คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : EP3
" แบมแบมถึแล้วรับ" ินยอปลุหลานายที่นั่หลับมา
" อือออ ถึแล้วเหรอรับ " แบมแบมเอ่ยถาม
" รับถึแล้ว แล้วเี่ยวอนเย็น อามารับนะรับ ั้ใเรียนนะรับ " ินยอเอ่ย ยี้หัวหลานาย
" อารับ ผมยุ่หมแล้ว" ร่าเล็บ่นใส่อา
" ฟอ เอันรับ " ร่าหนาหอมแ้มใสอหลานาบ
" รับ ไป่อนนะรับ สวัสีรับ " แบมแบมเอ่ย่อนลาินยอเินเ้าึเรียนไป
านั้นแบมแบมเินไปหาเพื่อนที่โ๊ะประำ
" แบมแบมทานี้ " ยูยอมเอ่ยเรียเพื่อนที่เินเ้ามาแถวสวน้าๆโรอาหารที่มีโ๊ะนั่อยู่ เพื่อนสนิทอแบมแบมั้แ่เ็นอายุ15ปี เ่นเียวับ
" ไฮมาสัที " มาร์เพื่อนสนิทอีนอแบมแบม
มาร์ ้วนสามนรู้ัันั้แ่เ็ๆ ทำให้สนิทันมา
" ฮือออ อาินยอนมาส่นะแหละ แ่เรายัอยาให้ปะป๋ามาส่นะ เราิถึ ปะป๋านี้นะ " แบมแบมเอ่ย
" มาร์นายะพูให้แบมแบมเศร้าทำไม " ยูยอมว่ามาร์พูสะิใเพื่อน
" อย่าว่ามาร์เลย " แบมแบมเอ่ยห้ามยูยอม
" แบม เราอโทษ " มาร์เอ่ยเพื่อนสนิท
" ฮือ ไม่เป็นไรหรอ ฮือ " แบมแบมเอ่ยน้ำายัไหลอยู่
"โอ้ววน้ะะะ ไม่ร้อนะ แบมยัมีเรานะ " ยูยอมอปลอบเพื่อน
" ใ่ๆ นายยัมีเราอีนไ ไปเรียนันเถอะ เี่ยวะสาย " มาร์เอ่ยับแบมแบม
" อืม อบใพวนายนะ " แบมแบมันสะอึ้น เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มออมา
" ป่ะๆ ไปันเถอะ " ยูยอมเอ่ย ่อนะพาันเินึ้นั้นเรียนไป
ารเรียนในโรเรียนอเ็ายแบมแบมไ้เริ่มึ้นพร้อมเพื่อนสนิทอเาอีสอน
" อย่าเพิ่นอนสิ แ่วิาแรเอนะ " แบมแบมปลุเพื่อนัวสูึ้นมา
" มัน่วนี้น้าาา " ยูยอมที่นอนพับไปับโ๊ะเพราะวาม่ว
" ี้เียหรือ่ว " มาร์เอ่ยถามเพื่อนัวสู
" ่ว " ยูยอมเอ่ยับเพื่อนทั้สอ
" เบาๆหน่อย เี่ยว็โนอาารย์่าหรอ " แบมแบมเือนเพื่อนให้เบาเสีย
ารเรียนใน่วเ้าผ่านพ้นไปไ้้วยี นระทั่ถึพัเที่ย
" หิวแล้ววววว " ยูยอมโวยวายเมื่อถึเวลาพั
" เี่ยว็ไ้ินแล้ว " แบมแบมเอ่ย
" ไปหาโ๊ะนั่ันเถอะ่อนะไม่มีที่ให้นั " มาร์เอ่ย
สามนไปหาโ๊ะนั่ินัน
" แบมแบม นายะินอะไร ันะไปื้อให้ " ยูยอมอาสาไปื้อ้าวให้
" เราอ้าวผัุ้ล่ะัน " แบมแบมเอ่ย
" มาร์ล่ะ " ยูยอมหันมาหาเพื่อนอีน
" ันเอา้าวแลม่อนย่าเลือล่ะัน ันไปเอาน้ำให้ " มาร์เอ่ย่อนะลุไปื้อน้ำ
" โอเ เี่ยวมา นายเฝ้าโ๊ะไป่อนนะ " ยูยอมเอ่ย
" ไ้เลย " แบมแบมเอ่ย นั่เล่นมือถือรอ
ื ือ ือ ือ ึ ือ ือ ~~~ เสียไลน์ที่เรียเ้ามาในมือถืออแบมแบม
( แบมแบม ทาน้าวลาวันหรือยัรับ ) ินยอไลน์หาหลาน่วพัเที่ย
( ำลัะทานรับ เพิ่ไ้พัลาวันรับ ) แบมแบมเอ่ยเสียใสไป
( ีแล้วรับ อย่าลืมทาน้าวนะรับ เี่ยวอนเย็นอาไปรับเรานะ ) ินยอเอ่ยบอหลานัวน้อย
( รับ ผมะรออานะรับ อาเอ็อย่าลืมทานอาหารเหมือนันนะรับ ) แบมแบมเอ่ยเสียใสับอาอเา
( รับๆ แ่นี้่อนนะรับ บายรับ ) ินยอเอ่ยรอยยิ้มให้ับนในไลน์
( บายรับ สวัสีรับ ) แบมแบมเอ่ยับินยอในไลน์
" ุยับใรยิ้มน้อยยิ้มให่เียวน้าา " ยูยอมแวเพื่อนที่แอบยิ้มให้มือถืออเา
" เปล่าสัหน่อย อาไลน์มาหานะ " แบมแบมเอ่ย
" มามาินันเถอะ หิวแล้ว " มาร์เอ่ยวาแ้วน้ำทั้สามลนั่ล
านั้นถึเวลาไปเรียนนถึเวลาเลิเรียนพอี
รถยน์ันหรูเลื่อนัวออาใ้อาารที่ทำานอินยอเพื่อมารับหลานที่โรเรียน
้านโรเรียนที่อนนี้เลิเรียนแล้ว
" แบมแบมลับบ้านัน " เพื่อนัวโอวน
" พอีเลย อาเรามารับแล้วนะ " แบมแบมเอ่ย มือน้อยๆเ็บอใส่ระเป๋าไป้วย
" เราไปยืนรอ้วย " เพื่อนัวบาอีนเอ่ย
" ไปสิ " แบมแบมเอ่ยวนหลัเ็บอเสร็
ไม่นานนัรถยน์ันหรูอินยอไ้มาออยู่ที่ลานอรถอโรเรียน ร่าหนาเินออารถเปิลารถอเา วามเนียบอเาั้แ่หัวรปลายเท้าอเาูสมบูร์แบบเหมือนนายแบบที่เินในแทวอร์ ร่าหนาเินมาถึบริเวที่มีเ็ๆยืนรอผู้ปรออยู่
ร่าหนาเินลมาารถนโนรอบมอามเาไม่วาา
" หล่อัเลย " ยูยอมเอ่ยเมื่อเห็นร่าออาเพื่อนเินมา
" น้อยๆหน่อยอาเพื่อนๆ " มาร์ล่าวเบรเพื่อนัวโวามือบนบ่านะหว่าินยอเินมาหาแบมแบม
" สวัสีรับ อาินยอ " แบมแบมที่เห็นอาหนุ่มเินมาหาเาพอี
" มาเร็วัเลยนะรับ " แบมแบมล่าวพร้อมรอยยิ้ม
" ลัวนแถวนี้ะรอนาน " ินยอรอยยิ้มแสนสเน่ห์อเา
" อาินยอ " สอหนุ่มเอ่ยเรียใเ่นัน
" ว่าไเ็ๆ เรียนสนุันไหมรับ " ินยอทัทายเพื่อนๆอแบม
" รับ สวัสีรับ อาินยอ " ยูยอมเอ่ยทัทายนอายุแ่ว่าน
" สวัสีรับ อาินยอ " มาร์เอ่ยาม
" สวัสีรับ ื่ออะไรันเรา " ินยอเอ่ยยิ้มสวยให้ทั้สอหนุ่ม
" ผม มาร์้วนรับ " มาร์เอ่ยับินยอ
" ผมยูยอมรับ " ยูยอมเอ่ย
" อาฝาแบมแบม อนอยู่โรเรียน้วยนะรับ " ินยอเอ่ยลูบหัวหนุ่มน้อยทั้สอ
" รับ/ไม่มีปัหารับ " มาร์ับยูยอมเอ่ย
" อาไป่อนนะ " ินยอเอ่ยูมือแบมแบมไป
" ไป่อนนะ เอันพรุ่นี้ บายบาย " แบมแบมเอ่ยลาเพื่อนเินามินยอไป
" บาย " เพื่อนทั้สอเอ่ยลาเพื่อน
หลัานั้นสอหนุ่มอาหลานลับอนโ บรรยาาศในรถ
" เรียนเป็นไบ้า " ินยอเอ่ยถามหลานะับรถ
" ีรับ มีารบ้านนิหน่อย แ่ผมทำเสร็แล้วที่โรเรียนรับ " แบมแบมเอ่ยับอาหนุ่ม
" เ่ัเลยหลานอา แล้วยัิถึป๋าหนูหรือเปล่า " ินยอเอ่ยถามถึพี่ายนเอ
" ิถึสิรับ ือ " แบมแบมเริ่มร้อไห้อีแล้ว
" อาอโทษ อาไม่วรพูให้หนูเศร้าเลย " ินยอเอ่ยโทษัวเอ
รถยน์ที่เลื่อนที่อยู่ไ้หยุลอระหว่าทา
ร่าหนาึหลานายเ้ามาอปลอบให้หายอาารเศร้า
" ฮืออออ ือ " ร่าเล็ที่อยู่ในอ้อมออนเป็นอา
" อารัเรานะ มีอะไรุยับอาไ้ทุเรื่อเลยนะ " ินยอพูปลอบใหลานาย
" ือ แบมแบม็ รั อาินยอรับ " แบมแบมเอ่ยออมาพร้อมน้ำาที่ยัไหลรินอยู่บนหน้าสวย
" ไม่ร้อแล้วนะรับ ุ๊บ " อาหนุ่มุ๊บปลอบใหน้าผามนอหลานาย
" รับ ผมหิวแล้วรับอา " แบมแบมเอ่ยับอาหนุ่ม
" โอเ เี่ยวเราไปหาอะไรทานันนะรับ " ินยอเอ่ยปล่อยหลานออาอ้อมอ มาับพวมาลัยับรถไปร้านอาหารที่ิว่าหลานนะะอบ
ไม่นานนัรถยน์ันหรูอเทียบร้านอาหารอย่าที่ใ้อาร
" แบมแบมรับ ถึร้านอาหารแล้วนะรับ " ินยอเอ่ยเรียนหลานาย
" ถึแล้วเหรอรับ " แบมแบมถามอาหนุ่มลับ
" รับ ลไปทานอาหารันีว่านะรับ " ินยอเอ่ยรอยยิ้มมีสเน่ห์
" รับ " แบมแบมลารถอย่าว่า่าย
หลัาไ้ที่นั่แล้วพนัานมารับออเอร์
" รับอะไรีะ แฟนเหรอะ น่ารัั " พนัานเอ่ยถามินยอ
" เอ่อ หลานายรับ " ินยอเอ่ยลับไป
" อโทษะ เห็นน้อเาน่ารันึว่าเป็นเ็ผู้หิ " พนัานเอ่ย
" ไม่เป็นไรรับ " ินยอเอ่ยปั
" เราะทานอะไรี " ินยอถามหลานาย
" ผมอเป็น......ล่ะันรับ " แบมแบมสั่อาหารแล้ว
" ผมอ....้วยรับ " ินยอสั่อาหารามเ่นัน
" ่ะ รอสัรู่นะะ " พนัานเินไปส่ออเอร์
ไม่นานนัอาหารที่ทั้สอหนุ่มสั่ไ้มาเสริฟแล้ว
" ทานให้อร่อยนะะ " พนัานนเิม
" ทานันเถอะ " ินยอเอ่ย
ลมือทานอาหารัน
" ทานเยอะๆนะ ะไ้โไวๆ " ินยอเอ่ย
" ผมโแล้วนะรับ " แบมแบมเอ่ย
" เราน่ารัเหมือนันนะ " ินยอเอ่ยมหลานาย
" ผม้อหล่อสิ ผมเป็นผู้ายนะ น่ารัไ้ไเหล่า " แบมแบมเอ่ย
" น่ารันะถูแล้ว " ินยอมลับ
ร่าเล็เลือสูบีึ้นหน้าเินอายเพราะำพูอนรหน้า
" เินเหรอ หน้าแเลยนะ " ินยอแวหลานาย่อ
" อย่าแวสิรับ " แบมแบมหน้าแไปอี อาหนุ่ม้อหน้า
เมื่อทานเสร็ลับอนโ
" ถืแล้วรับ " ินยอเอ่ยปลุแบมแบมที่หลับมาในรถ
" อื้มมมม " แบมแบมไม่ยอมื่น
ินยอึ้ออุ้มหลานายไปที่ห้อนอนเอ
" แบมแบมรับ ื่นมาอาบน้ำนะรับ " ินยอปลุหลานายให้ไปอาบน้ำ
" อื้มมมม ผมมาบนห้อไ้ไรับ " แบมแบมที่ื่นถามึ้น
" อาอุ้มเรามาเอแหละ " ินยอเอ่ย
" ัวแบมไม่หนัเหรอรับ " แบมแบมเอ่ยถามินยอ
" ไม่หนัเลย เบามาเลยรับ " ินยอเอ่ยนั่บนเีย้าๆหลาน
" ปลุผม็ไ้นี้รับ " แบมแบมหน้าสูบีอีรอบ
" ้อินให้เยอะว่านี้นะ " ินยอเอ่ย
" ืนนี้ผมอนอนเอนะรับ " แบมแบมเอ่ยวิ่เ้าห้อน้ำไป
" อาไปแล้วนะ " ินยอเอ่ย่อนออาห้อนอนหลานไป
ือ ือ ึ~~~~ เสียสมาร์ทโฟนินยอัึ้น
( ฮัลโหลโทรมาะึเลย มีอะไรรึเปล่า ) ินยอรอเสียลในมือถือ
( พรุ่นี้มาเอันหน่อย ูลับมาไทยแล้วนะ ) แ็สันเพื่อนสนิทอินยอเอ่ย
( ไ้สิ ามยอแมา้วยล่ะัน ) ินยอเอ่ยถึเพื่อนอเาอีน
( โอเไว้เอัน ) แ็สันเอ่ย่อนวาสายไป
เ้าวัน่อมา
ร่าหนาื่นเ้าามปิ เ็วามเรียบร้อยอเสื้อผ้าหน้าผมให้พร้อมสำหรับเ้าวันใหม่
เินไปห้อนอนหลานายที่อยู่้าๆัน แ่ไปถึไม่เห็นร่าหลานาย ึเินไปูที่ห้อทานอาหารนเอเ็ายแบมแบมนั่ทานอาหารอยู่
" เฮ้อ ื่นเหรอแล้วรับ อานึว่าเราหายไปไหน " ินยอเินมาหาหลานาย้วยอาารหอบ
" ผมหิวนี้รับ เลยลมาทานอาหารเ้า่อน " แบมแบมเอ่ยลุเินไปหาอาหนุ่ม
" ทานเสร็แล้วเหรอรับ " ินยอเอ่ยย่อัวลูบหัวหลานาย
" เหื่อออเลยรับ " แบมแบมับหน้าอาหนุ่ม
" อย่าหายไปไหนอีนะรับ " อาหนุ่มเอ่ยหลานาย
" รับ ผมว่าอาไปทานอาหารเ้า่อนีว่า ผมทำไว้ห้แล้ว " แบมแบมเอ่ยึมือินยอให้ไปนั่ใล้ๆัน
" หลานอาเ่ัเลยรับ " ินยอเอ่ยมหลาน
" ทานเยอะๆนะรับ " แบมแบมเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม
" น่าทานมาเลยรับ " ินยอเอ่ยมอาหาร
" อร่อยไหมรับ " แบมแบมนั่้าๆอาาย
" อร่อยมารับ " ินยอยิ้มให้หลานาย
ผ่านไปสัพัสอหนุ่มทานอาหารเ้าันนอิ่ม
" อิ่มแล้วใ่ไหมรับ " ินยอเอ่ยถามหลานาย
" อิ่มแล้วรับ " แบมแบมเอ่ย
" อาเอาานไปล้าเอ " ินยอเอ่ยหยิบานอเาับอหลานไปล้า
" แบมทำเอรับ " แบมแบมเอ่ยเินามินยอเพื่อล้าาน
แบมแบมล้าานนเหลือใบสุท้าย เอือมนำานไปเ็บ ทำานแ
เพล้!!!!! เสียานแ
" เิอะไรึ้น " ินยอวิ่มาูในรัวว่าเิอะไรึ้น
" านแรับ เี่ยวแบมเ็บเอ " แบมแบมรีบเ็บานที่แ
" อ๊ะ " นิ้วเรียวรีบเ็บเศษานที่แนบานิ้วเรียว
" ไหนอาอูหน่อย " ินยอรีบเินมาูนิ้วเรียวสวยอแบมแบม
" เลือออเลย " ินยอเอ่ยูนิ้วที่เลือออให้แบม
" อาทำอะไรรับ มันสปรนะ " แบมแบมพยายามึนูนออาปาอาหนุ่ม
" เอาเลือออ " ินยอเอ่ย
" ุอารับ " แบมแบมเอ่ยเสียเบา
" ปล่อย็ไ้ อาะเ็บเอนะ " ินยอเอ่ย
" รับ ผมไปนั่รอที่โฟา่อนนะรับ " แบมแบมเอ่ยเินไปนั่ที่โฟา
อาหนุ่มเ็บเศษานในรัวเรียบร้อย เินไปหยิบล่อปมพยาบาลที่อยู่ในห้อนั่เล่นแล้วเินไปหาหลานายที่นั่รออยู่
" เ็บเรียบร้อยแล้วเหรอรับ" แบมแบมเอ่ยถามอาหนุ่ม
" รับ เรียบร้อยแล้ว ไหนอาอูหน่อยสิรับ " ินยอเอ่ยนั่้าๆแบมแบม
" อโทษนะรับ ทำให้อาเือร้อนอีแล้ว" แบมแบมเอ่ยอโทษับอาหนุ่ม
" ไม่เป็นไรรับ อาไม่ไ้เือร้อนอะไร แ่เรา้อระวันะรับ อาไม่อยาให้เราเ็บอี " ินยอเอ่ยวามเป็นห่วหลานาย
" รับ ผมะระวัรับ อาโนบารไหนไหมรับ " ร่าเล็เอ่ยถาม
" อาไม่โนบารับ อบุที่เป็นห่วอานะรับ " ินยอเอ่ยยิ้มให้ร่าเล็
" ไม่เป็นไร็ีแล้วรับ " แบมแบมเอ่ยยิ้มลับ
" มาอาทำแผลให้รับ " ินยอเอ่ยเปิล่อยามา หยิบแอลอฮอล์มาใส่สำลี ่อยๆเ็รอบๆแผลบนนิ้วเรียว
" อ่ะ " ร่าเล็ร้อเ็บ
" เ็บเหรอรับ อโทษนะ " ินยอเอ่ย
" รับ ไม่้ออโทษหรอรับ" แบมแบมเอ่ย
" เสร็เรียบร้อยแล้วรับ " ินยอเอ่ย่อนะเ็บล่อยาไว้ที่เิม
านั้นร่าหนาลับมาับนิ้วหลานายมาุ๊บเป็นารรายมน์ทำให้หายไวึ้น
" อารับ ผมว่าเราไปเรียนันีว่ารับ " แบมแบมเอ่ยับินยอ
" อาอไปหยิบระเป๋าทำาน่อนนะรับ " ินยอเอ่ยเินไปหยิบระเป๋าทำานมา
" ไปันรับ " ินยอเอ่ยเรียหลานายให้เินามมา
ไม่นานนัทั้สอหนุ่มถึหน้าโรเรียนแล้ว
" ั้ใเรียนนะรับ " ินยอเอ่ย
" รับ ไว้เอันนะรับ " แบมแบมเอ่ย่อนลารถ
้านินยอที่ส่หลานายเสร็ ับรถไปที่บริษัทอนทันที บริษัทอินยอเป็นบริษัทเี่ยวับเรื่อใ้อิเล็ทรอนิส์่าๆ
" วันนี้มีานอะไรบ้า " ทันทีที่ินยออรถ เินเ้าไปที่ห้อทำานอน ถามเลานเี่ยวับาราานวันนี้
" วันนี้มีประุมอนสายะ ส่วนอนบ่ายมีเอสารให้ทาท่านประธานเ็นสัาะ " เลาเอ่ยับินยอ
" โอเรับ ผมอูเอสารรนี้่อนนะรับ " ินยอเอ่ยับเลา
" ไ้ะ " เลาอัวไปทำานอัวเอ่อน
ไลน์ ไลน์ ~~~~ เสีย้อวามาไลน์อินยอ
( สวัสี น้อรั ) แบอมส่้อวามไลน์หาน้อาย
( รับ สวัสีรับ พี่แบอมอยู่นูนสบายีไหมรับ ) ินยอไลน์ถามพี่าย
( พี่ สบายี ยุ่ๆนิหน่อย แล้วลูายพี่ล่ะ ) แบอมไลน์ถามแบมแบมผ่านินยอ
( แบมแบมสบายีรับ มีบ่นิถึพี่บ้าามประสาเ็ล่ะรับ ) ินยอไลน์อบ
( ฝาวามิถึบอแบมแบม้วยนะ ว่าพี่ิถึเา ฝาอเา้วยนะ ) แบอมไลน์อบลับมา
( ไ้รับ ไว้ผมะบอแบมแบมให้รับ ) ินยอไลน์อบ
( โอเ พี่ฝา้วย ูแลัวเอ้วยนะ น้อาย ) แบอมไลน์เป็นห่วน้อาย
( รับ พี่็้อูแลสุภาพ้วยนะรับ ) ินยอเอ่ยไลน์อบน้อาย
( โอเ บายรับ ) แบอมไลน์ลา่อน
( รับ บายรับ ) ินยอไลน์ลับับแบอม
านั้นินยอไ้ทำานามาราแผนานที่ไ้วาไว้ นหม
" เฮ้ออออ " ินยอเินลับมาาารทำาน นั่เ้าอี้ประำ
ทันในั้น
ือ ือ ือ ~~~~ เสียสมาร์ทโฟนัึ้น
" ฮัลโหลว่าไน้อนา " ินยอเอ่ยเสียเหนื่อยล้า
" นาอะไรล่ะ ไอเสือ " เสียเพื่อนสนิทอีนเอ่ยมาในสาย
" มีอะไร เพิ่เสร็านพอี " ินยอเอ่ยถาม
" เย็นนี้มึว่าหรือเปล่า ะนัเอันหน่อย " ยอแเพื่อนสนิทินยอเอ่ยถาม
" เย็นนี้เหรอ อืออออ ว่านะ " ินยอนึ่อนอบไป
" ีเลย ะไ้นัับไอสั้น้วย " ยอแเอ่ยถึแ็สันที่มีายาว่า สั้น
" ไ้เลย แ่เราอพาหลานไป้วยไ้ไหม พอีอนนี้เราอยู่ับหลาน " ินยอเอ่ยถามเพื่อน
" ไ้สิ เรานัไปร้านอาหารหลานมาไ้ ไม่เป็นไรหรอ " ยอแเอ่ย
" โอเ ไว้เอัน " ินยอเอ่ย
" ูนัไอแ็เอ " ยอแอาสาวนเพื่อนอีน
" มึนัล่ะัน ู้อไปล่ะ ้อไปรับหลานไ้เวลาแล้ว " ินยอูเวลาเอ่ยบอยอแ
" โอเไว้เอัน " ยอแเอ่ย ่อนวาสายไป
เพื่อนสนิทอินยอั้แ่สมัยเรียน บมาทำานแล้วยับันอยู่ รู้ัันั้แ่อายุยัไม่ถึ20 นอนนี้พวเาสามนะ 30 อยู่แล้วอีสอปี โยสอนยอแและแ็สันเอ็รู้ัสนิทับแบอมพอสมวรเนื่อาไปบ้านินยอบ่อยและ้วยแบอมเป็นรุ่นพี่มหาลัยแ่ปีเียว ทำให้สนิทันไม่ยา
๊อ~~~ เสียเาะประูอเลา
" ออนุาิะ " เลาเอ่ย เินเ้ามาให้ห้อ
" รับ มีอะไรเร่่วนหรือเปล่ารับ " ินยอเอ่ยถาม
" เปล่ารับ แ่ะบอว่า าราานวันนี้ไม่มีแล้วนะะ " เลาเอ่ย
" ีเลยรับ ผมอัวไปรับหลานเลยล่ะันนะรับ อบุรับ " ินยอเอ่ย ่อนหยิบระเป๋าุแรถยน์เินออาห้อทำานไป
ฝาิาม้วยนะะ
ความคิดเห็น