ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตำนานคทาวิเศษ
ตอนที่ ๒ ตำนานคทาวิเศษ
ในอเดนเลียนี้มีจอมเวทอยู่ท่านหนึ่ง เป็นผู้ที่เก่งกาจมากในหลายๆเรื่องด้วยกันหลายๆคนคิดว่าเขาเป็นเทพ เขาเป็นผู้ทำ คทาวิเศษที่มีอำนาจประหลาดแฝงอยู่ขึ้นมา ท่านผู้นี้มีนามว่าซูรุส ซูรุสได้สร้างคทาวิเศษที่ผู้ถือมันสามารถครองโลกได้ เขาสร้างมันขึ้นมาจากอารมณ์ของมังกร เขาได้นำเอาไฟอันร้อนระอุจากมังกรมาใส่ไว้ในคทา เป็นการรวมกันของจิตใจมังกรกับมนุษย์ที่วิเศษเช่นท่านซูรุส การสร้างคทาที่วิเศษเช่นนี้ขึ้นมา ได้แพร่กระจายออกไปยังอาณาจักรต่างๆของอเดนเลีย ผู้ที่มีความสามารถก็อยากได้คทาวิเศษนี้ไว้ครอบครองเหลือเกินโดยเฉพาะผู้ที่เป็นผู้นำอาณาจักร แต่ที่ท่านซูรุสสร้างคทาวิเศษนี้ขึ้นมาไม่ได้มีจุดประสงค์ที่จะให้มนุษย์มาแก่งแย่งคทาอันนี้ไป เขาสร้างมันขึ้นเพื่อสร้างโลกให้ดีมากกว่าเดิม แต่ผลที่ออกมา กลับไม่ได้เป็นอย่างที่ ท่านซูรุสตั้งใจ เจ้าคทาวิเศษมีอำนาจที่ชั่วร้ายจากมังกร มันพยายามดิ้นรนที่จะทำลายเพียงอย่างเดียว คทาวิเศษที่ท่านซูรุส สร้างขึ้นมาทำให้เกิดสงครามแย่งคทากันอย่างไม่มีจบสิ้น ท่านซูรุสทนเห็นสภาพนี้ไม่ได้เลย
“ข้าจะเอาคทาไปซ่อนไว้ในป่า”ท่านซูรุสพูดกับลูกชายในคืนวันหนึ่ง
“ตามใจท่านเถิดท่านพ่อ”ผู้เป็นลูกเห็นด้วย
“ในวันพรุ่งยามฟ้าสางข้าจะออกเดินทาง ว่าแต่...ไหนเจ้าบอกว่าจะไปบ้านของท่านริเกนไงเล่า”ซูรุส นึกขึ้นได้ว่าลูกชายมาขอไปบ้านของท่านริเกนจอมเวทคนหนึ่งที่เป็นเพื่อนสนิทของซูรุส
“นั่นสิ ข้าลืมเสียสนิทเลยท่านพ่อ งั้นข้าลาล่ะ ข้าคงกลับมาในวันพรุ่ง ถ้าท่านพ่อจะเอาคทาไปซ่อนก็รอข้าก่อนล่ะ ข้าจะไปกับท่านพ่อด้วย”รูทิจบอกกับท่านซูรุส และลุกขึ้นเดินออกไปจากบ้าน
เมื่อตกกลางคืน ประมาณเที่ยงคืนพอดี พระจันทร์ส่องแสงเป็นประกายอยู่บนท้องฟ้าอันแสนมืดมิดบุคคลลึกลับปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางแสงจันทร์ที่ส่องลงมาในยามค่ำคืน บุคคลลึกลับที่ไม่แน่ใจว่าเป็นหญิงหรือชาย แอบย่องเข้าบ้านของท่านซูรุสอย่างระมัดระวัง
ท่านซูรุสยังคงนอนหลับอยู่ในห้องนอนของท่านเอง โดยไม่รู้เลยว่า บุคคลลึกลับไม่ปรากฏนามเดินเข้ามาใกล้เขาและเงื้อดาบที่มีอยู่ในมือพร้อมกับ เอาคมดาบเลื่อนมาที่คอของท่านซูรุส แต่ท่านก็ยังคงหลับ บุคคลลึกลับขยับตัวไปโดนแก้วน้ำที่อยู่บนโต๊ะตกแตก เกิดเสียงดังขึ้นในทันทีที่แก้วน้ำตกถึงพื้น ท่านซูรุสลืมตาขึ้นและเห็นบุคคลลึกลับที่ไม่รู้จักยืนถือดาบอยู่ ท่านซูรุสลุกขึ้นในทันที
“เจ้าเป็นใคร”เขาถาม
“ข้าเป็นใครไม่สำคัญ แต่ข้ามาที่นี่เพื่อเอาคทาวิเศษ”
“เจ้าเอาไปไม่ได้นะ คทานั่นไม่ใช่ของดีอย่างที่หลายๆคนคิดกัน มันมีอำนาจที่น่ากลัวมากอยู่ในนั้น อย่าเอาไปใช้อย่างเด็ดขาดไม่อย่างนั้น อเดนเลียจะต้องพังทลาย”
“เข้าทางข้าพอดี ส่งคทามาให้ข้าเสียเถิด”
“เจ้าหมายความว่าไง เข้าทางเจ้า”
“เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้ ส่งคทามาไม่เช่นนั้นข้าจะสังหารเจ้าทิ้งเสีย”
“ข้าไม่กลัวตาย ขอให้อเดนเลียปลอดภัย ข้ายอมสละชีพ”
“อย่างนั้นเจ้าก็ต้องตาย”ชายลึกลับพูด
เขาฟาดดาบลงมาที่ซูรุสแต่พลาด ซูรุสหลบได้ทัน ชายลึกลับไล่ฟันเขาไปจนถึงห้องเก็บอาวุธ ซูรุสเปิดประตูเข้าไปอย่างรวดเร็ว มีดาบอยู่ที่มุมห้องทางหลังห้อง ซูรุสกำลังจะวิ่งไปหยิบดาบ แต่ชายลึกลับตีลังกาข้ามหัวซูรุสมาขวางที่ด้านหน้าของซูรุสไว้ ซูรุสเบี่ยงตัวหลบดาบที่ฟันลงมา เขาพยายามหาช่องทางวิ่งไปหลังห้องเก็บอาวุธ ชายลึกลับมักจะเข้ามากั้นและฟันดาบใส่อยู่ทุกครั้ง ซูรุสหลบได้ทุกครั้งเช่นกัน เขาวิ่งไปที่หลังห้องได้สำเร็จแต่ไม่ทันที่จะหยิบดาบ ชายลึกลับก็เข้ามาขวางไว้อีกครั้ง ซูรุสวิ่งไปที่ผ้าม่าน และเข้าไปอยู่ในนั้น ชายลึกลับตามไปและฟันดาบไล่มาเรื่อยๆจนจะถึงตัวของซูรุส ซูรุสรีบออกมาจากผ้าม่านและวิ่งไปหยิบดาบขึ้นมาได้ในที่สุด เกิดการฟันดาบขึ้นในห้องเก็บอาวุธ ชายลึกลับไล่ฟันซูรุสโดยเป็นฝ่ายรุกมาตลอด จนกระทั่งชายลึกลับสามารถฟันโดนซูรุสได้ ซูรุสโดนคมดาบที่แข็งแกร่งเงาวับของชายลึกลับที่หัวไหล่ ซูรุสล้มลงในทันที แต่เขาก็ลุกขึ้นมาอีกครั้ง และพยายามเอาชนะชายลึกลับที่บุกรุกเข้ามาให้จงได้ ชายลึกลับเสือกดาบเข้าไปพยายามที่จะทำให้ดาบหลุดจากมือของซูรุส แต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ ชายลึกลับจึงใช้มือตัวเองต่อยที่ท้องของซูรุส และเสือกดาบเข้าไปอีกครั้ง ครั้งนี้ถือว่าสำเร็จไม่ใช่สำเร็จในเรื่องที่จะเอาดาบออกจากมือของซูรุส แต่สำเร็จที่สามารถทำให้ซูรุสบาดเจ็บสาหัสได้อีกครั้ง เขาล้มลงไปกองกับพื้น
“บอกมาว่าคทานั่นอยู่ที่ไหน”ชายลึกลับตะคอกเสียงถาม “แล้วข้าจะไว้ชีวิตท่าน”
“ข้าไม่มีวันยอมบอก เจ้าเด็ดขาดเจ้าคนชั่ว”ซูรุสพูดตะกุกตะกักเนื่องจากแรงไม่มี
“เจ้านี่ดื้อรั้น และผู้ที่ดื้อรั้นก็จะพบจุดจบทุกราย”
“ข้าจะปกป้องอเดนเลียให้ห่างจากคทาที่ข้าสร้างขึ้น”
“อย่ามาพล่ามได้ไหม บอกมาว่าคทาอยู่ที่ไหน”เขาตะคอกเสียง
“ไม่ ข้าบอกแล้วว่าข้ายอมตาย ถึงเจ้าหาอย่างพลิกแผ่นดินเจ้าก็ไม่มีวันเจอ”
“ถ้าเช่นนั้นข้าคงต้องใช้ไม้ตายสุดท้ายเสียแล้ว ข้าได้ยินว่าเจ้ารักลูกชายมากนี่ จะเป็นอย่างไรเล่าหากข้าสังหารลูกชายของเจ้าด้วย ถ้าไม่อยากให้ลูกเจ้าตายบอกมาว่าคทาอยู่ที่ไหน”
“ไม่ ข้าไม่มีวันบอก ต่อให้ลูกข้าต้องตายข้าจะไม่บอก”
“ถ้าเช่นนั้นข้าคงต้องสังหารท่าน”ชายลึกลับพูดอย่างเหี้ยมเกรียม เงื้อดาบขึ้นสูง และ...
............................ .............................
“ท่านพ่อข้ากลับมาแล้ว”รูทิจส่งเสียงเรียกผู้เป็นพ่อ
เขาเดินเข้าไปในบ้าน เมื่อไม่พบพ่อของเขาเลย จึงเดินไปที่ห้องเก็บอาวุธ เด็กหนุ่มเปิดประตูเข้าไป
“ท่านพ่อ!”รูทิจร้อง เมื่อพบซูรุสนอนจมกองเลือดอยู่บนพื้น เด็กหนุ่มตรงเข้าไปประคองร่างพ่อของเขาขึ้นมา
“ท่านพ่อ อย่าตายนะ”เด็กหนุ่มส่งเสียงย่างแผ่วเบา “ตื่นสิท่านพ่อ”เด็กหนุ่มเรียก
“ไม่ตื่นหรอก”บุคคลลึกลับเดินออกมาจากเงามืด
“ท่านเป็นใคร”รูทิจถาม
“ข้าอยากรู้ว่า คทาวิเศษอยู่ที่ไหน”
“ต่อให้ตายข้าก็ไม่มีวันจะเอ่ยปากเป็นแน่ เจ้าเป็นคนฆ่าพ่อข้าใช่ไหม”
“ฉลาดนี่ เจ้าช่างเหมือนพ่อนัก ยอมตายเพื่ออเดนเลีย น่าสังเวช”
“หุบปาก”
“เจ้านึกดูสิ เจ้าหนุ่มน้อยสิ่งที่เจ้าปกป้องนักหนาคืออเดนเลีย แล้วโลกอเดนเลียให้อะไรเจ้าตอบแทนเล่า สู้เจ้ามาเป็นพวกของข้าจะดีกว่า เจ้าจะได้อำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่อยู่ในคทา”
“ท่านพ่อบอกข้าว่า อำนาจของมันคือการทำลาย”
“พ่อเจ้าก็แค่ไม่อยากให้เจ้ายิ่งใหญ่ เขาอยากจะยิ่งใหญ่เพียงผู้เดียวไงล่ะ เจ้านี่ช่างอ่อนต่อโลกจริงๆเลยนะ”
“ข้าไม่เชื่อ”เด็กหนุ่มบอกอย่างหนักแน่น
“ข้าล่ะเบื่อพวกซื่ออย่างเจ้าจริงๆเลย ข้าคงต้องใช้แผนสุดท้ายแล้วละมั้ง”
หลังจากที่ บุคคลลึกลับพูดจบแล้ว ก็มีบุคคลลึกลับอีกหนึ่งคนเดินมาการแต่งตัวเหมือนกันทุกอย่าง คือมีผ้าคลุมหน้าปกปิดไว้ทั้งหมด เพียงแต่ของบุคคลผู้นี้ใส่ชุดสีขาวเท่านั้นเอง
“ใช้แผนสุดท้าย”บุคคลชุดดำบอก
บุคคลชุดขาวพยักหน้าและจ้องมาที่ดวงตาสีฟ้าใสของรูทิจ และเหมือนมีอะไรบางอย่างทำให้รูทิจเปลี่ยนไป ดวงตาของเขากลายเป็นสีขาวโพลน แลดูน่ากลัว
“บอกมาว่าคทาวิเศษอยู่ที่ไหน และข้าจะไว้ชีวิตเจ้า”บุคคลลึกลับในชุดดำพูดกับรูทิจด้วยเสียงอันแสนเบาและซ่อนความนัย
รูทิจที่บัดนี้ตกอยู่ใต้อำนาจการควบคุมของ บุคคลลึกลับทั้งสองคน เขาพยักหน้าช้าๆ ลุกขึ้นยืนในทันที คนลึกลับทั้งสองเดินตามรูทิจไป เด็กหนุ่มผู้น่าสงสารเดินไปยังห้องอาคมศักดิ์สิทธิ์ เขา
เปิดประตูออกช้าๆ และเดินนำเข้าไป
ที่กลางห้องมี ที่ไว้คทาถูกแกะสลักอย่างสวยงามโดยช่างแกะสลักฝีมือดีที่สุดในอาณาจักร ตรงกลางกลวงไว้สำหรับใส่คทา คทาส่องแสงวับแวมเป็นสีขาวสว่างใส อัญมณีเม็ดใหญ่สีแดงอยู่ตรงกลาง ด้ามจับคทาเป็นสีขาวสะอาด รอบๆอัญมณีสีแดงเจิดจ้ามีเพชรบริสุทธิ์ที่เป็นประกายสวยงามเม็ดใหญ่ไม่มากนักติดอยู่ เปรียบเสมือนเกาะป้องกันอัญมณีสีแดง
บุคคลลึกลับทั้งสองถึงกับตะลึงในความงดงามของคทาวิเศษ พวกเขาเดินเข้าไปใกล้ และยืนชื่นชมมัน
“นี่คือสิ่งที่ท่านต้องทำเวลาที่ต้องการใช้คทาวิเศษ”รูทิจพูดขึ้นโดยอัติโนมัติ “คือต้องเอาไปไว้ที่บัลลังก์ของกษัตริย์ เมื่อนั้นเองเราก็จะเป็นใหญ่ที่สุดในพิภพเมื่อออกรบครั้งใดก็จะชนะทุกครั้ง นี่แหละคือพลังอำนาจของคทาวิเศษ อาณาจักรต่างๆต้องมากราบกรานแทบเท้าเรา”
“ดี ขอบใจนะรูทิจ”ชายชุดดำบอก และชักดาบออกมาจากฝัก เสียบเข้าไปที่หัวใจของรูทิจ เด็กหนุ่มล้มลงไปกองกับพื้นและสิ้นใจตายในทันที
“ไปกันเถอะ เรามีอะไรต้องทำ”บุคคลในชุดขาวบอก
ทั้งสองคนเดินออกจากห้องอาคมศักดิ์สิทธิ์ไป
................................ .....................................
ที่อาณาจักรโคโรนา แผ่นดินกว้างใหญ่ไพศาลในทะเลดอร์เมิลแห่งนี้ โคโรนาเป็นอาณาจักรที่กว้างที่สุดแล้ว ในเมืองมีการค้าขายอย่างคึกคัก ทางเข้าอาณาจักรเป็นที่อยู่ของมนุษย์เงือกทั้งหลายที่น่าพิศวง
บุคคลลึกลับทั้งสองคนเดินมาอย่างสง่า ในย่านตลาด เมื่อทั้งสองเดินผ่านก็จะมีแต่คนโค้งคำนับอย่างอ้อนน้อม ทั้งสองคนคือ กษัตริย์และราชินีของที่นี่นั่นเอง ทั้งสองพระองค์มุ่งหน้าตรงไป
ที่พระราชวัง คนเฝ้าประตูโค้งคำนับอย่างนอบน้อมและเปิดประตูให้ทั้งสองเดินเข้าไป
เมื่อเดินเข้ามาในห้องบัลลังก์ องค์กษัตริย์นำคทาวิเศษมาวางไว้ข้างบัลลังก์ และจากนั้นโคโรนาก็กลายเป็นใหญ่ในอเดนเลีย โคโรนาจะส่งกำลังพลมากมายไปที่อาณาจักรต่างๆ และก็อยู่ภายใต้การควบคุมทั้งหมด โคโรนาเข่นฆ่าผู้คนอย่างไร้ความปราณี ในไม่ช้าคทาก็ส่งผลอันร้ายกาจออกมา เนื่องจากตัวมันถูกใช้ในทางที่ไม่ดี ถูกใช้ด้วยการเข่นฆ่าผู้คน ทำให้คทาลงโทษอาณาจักรโคโรนาในเย็นวันหนึ่ง กษัตริย์ลีคิว กำลังมีความสุขกับการได้ครองโลกอเดนเลีย กษัตริย์จอมโฉดชั่ว นำคทาวิเศษมาเชยชม และหัวเราะอย่างมีความสุข
ทันใดนั้น คทาวิเศษส่องแสงอย่างมุ่งร้าย รอบกายพระองค์ มันเกิดขึ้นในเวลาอันรวดเร็วดั่งสายฟ้าแลบ ท้องฟ้าเกิดการปั่นป่วนอย่างรุนแรง สายฟ้าฟาดลงมาถูกพื้นธรณีแยกออกเป็นสองส่วน เกิดพายุรุนแรง น้ำทะเลเอ่อล้นเข้ามาในเกาะในขณะที่อาณาจักรกำลังล่มสลายไปที่ละส่วน ผู้คนต่างพากันร้องขอความช่วยเหลือ บ้านเมืองถูกน้ำซัดพังทลาย บ้างก็เป็นผลจากสายฟ้าฟาด ทั้งอาณาจักรล่มสลายในพริบตา จากที่เคยมีพื้นที่กว้างขวางกลับกลายเป็นเหลือเพียงเกาะขนาดเล็ก น่าอนิจจากษัตริย์จอมละโมบความเป็นใหญ่ ได้แต่คร่ำครวญถึงอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ของตน อย่างคนบ้าพร่ำเพ้อ
ต่อมาราชินีได้ให้ทหารนำคทานี้ไปซ่อนไว้ในป่าลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทหารที่พากันออกไปซ่อนคทาทำหน้าที่อย่างดีที่สุด ราชินีตระหนักได้ตอนนั้นเองว่า ผู้ใดที่ได้คทาไปจะต้องนำไปใช้ในทางที่พระองค์เคยใช้คือเข่นฆ่าผู้คนอย่างไร้ความปราณี และเมื่อนั้นคทาก็จะส่งผลทำให้พื้นดินล่มสลาย ทหารได้นำคทาไปซ่อนไว้ในป่าลึกตามที่ราชินีได้ให้คำสั่งไว้ และไม่มีใครรู้ว่า คทานั้นอยู่ที่ไหน จนปัจจุบันเรื่องนี้กลายเป็นตำนาน และกลายเป็นนิทานก่อนนอนของเด็ก ไม่มีมนุษย์ผู้ใดรู้ว่าเป็นเรื่องจริง คทาวิเศษกลายเป็นสิ่งที่ถูกลืม อย่างที่ไม่ควรจะลืม...
(อาณาจักรโคโรนา เคยมีพื้นที่กว้างใหญ่มาก่อน แต่เนื่องจากความเสียหายที่เกิดขึ้นในครั้งนั้นทำให้ อาณาจักรนี้กลายเป็นเกาะเล็กๆไป)
(โทษที ที่มันสั้นไปหน่อยนะ)
ในอเดนเลียนี้มีจอมเวทอยู่ท่านหนึ่ง เป็นผู้ที่เก่งกาจมากในหลายๆเรื่องด้วยกันหลายๆคนคิดว่าเขาเป็นเทพ เขาเป็นผู้ทำ คทาวิเศษที่มีอำนาจประหลาดแฝงอยู่ขึ้นมา ท่านผู้นี้มีนามว่าซูรุส ซูรุสได้สร้างคทาวิเศษที่ผู้ถือมันสามารถครองโลกได้ เขาสร้างมันขึ้นมาจากอารมณ์ของมังกร เขาได้นำเอาไฟอันร้อนระอุจากมังกรมาใส่ไว้ในคทา เป็นการรวมกันของจิตใจมังกรกับมนุษย์ที่วิเศษเช่นท่านซูรุส การสร้างคทาที่วิเศษเช่นนี้ขึ้นมา ได้แพร่กระจายออกไปยังอาณาจักรต่างๆของอเดนเลีย ผู้ที่มีความสามารถก็อยากได้คทาวิเศษนี้ไว้ครอบครองเหลือเกินโดยเฉพาะผู้ที่เป็นผู้นำอาณาจักร แต่ที่ท่านซูรุสสร้างคทาวิเศษนี้ขึ้นมาไม่ได้มีจุดประสงค์ที่จะให้มนุษย์มาแก่งแย่งคทาอันนี้ไป เขาสร้างมันขึ้นเพื่อสร้างโลกให้ดีมากกว่าเดิม แต่ผลที่ออกมา กลับไม่ได้เป็นอย่างที่ ท่านซูรุสตั้งใจ เจ้าคทาวิเศษมีอำนาจที่ชั่วร้ายจากมังกร มันพยายามดิ้นรนที่จะทำลายเพียงอย่างเดียว คทาวิเศษที่ท่านซูรุส สร้างขึ้นมาทำให้เกิดสงครามแย่งคทากันอย่างไม่มีจบสิ้น ท่านซูรุสทนเห็นสภาพนี้ไม่ได้เลย
“ข้าจะเอาคทาไปซ่อนไว้ในป่า”ท่านซูรุสพูดกับลูกชายในคืนวันหนึ่ง
“ตามใจท่านเถิดท่านพ่อ”ผู้เป็นลูกเห็นด้วย
“ในวันพรุ่งยามฟ้าสางข้าจะออกเดินทาง ว่าแต่...ไหนเจ้าบอกว่าจะไปบ้านของท่านริเกนไงเล่า”ซูรุส นึกขึ้นได้ว่าลูกชายมาขอไปบ้านของท่านริเกนจอมเวทคนหนึ่งที่เป็นเพื่อนสนิทของซูรุส
“นั่นสิ ข้าลืมเสียสนิทเลยท่านพ่อ งั้นข้าลาล่ะ ข้าคงกลับมาในวันพรุ่ง ถ้าท่านพ่อจะเอาคทาไปซ่อนก็รอข้าก่อนล่ะ ข้าจะไปกับท่านพ่อด้วย”รูทิจบอกกับท่านซูรุส และลุกขึ้นเดินออกไปจากบ้าน
เมื่อตกกลางคืน ประมาณเที่ยงคืนพอดี พระจันทร์ส่องแสงเป็นประกายอยู่บนท้องฟ้าอันแสนมืดมิดบุคคลลึกลับปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางแสงจันทร์ที่ส่องลงมาในยามค่ำคืน บุคคลลึกลับที่ไม่แน่ใจว่าเป็นหญิงหรือชาย แอบย่องเข้าบ้านของท่านซูรุสอย่างระมัดระวัง
ท่านซูรุสยังคงนอนหลับอยู่ในห้องนอนของท่านเอง โดยไม่รู้เลยว่า บุคคลลึกลับไม่ปรากฏนามเดินเข้ามาใกล้เขาและเงื้อดาบที่มีอยู่ในมือพร้อมกับ เอาคมดาบเลื่อนมาที่คอของท่านซูรุส แต่ท่านก็ยังคงหลับ บุคคลลึกลับขยับตัวไปโดนแก้วน้ำที่อยู่บนโต๊ะตกแตก เกิดเสียงดังขึ้นในทันทีที่แก้วน้ำตกถึงพื้น ท่านซูรุสลืมตาขึ้นและเห็นบุคคลลึกลับที่ไม่รู้จักยืนถือดาบอยู่ ท่านซูรุสลุกขึ้นในทันที
“เจ้าเป็นใคร”เขาถาม
“ข้าเป็นใครไม่สำคัญ แต่ข้ามาที่นี่เพื่อเอาคทาวิเศษ”
“เจ้าเอาไปไม่ได้นะ คทานั่นไม่ใช่ของดีอย่างที่หลายๆคนคิดกัน มันมีอำนาจที่น่ากลัวมากอยู่ในนั้น อย่าเอาไปใช้อย่างเด็ดขาดไม่อย่างนั้น อเดนเลียจะต้องพังทลาย”
“เข้าทางข้าพอดี ส่งคทามาให้ข้าเสียเถิด”
“เจ้าหมายความว่าไง เข้าทางเจ้า”
“เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้ ส่งคทามาไม่เช่นนั้นข้าจะสังหารเจ้าทิ้งเสีย”
“ข้าไม่กลัวตาย ขอให้อเดนเลียปลอดภัย ข้ายอมสละชีพ”
“อย่างนั้นเจ้าก็ต้องตาย”ชายลึกลับพูด
เขาฟาดดาบลงมาที่ซูรุสแต่พลาด ซูรุสหลบได้ทัน ชายลึกลับไล่ฟันเขาไปจนถึงห้องเก็บอาวุธ ซูรุสเปิดประตูเข้าไปอย่างรวดเร็ว มีดาบอยู่ที่มุมห้องทางหลังห้อง ซูรุสกำลังจะวิ่งไปหยิบดาบ แต่ชายลึกลับตีลังกาข้ามหัวซูรุสมาขวางที่ด้านหน้าของซูรุสไว้ ซูรุสเบี่ยงตัวหลบดาบที่ฟันลงมา เขาพยายามหาช่องทางวิ่งไปหลังห้องเก็บอาวุธ ชายลึกลับมักจะเข้ามากั้นและฟันดาบใส่อยู่ทุกครั้ง ซูรุสหลบได้ทุกครั้งเช่นกัน เขาวิ่งไปที่หลังห้องได้สำเร็จแต่ไม่ทันที่จะหยิบดาบ ชายลึกลับก็เข้ามาขวางไว้อีกครั้ง ซูรุสวิ่งไปที่ผ้าม่าน และเข้าไปอยู่ในนั้น ชายลึกลับตามไปและฟันดาบไล่มาเรื่อยๆจนจะถึงตัวของซูรุส ซูรุสรีบออกมาจากผ้าม่านและวิ่งไปหยิบดาบขึ้นมาได้ในที่สุด เกิดการฟันดาบขึ้นในห้องเก็บอาวุธ ชายลึกลับไล่ฟันซูรุสโดยเป็นฝ่ายรุกมาตลอด จนกระทั่งชายลึกลับสามารถฟันโดนซูรุสได้ ซูรุสโดนคมดาบที่แข็งแกร่งเงาวับของชายลึกลับที่หัวไหล่ ซูรุสล้มลงในทันที แต่เขาก็ลุกขึ้นมาอีกครั้ง และพยายามเอาชนะชายลึกลับที่บุกรุกเข้ามาให้จงได้ ชายลึกลับเสือกดาบเข้าไปพยายามที่จะทำให้ดาบหลุดจากมือของซูรุส แต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ ชายลึกลับจึงใช้มือตัวเองต่อยที่ท้องของซูรุส และเสือกดาบเข้าไปอีกครั้ง ครั้งนี้ถือว่าสำเร็จไม่ใช่สำเร็จในเรื่องที่จะเอาดาบออกจากมือของซูรุส แต่สำเร็จที่สามารถทำให้ซูรุสบาดเจ็บสาหัสได้อีกครั้ง เขาล้มลงไปกองกับพื้น
“บอกมาว่าคทานั่นอยู่ที่ไหน”ชายลึกลับตะคอกเสียงถาม “แล้วข้าจะไว้ชีวิตท่าน”
“ข้าไม่มีวันยอมบอก เจ้าเด็ดขาดเจ้าคนชั่ว”ซูรุสพูดตะกุกตะกักเนื่องจากแรงไม่มี
“เจ้านี่ดื้อรั้น และผู้ที่ดื้อรั้นก็จะพบจุดจบทุกราย”
“ข้าจะปกป้องอเดนเลียให้ห่างจากคทาที่ข้าสร้างขึ้น”
“อย่ามาพล่ามได้ไหม บอกมาว่าคทาอยู่ที่ไหน”เขาตะคอกเสียง
“ไม่ ข้าบอกแล้วว่าข้ายอมตาย ถึงเจ้าหาอย่างพลิกแผ่นดินเจ้าก็ไม่มีวันเจอ”
“ถ้าเช่นนั้นข้าคงต้องใช้ไม้ตายสุดท้ายเสียแล้ว ข้าได้ยินว่าเจ้ารักลูกชายมากนี่ จะเป็นอย่างไรเล่าหากข้าสังหารลูกชายของเจ้าด้วย ถ้าไม่อยากให้ลูกเจ้าตายบอกมาว่าคทาอยู่ที่ไหน”
“ไม่ ข้าไม่มีวันบอก ต่อให้ลูกข้าต้องตายข้าจะไม่บอก”
“ถ้าเช่นนั้นข้าคงต้องสังหารท่าน”ชายลึกลับพูดอย่างเหี้ยมเกรียม เงื้อดาบขึ้นสูง และ...
............................ .............................
“ท่านพ่อข้ากลับมาแล้ว”รูทิจส่งเสียงเรียกผู้เป็นพ่อ
เขาเดินเข้าไปในบ้าน เมื่อไม่พบพ่อของเขาเลย จึงเดินไปที่ห้องเก็บอาวุธ เด็กหนุ่มเปิดประตูเข้าไป
“ท่านพ่อ!”รูทิจร้อง เมื่อพบซูรุสนอนจมกองเลือดอยู่บนพื้น เด็กหนุ่มตรงเข้าไปประคองร่างพ่อของเขาขึ้นมา
“ท่านพ่อ อย่าตายนะ”เด็กหนุ่มส่งเสียงย่างแผ่วเบา “ตื่นสิท่านพ่อ”เด็กหนุ่มเรียก
“ไม่ตื่นหรอก”บุคคลลึกลับเดินออกมาจากเงามืด
“ท่านเป็นใคร”รูทิจถาม
“ข้าอยากรู้ว่า คทาวิเศษอยู่ที่ไหน”
“ต่อให้ตายข้าก็ไม่มีวันจะเอ่ยปากเป็นแน่ เจ้าเป็นคนฆ่าพ่อข้าใช่ไหม”
“ฉลาดนี่ เจ้าช่างเหมือนพ่อนัก ยอมตายเพื่ออเดนเลีย น่าสังเวช”
“หุบปาก”
“เจ้านึกดูสิ เจ้าหนุ่มน้อยสิ่งที่เจ้าปกป้องนักหนาคืออเดนเลีย แล้วโลกอเดนเลียให้อะไรเจ้าตอบแทนเล่า สู้เจ้ามาเป็นพวกของข้าจะดีกว่า เจ้าจะได้อำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่อยู่ในคทา”
“ท่านพ่อบอกข้าว่า อำนาจของมันคือการทำลาย”
“พ่อเจ้าก็แค่ไม่อยากให้เจ้ายิ่งใหญ่ เขาอยากจะยิ่งใหญ่เพียงผู้เดียวไงล่ะ เจ้านี่ช่างอ่อนต่อโลกจริงๆเลยนะ”
“ข้าไม่เชื่อ”เด็กหนุ่มบอกอย่างหนักแน่น
“ข้าล่ะเบื่อพวกซื่ออย่างเจ้าจริงๆเลย ข้าคงต้องใช้แผนสุดท้ายแล้วละมั้ง”
หลังจากที่ บุคคลลึกลับพูดจบแล้ว ก็มีบุคคลลึกลับอีกหนึ่งคนเดินมาการแต่งตัวเหมือนกันทุกอย่าง คือมีผ้าคลุมหน้าปกปิดไว้ทั้งหมด เพียงแต่ของบุคคลผู้นี้ใส่ชุดสีขาวเท่านั้นเอง
“ใช้แผนสุดท้าย”บุคคลชุดดำบอก
บุคคลชุดขาวพยักหน้าและจ้องมาที่ดวงตาสีฟ้าใสของรูทิจ และเหมือนมีอะไรบางอย่างทำให้รูทิจเปลี่ยนไป ดวงตาของเขากลายเป็นสีขาวโพลน แลดูน่ากลัว
“บอกมาว่าคทาวิเศษอยู่ที่ไหน และข้าจะไว้ชีวิตเจ้า”บุคคลลึกลับในชุดดำพูดกับรูทิจด้วยเสียงอันแสนเบาและซ่อนความนัย
รูทิจที่บัดนี้ตกอยู่ใต้อำนาจการควบคุมของ บุคคลลึกลับทั้งสองคน เขาพยักหน้าช้าๆ ลุกขึ้นยืนในทันที คนลึกลับทั้งสองเดินตามรูทิจไป เด็กหนุ่มผู้น่าสงสารเดินไปยังห้องอาคมศักดิ์สิทธิ์ เขา
เปิดประตูออกช้าๆ และเดินนำเข้าไป
ที่กลางห้องมี ที่ไว้คทาถูกแกะสลักอย่างสวยงามโดยช่างแกะสลักฝีมือดีที่สุดในอาณาจักร ตรงกลางกลวงไว้สำหรับใส่คทา คทาส่องแสงวับแวมเป็นสีขาวสว่างใส อัญมณีเม็ดใหญ่สีแดงอยู่ตรงกลาง ด้ามจับคทาเป็นสีขาวสะอาด รอบๆอัญมณีสีแดงเจิดจ้ามีเพชรบริสุทธิ์ที่เป็นประกายสวยงามเม็ดใหญ่ไม่มากนักติดอยู่ เปรียบเสมือนเกาะป้องกันอัญมณีสีแดง
บุคคลลึกลับทั้งสองถึงกับตะลึงในความงดงามของคทาวิเศษ พวกเขาเดินเข้าไปใกล้ และยืนชื่นชมมัน
“นี่คือสิ่งที่ท่านต้องทำเวลาที่ต้องการใช้คทาวิเศษ”รูทิจพูดขึ้นโดยอัติโนมัติ “คือต้องเอาไปไว้ที่บัลลังก์ของกษัตริย์ เมื่อนั้นเองเราก็จะเป็นใหญ่ที่สุดในพิภพเมื่อออกรบครั้งใดก็จะชนะทุกครั้ง นี่แหละคือพลังอำนาจของคทาวิเศษ อาณาจักรต่างๆต้องมากราบกรานแทบเท้าเรา”
“ดี ขอบใจนะรูทิจ”ชายชุดดำบอก และชักดาบออกมาจากฝัก เสียบเข้าไปที่หัวใจของรูทิจ เด็กหนุ่มล้มลงไปกองกับพื้นและสิ้นใจตายในทันที
“ไปกันเถอะ เรามีอะไรต้องทำ”บุคคลในชุดขาวบอก
ทั้งสองคนเดินออกจากห้องอาคมศักดิ์สิทธิ์ไป
................................ .....................................
ที่อาณาจักรโคโรนา แผ่นดินกว้างใหญ่ไพศาลในทะเลดอร์เมิลแห่งนี้ โคโรนาเป็นอาณาจักรที่กว้างที่สุดแล้ว ในเมืองมีการค้าขายอย่างคึกคัก ทางเข้าอาณาจักรเป็นที่อยู่ของมนุษย์เงือกทั้งหลายที่น่าพิศวง
บุคคลลึกลับทั้งสองคนเดินมาอย่างสง่า ในย่านตลาด เมื่อทั้งสองเดินผ่านก็จะมีแต่คนโค้งคำนับอย่างอ้อนน้อม ทั้งสองคนคือ กษัตริย์และราชินีของที่นี่นั่นเอง ทั้งสองพระองค์มุ่งหน้าตรงไป
ที่พระราชวัง คนเฝ้าประตูโค้งคำนับอย่างนอบน้อมและเปิดประตูให้ทั้งสองเดินเข้าไป
เมื่อเดินเข้ามาในห้องบัลลังก์ องค์กษัตริย์นำคทาวิเศษมาวางไว้ข้างบัลลังก์ และจากนั้นโคโรนาก็กลายเป็นใหญ่ในอเดนเลีย โคโรนาจะส่งกำลังพลมากมายไปที่อาณาจักรต่างๆ และก็อยู่ภายใต้การควบคุมทั้งหมด โคโรนาเข่นฆ่าผู้คนอย่างไร้ความปราณี ในไม่ช้าคทาก็ส่งผลอันร้ายกาจออกมา เนื่องจากตัวมันถูกใช้ในทางที่ไม่ดี ถูกใช้ด้วยการเข่นฆ่าผู้คน ทำให้คทาลงโทษอาณาจักรโคโรนาในเย็นวันหนึ่ง กษัตริย์ลีคิว กำลังมีความสุขกับการได้ครองโลกอเดนเลีย กษัตริย์จอมโฉดชั่ว นำคทาวิเศษมาเชยชม และหัวเราะอย่างมีความสุข
ทันใดนั้น คทาวิเศษส่องแสงอย่างมุ่งร้าย รอบกายพระองค์ มันเกิดขึ้นในเวลาอันรวดเร็วดั่งสายฟ้าแลบ ท้องฟ้าเกิดการปั่นป่วนอย่างรุนแรง สายฟ้าฟาดลงมาถูกพื้นธรณีแยกออกเป็นสองส่วน เกิดพายุรุนแรง น้ำทะเลเอ่อล้นเข้ามาในเกาะในขณะที่อาณาจักรกำลังล่มสลายไปที่ละส่วน ผู้คนต่างพากันร้องขอความช่วยเหลือ บ้านเมืองถูกน้ำซัดพังทลาย บ้างก็เป็นผลจากสายฟ้าฟาด ทั้งอาณาจักรล่มสลายในพริบตา จากที่เคยมีพื้นที่กว้างขวางกลับกลายเป็นเหลือเพียงเกาะขนาดเล็ก น่าอนิจจากษัตริย์จอมละโมบความเป็นใหญ่ ได้แต่คร่ำครวญถึงอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ของตน อย่างคนบ้าพร่ำเพ้อ
ต่อมาราชินีได้ให้ทหารนำคทานี้ไปซ่อนไว้ในป่าลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทหารที่พากันออกไปซ่อนคทาทำหน้าที่อย่างดีที่สุด ราชินีตระหนักได้ตอนนั้นเองว่า ผู้ใดที่ได้คทาไปจะต้องนำไปใช้ในทางที่พระองค์เคยใช้คือเข่นฆ่าผู้คนอย่างไร้ความปราณี และเมื่อนั้นคทาก็จะส่งผลทำให้พื้นดินล่มสลาย ทหารได้นำคทาไปซ่อนไว้ในป่าลึกตามที่ราชินีได้ให้คำสั่งไว้ และไม่มีใครรู้ว่า คทานั้นอยู่ที่ไหน จนปัจจุบันเรื่องนี้กลายเป็นตำนาน และกลายเป็นนิทานก่อนนอนของเด็ก ไม่มีมนุษย์ผู้ใดรู้ว่าเป็นเรื่องจริง คทาวิเศษกลายเป็นสิ่งที่ถูกลืม อย่างที่ไม่ควรจะลืม...
(อาณาจักรโคโรนา เคยมีพื้นที่กว้างใหญ่มาก่อน แต่เนื่องจากความเสียหายที่เกิดขึ้นในครั้งนั้นทำให้ อาณาจักรนี้กลายเป็นเกาะเล็กๆไป)
(โทษที ที่มันสั้นไปหน่อยนะ)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น