ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เล่ห์มธุรส by จำปีดา (ภาคต่อ...ทัณฑ์น้ำผึ้งรวง) ทำมือ...พร้อมส่งแล้วนะคะ

    ลำดับตอนที่ #66 : ภัยที่คืบคลาน (50%)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.58K
      28
      22 พ.ย. 62

    ศูนย์หนังสือจุฬา & ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขาค่ะ

    พบ เล่ห์มธุรส และ ทัณฑ์น้ำผึ้งรวง

    พร้อม...ตอนพิเศษสุด สุดร้อนแรง!

    หรือ จะสั่งโดยตรงกับ จำปี ก็ได้ค่ะ

    ขอบคุณค่ะ

     

    31 ภัยที่คืบคลาน (50%)

                    ด็อกเตอร์มาทำอะไรตรงนี้คะ” มธุรสเคาะกระจกรถโฟร์วีลไดร์ฟที่จอดอยู่หน้าบ้าน

            “สวัสดีครับคุณรส” ดอมลงมาจากรถ “เป็นอย่างไรบ้างครับ ผมพยายามติดต่อคุณตั้งแต่คืนงานฉลองนภศุภ์ฯ แต่ติดต่อคุณไม่ได้เลย”

            “เอ่อ...หลังจากคืนนั้นก็ยุ่งๆนิดหน่อยค่ะ แม่ไม่ค่อยสบาย จนรสเองก็ต้องลางาน” ผู้ช่วยสาวหลบตา

            “คุณป้าเป็นอะไรครับ”

            “ก็โรคประจำตัวค่ะ ความดัน แม่ชอบทำขนมหักโหม ก็เลยหน้ามืดเป็นลม ด็อกเตอร์เข้าไปดื่มน้ำในบ้านก่อนค่ะ”

            ในบ้านมีธาราอยู่คนเดียว เพราะมาริษามีงานพิเศษเลิกสองทุ่ม ส่วนศรัณย์ไปซ้อมฟุตบอลยังไม่กลับเช่นกัน

            “น้ำเย็นค่ะ เดี๋ยวด็อกเตอร์อยู่ทานข้าวด้วยกันเลยนะคะ”

            “ขอบคุณครับ คุณรสครับจริงเหรอครับเรื่องปรวิตต์ ที่เขาบอกว่าเขาเป็น...เป็นสามีคุณรส” เมื่อเจอคำถามตรงๆ ทำให้หญิงสาวอึ้งไป แล้วก็พยักหน้ายอมรับ “ตั้งแต่เกาะช้องนางแล้วใช่ไหมครับ เพราะผมผู้ชายด้วยกันสังเกตเห็นสายตาของวิตต์เวลาที่มองคุณ เป็นห่วงคุณ หวงคุณ แต่ผมไม่แน่ใจเมื่อมีคุณจิลดาเข้ามา แล้วผมก็พอจะดูออกว่า คุณเองก็...รักเขา” ดอมพูดออกไปทั้งๆที่ตัวเองก็ใจหาย

            “ด็อกเตอร์” มธุรสตกใจ

            “อย่าปฏิเสธครับ ผมเห็นแววตาของคุณ ผมก็รู้แล้ว”

            “ด็อกเตอร์สอนจิตวิทยาหรือเปล่าคะ ถึงได้เที่ยวเดาใจคนนั้นคนนี้” มธุรสแกล้งพูด ด็อกเตอร์หนุ่มหัวเราะออก หลังจากที่ซึมๆเศร้าๆตั้งแต่มาถึง “ผมขอแสดงความยินดี และดีใจด้วยครับ คุณสองคนเหมาะสมกันมาก”

            “ไม่จริงหรอกค่ะ บางทีมันมีอะไรมากกว่าที่ด็อกเตอร์คิด แต่รสไม่ขอพูดถึงนะคะ หลายๆเรื่องมันมีเหตุผลในตัวของมันเอง”

            “แต่ผมเชื่ออย่างหนึ่งว่า เหตุผลสำหรับคุณสองคน คือความรัก”

            มธุรสถอนหายใจคร้านที่จะเถียง เพราะมันเป็นความรักจริงๆ แต่เป็นเธอรักเขาข้างเดียว ดอมพอจะมองออกว่าคนทั้งคู่รักกัน แต่มีอะไรบางอย่างที่ยังไม่เข้าใจกัน อย่างน้อยก็น่าจะมีจิลดาเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องด้วย

            “ชีวิตย่อมมีอุปสรรค ปรวิตต์เป็นคนดี ขอให้คุณหนักแน่นและมั่นใจในตัวเขา แล้วคุณจะผ่านอุปสรรคและขวากหนามนั้นไปได้ และเมื่อมีอะไรให้ผมช่วย ขอให้บอก ถึงแม้ผมจะอยู่ไกลถึงอเมริกา ผมก็จะช่วยคุณสุดความสามารถ”

            “ขอบคุณมากค่ะด็อกเตอร์ ถึงแม้เราจะรู้จักกันได้ไม่นาน แต่รสก็เหมือนกับรู้จักกับด็อกเตอร์มานาน ขอบคุณสำหรับมิตรภาพค่ะ”

            “ผมก็ยินดีมากที่ได้รู้จักคุณ วันนี้ผมคงจะต้องขอตัวก่อน”

            “อ้าว! ไม่อยู่ทานข้าวเย็นกันก่อนเหรอคะ”

            “ไม่ดีกว่าครับ ผมรู้สึกเหมือนคนอกหัก คงจะทานอะไรไม่ลง ฝากขอโทษคุณป้าด้วย ” ดอมหัวเราะฝืดๆ   “ก่อนกลับอเมริกา ผมจะไปลาคุณ”

            ดอมกลับไปแล้ว แต่มธุรสยังคิดถึงคำพูดของเขาอยู่ ทุกชีวิตต้องมีอุปสรรคด้วยกันทั้งนั้น แต่อุปสรรคปัญหาของเธอคืออะไร คือเขาไม่ได้รักเธอ และที่แน่ๆเราไม่ได้เกลียดกัน

            อันที่จริงหลังจากจดทะเบียนสมรส ปรวิตต์สั่งให้เธอเก็บเสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวย้ายไปอยู่ที่คอนโดมิเนียมของเขา แต่เธอไม่ยอม เพราะต้องอยู่ดูแลแม่ที่ไม่สบาย แล้วอีกอย่างธารายังไม่รู้เรื่องจดทะเบียนสมรส มธุรสขอเวลาสักพักแล้วจะบอกถึงความสัมพันธ์ของเขาและเธอกับผู้เป็นแม่ทราบ ดูปรวิตต์จะไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ แต่ก็จำต้องยอม

     

    ฝากผลงานของ จำปี & จำปีดา ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

            จิลดาลากปรวิตต์มางานเทศกาลอาหารนานาชาติที่โรงแรมสุวรรณาลัย รามาด้า จนได้ ทั้งๆที่รองผู้อำนวยการหนุ่มมีแผนที่จะไปทานข้าวกับภรรยาที่เพิ่งจดทะเบียนกัน แต่เขาก็ขัดมารดาไม่ได้ที่โทรศัพท์มากำชับให้ไปงานเทศกาลอาหารแทนท่าน เพราะคุณหญิงอรุณีเพื่อนรักเป็นเจ้าของงานนี้

            วิตต์ หนูจิล คุณหญิงป้าดีใจมากที่หลานทั้งสองมางานนี้ เสียดายที่คุณชมัยยังไม่ค่อยแข็งแรง คุณหญิงอรุณีเข้ามาต้อนรับลูกชายของเพื่อนรักที่ส่งมาเป็นตัวแทน “แล้วเมื่อไหร่หลานทั้งสองคนจะมีข่าวดีล่ะจ้ะ อย่าลืมบอกคุณหญิงป้านะคะ”

            “แหม! คุณหญิงป้าขา” จิลดามองหน้าชายหนุ่มอย่างอายๆ

            “ไม่ต้องเขิน ไม่ต้องเขิน คุณหญิงป้ารอข่าวดีอยู่ค่ะ ไป...ไป เข้าไปข้างในงานเลยจ้ะ ตามสบายเลยนะจ้ะ”

            จิลดากับปรวิตต์พูดคุยทักทายแขกเหรื่อที่รู้จักกัน ก่อนที่จะขอตัวไปนั่งเงียบๆที่โต๊ะข้างบานกระจกบานใหญ่แบบพาโนราม่า ที่มองออกไปด้านนอกเป็นวิวตึกสูงของกรุงเทพมหานครยามค่ำคืน

            “อุ๊ยตายแล้ว! สงสัยจิลจะทำซองยาหลังอาหารตกอยู่ในรถ” จิลดาทำเป็นรื้อกระเป๋าหลังจากสั่งอาหารเสร็จเรียบร้อย “เป็นยาปฏิชีวนะเสียด้วย ต้องทานหลังอาหารทันที”

            “ถ้าอย่างนั้นพี่ลงไปเอาให้”

            “โอ๊ะ! ไม่ต้องค่ะเดี๋ยวจิลไปเอาเอง ขอกุญแจรถพี่วิตต์ด้วยค่ะ” ปรวิตต์ส่งกุญแจรถให้ “เดี๋ยวจิลมานะคะ”

    จิลดาแอบซ่อนยิ้ม แล้วรีบลงลิฟท์ไปยังที่จอดรถของโรงแรม

            “อยู่ที่ไหน มันต้องยังอยู่บนรถ” จิลดารื้อกระเป๋าเอกสารที่อยู่เบาะหลังรถไม่มี เธอเปลี่ยนมารื้อลิ้นชักหน้าคอนโซล ก็ไม่เจอ “หรือว่าไอ้ศิระมันหลอก เอ๊ะ!

            สายตาของเธอไปกระทบกับบางสิ่งบางอย่างที่แผงข้างประตูรถด้านคนขับ

    To be continue…

    จิลดากำลังหาอะไรอยู่ แล้วนางต้องการไปทำไม ???

    แล้วภัยครั้งนี้จะน่ากลัวแค่ไหน ทุกอย่างจะแก้ไขได้มั้ย

    อยากรู้... ต้องติดตามค่า รับประกันความเข้มแน่นอน

    ศูนย์หนังสือจุฬา & ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขาค่ะ

    พบ เล่ห์มธุรส และ ทัณฑ์น้ำผึ้งรวง

    พร้อม...ตอนพิเศษสุด สุดร้อนแรง!

    หรือ จะสั่งโดยตรงกับ จำปี ก็ได้ค่ะ

    ขอบคุณค่ะ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×