ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    *~ The Legend of M. 1/3 Love Story ~* :ตำนานรักแห่งห้องม.1/3

    ลำดับตอนที่ #2 : ค้นหารักที่เกาะมัลดีฟ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 17
      0
      22 มี.ค. 47



        เตยลงจากเครื่องบินและตรงไปที่โรงแรม wxw พีคก็ลงจากเครื่องในไฟลท์(สะกดถูกป่ะ แบบว่าไม่เคยขึ้นเครื่องบินอ่ะ)ต่อมา และวิ่งตามหาเตย และเหมือนกับดวงชะตาขีดไว้ กำหนดใจ2เราให้คู่กันมา ใจ2ใจผูกพันแน่นหนา อยู่ไกลลับฟ้า ยังมา พบกัน เขาถามประชาสัมพันธ์ โรงแรมที่ใกล้ที่สุด คือ wxw เขาก็พบชื่อเตยทันที เธอพักห้อง 142 เขาจึงจองห้องข้างๆเธอ คือ ห้อง 143 ห้องที่ทั้ง2อยู่เป็นห้องสวีทสปา ซึ่งเป็นห้องที่สวีทห้องหนึ่ง และมีบ่อน้ำร้อนสปาอยู่ด้านหลัง บรรยากาศร่มรื่น และที่สำคัญ ราคาต่อคืนนั้นแพงหูฉี่ แต่ด้วยกำลังทรัพย์ของพีคและเตยแล้ว ทำให้การนอนในแต่ละคืนนั้นไม่ได้เป็นแค่ความฝันเลย(เชอะ ไอ้พวกมีกะตังค์เอ้ย)

        เตยนั่งแช่บ่อน้ำร้อนหลังห้องอยู่ เธอนั่งเหม่อลอยไปถึงเหตุการณ์ณ์ท่เธอกับพีคได้ตัดสินใจทำเมื่อไม่นานมากนี้ สิ่งที่ทำให้เธอได้ชื่อว่า “เพื่อนทรยศ”

    “พีค เราอยากลืมมัน อยากออกไปจากความทรงจำเหล่านี้ ฮือๆๆๆ”เธอโพล่งออกมา

    “ทำไมหล่ะ”เสียงหนึ่งพูดขึ้นข้างหลังเธอ เมื่อเธอหันไปมอง เธอก็พบกับ...

    “พีค! เธอเข้ามาได้ไง”เธอตะโกนดังลั่น

    “ก็เราอยู่ห้องข้างๆไง”เขาพูดแล้วชี้นิ้วไปที่ห้องข้างๆ เมื่อเธอหันไปดูเขาก็ตะครุบตัวเธอไว้!

    “ว้าย! พีค เราแก้ผ้าอยู่นะ!!” เธอพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดเขาแต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย

    “เราก็เหมือนกันแหล่ะ” แล้วเขาก็ไซร้คอเธอ

    “พีค ปล้อย!!!”แล้วเธอก็สะบัดตัวหลุดออกมาได้ เธอรีบดึงผ้าเช็ดตัวมาพันตัวไว้ แล้วขึ้นจากบ่อ เขาตามเธอไป แต่เธอรีบปิดประตูทำให้เขาต้องกลับไปแต่งตัวห้องตัวเอง

    เตยใส่ชุดผ้าขาวบางซึ่งทางโรงแรมจัดไว้ให้ออกมาเดินหน้าระเบียง แล้วเธอก็ยืนเท้าระเบียงแบบที่เธอเคยทำตอนเด็กๆ พีคเข้ามาสวมกอดเธอด้านหลัง

    “เตย เราขอโทษนะ ถ้าทำอะไรผิดไป”

    “เราต่างหากที่ทำผิด ผิดต่อทุกคน รวมถึงตัวเราเองด้วย” เธอหันมาประจันหน้ากับเขา

    “เราต่างหาก”

    “ไม่ใช่นะ เธอ....อุ๊บ”เขาดูดปากเธอทำให้เธอต้องเงียบไป

    “ว่าไง”เขาพูดทั้งๆที่ยังดูดปากอยู่

    “ป...ป่าว”เมื่อเขาคลายจูบเธอจึงพูดได้

    “...”เขาเงียบอยู่พักหนึ่ง แต่แล้ว เขาก็อุ้มเธอขึ้นมา

    “ว้าย! เธอจะ...”โดยที่ไม่รอคำตอบ เขาก็อุ้มเธอเข้าไปวางไว้บนเตียงในห้อง

    “ขอทำผิดอีกรอบนะ”แล้วเขาก็ทำแบบที่ทำตอนก่อนมาที่นี่

    “ม...ม่ะ อาว พีค พอแล้ว”เธอดิ้นไปดิ้นมา เขาไม่ได้กล่าวอะไรออกมา ยังคงลุยตัวเธออยู่



    ในส่วนการบรรยายนั้นขอให้ไปเปิดในหนังสือการ์ตูนมาเฟียที่รักเล่ม4 ตอนต้นๆ นั่นแหล่ะจะเป็นคล้ายๆแบบนั้น

    3 วัน 3 คืน ผ่านไป ทั้งสองคนยังไม่หยุด ดูเหมือนกับว่าไม่มีอะไรมาหยุดเขาและเธอได้ แต่กลับกลายเป็นว่า

    ตั้งแต่จบ ม.6 ไป จิตรานุช(มุก)และ ณภัทร(พันช์) ก็ตกลงอยู่กันอย่างผัวๆ เมียๆ แต่เนื่องจากทั้งคู่ต่างเป็นคนหนักไม่เอาเบาก็ไม่สู้ ทำให้ไม่มีงานทำ เงินทองก็ร่อยหรอลงทุกทีๆ

    เหมือนกับว่า เชื้อชาติของเด็กม.1/3จะตัดกันไม่ขาด ขณะที่พีคทำกับเตยอยู่นั้น พันช์กับมุกก็ตาลีตาเหลือกเข้ามาทำความสะอาด

    “ขอโทษครับๆ”พันช์ตะโกนโหวกเหวก

    “เฮ้ย! พันช์”มุกดึงแขนพันช์ไว้

    “หาอะไร”พันช์หันมาด้วยท่าทีงงงวย

    “น... นั่น ซี้ด”มุกชี้ไปที่เตียงที่เป็นสนาม(รัก)ของเตยและพีค

    “ช่างเขาสิ เดี๋ยวโดนหาว่าเสรือกหรอก”

    “เอ่อ พันช์จ๋า”

    “หือ”

    “อยากทำแบบนั้นมั่งอ่ะ”

    “แหม ได้สิ แค่นี้สบายมาก”แล้วพันช์ก็เดินไปปิดประตูห้องนอน แล้วจับมุกนอนลงบนพื้น และแล้ว ก็มี 2 คู่ที่มีอะไรกันในห้องเดียวกัน(กรำๆ)



    เมื่อเตยหมดแรง เธอก็บอกพีคว่า

    “พีค พอเถอะ ไม่ไหวแล้วนะ แฮ่กๆ ขอพักก่อนได้ไหม”

    “ดีเหมือนกัน แฮ่กๆ เราก็อยากหยุดแล้ว”

    และแล้ว ทั้ง2คู่ก็นอนกอดกันอย่างมีความสุข



    8 ชม.แห่งการพักผ่อนผ่านไป เตยตื่นขึ้นมาในอ้อมอกของพีค กว่าเธอจะรู้ตัวว่าเธอทำอะไรลงไป เธอก็ได้ทำสิ่งนั้นไปแล้ว เธอร้องไห้ออกมา ไม่รู้ว่าร้องไห้เพราะความดีใขหรือเสียใจ ดีใจเพราะได้เป็นของเขา เสียใจเพราะเธอเป็นเพื่อนทรยศ เธอไม่รู้จะทำยังไงเธออยากจะนอนลงอีกแต่มันหลับไม่ลง เธอจึงได้แต่หลับตาลงแล้วซุกตัวในอ้อมแขนของเขา

    ‘อยากจะหยุดเวลาไว้แค่นี แค่มีเพียงเราและเธอ 2 คน ไม่อยากให้ความอบอุ่นนี้จากไป ไม่อยากจะเผชิญหน้ากับคนอื่น ไม่อยากจะเป็น *น า ง แ พ ศ ย า*’ เธอคิดสิ่งเหล่านี้ในใจ



       ที่จริงพีคตื่นขึ้นมาก่อนเธอแล้ว แต่เขาอยากจะกอดเธอไว้อีก เขาจึงแกล้งทำเป็นหลับต่อ แล้วเมื่อเตยตื่นสักพัก เขาจึงดึงตัวเธอเข้ามาติดมากขึ้นอีก

    \"นิ่มจังเลยนะ\"เขาพูด

    \"หมายความว่าไง\"เธอตอบเสียงอ่อย

    \"หมายถึงทั้งตัวเธอแหล่ะ\"แล้วเขาก็กอดแน่นขึ้นอีก

    \"ตัวเธอก็อุ่นดีนะ\"

    \"คงงั้นหล่ะ\"เขาจูบหน้าผากเธออย่างทะนุถนอม และหอมแก้มเธอ ต่อด้วยซัดปากเธอเข้าให้

    \"พอๆ เดี๋ยวได้ต่อกันอีก 3 วัน 3 คืนหรอก\"เตยบอกหยุด

    \"หึๆ ก็ดีน่ะสิ\"พีคยิ้มมุมปากแบบที่ชอบทำบ่อยๆ

    \"เราไปอาบน้ำก่อนนะ\"แล้วเธอก็ลุกออกจากเตียงไป แต่เขารั้งตัวเธอไว้

    \"เดี๋ยวสิเตย\"

    \"อะไรอีกหล่ะ\"เธอถอนหายใจ พร้อมนั่งลงบนตักเขา

    \"เราช่วยถูหลังให้นะ จะได้เสร็จเร็วๆ\"

    \"แล้วแต่พีคสิ\"เธอยิ้มให้เขา แล้วก็เดินไปทางห้องน้ำ แต่เธอก็เห็น !!!

    \"กรี๊ด !!!!!\"พีครีบลุกขึ้นมาดูเธอทันที

    \"มีอะไรเหรอ\"เขารีบตาลีตาเหลือกแต่เขาก็เห็นแบบเธอ

       ภาพอันเรียกว่า ทุเรศที่สุดเลยมั้ง ภาพมุกกะพันช์เล่นท่าตีลังกาอยู่บนพื้นห้องนอนหน้าเตียง ทั้งคู่สะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะพีคเคาะกะบาลคนละที

    \"นี่ พวกคุณเข้ามาก้าวก่ายห้องนอนของแขกได้ไง\"พีคว่าเข้าไปเป็นชุด

    มุก : เอ่อ ขอโทษค่า

    พันช์ : บอกแล้วไงว่าให้รีบออกไป เห็นมั้ยโดนด่าว่า เสรือกเลย

    มุก : อ้าว ใครบอกให้มรึงทำกรูในนี้หล่ะ

    พันช์ : แพนด้า มรึงพูดหมาๆหมีๆงี้ได้ไงวะ

    เตย : หยุดๆ ทั้งคู่นั่นแหล่ะ

    พันช : เสรือกไร นังแพศยา

    เตย : !

    พีค : เฮ้ย มรึงด่าแฟนกรูเหรอไอ้อ้วน

    มุก : อ้าว สัดเสรือกด่าผัวกรูอีก

    เตย : ก็แฟนเธอมาด่าเราก่อนนี่

    พันช์ : อยากเสรือกกันก่อนทำไมหล่ะ

    พีค : เชี่ย มรึงมาตัวๆกะกรูดีกว่า

    พันช์ : เอาเด้ๆ

    เตย : พอๆ ทั้งหมดแหล่ะ ยู้ด~!!

       ในที่สุด เตยก็สามารถยุติบทบาทอันดุเดือดของทั้งหมดได้

    \"เราขอเข้าไปอาบน้ำก่อนนะ\" เตยเดินเข้าห้องน้ำ ตามด้วยพีค

       10 นาทีผ่านไป ทั้งคู่เดินออกมาพร้อมกับตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า แล้วนำชุดมาใส่ ส่วนมุกกะพันช์ก็นั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋อเด๋อด๋าในห้องต่อไป

    \"พวกเธอดูคุ้นๆนะ\"พีคกล่าวขึ้น หลังจากแต่งตัวเสร็จ

    \"พวกนายก็ดูคุ้นๆเหมือนกัน\"มุกเอ่ยขึ้น

    \"พวกเธอเคยอยู่โรงเรียนXXX(ต้องเซ็นเซอร์ เดี๋ยวแพร่กระจายหล่ะยุ่งเลย)ป่าว\"เตยถาม

    \"ใช่ๆเราเป็นมัคคุเทศก์น้อยตอนม.1ด้วยนะ\"พันช์แทรก

    \"เอ้ะ แล้วชื่ออะไรกัน\"เตยถามต่อ

    \"มุก\"

    \"พันช์\"

    \"!...!\"เตยกับพีคมีอาการเดียวกัน

    เตย : เราเตยไง

    พีค : เราก็พีค

    มุก : เฮ้ย ! เจ๊เขียวกะหม้อสแตนเลสน่ะสิ

    เตย : อ่าวพูดดีๆดิแพนด้า

    พันช์ : นี่ๆ ไปดูหนังกันมั้ย

    มุก,พีค,เตย : เสรือก!

    พันช์ : อะไรอ่ะ เราก็แค่ชวนไปดูหนัง

    มุก : ยุ่งน่า สัดพันช์

    พันช์ : มรึงเกี่ยวไรด้วย แพนด้า

    พีค : อ่าวเวรๆ ทะลาะกันอีก

    เตย : พอๆ หยุดทั้งคู่นั่นแหล่ะ

    มุก,พันช์ : เออ หยุดก็หยุด

    \"55555\"ทั้ง4คนหัวเราะพร้อมกันโดยไร้เหตุผล เป็นอันยุติบทโต้คารมณ์อันดุเดือด



                                       และแล้ว คู่อันดับ 1 กับ อันดับ(จำไม่ได้)ก็ผ่านไปด้วยดี
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×