ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : คืนหมาหอน : : Devil Hunters พันธนาการรักแห่งภูติ
Devil Hunters
พันธนาการรักเเห่งภูติ
พันธนาการรักเเห่งภูติ
กราบสวัสดีงามๆก่อนเข้าเรื่องนะคะพี่เเป้ง..ก่อนอื่นเลยมาวิจารณ์ตามใบสั่งที่สั่งเอาไว้ ซึ่งถ้าหากมีการผิดพลาดประการใดก็อภัมา ณ ที่นี้ด้วยะนะคะซึ่งขอออกตัวไว้นิดนนึงว่าอย่ามองว่าเป็นนักวิจารณ์เลยเนอะ คืออยากให้มองเป็นเเค่คนอ่านที่อยากจะออกความคิดเห็นบ้างก็พอเเล้ว
ซึ่งการวิจารณ์ของวีจะไม่มีเเบบขั้นตอนอะไรหรอกค่ะเเต่ก็ว่ากันไปตามเนื้อผ้าเเละตรงจุดที่มันเด่นๆสำคัญ ถ้าส่วนอื่นที่ไม่ได้พูดถึงอะไรยังไงก็เเสดงว่ามันดีอยู่เเล้วนะคะ
คือวีอ่านมาเรื่อยๆเเละก็พบว่ามันเป็นนิยายรักเเฟนตาซีซึ่งมันไม่ได้มีความดุดันอะไรเลยเเต่พีเเป้งได้ตั้งชื่อเรื่องเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างดาร์กๆ เลยมีความเห็นว่าตรงชื่อเรื่องกับพวกพล็อตเรื่องอะไรตรงนี้เนี่ยมันค่อนข้างจะต่างขั้วกันในระดับหนึ่งเลยทีเดียว
ต่อไปก็พวกการบรรยาย โดยรวมเเล้ววีว่าเป็นการบรรยายที่ดีเลยนะคะไหลลื่นเข้าใจง่ายเเละมีความกะทัดรัดในตัวของการบรรยายพวกสถานที่ บรรยายความรู้สึกอีกทั้งยังมีพวกเอฟเฟคใส่อารมณ์เข้าไปด้วยซึ่งตรงนั้นก็ทำให้นิยายเกิดความสนุกสนานเกิดอารมณ์ร่วมของผู้อ่านตรงนี้ดีมากเลย อารมณ์ประมาณว่าบรรยายได้ไม่สั้นไม่ยาวเกินไปทำให้ไม่น่าเบื่อ
เเต่ทีนี้วีมาเจอนิดนึง ตรงที่นางเอกบอกว่า "ว้าย!" ตกใจเกือบล้มหน้าทิ่มเลย ตร
ตกใจเกือบล้มหน้าทิ่มเนี่ยอาจจะตัดออกไปก็ได้เเล้วใส่พวกอากัปกริยาของตัวละครเเทนเช่นว่า สะดุ้ง ดวงตาเบิกโพรง กระโดดหนีหลบหลีกเเทนจะดีกว่านะคะ เพราะคำว่าตกใจเกือบล้มหน้าทิ่มมันอาจจะเหมาะกับการสนทนาเสียมากกว่า อาจจะเปลี่ยนมาเป็นการสนทนาระหว่างตัวละครกับกระรอกก็ได้เนอะ
ต่อไปก็พวกคาเเร็คเตอร์อะไรเนี่ยเเต่ละตัวมันจะมีคาเเร็คเตอร์ของเเต่ละตัวเอาไว้เลย สามารถเเบ่งเเยกได้อย่างชัดเจน เเต่ละตัวละครมีจุดเด่นเเต่ละตัวของมันได้ดีซึ่งเเอบชื่นชมมมพี่เเป้งวาดคาเเร็คเตอร์ด้วยตัวเองด้วย ^O^ เก่งมากเลยคะเเต่ทีนี้เเอบมีอะไรนิดนึงก็คือตรงเเนะนำคาเเร็คเตอร์โดยปกติเเล้วการเเนะนำตัวละครที่พี่สื่อออกมาให้เป็ยบทสัมภาษณ์โดยส่วนตัวเเล้วชอบนะคะเเต่อยากให้มีการเรียงลำดับความสคัญของตัวละครนิดนึงเพราะพี่เเป้งเรียงเป็นนางเอก พี่นางเอก เเล้วก็ชายหนุ่มในฮาเร็มซึ่งเอาจริงๆคือตอนที่ยังไม่ได้เปิดอ่านก็เเอบตะขิดตะขวงใจเล็กๆว่าตัวไหนเป็นพระเอกอะไรทำนองนี้ เลยอยากจะให้เรียงลำดับความสำคัญละเนอะ
ทีนี้มานิดนนึงอีกก็ตรงการเว้นวรรคตัวอักษรตรงนี้เจอนะคะเเต่ก็เล็กๆเท่านั้นเช่น โจมตี จนฉันใจเต้นด้วยความกลัว อาจจะเอาเว้นวรรคออกก็ได้เนอะซึ่งตรงนี้กต้องตรวจทานกันต่อไป รวมถึงคำผิดด้วยนะคะ
ซึ่งเรื่องนี้ไม่มีอะไรมากคะโดยพื้นฐานเเล้วดูเหมือนว่าพี่เเป้งค่อนข้างมีประสบการณ์เกี่ยวกับการเขียนเยอะพอสมควรเลยที่ดูมาจากการบรรยายเรื่องราวต่างๆมีการบรรยายที่มีคำอ่านง่ายๆเเบบไม่งง (จะว่ายังไงดีเนี่ย -0-) คือเอาง่ายๆคือยิ่งอ่านเเล้วยิ่งเพลินน่ะค่ะ เเต่อาจมีบางจุดบ้างที่ยังต้องใส่พวกคำบรรยายเพิ่มเติม เเต่อย่าใส่เยอะนะคะเอาเเบบตามคอนเซ็ปต์ของพี่คือ บรรยายพอประมาณ ได้ใจความ เเละไม่น่าเบื่อ ก็พอเเล้ว :)
สุดท้ายเเล้วต้องขอบคุณมากนะคะที่ไว้วางใจทางร้านที่เพิ่งเปิดอย่างนี้ ไม่ค่อยมีประสบการณ์หรอกคะที่บอกๆไปตามข้างต้นก็ใช้ความรู้สึกของคนอ่านล้วนๆเลยจริงๆ ซึ่งต่อไปนี้ก็ขอให้พี่เเป้งมีกำลังใจเเต่งนิยายเรื่องนี้ต่อนะคะ เชื่อได้เลยว่ายังมีคนอยากที่จะอ่านเเละรอคอยนิยายพี่อีกเยอะ สู้ๆนะคะ ซึ่งอ่านมานิดนึงว่าจะส่งต้นฉบับให้กับสำนักพิมพ์ ยังไงก็ขอให้ได้นะคะ สู้ๆคะ ^____^
จุ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟฟฟ
ซึ่งการวิจารณ์ของวีจะไม่มีเเบบขั้นตอนอะไรหรอกค่ะเเต่ก็ว่ากันไปตามเนื้อผ้าเเละตรงจุดที่มันเด่นๆสำคัญ ถ้าส่วนอื่นที่ไม่ได้พูดถึงอะไรยังไงก็เเสดงว่ามันดีอยู่เเล้วนะคะ
คือวีอ่านมาเรื่อยๆเเละก็พบว่ามันเป็นนิยายรักเเฟนตาซีซึ่งมันไม่ได้มีความดุดันอะไรเลยเเต่พีเเป้งได้ตั้งชื่อเรื่องเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างดาร์กๆ เลยมีความเห็นว่าตรงชื่อเรื่องกับพวกพล็อตเรื่องอะไรตรงนี้เนี่ยมันค่อนข้างจะต่างขั้วกันในระดับหนึ่งเลยทีเดียว
ต่อไปก็พวกการบรรยาย โดยรวมเเล้ววีว่าเป็นการบรรยายที่ดีเลยนะคะไหลลื่นเข้าใจง่ายเเละมีความกะทัดรัดในตัวของการบรรยายพวกสถานที่ บรรยายความรู้สึกอีกทั้งยังมีพวกเอฟเฟคใส่อารมณ์เข้าไปด้วยซึ่งตรงนั้นก็ทำให้นิยายเกิดความสนุกสนานเกิดอารมณ์ร่วมของผู้อ่านตรงนี้ดีมากเลย อารมณ์ประมาณว่าบรรยายได้ไม่สั้นไม่ยาวเกินไปทำให้ไม่น่าเบื่อ
เเต่ทีนี้วีมาเจอนิดนึง ตรงที่นางเอกบอกว่า "ว้าย!" ตกใจเกือบล้มหน้าทิ่มเลย ตร
ตกใจเกือบล้มหน้าทิ่มเนี่ยอาจจะตัดออกไปก็ได้เเล้วใส่พวกอากัปกริยาของตัวละครเเทนเช่นว่า สะดุ้ง ดวงตาเบิกโพรง กระโดดหนีหลบหลีกเเทนจะดีกว่านะคะ เพราะคำว่าตกใจเกือบล้มหน้าทิ่มมันอาจจะเหมาะกับการสนทนาเสียมากกว่า อาจจะเปลี่ยนมาเป็นการสนทนาระหว่างตัวละครกับกระรอกก็ได้เนอะ
ต่อไปก็พวกคาเเร็คเตอร์อะไรเนี่ยเเต่ละตัวมันจะมีคาเเร็คเตอร์ของเเต่ละตัวเอาไว้เลย สามารถเเบ่งเเยกได้อย่างชัดเจน เเต่ละตัวละครมีจุดเด่นเเต่ละตัวของมันได้ดีซึ่งเเอบชื่นชมมมพี่เเป้งวาดคาเเร็คเตอร์ด้วยตัวเองด้วย ^O^ เก่งมากเลยคะเเต่ทีนี้เเอบมีอะไรนิดนึงก็คือตรงเเนะนำคาเเร็คเตอร์โดยปกติเเล้วการเเนะนำตัวละครที่พี่สื่อออกมาให้เป็ยบทสัมภาษณ์โดยส่วนตัวเเล้วชอบนะคะเเต่อยากให้มีการเรียงลำดับความสคัญของตัวละครนิดนึงเพราะพี่เเป้งเรียงเป็นนางเอก พี่นางเอก เเล้วก็ชายหนุ่มในฮาเร็มซึ่งเอาจริงๆคือตอนที่ยังไม่ได้เปิดอ่านก็เเอบตะขิดตะขวงใจเล็กๆว่าตัวไหนเป็นพระเอกอะไรทำนองนี้ เลยอยากจะให้เรียงลำดับความสำคัญละเนอะ
ทีนี้มานิดนนึงอีกก็ตรงการเว้นวรรคตัวอักษรตรงนี้เจอนะคะเเต่ก็เล็กๆเท่านั้นเช่น โจมตี จนฉันใจเต้นด้วยความกลัว อาจจะเอาเว้นวรรคออกก็ได้เนอะซึ่งตรงนี้กต้องตรวจทานกันต่อไป รวมถึงคำผิดด้วยนะคะ
ซึ่งเรื่องนี้ไม่มีอะไรมากคะโดยพื้นฐานเเล้วดูเหมือนว่าพี่เเป้งค่อนข้างมีประสบการณ์เกี่ยวกับการเขียนเยอะพอสมควรเลยที่ดูมาจากการบรรยายเรื่องราวต่างๆมีการบรรยายที่มีคำอ่านง่ายๆเเบบไม่งง (จะว่ายังไงดีเนี่ย -0-) คือเอาง่ายๆคือยิ่งอ่านเเล้วยิ่งเพลินน่ะค่ะ เเต่อาจมีบางจุดบ้างที่ยังต้องใส่พวกคำบรรยายเพิ่มเติม เเต่อย่าใส่เยอะนะคะเอาเเบบตามคอนเซ็ปต์ของพี่คือ บรรยายพอประมาณ ได้ใจความ เเละไม่น่าเบื่อ ก็พอเเล้ว :)
สุดท้ายเเล้วต้องขอบคุณมากนะคะที่ไว้วางใจทางร้านที่เพิ่งเปิดอย่างนี้ ไม่ค่อยมีประสบการณ์หรอกคะที่บอกๆไปตามข้างต้นก็ใช้ความรู้สึกของคนอ่านล้วนๆเลยจริงๆ ซึ่งต่อไปนี้ก็ขอให้พี่เเป้งมีกำลังใจเเต่งนิยายเรื่องนี้ต่อนะคะ เชื่อได้เลยว่ายังมีคนอยากที่จะอ่านเเละรอคอยนิยายพี่อีกเยอะ สู้ๆนะคะ ซึ่งอ่านมานิดนึงว่าจะส่งต้นฉบับให้กับสำนักพิมพ์ ยังไงก็ขอให้ได้นะคะ สู้ๆคะ ^____^
จุ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟ ฟฟฟ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น