รักวุ่นๆแต่ก็ไม่วุ่นมากหรอก !!!!

ลำดับตอนที่ #2 : กรี๊ดดดดดด สวรรค์ทรงโปรดดดดดดดดด

              

                 “ ขอโทษที ชั้นไม่ทันมองน่ะ คือจะมาถามว่าร้านของเธอน่ะรับทำเค้กไอติมมั๊ย” หนุ่มคนนั้นถามขึ้น

    “ เอ่อ อะไรนะคะ อ๋อ รับค่ะ รับ” อายะตอบไปด้วยความตื่นเต้น

     “ งั้นเดี๋ยวชั้นไปบอกพี่ชายชั้นก่อนละกัน” เค้าตอบ

    “  ค่ะ เอ่อ คุณ…… “ อายะเหมือนอยากจะรู้ชื่อเค้า

    “ ถ้าอยากจะรู้ชื่ออ่ะนะชั้นชื่อ นิโนะ แล้วเธอล่ะ “

    “ อายะค่ะ “





       อายะดีใจสุดๆเห็นเค้าเดินไปพูดกับเจ้าของร้าน ซึ่งเค้าบอกว่าเป็นพี่ชาย แล้วเค้าก็วิ่งออกจากร้านไปแล้วเค้าก็ไม่กลับมาอีกเลยในวันนั้นหรือเค้าอาจจะกลับตอนเธอกลับบ้านไปแล้วก็ไม่รู้เหมือนกัน





“ แหม อายะ วันนี้หน้าตาแจ่มใสเลยนะ แล้วของที่จุนให้อ่ะ แกะยัง “ มาริเข้ามาทักทาย

“ ของ !!!! ของ  !!!! เฮ้ย ของ ”  อายะพูดพร้อมกับดูในกระเป๋าสะพายของเธอ

“ สงสัยชั้นจะทำหายอ่ะ” อายะตอบพร้อมกับนึกว่าเมื่อวานเธอสะพายกระเป๋าครั้งสุดท้ายตอนออกไปทิ้งขยะแล้วเธอก็เดินกลับบ้าน

“ นี่ๆ ทำหายได้ไงอ่ะ จุนน่ะเลือกเป็นชั่วโมงๆเลยนะ กว่าจะซื้อให้เธอน่ะ” มาริต่อว่าอายะที่ไม่ใส่ใจ

“ อายะ แกะของที่เราให้ยัง ” จุนหนุ่มหน้าใสดินเข้ามาถามอย่างร่าเริง



                          มาริและอายะสะดุ้งพร้อมกัน เพราะไม่รู้จะพูดว่าไงดี



“ แหะๆ คืออ แบบว่า อืมมมม  เราทำหายอ่ะ” อายะตอบอย่างเกรงใจ พร้อมกับยิ้มแห้งๆ

“ เฮ้ย อาจจะอยู่ที่บ้านก็ได้นะ” มาริพูดเพื่อที่จะไม่ให้จุนเสียใจ  

“ อืมมมม ไม่เป็นไรหรอก ของของเรามันไม่สำคัญหรอก เราไปก่อนนะ”จุนตอบด้วยสีหน้าเศร้าๆก่อนจะเดินจากไป

“ เห็นมั๊ย อายะ ว่าจุนเสียใจขนาดไหน เค้าชอบเธอมากนะ ถึงเธอจะไม่ชอบเค้าอ่ะ แต่ก็ควรจะใส่ใจหน่อยนะ เค้าอุตส่าห์ซื้อของมาให้ “ มาริบ่นเป็นชุดๆๆๆๆๆ

“ ขอโทษษษษ  ขอโทษจริงๆ ก็ชั้นไม่ได้ตั้งใจอ่ะ เอางี๊ๆ เดี๋ยวชั้นจะไปขอโทษจุนละกัน” อายะตอบกับมาริ

“ อย่างงี๊ค่อยน่ายกโทษให้หน่อย “ มาริพูดกับอายะ





                   ตอนเย็นเมื่ออายะมาถึงที่ร้านก็ต้องแปลกใจเมื่อเคตะยื่นกล่องที่เธอทำหายให้กับเธอเธอจึงถามว่า



    “ เจอที่ไหนน่ะเคตะ ” อายะถามด้วยความสงสัย

    “ อ๋อ นิโนะร้านตรงข้ามน่ะ เค้าเอามาฝากไว้คือเมื่อวานเธอทำตกไว้อ่ะ ” เคตะบอก

    “ จริงหรอ ” อายะตกใจสุดๆ จากนั้นเธอก็วิ่งไปหลังร้านเพื่อทำใจซักพักแล้วหลังจากนั้นเธอก็ไปเตร่อยู่แถวหน้าร้านเผื่อนิโนะจะมาเธอจะได้ขอบคุณ

-----------------------------10 นาทีผ่านไป-----------------------------------------

…………………………………………………………………………………..

-----------------------------20 นาทีผ่านไป------------------------------------------

…………………………………………………………………………………………..







------------------------40 นาทีผ่านไป---------------------------------------------------



และในที่สุดนิโนะก็เดินมาพร้อมเป้สะพายหลังเมื่อนิโนะเดินมาหน้าร้านของเค้าอายะก็รีบวิ่งไปหาทันที



    “ นิโนะๆ ขอบใจนะที่เก็บของไว้ให้อ่ะ “ อายะพูดด้วยสีหน้าแจ่มใส

    “ จริงๆแล้วอ่ะ ชั้นแค่เดินไปจะสั่งเค้กนั่นแหละ แต่เห็นกล่องนี่ตกอยู่หน้าร้านก็เลยคิดว่าอาจจะเป็นของคนในร้านนี้ ” นิโนะตอบ

    “ แล้วนี่นิโนะอยู่โรงเรียนอะไรหรอ “ อายะถามด้วยความอยากรู้

    “ โรงเรียน M น่ะ ปีหนึ่ง ชั้นเพิ่งย้ายมา  แล้วเธอล่ะ”

    “ ชั้น โรงเรียน H ปีหนึ่งเหมือนกัน “ อายะตอบ

    “ งั้นไม่มีอะไรแล้วใช่มั๊ย ชั้นจะเข้าไปจัดร้านน่ะ ” นิโนะเอ่ยขึ้น

    “ อืม ขอบใจมากนะ “  อายะยิ้มนิโนะก็ยิ้มตอบพร้อมกับเดินเข้าไปในร้านอายะจึงกลับเข้ามาที่ร้านของเธอแล้วเดินไปหยิบกล่องที่จุนให้มาเพื่อที่จะแกะ



    “ เฮ้ออ แกะดีกว่า อยากรู้จังว่าเป็นอะไร “ อายะฉีกกระดาษที่ห่ออย่างไม่ใส่ใจและพอแกะกล่องออกเธอก็พบว่ามันเป็นสร้อยเงินที่มีจี้รูปพระจันทร์เสี้ยวห้อยอยู่  “ สวยดีเหมือนกันนะเนี่ย “ อายะคิดในใจคิดเรื่องสร้อยอยู่ไม่นานเธอก็นึกถึงนิโนะ เธอคิดว่าเค้าเป็นคนเฉยๆ เรียบง่าย แต่เธอก็ชอบอ่ะแหละ