ชีวิตสโลไลฟ์ของพี่สาวตัวร้าย ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด

ตอนที่ 55 : บทที่53 พี่สาวคนนั้น...ป่วยอีกแล้ว + ทำเนียบตัวละคร

ถึงทุกๆคน

เห็นมีคนลืมๆตัวละครบ้างแล้ว555 (เค้าเองก็ชอบลืม ต้องย้อนกลับไปอ่านใหม่ทุกที555)

ตระกูลฮาเซล (ครอบครัวเทีย)

ไรเดน ฮาเซล - คุณพ่อ ดยุคแห่งเมืองรามัส อาณาจักรคาราคัส

โรลีน ฮาเซล - คุณแม่

เอสเทีย ฮาเซล (ตัวเอก) - ก่อนหน้านี้คือสาวแมนชื่ออลิซที่ตายเพราะถูกรถชน มาอยู่ในร่างพี่สาวของตัวร้ายในเกมจีบหนุ่ม 

เอลโดร่า ฮาเซล - น้องสาว เป็นนางร้ายในเกม รูทเจ้าชายอะมาดิโอ (สายเย็นชา)

อื่นๆที่เกี่ยวข้องกับครอบครัวฮาเซล

เมลีน - สาวใช้ประจำตัวเอสเทีย

ลีแลนด์ - พ่อบ้านประจำตระกูลฮาเซล

ฟาวน์ แม็กนัส - คุณหมอประจำตระกูลฮาเซล

ราฟาเอล  แม็กนัส - ลูกชายคนโตคุณหมอฟาวน์ เป็นหมอประจำกองทัพ

รีฟา  แม็กนัส - ลูกสาวคนเล็กคุณหมอฟาวน์  เป็นนางร้ายในเกม รูทฟารัส (สายอัศวิน)

ครูท - คนเลี้ยงสัตว์ของครอบครัวฮาเซล

เด็กๆของเทีย

เฟนริส - สัตว์อสูรเผ่าหมาป่าเทวะ ที่ทำสัญญากับเทีย

อาเมะ - สัตว์อสูรงูสีขาวที่ไปโด้(?)หัวแดงมา

ปาปิว - นกฮูกหิมะ ที่เป็นนกฮูกฉลาด อ้วนๆ ธรรมดา

ร้านต้นไม้สำหรับแม่มด (ที่มีแม่มดเป็นเจ้าของร้าน)

เฟท - แม่มดเจ้าของร้าน เป็นนักทำนาย และเป็นคนช่วยสอนเทียปรุงยา

ไทรัน - ภูติแห่งผืนป่า ผู้ทำสัญญากับคุณเฟท

ตัวละครหลักจากเกม (เหตุเกิด ณ โรงเรียนแลนน็อค)

เบลล่า ฟาทิดีน - นางเอกเกมจีบหนุ่ม

หลุยห์ โคเซย์ - เจ้าชายแห่งอาณาจักรโคเซย์ สายปากร้าย ใจดี มีนางร้ายประจำรูทเป็นสายกรี๊ดกร๊าด (เทียชอบเรียกใจง่ายคุง)

อะมาดิโอ คาราคัส - เจ้าชายแห่งอาณาจักรคาราคัส สายเย็นชา มีนางร้ายประจำรูท คือ คู่หมั้น เอลโดร่า ฮาเซล (สายฉลาดและร้ายเงียบ)

ฟารัส - ลูกชายแม่ทัพ เป็นเพื่อนสนิทอะมาดิโอ สายอัศวิน มีนางร้ายประจำรูทคือ เพื่อนสมัยเด็ก รีฟา แม็กนัส 

ประธานนักเรียนคนหนึ่งที่ยังไม่โผล่ในเรื่อง (แล้วมีแววว่าน่าจะไม่โผล่) - สายเจ้าเล่ห์ นางร้ายประจำรูทเป็นน้องสาวฝาแฝดขี้หวง

อาจารย์ท่านหนึ่งที่ยังไม่มีบท (แล้วมีแววว่าน่าจะไม่มีบท) - สายอินดี้ เจ้าชู้ นางร้ายเป็นนักเรียนรุ่นพี่ที่แอบชอบเฮียมานานแล้ว

บุคลากรในโรงเรียน (มีบทบ้าง)

รามีเอล - ผู้อำนวยการโรงเรียนแลนน็อค

อาแมนด้า และ ลีลี่ - เพื่อนสนิทเอลโดร่า โดยอาแมนด้าแอบชอบลีโอ

ลีโอ - เพื่อนสนิทในแก๊งของอะมาดิโอ

เด็กโรงเรียนเรเพียร์

แดน มาเวล - คาดว่าเป็นตัวละครจีบได้ในภาค 2 จากการคาดการณ์ของเทีย เป็นคนสุภาพ สายพ่อของลูก(?)

ฟลินน์ - อดีตเจ้าของอาเมะ (เทียชอบเรียกเจ้าหัวแดง)

เด็กโรงเรียนเมแลนตัน

เฮล โกเทม - เจ้าชายรัชทายาทแห่งเผ่าอสูร คาดว่าเป็นตัวละครจีบได้ในภาค 2 จากการคาดการณ์ของเทีย สายโชตะ

อื่นๆ

แอนดริว คาราคัส - น้องชายต่างแม่อะมาดิโอ เจ้าชายอาณาจักรคาราคัส ชิงบัลลังก์กับอะมาดิโออยู่

โฮเซ่ - กบฎเผ่าอสูร ที่โผล่มาฉากเดียว

********************************************************************

บทที่ 53 พี่สาวคนนั้น....ป่วยอีกแล้ว

“ท่านพี่อยู่พักเถอะนะคะ อย่าไปเลย” เอลโดร่าพยายามหว่านล้อมฉันที่ดื้อที่จะฝืนตัวเองไปงานเลี้ยงตอนเย็นที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นเพื่อปลอบโยนนักเรียน และผู้ปกครองที่อยู่ในเหตุการณ์ ถึงจะฝืนตัวเองไปหน่อย แต่จำเป็นต้องไป เพราะตามแผนที่วางเอาไว้ งานเลี้ยงนี้จะเป็นบทสรุปของเรื่องทั้งหมด ไม่ได้…...ดิฉันจะไม่ไปดูจุดจบแม่นางเอกไม่ได้ ผิดจรรยาบรรณคนวางแผนตามแบบฉบับในเกมหมด 

“พี่ไม่เป็นอะไรมากหรอเอล” ฉันที่แต่งตัวในชุดเดรสหรูที่เตรียมสำหรับไปงานเลี้ยง แม้ตอนนี้ฉันจะกลับมารักษาตัวที่บ้าน หลังจากที่เกิดเรื่องการลักพาตัวครั้งนั้น แต่ฉันอยากปายยยย ยังไงน้องสาวก็ต้องไปอยู่แล้วเพราะเป็นคนรับผิดชอบเรื่องอาหารและเครื่องดื่มในงาน ก็แค่ติดรถม้าไปกับน้องด้วยเอง ฉันมองตัวเองในกระจก อะ….หน้าซีดจัง ไม่เป็นไรบลัชออนช่วยได้ ปากซีดๆก็เติมลิปซะหน่อย

“ท่านพี่ไข้ขึ้นสูงมากนะคะ หน้าซีดหมดแล้ว” เอลโดร่าในชุดออกงานเดินเข้ามาพยุงฉันที่เซเล็กน้อยตอนทิ้งตัวลงนั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง

“เอล….พี่อยากไปจริงๆนะ ให้พี่ไปด้วยไม่ได้หรอ” เมื่อเห็นว่าดื้อไปก็ไม่ได้ผล เลยลองอ้อนเอาละกัน ฉันมองช้อน ทำตาเป็นประกายอย่างคาดหวัง ทำให้น้องสาวใบหน้าขึ้นสีหลบสายตาไปพร้อมพยักหน้า ทำให้ฉันยิ้มกว้างและกอดเอวน้องอย่างมีความสุข 

“น้องยอมก็ได้ แต่ท่านพี่ต้องนั่งเฉยๆให้เฟนริสเฝ้าเข้าใจไหมคะ อย่าเดินไปไหนมาไหนคนเดียว ถ้าจะไปไหนให้บอกน้องนะ” ฉันพยักหน้ารัวๆด้วยรอยยิ้มหวาน 

เอาละไปหาบทสรุปกันเถอะ หึ หึ

*********************************************

หลังจากนั้นคนที่บ้านก็บังคับให้ฉันกินยาอย่างหนักหน่วงก่อนจะปล่อยให้มาขึ้นรถม้าเพื่อเดินทางกลับโรงเรียนอย่างเป็นห่่วง ตอนแรกทั้งท่านพ่อและท่านแม่ยื่นคำขาดว่าจะไม่ปล่อยฉันมาเด็ดขาดเพราะเป็นห่วง แต่น้องสาวช่วยพูดให้พร้อมบอกว่าเฟนริสจะช่วยเฝ้าให้อีกทอดหนึ่ง จากผลงานของเฟนที่ผ่านมา ทำให้พวกท่านคลายความกังวลและยอมปล่อยให้มาได้ โดยในระหว่างที่เดินทางในรถม้าน้องสาวคนสวยของฉันนอกจากจะจัดท่าให้ฉันนอนอย่างสบาย แถมมาด้วยอุปกรณ์เครื่องนอนที่เมลีนยัดมาให้ทั้งหมอนนุ่ม ผ้าห่มหนา ผ้าปูรองก็ถูกใช้อย่างครบถ้วน แน่นอนว่าด้วยอุปกรณ์ต่างๆที่พร้อมนอนทำให้หลังจากจัดท่าได้ไม่นาน……..ฉันก็ผล็อยหลับไป…….

รู้สึกตัวอีกทีรถม้าก็ชะลอความเร็วลง คาดว่าน่าจะถึงแล้ว เมื่อลืมตาขึ้นมามองไปรอบๆรถอย่างงัวเงีย ก็พบว่าไม่มีใครอยู่ในรถแล้ว แม้แต่เฟน เหลือแต่ตะกร้าที่มีอาเมะนอนขดอยู่ ฉันยกมือขึ้นทาบหน้าผากเพื่อวัดอุณหภูมิดูเหมือนไข้จะลดแล้ว แต่ยังตัวอุ่นๆอยู่แหะ

“ท่านพี่ตื่นแล้วหรอคะ” เสียงเปิดประตูรถม้าพร้อมเสียงเรียกของเอลโดร่าใบหน้าสวยที่ดูดีใจนิดหน่อย และก้าวเท้าเข้ามานั่งข้่างๆฉัน

“จ้ะ ดูเหมือนไข้จะลดลงหน่อยแล้วนะ” ฉันพูดพร้อมยิ้มน้อยๆให้ ปล่อยให้น้องสาวใช้หลังมือทาบหน้าผาก แล้วจึงถอนหายใจ

“ท่านพี่เมื่อกี้ไข้สูงมากเลยค่ะ น้องเลยรีบไปตามท่านหมอมา” เอลโดร่าลุกขึ้นยืนและเดินลงไปคุยกับใครสักคนที่อยู่หน้าประตูก่อนประตูจะเปิดอีกครั้งพร้อมร่างคุ้นตาของชายหนุ่มคนหนึ่ง

“ท่านพี่ราฟ…...” ฉันมองใบหน้าหล่อเหลานิ่งสงบ แต่ในดวงตาสีอำพันมีความเป็นห่วงอยู่

“เทียเป็นยังไงบ้าง” พี่ราฟาเอลคุกเข่าลงข้างๆที่นั่งที่ฉันนอนอยู่เอ่ยถาม พร้อมเปิดกระเป๋าหาอุปกรณ์ตรวจ

“ไม่เป็นไรแล้วค่ะ เหมือนไข้จะลดลงบ้างแล้ว” ฉันยิ้มในขณะที่พี่ราฟาเอลตรวจร่างกายและยื่นขวดยาขึ้นมาให้ฉันกิน

“จริงๆน้องควรพักผ่อนมากกว่านี้นะ” พี่ราฟเอ่ยดุขึ้นมา ทำเอาฉันที่กำลังดื่มยาสุดขมอย่างทุกข์ระทมสะดุ้งขึ้น และยิ้มแห้งๆส่งให้คนดุ

“ก็แหม….. น้องอยากมานี่นา” ฉันบ่นงุบงิบ หลบสายตาดุที่จ้องมาอย่างคาดโทษ

“ถึงช่วงนี้น้องจะสุขภาพแข็งแรงขึ้น แต่ยังไงพอน้องป่วยทีก็เป็นหนักแบบนี้ตลอด รักษาสุขภาพด้วย เข้าใจไหม” พี่ราฟจ้องฉันเขม็งจนฉันพงกหัวอย่างจำยอม พร้อมฉีกยิ้มอ่อนส่งไปให้

“เฮ้อ เอาเป็นว่า ถ้าอยากมางานขนาดนั้น ให้นอนพักที่ห้องพยาบาลก่อน และจนกว่างานจะเริ่มห้ามลงไปเดินข้างนอก เข้าใจไหม” พี่ราฟเอ่ยสั่งพลางเก็บของ ฉันพยักหน้ารัวๆ พร้อมห่อตัวเองด้วยผ้าห่มอย่างเรียบร้อย ทำให้พี่ราฟหลุดยิ้มมุมปากอย่างเอ็นดู และลูบผมฉันเบาๆ เอ่ยคำลาก่อนจะลงจากรถม้า ยืนคุยกับเอลที่ยืนรออยู่ข้างหน้า ไม่นานน้องสาวก็เดินขึ้นมา นั่งข้างๆฉันพร้อมเอามือมาจับมือฉันแน่น

“ท่านพี่คะ ตอนอยู่ที่ห้องพยาบาลน้องคงเฝ้าท่านพี่ไม่ได้เพราะต้องไปทำงาน เพราะงั้นอย่าทำให้น้องเป็นห่วงนะคะ รอน้องไปรับนะคะ” เอลมองมาที่ฉันด้วยดวงตาเป็นห่วง ฉันจึงยิ้มให้มืออีกข้างตบลงหลังมือน้องสาว

“พี่จะนอนให้หลับจ้ะ พี่จะรอเอลมาปลุกนะ” ฉันยิ้มพร้อมยกมือลูบหัวน้องสาวอย่างเอ็นดู ส่วนเอลก็ยกแขนขึ้นกอดฉันอย่างอ้อนๆ แม้จะกลัวน้องติดหวัด แต่จากประสบการณ์ทำให้รู้ว่าน้องฉันร่างกายแข็งแรงไม่ติดไข้ง่ายๆแน่นอน

หลังจากฉากสวีทบนรถม้า พี่น้องก็หอบข้าวของลงจากรถม้าตรงไปยังห้องพยาบาล น้องสาวปูที่นอนไว้ให้พร้อมส่งพี่สาวนอนพร้อมห่มผ้าให้อีกต่างหาก น้องกุมมือฉันเอ่ยคำลา ฝากฝังฉันไว้กับเฟนริสที่นั่งพยักหน้าให้อย่างแข็งขัน และโบกมือให้ฉันเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะรีบไปช่วยงานเลี้ยงต่อ ทิ้งให้หนึ่งคนหนึ่งสุนัขมองหน้ากัน (ส่วนอาเมะยังคงนอนหลับสนิทในตะกร้าที่เฟนหิ้วเข้ามา)

‘นอนเถอะเทีย’ เฟนนอนหมอบอย่างเฝ้าระวัง ทำให้ฉันอดรู้สึกขำกับท่าทีเป็นงานเป็นการของเจ้าขาวของเธอไม่ได้

“อืม ราตรีสวัสดิ์จ้ะ” ฉันเอ่ยเบาๆพร้อมหลับตาเพื่อหลับพักผ่อน เฝ้ารอน้องสาวคนสวยมาปลุกไปดูเรื่องสนุกต่อไป……….

*********************************************

สวัสดีค่าาา เอลิเองค่าาาา

กว่าจะเข็นได้แต่ละตอน ฮืออ

ช่วงนี้กำลังปั่นนิยายเรื่องใหม่ลงประกวดค่ะ555//แถมยังต้องปั่นนิยายบนอีก ฮือออ

ทำให้ช่วงนี้ต้องห่างจากเทียไปบ้างงง

ยังไงก็ไปลองอ่านนิยายเรื่องนั้นด้วยนะคะ><

https://fictionlog.co/c/5d3c21d0d9d2d9aa21902183

ชื่อเรื่อง เฝ้ามอง....จากอีกฝากของถนน ใน fictionlog ค่าาา

เป็นแนวดราม่าที่ไม่ถนัดเลย 55555 พอไม่ฮาแล้วรู้สึกไม่โอออ

ยังไงฝากวิจารณ์ติ-ชมด้วยนะคะ อิอิ

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามต่าาาา