ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [BTOB Fiction] The Dormitory หอพักนี้มีแต่คน(น่า)รัก

    ลำดับตอนที่ #37 : Last Floor : My Love ( Eunkwang Part )

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 865
      5
      28 ม.ค. 56



     

    หลังจากที่ผมส่งน้องชายไปเรียนที่นิวยอร์ค บ้านเราดูเงียบเหงาไปตั้งเยอะ เพราะทุกคนต่างก็มีภารกิจเป็นของตัวเอง ผมกับมินฮยอกผันตัวมาเป็นเจ้าของโรงเรียนซะเอง เราเปลี่ยนบ้านของเราให้เป็นโรงเรียนสอนศิลปะดนตรีและการแสดง โดยผมจะสอนขับร้องและมินฮยอกจะสอนการแสดง เนื่องจากผมยกชื่อ Cube Place ให้เป็นคอนโดของซองเจแล้ว เราจึงตั้งชื่อที่นี่ใหม่ว่า Cube Ent. ฮยอนชิคและอิลฮุลเขาซื้อบ้านเป็นของตัวเองอยู่ในย่านใกล้ๆนี้ จึงย้ายออกจากหอพักไปแล้ว ห้องที่ว่างจึงปรับเปลี่ยนให้เป็นห้องเรียน ทั้งห้องเรียนเต้น เรียนร้องเพลง เรียนดนตรี นอกจากนี้ยังมีห้องทำเพลงหรือห้องอัดให้ฮยอนชิคด้วย เขาเปิดคลาสเรียนเขียนเพลงเป็นของตัวเอง เนื่องจากเขาเป็นโปรดิวเซอร์จึงมีประสบการณ์โดยตรงและชางซอบเพื่อนของเขากับจีฮุนก็จะมาช่วยสอนเป็นครั้งคราว

    “ อึนกวัง นักเรียนที่จะมาเรียนตอนบ่ายนี้ เขาขอลานะ แต่ว่าคลาสเต้นของฉันยังต้องสอนอยู่ วันนี้มื้อเย็นอาจจะค่ำหน่อยนะ ถ้านายหิวก็กินก่อนได้เลย” มินฮยอกเดินมาบอกผมด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ผมรู้สึกว่าเดี๋ยวนี้แฟนผมสวยขึ้นทุกวันๆ ทำไมกันนะ ดูเขามีความสุขซะเหลือเกินกับการสอนนักเรียนแบบนี้ ผมล่ะไม่อยากให้เขาออกไปข้างนอกเลยจริงๆยิ่งถ้าปรากฎตัวยามค่ำคืนนี่ยิ่งห้ามเลยล่ะ

     

    “ มินฮยอก” ผมเรียกคนที่กำลังเคี้ยวข้าวตุ้ยๆอย่างมีความสุข

    “ หืม” เขาเงยหน้ามองผมแต่ก็ยังเคี้ยวข้าวอยู่อย่างนั้น

    “ นายดูมีความสุขจังนะ ช่วงนี้มีอะไรดีๆเกิดขึ้นเหรอ เห็นนายยิ้มบ่อยจัง” เขาเงยหน้ามองผมก่อนจะกลืนอาหารลงคอ

    “ แล้วฉันยิ้มบ่อยๆแบบนี้ มันไม่ดีเหรอ”

    “ ก็ดีอยู่หรอก แต่บอกฉันหน่อยได้มั๊ยว่านายมีความสุขกับอะไร” ผมถามกลับอย่างอยากรู้ เขายังคงยิ้มพลางส่ายหน้าไปมา ผมอดหมั่นไส้ไม่ได้จึงยื่นมือไปหยิกแก้มเนียนนั้นเบาๆ

    “ ถ้านายไม่บอก ฉันไม่ให้นายออกจากบ้านนะ” มินฮยอกเอียงคอมองผมอย่างงงๆ

    “ ก็เพราะว่าช่วงที่นายมีความสุข มันเหมือนมีออร่าแผ่ออกมาน่ะสิ ฉันไม่ให้ผู้ชายคนอื่นได้เห็นมันหรอก” ผมกล่าวอย่างหวงๆ มินฮยอกจึงยิ้มและเอื้อมมือมาบีบแก้มผมบ้าง พลางยื่นหน้าเข้ามาใกล้พร้อมกับกระซิบแผ่วเบา

    “ อยากรู้จริงๆน่ะเหรอ” ผมพยักหน้าหงึกๆ

    “ ก็....เพราะฉันได้อยู่กับนายน่ะสิ” คำตอบของเขาทำเอาผมเอ๋อสนิท ผมไม่คิดว่าการที่เราได้ย้ายมาอยู่ด้วยกันอย่างถาวรจะทำให้เขามีความสุขมากขนาดนี้ จนถึงกับทำให้ผิวเขาเปล่งปลั่งเลยทีเดียว

    “ ก็การที่เราทำงานนอกบ้าน มันทำให้เรามีเวลาอยู่ด้วยกันน้อยลง ไม่ค่อยได้เจอหน้ากันได้คุยกัน ต่างคนต่างยุ่ง แต่พอเราได้เปิดโรงเรียนเป็นของตัวเองแล้ว มันก็ทำให้เราได้ทำงานด้วยกันและได้ดูแลกันมากขึ้นด้วย” มินฮยอกอธิบายด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอย่างมีความสุข ก่อนจะเดินอ้อมโต๊ะอาหารมานั่งลงบนตักผมพลางเอามือมาคล้องคอผม ท่าทางแบบนี้มันดูคุ้นๆแฮะ เหมือนสมัยที่เราทั้งคู่เพิ่งจะรู้ใจตัวเองเลย เพียงแต่ตอนนี้เขาดูโตกว่าตอนนั้นและมีเสน่ห์มากกว่าเดิมเยอะ

    “ มินฮยอก ดีแล้วที่นายมาเป็นแฟนฉัน เพราะถ้านายเป็นของคนอื่นล่ะก็ ไม่วายฉันได้แย่งนายมาเป็นของตัวเองแน่” ผมพูดพลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้มินฮยอกเองก็ยื่นหน้าลงมายั่วผมเหมือนกัน

    “ ถ้าแฟนฉันไม่ใช่อึนกวัง ฉันก็ไม่คิดจะคบกับใครแล้วล่ะ ฉันรักนายนะ อึนกวัง” พูดจบก็จุ๊บลงบนปากผมเบาๆ

    “ แต่ฉันรักนายมากกว่านะ มินฮยอก” ผมจูบลงบนหน้าผากมนนั้น ก่อนที่คนข้างบนจะเป็นคนกดจูบลงมาอย่างดูดดื่ม ก็แฟนผมขี้ยั่วซะขนาดนี้ใครจะปล่อยไปได้ล่ะ จริงมั๊ย? ถ้าคุณมีแฟนที่แสนจะน่ารักและเซ็กซี่แบบมินฮยอก คุณจะปล่อยเขาไปได้รึเปล่าล่ะ?

     


     

    __________________________________________________________________________________________________

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×