามา้าหลัเวทีพร้อมับอีห้านเพื่อเรียมัวูารร้อเพลอทั้สอน
" ื่นเ้นนิหน่อยรับ แ่็สู้ายรับ " แบมแบมเอ่ย
" ไม่ไหวอย่าฝืนนะ " แ็สันเอ่ยเมื่อเห็นร่าบาอาารไม่่อยสู้ี
" ไหวรับ สบายมา ป่ะยอแ เาให้เรียมัวแล้ว ทุนเี่ยวเอันรับ " แบมแบมเอ่ย่อนะไปเรียมัวึ้นเวที
านั้นารแส็เริ่มึ้นมาเรื่อยๆนมาถึารร้อเพลอยอแนแร
#Nobody knows - YoungJae solo GOT7
ารร้อเพลอยอแผ่านพ้นไปไ้้วยี ่อ้วยารึ้นร้อเพลอแบมแบม
#Believe - Bambam solo GOT7
หลัาแบมแบมลาบันไหลัาร้อเพลเสร็
ทันในั้น้าหลัเวทีมีเพียแุ่ายปาร์ที่ฟัร่าบาร้อเพลเสร็เินมาสำรว้าหลั นเอับแบมแบมที่ำลัลาบันไ แ่้วยวามป่วยอร่าบาทำให้ เินเ่แล้วเือบะบันไ
" เฮ้ยๆ ระวั " ินยอที่เห็นท่าทาไม่ีอร่าบาที่ำลัะบันไึเ้าไปรับประอร่าบาไหว ที่อนนี้หมสิไปแล้ว
" นี่นาย นาย แบมแบม ไ้ึ้นแล้วยัะฝืนอี " ินยอที่ไม่รู้ะทำอย่าไรับนรหน้าึพาลับไปที่บ้านเอ
( แ็สัน ันพาแบมแบมลับ่อนนะ ฝาบอแบอมแล้วนอื่นๆ้วย แ่นี้่อนนะ ) ินยอบอแ็สัน่อนะับรถลับไปที่บ้าน
( เี่ยวันบอให้ ) แ็สันรับปา
ินยอ่อยวาร่าบาไว้ที่เบาะ้าๆนนั่ ่อนะปิประูรถ เิน้ามไปฝั่นับ
ไม่นานนัรถันหรูอินยอถึหน้าบ้านพอี อรถไว้ที่อรถประำอินยอ านั้นเินอ้อมไปอุ้มร่าบาท่าเ้าสาว ่อนะพาึ้นไปที่ห้ออน เนื่อาหาุแห้ออแบมแบมไม่เอ ึพาลับห้อัวเอ่อน
านั้นร่าหนาๆ่อยวาร่าบาบนเียอเา่อนะนำยาลไ้มาให้ร่าบา ่อนะัแให้ร่าบานอนสบาย านั้นร่าหนาเินไปที่ห้อน้ำเพื่อนำถ้วยมาใส่น้ำพร้อมผ้ามาเ็ัวให้ร่าบา
" ทำไมัน้อมาทำอะไรแบบนี้้วยเนี่ย " ินยอที่บ่นับัวเอ แ่มือหยาบยัไม่หยุเ็ัวร่าบา
้านร่าบาที่ผ้าถูัว็พลิัวเพื่อหลบสิ่แปลปลอมที่มาโนัวเา
้านนที่เหลือที่เพิ่ลับมาพร้อมยอแที่เพิ่เสร็าน ยอแที่รู้เรื่อที่ร่าบาป่วยึเินไปหาที่ห้ออร่าบา แ่ห้อนั้นล็อมีอยู่แ่ห้อเียวที่ร่าบาอยู่นั่นือ ห้ออเ้าายปาร์สุเฟอร์เฟ ทันในั้นที่เปิประูเ้าไป แล้วเอร่าหนาที่เ็ัวให้ร่าบาอย่าทะนุถนอมอย่าี สายาที่เป็นห่วอร่าหนาที่มอร่าบาที่หน้าึ้นสี้วยวามเป็นไ้อเา ทำให้ยอแเลือที่ะไม่เ้าไป แ่เปลี่ยนใปิประูบานนั้นแล้ว เินลไปรายานให้นอื่นๆที่รออยู่้าล่าทราบ
" แบมแบม เป็นไบ้า " แบอมถามยอแ
" หลับไปแล้วล่ะ พี่ินยอูแลอยู่ อย่าเพิ่ไปวนเาเลย ให้พัผ่อนเถอะ ส่วนพวเรา็แยย้ายเถอะรับ ผมอัว่อน " ยอแที่รายานอาารป่วยอร่าบาบึเินลับไปที่ห้ออน ้วยวามรู้สึว่า เาเป็นไ้แ่เพื่อนอร่าบาริๆ
ส่วนนอื่นๆ็่าแยย้ายันไปนอนห้อใรห้อมัน
้านร่าหนาที่อยูแลแบมแบมนเ็ัวเสร็่อน ะเินไปำระล้าร่าาย่อนะแุ่นอนแล้วเินไปนั่้าๆ ร่าบาที่หลับอยู่้วยวามเหนื่อยล้า าอาารเป็นไ้ นระทั่
" แบมหนาวรับแม่ แบมหนาว " ร่าบาที่ละเม่อออมา้วยอาารเป็นไ้ หน้าาที่สีเียวบ่บอถึวามป่วย
ร่าหนาที่นั่มอถึับใ ิหาวิธีทำให้ร่าบาหายหนาว ยับผ้าห่มให้ร่าบาอุ่นึ้น แ่ร่าบาับแนร่าบาไปอไว้แน่นไม่ยอมปล่อย ทำให้สภาพร่าหนาอนนี้เหมือนนอนอร่าบาอยู่ พยายามให้ร่าบาปล่อยแ่ไม่เป็นผล ึำยอม้อให้ร่าบาออยู่อย่านั้น้วยแนอี้าที่วาอยู่ึ อร่าบาให้สบล ร่าบาที่โนไออุ่นาร่าหนาที่อร่าบาไว้ ึหันหน้าเ้าหาอแร่ สุหน้าเ้าไปในไหล่ว้าอร่าหนา นทำให้ร่าหนามอหน้าร่าบาไ้ใล้มา
" ฝันีรับ หายไวๆนะ " ร่าหนาเอ่ย
านั้นทั้สอนหลับไหลไปพร้อมับไออุ่นอเาทั้สอน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น