คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : EP4
รถยน์ันหรูอหน้าโรเรียนเรียบร้อยแล้ว
" สวัสีรับ อาินยอ " ร่าเล็ทำวามเารพอาหนุ่ม
" รับ เย็นนี้อามีนัไปทาน้าวับอานะ " ินยอเอ่ยับหลานาย
" แ่เราะลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้า่อนะไปนะรับ " ินยอบอับหลานาย
" ไ้รับ " แบมแบมเอ่ย
ไม่นานนัรถยน์อที่อนโอเา เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า
" หาุหล่อๆมานะรับ แล้วเอันนะรับ " ินยอเอ่ยับหลานาย
" รับ " แบมแบมเอ่ย่อนเินลารถเ้าห้อไป
ไม่นานนัินยอที่แ่ัวเสร็เรียบร้อยแล้ว เาเินไปรอหลานายอยู่
ไม่นานนัร่าเล็อหลานายแ่ัวเสร็เรียบร้อยแล้ว
" ไปันเถอะรับ " ินยอเอ่ยับหลานาย เินไปึ้นรถพร้อมัน
ไม่นานรถันหรูับเลื่อนไปามถนนนถึร้านอาหารที่ไ้นัไว้
เมื่อถึร้านอาหารแล้ว ทั้สอหนุ่มเินเ้าไปโนที่ไ้นัันไว้แล้ว
" ินยอทานี้ " เสียัมาาเพื่อนอเา
" รอนานไหม แ็ " ินยอเอ่ยทัทายเพื่อนสนิทเา
" ไม่นานหรอ ไอแเพิ่มาถึ่อนหน้าแเอ " แ็สันเอ่ยับินยอที่เินเ้ามาในร้าน
" นี่ หลานายัน แบมแบม " ินยอแนะนำหลานายให้เพื่อนทั้สอนรู้ั
" สวัสีรับ อา " แบมแบมเอ่ยทัทายเพื่อนออาเาทั้สอน
" รับ อาื่อยอแนะ " ยอแเินมาหาหลานายอเพื่อน
" รับ อายอแ เี่ยวนะรับ รูยอแ " แบมแบมเอ่ยรอยยิ้มให้อาหนุ่ม ึ่อีสถานะหนึ่ือ อาารย์อเา
" ว่าไรับ นัเรียน " ยอแเอ่ย
" ไม่้อหรอ นี้เพื่อนอาเอ " ินยอเอ่ยับหลาน
" โอเรับ " แบมแบมหายสับสนแล้ว
" อาแ็สันนะรับ เรียนั้นไหนรับ " แ็สันถามแบมแบม
" ผมเรียนอยู่ั้น ม.3 ำลัะึ้นม.4 รับ " แบมแบมอบำถามแ็สัน
" เรานั่ันีว่า " ยอแเอ่ย
" แบมแบมมานั่้าอานี้มา " ินยอเลื่อนเ้าอี้้าๆัวออให้หลานายมานั่้าๆ
" รับ " แบมแบมเินไปหาผู้เป็นอา นั่เ้าอี้ัวที่ินยอเลื่อนออมาให้
" หลานอยาทานอะไรสั่ไ้เลยนะ านนี้อาแ็สันเาเลี้ยเอ " ยอแเอ่ยับหลานายเพื่อน
" อ้าว นึว่านาะเลี้ย ไ้รับ เี่ยวอาเลี้ยเอเ็มที่เลยนะรับ " แ็สันประโยหลอเหน็บเพื่อนหน้าทนเบาๆ่อนะอบหลาน
" นาอีแล้ว " ยอแเอ่ยเสียเบา
" อาินรับ ผมเลืออันนี้นะรับ " แบมแบมเอ่ย่อนิ้มเมนูให้ผู้เป็นอาู
" ไ้รับ " ินยอรับปา
านั้นทั้สี่หนุ่มสั่อาหาร ไม่นานนัอาหารที่สั่ไ้มาเสริฟ ทั้สี่หนุ่มนั่ทานอาหารัน แบมแบมนั่้าินยอ ส่วนยอแับแ็สันเานั่้วยัน
" ไม่ไ้เอันนานมา เป็นไบ้านายนะ " แ็สันเอ่ย เาเอที่้อไปทำานที่ฮ่อทำให้ไม่ไ้ลับมาที่ไทย
" อนแร็เหาๆเหน่อยๆนะ อนนี้ไม่เหาแหละล่ะ " ินยอเอ่ยหันหน้าไปหาหลานาย
" มออะไรล่ะรับ " แบมแบมเอ่ยถามเมื่อรู้สึว่าถูมออยู่
" ทำไมรับ อามอหลานอาไม่ไ้เหรอรับ " ินยอยี้หัวหลานเอ็นูวามน่ารัอหลาน
" แฮร่!!!! อััหวะอาหลานนินึนะรับ " ยอแเอ่ยแวอาหลานที่นัุ่ยันเพียสอน
" ไม่ไ้อยู่ันสอนนะรับ " แ็สันสมทบยอแที่เอ่ยับทั้สอหนุ่ม่อ
" แบมแบมุยันอา็ไ้นะ อารัเ็ " แ็สันหันไปุยับร่าเล็
" รับ อาแ็สัน อาินยอรับ อายอแรับ ผมอัวไปเ้าห้อน้ำ่อนนะรับ " แบมแบมุยับแ็สัน่อนหันไปหาอาอน
" อื้ม ไปเอไ้ใ่ไหมรับ " ินยอถามับหัวหลานายอย่าเอ็นู
" รับ ผมโแล้วนะรับ อา " แบมแบมเอ่ย่อนเินไปทาห้อน้ำที่มีป้ายิอยู่
" รับ รีบไปรีบมา " ินยอเอ่ยยิ้มให้หลานายมอามไปนพ้นสายา
" หลานมึนี้น่ารัีเหมือนันนะ " แ็สันยิ้ม่อนเอ่ยออไป
" น้อเามีแฟนหรือยัว่ะ " ยอแถามเพื่อน
" พวมึนัูมาเอุย หรือะมาุยเรื่อหลานู อีอย่านี้ลูศิาืมึนะอย่าลืม " ินยอหันวับมาหาเพื่อน
" โห่ว ไรว่ะ เอ่อ ไม่ถาม็ไ้ " ยอแเอ่ย
" อะไรถามนิถามหน่อยไม่ไ้ มึนี่ี้อลไม่เยเปลี่ยนเลยนะ " แ็สันเอ่ยเมื่อเพื่อนมีอาาระอารม์ไม่ี
" ็มาุยเรื่อมึนี่แหละ แ่หลานายมึน่ารัรินี่ " ยอแเอ่ยย้ำอีรอบ
" หลานูไม่มีแฟนเว้ย ะมี้อผ่านูไป่อน แล้วพวมึอย่าแม้ะีบหลานูเลยนะ " ินยอู่เพื่อนไว้่อน
" ูยัไม่ไ้ิอะไรเลยนะ เอ่ะหรือมึ ิ " แ็สันแวเพื่อนอย่าสสัยในวามรู้สึที่เพื่อนมี่อหลานาย
" เปล่า ูแ่ิว่า แบมแบมยัเ็อยู่ยัไม่สมวรมีแฟน ให้สนใที่ารเรียน่อนเท่านั้นเอ " ินยอเอ่ยามที่ิ
" โอเ อย่าให้รู้ว่ามึหลรัหลานัวเอนะ ไอเสือ " ยอแเอ่ยายาอเพื่อนัวี
" ผมมาแล้วรับ ุยอะไรันอยู่เหรอรับ " แบมแบมที่ลับมาาห้อน้ำถามึ้น
" ุยเรื่อทั่วไปนะไม่มีอะไรหรอ " ินยอเอ่ยับหลานาย
" แล้วยอแอนนี้นายไปสอนเป็นไบ้า " ินยอถามเพื่อนหน้ามน้วยารเปลี่ยนสรรพนามไม่อยาให้หลานายัวเล็้อไ้ยินำหยาบ
" อนนี้านที่โรเรียนเหรอ็ไปนะีเลยแหละ เ็นัเรียนน่ารั " ยอแเอ่ยถึานอนเอ
" ีสิ แ็ล่ะ " ินยอหันไปถามเพื่อนอีน
" ันเหรอ อนนี้ไ้มาูแลบริษัทสาาในไทยแทน เพราะที่นูนให้นอื่นูแลไปแล้ว " แ็สันเอ่ย บริษัทอแ็สันเี่ยว้อับทำอุปร์เี่ยวับอิเล็ทรอนิส์ที่มีหลายสาาทั้ในไทยและ่าประเทศโยเพาะฮ่อและีน
" ว่าแ่พวเรา นายล่ะ " ยอแเอ่ยถามลับ
" อนนี้อนโำลัะีลาเ็วัยรุ่นมาึ้น ยายไป่าประเทศ้วย ส่วนห้าสรรพสิน้า พี่แบอมูแลอยู่ " ินยอเอ่ยับเพื่อนทั้สอน
" ีเลยนี้ว่า พอีเลยอนนี้นาย็มีนให้นายปรึษาไ้แล้วสิว่ะ " แ็สันทำบ่บอว่าสื่อถึใร
" อ่อ ยัหรอ แ่ถ้าำเป็น้อทลอริ็้อรบวนหลานแล้วแหละ " ินยอเอ่ยประโยับแ็สันส่วนประโยหลัหันไปหาหลานายที่นั่ื่มน้ำอยู่
" รับ " แบมแบมที่นั่ฟั มอาอาหนุ่มอย่าไม่เ้าใว่าพูถึนทำไม
" อาอาะรบวนเรา บริษัทอาำลัะทำห้อพัในอนโสำหรับวัยรุ่น อาอยาไ้วามเห็นาเราหน่อย " ินยอเอ่ยถามหลานาย
" อ่อ ไ้รับ ไม่รบวนเลย แ่ว่าาาา " แบมแบมพูไม่บ
" ว่าอะไรรับ " ินยอรอำอบอหลานาย
" ผมอยาให้วนมาเล่น้วยันะไ้ไหมรับ " แบมแบมเอ่ยถึเพื่อนสอนอเา
" เรื่อนั้นไม่มีปัหาเลย " ินยอเอ่ย
" อาะให้เราลอันวันไหนรับ " แบมแบมเอ่ยับอาหนุ่ม
" เอาเป็นเสาร์อาทิย์ล่ะัน ให้เพื่อนมาที่อนโเรา อาะเอามาให้วามเห็นนะ ีไหม " ินยอเอ่ยับแบมแบม
" โอเรับ อบุนะรับ " แบมแบมเอ่ยเินลาโ๊ะไปออาหนุ่มา้าหลั
" รับ " ินยอเอ่ยลูบแนหลานายเบาๆ
" อ่ะแฮ่มมมม ฮัลโหล เพื่อนยัอยู่ันรนี้นะ อาหลานู่นี้ " แ็สันเอ่ยัึ้น่อนนเอและเพื่อนหน้ามนะเป็นออิเนไปะ่อน
" นายเสนอมามันเ้าท่านี้เลยถามะเลย " ินยอเถียแ็สันลับ
" นี่ ผิเหรอที่เสนอ " แ็สันำลัะอนเพื่อน
" ทำอย่าะสอนไม่ไ้อยู่บ้านเียวัน " ยอแเอ่ย่อ
" เลิน้อยใไ้แหละ อยาะทำอะไร่อล่ะ อาหาร็ทานเสร็หมแล้ว " ินยอเอ่ยถามแบมแบมที่อเาอยู่เินไปนั่เ้าอี้ัวเิม
" ไปอนโเพื่อนีไหม ไม่ไ้ไปนานแหละ พรุ่นี้แบมแบมไม่มีเรียน้วย ัน็ไม่มีสอน " ยอแนำเสนอ
" เอาั้นเหรอ " ินยอถามเพื่อวามแน่ใ
" ีเหมือนัน " แ็สันเห็น้วย
" ผมไม่มีปัหารับ " แบมแบมอบ
านั้นัารเ็บเินนเสร็
" ับามมาล่ะัน ป่ะแบมแบม " ินยอเอ่ย่อนเินนำเพื่อนสอนออไปที่ลานอรถอร้านอาหาร
" รอ้วยสิเว้ย " แ็สันเินามินยอาม้วยยอแ
" รีบไปไหนว่ะ " ยอแบ่นามหลัไปิๆ
ินยอเินไปที่รถยน์อน พร้อมหลานาย ส่วนแ็สันและยอแ่าน่านำรถยน์มาเอ เมื่อรถอินยอเลื่อนัวออาลานอรถ รถยน์ันหรูอแ็สันับามไป าม้วยยอแที่ับห่าันไม่มา
ไม่นานนัรถยุโรปทั้สามันไ้อบริเวลานอรถออนโที่ินยอพัอยู่
ินยอเินนำหน้าหลานายและเพื่อนทั้สอนึ้นไปที่ห้อ
" เิรับ " ินยอเินหลบให้สามนเ้ามาในห้อ
" ยัเหมือนเิมเลยนะห้อนาย แู่มีเปลี่ยนไปบ้า " แ็สันทัึ้น
" อนนี้แบมแบมมาอยู่้วยอเลยมีมาเพิ่ม อีอย่าัห้อใหม่บ้า " ินยออธิบายให้เพื่อนฟั
" อาินยอ ผมอัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้า่อนนะรับ " แบมแบมเอ่ยับอาหนุ่ม
" รับ " ินยอเอ่ย
" ูเอาไวน์มา้วย ื่มหน่อยไหม " ยอแเอ่ยับเ้าอห้อ
" ไ้ ไปห้อนั่เล่นเถอะ " ินยอเินนำไปที่เาเอร์ หยิบแ้วไวน์่อนะเินนำเพื่อนๆไปที่ห้อนั่เล่น
หลัานั้นทั้สามหนุ่มนัุ่ยันนเวลาล่วเลย นร่าเล็ที่ึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าลมาุย้วย นเวลาผ่านไปึพอสมวร
" เมาไหมเนี่ย " แ็สันถามเพื่อนเ้าอห้อที่อนนี้าเหยิ้มไปแล้ว
" ไหว ทำไม ะไม่ไหว " ินยอสภาพเมาท์ไปไม่เป็นเลย
" ออ่อนเหมือนเิมเลยนะ " ยอแบ่นเพื่อน แล้วหลับไป
" อาแ็ไม่เมาเหรอรับ " แบมแบมเอ่ยถาอาทั้สอน ะ่อยูร่าหนาที่อนนี้สิหายไปแล้ว
" อาแ่มึนๆ ยัไม่เมาหรอ ว่าแ่เราเถอะูแล อาินยอเาไหวไหมเนี่ย " แ็สันถามเพราะเาเอ็้อพายอแลับบ้านเหมือนัน
" ไหวรับ อาแ็ไม่้อห่วรับ ผมว่าอาไปูแลอายอแเถอะ หลับไปแล้วรับ " แบมแบมเอ่ย
" โอเั้นอาอลับ่อนนะ อาฝาเพื่อนอา้วย " แ็สันเอ่ยเินไปประอยอแให้ออาห้อไป
" รับ สวัสีรับ " แบมแบมเอ่ยเินไปเปิประูให้
" รับ ไปล่ะ " แ็สันะโนลับมา่อนเินไปลิฟท์
ร่าเล็ที่เินลับมาในห้อนั่เล่นเินมาหาินยอที่อพับออ่อนที่โฟา
" อาินรับ อารับ แบมพาอาไปนอนนะรับ " แบมแบมเอ่ยับร่าหนาที่หน้าแเพราะฤทธิ์แอลอฮอล์และสิที่หายไป
" ไม่นอน ไม่เมา อื " ินยอพูไม่เป็นภาษาหันไปหาแบมแบม
ร่าเล็ที่ไ้แ่ส่ายหัวให้ับวามไม่มีสิอนรหน้า แบมแบมำลัะประอินยอให้ลุึ้น
ทันในั้น
" ฮืมมม ทำไมหนูสวยัเลย " ร่าหนาที่ไม่มีสิ เลื้อนหน้าเ้าใล้ๆร่าเล็ ่อนูบลไปที่ปาร่าเล็
" อืมมมมมม " ร่าเล็ที่ร้อออมาในลำอ
" หวานั " ร่าหนาปล่อยปา่อนะหมสิไปอีรอบ
" ุอาทำอะไรเนี่ย " ร่าเล็มออาที่สลบไปแล้วมือที่ับปาอัวเอ ที่เพิ่โนโมยูบแรไป
แบมแบมลับมาเรียสิัวเอ่อนะแบ ประอร่าหนาไปที่ห้อนอนอเ้าัว ่อนะเ็ัวให้ร่าหนา ร่าเล็เ็ไปเินไปเมื่อเห็นร่อสวยามบริเวหน้าท้อร่าหนาที่บ่บอว่าเป็นนทีู่แลเป็นอย่าี น้อรีบเ็ให้เสร็่อนะเปลี่ยนเป็นุนอนให้ ห่มผ้าให้ร่าหนา่อนเินไปนอน้าๆร่าหนาที่หลับอยู่
" ฝันีนะรับ " ร่าเล็เอ่ย่อนะยับนอนใล้ร่าหนาแล้วหลับไป
ร่าหนาที่หลับอยู่่อยว้าหาหมอน้านเอับร่าเล็ที่อยู่้าๆึึเ้ามาอ่อนหลับไปอีรอบอา
อาหลานเาูบันแล้ว เรื่อราวะเป็นอย่าไร่อไป
ฝาิามอน่อไป้วยนะะ รีเอร์
ความคิดเห็น