Triveser Manigator Saga Del-Ahnian War

ลำดับตอนที่ #99 : ตอนที่ 48 สงครามครูเสดอวกาศยุติ ในยามที่ศึกครั้งสุดท้ายของพวกเดลอาเนี่ยนมาถึง ครึ่งหลัง

ช่วงที่ 2

          "ในเมื่อนายรู้เรื่องเช่นนี้แล้ว นายยังคิดจะสู้อยู่อีกหรือ" เฟรดกล่าว

          สไปค์บอก "ต่อให้เรื่องนั้นเป็นจริงหรือไม่ มันไม่สำคัญไปว่าพวกเราต้องทำหน้าที่ที่ได้รับไว้กันแล้วน่ะ" แล้วก็ "แคร้งๆๆๆ" ฟันดาบสู้กับเฟรดที่ปัดรับอย่างหนักแน่นกัน "เกร้งงงง" ซึ่งสไปค์หวดดาบกดดาบของเฟรดเพื่อบีบให้เฟรดคุกเข่า "ตรุ้งงงง" แต่เฟรดใช้แอคเซลเวสท์พุ่งผลักตัวเองดันสไปค์ออกไป แล้วก็ "เคร้งงง" ฟันใส่หน้าอกของเกราะของสไปค์ไปเต็มแรง

          "สงสัยว่าเราคงไม่ต้องพูดกันอีกแล้วละน่ะ" แฮรี่บอก

          บัฟกล่าว "เพราะตอนนี้เราพร้อมจะตีฝ่าพวกนายไปให้ได้นี้แหละ" โดยที่บัฟบุกกระโจนฟาดดาบใส่ "ป้าก" แฮรี่จ้วงแทงหอกใส่ข้างเอวของบัฟอย่างแรง แม้เกราะจะหนา แต่แรงกระแทกนั้นแรงจนเข้าถึงตัวของบัฟไป ส่งผลให้ชะงักงัน "เปรี้ยงงงง" จนถูกแฮรี่พุ่งถีบใส่เข้ากลางหน้าอกอย่างจังๆ "ฟิ้วๆๆๆๆๆ" เวนดี้ซัดมีดสั้นที่ซ่อนไว้ที่เกราะต้นขาเข้าใส่มาริ "หวับๆๆๆๆ เกร้งๆๆๆๆ" ซึ่งเธอใช้กริฟคลอว์แดกเกอร์ฟันมีดสั้นให้กระเด็นลงพื้นและ "ฟึ่บบบ ฟึ่บบบ" ซัดมีดสั้นจากโก่งสนับเข้าใส่เวนดี้ "ย้าๆ" ที่โต้ตอบด้วยการใช้โฟลด์แอคเซลเบลดฟันปัดมีดสั้นทั้งหกให้ร่วงลง "เปรี้ยงงงง" แต่กลับโดนมาริพุ่งเข้าฟาดฝ่ามือเข้าใส่ไปเต็มๆ เวนดี้เลยรีบโดดถอยหลังออกมาตั้งหลักโดยเร็ว

          "แกร้งงงง" รีกัลกระโจนเข้าข่วนด้วยกงเล็บดาบยาวใส่คีธ ซึ่งใช้กริฟทวินเบลดป้องกันกงเล็บไว้ โดยโน้มตัวเอาหลังแนบกับพื้นเพื่อ "ปึ้กกกก" เหยียดขาซ้ายถีบเข้าท้องของรีกัลจนจุก แล้วก็ "วาช้ากกก" ลุกขึ้นมาเพื่อถีบรีกัลให้ล้ม "หวับๆๆๆๆ กร้องๆๆๆๆ" นาเดียหมุนควงกริฟทอนฟ่าปัดป้องการแทงมาอย่างดุเดือดของฮีธได้ทุกดอก "หนอยยยย ยัยบ้า ปัดอยู่ได้ อยู่นิ่งๆหน่อยสิเฟ้ย" ฮีธโวยแล้วก็จ้วงแทงใส่ "ป้ากกกก หวับๆๆๆๆ" นาเดียเลยตวัดกริฟทอนฟ่าปัดปลายทวนของฮีธให้ปลิวแล้วก็ "ป้าก ป้าก ป้าก" หวดทอนฟาฟาดใส่ฮีธไปสามทีเต็มๆจนเกราะหน้าอกบุบตรงช่วงบนและช่วงเอวกันไว้

          "ตอนนี้นายมีทั้งโกรธที่ทำให้นายโง่และบ้าแบบนี้ ยังไงก็ชนะเราไม่ได้หรอก" นาเดียกล่าว

          "เคร้งๆๆๆๆๆ" นิคโต้ตอบวินเซนท์ด้วยการดวลดาบกัน โดยที่ฟรีเซียสู้กับรีฟกันอย่างสูสีมา "พี่ชายสูสีกับฝ่ายตรงข้ามกันเลยหรือเนี้ย" นาตาเช่กล่าว

          มิวนิสบอก "หวังว่าท่านพี่คงจะโต้ตอบกันได้บ้างน่า"

          "หวับบบ โครมมมม" จาฟฟาร์ลหวดดาบโค้งใหญ่ฟาดลงพื้นใส่น็อกกี้และแจ็ส "แฟ้วววว แฟ้วววว" แต่ทั้งคู่โดดขึ้นมาได้อย่างฉิวเฉียด แล้วก็ "ว้ากกกก" แด็กซ์กระโจนเข้ามา "ชรี้ดดด ป้ากๆๆๆๆๆ" ใช้เฮฟวี่ดริลอาร์มข้างขวาเจาะเกราะแผงหน้าอกของจาฟฟาร์ลไปเต็มๆ โดยที่จาฟฟาร์ลใช้หมัดซ้ายหมายจะจับแด็กซ์ "ฟึ่บบบ ป้ากกก" แด็กซ์เลยรีบถีบตัวด้วยเท้าคู่ได้ทัน "ชรี้ดดดด กรี้กกกกกกก ป้ากกกกก" แจ็สที่โดดลงพื้นยิงชาร์แคลมคัตเตอร์กรีดใส่ต้นขาขวาของจาฟฟาร์ล ในจังหวะที่น็อกกี้บุกมา "อ้านนนน หวับๆๆๆๆๆๆ กร้องๆๆๆๆๆๆๆ" ใช้ไนโตรแอ็กซ์สองอันหมุนตัวเป็นลูกข่างฟันใส่ท่อนขาซ้ายของจาฟฟาร์ลตาม แล้วรีบถอยมาสมทบกับแด็กซ์และแจ็ส "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆ" จาฟฟาร์ลเลยยิงมิไซล์จากปลอกแขนเข้าใส่ "ซูมมมมมมมมมมมมมมมมม" น็อกกี้ใช้ฮ็อดร็อดเบิร์นเนอร์พ่นไฟทำลายห่าจรวดจนระเบิด

          "โจมตีพร้อมกันเลย" น็อกกี้บอก

          แด็กซ์กล่าว "เข้าใจแล้วละ" แล้วก็ "อิมแพคเกรเนด" "เลเซอร์โซนิคบีมมมมม" จู่โจมซ้ำใส่จาฟฟาร์ลจน "ตรูมมมม" ระเบิดตรงหน้าอกกันอย่างจังๆ

          "กร้องงงงงงง เกร้งงงงงงง" ช็อปเปอร์และแรมเบจต้านดาบโค้งของดูแรนซินเอาไว้ ด้วยขวานคมยาวพลังธาตุไม้และดาบโค้งพลังธาตุเหล็กอย่างจังๆ "ฟึ่บๆๆๆๆๆ เชร้งๆๆๆๆๆ" บาร์ทใช้วิชาตัวเบาเข้าใช้กระบี่พลังน้ำฟาดฟันใส่ตามตัวดูแรนซินอย่างรวดเร็ว "ฟึ่บๆๆๆๆ กร้องๆๆๆๆๆๆๆ" โรซารี่ก็ใช้วิชาตัวเบาเข้าหวดตีตามเกราะของดูแรนซินให้บุบด้วยตะบองพลังธาตุไฟจนมีรอยไหม้ทั่วตัว "เอาเลย พี่ชาย" แรมเบจบอก

          รอมมิชกระโจนเข้ามา "เพลงง้าวทะลวงปฐพี อักขระจารึกบนหน้าผา" ฟาดง้าวเข้าใส่เกราะหน้าอกของดูแรนซินจนได้รับความเสียหายไป "ว้ากกก ย้ากกก" ช็อปเปอร์และแรมเบจเสยอาวุธของตนปัดดาบโค้งทั้งสองของดูแรนซินให้กระเด็นออกไป

           "โดนเข้าแบบนี้ คงสู้ไม่ไหวแล้วละมั่้ง" แรมเบจกล่าว

          อักนีดโวย "แน่ละ เพราะพวกแกเล่นห้ารุมหนึ่งเลยนิหว่า"

          "แคร้งๆๆๆๆๆ" แฮรี่กระหน่ำแทงใส่บัฟไปหลายที ซึ่งก็ทำให้เกราะหนาไทป์ฟลาแลคซอนบุบเป็นรูไปหลายรูกันแล้ว "ฟ้าวๆๆๆ เคร้งๆๆๆๆ" เวนดี้เองก็โดนมาริจู่โจมไปหลายทีด้วยกัน จนเกราะของเธอมีรอยขีดข่วนไป "เปรี้ยงงงง" แม้จะใช้โฟลด์แอคเซลเบลด มาริก็ฟันตัดใบมีดหักสองข้างด้วยกัน "จบกันแค่นี้แหละ" มาริงัดดาบฟุโรวกะเพื่อเตรียมจัดการกับเวนดี้ขั้นเด็ดขาด เช่นเดียวกับแฮรี่ที่อัดพลังขึ้นที่กริฟสเปียร์กันแล้ว

          "จบกันละ อีเกิ้ลเบรคทรูแคลช" แฮรี่จ้วงแทงกริฟสเปียร์ใส่บัฟที่ทรุดและลุกไม่ขึ้นกัน แต่บัฟกลับยิ้มขึ้นอย่างมั่นใจจน "ฉึกกกกก" คมหอกแทงทะลุเกราะของบัฟอย่างจังๆ แต่... "อะไรเนี้ย" แฮรี่ตกใจมาก เพราะคมหอกทะลุเกราะของบัฟเปลือกเปล่าๆ ที่เหลือแต่หมวก เกราะลำตัวและท่อนล่างกองกับพื้นไว้ ส่วนตัวบัฟนั้น สลัดตัวออกจากเกราะอยู่ในชุดเกราะซิลเลเจี้ยนกันแล้ว

          "ตกใจละสิน่ะ ที่เห็นโฉมหน้าของข้าพเจ้าที่อยู่หลังชุดเกราะอันหนาเตอะกันน่ะ" บัฟบอก

          แฮรี่กล่าว "เข้าใจแล้วละ ฟลาแลคซอนไม่ได้มีแค่พวกสวมเกราะหนาๆกันอย่างเดียว แต่มีพวกหุ้มทับเกราะเดิมอีกชั้นไว้เลยสิน่ะ"

          "ใช่ อาชาเกราะเหล็กของฉันนั้น เป็นเกราะอัศวินอาชาเงินขาวที่มีทรงพลังมากที่สุดในหมู่ชุดเกราะของเหล่าอัศวินกางเขนขาวทั้งห้าด้วยกัน หากแต่พลังมันแรงเกินไปที่ใส่ชุดแบบเดี่ยวๆนี้ จึงต้องใช้เกราะฟลาแลคซอนปิดทับไว้อีกชั้นเพื่อจำกัดพลังให้อยู่ในสภาพควบคุมได้ จนตัวฉันสามารถปรับตัวเข้ากับชุดเกราะที่ใส่อยู่ข้างในเกราะหนาที่พวกนายเห็นกันนี้แหละ" บัฟกล่าว แล้วก็ "แฟ้ววววว" พุ่งมาอย่างรวดเร็วจนแฮรี่มองไม่ทัน และมาโผล่อยู่ข้างหลัง "ฉั้วะ" ฟันใส่กลางหลังแฮรี่จนได้แผลลากยาวเข้า "แน่นอน ว่าเกราะนี้ไม่เพียงแค่พลัง แต่ความเร็วนั้น เหนือกว่ามาสเก็ตซิลถึง 4 เท่าด้วยกันนะ" บัฟบอก โดยที่แฮรี่หวดกริฟสเปียร์ฟันสวน แต่บัฟพุ่งหลบออกอย่างรวดเร็ว "ชิลด์บลัสต์" และยิงพลังรูปโลห์เข้า "เปรี้ยงงงง" ระเบิดใส่แฮรี่ไปเต็มๆ

          "งั้นนายคงจะปรับตัวกับเกราะนี้ได้ดีเลยสิน่ะ" แฮรี่บอก

          ส่วนมาริเองก็.... "แคร้งงงงงงง" เสยดาบฟันใส่เวนดี้อย่างจังๆ เพียงแต่ดาบปะทะกับบางอย่างเข้า "ยะ แย่ละสิ" มาริอุทานเพราะดาบฟุโรวกะของเธอถูกกงเล็บพลังงานทรอเจนสามซี่ที่แขนขวางัดเอาไว้ โดยที่เวนดี้เตรียมกงเล็บเพื่อแทงซ้ำ "ป้ากกก" มาริเลยถีบเวนดี้ออก จนดาบของเธอหลุดจากการงัดไว้ได้ "คงจะได้เห็นเล็บเสือที่ฉันซ่อนไว้แล้วสิน่ะ" เวนดี้กล่าว

          มาริบอก "งั้นสมญาว่าไทเกอร์ เวนดี้นั้น คงไม่ได้มาจากการเอาชนะนักรบเผ่าไทกรอชกันละสิ"  

          "ใช่ เกราะมาสเก็ตซิลรุ่นพิเศษนี้ถูกออกแบบให้มีความเฉียบคมและว่องไวดุจเสือดุ ซึ่งทำให้ฉันมีพลังในการต่อสู้มากกว่าเดิมถึง 4 เท่าด้วยกัน" เวนดี้พุ่งเข้ามายังมาริและ "ฉั้วะ ป้ากกก" ข่วนด้วยกงเล็บพลังงานใส่เกราะของมาริจนได้แผลลากยาวอย่างจังๆ มาริเลยเร่งความเร็วเพื่อบุกเข้าจู่โจม แต่.... "ฟ้าววว ป้ากก" เวนดี้โผล่มาดักหลังและตบด้วยหลังมือซ้ายไปเต็มๆ จนหมวกของมาริบุบอย่างจังๆ "ต่อให้เธอเร่งความเร็วแค่ไหน เธอก็ตามฉันไปไม่ทันหรอก" เวนดี้บอก พร้อมกับ "ฟึ่บๆๆๆๆๆๆๆ" จ้วงแทงเล็บเสือเข้าใส่มาริแบบไม่ยั้ง เช่นเดียวกับแฮรี่ "ย้ากกก" ที่จ้วงแทงกริฟสเปียร์เข้าใส่บัฟ "เปรี้ยงงง" แต่บัฟหวดดาบเสยขึ้นจนสับคมหอกหักกระเด็นขึ้นไปปักบนหลังคา "ฟ้าววว ป้ากก ฟ้าวว ป้ากกก" จากนั้นก็พุ่งฟันใส่แฮรี่จนส่วนปีกข้างหูขวาหักพร้อมกับหน้าอกขวาโดนผ่าขาดสะพายแล่ง แล้วก็พุ่งกลับมาฟันซ้ำจนส่วนปีกข้างหูซ้ายหักไปด้วย

          "ความเร็วของฉันในตอนนี้ คงเร็วกว่านายที่สวมปลอกแขนโครมเมทาเลี่ยมอันหนักอึ้งและยกมาป้องกันตัวไม่ทันหรอกน่า" บัฟกล่าว แล้วก็กำด้ามดาบจนคมดาบยาวเรืองแสงขึ้นและพุ่งเข้าใส่อย่างรวดเร็ว "สแตเลี่ยนเบรคเกอร์" พร้อมกับฟาดดาบเสยขึ้นใส่แฮรี่ "เปรี้ยงงง" จนตัวปลิวขึ้นฟ้าพร้อมกับเกราะด้านซ้ายมีรอยฟันเสยขึ้น ในจังหวะเดียวกันกับ....

          "คนที่จบนั้นเป็นเธอเองต่างหากละ ไทเกรสแคลชเชอร์!!!!" เวนดี้หวดกงเล็บที่อัดพลังขึ้นทั้งสองข้าง "หวับบบ หวับบบ หวับบ หวับบบ แคร้งๆๆๆ" ข่วนในแนวเฉียงซ้ายลงไปขวา ขวาลงไปซ้าย แล้วก็เสยขึ้นจากซ้ายขึ้นไปขวา ขวาเสยขึ้นไปซ้ายใส่มาริอย่างต่อเนื่อง แล้วก็ "หวับบบ ฉึกก เปรี้ยงงงง" แทงใส่ตรงเกราะหน้าอกทั้งสองข้างและเป่าระเบิดส่งมาริปลิวกระเด็นลงไปกองกับพื้นตาม

          "เกรงว่าตอนนี้ เธอกับไอ้ตาโตจะต้องโดนมิใช่น้อยๆแล้วละ" ฮีธกล่าว แล้วก็... "ฮา โว้ววว" ตะโกนลั่นเพื่อเร่งพลังเกราะแลนไซท์ของตนเองจนมีไฟลุกโชนขึ้นที่หัวไหล่ทั้งสองข้าง เช่นเดียวกับรีกัลที่เพิ่มพลังจนเกราะมีไอเย็นเกาะตามแขนและขา แล้วก็ "แฟ้วววว เคร้งงง" พุ่งจู่โจมใส่คีธแบบไม่ให้ตั้งตัว จนกริฟทวินเบลดมีน้ำแข็งเกาะตามเกราะหัวไหล่ซ้ายไป

          "ระ เร็วเหลือเกินนะเนี้ย" คีธกล่าวอย่างตกใจไม่น้อย

          "เจอบริซซาร์ดมิราจเข้าไปแล้วละสิน่ะ การจู่โจมของฉันที่เร็วดุจพายุหิมะโหมกระหน่ำนั้น นายไม่มีทางมองทันและดักทางไปได้หรอก" รีกัลกล่าวแล้วก็ "ฟ้าวๆๆๆๆๆๆ" พุ่งซิกแซกไปมา แล้วก็ "แฟ้วๆๆๆๆๆ" วิ่งวนรอบคีธอย่างรวดเร็วดุจพายุหิมะโหมกระหน่ำ

          ส่วนฮีธก็ตั้งท่าเพื่อแทงใส่ "ย้า" นาเดียเลยรีบกระโดดขึ้นสูง แต่ "ย้ากกกกก" ฮีธตะโกนพร้อมกับ "ซูมมมมมม" พุ่งทะยานขึ้นสูงอย่างรวดเร็ว จนมาโผล่อยู่เหนือตัวนาเดียเข้า "โกหกน่า" นาเดียอุทาน

          "ไม่ได้โกหกหรอก ยัยบ้า พลังการกระโดดสูงของเธอไม่มีทางเทียบกับเบรซซิ่งชาร์จเจอร์ของฉันไปได้หรอก" ฮีธกล่าว โดยที่ไฟบนหัวไหล่ทั้งสองโพยพุ่งขึ้นจนทวนที่ฮีธถือมามีไฟลุกโชนมาด้วย เพื่อที่จะ "ซูมมมมมมมมมมมมมม" สาดพลังเพลิงคลื่นความร้อนสูงใส่นาเดียแบบเต็มเหนี่ยวจนเธอลงมาที่พื้น "อา อ้า อ้า อ้า" แม้เกราะไรซิ่งพิเจี้ยนของเธอจะกันไฟครอกได้ แต่คลื่นความร้อนได้ทรมานนาเดียจากข้างในกัน

          ส่วนคีธเองก็ "แย่ละสิ ขยับตัวไม่ได้ ไวเซอร์โดนน้ำแข็งจับทั่วแล้วน่ะ" โดนรีกัลจู่โจมจนน้ำแข็งเกาะตามตัวและไวเซอร์จนทำให้คีธมองไม่เห็น

          "รู้สึกร้อนแล้วสิน่ะ งั้นก็จบเห่ได้เลย ยัยบ้า ไวเบิร์นเทรลเบรซเซอร์" ฮีธฉวยโอกาสนี้พุ่งเข้าจู่โจมใส่นาเดีย "ฟ้าวววว เปรี้ยงงง ฟ้าวววว เปรี้ยงงงงง ฟ้าววว เปรี้ยงงงง" ซึ่งเธอถูกแทงจนเกราะหน้าอกขวาพัง เกราะหัวไหล่ซ้ายหลุด ตามด้วยเกราะหัวไหล่ข้างขวาที่แหว่งพังไปด้วย "เฮ้ย ย้ากกกก" ฮีธเลยกระโจนเข้ามาแทงใส่นาเดียโดยตรง ซึ่งเธอรีบไขว้กริฟทอนฟ่าป้องกันโดยเร็ว "เปรี้ยงงงงง ป้ากกก" แต่ก็ต้านทวนที่อัดพลังเพลิงอันร้อนแรงไม่ได้ จนนีอ้อนร็อดทั้งสองแตกกระจุยคาทวนที่แทงเข้าหน้าอกซ้ายของนาเดียพร้อมกับเป่าเธอกระเด็นไป

          ด้านคีธเองก็ "ฟ้าว ป้าก" โดนรีกัลพุ่งสไลด์ถีบจนตัวปลิวขึ้นฟ้า "เฟนริลบริซซาร์ดแฟงค์" แล้วก็กระโจนเข้า "แฟ้วๆๆๆๆๆๆ เชร้งๆๆๆๆๆ" ข่วนจู่โจมใส่คีธอย่างต่อเนื่อง จนเกราะได้รับความเสียหายไป โดยที่รีกัลพุ่งลงมาทิ้มกงเล็บน้ำแข็งลงมา "แกร้งงงงงง ฉึกกกก" แม้คีธใช้กริฟทวินเบลดบล็อก แต่กงเล็บน้ำแข็งแทงทะลุคมดาบสองด้านเข้าถึงเกราะหน้าอกอย่างจังๆ แล้วก็ถีบคีธลงมา "โครมมม" กระแทกกับพื้นโดยที่ไวเซอร์ที่ถูกแช่แข็งแตกออกจนหมด

          "เคร้งงงงง" วินเซนท์หวดดาบเสยขึ้นทำให้นิคเสียหลักไปอย่างจังๆ ในจังหวะที่ฟรีเซีย "หวับบบบ" หลบการฟันดาบของรีฟไปได้ทัน "ถึงเวลาพวกเราเอาจริงแล้วละ เฟรเบอไดซ์เบลด ฟูลชาร์จ" ฟรีเซียจับดาบของเธอพร้อมกับอัดพลังจนคมดาบมีเพลิงลุกโชนกัน เช่นเดียวกับของวินเซนท์ที่ทำแบบเดียวกันด้วย "ธอร์เดรคอนเบลด ฟูลชาร์จ" จนคมดาบมีประกายสายฟ้าขึ้นมาพร้อมกับกางปีกมังกรสายฟ้าจากกลางหลัง แล้วก็ "หวับบบ ฟ้าวว เปรี้ยงงงง" สบัดดาบซัดคลื่นสายฟ้าอัดใส่นิคจนถูกช็อตให้อยู่นิ่งๆ เช่นเดียวกับ "หวับบบ แฟ้วววว กวี้กกก ป้ากกก พรึบบบบ" ฟรีเซียซัดดาบให้เกิดคลื่นนกเพลิงพุ่งแผดเผาใส่ตัวรีฟ และผลักเธอให้ลอยขึ้นฟ้าไป ฟรีเซียเลยพุ่งตามโดยที่เธอกางปีกเพลิงขึ้นกลางหลัง "ฟ้าววว ป้ากก" เพื่อฟันใส่รีฟจนเธอได้แผลบนเกราะหน้าอก ตามด้วย "แฟ้ววว ป้าก แฟ้วๆๆๆๆๆๆ ป้ากๆๆๆๆๆๆ" การพุ่งฟาดฟันใส่รีฟอย่างต่อเนื่อง ในจังหวะที่.... "ฟ้าววว ฉั้วะ" นิคถูกวินเซนท์ใช้ดาบพลังสายฟ้าฟาดฟันไปดอกหนึ่งจนเกราะหน้าอกได้รอยฟันประทับ ตามด้วย "หวับๆๆๆๆๆ ฉั้วะๆๆๆๆๆ" การฟาดฟันใส่นิคอย่างต่อเนื่องจนนิคตัวลอยขึ้นมา "เปรี้ยงงงง แชบบบบบบ" โดยที่สายฟ้าฟาดลงมาที่ดาบธอร์เดรคอนเบลดของวินเซนท์ขึ้น "บาลานซ์ กิก้าดราก้อนเบรค" แล้วก็ฟาดดาบผ่าใส่นิคไปเต็มๆ ในจังหวะที่ฟรีเซียพุ่งโฉบจู่โจมปิดท้ายด้วยท่า "โคลานซ์ ฟินิกซ์ปีคบัสเตอร์" ฟาดฟันใส่รีฟแบบเต็มดาบจน "แวบบบบ ตรูมมม บรึมมมม" เธอถูกเป่าระเบิดไปพร้อมกับนิคที่พลาดท่าเหมือนกัน โดยที่หมวกของทั้งคู่นั้นขาดและพังเสียหายไป "โครมมม" รีฟร่วงลงมากองกับพื้นใกล้กับนิคด้วย

          "ไม่เลวเลยนิ ที่พวกเธอทั้งสามรุมจู่โจมใส่ฉัน เหมือนที่พวกอับดุลลอยด์รวมหัวกันเล่นงานฉันให้คว่ำกันก็ตาม" จาฟฟาร์ลบอก "แต่....เกรงว่าพวกเธอรนหาที่กันแล้วละ" แล้วก็ "ตรึงงงงง" กระทืบพื้นจน "โครมมมม" พื้นที่ชุมชนพังเสียหายตามแรงกระทืบของจาฟฟาร์ล ซึ่งทำให้น็อกกี้และแจ็สเซล้ม เว้นแต่แด็กซ์ที่ยังยืนอยู่กับพื้น แม้จะเสียการทรงตัวไปบ้างก็ตาม "โว้วววว" จาฟฟาร์ลเลยหวดดาบฟาดใส่แด็กซ์ "กร้องงงงงงงง ชรี้ดดดดดดด" แจ็สรีบใช้ชาร์แคลมคัตเตอร์ปะทะกับคมขวานตรงโก่งดาบ "ฮึยยย" จาฟฟาร์ลเลยสบัดดาบปัดกงจักรใบเลื้อยย้อนกลับไปยังแจ็ส "ย้ากกกกก" น็อกกี้กระโจนเข้าใช้ขวานฟันต้านคมดาบไว้ "เฮ้ยยยยย" แด็กซ์กระโจนใช้เฮฟวี่ดริลอาร์มเพื่อจัดการกับจาฟฟาร์ล "เปรี้ยงงงงงง" แต่จาฟฟาร์ลเสยหมัดชกใส่แด็กซ์ไปเต็มๆ "ว้ากกกกกก" จนตัวแด็กซ์ปลิวกระเด็นไปอัดกับตึกแถวใกล้ๆดัง "โครมมมม" ในทันที

          "แด็กซ์!!!!" แจ็สและน็อกกี้อุทาน จาฟฟาร์ลเลยสบัดดาบ "เปรี้ยงงงง" ปัดน็อกกี้ปลิว แต่ยังทรงตัวลงพื้นมาได้ "แฟ้ววว แฟ้ววว แฟ้วววว แฟ้วววว" แจ็สเลยรีบวิ่งวนเพื่อจู่โจมใส่จาฟฟาร์ลตรงท่อนขา "หวับบบ เปรี้ยงงงง" ทว่าฝ่าเท้าของจาฟฟาร์ลปะทะกับตัวแจ็สไปเต็มๆ "เหวออออ" จนตัวปลิวไป "โครมมมมม" กระแทกกับเสาไม้ค้ำกันสาดด้านหน้าจนกันสาดร่วงถล่มลงมาทับตัว "อ้านๆๆๆๆ" น็อกกี้เลยบิดคันเร่งเพื่อเพิ่มพลังแล้วก็บุกเข้าหวดใส่จาฟฟาร์ลที่หวดดาบมาในแนวขวาง "กร้องงงงงง" คมขวานได้ปะทะกับคมดาบโค้งใหญ่ของจาฟฟาร์ลไปเต็มๆ แต่.... "ฮึยยยย" จาฟฟาร์ลหวดดาบจน "เปรี้ยงงงงง" ไนโตรแอ็กซ์อันหนึ่งถูกสับจนขาดพังไปพร้อมกับฟันส่งน็อกกี้ปลิวไป "โครมๆๆๆๆๆ" อัดทะลุตึกแถว 6 แถวให้ทะลุไป

          ในเวลาเดียวกันกับที่.... "ถ้าคิดว่าพวกแกเล่นงานข้าได้ละก็ พวกแกคิดผิดมหันต์แล้วละ" ดูแรนซินกล่าวแล้วก็ระเบิดพลังขึ้นมา "เปรี้ยงงงง"

          "พลังขององค์ชายรองตัวใหญ่ เพิ่มขึ้นมากกว่าที่คิดแล้วน่ะ" โรซารี่กล่าว ไม่ทันไร ดูแรนซินบุกเข้ามาหาเธอ ซึ่งเสยหมัดที่เรืองแสงเข้าใส่ "กร้องงงงง" ช็อปเปอร์เลยกระโจนเข้ามาป้องกันด้วยวิชากายาเหล็กไหล แต่

          "บะ บ้าแล้ว พลังมันแรงเกินไปน่ะ" ช็อปเปอร์กล่าวจนถูกต่อยปลิวกระเด็นไป พร้อมกับ "เปรี้ยงงง" เกราะส่วนหน้าอกและหมวกแตกกระจุยตาม "พรวดดด" ช็อปเปอร์เองก็กระอักเลือดออกมาด้วย บ่งบอกถึงความเสียหายที่ช็อปเปอร์ได้รับมา

          "ตอนนี้ฉันเปิดระบบอสูรราช ซึ่งเป็นไพ่ตายใบเด็ดออกมา แน่นอน ว่าพวกแกไม่มีทางชนะข้าได้หรอก" ดูแรนซินกล่าว

          แรมเบจบอก "ปากดีไปเหอะ ไอ้เวร ลุยเลย ท่านพี่" รอมมิชพยักหน้า แล้วก็ "ย้ากกกก" "ว้ากกกกก" ฟาดง้าวซัดคลื่นคมง้าวพลังปฐพีพุ่งเข้าพร้อมกับ "แฟ้วววววว" แรมเบจหวดดาบซัดคลื่นคมดาบพลังเพลิงสีแดงมา "แกร้งๆๆๆๆๆๆ เปรี้ยงงงง" ดูแรนซินใช้ดาบโค้งต้านรับคลื่นคมดาบทั้งสองและสบัดทำลายทิ้งไป "ทาแรนทูรั่มบัสเตอร์" แล้วก็ยิงปืนแสง 4 กระบอกออกจากปลอกแขนทั้งสองเข้า "ป้ากกกก ตรูมมมม ตรูมมมม" เป่าระเบิดใส่รอมมิชและแรมเบจจนปลิวลงมาในสภาพที่เกราะพังเสียหายถึงขั้นหน้ากากแตกด้วย "ย้ากกก ย้า" บาร์ทและโรซารี่พุ่งเข้ามาเพื่อจู่โจมกลับ "ทาแรนทูรั่ม ฟอสเวบ" ดูแรนซินจึงปล่อยใยแมงมุมพลังแสงอาทิตย์ตรึงโรซารี่และบาร์ทไว้ เพื่อสวนกลับด้วย "จบกันละ ทาแรนทูรั่ม เดสทรอยเยอร์แฟงค์" การซัดคลื่นคมดาบขนาดใหญ่สองอันพุ่งเข้า "ป้ากก ป้ากก ตรูมมมมม" ปะทะใส่บาร์ทและโรซารี่ไปเต็มๆจนระเบิดอย่างจังๆ "โว้วววว อ้า" บาร์ทและโรซารี่ปลิวกระเด็นพร้อมกับเกราะส่วนหน้าอกถูกฟันเป็นรอย โดยที่ส่วนหมวกของทั้งคู่ขาดเป็นสองซีกไป

          "ไหวมั้ยละ บาร์ท โรซารี่" ช็อปเปอร์กล่าว

          "ดีหน่อยหนึ่งที่เรารีบสลัดหลุดออกจากใยแมงมุมแสงและโดดออกมาได้ก่อน แม้จะถากโดนคลื่นคมดาบกันก็ตามน่ะ" โรซารี่บอก

          บาร์ทกล่าว "ดูท่าว่าเราเจอศัตรูโหดกันแล้วน่ะ"

          "เคร้งงงงงง" เฟรดปะดาบกับสไปค์กันอย่างหนักหน่วง "ป่วยการเปล่าน่า เฟรด ฉันไม่ยอมให้นายใช้เข่าและแข้งเตะฉันไปได้หรอก" สไปค์หวดดาบปัดส่งเฟรดให้ปลิวไป "เดลต้าสแลช" จากนั้นก็ฟาดคลื่นคมดาบรูปสามเหลี่ยมออกไป "ว้ากกก" เฟรดเลยฉาบดาบให้เรืองแสงและ "หวับบบ ฉั้วะ" ฟาดดาบผ่าทำลายคลื่นคมดาบรูปสามเหลี่ยมทิ้ง "แฟ้ววววว กร้องงงง" สไปค์เลยพุ่งเข้าจู่โจมด้วยหมวกติดหนามบนหัวใส่เฟรด ซึ่งป้องกันด้วยดาบจนตัวปลิวเสียหลักไป "นายโต้ตอบฉันที่ตอนนี้ใช้ไฮเปอร์ไดรฟ์กันไปแล้ว แน่นอน ว่านายคงต้านฉันไม่ได้นานพอหรอก" สไปค์บอก พร้อมกับบุกเข้าจู่โจมใส่เฟรด ซึ่งยืนป้องกันเอาไว้อย่างต่อเนื่อง

          "ส่วนหนึ่งเพราะเกราะของนายถูกปรับให้สมดุลย์มากกว่าของแพนเนสที่เน้นไปในการทำลายล้างงั้นสิ" เฟรดบอก

          "นายคงจะรู้จากเนคเกอร์และฟิเกซอทมาบ้างน่ะ ว่าพลังของแพนเนสมากเทียบเท่ากับกองยานของเราได้ร้อยลำด้วยกัน แต่ฉันไม่มีทางทำลายตัวเองกันได้หรอก" สไปค์กล่าวแล้วก็เสยหมัดเข้า "ป้ากกกก" ปะทะตรงอกซ้ายของเฟรดไปเต็มๆ "รุกฆาตละ ยูนิคอร์นเทรฮอร์นเบรค!!!!" หมัดของสไปค์เรืองแสงสีแดงและ "เปรี้ยงงง" ตอกเขายาวพลังทรอเจนทะลุเกราะด้านซ้ายของเฟรดไปเต็มๆจนเป่าตัวเฟรดล้มลงไปกองกับพื้น

          "เฟรด มาร์ติน ล้มไปแล้วครับพ่อ" นีลเซนท์บอก

          "แฟ้วววว ฟิ้วๆๆๆๆๆๆ" ด้านโดซี่และทันกุนกระหน่ำยิงมิไซล์เข้าใส่ แต่ "ทิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ยานของวอลเลนซ์ทำลายห่ามิไซล์ทิ้งด้วยเลเซอร์ยิงเร็วกันทั้งหมด แล้วก็ "ป้ากกก ตรูมมมม" เลเซอร์ถากตรงด้านข้างซ้ายอย่างจังๆ จนทำให้ยานเสียการทรงตัวตาม "เวรแล้ว แรงระเบิดนั้นน็อกระบบดีดตัวแล้ววะ" ทันกุนโวย

          โดซี่กล่าว "กัดฟันไว้น่ะ ทันกุน เตรียมรับแรงกระแทกจากการแลนดิ้งกันละ" แล้วเธอก็ "หวืออออออออออออ" นำคอสมิคไฟต์เตอร์ที่ถูกยิงร่วงเลี้ยวโค้งลากยาวลงมายังท่าเรือ "โครมมมมมมมม" โดยที่เธอไม่สามารถเปิดเอาล้อแลนดิ้งลงเลยทำให้ยานครูดกับพื้นท่าเรืออย่างจังๆ จนป้อมปืนขวาพังพร้อมป้อมมิไซล์ด้วย

          "เกือบแล้วมั้ยละ โดซี่ เธอรีบออกไปหยุดวอลเลนซ์โดยเร็วเลย"

          "เกรงว่า วอลเลนซ์เล่นงานฉันไปด้วยน่ะ" โดซี่บอก เพราะทรัสเตอร์ระบบขับเคลื่อนต้านแรงโน้มถ่วงถูกยิงทั้งสองข้างไปด้วย แถมแขนซ้ายเองก็เสียหายจากการใช้หักเลี้ยวยาว แม้แขนขวาขยับได้ แต่พลังงานของฟาลครีด้ามาร์ควันได้หมดลงไปแล้ว

          วอลเลนซ์บอก "แมลงวันของนาย แล้วก็ผู้พิทักษ์ชุดสุดท้ายร่วงไปแล้วน่ะ เพอซิอัส ถึงพวกไทรเวเซอร์จะมา ก็คงไม่ทันการณ์กันหรอก เพราะว่าฉันจะถล่มเมืองเส็งเคร็งแห่งแรกนี้ลงด้วยมือของฉันเองแหละ"

          "รู้อะไรมั้ย วอลเลนซ์ ว่าเรารู้อยู่แล้ว ว่าโดโรซีนจะหยุดนายไม่ได้ก็ตาม....." เพอซิอัสบอก "แต่นายคิดผิดไปสองเรื่องด้วยกันน่ะ อย่างแรก กองกำลังหลังฉาก ไม่พลาดท่ากันง่ายดายหรอกน่ะ" วอลเลนซ์ชะงัก และตกใจยิ่งขึ้นเมื่อ....

          "ปะ เป้าหมาย ยังขยับได้อยู่นะครับ" ดัสท์คิลเลอร์มือซุ่มยิงกล่าว เพราะเห็นเฟรดที่โดนเล่นงานนั้น "อือ อั้ก อั้ก แฮกๆๆๆ" พยายามลุกขึ้นยืนมา

          "บ้าน่า นายโดนทิ้มทะลุเกราะกันไปแล้วนิ นายไม่น่าที่จะลุกขึ้นมาได้เลยนิน่า" สไปค์บอก

          เฟรดกล่าว "บอกตามตรงน่ะ ว่าหมัดติดเขาสามเขาของนายนั้นอาจจะฆ่าฉันให้ตายหรือทำให้ปอดฉันทะลุกันก็จริง แต่...ไม้ตายของนายและพวก มันไร้ผลต่อโปรเทคแพลทแบบพิเศษที่ติดตั้งไว้บนสกินสูทของพวกเรากันน่ะ" แล้วก็ก้าวเดินมาโดยที่ส่วนแว่นนั้นแตกจนเห็นตาของเฟรดอย่างชัดเจน "ในจังหวะที่นายอัดพลังที่หมัดนั้น โปรเทคแพลทที่ได้รับพลังงานจากชุดเกราะมาอย่างฉับพลัน จะสร้างเกราะพลังเพเรเนี่ยมป้องกันตัวของฉันที่อยู่ในชุดเกราะนี้ และลดทอนพลังทรอเจนที่นายใช้ตอกทะลุลง จนนายทำให้เกราะมีรูทะลุและเป่าฉันให้กระเด็นไป พร้อมกับแผลช้ำในไปด้วยนะสิ"

          "นี้แปลว่า นายมีการป้องกันเอาไว้เพื่อที่จะรับมือกับพวกเรางั้นสิ" สไปค์บอกและต้องตกใจขึ้นมา "เดียวก่อนน่ะ ถ้านายมีการป้องกันแบบนี้ พวกนายที่เหลือก็...." เฟรดพยักหน้า เพราะตอนนี้....

          "แย่หน่อยนะ ที่นายไม่สามารถฟันถูกตัวฉันไปได้จริงๆหรอก" แฮรี่กล่าวโดยลุกขึ้นมาในสภาพที่เกราะลำตัวมีแผลฟันอยู่ ส่วนมาริก็ลุกขึ้นมาโดยที่เกราะหน้าอกทะลุเป็นรูและมีรอยข่วนประทับหลายรอย เนื่องจากการโจมตีของบัฟและเวนดี้ ถูกลดทอนจากระบบป้องกันดังกล่าวไว้

          "ยังหรอกน่า ฉันยังไม่ล้มจริงๆกันละน่า" นาเดียกล่าว โดยที่กัดฟันลุกขึ้นยืนมา เช่นเดียวกับคีธที่ลุกขึ้นมาพร้อมกับอาการบาดเจ็บที่ถูกลดทอนลง

          ฮีธบอก "เธอนิมันตายยากเสียจริงๆเลยน่ะ แต่คงจะไม่มีก็อกสองแล้วละมั่ง เพราะฉันจะบดขยี้เธอให้ร่วงกันนี้แหละ"

          "นายคิดว่าฉันจะโดนอบร้อนจากข้างในจนสู้ต่อไม่ได้เลยสิน่ะ แย่หน่อยที่สกินสูทของพวกเราถูกดัดแปลงให้ทนต่อการโจมตีที่ร้อนจัดและเย็นจี้ดกันมาแต่แรกแล้วน่ะ" นาเดียบอก

          คีธกล่าว "และเสริมแกร่งตามตัวพวกเราจนลดทอนการโจมตีทั้งหนักหน่วงหรือต่อเนื่องเป็นชุดๆได้ แน่นอน ว่าเล็บข่วนของนายก็แรงเท่าลูกหมาเองละว้า"

          "เป็นไปไม่ได้น่า ไม้ตายของพี่ชายน่าจะแรงจนพวกนายลุกไม่ขึ้นแล้วนิ" นาตาเช่กล่าว โดยที่นิคและรีฟลุกขึ้นมา

          "ดีนะคะ ที่เราเสริมเกราะด้วยอัลคาเนี่ยมแพลทเอาไว้ตรงส่วนหน้าอกและจุดตายเอาไว้ ไม่งั้นแย่แน่ๆ" รีฟบอก

          "โอ้ว นึกว่าพวกเธอไม่รอดเสียอีกน่ะ" จาฟฟาร์ลกล่าวเมื่อน็อกกี้เดินเข้ามาโดยที่หน้ากากพังพร้อมกับเกราะร้าวบางส่วน แจ็สและแด็กซ์ก็เดินออกมาในสภาพสะบั่กสะบ่อมมาก

          น็อกกี้บอก "เกราะเกซตัลท์ที่พวกเราใส่นี้ แข็งพอที่จะต้านรับมือเท้าอันใหญ่โตขององค์ชายได้ละน่า" แล้วก็เลิกส่วนปลายหมวกด้านหน้าขึ้น "แน่นอนว่า พวกเราจะเอาจริงๆกันจริงๆแล้วละ"

          "ต่อให้กองกำลังหลังฉากลุกขึ้นมาได้ แต่สภาพแต่ละรายนั้นไม่น่าไหวกันหรอก เพราะฉันจะถล่มพวกนี้ไปพร้อมกับเมืองแห่งแรกกันน่ะ" วอลเลนซ์กล่าว

          เพอซิอัสกล่าว "แต่ฉันยังไม่ได้พูดถึงเรื่องที่นายคาดผิดอย่างที่สองกันเลยน่ะ เพราะถึงโดโรซีนจะหยุดนายไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า พวกเขาจะมาไม่ทันการณ์หรอกน่ะ"

          "ว่ายังไงน่ะ" วอลเลนซ์กล่าว ไม่ทันไรก็ "แฟ้วๆๆๆ ตรูม ตรูมมม ตรูมมม บรึมมมม" กราบขวาของยานถูกถล่มด้วยมิไซล์ลูกยาวไปสี่ทีด้วยกัน เจ้าหน้าที่เลยนำภาพของ.... "เพ เพริแกรมของพวกไทรเวเซอร์นะหรือ รีบยิงปืนเลเซอร์ต่อต้านอากาศยานเดียวนี้" วอลเลนซ์กล่าว

          โฟมเมคบอก "แรงระเบิดจากมิไซล์เมื่อกี้นี้ได้ทำให้ระบบป้องกันอากาศยานใช้การไม่ได้นะครับ"

          "หนอยยยย รีบยิงมิไซล์จากใต้ท้องยานสกัดกั้นเดียวนี้เลย" วอลเลนซ์สั่ง โดยเจ้าหน้าที่นำป้อมมิไซล์จากใต้ท้องยานออกมา "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆ"

          เนคมาดูซัมสั่ง "ไซโคลเนีย ไม่ต้องสนใจ ฝ่าเข้าไปเลย!!!!!"

          "รับทราบ พวกนายเองก็เกาะไว้ให้แน่นๆเลย ฟริตซีร่าคามิคาเซ่จะพุ่งชนแล้วละจ้า" ไซโคลเนียกล่าว แล้วก็ "ครืด แกร็ก" ดันคันเร่งด้านข้างไปให้สุดจน "ซูมมมมมมมมมมมมม แฟ้วววววววววววว" บูสเตอร์ด้านข้างเครื่องจุดประทุในระดับสูงสุดจนเพริแกรมพุ่งฝ่าไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งพุ่งฝ่าแรงระเบิดจากมิไซล์ที่แตกกระจุยเพื่อสกัดกั้นการมาของพวกไทรเวเซอร์เข้า จนทำให้ส่วนปีกพังเช่นเดียวกับตัวถังด้านข้างเข้าจนบูสเตอร์ด้านข้างพังไปทั้งสองข้าง แต่บูสเตอร์ด้านหลังยังทำงานได้อยู่ "แฟ้ววววว เปรี้ยงงงงง โครมมมมมม" จนนำเพริแกรมพุ่งทะลวงเข้าไปในยานซัลคาลาสของวอลเลนซ์ได้ในที่สุด "โชคดีที่พวกเราดัดแปลงเก้าอี้นักบินให้เลื่อนเข้ามาข้างในแบบเดียวกันกับคอสมิคไฟต์เตอร์ไว้แล้วน่ะ" ไซโคลเนียบอก โดยที่เธอถูกเลื่อนเข้ามาในส่วนที่นั่งไว้ได้ทัน เนคมาดูซัมเลย "ครืดดด แกร็ก" ทุบปุ่มด้านข้างเพื่อเปิดประตูตรงกราบขวาให้เลื่อนออก โดยที่ทหารกองรบที่ 16 รีบรุดเข้ามาเพื่อหยุดพวกไทรเวเซอร์

          "ช่วยไม่ได้แล้วละมั่ง" พีวิลกล่าวก่อนจะหยิบอาก้า-49 ออกมา เช่นเดียวกับเจเนลและไซโคลเนีย ส่วนเนคมาดูซัมนำซิคเก้ไรเฟิ่ลสองกระบอกออกมา

"ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงปืนกลดังอย่างต่อเนื่อง

          "ทะ ท่านนายพล พวกเราหยุดพวกไทรเวเซอร์กัน ไม่ได้ รีบสละยา...." หัวหน้าหมวดของกองที่ 16 กล่าว หลังจากที่โดนระดมยิงกัน วอลเลนซ์เลยรีบหยิบปืนยาวออกจากใต้เคาน์เตอร์ โดยที่โฟมเมคเดินตามมา "ครืดดด แกร็กๆๆๆ" แต่เนคมาดูซัมและพวกไวกว่า

          "ทิ้งปืนซะ นายพลวอลเลนซ์ มันจบลงแล้วละ" เนคมาดูซัมกล่าว

          "เนคเกอร์ มาสซั่ม หึ เธอกับพวกนิ มันเลวระยำเสียจริงๆเลยน่ะ ที่สังหารคนของฉันตายเช่นนี้ การกระทำของเธอและพวกนั้นมันเป็นการก่อการร้ายและแสดงตนเป็นศัตรูกับทางสหพันธมิตรกันเช่นนี้ เกรงว่าเธอกับพวกที่เหลือนั้นจะต้องโดนลงโทษในระดับสูงสุดกันนี้แหละ" วอลเลนซ์บอก

          พีวิลกล่าว "พวกเราได้รับคำสั่งจากท่านประธานาธิบดี ให้มาจับกุมท่าน ในข้อหาร่วมมือกับท่านเสนาธิการ สมคบคิดกับพวกศัตรู ให้เข้ามาก่อการรุกรานในเขตดาวของพวกเรากันนี้แหละ"

          "รวมถึงเรื่องที่นายกับท่านเสนาธิการหลอกใช้พวกริดโอให้ก่อกรรมทำเข็ญในเขตดาวของเรา และใช้ให้เป็นตัวกลางในการติดต่อกับฝ่ายศัตรูทั้งสามกลุ่มกันด้วย" เจเนลกล่าว

          ไซโคลเนียบอก "และไม่ใช่แค่การก่อเรื่องให้กับฝ่ายเรา แต่เราจะคิดรวมเรื่องที่นายและท่านเสนาธิการก่อเรื่องขึ้นที่แรซัลก้ามาตลอด 38 ปีกันอีกด้วย รับรอง ว่าพวกนายไม่รอดแน่ๆ"

          "พวกเธอกล้ากล่าวหากันลอยๆเช่นนี้ คงไม่มีหลักฐานกันจริงๆสิน่ะ" วอลเลนซ์บอก ไม่ทันไรก็มีเหล่าทหารของวอลเลนซ์โผล่มาดักข้างหลังพร้อมกับชักปืนมาด้วย "และที่แย่ก็คือ พวกเธอโง่มากพอจนบุกเข้ามาในยานของฉันได้เช่นนี้ เกรงว่าพวกเธอจะไม่ได้กลับไปกันหรอกน่ะ"

          เนคมาดูซัมยิ้มและบอกไปว่า "ท่านแน่ใจมากสิน่ะ ว่าท่านกับท่านเสนาธิการจะชนะพวกเราและรอดกลับไปเป็นวีรบุรุษกันได้นั้น คิดผิดเสียแล้วละ"

          "ต่อให้นายกับพวกรอดมาได้ แต่นายไม่มีทางโต้ตอบฉันที่เหนือกว่านายในแง่ความเร็วและพลังกันไปได้หรอก" บัฟกล่าวโดยเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว วนรอบแฮรี่ที่ถือกริฟสเปียร์ที่ไม่มีหอกไว้ จากนั้นก็พุ่งเข้ามาจากด้านข้าง "หวับบบ แกร้ง" แฮรี่ทำให้บัฟตกใจอย่างไม่น้อยเพราะ.... "สนับมือของนายสร้างคมดาบกันนะหรือ" บัฟอุทานเมื่อเห็นดาบเครย์มอลของตนปะทะกับคมดาบยาวแบบเครย์มอลของแฮรี่อย่างจังๆ

          "คิดว่าพวกเราใช้อาวุธเพียงอย่างเดียวนะหรือ นายคิดพลาดไปใหญ่แล้วน่ะ"

          "แต่ฉันก็ยังมีพลังเหนือกว่านายกันอยู่น่ะ" บัฟบอกโดยพยายามโถมแรงจนทำให้แฮรี่เสียหลักลง แต่.... "หวับบบ" แฮรี่สาวเท้าซ้ายและรีบถอยหลังหลบเพื่อกระโจนมา "เคร้งงงง" ฟันใส่บัฟตรงบ่าซ้ายจนมีรอยฟันลึกลง บัฟเห็นเช่นนั้นเลยพุ่งเข้าใส่แฮรี่อย่างรวดเร็ว "ฟึ่บบบ ฉั้วะ" แฮรี่เลยหวดดาบฟันในแนวขวางใส่บัฟจนได้แผลฟันใต้ซี่โครง

          "สกินสูทของนายคงเป็นแบบเดียวกันกับเสื้อร้อยโซ่ของอัศวินละสิน่ะ ถึงได้ฟันไม่ถูกเนื้อของนายได้น่ะ" แฮรี่กล่าว แล้วก็ "หวับบบบ เกร้งงงง หวับบบ เกร้งงงง หวับบบ แกร้งงงง" ใช้กริฟเครย์มอลปัดป้องดาบเครย์มอลของบัฟไปสามทีด้วยกัน

          "เป็นไปไม่ได้น่า นายรับมือกับการโจมตีที่เร็วและแรงของฉันได้ไง ทั้งๆที่นายสาหัสมากกว่านี้ จนไม่น่าใช้การเพิ่มพลังให้เหนือฉันไปได้เลยนิ" บัฟถาม

          "นายคิดผิดไปแล้วละ ว่าเกราะไอรอนวิงค์อีเกิ้ลนั้นเน้นไปที่การตั้งรับกัน ซึ่งนายเองก็น่าจะรู้หลักการต่อสู้และวิธีการชนะมาก่อนแล้วนิ ว่าเกราะนี้มีคุณสมบัติเป็นเช่นไรกันน่ะ" แฮรี่กล่าวแล้วก็ "หมับ เคร้งงงง" กำด้ามดาบหวดฟันใส่บัฟจนถอยผงะไป

          "อย่าบอกน่ะ ว่าเกราะของนาย ใช้หลัก การป้องกันที่ดีที่สุดคือการโจมตี กันอย่างงั้นนะหรือ" บัฟบอก แล้วก็ซัดชิลด์บลัสต์เข้าใส่ "ฮึยยยย" แฮรี่หวดดาบกริฟเครย์มอลในท่าตีลูกเบสบอลเข้า "เปรี้ยงงงง แฟ้วววว ตรูมมมม" ส่งพลังรูปโลห์อัดใส่บัฟไปเต็มๆ "พลังนั้น หรือว่าเกราะของนาย ใช้วิธีดูดซับพลังโจมตีที่ฉันใส่มาที่นาย มาเพิ่มพลังให้นายเองกันเลยสิน่ะ แสดงว่านายจงใจให้ฉันจู่โจมนายก็เพื่อการนี้นะหรือ...."

          "ฉันรู้ว่า การที่นายสวมเกราะหนาเตอะแบบนั้น ถ้าไม่เพราะว่านายมีร่างกายที่อ่อนแอเกินกว่าจะเป็นอัศวิน จากการที่นายแต่งกายเหมือนบาทหลวงในโบสถ์ ซึ่งไม่น่าจะฝึกฝนศาสตร์ด้านอาวุธแบบอัศวินกันได้แน่ๆ ก็ต้องเป็นเพราะ ชุดเกราะเดิมที่นายสวมอยู่ มันแรงเกินอัตราและขีดจำกัดทางร่างกายของนายจะรับได้เองต่างหาก เลยต้องใช้เกราะหนาเพื่อให้เกราะชั้นนอกจำกัดพลังที่เยอะเกินของเกราะตัวจริงของนายให้สมดุลย์กัน" แฮรี่บอก "แต่นายอยู่ในเกราะหนานั้นนานเกินไปหน่อย และรีบใช้เกราะที่นายใส่นี้เพื่อปราบฉันลงอย่างโดยเร็ว ซึ่งนั้นทำให้ร่างกายของนายปรับตัวกับสภาพที่เปลี่ยนไปอย่างเร็วแทบไม่ทัน ทำให้การออกอาวุธของนายในตอนนี้ มีจุดชะงักลงในช่วงโผล่ระยะประชิด จนฉันจับทางได้ทันนี้แหละ" แล้วก็ "หวับๆๆๆๆ" ใช้ฟุตเวิร์คก้าวเท้าหลบการหวดดาบของบัฟที่เข้ามาพร้อมกับ "ฟ้าว ฉั้วะ" กระโจนฟันใส่บัฟจนเกราะหน้าอกเป็นรอยฟันยาว "แฟ้ววววว" บัฟเลยพุ่งหายไปอย่างรวดเร็วและโผล่มาจู่โจมจากด้านข้าง "หวับบบบบ เคร้งงงงง แคร้งงงง" แฮรี่หวดดาบแบบหมุนวนฟันใส่บัฟไปสองทีเต็มๆ

          "นายมองฉันออกแบบนี้ แปลว่านายมีตาอันแหลมคมของนกอินทรีละสินะ" บัฟกล่าว แล้วก็หวดดาบต้านดาบของแฮรี่ที่ฟาดเข้ามา "เกร้ง แกร็กๆๆๆๆ เปรี้ยงงงง" ซึ่งแฮรี่โถมแรงจนฟันดาบเครย์มอลของบัฟจนหักครึ่ง โดยที่ดาบของแฮรี่เองก็หักตามไปด้วย "ว้ากกกก" บัฟเลยรีบดึงเกราะแขนชุดเกราะเดิมเข้ามาชกใส่ "เฮ้ยยยยย" แฮรี่เสยหมัดโต้ตอบใส่จน "เปรี้ยงงงง กร็อบบบบ" ชกทำลายเกราะแขนอันหนาของบัฟไปพร้อมกับกระดูกมือข้างขวาด้วย

          "ลงไปน็อกยาวเสียเถอะ พี่บาทหลวง" แฮรี่เลยกำหมัดทั้งสองข้างที่เปล่งออร่าสีฟ้าขึ้น "เปรี้ยงงงง" อัปเปอร์คัตเสยปลายคางบัฟให้ตัวลอย "เฮ้ย ย้ากๆๆๆๆๆๆๆๆ" จากนั้นก็ระดมต่อยไปอีก 8 หมัดใส่บัฟดัง "ป้ากๆๆๆๆๆๆ" แล้วก็กำหมัดข้างขวาที่อัดพลังเต็มที่ "เปรี้ยงงงง" ชกหมัดตรงใส่บัฟตรงท้องไปเต็มๆด้วยหมัด "อีเกิ้ล ทริปเปิ้ลน็อกเอาท์พันซ์!!!!" จน "เปรี้ยง หวับๆๆๆๆๆ โครมมมม" เกราะซิลเลเจี้ยนอาชาเกราะเหล็กของบัฟ ไบเบิ้ลแตกกระจุยและล้มลงกองกับพื้นไป

          "อือ ฉัน...พลาดแล้วเนี้ย..." บัฟกล่าวก่อนจะน็อกสลบไป แฮรี่หอบเหนื่อยลงพร้อมกับหมัดทั้งสองข้างไร้พลังกันแล้ว

          "....แย่ชะมัด ดันมาดับเบิ้ลน็อกเอาท์ซะได้น่า" จากนั้นก็ทรุดลงกับพื้น เพราะหมดแรงจากการใช้โหมดไฮเปอร์ไดร์ฟกันแล้ว

          "เกรงว่าฉันคงต้องส่งเธอลงหลุมอีกรอบแล้วละ" เวนดี้วิ่งเข้าใส่มาริอย่างรวดเร็ว พร้อมกับจ้วงแทงกงเล็บพลังเข้าใส่ "แฟ้วววว" แต่กงเล็บพลังของเวนดี้แทงถูกร่างเงาของมาริกันไว้ "ฟึ่บๆๆๆๆๆๆๆ" ซึ่งมาริแยกร่างออกเป็นสิบร่างบุกเข้าจู่โจม "ป่วยการเปล่าน่า ทริคซ์การแยกร่างของเธอ ใช้กับฉันไม่ได้ผลหรอก" เวนดี้กล่าว แล้วก็บุกเข้า "ฉั้วะ ฉับ ฉั้วะ ฉั้วะ ฉั้วะ ฉึก ฉั้วะ ฉึก ฉับ ฉึก" จู่โจมใส่ร่างแยกของมาริทั้งสิบร่าง ซึ่งก็สลายไปกันหมด "แฟ้วววววว เปรี้ยงงงง" มาริพุ่งเข้ามาฟาดฝ่ามืออัดใส่ข้างหัวซ้ายของเวนดี้ไปเต็มๆ "ย้า" เวนดี้เลยบุกเข้ามาจ้วงแทงกงเล็บใส่มาริจากข้างหลัง "ฉึกกกก" กงเล็บทะลุหมวกบริซสวอลโลว์ของมาริจากหลังมาข้างหน้าอย่างจังๆ ซึ่งเวนดี้เห็นก็ตกใจมาก เพราะกงเล็บแทงถูกหมวกที่สวมกับหุ่นโชว์เสื้อไว้ "แฟ้วววววว ฉั้วะ" มาริเลยพุ่งมาจากด้านหน้าฟันใส่เวนดี้ไปเต็มๆ

          "แม้เธอจะรวดเร็วและว่องไวดุจเสือตามสมญาแค่ไหน แต่เธอก็ยังพลาดให้กับเคล็ดวิชาจั้กจั่นลอกคราบกันได้อยู่น่า" มาริกล่าว

          "เธอคงจะใช้โหมดเพิ่มพลังในตอนที่ใกล้จะตายกันสิน่ะ แต่แย่หน่อย ที่สภาพของเธอคงสู้อะไรฉันไม่ได้หรอก" เวนดี้เลยบุกเข้าจู่โจมใส่มาริด้วยการกระโจนใส่ "ฉึกกกก" แต่กงเล็บพลังของเวนดี้แทงถูกร่างแยกอีกเช่นเคย "อะไรกันเนี้ย" ครั้นเวนดี้หันมา เธอพบว่ามาริแยกร่างล้อมรอบเธอหลายสิบร่างด้วยกัน

          "ฉันรู้น่ะ ว่าเธอทุ่มพลังของเธอไปครึ่งหนึ่งหรือมากกว่านั้นเพื่อโค่นฉันลง แต่เสียใจด้วย เพราะฉันอยู่ในสภาพนางแอ่นพันเงา ซึ่งสภาพนี้ฉันสามารถเร่งความเร็วถึงขั้นที่แยกร่างได้หลายร่างพร้อมกันจนเธอโต้ตอบไม่ทันหรอก" แล้วก็ "ฟ้าว ฉั้วะ ฟ้าวๆๆๆ ฉั้วะๆๆๆ ฟ้าวว ป้าก ฟ้าวว ป้ากก ฟ้าวๆๆๆ ป้ากกก หวับๆๆๆ แฟ้ว ป้ากก แฟ้ววว หวับ ป้ากๆๆ" ร่างแยกของมาริพุ่งจู่โจมด้วยฟุโรวกะใส่เวนดี้ในดาบแรก ตามด้วยดาบที่สองถึงห้า จากนั้นก็พุ่งเข้าถีบและชกใส่เวนดี้จากด้านข้างและด้านหน้า พุ่งมาชกทีเดียวสี่ทิศพร้อมกัน แม้เวนดี้จะข่วนโต้ตอบกลับใส่ร่างแยกทั้งสามที่บุกเข้ามา แต่ร่างแยกของมาริพุ่งมาฟาดฝ่ามือเข้าหลังเอวของเวนดี้ไปเต็มแรง พร้อมกับอีกร่างโผล่มาตบใส่หน้าเวนดี้ไปเต็มแรงสามทีด้วยกัน แล้วก็ "แฟ้วววว เปรี้ยงงงงง" ร่างแยกทั้งแปดพุ่งเข้ามาใช้จู่โจมด้วยหมัด ดรรชนี ฝ่ามือ และลูกถีบใส่พร้อมกันในท่า "เคล็ดวิชานอกสายตระกูลคาเซคาว่า ร่ายรำแปดอนงค์(คาเซคาว่าเรียวไกชิกิ ยาโอโตเมะโนะไม)" ซึ่งเวนดี้ก็ถูกร่างเงาตรึงกับที่ไว้ "ฟึ่บๆๆๆๆๆ จึก ตรูมมมมม" โดยที่ร่างเงาจ้วงแทงด้วยมีดสั้นระเบิดพร้อมกันจนระเบิดเป่าใส่เวนดี้ แต่เธอรีบกระโดดหนีออกมาได้ทัน

"แฟ้ววว ฉั้วะ" เวนดี้ถูกฟันเข้ากลางหลังอย่างจังๆ โดยมาริที่พุ่งมาอย่างรวดเร็ว

          "นี้เธอ ดักทางฉันไว้เลยหรือเนี้ย" เวนดี้อุทาน

          มาริกล่าว "เคล็ดวิชาก่อนหน้านี้ แค่หลอกให้เธอโดดมาติดกับที่ฉันวางไว้แต่แรกต่างหากละ แน่นอน ว่าแรงระเบิดคงลดทอนพลังของเธอลงไปไม่มาก แต่มากพอที่ทำให้เธอพลาดท่าเสียเองนี้แหละ" แล้วก็พุ่งเข้า "แฟ้วๆๆๆๆๆๆๆ เชร้งๆๆๆๆๆๆ" จู่โจมด้วยความเร็วสูงกลางอากาศแปดทิศฟันใส่เวนดี้ที่ลอยกลางอากาศจนโต้ตอบไม่ทัน "ท่าไม้ตายใหม่ถอดด้าม นางแอ่นฟาดฟันเหินหาวพิฆาต (ซานชินโอกิ ฮิเอ็นเทนคูวเร็ตสึซาน)" จากนั้นร่างแยกทั้งแปดพุ่งเข้ามา "แฟ้ววว ฉั้วะ!!!!" ฟันใส่เวนดี้กลางอากาศพร้อมเพียงกันจนลงมากับพื้นในท่ายืน "ฟึ่บบบ ตึก ตึก" โดยที่มาริโดดลงพื้นในท่าจับดาบฟุโรวกะหันเอาคมลง "ฟึ่บ หวับๆๆๆๆ ครืดดดดด กริ้ก" จากนั้นก็หยิบฟักดาบมาควงเพื่อเสียบดาบเก็บเข้าไปจนคมดาบเข้าฟักกันหมดแล้ว "ฉืบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เปรี้ยงงงง" พยัคฆ์คันศรไทเกอร์ เวนดี้ตัวกระตุก พร้อมกับมีเสียงกรีดตัดของเกราะจนเกราะของเธอแตกกระจุยลง แม้เธอพยายามจะหันหลัง แต่ก็ "ตึก โครมมม" ล้มลงคุกเข่าและลงไปสลบกับพื้นตาม "แฮกๆๆๆ ไม่อยากจะสลบในตอนนี้เลยจริงๆ..." มาริก็หมดแรงในท่าคุกเข่าตาม แม้เธอจะเป็นฝ่ายชนะแล้วก็ตาม

          "เตรียมตัวตายเสีย...." ฮีธกล่าวแล้วก็พุ่งเข้าใส่เพื่อจัดการกับนาเดีย ซึ่งพุ่งเข้ามา "เปรี้ยงงงงง" ชกด้วยกริฟนัคเคิ้ลอัดใส่หน้าฮีธไปเต็มๆ "ย้า" เธอเหยียดขาขวา ซึ่งเกราะส่วนขาจุดประทุพลังขับดัน "ตรุ้งงงงง" ส่งตัวเธอพุ่งกลับมา "หมัดเมขลาล่อแก้วพลังเทอโบ" ชกเข้าหน้าฮีธไปเต็มๆจนหน้ากากบุบพังให้เห็นหน้าฮีธที่บวมแดงอย่างจังๆ "อะไรวะเนี้ย ความเร็วของเธอไม่น่าเร็วเท่าไอ้เหยี่ยวผมยาวนั้นเลยนิหว่า มันเพราะอะไรกัน" ฮีธโวยลั่น โดยที่เขาถูกเล่นงานไปสองทีทั้งๆที่เขาไม่สามารถจู่โจมได้เลย

          "ถ้าคิดว่าฉันทำได้แค่กระโดดสูงอย่างเดียวละก็ นายแพ้ไปครึ่งตัวแล้ว เพราะไพ่ตายของเกราะไรซิ่งพีเจี้ยนนั้น คือการเพิ่มพลังการพุ่งกระโจนหลายทิศทางที่นอกเหนือจากการโดดขึ้นที่สูงกันนี้แหละ" แล้วนาเดียก็พุ่งเข้ามาด้วยกริฟเมซสองอัน "เปรี้ยงงงง แฟ้วๆๆ" หวดฟาดใส่ฮีธจนเกราะแขนซ้ายบุบไปสองรอย แล้วก็พุ่งชิ่งเป็นรูปสายฟ้าฟาด "ป้ากกกก" หวดใส่บ่าสองข้างของฮีธไปเต็มๆ จากนั้นก็ระดมจู่โจมใส่ฮีธไปหลายทีจนเกราะแลนไซท์ของตนบุบไปหลายจุด "ว้ากกกกก" ฮีธโมโหเลยจ้วงแทงทวนเข้าใส่หัวของนาเดีย "ฉึกกกก" แต่ทวนกลับแทงถูกหมวกทะลุ ส่วนตัวนาเดีย เธอปลดหมวกออกและสไลด์ลงผ่านตัวฮีธมาอยู่ข้างหลัง "เปรี้ยงงงง" เพื่อใช้อิมแพคชู้ตอัดเข้ากลางหลังของฮีธจนล้มหน้าคว่ำกับพื้น

          "แสบนักน่ะ ยัยบ้า นี้แน่" ฮีธยั้วะเลยพ่นเพลิงอันร้อนแรงใส่นาเดีย จนเธอรีบโดดถอยหลังลง แต่ก็ลงผิดท่าจนสะดุดล้มเข้า เปิดช่องให้ฮีธกระโจนขึ้นสูงขึ้นมาเพื่อเผด็จศึกใส่นาเดีย

          "พลังในเกราะคงเหลือเพียงแค่ช็อตยาวๆเพียงช็อตเดียวแล้ว ต้องเสี่ยงแล้วละ" เธอคิดในใจแล้วก็ "ย้า หมัดบั้งไฟทะลวงฟ้า" เธอถีบขาซ้ายลงพื้นเพื่อปล่อยพลังส่งเธอขึ้นมายังฮีธ ซึ่งจ้วงทวนใส่ "หวับบบบบ" นาเดียเอี้ยวหัวหลบแล้วก็ "เปรี้ยงงงง" เสยหมัดสวมกริฟนัคเคิ้ลชกเข้าที่ท้องแบบเต็มแรง แล้วก็ "ป้ากกก" ตอกด้วยอิมแพคชู้ตในระยะประชิดจนเกราะส่วนท้องแตก แล้วก็ "เปรี้ยงงงง กึก" โพขึ้นมาหวดสองมือตบเข้าข้างหัวแล้วก็กดขมับทั้งสองให้แน่น แล้วก็ "เปรี้ยงงงง" ตีเข่าเข้าหน้าฮีธ เรย์เดอร์ไปเต็มๆ ในท่า "ทริปเปิ้ลเฟชสแมช" ซึ่งก็แรงพอจนทำให้หมวกของฮีธแตกพร้อมหน้าผาก "หวือออ โครมมมมม" แล้วก็ร่วงกระแทกพื้นทำให้ชุดเกราะท่อนบนแตกกระจายไป

          "เจ็บนะ ยัยบ้า เอ้ย ฉันยัง ฉันยัง...." ฮีธพยายามจะลุกพร้อมกับจับทวนขึ้น แต่ไฟบนหัวไหล่ดับมอดลง ฮีธก็น็อกสลบลงในท่านอนคว่ำตาม ส่วนนาเดียที่ลงพื้นก่อนนั้น ก็ล้มในท่านั่งพับเพียบด้วยความอ่อนแรง

          "โอ้ย แฮกๆๆๆ เหนือยจริงๆ แถมเจ็บขาแบบนี้ แฮกๆๆๆ แต่อย่างน้อย ฉันก็ชนะแล้วละ..."

          ส่วนทางด้านคีธนั้น รีกัลวิ่งเข้ามาเพื่อข่วนเข้าใส่ "แฟ้วววววว เปรี้ยงงงง" คีธเลยพุ่งเข้าถีบด้วยเท้าขวาใส่รีกัลจนล้มลง แต่ก็พลิกตัวกลางอากาศลงมาทรงตัวไปได้ "แรงถีบขนาดนี้ นี้นาย ใช้ส่วนปลายเท้าที่งอถีบฉันเลยน่ะ" รีกัลเห็นรอยครูดบนหน้าอกซ้ายกล่าวขึ้น

          คีธบอก "ถูกแล้วละ วอลเจอร์ทาลอนนี้คือไพ่ตายใบเด็ดที่ใช้บดขยี้ศัตรูด้วยปลายเท้าทั้งสองข้างให้แหลกไปข้างหนึ่งกันน่ะ" แล้วก็ "แฟ้วววว หมับบบ หวับบบบ" ยิงเลเซอร์วิปเข้ามัดตัวรีกัลเพื่อดึงเข้ามา แม้รีกัลจะรีบบล็อกด้วยกงเล็บน้ำแข็ง "เปรี้ยงงงงง" แต่เท้าของคีธไวกว่าจนถีบรีกัลปลิว แล้วก็ "หมับบบ หวับบบบ เปรี้ยงงงง หวับ เปรี้ยงงง หวับ เปรี้ยงงง" ดึงตัวกลับมาถีบให้กระเด็นแล้วทำซ้ำแบบนี้อีก 2 ทีด้วยกัน รีกัลยั้วะเลยพุ่งเข้ามาเพื่อข่วนใส่คีธ "วาย่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ยัยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ซึ่งทหารตาโตข้างขวาสวนกลับด้วยการรั่วถีบใส่หมาป่าเล็บน้ำแข็งไปหลายที ด้วยขาซ้ายและขาขวาข้างละ 48 ทีด้วยกัน "ฟึ่บบบ ตรึงงงง" รีกัลตัวลอยค้างกลางอากาศโดยที่คีธกระทืบพื้นด้วยเท้าทั้งสองข้าง "ฮา........" พร้อมกับสูดหายใจเพื่อปิดท้ายด้วย "ปรูซต้า!!!!" การถีบด้วยเท้าซ้ายเข้า "เปรี้ยงง เปรี้ยงงง" ใส่ท้องของรีกัล และหันหลังมาสบัดเท้าขวาเสยขึ้นปลายคางซ้ำจนตัวปลิวขึ้น ในท่าไม้ตาย "วอลเจอร์แรมเพจคิก!!!!" รีกัล วูลฟ์ถูกถีบปลิวขึ้นฟ้าและร่วงลงมา "โครมมม" กระแทกกับพื้นจนเกราะท่อนบนและหมวกแตกไปในทันที

          "กรรรรรร.....เอ้.....เง้ง" แม้รีกัลพยายามฮึดสู้ แต่ก็ต้องสยบให้กับอาการบาดเจ็บที่ได้รับจนลงไปนอนหมอบกับพื้น

          "สมควรแล้ว ไอ้มนุษย์หมาข้างถนน....เออ....ให้ตายสิน่า...." คีธกล่าวก่อนที่ตัวเองจะลงไปนอนด้วยความหมดแรงด้วย

          "สงสัยว่าโอกาสหนที่สองของพวกเธอจะไม่มีแล้วน่ะ" วินเซนท์กล่าว แล้วบุกไปพร้อมกับฟรีเซียด้วยสภาพชาร์จพลังเต็มเหนี่ยว "ธันเดอร์ฟลัช" บารอนบาลานซ์เปิดนำด้วยพลังสายฟ้าฟาดที่จู่โจมลงมาพร้อมกับ "เบิร์นเนอร์เวฟ" คลืนอัคคีคู่ตรงมายังนิคและรีฟ

          "ดีสชาร์จ ครอสเซโร่โหมด" ทั้งคู่เลยพุ่งหลบออกด้านข้างจน "เปรี้ยงๆๆๆๆๆ ตรูมมมม" สายฟ้าฟาดลงพร้อมกับคลื่นอัคคีคู่จนระเบิดอย่างจังๆ โดยที่นิคและรีฟพุ่งมาด้านข้างวินเซนท์และฟรีเซีย "ทุนดร้าเซเบอร์ บริซซาร์ดแอทแทค" นิคหวดดาบน้ำแข็งที่อัดพลังเต็มเหนี่ยวใส่วินเซนท์ "ป้ากกกก" ซึ่งรีบใช้ดาบมังกรสายฟ้าครามป้องกันไว้ ส่วนฟรีเซียนั้น "ไลท์นิ่งซอร์ด อีเลคทริคช็อค!!!!" เจอรีฟจ้วงแทงดาบพลังสายฟ้าเข้า "แกร้งงงง" เธอรีบใช้ดาบวิหคเพลิงแดงต้านรับไว้เช่นกัน "พลังแบบนี้ เหมือนกับทวินเอ็กซ์เทนด์เกียร์ที่ไวลิคม่าติดตั้งไว้ในอีวิลกูลาร์กันนิน่า พวกเธอไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวกันแล้วนิ" วินเซนท์กล่าว

          นิคบอก "คิดว่าอดีตมนุษย์ติดตั้งแขนของครีซีแทนและเราซ์อะตอมมิค จะใช้ไม้ตายลับที่ดัดแปลงจากฟั่นเฟืองเสริมพลังคู่กันไม่ได้เลยหรือ คิดผิดแล้วละ"

          "พวกเรายอมใช้พลังนี้เพื่อสู้กับพวกท่านให้ชนะ ก็ถือว่าเกินพอแล้วละคะ" รีฟกล่าว แล้วก็พุ่งเข้าใส่ดุจสายฟ้าฟาด ฟรีเซียเลยพุ่งเข้าจู่โจมใส่ด้วยปีกนกเพลิงอย่างรวดเร็ว ในขณะที่นิค "หวับ เปรี้ยงๆๆๆๆๆๆๆ" ฟาดดาบพลังน้ำแข็งโต้ตอบดาบพลังสายฟ้าของวินเซนท์อย่างต่อเนื่อง "บาลานซ์กิก้าดราก้อนเบรค" วินเซนท์จำต้องใช้ท่าไม้ตายพร้อมกันกับ "โคลานซ์ฟินิกซ์ปีคบัสเตอร์" ฟรีเซียเพื่อจัดการกับนิคและรีฟเข้า "เคร้งๆ" แม้ทั้งคู่จะใช้ดาบต้านไว้ แต่ "เปรี้ยงงง" ก็แตกกระจุยจนคมดาบเหลือเพียงครึ่งเดียว

          "ยังหรอกนะคะ" รีฟฮึดสู้เช่นเดียวกับนิคที่อัดพลังจน "ซูมมมมม" ดาบที่เหลือคมเพียงครึ่งเดียวสร้างออร่าพลังเราซ์อะตอมมิคอันทรงพลังขึ้นมา "ป้าก ป้าก" หวดฟาดใส่ฟรีเซียให้ชะงัก เช่นเดียวกับที่นิคหยุดวินเซนท์เอาไว้ "ท่าไม้ตายดาบตัวอักษร อัลฟ่าสตาร์เบรค" นิคตวัดดาบเสยขึ้นเป็นรูปตัวเอ แต่ไม่ขีดเส้นที่สามปิดท้ายแล้วก็ฟันให้เป็นรูปดาวห้าแฉกใส่วินเซนท์ "วิคตอรี่สตาร์เบรค" รีฟตวัดดาบเป็นรูปตัววีและฟันต่อเพื่อสร้างดาวห้าแฉกหัวคว่ำใส่ฟรีเซียเข้า "ฉืบๆๆๆๆ เปรี้ยงงงงงง" ซึ่งทั้งคู่ถูกฟันห้าทีพร้อมกันจนเกราะระเบิดตรงหน้าอกอย่างจังๆ

          "พี่ชาย/พี่ครับ" ทั้งนาตาเช่และมิวนิสร้องลั่นขึ้น แล้วรีบวิ่งไปช่วยวินเซนท์และฟรีเซียโดยเร็ว ส่วนนิคและรีฟลงพื้นด้วยสภาพอ่อนแรงจากการใช้พลังไปมากแล้ว

          "พี่ไม่เป็นไรกันหรอกน่ะ มิวนิส เคราะห์ดีที่พี่เสริมเกราะหนาเอาไว้ เลยทำให้แค่รู้สึกเจ็บตรงซี่โครงเลยน่ะ" ฟรีเซียบอก

          วินเซนท์กล่าว "แต่ดูเหมือนว่าพวกเธอใช้เพลงดาบเขียนตัวอักษรที่พวกเราชำนาญ แต่ประยุกต์เพลงดาบกันเองละสิ"

          "หัวหน้าแคร์เรี่ยนสอนเทคนิคที่รู้มาจากพวกคุณให้กับพวกเรา แม้เราจะไม่ได้ใช้มันเลยก็ตามน่ะ" นิคบอก

          รีฟกล่าว "อย่างน้อย พวกคุณก็บีบให้เราต้องใช้มันจนได้นะครับ"

          "แต่เกรงว่าพวกนายคงไม่มีแรงหนีไปไหนได้หรอกน่ะ" นาตาเช่บอก เพราะเหล่าอัศวินตระกูลบาลานซ์และโคลานซ์ล้อมเอาไว้ นิคและรีฟเลยต้องยืนนิ่งๆ เพราะไม่อยู่ในสภาพที่สู้ต่อได้แล้ว

          ในเวลาเดียวกันกับ "โว้วววววว" จาฟฟาร์ลบุกเข้าใส่พวกน็อกกี้ "เกซตัลท์อาร์มเมอร์ ไฮเปอร์บูสต์อัพ" ซึ่งเปิดระบบเพิ่มพลังขึ้นมา "หวับบบบ กร้องงงง" จาฟฟาร์ลหวดดาบใหญ่ฟันใส่แด็กซ์ ซึ่งใช้ฝ่ามือประกบคมดาบเอาไว้ และหนีบดาบไว้แน่นๆจนจาฟฟาร์ลดึงดาบไม่ออก "อ้านนนนนนนน" น็อกกี้พุ่งกระโจนขึ้นมา "ไฮเปอร์เทอโบฟิสท์" ชกด้วยหมัดซ้ายเข้า "เปรี้ยงงงง" ตะบันหน้าจาฟฟาร์ลเข้าที่แก้มซ้าย "แกร็กๆๆๆๆ เปรี้ยงงง" แด็กซ์โถมแรงบีบและหักปลายดาบลง "แชดๆๆๆ" แจ็สวิ่งมาข้างหลังระดมยิงเลเซอร์โซนิคบีมปะทะเข้ากลางหลังจาฟฟาร์ลไปหลายที จนจาฟฟาร์ลยิงมิไซล์จากปลอกแขนซ้ายใส่ "ตึกๆๆๆๆๆๆ ตูมๆๆๆๆๆๆ" แจ็สวิ่งเร็วมากจนมิไซล์พุ่งถล่มบ้านช่องใกล้ๆจนระเบิดไป "ฟ้าวววว ป้ากก ป้ากกก ป้ากกกก ป้ากกกก" แด็กซ์กระโดดเข้าต่อยเตะถีบใส่จาฟฟาร์ลไป 5 ที จาฟฟาร์ลเลยหวดดาบฟันใส่แด็กซ์ "ไฮเปอร์อิมแพคดริลบลัสต์" แด็กซ์โต้ตอบด้วยการใช้เฮฟวี่ดริลอาร์ม "จึก ป้ากกก" ปะทะกับคมดาบและเป่าพลังคลื่นทำให้ดาบร้าวอย่างจังๆ "แฟ้วววววว หวับๆๆๆๆๆๆ หมับบบ เกร้ง" แจ็สยิงชาร์แครมคัตเตอร์พุ่งเข้ามัดแขนซ้ายของจาฟฟาร์ลพร้อมกับดึงตัวขึ้นมาจับตรงแขนซ้าย "เจอนี้หน่อยเป็นไง โวลเทจโคเลเดอร์" แจ็สเปิดแบ็คแพ็คด้านหลังออกเพื่อปล่อยกระแสไฟฟ้าออกจากตัวช็อตใส่จาฟฟาร์ลอย่างจังๆ "ฟ้าวววว เปรี้ยงงงงง" แด็กซ์พุ่งถีบขาคู่อัดใส่แผงหน้าอกจนพัง แล้วก็เข้ามาล็อกคอจาฟฟาร์ลไว้

          "เฮ้ย น็อกกี้ ลงมือเลย" แด็กซ์และแจ็สกล่าวขึ้น

          "เข้าใจแล้ว ไนโตรแอ็กซ์ ฟูลทรอสเซิ่ลโทมาฮอค" น็อกกี้บิดคันเร่งด้ามขวานขึ้นจนคมขวานร้อนแล้วก็ "อ้านนนนน แฟ้ววววว หวับๆๆๆๆๆๆๆ ป้ากกกก" ซัดเข้าปะทะใส่หลังแขนขวาของจาฟฟาร์ลจนเกราะไฟลุกทำให้ต้องปล่อยดาบลง "ฮา...." น็อกกี้เลยสะสมพลังขึ้นจนเกราะเรืองแสงสีแดงส้มขึ้นมา "โท้ววววว" แล้วกระโจนขึ้นสูงมาตรงหน้าจาฟฟาร์ล แจ็สและแด็กซ์พยักหน้าแล้วก็ "ฟึ่บบบ ฟ้าวววว" รีบกระโดดออกจากตัวของจาฟฟาร์ลมา "ลงไปซะ องค์ชายจาฟฟาร์ล ไฮเปอร์ ฮีท บีมมมมมมมมมมมมม" เพื่อสาดลำแสงคลื่นความร้อนสีแดงก่ากำลังสูงขนาดใหญ่ออกจากหน้าอกใส่จาฟฟาร์ลอย่างจังๆจน "ตรูมมมมมม" ตัวจาฟฟาร์ลระเบิดไปอย่างจังๆ "ฟ้าวววว ตึก ตึก ตรึงงง" พวกน็อกกี้โดดลงพื้น โดยที่แด็กซ์ลงพื้นเต็มแรง ส่วนจาฟฟาร์ลนั้น

          "แกร่งสมชื่อเลยวะ ขนาดลำแสงความร้อนระดับไฮเปอร์ยังพิชิตไม่ลงกันน่ะ" แด็กซ์บอก เพราะเห็นจาฟฟาร์ลคุกเข่าในสภาพที่เกราะลำตัวและหมวกพังไปหมด

          "ดูท่าว่าพวกเธอคงจะทุ่มสุดตัวกันไม่น้อยในการล้มฉันให้ได้กันน่ะ" จาฟฟาร์ลบอก แม้จะบาดเจ็บ แต่ก็ยังลุกขึ้นได้อยู่ โดยที่แจ็สมีไฟฟ้าช็อตตามตัว แด็กซ์ขยับตัวไม่ได้ ส่วนน็อกกี้ "ฟู้ววววววววววววววววววว" เกราะปล่อยไอร้อนทั่วตัวอย่างต่อเนื่องจนไม่อยู่ในสภาพขยับตัวได้เลย "แต่เกรงว่าพวกเธอมาได้เพียงเท่านี้แหละ" จาฟฟาร์ลกล่าว เพราะ "ตึกๆๆๆ" อับดุลลอยด์ โมฮัมมัค คมกริช และกฤษณาที่บาดเจ็บสาหัสมาสมทบพอดี

          น็อกกี้บอก "ไม่แปลกใจแล้วละ ว่าองค์ชายเลือกเหล่าองครักษ์ได้ตรงสเปคกัน ในเรื่องความทรหดทนทายาทกันเลยน่ะ" แม้จะเห็นไนโตรแอ็กซ์ปักคาพื้น แต่ก็ไม่สามารถขยับตัวเพื่อไปหยิบมาได้เลย

          "อีกเดียว เจ้าพี่ดูแรนซินก็คงจะยึดเมืองแห่งการค้นคว้ากันได้แล้วละ" จาฟฟาร์ลบอก

          แต่ทว่า.... "พวกเจ้าทั้งห้าต่อต้านข้าได้เพียงเท่านี้แหละ เตรียมตัวตายได้" ดูแรนซินบุกเข้ามาด้วยดาบโค้งทั้งสองเล่มที่อัดพลังมหาศาลขึ้นมา

          "เปรี้ยงงงงงงง" ดาบทั้งสองปะทะกับพวกวูเซียทกัน เพียงแต่... "พวกมันทำอะไรกันอีกละเนี้ย" ธาลเดนอุทานขึ้น เมื่อเห็นโรซารี่ใช้ตะบองสองหัวสีฟ้าปะทะกับดาบโค้งข้างซ้ายพร้อมกับขวานติดคมหินผาของช็อปเปอร์ ข้างขวาเจอกับง้าวคมสีแดงเข้มของรอมมิชและดาบโค้งคมสีเขียวใหญ่ของแรมเบจ โดยที่บาร์ทใช้กระบี่เหล็กนิลยาวสองเล่มต้านเสริมไว้อีกที

          "ยังจะดื้อด้านต่อไปกันอีกหรือ ต่อให้พวกแกเปลี่ยนอาวุธมาเพื่อพิชิตฉันไปได้น่ะ" ดูแรนซินปัดพวกวูเซียทกระเด็นไป พร้อมกับจู่โจมด้วย "ทาแรนทูรั่มฟอสเวบ" การยิงใยแมงมุมพลังเข้าใส่ "เพลงง้าวอัคนี กวนอูพิชิตขุนพลก่อนสุราเย็น" รอมมิชหวดง้าวเพลิงที่ลุกโชนฟันใส่ใยแมงมุมขาดจนมอดไหม้ไป ส่วนอีกอันก็.... "ขวานพสุธาไร้เทียมทาน สุริยันจันทราพิชิตเบญจบรรพต" โดนช็อปเปอร์หวดขวานผ่าใยแมงมุมขาดจน "แฟ้วววว แฟ้วววว ป้ากกก พรึบบบบ ป้ากก เปรี้ยงงง" คลื่นคมง้าวพุ่งปะทะกับแขนขวาจนไฟครอกแขนอย่างรุนแรง ส่วนแขนซ้ายแตกกระจุยเพราะปะทะกับคลื่นคมขวานที่ช็อปเปอร์ฟาดเข้ามา "หนอยย นิพวกแก ใช้พลังต่างไปจากเดิมกันนิ คงคิดจะใช้พิชิตฉันเลยสิน่ะ"

          "พวกเราเปลี่ยนธาตุที่ก่อเกิดธาตุดั่งเดิมของพวกเราไว้ ซึ่งทำให้เราต้องใช้พลังในตัวมากกว่าเดิมเป็นสองเท่าจนส่งผลเสียต่อพวกเรากันไปเลยก็ตาม แค่นี้ก็เกินพอแล้วละ" รอมมิชบอก ดูแรนซินกระโจนเข้ามาเพื่อหวดดาบเข้าใส่ "เพลงตะบองวารี ตะบองสยบมหาวาตภัย" โรซารี่กระทุ้งตะบองกลมอัดใส่ดาบโค้งในมือซ้ายของดูแรนซินไปสามทีจน "ป้ากกกก เปรี้ยงงง" ดาบโค้งหักกระจุยไป ในจังหวะเดียวกันกับ "เพลงดาบเขียวขจี คมดาบคู่สู้สิบทิศ" แรมเบจฟาดดาบที่อัดพลังไม้หวดใส่จนเกิดคลื่นคมดาบเข้า "หวับบบ เปรี้ยงงงง" ผ่าดาบโค้งในมือขวาขาดกระจุยตาม ดูแรนซินเลยเตรียมยิงลำแสงจากส่วนหมัดทั้งสองข้าง "เพลงกระบี่เหล็กไหล พลังกระบี่ผีเสื้อดาวตกคู่" บาร์ทจ้วงแทงกระบี่ที่อัดพลังเต็มแรงเข้าใส่ "แฟ้วววววว ป้ากก ป้ากกก" แทงใส่ส่วนเกราะหน้าอกของดูแรนซินให้พัง "จังหวะนี้แหละ บุกเข้าไปเลย" บาร์ทกล่าวแล้วทั้งห้าก็เปลี่ยนเป็นพลังธาตุเดิม พร้อมกับบุกเข้าใส่ "ค่ายกลเบญจธาตุ จู่โจมดาวห้าทิศ" โดยพวกบาร์ทล้อมตัวดูแรนซินซึ่งชะงักลงจากแรงปะทะของเพลงกระบี่ของบาร์ท "ย้า" โรซารี่พุ่งเข้าจู่โจมใส่กลางหลังดูแรนซินด้วยตะบองธาตุไม้ โดยมาในจังหวะที่ "ย้า" รอมมิชพุ่งเข้าหวดง้าวพลังธาตุดินฟันใส่ท้องของดูแรนซินตรงมาแทนที่ "ฟ้าววว เชร้งงงง" บาร์ทที่พุ่งแทงกระบี่คู่พลังน้ำเสยสีข้างขวา "ฮึยยย" แรมเบจวิ่งมาฟันดาบใส่ดูแรนซินจนไฟครอกตรงหน้าอก "เฮ้ยยยย" ช็อปเปอร์กระโดดฟันขวานธาตุเหล็กเสยใส่ดูแรนซิน โดยทั้งห้าวิ่งสลับไปมาเป็นรูปดาวห้าทิศอย่างรวดเร็ว "แฟ้วๆๆๆๆ ป้าก เชร้งงง ฉั้วะ ฉับ กร้องง ฟ้าวๆๆๆๆ ป้ากๆๆๆๆ" แล้วก็จู่โจมต่อเนื่องไปอีก 2 รอบพร้อมกับ "ฟ้าววว กร้องงงง ฉึกกกก ฉั้วะ ฉับบบ เฉาะ" บุกฟาดอาวุธปะทะใส่ดูแรนซินพร้อมกันจน "แวบบบบ เปรี้ยงงงง" เป่าระเบิดใส่ดูแรนซินพร้อมกับส่งพวกบาร์ทกระเด็นออกไปด้วย

          "ไอ้ห้าตัวนั้นมันใช้กระบวนท่าอะไรกันเนี้ย กูดูแทบไม่ทันเลย ว่าพวกมันเล่นงานท่านดูแรนซินกันยังไงน่ะ" ดอสเซอร์บอก

          ซามูเอลกล่าว "สงสัยว่าไอ้องค์ชายรองคงจะไม่รอดกันละสิ"

          "เออ เกรงว่า คงไม่ใช่หรอกมั่ง" แรมเบจพูดแบบไม่ตลก เพราะ....

          "ไม่เลวเลยนะ ที่พวกเจ้าทั้งห้าพยายามทุ่มสุดกำลังในการจู่โจมฉันให้ล้มกัน แต่ความพยายามของพวกเจ้านั้นสูญเปล่าเสียแล้ว" ดูแรนซินกล่าวโดยตอนนี้ก้าวเดินออกมาในสภาพท่อนบนเปลือยเกือบหมดและหน้ากากแตก แต่ส่วนหมวกเกราะยังคงอยู่ "ตอนนี้ พวกเจ้าถึงคราวที่ต้องจบเห่กันแล้วละ"

          "พวกคุณรีบกลับไปปกป้องเวลแซนดร้าโดยเร็วเถอะ" ช็อปเปอร์บอก

          เบททริคซ์กล่าว "ไม่....พวกเราจะไม่ทิ้งพวกนายกันหรอก เพราะพวกเราจะสู้จนวินาทีสุดท้ายกันนี้แหละ"

          "พวกนายนิมัน...." แรมเบจกล่าวอย่างเซ็งๆ

          บาร์ทกล่าว "....แต่อย่างน้อย พวกเราก็ทำอย่างเต็มที่แล้วละ" แล้วก็คิดขึ้นมา "ที่เหลือฝากด้วยนะ สหายไทรเวเซอร์"

          "กร้องงงงงง เกร้งงงงง กร้องงงง กร้องงงง" เฟรดหวดดาบสู้กับสไปค์กันอย่างดุเดือด เพราะทั้งคู่ปลดลิมิตเตอร์ใส่พลังกันอย่างเต็มที่ "เคร้งงงงงงง แกร็กๆๆๆๆๆ" ดาบทั้งสองปะทะกันอย่างต่อเนื่องจนเป่าทั้งเฟรดและสไปค์กระเด็น "เฮ้ยยยยย" สไปค์บุกเข้าหวดดาบฟันใส่เฟรด "หวับบบบ แคร้งงงง" เฟรดหลบออกด้านข้างพร้อมกับฟันใส่หน้าอกสไปค์ไปทีหนึ่งจนเกราะหน้าอกมีรอยฟัน "แอคเซลเวสท์ ฟอลคอนเบรค" จากนั้นก็หันหลังแล้วพุ่งเข้าแทงเข่าปะทะใส่กลางหน้าอกของสไปค์ไปเต็มๆ "เปรี้ยงงงง" จนสไปค์ต้องต่อยเฟรดให้ล้ม "ครืดดดดด" แต่เฟรดก็รีบกางขายันพื้นเพื่อไม่ให้ล้มลง "แคร้งงงง เคร้งงงง เคร้งงง แคร้งงงง" จากนั้นก็ใช้ดาบปัดรับการฟาดฟันและทิ้มแทงของสไปค์ไปหลายทีด้วยกัน "นายนิมัน.....ยังไม่ยอมแพ้กันเลยละสิ ทั้งๆที่นายอ่อนหัดกว่าฉันเลยน่ะ" สไปค์กล่าว

          เฟรดบอก "นายเก่งกว่าฉันอยู่มากเลยนะ สไปค์ เพียงแต่นายใช้อารมณ์ให้อยู่เหนือสติของนายเอง จนทำให้สมาธิของนายถูกโมหะและโทสะก่อกวนจนฉันจับทางได้นี้แหละ" แล้วก็ "เชร้งงง เชร้งงง" ฟันสะพายแล่งไปสองที "ปึกกกก" สไปค์เลยถีบเฟรดให้กระเด็นไป

          "นายพูดถูกน่ะ เฟรด เพราะว่าฉันโกรธที่นายไม่ยอมจำนนกันเสียที ทั้งๆที่นายควรจะล้มไปแล้วแท้ๆกันน่ะ" สไปค์บอก "แต่เพื่อไม่ให้มีอุปสรรค์อย่างนายเข้ามาขวางทางฉันกับพอลลีนและออสเทรย์กัน ฉันจำต้องจัดการกับนายขั้นเด็ดขาดกันนี้แหละ" แล้วก็จับดาบด้วยสองมือพร้อมกับ "แวบบบบ" อัดพลังขึ้นที่คมดาบจนเรืองแสงขึ้นมา

          เฟรดฉาบพลังขึ้นที่กริฟซอร์ดจนเรืองแสงตาม "ฉันยอมให้นายไปทำร้ายผู้อื่นในกองรบที่ 11 เพียงเพื่อช่วยคนสองคนกลับมากันไม่ได้หรอก สไปค์.... เพราะฉันจะหยุดนายตรงนี้เองแหละ!!!"

          "ถ้าหยุดฉันได้ ก็ลองดูสิ เทรฮอร์นสแทรชชชชช" สไปค์บุกเข้าใส่เฟรดในท่าจับดาบในแนวขวาง

          ส่วนเฟรดเองก็ "แอคเซลเวสท์ฟูลชาร์จ" พุ่งเข้าใส่สไปค์แบบเต็มกำลังเพื่อใช้ท่า "เพลงดาบเหยี่ยวดินระเบิดกัมปนาท ฟอลคอนไดนาไมท์แคลช!!!!" หวดดาบที่อัดพลังเต็มที่ฟาดใส่ดาบของสไปค์ที่ฟาดเข้ามา "กร้องงงงงงงง เปรี้ยงงงงง" ทันทีที่ดาบทั้งสองฝ่ายปะทะกัน การระเบิดพลังจึงเกิดขึ้น "ฮึยยยยยยย" "ว้ากกกกกกก" ทั้งสไปค์และเฟรดต่างโถมแรงปะดาบใส่กันอย่างหนักหน่วงจนทำให้เกราะของทั้งคู่เสียหายเป็นบางจุด "เฮ้ยยย" "ย้ากกกกก" ทั้งคู่จำต้องผลักดาบออกจากกันโดยเร็ว จนทำให้เกราะของทั้งคู่เกิดควันไหม้ขึ้นมา "ฟ้าววว" "ฟ้าววว" เฟรดและสไปค์เลยกระโจนเข้าใส่พร้อมกับ "ย้ากกกก" "โว้วววว" หวดดาบใส่กัน "แคร้งงงงง" ซึ่งทั้งคู่หันหลังให้ "ฉืบบบบ เป๊าะ กร้องๆ" เฟรดถูกสไปค์ผ่าหมวกขาดเป็นสองซีกลง "ฉืบบบบ กรี้งๆๆ" ส่วนสไปค์ถูกเฟรดผ่าส่วนเขาบนหมวกด้านบนขาดทั้งสามเขา "เฮ้ยยยย" "ว้ากกกก" ทั้งคู่จึงหันกลับมาหวดดาบใส่ "เปรี้ยงงงงง" โดยดาบของทั้งคู่ปะทะกันแบบเต็มแรง แต่.... "หนอยแน่ะ" สไปค์ยั้วะเพราะดาบของตนถูกกริฟซอร์ดของเฟรดผ่าเข้าไปลึกแต่ไม่ถึงกับขาด "เปรี้ยงงงง" ตนจึงต่อยเฟรดเข้าที่หน้าจนกระเด็นกระดอนลงกับพื้นไป แล้วก็ทิ้งดาบยาวของตนที่ถูกกริฟซอร์ดปักไว้ลงพื้น จากนั้นก็บุกเข้ามา "ป้ากๆๆๆ" ต่อยใส่เฟรดไปสามทีก่อนจะถีบเข้าที่อกขวา "ย้ากก" เฟรดใช้แขนขวาล็อกเท้าของสไปค์พร้อมกับ "เปรี้ยงงงง" แทงศอกซ้ายลงหัวเข่าซ้ายของสไปค์ไปเต็มแรงจนทำให้สไปค์เจ็บมาก "หมับ" เฟรดจึงรีบคว้าจับเขาตรงหูสองข้างมา "ป้ากๆๆๆๆๆ" ตีเข่าใส่หน้ากากของสไปค์แบบไม่ยั้งจน "เปรี้ยงงง" เข่าเสยหน้ากากของสไปค์บุบหลุดออกจากหน้าไปเต็มๆ แล้วก็ "ป้ากกก" แทงศอกซ้ายเข้าที่หน้าสไปค์ซ้ำอีกที "เปรี้ยงงงง" สไปค์เลยต่อยท้องของเฟรดให้จุก แล้วก็ "เปรี้ยงง เปรี้ยงงง" ต่อยใส่เฟรดเข้าที่หน้าไปสองที "พรวด" จนทำให้เฟรดกระอักเลือดขึ้นมา แต่ฟันไม่หลุดจากปาก เพราะตนใส่ฟันปลอมครอบฟันไว้ทั้งบนล่างกันแล้ว

          "หมัดนายหนักเอาเรื่องเลยน่ะ สไปค์ ไม่แปลกใจแล้ว ว่าทำไมนายถึงมั่นใจในชัยชนะของนายกันนะ" เฟรดกล่าว

          "นายมันร้ายพอกันละน่า เฟรด นายทำให้ฉันใช้ดาบไม่ได้ก็เพื่อใช้หมัดมวยที่นายถนัดจนทำให้ฉันเจ็บแปล็บตรงเข่าซ้ายกันเลยน่ะ" สไปค์บอก

          เฟรดกล่าว "ฉันแค่ต้องการให้เรา ตัดสินกันเยี่ยงลูกผู้ชายเท่านั้นเองแหละ" แล้วก็ตั้งท่าการ์ดขึ้น "เพราะสภาพของฉันและนาย ต่างมีพลังเพียงแค่เสี้ยวเดียวกับเกราะที่พังเสียหายไปมากเลยน่ะ"

          "นายพูดถูกน่ะ เพราะมีแค่หนึ่งการโจมตีเท่านั้นที่จะตัดสินแพ้ชนะให้ได้กันน่ะ" สไปค์กล่าว "และฉันมั่นใจมากว่า ฉันจะชนะนายลงในคราวนี้ให้ได้น่ะ"

           เฟรดยิ้ม "งั้นมาตัดสินแพ้ชนะกันได้เลย สไปค์" โดยทั้งสองกำหมัดขึ้น สายตาของทั้งสองนั้นจดจ้องใส่กัน และต่างฝ่ายต่างไม่ขยับกันเลย แม้พลังงานในเกราะลดน้อยลงไปเลยก็ตาม "ฟึ่บบบบบ" ทั้งคู่ตัดสินใจพุ่งเข้าใส่อย่างพร้อมเพียงกัน "เฮ้ยยยยย" สไปค์เสยหมัดขวาเข้าใส่ในจังหวะที่.... "ย้ากกกก" เฟรดเสยหมัดขวาตามจน "เปรี้ยงงงงงง" เสียงหมัดปะทะใส่กันอย่างจังๆ

          "หึ นายไวกว่าที่ฉันคิดไว้เลยน่ะ ถึงได้หลบหมัดของฉันและชกสวนไปได้น่ะ" สไปค์บอก โดยที่เขาจุกตรงท้องเพียงเล็กน้อย จากหมัดที่เฟรดต่อยเข้าใส่ "แต่หมัดนายไม่แรงพอที่จะล้มฉันลงได้หรอกน่ะ"

          เฟรดยิ้มและบอกไปว่า "ฉันรู้อยู่แล้ว ว่าหมัดเพียวๆนี้อาจจะไม่แรงจนน็อกนายลงได้ เว้นเสียแต่ ต้องใช้หมัดดินระเบิดเท่านั้นแหละ"

          "นายบ้าไปแล้วหรือ หมัดดินระเบิดที่นายใช้นั้นมันแรงมาก และนายเองก็ไม่มีหมวกไว้ป้องกันหัวของนายด้วย ไม้ตายของนายจะฆ่านายได้น่ะ" สไปค์กล่าว

          เฟรดบอก "ใครบอกละ ว่าฉันจะต่อยให้ระเบิดแบบนั้นกันเล่า" โดยที่แผงพลังรูปวงรียาวรอบแขนขวาทั้งสี่แผงเรืองแสงขึ้น "ในเมื่อนายต่อยฉันจนเกราะด้านซ้ายทะลุไปได้ มีหรือที่ฉันจะไม่ทำแบบนั้นบ้างน่ะ"

          "ว่ายังไงน่ะ" สไปค์กล่าว แล้วก็รีบขยับหมัดขวาเพื่อต่อยใส่เฟรด แต่....

          "สายไปแล้วละ สไปค์ หมัดดินระเบิดระยะประชิด..." เฟรดยันหมัดขวาเข้า "ป้ากก" ตอกพลังอัดใส่สไปค์จนกระตุก "ป้าก ป้าก" แล้วก็ตอกใส่อีกสองทีจนเกราะด้านหลังปริแตก "ไดนาไมท์อินเจคเตอร์พันซ์!!!!" แล้วหมัดขวาก็เรืองแสงสีฟ้าขึ้น "แวบบบบ เปรี้ยงงงงง" แล้วปล่อยพลังเสยอัดตรงเกราะช่วงท้องและหน้าอกส่วนล่างจนแตกกระจุย ส่งสไปค์ แคลชปลิวกระเด็นลงไปกองกับพื้นอย่างจังๆ โดยที่เฟรดเหยียดหมัดขวาที่ควันขึ้นมา แม้จะต้องล้มเข่าทรุดด้วยความอ่อนแรงในการต่อสู้กันก็ตาม

          "ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าในเวลาอันสั้น นายจะเลียนแบบไม้ตายของฉันมาใช้พิชิตฉันเสียได้น่ะ" สไปค์กล่าว โดยที่ตนลุกขึ้นแม้เลือดจะกลบปากกัน

          เฟรดบอก "แค่เลียนแบบหมัดแมกนั่มฟิสท์ของคุณพีวิลเท่านั้นเองแหละ อีกอย่าง พลังที่อยู่ในปลอกแขนนี้คือพลังสำรองที่มีน้อยกว่าพลังในชุดเกราะในตอนนี้ มันไม่แรงพอที่จะฆ่านายได้ แต่ทำให้นายสาหัสจนสู้ต่อไม่ได้ ก็เกินพอแล้วละน่า"

          "บ้าชะมัด....ไม่คิดเลยว่าไอ้พวกเด็กเวรนั้น...." วอลเลนซ์สบถเมื่อเขาเห็นเฟรดและพวกโต้ตอบพวกอัศวินกางเขนขาวและพวกจาฟฟาร์ลลงไปได้กัน

          เจเนลบอก "เกรงว่าพวกเด็กเวรนี้จะทำให้ท่านเงิบแล้วละ"

          "แต่พวกเธอคงน่าจะรู้น่ะ ว่าพวกดัสท์คิลเลอร์อยู่ในเมืองนี้กันแต่แรกแล้ว ซึ่งต้องขอบใจความโง่ของพวกเธอที่ไม่ออกตามหาพวกนั้นไว้ พวกเธอได้มอบความตายให้กับพวกเด็กเวรนี้ไปแล้ว" วอลเลนซ์บอก "อีกอย่าง กองรบเทรอมของผบ.บาโธโรมิว และพวกภักดีต่อจอมพลแฮซกริฟเองก็ไม่มาช่วยกันด้วย พวกเธอจบเห่กันจริงๆแล้วน่ะ"

          ไซโคลเนียบอก "ส่วนหนึ่งเพราะ ท่านนายพลแบ่งกองกำลังที่ท่านมี แยกย้ายไปจัดการกับทุกกองรบที่อยู่ตามทวีปเวสทรอนและอีสทรอนกันตั้งแต่เมื่อคืนวานละสิน่ะ"

          "ไม่ว่าท่านเสนาธิการจะชนะหรือแพ้พวกเดลอาเนี่ยน ท่านนายพลจึงเห็นว่าพวกเรา และพวกกองกำลังของท่านประธานาธิบดีคงเป็นเสี้ยนหนามที่ขวางทางท่านเสนาธิการกันแน่ๆ เลยรีบจัดการทิ้งเสีย เพื่อจะได้ไม่มีใครมาแย่งความดีความชอบของท่านเสนาธิการในช่วงที่ท่านเป็นฝ่ายชนะ หรือตอนที่ใกล้แพ้ ท่านเสนาธิการจะมอบระบบดาวนี้ให้กับพวกเดลอาเนี่ยนในภายหลังเลยสิน่ะ" เนคมาดูซัมบอก "เพียงแต่ ท่านนายพลคงเชื่อว่า ท่านเสนาธิการต้องชนะแน่ๆ เลยคิดทำเช่นนี้ไว้ แม้จะรู้ว่า นั้นเป็นการเพิ่มโอกาสให้พวกเดลอาเนี่ยนชนะได้มากขึ้น เพราะไม่มีใครมาช่วยท่านเสนาธิการกับกองยานรบที่อยู่นอกดาวกันเลยสิน่ะ"

          วอลเลนซ์บอก "ท่านพ่อของฉันไม่จำเป็นต้องพึ่งพวกกองกำลังหัวหอกรวมดาวงี่เง่าของพวกเธอ กับพวกเทรอมและพวกทหารซัลคาเลี่ยนที่ขัดแข้งขัดขาแย่งความดีความชอบของท่านพ่อไปได้หรอกน่ะ ดังนั้น ฉันจะจับตัวพวกเธอไว้ เพื่อที่จะจับพวกที่เหลือ แล้วส่งไปหาผบ.บาโธโรมิวเองแหละ"

          "ท่านนายพลมั่นใจมากเช่นนี้ละก็.... ท่านคิดยังไงกันละครับ ผบ.บัลโต้" พีวิลกล่าว

          วอลเลนซ์กล่าว "เธอจะมาละเมอเพ้อพกอะไรกันมิทราบละ...."

          แต่ "แกร็ก" ปืนริมฟ็อกซ์จ่อที่หลังหัว โดยฝีมือของ "โฟมเมค นี้เธอทำบ้าอะไรกันละ หันปืนมาทางฉันทำไม"

          "ท่านยังคิดว่าฉันเป็นนายทหารคนสนิทกันอย่างงั้นสิน่ะ แต่ พีวิลทักถูกแล้วต่างหากละ วอลเลนซ์" โฟมเมคกล่าว แล้วก็จิกตรงหน้าและดึงออก เผยโฉมหน้าที่ซ่อนไว้ ซึ่งก็คือ

          "บัลโต้ บาโธโรมิว เป็นไปไม่ได้น่า ลูกน้องของฉันควรจะจัดการกับนายไปพร้อมกับกองทหารเทรอมที่อยู่ฝ่ายนายกันแล้วมิใช่หรือไง" วอลเลนซ์โวย

          "ถ้าคิดจะจัดการกับมือขวาคนสนิทของท่านมหาประธานาธิบดีโคเคสกันละก็ ลูกน้องของนายยังเร็วไปอีก 2-3 ทศวรรษแล้วละมั่ง ไอ้กร๊วก" บัลโต้บอก

          วอลเลนซ์กล่าว "แล้วโฟมเมคล่ะ อย่าบอกน่ะ ว่านายกับพวกเชือดลูกน้องของฉัน เหมือนที่อดีตลูกน้องเก่าของนายยิงทหารของฉันตายไปหลายนายแล้วน่ะ"

          "มือขวาของนายและพวกลิ้วล้อของนายนั้น....คิดว่าฉลาดมากสิน่ะที่จัดการกับพวกพ้องของฉันและเหล่าทหารที่ภักดีกับท่านจอมพลแฮซกริฟกัน แย่หน่อย ที่เรารู้เรื่องและโต้ตอบกลับกันเช่นนี้เองแหละ" บัลโต้กล่าวแล้วก็เปิดภาพมอนิเตอร์ เผยให้เห็นเหล่าทหารในกองรบที่ 16 ที่บุกจู่โจมกองนาวิคที่ 29 ซึ่งไบรอัน ฟอนโรว์ บิล และเหล่านาวิกเทรอมได้เข้าล้อมจับพวกทหารของวอลเลนซ์ รวมถึงทุกกองที่เป็นเป้าหมายของกองรบที่ 16 ซึ่งถูกควบคุมตัวกันหมด แม้กระทั่ง....

          "ท่านนายพล มันเป็นกับดัก...." โฟมเมคกล่าวโดยตอนนี้ตนถูกเดลิคและหน่วยรบล้อมจับเอาไว้ โดยที่โฟมเมคถูกต่อยยับกัน รวมถึงเหล่าทหารส่วนมากที่ถูกกักตัวอยู่ในโกดังกันด้วย วอลเลนซ์ถึงกับตกใจอย่างมาก

          "คงไม่ต้องพูดย้ำหรอกน่ะ ว่าฉัน....ได้สลับเอาคนของฉันมาแทนที่คนของนายกันไว้แล้ว ซึ่งพวกเขาได้ให้ความร่วมมือกับพวกไทรเวเซอร์กันเป็นอย่างดีเลยน่ะ" บัลโต้บอก วอลเลนซ์เลยหันมาเห็นเหล่าทหารกองรบที่ 16 ถอดหมวกออก เผยโฉมหน้าของเหล่าทหารเทรอมกัน ซึ่งบุคลากรในสะพานเดินเรือและยานทั้งลำเองก็เป็นคนของผบ.บัลโต้ด้วย

          "พลทหารของผบ.บัลโต้น่าจะได้ออสการ์เรื่องการแสดงได้เนียนโคตรกันทุกตนเลยน่ะ" เจเนลบอก

          ไซโคลเนียกล่าว "ส่วนกระสุนในซองกระสุนที่พวกเราใช้นี้ เป็นกระสุนเพนซ์บอลผสมกับซอสมะเขือเทศ ซึ่งช่วยหลอกให้ท่านเชื่อสนิทกันเลยนะคะ อิๆๆๆๆๆ"

          "พวกเธอนิมันแสบพอๆกันกับอดีตหัวหน้าสั่งการของพวกเธอกันนักน่ะ" วอลเลนซ์สบถ

          บัลโต้บอก "ทำไงได้ละ นายพยายามที่จะกดพวกเราและพวกไทรเวเซอร์ด้วยกฎเกณฑ์บ้าๆของนายไม่ให้ทำอะไรที่เป็นการฝ่าฝืนกฎ แม้กระทั่งลูกน้องของนายที่ถูกกดจนหงอไปส่วนหนึ่ง แม้จะมีส่วนมากที่เชื่อฟังคำสั่งของนายและทำตามไปได้นั้น ล้วนแล้วมีแต่พวกประจบสอพลอ เลียแข้งเลียขาของนาย ไม่แปลกใจเลย ที่ลูกน้องนายจะทำกร่างกับพวกเดลิคกัน ถ้านายไม่ให้ท้ายพวกนั้นไว้แต่แรก คงเป็นเพราะว่าพวกเขาไม่อยากจะถูกลงโทษด้วยกฎบ้าๆของนายกันนี้แหละ"

          "นายคงจะใช้ความที่ฉันไม่เอาใจใส่ลูกน้องอย่างทั่วถึง จนนายโยกย้ายคนของนายมาสลับกับของฉันได้ง่ายๆสิน่ะ" วอลเลนซ์บอก แต่ก็ยิ้มเพราะยังเป็นต่อ "เกรงว่ากองกำลังหลังฉากเองก็ต้องตายไปพร้อมกับพวกทรอยอาร์และสเตรดาร์ธกันในเมืองแล้ว เพราะดัสท์คิลเลอร์จะลงมือกันแล้วละ" โดยตอนนี้ ดัสท์คิลเลอร์สองรายที่อยู่ในเขตเมืองด้านล่างนั้น เตรียมพลาสม่าลันเชอร์ เพื่อยิงใส่นิคและรีฟที่ตกอยู่ในวงล้อมของอัศวินตระกูลบาลานซ์และโคลานซ์ รวมถึงพวกน็อกกี้ที่โดนจาฟฟาร์ลกับพวกไล่ต้อนกันอยู่

          "เริ่มทำลายเป้าหมา....." ดัสท์คิลเลอร์เตรียมเหนี่ยวไกยิงใส่พวกจาฟฟาร์ลกัน

          "เฮ้ยยยยยยยยย" จายด์กระโดดขึ้นสูงพร้อมกับตะโกนขึ้น จนทำให้จาฟฟาร์ลและพวก รวมถึงดัสท์คิลเลอร์ที่เตรียมใช้พลาสม่าลันเชอร์ต้องตกใจ "จีแฮมเมอร์บอล" จายด์ชิงลงมือด้วยการยิงลูกตุ้มติดเชือกเลเซอร์ "กร้องงงงง เปรี้ยงงงง ตึกๆๆๆ หวือออ โครมมม" ลูกตุ้มอัดกระแทกกับตัวดัสท์คิลเลอร์จนพลาสม่าลันเชอร์พังกระจุย แล้วก็ร่วงตกลงมาจากหลังคาในทันที "หวือออ ตรึงงงงง" ส่วนจายด์ก็ลงมาที่พื้น "ฟึ่บบบบบ แกร็กๆ กรือออออออ" พร้อมกับเอาแรปิดเดเตอร์มาโรวเดอร์สองกระบอกออกมา "องค์ชาย เลือกเอา ระหว่างยอมแพ้เดียวนี้ หรือจะรับแจกกระสุนตะกั่วโครมเมี่ยมจำนวนนับร้อยพร้อมกับลูกน้องของท่านน่ะ"

          ส่วนดัสท์คิลเลอร์ที่โดนอัดและพยายามลุกขึ้นกันนั้น "หึๆๆๆๆๆ" น็อกกี้ แจ็สและแด็กซ์ที่หายดี ก็ตรงเข้ามา "ป้าก โครม ตุ้บตั้บๆๆๆๆๆๆๆๆ" รุมกระทืบดัสท์คิลเลอร์ให้ร่วงไป

          จาฟฟาร์ลยิ้มและบอกไปว่า "ช่วยไม่ได้ละน่า ฉันคงไม่ยอมเสียชีวิตและลูกน้องด้วยความโอหังในสภาพที่พวกเราอ่อนแรงกันเช่นนี้แล้วนิ" อับดุลลอยด์ คมกริช โมฮัมมัคและกฤษณา รวมถึงเหล่านักรบที่เหลือนั้น "เกร้งๆๆๆๆๆๆ" จำต้องโยนอาวุธลงกันทั้งหมด บ่งบอกถึงความปราชัยของจาฟฟาร์ลและเหล่านักรบของเขากันแล้ว

          "แต่....ต่อให้พวกเราแพ้ ท่านดูแรนซินก็คงจะ...." คมกริชบอก

          จายด์กล่าว "เกรงว่าดูแรนซินกับพวกพ้องของพวกท่าน คงได้แค่อยู่หน้าประตูเมืองแล้วละมั่ง" เพราะตอนนี้.... "ฟึ่บ ตรึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" อีเนอไมนด์ทั้งพลเดินเท้า พาหนะและคอสทารอนโผล่มา พร้อมกับโซลูนาสตี้ที่นำโดยอโพลอฟและอัลเทมิตต้าเข้าล้อมกองรบฝ่ายดูแรนซินกันอยู่

          "ดำเนินการยิงเป้าหมายกันแล้วละ" ดัสท์คิลเลอร์ที่แฝงตัวเตรียมพลาสม่าสไนเปอร์ไรเฟิ่ล เพื่อยิงใส่ดูแรนซิน

          แต่.... "น้าๆๆๆๆ คุณน้าทำอะไรกันอยู่ละคะ" แมบิลีนร้องทักขึ้นมา ดัสท์คิลเลอร์นายนั้นเลยชักปืนสั้นออกมา

          "เธอมาผิดเวลากันแล้วละ แม่หนู" และเตรียมจะเหนี่ยวไก "แกร็ก" มีบางอย่างพุ่งเกาะกลางหลังดัสท์คิลเลอร์และ "เปรี้ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ช็อตร่างดัสท์คิลเลอร์ให้ร่วงตกกำแพงด้านหน้าเมืองลงไป โดยเป็นฝีมือของกีลที่ถือปืนยิงกระสุนช็อตไฟฟ้ามา

          "หนูเกือบโดนยิงไปแล้วน่า" กีลบอก

          แมบิลีนกล่าว "แหะๆๆๆๆ อย่างน้อยพี่ชายก็มาช่วยหนูกันได้ละคะ" และหันมาถาม "เหมือนเช่นเดียวกันกับทุกๆคนที่มาช่วยพวกคุณลุงบาร์ทด้วยนะคะ"

          "พวกนั้นไม่น่าจะมาได้เลยนิ พวกเราน่าจะรู้ตัวกันแล้วน่ะ" ธาลเดนกล่าว

          สมิธบอก "แย่หน่อยน่ะ ที่พวกเราและพวกวูเซียท เป็นแม่เหล็กดึงดูดความสนใจของพวกนายทั้งหมดไว้ เปิดโอกาสให้พวกอีเนอไมนด์และโซลูนาสตี้ เข้าประชิดล้อมใส่กองรบของพวกนายที่อยู่ที่นี้ และที่อยู่ตามหัวเมืองต่างๆกันด้วยน่ะ" โดยตอนนี้กองรบอีเนอไมนด์และโซลูนาสตี้ ร่วมมือกับพวกสโทรเพธและแกตไทซ์ ขวางทางพวกดันฮิล และเหล่านักรบสเตรดาร์ธกันไว้ "เพียงแต่ มีอีกกลุ่มที่แซงหน้ามา แต่รอดักซุ่มพวกนายกันไว้นะสิ"

          "ว่าไงน่ะ" ดอสเซอร์บอก

          ไม่ทันไรก็ "ซวบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" พวกเวโนมิไนซ์ผิวดำเข้ม ซึ่งเป็นพวกสเตรดาร์ธที่กลายพันธุ์โผล่ขึ้นมาจากทรายเข้าล้อมรอบพวกดูแรนซินกันทั้งหมด ด้วยส่วนแขนปืนเข็มยาวติดปล้องยิงลูกระเบิด กับแขนปล้องยาวสำหรับยิงกระสุนกรดออกมา "ท่านดูแรนซิน พวกเราขอไม่กลับไปดาวบ้านเกิดของพวกเรา และเราจะไม่ยอมให้พวกท่านมาทำร้ายพวกเรากันได้อีกแล้วละ" นักรบเวโนมิไนซ์สเตรดาร์ธตนหนึ่งกล่าว

          "ไม่แปลกใจแล้วละ ว่าทำไม เจ้าพี่ใหญ่ถึงคิดที่จะกำจัดพวกนายกันนักน่ะ" ดูแรนซินกล่าวอย่างโมโหมากๆ กับการที่ตนและพวกต้องเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ลง

           บาร์ทกล่าว "บอกตามตรงน่ะ ว่าพวกเราไม่คิดที่จะรุกรานระบบดาวของพวกท่าน แต่เราก็ไม่ยอมให้คนของพวกท่านมาก่อเรื่องตามใจชอบกันได้หรอกน่ะ"

          "ฟ้าววววว ป้ากกกก" ฟักดาบพุ่งเข้าปะทะใส่กลางหน้าอกของดัสท์คิลเลอร์ ที่คิดจัดการกับนิคและรีฟพร้อมกับพวกบาลานซ์และโคลานซ์กัน แต่มันก็ยังดื้อดึงต่อ "แฟ้วววววว ป้ากกกก" เลยถูกสนามพลังทรงกลมครอบร่างเอาไว้ ซึ่งสนามพลังได้กลิ้งพาดัสท์คิลเลอร์ลงมา "โครมมมมม" กระแทกกับพื้นจนสนามพลังหายไป "ย้า" แอนเดรียวิ่งเข้ามาใช้ฝ่ามืออัดกระแทกดัสท์คิลเลอร์ไปเต็มๆแล้วก็จับกดกับพื้น "ฟึ่บบ แกร็ก กรี้งงงง" เพื่อใส่กำไลกุญแจมือเข้าที่ข้อมือทั้งสองข้าง "ฟึ่บๆๆๆๆๆ แกร็กๆๆๆๆ" จากนั้นดีสแฮทเทอร์กับเหล่าครีซีแทนก็โผล่มาล้อมพวกวินเซนท์และฟรีเซียกัน "ท่านบารอน ท่านเลดี้ รู้ใช่มั้ย ว่าพวกท่านควรตัดสินใจเช่นไรกันน่ะ" มาสวาร์ทาร์กล่าว

          วินเซนท์บอก "เราไม่คิดเลยว่าท่านจะกลับมาทันเวลาพอดีเลยน่ะ" แล้วก็บอก "นาตาเช่ พวกเราแพ้แล้วละ"

          "มิวนิส ทุกๆคน วางอาวุธกันเดียวนี้เลย" ฟรีเซียกล่าว มิวนิส นาตาเช่และเหล่าอัศวินต่างก็วางอาวุธกัน นิคและรีฟจึงหายใจอย่างโล่งอก

          นาตาเช่บอก "แต่ พวกท่านไม่มีทางหยุดกองรบอัศวินที่บุกยึดเมืองในดาวดวงนี้ได้ทันหรอกน่ะ"

          "เกรงว่าเธอกับพวกคงทำไม่สำเร็จแล้วละนะ" มาสวาร์ทาร์บอกแล้วก็ติดต่อไปหา "ใช่มั้ยละ วาทรัล"

          วาทรัลพยักหน้า "ขอรับ ท่านคาตานะลอร์ด ตอนนี้พวกเรากับพวกแอตแลนไทซ์ ประสานงานพร้อมกับพวกแกตไทซ์ส่วนหนึ่งและเหล่านักรบเพโทรน็อกซ์ สกัดขัดขวางพวกทรอยอาร์ที่บุกยึดเมืองสำคัญๆลงเป็นที่เรียบร้อยแล้วละครับ" โดยตอนนี้กลุ่มนักรบครอสตรีมกับหน่วยรบแอตแลนไทซ์ ได้ล้อมเบอดอส บาแจ็ค และเหล่าอัศวินทรอยอาร์ของอาวเซนไว้

          "พวกเจ้า....ก็ร่วมด้วยอย่างงั้นนะหรือ" อาวเซนกล่าวต่ออัศวินทรอยอาร์ที่กลายสภาพเป็นพวกเพโทรน็อกซ์ ซึ่งล้อมรอบตนกับพวกตรงสะพานเดินเรือไว้

          "ท่านอาวเซน เห็นแก่ท่านกับพวกที่ต้องกลับไปเพื่อหยุดยั้งริชเชลลิอาร์ล พวกเราจะไว้ชีวิตพวกท่านกับพวกที่อยู่ตามเมืองต่างๆไว้ แต่ถ้าวันใดที่คนของท่านหาเรื่องกับระบบดาวนี้ พวกเราก็ไม่เอาไว้เช่นกันนี้แหละ"

          "แต่อย่างน้อย พวกอัศวินกางเขนขาวของพี่สไปค์เองก็..." มิวนิสบอก

          แอนเดรียกล่าว "....เกรงว่าเธอกับพวกคงจะได้เจอพวกเขากันแล้วน่ะ"

          แม้ว่าพวกบัฟและแฮรี่จะสาหัสจนตกเป็นเป้าของพวกดัสท์คิลเลอร์ที่ดักซุ่มกันอยู่ "จ้ากกกกก" ดัสท์คิลเลอร์ที่เตรียมเล่นงานมาริและเวนดี้ได้ร้องลั่นจนปลุกทั้งสองให้ตื่นขึ้นมา เพราะดัสท์คิลเลอร์ตนนั้นถูกแอบไบออสใช้โบนเซเบอร์แทงตรงเอ็นร้อยหวายซ้ายลง "ป้ากกก โครมมมม" แล้วแอบไบออสพุ่งถีบขาคู่ให้ร่วงตกหลังคาไปเต็มๆ ดัสท์คิลเลอร์อีกรายรีบใช้ปืนยาวเพื่อยิงใส่หัวมาริที่ยังตกใจอยู่ "ป้างงงงง" เสียงปืนดังขึ้น ดัสท์คิลเลอร์พลปืนสไนเปอร์ถึงกับชะงักเพราะกลางหน้าอกมีรูทะลุด้วยฝีมือของ "ท่านพี่โฟรซ่า" มาริกล่าว โฟรซ่าคลายสภาพพลางตัวลงหลังจากที่ดักซุ่มอยู่บนหลังคามานานเป็นชั่วโมงแล้ว

          "เบอร์ 14 ถึง 21 มัวทำอะไรอยู่ รีบจัดการกับสองคนนั้น..." ดัสท์คิลเลอร์สั่งลูกน้องให้จัดการกับแฮรี่และบัฟกัน แต่.... "กร้องงงงงง" ทุเรียนเหล็กพุ่งปะทะอัดใส่หน้าจนหน้ากากแตกกระจุยลง ด้วยฝีมือของ....

          "แย่วะ ลูกน้องมึงไม่มาหรอก" คลอเวฟกล่าว โดยที่ตนอัดดัสท์คิลเลอร์เบอร์ 14 ถึง 21 จนตัวทะลุเข้าไปในบ้าน ร่างอัดเข้ากับกำแพง หัวปักคาพื้นถนน นอนกองกับพื้นในสภาพที่ถูกกระทืบตรงหน้าอกและเป้ากางเกง ตามด้วย "ตึกๆๆๆๆๆ" สเตฟอร์ดใช้สองมือจับตัวดัสท์คิลเลอร์พร้อมกับใช้วงแขนหนีบอีกสองรายมาด้วย

          "นึกว่าพวกคุณไม่มาแล้วน่ะ" แฮรี่บอก สเตฟอร์ดยิ้มโดยโยนดัสท์คิลเลอร์ทั้งสี่ลงกับพื้น โดยใบหน้ามีสภาพตาถลน เลือดกลบปากและออกจมูกกัน

          บัฟกล่าว "แสดงว่า พวกนายก็รู้แล้วสิ ว่าพวกไทรเวเซอร์อยู่ในเมืองกัน พวกนายเลยต้องโผล่หน้ามา เพราะรู้ว่าพวกเรามาเพื่อจัดการกับพวกนายกันแล้วน่ะ"

          "ยังหรอก ฉันยังไม่แพ้เธอกัน...." ฮีธกล่าวโดยลุกขึ้นมาพร้อมกับทวนในมือ เช่นเดียวกับดัสท์คิลเลอร์อีกรายที่ถือมีดมา "ฟ้าววว ป้ากกก" ไซโคบิทพุ่งกระแทกหน้าดัสท์คิลเลอร์พร้อมกับ "ฟ้าวๆๆๆๆ ป้ากๆๆๆๆ" ไซโคบิทอีก 5 อันพุ่งกระแทกใส่ดัสท์คิลเลอร์อย่างต่อเนื่อง "หวับๆๆๆๆๆๆ ป้ากกก" ส่วนฮีธเองก็โดนลิเนียร์ตี้สลัคเกอร์ปัดทวนให้หลุดมือ แล้วก็ "ฟ้าววว หมับบ ตึก แกร็ก" ลิเนียร์ตี้คว้ารับสลัคเกอร์มาติดไว้บนหัวและนำอิมแพคชู้ตเตอร์มาจ่อตรงหน้าฮีธ ส่วนรีกัลที่ได้สติมานั้น "ครี้งงงงง" เจอกับหอกเรืองแสงพุ่งขึ้นมากักตัวเขาไว้

          "ถ้าอยากจะซ่าอีก ก็บอกได้น่ะ เพราะฉันพร้อมจะถีบนายให้ปลิวได้ทุกเมื่อน่ะ" สเปียริทกล่าว ฮีธเห็นก็ถึงกับกัดฟันกรอดๆด้วยความเจ็บใจ

          "ปลอดภัยดีนะ" ลิเนียร์ตี้กล่าว

          นาเดียพยักหน้า "นึกว่าพวกคุณจะไม่โผล่มาช่วยเสียแล้วนะ" โดยตอนนี้จิลเข้ามาช่วยลิเนียร์ตี้มัดตัวฮีธไว้ สเปียริทเลยประคองนาเดียให้ลุกขึ้น หลังจากที่ปลุกคีธให้ตื่นมาช่วยเธอมัดตัวรีกัลไว้ "ตอนนี้พวกดัสท์คิลเลอร์โดนจัดการหมดแล้วสินะคะ" นาเดียถาม

          "ใช่ แม้ว่าจะมีอยู่สองตัวที่บุกตรงไปยังหลุมหลบภัยเพื่อฆ่าทุกคนด้วยแก็สพิษกันก็ตาม แต่พวกเราจัดการกับทั้งคู่ไปแล้วละ" ลิเนียร์ตี้กล่าว โดยที่ดัสท์คิลเลอร์สองตัวนั้น ถูกจิลแช่แข็งให้อยู่ในท่าถือลูกระเบิด ในขณะที่อีกรายนั้น ถูกสเปียริทถีบจนหน้าหันไปข้างหลังแล้ว ส่วนอีก 4 นายที่พยายามเอาชีวิตผู้คน ซึ่งมีเจฟและแครอลอยู่ในนั้น ถูกทหารของโดซี่จัดการไปแล้ว

          นาเดียบอก "หวังว่าพวกคุณคาเซคาว่าและเฟรดคงจะปลอดภัยกันบ้างน่ะ"

          "อีกอย่างหนึ่งที่ฉันไม่จัดการกับนายนั้น....ก็เพราะทั้งสองนี้แหละ" เฟรดบอก สไปค์เลยหันมาเห็น ฟิเกซพาออสเทรย์มากับเซาท์เวสท์ และ

          "พอ พอลลีน....ฟิเกซอท นี้นาย...." สไปค์โวยลั่นเมื่อพอลลีนมากับฟิเกซด้วย

          "พี่ชาย เป็นอัศวินกางเขนขาวเองนะหรือคะ งั้นที่คุณฟิเกซอทและคุณเนคเกอร์ว่ามา ก็เป็นจริงเลยสิคะ" พอลลีนบอก "แต่ พี่ไม่จำเป็นต้องทำร้ายคนอื่นเพียงเพื่อหนู หรือเพื่อศักดิ์ศรีของพวกเรากันเลยนิคะ"

          เซาท์เวสท์กล่าว "ลูกพี่ ผมขอโทษด้วย ผมพยายามเตือนลูกพี่ให้ทราบไว้ ว่าอย่ามาที่เมืองนี้ เพราะพวกไทรเวเซอร์ ไม่ได้ออกจากเมืองไปอย่างที่พวกลูกพี่คิดไว้ แค่พวกนั้นไปแล้วก็ย้อนกลับมาเมื่อวานโดยไม่ให้ใครรู้ตัว จนเขามาขัดขวางผมไว้ได้น่ะ"

          "นี้แปลว่า นายเองก็...." สไปค์หันมายังเฟรด ซึ่งพยักหน้าบอก

          "ใช่ เรื่องที่ฉันท้าทายนายและพวกให้บุกมานั้น ก็เพื่อที่จะมาสู้กับพวกนายกันจริงๆ เพียงแต่ในเมืองนี้มีตัวอันตรายที่แฝงตัวเข้ามา เพื่อจัดการกับพวกนายและพวกเรากันไว้ พวกไทรเวเซอร์เลยต้องกลับมาในวันต่อมา โดยที่พวกเรา พึ่งจะมารู้เรื่องเอาเมื่อวานนี้แหละ" แล้วก็บอก "นายจะหาว่าฉันหลอกนายก็ได้น่ะ เพราะตอนนายโมโหหรือโกรธ นายก็ไม่ฟังใครกันอยู่แล้วน่ะ"

          "น้องพี่ไม่น่าบอกกับพวกเฟรดกันเลยน่า" สไปค์กล่าว โดยหารู้ไม่ว่า

          "เป้าหมายเปลี่ยนจากเหยี่ยวดินระเบิดมาเป็นองค์ชายรองของพวกทรอยอาร์ ทำการกำจัดเป้าหมาย" ดัสท์คิลเลอร์เบอร์ 8 เล็งเป้ามายังออสเทรย์เข้า แล้วก็เหนี่ยวไก

          "วี้ง" เซาท์เวสท์เห็นแสงกระพริบเข้า "อันตราย องค์ชาย" เลยรีบกระแทกออสเทรย์ให้ออกไปจน "แชดดด ตรูมมม" ลำแสงพลาสม่าความเร็วสูงพุ่งกระแทกใส่เซาท์เวสท์จนระเบิด

          "เซาท์เวสท์" สไปค์อุทานลั่น เมื่อเห็นเซาท์เวสท์โดนยิงจนแขนซ้ายและใบหน้าซีกซ้ายไหม้ไป

          "ลูกพี่ ฟิเกซอทพูดถูก ดัสท์คิลเลอร์ที่พวกเราคิดว่าถูกกวาดล้างไปนั้น มันอยู่ในเมืองนี้น่ะ"

          "เป้าหมายคลาดโดนรายอื่นแทน เตรียมยิงเหยี่ยวดินระเบิดลง...." ดัสท์คิลเลอร์เบอร์-8 เตรียมจะยิงใส่เฟรดจากข้างหลัง "หวับๆๆๆๆๆ ปั้ก" แฟงค์สไลเซอร์พุ่งปักคาหน้าผากดัสท์คิลเลอร์พลซุ่มยิงเข้า "ปี้บๆๆ เปรี้ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตรูมมมม" ปุ่มตรงกลางดาวกระจายใหญ่กระพริบสามทีก็ปล่อยกระแสไฟฟ้าแรงสูง ช็อตดัสท์คิลเลอร์เบอร์แปดอย่างจังๆจนปืนยาวระเบิด แล้วก็ร่วงลงจากหลังคามา "ฉึกก แกร็ก" ดาวกระจายปักคาพื้นพร้อมกับผ่าหัวขาดเป็นสองซีกในทันที

          "องค์ชายออสเทรย์ ท่านรีบพาเซาท์เวสท์กลับเข้าฐานไปห้องฉุกเฉินโดยด่วนเลย" ฟิเกซบอก

          "หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ" แรชกล่าวโดยที่มากับลูกน้องดัสท์คิลเลอร์อีกสองราย ซึ่งถือปืนสั้นไว้

          เจเนลบอก "นี้ยังไม่หยุดใช่มั้ยละเนี้ย ท่านนายพล"

          "ถึงฉันจะพลาดท่าไป แต่อย่างน้อย ฉันต้องส่งใครไปหาแดน มาร์ตินในปรโลกกันอยู่ดีนี้แหละ ซึ่งพวกเธอทั้งสี่ แล้วก็ฟิเกซอทเอง ก็คงหยุดไม่ทันหรอกน่ะ" วอลเลนซ์บอก "แรช สั่งลูกน้องจัดการกับเหยี่ยวดินระเบิด สไปค์ เอสเวิร์ดเลี่ยนและน้องสาวของมัน พร้อมกับองค์ชายออสเทรย์ไปซะ ฟิเกซอทตัวคนเดียว ไม่มีทางขวางนายได้หรอก"

          แรชตอบ "รับทราบแล้วละครับ ท่านนายพล"

          "!!!!!" เฟรดชะงักขึ้นมา และยิ่งตกใจมากขึ้น เมื่อแรชชักปืนออกมา "ปังงง" ยิงใส่ดัสท์คิลเลอร์ที่อยู่ทางขวาจนหลังทะลุเป็นสองรู เพราะแรชถือปืนดับเบิ้ลแมกนั่มมา "ลุ ลูกพี่ ลูกพี่แรชยิงเพื่อนบีผมทำไมกันน่ะ" ดัสท์คิลเลอร์รหัสเอกล่าว

          แรชบอก "ที่ฉันยิงได้นั้น เพราะว่าฉัน ไม่ใช่ลูกพี่ของพวกนายกันนะสิ" แล้วแรชก็ถอดหน้ากากออกมา เผยโฉมหน้าของ.... "และพวกนายเองก็ไม่รู้เลยว่า ลูกพี่ตัวจริงของพวกนายนั้น ตายไปนานแล้วต่างหากละ"

          "แดน แดน มาร์ติน บ้าน่า นี้มัน.....หมายความว่าไงกันเนี้ย" วอลเลนซ์อุทานอย่างตกใจขึ้นมา

          เนคมาดูซัมบอก "หัวหน้าหน่วยดัสท์คิลเลอร์รหัสแรช หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ พันเอกแรชอล วัลบาร์นตัวจริงนั้น ตายด้วยแคปซูลยาพิษในตัวหลังจากที่ลอบสังหารหัวหน้าแดนไม่สำเร็จ และถูกจับได้ในเวลาต่อมากันไปนานแล้ว แน่นอน ว่าแรชที่ท่านสั่งการอยู่นี้ คือหัวหน้าแดนที่ติดชิปข้อมูลของแรชตัวจริงที่ถูกเปลี่ยนข้อมูลการปฏิบัติการณ์ที่ฮิชเลไบน์-4 จากเดิมที่ปฏิบัติการณ์ล้มเหลว ให้เป็นลอบสังหารแดน มาร์ตินเรียบร้อยและแฝงตัวอยู่ในยานจนกระทั่งพวกเรามาช่วยพากลับมาที่ระบบดาวของพวกเรากันแล้วนะสิ"

          "และเพราะเรื่องที่คนของนายแฝงตัวอยู่ในยานของโดซี่กันนั้น บ่งบอกได้ชัดเลยว่า นายรู้มาก่อนแล้ว ว่าหน่วยรบวิหคอยู่ในเฟิร์สฮิลล์อย่างลับๆพร้อมกับพวกไทรเวเซอร์กันด้วย เพียงแต่นายไม่รู้ว่าแต่แรก ว่าใครเป็นใครกันบ้าง จนกระทั่งเกิดเรื่องโฉมหน้าของพวกเขาถูกเปิดเผยที่อิริเดมเซต้ากัน ซึ่งมีแต่ฉัน โดซี่ แล้วก็พวกไทรเวเซอร์ เพอซิอัส และจูเดทต้าเท่านั้น ที่รู้เรื่องของพวกแดนกันไว้" บัลโต้บอก "แต่การที่นายทราบเรื่องและรู้โฉมหน้าของพวกแดน ทั้งๆที่นายไม่น่าจะรู้ได้นั้น มีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว คือนายและพ่อนายได้รับข้อมูลมาจากไวล์สเลฟที่ยังหลบหนีและมาเห็นเหตุการณ์นั้นเข้า บวกกับการที่นายรู้ว่าแดนถูกฉันส่งมาเพื่อตรวจสอบพฤติกรรมของนายว่ามีพิรุธอะไรกันด้วยนั้น ยิ่งทำให้นายมีแรงจูงใจมากพอที่จะส่งคนมาจัดการกับแดน จนทำให้เรารู้ว่า นายแอบช่วยพวกดัสท์คิลเลอร์เอาไว้เลยน่ะ

          วอลเลนซ์บอก "แสดงว่าที่แดนมันมาพูดให้ฉันหยุดกระทำผิดกันนั้น ก็เป็นคำสั่งแกอย่างงั้นนะหรือ"

          "แดนเห็นว่านายกำลังทำผิดกันอยู่ เลยเข้าไปเตือนให้นายหยุดกระทำแบบนั้นไปซะ ต่อให้ฉันไม่สั่ง แดนก็คงไม่อยากเห็นนายทหารทำผิดต้องถล่ำลึกไปมาก เหมือนที่นายทำกันอยู่หรอก เพียงแต่ แดนมันไม่รู้เลยว่า นั้นทำให้นายยั่วะมากๆ ถึงขั้นมีแรงจูงใจที่จะเอาชีวิตแดนและทำลายหน่วยรบวิหคกันได้น่ะ" บัลโต้บอก

          วอลเลนซ์กล่าว "ถ้าเช่นนั้น แสดงว่า....พวกเธอก็คงรู้ว่าสมาชิกดัสท์คิลเลอร์ที่แฝงตัวอยู่ในเมืองแห่งแรกนิ ดักซุ่มตรงไหนกันเลยสิน่ะ พวกเธอถึงให้กองกำลังหลังฉากเป็นเป้าล่อเลยน่ะ"

          "คุณแดนที่ปลอมตัวเป็นหัวหน้าดัสท์คิลเลอร์นั้น ได้ช่วยให้เรารู้ตำแหน่งของลูกทีมทั้งหมดที่แฝงตัวอยู่ในเขตเมืองเฟิร์สฮิลล์ รวมถึงอีกหลายคนที่อยู่ตามเมืองต่างๆ แม้กระทั่งเวลเซน่ากันด้วย ซึ่งคุณแดนคงจะสั่งให้พวกเขาลงมือในช่วงที่พวกพ้องของเรา พวกทรอยอาร์และสเตรดาร์ธอ่อนแรงจนไม่มีทางหนีหรือสู้ได้แน่นอน ทั้งๆที่พวกดัสท์คิลเลอร์น่าจะลงมือเล่นงานทั้งสองฝ่ายกันในช่วงที่สู้กันอยู่แล้วน่ะ" พีวิลบอก

          เจเนลกล่าว "แต่พวกเฟรด พวกน็อกกี้ และพวกบาร์ทเองก็เหมือนกับพวกเรา ตรงที่ไม่ยอมแพ้ง่ายๆแม้จะถูกเล่นงานจนอ่วมก็ตาม นั้นทำให้พวกดัสท์คิลเลอร์ชะงักและยังไม่รีบลงมือกันไว้ จนกว่าเป้าหมายทั้งสองจะอ่อนแรงกันทั้งคู่ โดยในระหว่างนั้น คือจังหวะที่พวกเราอยู่ใกล้กับพวกสมุนดัสท์คิลเลอร์ และจัดการส่วนหนึ่งที่ดักซุ่มเอาไว้เผื่อว่าสมุนที่สแตนด์บายอยู่ ทำพลาดกันขึ้นมา พวกนั้นจะลงมือทำลายเมืองด้วยระเบิดที่วางไว้ ซึ่งลูกพี่สตีฟ ถอนวัชพืชบ้านบึมออกหมดแล้วละ"

          "แสดงว่า ที่พ่อหายตัวไปเป็นเดือน ก็เพื่อแฝงตัวอย่างงั้นนะหรือ" เฟรดกล่าว

          แดนพยักหน้า "พ่อขอโทษด้วยนะ เฟรด ที่พ่อไม่ได้บอกลูกกันไว้ แม้ว่าคาเซคาว่าจะรู้เรื่องและขันอาสาไปแทน แต่พ่อห้ามเธอไว้ก่อน เพื่อที่จะให้คาเซคาว่าคอยดูแลลูกตามคำสั่งที่พ่อให้ไว้กันน่ะ" แล้วก็เก็บปืนเข้าซอง "ที่สำคัญ เรื่องนี้หากมีคนรู้น้อยแค่ไหน นายพลวอลเลนซ์ก็จะชะล่าใจกันมากขึ้น แม้พ่อจะรู้มาว่าวอลเลนซ์พยายามกดดันลูกผ่านการสอบปากคำ จากเหตุที่ลูกกับพวกถูกแพนเนสฉีกหน้ากากให้พวกเอสเวิร์ดเลี่ยนเห็นกันที่ลอสแซงเทสก็ตาม แต่พ่อก็ดีใจมาก ที่ลูกแสดงจุดยืนให้นายพลวอลเลนซ์เชื่อว่า ลูกเองไม่รู้ว่าพ่อทำอะไรกันอยู่น่ะ"

          "ก็ผมไม่รู้จริงๆเลยนิ ว่าพ่อไปทำงานลับที่ไหนสักแห่ง หรือแฝงตัวไปอยู่ในกองรบไหนกันเลยน่ะ" เฟรดบอก

          แดนกล่าว "ทำไงได้ละ พ่อต้องอ้างตนกับลูกน้องรายอื่นๆในกลุ่มดัสท์คิลเลอร์ ว่าพ่อเสียโฉมจากการถูกพวกเดลอาเนี่ยนเล่นงานมา เลยต้องสวมหน้ากากนี้ตลอด โดยที่พ่อเนียนอยู่ในยานของโดซี่มาตลอดกัน อีกทั้งพวกดัสท์คิลเลอร์เองก็ไม่ค่อยเจอกันเป็นกลุ่มๆเลยทำให้ไม่รู้หน้าค่าตากันนัก เว้นแต่ลูกทีมบางคนที่เป็นคนรู้จักกับมือสังหารที่พ่อปลอมตัวอยู่ อย่างสองรายนี้เองแหละ" ดัสท์คิลเลอร์รหัสเอที่ถูกจ่อปืนเลยรีบชักปืนใส่เฟรด "ปัง" แดนเลยจัดการยิงทิ้งโดยเร็ว "เพราะพวกนี้ไม่ยอมให้ถูกจับกุมเสียแต่โดยดี และไม่ยอมให้ภารกิจที่ได้รับมอบหมายต้องพังลง พ่อต้องทำแบบนี้เลยน่ะ"

          "เพราะถ้าพ่อไม่ยิง ผมอาจจะเป็นฝ่ายถูกยิงกันแน่ๆน่ะ" เฟรดบอก

          สไปค์กล่าว "แต่ต่อให้พวกนายชนะฉัน พวกบัฟก็คงจะ...."

          "แน่ใจหรือ สไปค์...." ฟิเกซกล่าว โดยชี้มายัง บัฟที่ตอนนี้ถูกสเตฟอร์ด คลอเวฟล็อกตัวไว้ มาริจับเวนดี้พร้อมกับใช้ดาบฟุโรวกะจ่อตรงคอ โดยที่โฟรซ่ายืนประกบตาม สเปียริทช่วยคีธนำตัวรีกัลมา เช่นเดียวกับฮีธที่ถูกลิเนียร์ตี้ จิลและนาเดียพาเดินไว้ "และไม่ต้องพูดถึงพวกวินเซนท์และฟรีเซีย รวมถึงพวกแม่ทัพอาวเซนด้วย เพราะพวกนาย....โดนเรารุกฆาตโดยสมบูรณ์แล้วละ" ฟิเกซบอก

          ออสเทรย์กล่าว "ผมหวังว่าพวกคุณทั้งหมด คงให้ความร่วมมือกับทางสหพันธมิตรกันบ้างนะครับ"

          "ให้ตายสิน่า พวกนายนิ" สไปค์บ่นอย่างไม่พอใจที่ต้องพ่ายแพ้กันเช่นนี้ ซึ่งพอลลีนได้ยินก็ยิ้มขึ้นมา โดยโอบกอดสไปค์กันไว้

          วอลเลนซ์ได้เห็นถึงกับโกรธจัดมาก "พวกเธอทำลายแผนการลอบสังหารกองกำลังหลังฉากกันเช่นนี้ แต่เกรงว่าพวกเธอคงไม่มีทางหยุดยั้งท่านพ่อจากชัยชนะที่อยู่เหนือพวกเดลอาเนี่ยนกันแล้วละ" วอลเลนซ์กล่าวแบบไม่ยอมจำนนกัน

          "ส่วนหนึ่งเพราะว่าพวกเราไม่มีหลักฐานมาเอาผิดท่านเสนาธิการในเรื่องทรยศต่อพวกศัตรูกันสิครับ ท่านนายพล" พีวิลกล่าว

          บัลโต้บอก "แย่หน่อยนะ ที่ความฉลาดของนายและของพ่อนายนั้น แม้ว่าพวกเราไม่อาจจะหยุดยั้งหรือขัดขวางพวกนายได้ก็ตาม...." แล้วก็บอกไปว่า "แต่ ถ้าขนาดริดโอบาราน่าและลูกๆ ยังพ่ายแพ้เพราะคนในที่ให้ความช่วยเหลือกับทางการกันได้ มีหรือ ที่นายและเสนาธิการจะไม่โดนแบบนั้นน่ะ"

          "ว่ายังไงน่ะ" วอลเลนซ์กล่าว เอเรียเน่กดปุ่มเพื่อเปิดภาพโทรทัศน์ขึ้นมา ซึ่งภาพจับไปที่เวทีของโคเคสและแฮซกริฟที่เปิดเสียงจากลำโพงกัน

          นักข่าวสาวถาม "เป็นความจริงหรือคะ ท่านจอมพลแฮซกริฟ ที่ว่านายพลวอลเลนซ์สมคบคิดกับพวกทรอยอาร์และสเตรดาร์ธให้มารุกรานพวกเรานะคะ"

          "แล้วเรื่องที่เสนาธิการของท่านติดต่อกับพวกเฮซเทิร์ซก่อการรุกราน ในเวลาเดียวกันกับบงการพวกริดโอกันนั้น เป็นเรื่องจริงใช่มั้ยละครับ" ชาวซัลคาเลี่ยนบอก

          อีกรายกล่าว "แม้กระทั่งสงครามโฟรเดริมนั้น เป็นฝีมือของท่านเสนาธิการด้วยใช่มั้ยละครับ"

          "คำถามของพวกท่านนั้น ข้าพเจ้าคงไม่อาจปฏิเสธกันได้อีกแล้วละครับ ว่าวอลเดนสไตน์และวอลเลนซ์ ทำผิดเช่นนั้นจริงๆนะครับ" แฮซกริฟบอก

          หน้าม้าอ้าง "แต่ นั้นอาจเป็นแผนใส่ความท่านเสนาธิการก็เป็นได้เลยนิครับ"

          "ถ้าเช่นนั้น พวกท่านคงจะไม่ได้ค่าจ้างเพิ่มจากคุณพ่อและคุณปู่กันอีกต่อไปแล้วละครับ เพราะทันทีที่คุณปู่ได้ในสิ่งที่เขาได้มา เขาจะเมินเฉยต่อพวกคุณไปในทันทีนี้แหละ" พลทหารที่อยู่บนเวทีกล่าว แล้วก็ถอดหมวกออกจนเผยโฉมหน้าของ....

          "วอล วอลทิโน่นะหรือ" วอลเลนซ์กล่าว "ผบ.บาโธโรมิว นี้แกหลอกใช้วอลทิโน่นะหรือ"

          "แย่หน่อยนะที่ลูกชายของนายนั้น ไม่ได้คล้อยตามนายหรือเสนาธิการกันด้วย บวกกับความไม่สนใจที่จะรับฟังและสอนสั่งของนายนั้น ได้ทำให้ลูกชายของนายตัดสินใจที่จะทำในสิ่งที่ถูกต้องกันเสียทีนะสิ" บัลโต้บอก

          วอลทิโน่กล่าวไปว่า "ผมคือ วอลทิโน่ ลูกชายของนายพลวอลเลนซ์และหลานชายของเสนาธิการวอลเดนสไตน์ ผมมีหลักฐานที่ยืนยันได้ว่า คุณพ่อ สมคบคิดกับพวกทรอยอาร์และสเตรดาร์ธ ผ่านการติดต่อกับมหาสังฆราชริชเชลลิอาร์ลผู้ทะเยอทะยาน กับองค์ชายเทเนดีนจอมโหดและเหล่าจอมโจรโฉดแห่งสเตรดาร์ธ แล้วก็คุณปู่คือคนทรยศต่อแรซัลก้าและสหพันธมิตร ในการติดต่อกับพวกเฮซเทิร์ซและเดลอาเนี่ยนให้มารุกราน ซึ่งรวมถึงการชักใยบงการตระกูลริดโอทั้งรุ่นพ่อและรุ่นลูกให้ก่อความเดือดร้อน เพียงเพื่อต้องการทวงชื่อเสียงของคุณปู่ที่เสียไปกันด้วย" แล้วก็นำอาวุธเด็ดซึ่งก็คือ.... "บันทึกของคุณปู่เล่มนี้ เป็นสมบัติที่คุณปู่หวงแหนมันมาก ซึ่งผมได้แอบนำมาอ่านไว้เพื่อที่จะรู้ว่าคุณปู่ปกป้องแรซัลก้ากันยังไง แต่ไม่คิดเลยว่า คุณปู่จะกล้าทำเรื่องพรรค์นี้ไปได้น่ะ"

          "วอลทิโน่ อย่าอ่านมันน่ะ" วอลเลนซ์บอก

          บัลโต้กล่าว "ไม่ทันแล้วละ วอลเลนซ์ เพราะภาพที่นายเห็นนี้ มันเกิดขึ้นหลังจากที่นาย คุยกับเพอซิอัสและคนในกองรบที่ 11 กันไว้ ซึ่งบทสนทนาของนายและเพอซิอัส รวมถึงการที่นายเหนี่ยวไกยิงถล่มเฟิร์สฮิลล์นั้น ทุกๆคนที่อยู่ตรงหน้าท่านมหาประธานาธิบดีและท่านจอมพลแฮซกริฟ รวมถึงประชาชนที่ดาวดวงนี้และแคสเซรอน-4 ได้เห็นเป็นที่เรียบร้อยแล้วละ"

          "บะ บ้าน่า ก็ฉันป้องกันการสื่อสารเอาไว้อย่างดีแล้วนิ แต่ทำไมถึงได้...." วอลเลนซ์อ้าง

          เจเนลบอก "จำโปรแกรมติดตามความเคลื่อนไหวของพวกริดโอที่ท่านนายพลเพอซิอัสมอบให้ได้มั้ยละ โปรแกรมที่ช่วยให้ท่านนายพลมีผลงานในการปราบปรามพวกริดโอกันมาหลายครั้งนั้น มันได้เล่นงานท่านไปแล้วนะสิ"

          "โปรแกรมนั้นนะหรือ จะเล่นงานฉันไปได้น่ะ" วอลเลนซ์ยังไม่เชื่อ

          เจเนลกล่าว "ท่านคงคิดว่าโปรแกรมที่ท่านนายพลเพอซิอัสมอบให้นั้น ไม่มีพิษสงอะไรเลยสิน่ะ" แล้วก็อธิบายไปว่า "แต่ความจริงแล้ว ในโปรแกรมนี้ ริบอยแฝงโปรแกรมเอเวอร์วิทเนสเอาไว้ ซึ่งโปรแกรมนี้ได้ฝังตัวแทรกซึมอยู่ในกองบัญชาการนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในห้องทำงานที่ท่านใช้ติดต่อกับท่านเสนาธิการผ่านระบบคลื่นควอนตั่ม เชื่อมต่อกับโทรศัพท์มือถือที่ท่านพกไว้ตอนคุยกับท่านเสนาธิการ แม้กระทั่งการสั่งการลูกน้องด้วยน่ะ"

          "แน่นอน ว่าการใช้โปรแกรมดักฟังคำพูดนี้คงไม่พอที่จะเอาผิดท่านได้ และท่านก็ยังใช้ตรงนี้เป็นข้ออ้างมากล่าวหาเราได้กันด้วยน่ะ" ไซโคลเนียบอก

          เนคมาดูซัมกล่าว "แต่โชคดีที่วอลทิโน่ส่งเมสเซจติดต่อเข้าไปหานีลเซนท์ หลังจากที่เขาได้แอบฟังท่านกับท่านเสนาธิการคุยหารือเรื่องแผนการบ้าๆที่พวกท่านทำอยู่ แน่นอน ว่าวอลทิโน่ก็เตือนผบ.บัลโต้เกี่ยวกับแผนการส่งหน่วยรบไปกวาดล้างพวกเทรอมและพวกภักดีกับท่านจอมพลแฮซกริฟกันด้วยน่ะ"

          "ส่วนบทสนทนาระหว่างท่านกับท่านนายพลนั้น....ต้องขอบคุณความร่วมมือของสหายมือป่วนของเราด้วยนะคะ" ไซโคลเนียบอก โดยที่ไซเมี่ยนจัดการอยู่หลังฉากในเรื่องเผยแพร่บทสนทนาไปให้ทั่วระบบดาวแล้ว

          เจเนลบอก "ตอนนี้ ท่านก็โดนแบบเดียวกันกับผู้การแพททริคและพวกน้องๆกันแล้ว ซึ่งลูกของท่านช่วยเสริมอีกแรงด้วยละ"

          "คุณปู่แม้จะถูกพวกเฮซเทิร์ซหลอกใช้เพื่อหวังจะทำลายราชอาณาจักรแรซัลก้ากัน แต่ก็ได้รับความช่วยเหลือจากท่านแม่ทัพโอลดาธและเพื่อนฝูงกันไว้ จนพ้นข้อกล่าวหากันก็จริง คุณปู่ก็รู้สึกไม่พอใจอย่างมากที่พวกแม่ทัพโอลดาธขัดขวางการซ้อนแผนกันเสียได้ ซึ่งด้วยเหตุการณ์นี้ ถ้ารุ่นลูกและรุ่นหลานรับรู้ ไม่เพียงคุณปู่จะโดนดูถูกยิ่งกว่าเดิมว่ากระจอกถึงขั้นถูกศัตรูปั่นหัว คุณปู่ก็จะถูกลดความน่าเชื่อถือจากนายทหารทุกฝ่าย รวมถึงถูกต่อต้านจากฝ่ายปรปักษ์กับเฮซเทิร์ซกันด้วย ซึ่งรวมถึงแม่ทัพโอลดาธที่ไม่ไว้ใจคุณปู่ที่เป็นพวกฉลาดแกมโกงกัน" วอลทิโน่บอก "แม้คุณปู่จะใช้ความฉลาดหลักแหลมในการวางแผนหลายชั้นหลายขั้นตอน รับมือกับการบุกของพวกเฮซเทิร์ซกันมากมายไม่น้อย แต่เรื่องที่คุณปู่ถูกเฮซเทิร์ซหลอกใช้กันนั้น เป็นตราบาปที่คุณปู่ไม่ต้องการให้คนรุ่นหลังอย่างพวกเรารับรู้ไว้ หลังจากที่หอสมุดจดหมายเหตุไฟไหม้ได้ทำลายเอกสารข้อมูลวีรกรรมของคุณปู่ลงไป ท่านโอเวอร์เรสและทุกๆคนต้องการให้ผู้อาวุโสมอบบันทึกประจำวันเพื่อมอบให้กับข้อมูล ซึ่งทุกๆท่านมอบให้ มีแต่คุณปู่ ที่ปฏิเสธจะมอบมันไว้ จนทำให้นายทหารรุ่นเดียวกับคุณพ่อพูดจาดูถูกคุณปู่กันไม่น้อย จนกลายเป็นมูลเหตุที่คุณปู่ ก่อเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยกันเมื่อ 38 ปีก่อนที่แรซัลก้า ดำเนินต่อมาจนถึงบัดนี้ คุณปู่ยังไม่ล้มเลิกที่จะก่อเรื่องนี้ เพราะเขาคิดว่า เขาฉลาดมากพอที่จะทำในสิ่งที่เขาต้องการไว้ให้บรรลุผลกัน โดยไม่สนใจว่า จะมีใครต้องเจ็บปวดจากการสูญเสียไปมากแค่ไหน ขอแค่คุณปู่กลายเป็นผู้ได้รับการยกย่องในฐานะวีรบุรุษกันอีกครั้งก็เกินพอแล้วละครับ"

          แฮซกริฟบอก "ข้าพเจ้าที่เป็นเพื่อนของเสนาธิการวอลเดนสไตน์เอง ไม่ทราบในการกระทำของเพื่อนสนิทอันเก่าแก่ผู้นี้มาตลอด แม้จะมารู้ในช่วงนี้กันแล้วก็ตาม ในฐานะของเพื่อนของเสนาธิการและผู้อาวุโสที่สุดในกองทัพ ข้าพเจ้าขอแสดงความรับผิดชอบ ด้วยการให้ เสนาธิการวอลเดนสไตน์ และนายพลวอลเลนซ์ ผบ.ของกองรบที่ 16 รับโทษตามกฎหมายสูงสุด เพื่อความยุติธรรมของผู้ที่สูญเสียในการรุกรานของพวกเฮซเทิร์ซและของพวกเดลอาเนี่ยนกันด้วยนะครับ"

          "ด้วยคำสั่งของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าขอแจ้งให้วอลเลนซ์ และวอลเดนสไตน์ เป็นอาชญากรสงครามระดับสูง การกระทำของวอลเลนซ์ที่ทำอยู่ก่อนหน้าและหลังจากนี้ ถือเป็นความผิดอย่างร้ายแรงอย่างมาก ทางเราจึงขอให้ทำการจับกุมตัวมารับโทษในทันที" โคเคสกล่าว

          นักข่าวถาม "แล้วเสนาธิการวอลเดนสไตน์กันละครับ"

          "วางใจได้เลยครับ เพราะทันทีที่เขาเสร็จสิ้นจากยุทธการนี้ เราจะทำการจับกุมเขาอย่างละม่อม ถ้าวอลเดนสไตน์คิดหลบหนีหรือหลบเลี่ยง เราจะถือว่าเขามีความผิดอย่างแท้จริง โดยทางเราได้แจ้งกับทางสมาพันธ์อวกาศให้มีการจับกุมได้ในทันที ในฐานะอาชญากรระดับร้ายแรงที่เป็นภัยต่อสมาพันธ์อวกาศทั้งฝั่งตะวันตกและตะวันออก พร้อมยินยอมให้มีการลงโทษในระดับสูงสุดกันด้วยนะครับ" โคเคสบอก

          วอลเลนซ์ถึงกับตกใจไม่น้อย และโกรธแค้นอย่างมาก "วอลทิโน่ ไอ้ลูกทรพีเอ้ย"

          "ทันทีที่ท่านประธานาธิบดีประกาศมาเช่นนี้ เท่ากับว่าพวกเราได้รับคำสั่งตรงจากท่านประธานาธิบดีและจอมพลแฮซกริฟให้จับกุมท่านและพวกได้ โดยไม่ผิดต่อกฎหมายตามที่ท่านคิดไว้กันหรอกน่ะครับ" เนคมาดูซัมบอก

          วอลเลนซ์กล่าว "ถึงยังไง พวกเธอไม่มีทางลงโทษพ่อของฉันไปได้หรอก เพราะถึงตอนนั้น ฉันจะรับข้อกล่าวหาเพียงผู้เดียวกันนี้แหละ ไม่ว่าพวกเธอจะมีหลักฐานอะไรต่อมิอะไรมาใช้จัดการกับฉันและพ่อเลยก็ตามน่ะ"

          "เดียวก็รู้เองละน่า วอลเลนซ์ อีกไม่ช้า พ่อของนายจะเป็นรายต่อไปกันนั้นแหละ" บัลโต้บอก

          วอลเลนซ์กล่าว "ถ้าเช่นนั้นพวกเธอก็พลาดแล้วละ เพราะถ้าฉันและพวกล้มเหลว คุณพ่อจะสั่งยิงขีปนาวุธพิฆาตดวงดาว เข้าใส่แคสเซรอน-4 กันได้ในทันทีแล้วละ" พวกเนคมาดูซัมนิ่งไป วอลเลนซ์บอก "เป็นไงละ ถึงฉันจะถูกจับ แต่ดาวของชนเผ่าต้นสังกัดเดิมของพวกเธอถูกทำลายไปพร้อมกับเหล่าแมนิเกเตอร์ทั้ง 10 เผ่าในนั้น พวกเธอต่างก็เสียเหมือนกับที่ฉันเป็นแล้วละ"

          "คิดว่า....พวกเราไม่รู้เรื่องแผนนี้กันเลยหรือครับ ท่านนายพล" เจเนลกล่าว

          พีวิลบอก "วอลทิโน่บอกกับพวกเราในเรื่องขีปนาวุธที่ท่านเสนาธิการ ใช้ข่มขู่ท่านประธานาธิบดีให้อนุมัติเขานำกองยานบุกไปจัดการกับพวกเดลอาเนี่ยนไว้แล้ว แน่นอนว่านี้เป็นเหตุผลที่เราเรียกกองรบของเผ่าต้นสังกัดของพวกเรา ให้ลงมาช่วยปกป้องเมืองสำคัญจากพวกทรอยอาร์และสเตรดาร์ธกันไว้นะ"

          "ไอ้ลูกเลว" วอลเลนซ์แค้นอย่างมากที่แผนการพังเพราะวอลทิโน่

          บัลโต้กล่าว "ไปโวยต่อในคุกกันมั้ยละ วอลเลนซ์ ทหาร คุมตัวนายพลวอลเลนซ์ไปเดียวนี้เลย แล้วก็แจ้งกับท่านประธานาธิบดีและท่านจอมพลแฮซกริฟให้รับทราบกันด้วย" ทหาร 4 นายเข้ามาควบคุมตัววอลเลนซ์ แล้วก็บอก "อ้อ เกือบลืมไป ฉันขอยึดยานของนายกลับไปที่เฟิร์สฮิลล์กันด้วยน่ะ" โดยตอนนี้กองเรือของพวกเรดเมลแกนและเยลโลว์เอเชียนเข้าล้อมยานของพวกทรอยอาร์และสเตรดาร์ธกันไว้แล้ว

          "พวกเธอปลอดภัยดีน่ะ" เนคมาดูซัมกล่าว โดยในตอนนี้เดเมี่ยนและเบ็ตตี้พยาบาลบาดแผลพวกเฟรดกันอยู่

          แฮรี่บอก "แม้ว่าพวกเราจะไม่เป็นไรกันก็จริง แต่สภาพเช่นนี้คงไม่มีแรงพอที่จะขึ้นควบคุมโมบิลลอยด์ไปช่วยพวกคุณกันได้นะครับ"

          "ไม่แปลกใจเลยนิ ก็ลูกๆกับพวก เล่นโชว์พาวไปเยอะกันเลยนิน่า" เจฟบอก โดยอยู่ต่อหน้านาเดียที่นอนเพื่อรอถอดเกราะที่ล็อกตัวอยู่ "แล้วนี้กระดูกหักเยอะมากละสิ ถึงต้องนอนแบบนี้กันน่ะ"

          นาเดียบอก "พ่อพูดเว่อร์ไปมั้ยละคะ"

          "นาเดียและทุกๆคนไม่เป็นไรมากหรอกน่ะคะ นายช่างเจฟ" ลิเนียร์ตี้บอก "แต่ทางเราเองก็ต้องขอโทษด้วยที่ต้องปิดบังพวกคุณเรื่องนาเดียไว้น่ะ"

          แครอลบอก "ส่วนหนึ่งเพราะว่าพวกพี่เป็นมิตรแห่งความยุติธรรมที่ต้องรักษาความลับเพื่อคนรอบด้านกันสินะคะ ถึงได้ช่วยปิดบังเรื่องพี่นาเดียกับพี่เฟรด รวมถึงพี่ตาโตคนนี้ กับพี่เหม่งและป้าหัวยุ่งเป็นยอดฮีโร่กันไว้นะคะ" แล้วก็ชี้มายังคีธด้วย

          "อาเจ้ผมยุ่งจริงอย่างที่แครอลว่ามาเลยสิน่ะ ฮะๆๆๆๆ อา เจ็บๆๆๆ" คีธหัวเราะเยาะมาริ จนลืมไปว่าตนยังเจ็บหนักอยู่

          โฟรซ่าบอก "แครอลคงไม่รู้หรอกน่ะ ว่าเธอแก่กว่าพวกนาเดีย แต่ไม่แก่เท่าป้าวิลด้าเลยน่ะ"

          "ท่านพี่โฟรซ่าคะ...." มาริบ่นแบบหน้าบึ้งโดยที่พยาบาลโพกหัวเธออยู่ "แต่พวกเธอสองคนเองก็ฝืนสู้กันไม่น้อยเลยน่ะ" เธอกล่าวกับนิคและรีฟ

          นิคบอก "พวกเราสู้เพื่อปกป้องเมืองของพวกคุณที่ร่วมสร้างกันเป็นแห่งแรกกันไว้ แม้ว่านั้นจะทำให้เมืองของพวกคุณพังไปแถบหนึ่งก็ตามนะครับ"  

          "แน่ละ เพราะพวกเธอบางกลุ่ม ซ่าถึงขั้นต่อยกับศัตรูตัวโตเกินตัวไปเลยน่ะ" คลอเวฟบอก

          น็อกกี้กล่าว "แต่อย่างน้อย พวกเราก็โชว์พาวได้เยอะเว่อร์กันอยู่แล้วละน่า ลุง" และหันมาถาม "แล้วพวกคุณพ่อล่ะ"

          "ผู้การสมิธแจ้งกับทางเรามาแล้ว ว่าเวลเซน่าปลอดภัยดี พวกบาร์ทสาหัสไปไม่น้อย แต่ก็สยบพวกดูแรนซินกันไว้แล้วละ" มาสวาร์ทาร์บอก "เพียงแต่ ทางเราจะกักตัวทั้งสองฝ่ายไว้ จนกว่ายุทธการเดลอาเนี่ยนครั้งสุดท้ายจะจบลงในไม่ช้านี้แหละ"

          ฟิเกซบอก "ดีแล้วละ ที่เทาฟาดิลนำพวกควอเดี่ยมลงมาพร้อมกับแกตไทซ์ของคุณบัสเที่ยนและคุณโวลเฟลด้วย ซึ่งก็มากพอที่จะคุมพวกทรอยอาร์และสเตรดาร์ธกันได้น่ะ"

          "พวกนายพูดเหมือนกับว่าพวกนายจะชนะพวกเดลอาเนี่ยนกันละสิ" สไปค์บอก โดยที่ตนนอนอยู่ใกล้กับพอลลีนที่หมอคอยเช็คอาการกันอยู่

          เนคมาดูซัมบอก "ของมันแน่อยู่แล้วละ เฟรดและกองกำลังหลังฉากทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายกันไปเรียบร้อยแล้ว แม้ว่าพวกเราจะจัดการเรื่องของคนทรยศที่แฝงตัวมากับพวกเรา ซึ่งดึงคนของพวกนายและของสเตรดาร์ธมาก่อกวนบนดาวของเรากันก็ตาม แต่ก็แค่ส่วนหนึ่ง เพราะภารกิจสุดท้ายของพวกเรา กำลังจะเริ่มต้นกันนี้แหละ"

          "พวกคุณจะไปช่วยเสนาธิการวอลเดนสไตน์เลยสิครับ" เฟรดกล่าว มาสวาร์ทาร์พยักหน้า

          พีวิลบอก "เราไม่ยอมให้เสนาธิการวอลเดนสไตน์หนีการลงโทษที่เขาได้ก่อไว้หรอก และเราไม่ยอมให้เขาต้องตายกันอีกด้วย เพราะการตายของเขาจะทำให้ความยุติธรรมของชาวซัลคาเลี่ยนนับไม่ถ้วนที่ถูกพวกเฮซเทิร์ซคุกคามมาตลอด 38 ปีต้องสูญหายไปด้วยน่ะ"

          "ทั้งๆที่พวกนายเป็นเทรอมและเป็นอดีตมนุษย์กันนะหรือ ถึงได้ยุ่งเรื่องของแรซัลก้ากันได้น่ะ" ฮีธกล่าว แต่โดนหมอล็อกตัวเพราะพยายามลุกทั้งๆที่ยังไม่ได้รับการรักษาอยู่

          มาสวาร์ทาร์บอก "ถึงจะเป็นเทรอม หรืออดีตมนุษย์ พวกเราต่างก็เป็นแมนิเกเตอร์เหมือนกับพวกนายและสเตรดาร์ธกันนี้แหละ" แล้วก็บอกไปว่า "พวกเราไม่ได้แค่แก้ปัญหาของพวกเรา แต่เราแก้ของพวกนายกันด้วย เพียงแต่เราแก้ให้เพียงส่วนเดียวเท่านั้นเองแหละ"

          "พวกนายจะให้พวกเรา สู้กับริชเชลลิอาร์ลกันละสิน่ะ" เวนดี้บอก

          สเปียริทกล่าว "พวกเราเองเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้แรซัลก้าถูกปิดตายไป และเป็นชนวนให้ริชเชลลิอาร์ลใช้บงการพวกนายให้มาก่อเรื่องกับพวกเรากันด้วย มันจะดีกว่ามาก หากผู้กอบกู้ความสงบสุขของทรอยอาร์นั้น เป็นพวกนาย มากกว่าพวกเรา ที่ไม่คิดจะรุกรานดาวดวงไหนที่เป็นของพวกนาย หรือของสเตรดาร์ธตามที่พวกนายทั้งสองฝ่ายคิดและมโนเอาเองกันได้หรอกน่ะ"

          "เออ พวกคุณอยู่นี้กันหรือครับ" นีลเซนท์มาพร้อมกับเพอซิอัสและจูเดทต้า

          เนคมาดูซัมถาม "ว่าแต่ ที่มานิ คงไม่ได้หมายความว่าเสนาธิการวอลเดนสไตน์รู้เรื่องทีเกิดกับวอลเลนซ์ละสิครับ"

          "มันแย่กว่านั้นน่ะ เนคเกอร์....นายพลเลนอฟส่งข้อมูลนี้มาให้พวกเรากันแล้วน่ะ" จูเดทต้าบอก โดยนำภาพที่....

          "จังหวะนี้แหละ ยานทุกลำ จู่โจมใส่ยานหลักของพวกเดลอาเนี่ยนกันซะ" วอลเดนสไตน์สั่งการ

          "แย่แล้วละครับ มีการติดต่อมาจากตัวหัวหน้าผู้นำทัพในครั้งนี้นะครับ" นายทหารของวอลเดนสไตน์กล่าว เมื่อภาพมอนิเตอร์เผยภาพบูเรนนอฟโผล่มา ซึ่งยานทุกลำมีภาพปรากฎกันทั้งหมดด้วย

          "ข้าคือบูเรนนอฟ แม่ทัพใหญ่ของเดลอาเนี่ยน ผู้นำทัพตามคำสั่งขององค์มหาจักรวรรดิ์เดลมูดัล ในการถล่มระบบดาวของพวกเจ้าให้สิ้นซากกันไปซะ" แล้วก็แจ้งบอก "ดังนั้น ข้าจึงสั่งการให้พวกเจ้าทั้งหลาย วางอาวุธกันซะ"

          "ฝันไปเหอะ ไอ้พวกเดลอาเนี่ยน พวกเราไม่ยอมให้พวกแกถล่มดาวของพวกเรากันไปได้หรอก เพราะกองยานของพวกเรานั้นไร้เทียมทานกันอยู่แล้วละ" ไอน์ดรัดบอก

          วอลเดนสไตน์บอก "กองยานของพวกเราโต้ตอบการบุกของพวกแกกันได้ทุกครั้งแล้ว พวกแกต่างหากละที่จะต้องเป็นฝ่ายปราชัยกันแล้วน่ะ"

          "หึ เจ้านิช่างโอหังไม่น้อยเลยน่ะ วอลเดน ที่กล้าท้าทายพวกเรากัน ทั้งๆที่เจ้า.......บอกกับพวกเราว่าเจ้าจะมาเจรจายอมจำนนกับทางเรากันในคราวนี้เลยน่ะ" บูเรนนอฟบอก

          เลนอฟกล่าว "ยอมจำนนนะหรือ แกกำลังพูดอะไรกันมิทราบละ"

          "พวกเจ้าคงยังไม่รู้เลยสิน่ะ ว่าผู้นำกองยานของพวกเจ้านั้น.....ได้ติดต่อกับพวกเราในช่วงก่อนการรุกรานครั้งแรก ให้ทางเราส่งกองยานไปสั่งสอนพวกเจ้า ที่กล้าบังอาจเป็นศัตรูรุกรานระบบอวกาศของพวกเรา โดยที่ผู้นำกองยานของเจ้านั้นตั้งใจจะมอบระบบดาวของพวกเจ้าให้กับทางเราแต่โดยดีแล้ว" บูเรนนอฟบอก "ถ้าพวกเจ้าเองไม่เชื่อ ข้ามีหลักฐานที่เด่นชัดกว่านี้เลยน่ะ" แล้วก็กดคีย์บอร์ดแสงขึ้นเพื่อส่งข้อมูลไปให้ยานทุกลำ

          "ท่านบูเรนนอฟ ท่านเดลวูล เกรงว่าการเจรจาส่งมอบระบบดาวอีสทาล่าฟรอนเทียร์จะไม่เป็นผลแล้ว เพราะข้าทราบมาว่า ยังมีกองรบส่วนหนึ่งที่ขัดขวางพวกท่านกันอยู่นะครับ"

          "นึกแล้วเชียว ว่าพวกเจ้ายังไม่คิดที่จะยอมจำนนกันจริงๆเลยน่ะ" บูเรนนอฟบอก

          เดลวูลกล่าว "กองกำลังที่เตรียมการขัดขวางนิ มีกองกำลังหัวหอกที่โด่งดังรวมอยู่ด้วยใช่มั้ยละครับ คุณวอลเดน"

          "ถูกต้องแล้วละครับ ท่านเดลวูล พวกเวเซอร์นั้นคืออุปสรรค์ตัวเอ้ที่สมควรจะต้องถูกกำจัดไปให้พ้นทางกัน เพราะถ้ามีพวกนี้อยู่ การยอมจำนนที่ทางเราหวังไว้จะไม่เกิดขึ้นแน่นอน" วอลเดนสไตน์บอก "ข้าขอแนะนำให้พวกท่าน นำกองรบบุกมาในตอนนี้เลย ยิ่งเป็นตอนที่พวกไทรเวเซอร์ไม่อยู่ในดาวด้วยแล้ว พวกมันก็คงมาไม่ทันการณ์แน่นอน"

          บูเรนนอฟบอก "ข้าเกรงว่า การรุกรานนี้คงต้องเลื่อนไปก่อนน่ะ เพราะทางเราติดปัญหาภายในกันอยู่ ไว้ให้ทางเราสะสางกันจนเสร็จ พวกเราจะนำกองยานมารุกรานแคสเซเดี่ยน-3 ตามที่สัญญากันไว้น่ะ"

          "บะ บ้าน่า ที่อยู่ๆพวกเราถูกจู่โจมไปในการรุกรานครั้งแรกนั้น เป็นเพราะท่านเสนาธิการนะหรือ" นายกองรบที่ 26 กล่าว แล้วบูเรนนอฟก็โจมตีต่อด้วย

           "มิสเตอร์บุลท์อย่างงั้นนะหรือ คุณวอลเดน" เดลวูลกล่าว

          "ขอรับ มิสเตอร์บุลท์เป็นหัวหน้ากลุ่มต่อต้านการปกครองของฝ่ายสหพันธมิตรที่ไว้ใจได้อย่างมาก เขาสามารถเป็นคนกลางในการแลกเปลี่ยนอาวุธของท่านกับของเรากันไว้ เพื่อใช้บั่นทอนกำลังรบของฝ่ายเรา ให้ง่ายต่อการรุกรานของพวกท่านกันนะครับ" วอลเดนสไตน์กล่าว

          เดลวูลพยักหน้า "แบบนั้นก็ดีเลย เพราะ...เราต้องการอาวุธของฝ่ายท่านมาเพื่อใช้ทดสอบกับชุดเกราะของพวกเราและชนเผ่าหลักกันด้วย ซึ่งนั้นจะช่วยให้การรุกรานของพวกเราง่ายขึ้นกว่าเดิมน่ะ" หลังจากนั้นก็.... "พวกไทรเวเซอร์ขัดขวางกองยานของพวกเรากันไม่ว่า ยังหลอกกองรบของเผ่าหลักไปจู่โจมใส่กลุ่มที่สามและสี่ที่เข้ามาในสนามรบด้วย แถมหัวหน้าแก็งค์กริเดี้ยนโร๊คประกาศท้าทายต่อพวกมิสเตอร์บุลท์กันนิ ท่านจะรับผิดชอบยังไง"

          "ข้าคิดแผนการเอาไว้แล้วละครับ ข้าอยากจะให้พวกท่าน จับตัวสมาชิกพวกไทรเวเซอร์ไปไว้ที่ระบบดาวของพวกท่านซะ เพื่อดึงพวกที่เหลือให้ออกตามไปช่วยกันนะครับ" วอลเดนสไตน์บอก "เพราะข้าทราบมาว่า ผบ.บาโธโรมิวส่งสมาชิกกองกำลังไทรเวเซอร์สี่ตนแฝงตัวเข้าเขตอวกาศของพวกท่าน เพื่อทำการรวบรวมข้อมูลความเคลื่อนไหว ผ่านหัวหน้ากิลด์นักล่าเงินรางวัลแห่งหนึ่งกันอยู่ พวกเขาจึงช่วยให้พวกที่เหลือออกตามหาพวกที่ถูกจับไปกันได้นะครับ"

          เดลวูลบอก "ถ้าเป็นเรื่องนั้น อูดูกินแห่งกิลด์บาวโฟว์มาบอกข้าแล้วละ ดังนั้น ข้าจะทำตามที่ท่านขอเลยแล้วกันน่ะ"

          "นี้แปลว่า ท่านเองนะหรือที่อยู่เบื้องหลังการลักพาตัวพวกไทรเวเซอร์ไปน่ะ" นายกองรบที่ 17 กล่าวอย่างไม่พอใจขึ้นมา เมื่อได้เห็นข้อความบทสนทนาเข้ามากันอีก

          "นี้ท่าน ท่านเองนะหรือที่เป็นคนสังหารพวกพ้องของเรากับชุมชนอีก 14 แห่งในดาวบ้านเกิดของเรากันน่ะ" นายกองรบที่ 15 กล่าวเมื่อได้รู้ข้อมูลจากบูเรนนอฟให้มา

          "ท่านเสนาธิการ นี้ท่านติดต่อกับพวกเฮซเทิร์ซให้จู่โจมปราการที่โฟรเดริม-4 กันนะหรือ ท่านฆ่าเพื่อนผม พวกลูกพี่ลูกน้องของผม และลูกน้องของลูกน้องในบัญชาของผมกันได้ไงน่ะ" หัวหน้ากองรบที่ 21 โวยลั่น

          เลนอฟบอก "ท่านมันเลวมากเลยนะคะ ท่านเสนาธิการ ท่านสังเวยนายทหารร่วมรุ่นของพวกเราให้กับพวกเฮซเทิร์ซ เพียงเพราะ พวกเขาดูถูกท่านกันอย่างงั้นนะหรือ มันเกินไปหน่อยแล้วหรือคะ"

          "ท่านคะ เป็นท่านเองใช่มั้ยละคะ ที่สั่งการริดโอบาราน่าให้ก่ออาชญากรรมกันน่ะ รู้หรือเปล่า พ่อแม่ของหนูตายเพราะลูกน้องของพวกริดโอบาราน่าเช่นนี้ ท่านทำอย่างงี้ได้ไงน่ะ" โอเปเรเตอร์ในยานกล่าว วอลเดนสไตน์มองเห็นข้อมูลเหล่านั้นปรากฎในหน้าจอคอมพิวเตอร์กัน รวมถึง....

          "ทหารทั้งหลายที่อยู่ในยานของท่านเสนาธิการ ท่านประธานาธิบดีแจ้งให้ทราบ ว่าท่านเสนาธิการวอลเดนสไตน์เป็นคนทรยศ สมคบคิดกับพวกเฮซเทิร์ซรุกรานแรซัลก้ามาตลอด 38 ปี อยู่เบื้องหลังพวกริดโอและความสูญเสียในโฟรเดริม-4 รวมถึงการรุกรานของพวกเดลอาเนี่ยนกันด้วย ตอนนี้นายพลวอลเลนซ์กับกองรบที่ 16 ถูกจับกุมกันไปแล้ว ให้พวกท่านทำการ....." นายกองรบที่ 19 แจ้งข่าวมา

          "ปี้บ" วอลเดนสไตน์เลยทุบปุ่มสีน้ำเงินขึ้นจน "เฮ้ยๆๆๆๆ เกิดอะไรขึ้นกับยานของเรากันละเนี้ย" นายกองรบที่ 19 กล่าวอย่างตกใจเมื่ออยู่ยานรบเคลื่อนออกไปเอง เช่นเดียวกับ

          "ท่านวอลเดนสไตน์ นี้ท่านทำอะไรกับยานของพวกเรากันน่ะ" เลรนอฟบอก

          "หน้าที่ของพวกเจ้าทุกกองก็คือเชื่อฟังคำสั่งของข้า ปฏิบัติตามคำสั่งของข้าในการบดขยี้พวกเดลอาเนี่ยนให้สิ้นซากไปซะ แน่นอน ว่ารวมถึงทุกนายที่อยู่ในยานของข้าด้วย" วอลเดนสไตน์กล่าวโดยกดปุ่มสีเหลืองขึ้น "แกร็กๆๆๆๆๆๆ" เก้าอี้ของเจ้าหน้าที่ได้ใส่กุญแจข้อมือและข้อเท้า รวมถึงล็อกคอเอาไว้ โดยเก้าอี้ได้หมุนพร้อมกับ "ปี้บๆๆๆๆ" ช็อตไฟฟ้าใส่ข้อมือทั้งสองจนคีย์คำสั่งให้ "แชดดดดด ป้ากกก" ยิงปืนใหญ่พลาสม่าเข้าใส่ยานขนกำลังรบภาคพื้นของพวกบรูซาเรมจนระเบิด "ใครก็ตามที่กล้าขัดขืนหรือต่อต้านข้า ข้าจะลงโทษด้วยการให้ยานของพวกเจ้าเข้าสู่โหมดพลีชีพในทันที เพราะถือว่าพวกเจ้า เป็นเหมือนไอ้พวกปากพล่อยที่กล้ามาหาว่าข้าเป็นตาแก่งี่เง่าที่ไม่มีผลงานใดๆ ทั้งๆที่ข้าทุ่มเททุกอย่างเพื่อปกป้องแรซัลก้าให้สงบสุขกันแล้วแท้ๆ ไม่เพียงไม่สำนึก ยังมาดูถูกข้าเช่นนี้ ข้าจะใช้ระบบออโต้คอนโทรลที่ข้าขโมยมาจากคฤหาสน์ของริดโอบาราน่า ควบคุมยานของพวกเจ้าให้ดำเนินตามยุทธการที่ข้าวางไว้ เพื่อชัยชนะของข้า วอลเดนสไตน์ วาลโทรน่า วีรบุรุษผู้ปกป้องแรซัลก้าและอีสทาล่าฟรอนเทียร์ วะฮะๆๆๆๆๆๆ" แล้วยานรบในกองก็เคลื่อนพล ซึ่งรวมถึงสกรีแทนมาร์ควันและทูทุกเครื่อง ที่ถูกวอลเดนสไตน์ควบคุมให้ต่อกรกับพวกเดลอาเนี่ยนกันแล้ว

          "ไอ้แก่นั้น กู่ไม่กลับแล้วละ" คลอเวฟเห็นก็ถึงกับโกรธขึ้นมา

          "นั้นยืนยันได้ว่า ระบบควบคุมกองยานของพวกบาราน่าที่หายไปจากคฤหาสน์ริดโอ ซึ่งทางเราและพวกแม่ทัพนาไลน์และแม่ทัพเนคคูคัสเองยังหาไม่เจอกันเลยนั้น ไปอยู่ที่ใครกันแล้วน่ะ" จูเดทต้าบอก "โชคดีมากที่วอลเดนสไตน์ไม่ทราบเลยว่ายานของเลนอฟติดโปรแกรมโปรเทคเอาไว้ แต่เธอแสร้งให้ทุกๆคนควบคุมยานตามโปรแกรมคำสั่งของวอลเดนสไตน์กันนะสิ"

          เนคมาดูซัมบอก "และวอลเดนสไตน์คงจะยืมมือริดโอบิทเชื่อมต่อกับระบบคอมพิวเตอร์ของกองบัญชาการเกือบทั้งหมด รวมถึงของพวกเราด้วย เพื่อที่เขามั่นใจมากๆว่า พวกเขาจะสามารถควบคุมทุกอย่างไว้ในกำมือกันได้น่ะ"

          "แต่เขาคาดผิด เพราะพวกเธอหาทางแก้กันละสิน่ะ" เพอซิอัสบอก "ในเมื่อสถานการณ์ออกมาเช่นนี้ แม้เสนาธิการวอลเดนสไตน์จะก่อเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยกันได้ก็ตาม ในฐานะของทหาร พวกเราไม่ควรจะปล่อยให้กองรบต้องประสบกับความเดือดร้อนด้วยความหยิ่งยะโสกันได้แน่นอน ดังนั้น ฉันขอสั่งให้พวกเธอ ไปกับกองรบของผบ.บาโธโรมิว เข้าช่วยกองยานรบของท่านเสนาธิการ เอาชนะพวกเดลอาเนี่ยน กอบกู้ความสงบสุขมาให้ระบบดาวของพวกเรากันเดียวนี้เลย"

          เนคมาดูซัมและพวกวันทยาหัตถ์ "รับทราบครับ/คะ"

          "พวกคุณเอง ก็ระวังตัวด้วยนะครับ" เฟรดกล่าว พีวิลพยักหน้า

          น็อกกี้บอก "หวังว่าพวกคุณจะกระทืบแม่ทัพใหญ่ของเดลอาเนี่ยนแทนพวกเรากันได้น่ะ"

          "ขอให้พวกคุณโชคดีกันนะคะ" รีฟบอก แล้วพวกเนคมาดูซัมเดินออกมาจากกองบัญชาการ

          เนคมาดูซัมบอก "แอมเบอร์ นำยานขึ้นมาได้เลย"

          "รับทราบคะ" แอมเบอร์กล่าว แล้วบริคซ์ก็นำไทรแองเกิ้ลออกมา "ครืนนนนนนน" จากเขตป่าใกล้กับหุบเขาหลังเมืองกัน

          คมกริชที่ถูกควบคุมตัวอยู่กล่าวขึ้น "ให้ตายสิ พวกไทรเวเซอร์อยู่ใกล้เมืองนี้กันแต่แรกเลยหรือ"

          "ไม่แปลกใจหรอก ว่าทำไมพวกเขาเป็นสาเหตุที่เจ้าพี่มูราดีนอยากจะให้เรากำจัดพวกเขากันนัก เพราะว่าพวกเขาเก่งกาจมากเกินไป พอๆกันกับ กองกำลังชุดเกราะกันนี้แหละ" จาฟฟาร์ลบอก โดยตอนนี้ยานไทรแองเกิ้ลทะยานออกจากป่า ไปพร้อมกับยานแรคแทซของบัลโต้ที่โผล่ขึ้นมาจากท่าเรือใกล้กับแมนิเกรโทรโปลิสด้วย "แน่นอนว่า ชัยชนะในศึกของเดลอาเนี่ยนนั้น พวกไทรเวเซอร์และฝ่ายสหพันธมิตรต้องเป็นฝ่ายชนะแน่ๆ" จาฟฟาร์ลคาดเดา

          อับดุลลอยด์บอก "ทั้งๆที่อีกฝ่ายมีกองยานรบเป็นจำนวนมากกันเลยหรือ ครับ ท่านจาฟฟาร์ล ดูยังไงพวกเขาก็ไม่น่าจะชนะกันละครับ"

          "ถ้าขนาดพวกหน่วยรบวิหค สติลลิมบ์และพวกนักสู้ที่เอาชนะพี่ดูแรนซินกับพวกเราที่เหนือกว่าลงไปได้ มีหรือ ที่กองกำลังหัวหอกของฝ่ายสหพันธมิตรจะไม่ชนะเลยน่ะ" จาฟฟาร์ลกล่าว โดยตอนนี้ ยานเฮฟไดซ์ของกองรบเทรอมมาสมทบกับแรคแทซของบัลโต้ และไทรแองเกิ้ลของไทรเวเซอร์กันแล้ว

          "พวกนายทั้งหลาย นี้อาจจะเป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของพวกเราก็เป็นได้ เพราะพวกเดลอาเนี่ยนไม่คิดที่จะมายึดระบบดาวของเรากันอีกต่อไปแล้ว พวกเราจำต้องชนะพวกเดลอาเนี่ยนให้ได้เท่านั้น แม้ว่าพวกนายจะไม่ชอบเลยที่ฉันต้องส่งพวกนายให้ไปตายกันก็ตาม แต่พวกเราตัดสินใจที่จะสู้กับพวกเดลอาเนี่ยนกันถึงที่สุดแล้วด้วย" บัลโต้กล่าว โดยที่เขาอยู่ในยานพร้อมกับโคเคสกัน

          "ถึงแม้ว่าพวกเราต้องเสียใครไป และต้องสูญเสียอะไรไปกันก็ตาม พวกที่ยังรอดชีวิตอยู่จะไม่ลืมเลือนการเสียสละของผู้ที่จากไปกันด้วย เพื่อความสงบสุขและอนาคตของพวกเราและสมาพันธ์อวกาศ พวกเราจะไม่ยอมให้พวกเดลอาเนี่ยนกำชัยไปได้แน่นอน" โคเคสบอก "ในฐานะของผู้นำของกลุ่มสหพันธมิตรแมนิเกเตอร์ ขอให้พวกเราทั้งหมด โชคดีกับการรบครั้งนี้ด้วย เพราะข้าพเจ้าจะร่วมสู้พร้อมกับทุกๆคนนี้แหละ"

          แฮซกริฟสั่ง "กองยานสหพันธมิตรทุกลำ มุ่งหน้าไปช่วยกองรบของวอลเดนสไตน์เดียวนี้เลย"

          "รับทราบ!!!!" พวกไทรเวเซอร์และกองรบฝ่ายโคเคสที่มีพวกเทรอมทั้งสี่กลุ่มและฝ่ายภักดีต่อแฮซกริฟกล่าวพร้อมกัน แล้วกองยานก็ทะยานออกสู่นอกดาวกันแล้ว

          เนคมาดูซัมกล่าว "ทุกอย่างพร้อมครบถ้วนกันแล้วสิน่ะ"

          "ระบบอาวุธพร้อม ระบบป้องกันพร้อม โมบิลลอยด์ทุกตัวพร้อม มาตราการรับมือกับการก่อกวนของวอลเดนสไตน์และเดลอาเนี่ยน พร้อมแล้วละคะ" แอมเบอร์บอก

          มาสวาร์ทาร์บอก "แม้ว่านี้จะเป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของพวกเราทั้งหมด ตามที่ผบ.บัลโต้ว่าไว้ แต่....พวกเรามั่นใจว่าพวกเราจะต้องชนะพวกเดลอาเนี่ยนได้แน่นอน"

          "เพราะว่าพวกเราเตรียมพร้อมในทุกด้านมา เพื่อโค่นพวกเดลอาเนี่ยนกันอยู่แล้วนิน่า แม้ว่าเรายังไม่หาเรื่องเล่นงานวอลเดนสไตน์กันเลยก็ตาม ไอ้แก่นั้น ควรจะโดนมากกว่าการรุมกระทืบกันน่ะ" คลอเวฟกล่าว

          เจเนลบอก "หลังจากที่เราผ่านการสูญเสียมาก่อนหน้าการสู้กับพวกเดลอาเนี่ยนในครั้งนี้กันก็ตาม" โดยหวนนึกถึงริบอยที่เสียชีวิตลง ตามด้วยบรอนเซอรูท เซเทธ ทอฟคานิค ฟันดิวเรคและเลอแชนด้วย เจเนลกล่าว "แต่ พวกเขายังอยู่เคียงข้างพวกเราเสมอ แม้จะจากไป แต่จิตวิญญาณและความทรงจำของพวกเขายังอยู่ในใจของพวกเรากันด้วยน่ะ"

          "ถูกต้องแล้วละ เจมส์ เพราะว่าพวกเราบางส่วนผ่านความตายมาแล้ว เราจึงเข้าใจความรู้สึกของผู้ที่เสียสละชีวิตตนเองเพื่อปกป้องผู้คนกันได้เป็นอย่างดี และรู้ว่าแม้เราจะช่วยเขาให้กลับมาไม่ได้ แต่เขาก็ขอร้องให้เรายืนหยัดต่อไปได้นี้แหละ" สเตฟอร์ดบอก

          พีวิลกล่าว "บรอนเซอรูทและพวก ริบอย รวมถึงผู้การเฮลิคยังอยู่ในใจของพวกเราเสมอไป และอยู่ร่วมต่อสู้เคียงข้างไปด้วยกันกับพวกเราทั้งหมด เฉกเช่นเดียวกับเจตจำนงของชาวออร์เลี่ยน ที่ต้องการหยุดยั้งความทะเยอทะยานของเดลมูดัล ผู้นำของพวกเดลอาเนี่ยนที่คิดจะเป็นใหญ่ในจักรวาลแห่งนี้ ที่พวกเราจะไม่ยอมให้ความทะเยอทะยานของคนๆเดียว มาพรากหลายชีวิตของทุกจักรวาลกันไปได้หรอก"

          "บวกกับแรงสนับสนุนของกองกำลังหลังฉากและทุกๆคนที่ช่วยให้พวกเราแก้ปัญหาภายในกันได้นั้น พวกเราจะไม่ทำให้มันเสียเปล่ากันแน่นอน" มาสวาร์ทาร์กล่าว

          เนคมาดูซัมบอก "ถึงเวลาต่อสู้ครั้งสำคัญของพวกเรา กองกำลังไทรเวเซอร์ กับกองกำลังสหพันธมิตรกันแล้วละ" แม้ในตอนนี้ บูเรนนอฟได้นำสุดยอดอาวุธโบราณออกมากันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

          การต่อสู้ยกหลังกำลังเริ่มต้นขึ้นกันแล้ว พบกับบทสรุปของมหาสงครามปะทะมหาจักรวรรดิ์เดลอาเนี่ยนลง ในตอนสุดท้าย ชัยชนะอันยิ่งใหญ่ กับการเสียสละอันใหญ่ยิ่ง
ตอนหน้า ระหว่างกองกำลังสหพันธมิตรแมนิเกเตอร์ที่ได้มีการมาช่วยของกองรบจากแคสเซรอน-4 สมาพันธ์อวกาศ ยูเนี่ยนพีช ปะทะกับกองกำลังเดลอาเนี่ยนที่งัดซาบราดร้าขึ้นมา ฝ่ายไหน ที่จะกำชัยชนะในสงครามครั้งนี้ ฝ่ายไหนจะต้องเป็นฝ่ายปราชัยอย่างหมดรูป ใครจะรอด ใครจะสิ้นชีพ ขึ้นกับกองกำลังไทรเวเซอร์กันแล้ว