Triveser Manigator Saga Del-Ahnian War

ลำดับตอนที่ #97 : ตอนที่ 47 การต่อสู้ครั้งสุดท้ายของแก็งค์ริดโอ บางระจันใหม่โศกายามตะวันตกดิน ครึ่งหลัง

ช่วงที่ 2

          "ติดต่อกับพวกบรอนเซอรูทที่บางระจันใหม่ได้หรือเปล่าละ" เนคมาดูซัมบอก

          ลิเนียร์ตี้ส่ายหน้า "เกรงว่าจะมีสัญญาณรบกวนกันน่ะ เนคมาดูซัม"

          "แสดงว่าแพนเนสคงให้ไทนีสติดตั้งเครื่องสร้างคลื่นรบกวนให้กับพวกสมุนอัศวินเทวดากันแน่ๆเลยละ" ฟิเกซคาดเดา

          มาสวาร์ทาร์บอก "และคงไม่ยอมให้เราไปช่วยได้ทันเวลาแน่ๆน่ะ"

          "พอจะใช้พลังจิตเช็คไปได้มั้ยละ จิล" พีวิลถาม

          จิลส่ายหน้า "บอกตามตรงน่ะ ว่าแพนเนสพาลิมิลเตญ่ามาด้วย เลยทำให้ฉันสัมผัสถึงจิตสังหารอันน่ากลัวกันด้วยน่ะ"

          "ไอ้เซอร์โรคจิตนั้นกับองค์ชายซาดิสต์หลอกใช้พวกริดโอเป็นตัวถ่วงเวลาให้พวกเรากันเช่นนี้ เห็นแล้วรู้สึกหงุดหงิดกันเสียจริงๆน่ะ" คลอเวฟบอก

          เจเนลบอก "พวกเทเนดีนก็อันตรายเพราะมีอาวุธอันตรายอยู่ในตัวก็แย่พอแล้ว แพนเนสกับพวกเองก็ดันผ่ามีพลังงานในตัวอยู่เยอะกว่าพวกเราหลายสิบเท่าเช่นนี้ เราคงยอมให้พวกมันลอยนวลไปไม่ได้กันหรอก"

          "หวออออ หวอออ หวอออ" สัญญาณเตือนภัยดังขึ้น แอมเบอร์บอก "ตรวจพบสัญญาณพลังงานทรอแจนและพลังงานแสงอาทิตย์ปรากฎอยู่ตรงหน้าพวกเรากันนะคะ" โดยในตอนนี้ กองรบสกรีทรอไนท์กับวอร์แดคไกฟ์บินเข้ามาขัดขวางกัน

          เนคมาดูซัมกล่าว "พวกนั้นส่งสมุนมาขัดขวางเราเช่นนี้ ฉลาดจริงๆเลยน่ะ เซอร์แพนเนส" เนคมาดูซัมกล่าว โดยตอนนี้ยานบินอยู่เหนือทะเลทรายเวลแซนดร้าฝั่งตะวันออกไกลกันแล้ว

          "พวกเรามานี้เพื่อมาแก้แค้นให้กับพวกพ้องของเราที่ถูกพวกแกฆ่าตายกัน ดังนั้น เตรียมตัวตายได้แล้ว ไอ้พวกไทรเวเซอร์" นักรบเรดิเครเซนท์กล่าว

           อัศวินเทวดาตัวจ่าฝูงบอก "ด้วยคำสั่งของเซอร์แพนเนส พวกแกไม่มีทางผ่านพวกเราไปได้หรอก"

          "เกรงว่าเราคงต้องผ่านพวกแกไปให้ได้เท่านั้นแหละ" คลอเวฟบอก "ซีคเกอร์มิไซล์ ยิง" แล้วยานไทรแองเกิ้ลก็ยิงห่ามิไซล์ออกไป "แชดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แต่เหล่าอัศวินเทวดาก็ระดมยิงปืนแสงทรอเจนทำลายห่ามิไซล์ทิ้งกันทั้งหมด

          "พวกมันคงไม่ยอมให้เราผ่านไปดีๆแน่ๆเลยละ" เนคมาดูซัมบอก "ถึงเวลาที่เราต้องรีบตีฝ่าไปให้ได้เท่านั้นแหละ"

          "ทุกหน่วย ประจำสถานีรบกันเดียวนี้เลย" มาสวาร์ทาร์บอก โดยตอนนี้พวกไทรเมร่าและ OD89 ทีมออกจากยานกัน แต่พวกเทเนดีนบุกเข้ามาหมายจะจัดการกับพวกเฮเรเค้นที่กำลังจะออกทางด้านข้างกัน "แชดๆๆๆๆๆๆๆๆ" วอร์แดคไกฟ์ส่วนหนึ่งรีบถอยออกมาโดยเร็ว เพราะ....

          "กองหนุนมาช่วยแล้วละ ไทรเวเซอร์" แคร์เรี่ยนมากับยานสโตม่ากริฟกับกองกำลังสครีแทนส่วนหนึ่งกับยานเรฟเฟนอนมาช่วย ด้วยการส่งสกรีทรอน และอาร์ซกรีทรอนออกจากยานเรฟเฟนอน โดยระดมโจมตีใส่กองรบสกรีทรอไนท์ของเหล่าอัศวินเทวดาและวอร์แดคไกฟ์ของพวกเทเนดีนกันอย่างหนักหน่วง เปิดโอกาสให้พวกเฮเรเค้น และพวกเบติสนำหุ่นออกจากยานได้ทันท่วงที

          "ว่าแต่ พวกนายไม่เอาหุ่นออกไปด้วยหรือ" ซิลเวเทรทถาม

          เจเนลบอก "พวกเราตั้งใจจะรีบไปช่วยพวกบรอนเซอรูทกันสักหน่อยน่ะ เพราะตัวหัวหน้าและเหล่าลูกน้องของพวกศัตรูนั้น มันต้องการจะบุกจู่โจมค่ายผู้ลี้ภัยที่บางระจันใหม่กันน่ะ"

          "นี้มันแย่กว่าที่คิดแล้วละ เพราะมีรายงานจากทีมสอดแนมที่ติดตามหาแพนเนสกันนั้น ดูเหมือนว่าแพนเนส เชือดอัศวินทรอยอาร์ที่เป็นผู้ส่งข่าวของริชเชลลิอาร์ลลง ฐานที่ยังไม่ทำตามคำสั่งมาหลายสัปดาห์กันแล้วน่ะ" แคร์เรี่ยนบอก "และคนที่ลงมือนั้น ก็ดันเป็นตัวเซอร์แพนเนสเองเสียด้วย ซึ่งทีมสอดแนมรีบหนีกลับมาคาบข่าวบอกกับทางเราได้ก็แทบแย่เลยน่ะ"

          พีวิลบอก "แพนเนสฆ่าผู้ส่งข่าวของริชเชลลิอาร์ลตายเช่นนี้ แสดงว่าเขาไม่คิดที่จะทำตามคำสั่งของริชเชลลิอาร์ลกันแน่ๆน่ะ"

          "หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ ไอ้เซอร์หัวฟูนั้นมันบ้าเกินขีดจำกัดแล้ววะ" คลอเวฟบอก "ไม่รู้ว่าพวกบรอนเซอรูทจะรับมือได้หรือเปล่าน่ะ"

          มาสวาร์ทาร์บอก "หวังว่าสภาพกายที่พึ่งหายของบรอนเซอรูทคงจะช่วยได้บ้างน่ะ"

          ทางด้านบรอนเซอรูทและพวกที่ค่ายบางระจันใหม่นั้น

           "แย่แล้วละ หัวหน้าบรอนเซอรูท...." ทหารรักษาการณ์ค่ายบอกกับบรอนเซอรูทที่ยืนอยู่บนกำแพงค่ายด้านหน้า ซึ่งเขากับพี่น้องทั้งห้าได้เห็น

          "พวกมันจะมาทำไมเอาตอนนี้กันวะ" เลอแชนสบถ เมื่อเห็นเทเนดีน แพนเนสกับเหล่าสมุนเดินมาตรงหน้า

          "พวกแกคงรู้แล้วสิน่ะ ว่าพวกเรามานี้ มาเพื่อถล่มค่ายสั่วๆของพวกแกกันนี้แหละ" สไคท์บอก แรมบาลกล่าว "แม้เราจะรู้ว่าพวกแกเกือบตายมาแล้วทีหนึ่ง แต่คราวนี้ พวกเราจะกำจัดพวกแก แล้วก็พวกที่อยู่ในค่ายกันด้วยนี้แหละ"

          "ถ้าพวกแกคิดว่าที่นี้เป็นค่ายกักกันพวกอัศวินทรอยอาร์และนักรบสเตรดาร์ธที่ถูกจับมาละก็ พวกแกมาผิดที่แล้วละโว้ย" เลอแชนกล่าว

          เทเนดีนบอก "ต่อให้เรามาผิดที่จริง อย่างน้อย เราก็มาเพื่อกำจัดพวกแกกันอยู่แล้วน่ะ"

          "พวกเราใช้เวลาในการสืบหาตัวพวกแกจนรู้ว่า พวกแกถูกส่งมาคุ้มกันที่ค่ายลี้ภัยแห่งนี้ไว้น่ะ" จูดีนบอก

          คริฟกล่าว "แม้ว่าเราจะต้องหลบซ่อนอยู่ตลอด เพราะกองทหารของพวกแกสอดส่องอยู่ตลอดเวลากัน แต่อย่างน้อย เราก็สามารถเคลื่อนตัวมาเพื่อจัดการกับพวกแกกันนี้แหละ"

          "และถ้าพวกคุณคิดจะติดต่อกับพวกไทรเวเซอร์ละก็ คงยากละคะ เพราะว่าฉันให้กองรบของพวกเราทั้งหมดส่งคลื่นรบกวนการสื่อสารกันไว้ ซึ่งก็นานพอที่พวกเราจะบดขยี้พวกคุณกับค่ายนี้ได้นะคะ" ไทนีสบอก

          แซมัวร์กล่าว "แล้วพวกเราจะส่งพวกแกไปลงนรกตามยัยแก่เฟรมิเดรก้ากันด้วยน่ะ"

          "ถึงว่าสิ ว่าทำไมมือถือถึงมีคลื่นซ่าอยู่ตลอดเวลาเลยน่ะ" ฟันดิวเรคบอก

          ทหารรักษาค่ายบอก "จะเอายังไงกันดีละครับ หัวหน้าบรอนเซอรูท"

          "พวกนายรีบรักษาค่ายด้านในและปกป้องผู้ลี้ภัยกันไว้ให้ได้ พวกเราจะยันพวกนี้ไว้เองน่ะ" บรอนเซอรูทกล่าว

          ทหารอีกนายถาม "แต่จะดีหรือครับ เพราะว่าพวกคุณ...."

          "พวกเราไม่เป็นไรกันหรอก สำคัญตรงที่พวกเราต้องหยุดพวกแพนเนสกันให้ได้เสียก่อนน่ะ" เซเทธบอก แล้วตนก็โดดลงจากกำแพงด้านหน้า พร้อมกับพวกบรอนเซอรูทกัน

          แพนเนสบอก "นับว่าพวกแกกล้าไม่น้อยเลยน่ะ ที่หาเรื่องกับพวกเรา ทั้งๆที่พวกแกเกือบตายกันแล้วแท้ๆ แต่คราวนี้ พวกแกไม่รอดกันอย่างแน่นอน"

          "บอกตามตรงน่ะ ว่าพวกเราอาจจะเอาชนะพวกแกไม่ได้กันก็จริง" ทอฟคานิคบอก "แต่ก็ใช่ว่า พวกแกจะสมหวังตามที่พวกแกคิดกันไว้น่ะ"

          ฟันดิวเรคบอก "ถึงพวกแกหัวเราะเยาะเย้ยในความลำพองใจ แต่ฉันจะทำให้พวกแกขำไม่ออกกันอีกเลยน่ะ"

          "แย่หน่อยนะ ที่มีแต่ผู้ชนะเท่านั้นที่จะเป็นฝ่ายหัวเราะเยาะเย้ย ซึ่งนั้นก็คือพวกเรากันนี้แหละ" เทเนดีนบอก แล้วก็หยิบตราออกมา "แกร็ก แว้งงงงงงงง" กดปุ่มเพื่อทำการสวมเกราะขึ้น เช่นเดียวกับคริฟ บลันดีส แซมและจูดีน ที่สวมเกราะพร้อมรบกันด้วย

          "ถึงเวลาที่พวกแกจะได้รับการพิพากษาจากพวกเรากันบ้างละ" แพนเนสดีดนิ้วเพื่อทำการสวมเกราะขึ้น ซึ่งสไคท์ แรมบาล ลิมิลเตญ่าและไทนีสก็สวมเกราะตาม

          "พี่ใหญ่ นี้อาจจะเป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของเราก็เป็นได้เลยน่ะ" เซเทธบอก

          เลอแชนกล่าว "เพราะว่าพวกเราต้องรับมือกับศัตรูที่มีสองเท่ากันเช่นนี้ แต่มันไม่สำคัญแล้ว เพราะพวกนี้อันตรายเกินไปที่จะให้เข้าไปในค่ายกันได้น่ะ"

          "ฉันรู้ดีน่ะ แม้ว่าสภาพกายของฉันยังฟื้นตัวมา แต่...." บรอนเซอรูทกล่าว "....ฉันขอบใจมากเลยน่ะที่พวกนายยังสู้เคียงข้างฉันต่อได้ แม้ว่าฉันจะ...."

          ฟันดิวเรคบอก "ไม่ได้กลับไปเจอหน้าลูกและหลานที่กำลังจะเกิดมาสิน่ะ พวกเราได้เตรียมใจไว้แล้ว ว่าเราคงไม่มีวันนั้นอีกต่อไปกันแล้วน่ะ"

          "เพื่ออนาคตของลูกของโมคุโตะและของพี่ใหญ่ พวกเราจะปกป้องที่แห่งนี้ไว้เองแหละ" ทอฟคานิคกล่าว

          บรอนเซอรูทพยักหน้า "ดี....แม้เราจะไม่ชนะพวกนี้ แต่...." แล้วก็เปลี่ยนร่างเป็นปีศาจมิวแทนอยด์กัน เช่นเดียวกับพวกเซเทธด้วย ".....อย่างน้อย ก็เพื่อช่วยให้พวกพีวิลที่กำลังจะมาถึงนี้ จัดการกับพวกนั้นกันได้นี้แหละ" แล้วทั้งห้าก็ตั้งท่าขึ้นมา

          "คงคิดที่จะตายมากละสิน่ะ ย่อมได้ เพราะเราจะส่งพวกแกไปลงนรกกันแล้วน่ะ" บลันดีสชักดาบโค้งน้ำแข็งขึ้นมา โดยที่ไทนีสใช้หอก แรมบาลเตรียมใช้ทวนจากหลังแขนมาประกบกัน สไคท์ชักดาบสองเล่มออกมา ลิมิลเตญ่าตั้งท่าใช้กงเล็บมีดยาวที่หลังแขน คริฟใช้ตะบองหนามสองอัน แซมนำทวนคมดาบยาวออกมา เทเนดีนมากับหอกประจำตัว แพนเนสชักดาบเครย์มอลสีดำออกมา โดยอัศวินจอมโหดกับนักรบอำมหิตบุกเข้าใส่ห้าพี่น้องนักสู้มิวแทนอยด์กัน "แคร้งงงงงงงง" เลอแชนบุกเข้าจู่โจมใส่จูดีนด้วยใบมีดตามตัว แล้วก็ฟันใส่ลิมิต ไนฟ์จนทำให้เธอเสียหลัก "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆ" ไทนีสใช้โกสต์ดิสก์และซอร์ดซีคเกอร์เข้าใส่ฟันดิวเรค "ฟิ้วๆๆๆๆๆ" ซึ่งก็ซัดลูกบอลยางและไพ่ใบมีดเข้า "ปั้กๆๆๆๆๆ" สกัดกั้นใส่โกสต์ดิสก์และซอร์ดซีคเกอร์อย่างจังๆ พร้อมกับ "ฟ้าววว เปรี้ยงงงง" ยืดหมัดต่อยใส่ท้องคริฟให้ถอยผงะไป "ย้ากกกก" ทอฟคานิคพุ่งถีบใส่แรมบาลจนถอยไปตามแรง แล้วก็ "เปรี้ยงงงง" ต่อยเข้าที่หน้าบลันดีสไปเต็มๆหมัด "แชดดด แชดด ป้ากก ป้ากก" เซเทธใช้ความเร็วหลบเดธเกซเลเซอร์ของสไคท์เพื่อบุกเข้าจู่โจม แต่ "ซูมมมมม" แซมัวร์ปล่อยพลังพายุทรายเข้าใส่เซเทธ จนต้องรีบโดดถอยหลังเพื่อ "ฟ้าววว ฟ้าววว" เตะซัดลูกพลังเข้าต้านพายุทรายโดยเร็ว "หวับๆๆๆๆๆ" เทเนดีนจ้วงหอกแทงใส่บรอนเซอรูทที่เอี้ยวตัวหลบ จากนั้นก็ "แกร้งงง" ชกกงเล็บต้านดาบเครย์มอลของแพนเนสที่ฟาดเข้ามาได้ทัน "แชดดดด" เทเนดีนเลยยิงลำแสงกัมตภาพรังสีเข้าใส่บรอนเซอรูท "ฝ่ามือมังกรคาบแก้วคืนกลับ" ซึ่งใช้พลังคลื่นมังกรขบลำแสงกัมตภาพรังสีซัดกลับใส่แพนเนส "เปร้งงงง" ที่รีบยื่นแผงหน้าอกมาป้องกันลำแสงไว้

          "ร้ายไม่เบาเลยน่ะ ที่กล้าปัดลำแสงของฉันไปได้น่ะ" เทเนดีนสบถ

          "พลังในตัวของนายอันตรายเช่นนี้ นายไม่กลัวว่ามันจะทำร้ายตัวเองเลยหรือ" บรอนเซอรูทกล่าว

          เทเนดีนบอก "ฉันไม่กลัวหรอก เพราะแขนกลนั้นมีตัวกั้นคลื่นรังสีที่เข้าสู่ร่างกายของฉันอยู่ ฉันจึงไม่รู้สึกกลัวตามที่แกว่ามาหรอกน่ะ" แล้วก็ซัดกงจักรคลื่นรังสีออกจากหมัดสองอันพุ่งใส่บรอนเซอรูท "กงเล็บมังกรบิน" บรอนเซอรูทซัดคลื่นกงเล็บจากกงเล็บตรงข้อมือสามซี่สองอันพุ่งเข้าทำลายกงจักรที่พุ่งมาจนกระจุยไปหมด แพนเนสเลยพุ่งเข้ามาหวดดาบใส่ "แกร้งงงง" บรอนเซอรูทเสยกงเล็บต้านคมดาบไว้ จากนั้นก็ "ฟึ่บๆๆๆๆๆๆๆๆ แกร้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" กระหน่ำรั่วต่อยใส่การฟาดฟันดาบต่อเนื่องของแพนเนสได้ทุกดอกพร้อมกับ "ปั้กๆๆๆๆๆๆ" ทิ้มใส่ตามตัวแพนเนสไปหลายทีด้วยกัน "ปึ้กกกก" แต่แพนเนสกลับถีบใส่ท้องของบรอนเซอรูทจนถอยผงะลง "เหอะ สงสัยแผลเก่าของแกยังไม่หายละสิ แกถึงทรุดไปได้น่ะ" เทเนดีนบอก

          "ช่างไม่เจียมเสียเลยน่าที่มาสู้ต่อ ทั้งๆที่เกือบหายอยู่ แต่ก็ดีแล้ว เพราะเราจะซ้ำรอยแผลเดิมกันนี้แหละ" แพนเนสบอก แล้วก็เสยดาบแทงใส่ "หวับบบบบ ป้าบบบบ" บรอนเซอรูทเอี้ยวตัวหลบออกด้านข้างและฟาดฝ่ามือใส่หลังแขนของแพนเนสไป จากนั้นก็ "หวับบบบบ ป้ากกก" หมุนตัวกลับหลังถีบใส่หน้าอกของเทเนดีนที่บุกมาจ้วงแทงหอกจากข้างหลังจนล้มลง "แชดดด แชดดด แชดดด" แพนเนสเลยสาดลำแสงจากฝ่ามือไล่บรอนเซอรูทให้ออกไป

          "หวับๆๆๆๆๆๆ เชร้งๆๆๆๆๆๆ" เลอแชนใช้มีดยาวหลังแขนโต้ตอบกงเล็บมีดของลิมิตไนฟ์อย่างต่อเนื่อง ซึ่งเธอจ้วงกงเล็บมีดสองข้างหมายจะแทงใส่เลอแชน ในจังหวะที่จูดีนบุกเข้ามา "คมเขี้ยววังวนสลาตัน" เลอแชนหมุนตัวด้วยความเร็วสูงจนเกิดพายุคมมีดพุ่งเข้าใส่ลิมิตไนฟ์และจูดีน "ฟึ่บๆๆๆๆๆๆ เชร้งๆๆๆๆๆๆๆ" ลิมิตไนฟ์สบัดกงเล็บมีดฟาดฟันด้วยความเร็วสูง ในขณะที่จูดีนตั้งดาบโค้งคมกัมตภาพรังสีป้องกันไว้ โดยที่เลอแชนหยุดหมุนและ "อินทรียักษ์กระพือปีก" สบัดแขนสองข้างสร้างแรงลมพุ่งผลักจูดีนและลิมิตไนฟ์ให้ถอยออกไป "ป้ากกก ป้ากกก ป้ากกก" แรมบาลระดมเตะและถีบใส่ทอฟคานิคที่ตั้งบล็อกด้วยท่อนแขนหินผาใหญ่อย่างไม่ยั้ง จนต้านแรงเตะไม่ไหว เลยเซถอยหลังไป เปิดช่องให้แรมบาลกระโจนทิ้มทวนใส่ "พันหมัดถล่มเบญจบรรพต" ทอฟคานิคกระหน่ำต่อยใส่แรมบาล ซึ่งรีบกระหน่ำแทงทวนโต้ตอบหมัดไปทุกดอก แล้วก็จ้วงทวนแทงใส่ "กร้องงงงงงง" แต่ปลายทวนกลับแทงต้นแขนที่เปลี่ยนจากหินเป็นทองไม่เข้า และ "ป้าบบบบบ" ฟาดฝ่ามือเป่าแรมบาลให้ปลิวกระเด็น แม้จะตีลังกาลงพื้นไปได้ "กระบวนท่า 18 มนุษย์ทองคำวัดเส้าหลินจู่โจมต่อเนื่อง" ทอฟคานิคเลยแยกร่างเป็น 18 ร่างวนรอบตัวแรมบาลแล้วก็ "ฟ้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ป้ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ร่างแยกพุ่งเข้าระดมจู่โจมใส่แรมบาลแบบไม่ยั้งถึง 10 ร่าง จากนั้น 8 ร่างสุดท้ายพุ่งล้อมเข้า "เปรี้ยงงงง" จู่โจมด้วยหมัด ฝ่ามือ ดรรชนี และฝ่าเท้าเข้าใส่แรมบาลกันอย่างจังๆ "ซูมมมมมมมมมมมมม" บลันดีสปล่อยคลื่นความเย็นจากปลอกแขนทั้งสองข้างเข้าใส่ทอฟคานิค "ตรึงงงงงง เปรี้ยงงงง" ซึ่งกระทืบพื้นให้เกิดแมกม่าโพยพุ่งสาดใส่บลันดีส ที่รีบป้องกันด้วยวงแหวนสร้างไอเย็นปกคลุมเอาไว้ "เปรี้ยงงงงง" ทอฟคานิคเลยพุ่งเตะขัดขาบลันดีสให้ล้มหน้าคว่ำ จากนั้นก็ "หมับบบ โครมมมม โครมมม โครมมมม โครมมม" จับขามาฟาดกับพื้นไป 4 ทีเต็มๆก่อนจะกระโดดลงมาเพื่อชกซ้ำเข้ากลางหลัง "ป้ากกก เพล้งงงง" แต่บลันดีสสร้างโลห์น้ำแข็งขึ้นมาปกคลุมกลางหลังอย่างรวดเร็วจนโลห์แตกแทน ส่วนตนเองรีบกลิ้งหลบมาได้ทัน และหวดดาบฟันใส่ "ป้ากกกก" ทอฟคานิคเลยวิ่งเข้ามาถีบใส่บลันดีสจนปลิวกระเด็นตาม "ฟึ่บๆๆๆๆๆๆ" ไทนีสกระหน่ำแทงหอกใส่ฟันดิวเรค ซึ่งใช้ดรรชนีโต้ตอบการรัวแทงได้ทุกดอก แต่เธอใช้โกสต์ดิสก์เข้าจู่โจมใส่ "ดึ้งงงงง" ฟันดิวเรคเลยกระเด้งตัวพุ่งเข้ามา "ป้าบบบบ" เสยฝ่ามืออัดใส่ไทนีสตรงหน้าอก "หวับบบ เพี้ยะ ฉ่า" ฟันดิวเรคเลยรีบกระโดดหลบแส้กุหลาบพิษของคริฟที่ฟาดลงพื้น และฟาดพุ่งเข้าใส่ "ฟ้าววววววว" ฟันดิวเรคเลยกระเด้งโดดหลบได้อย่างรวดเร็ว แล้วก็ "เพลงดรรชนียางยืด ร้อยอสรพิษมฤตยู" ระดมจู่โจมด้วยการทิ้มนิ้วใส่คริฟจากระยะห่างอย่างรวดเร็ว และ "หวืดดด ฟ้าววว ป้ากกก" บิดแขนขวาให้เป็นเกลียวแล้วยืดไปข้างหลัง จากนั้นก็ปล่อยคลายให้แขนขวาพุ่งเข้ามาปะทะใส่คริฟอย่างจังๆ ซึ่งมันรีบบล็อกด้วยแขนซ้ายไว้จนล้มลง "ว้ากกกกกก" สไคท์หวดดาบฟาดฟันใส่เซเทธ ซึ่งโต้ตอบด้วยการเตะใส่ด้วยความเร็วสูงและต่อเนื่องกัน

          "กล้าเตะดาบของกูหรือ งั้นเจอนี้หน่อยเป็นไง" สไคท์ยั้วะเลยยิงเดธเกธเลเซอร์ใส่ "แฟ้ววววว" เซเทธเลยพุ่งหลบเลเซอร์จากด้านหน้าแล้วไปโผล่มาด้านหลังอย่างรวดเร็ว "ป้ากกก" โดยแทงศอกเข้ากลางหลังสไคท์อย่างจังๆ จากนั้นก็ "หวับบบ เปรี้ยงงงง" หมุนตัวก้มลงเตะตัดขาใส่สไคท์ให้ล้ม แล้วก็ "เปรี้ยงงง" กระโดดเตะสูงส่งสไคท์ให้ลอยสูงขึ้นเพื่อ "ลูกถีบสยบกระสุนเครื่องดีดพิฆาต" กระหน่ำถีบใส่สไคท์อย่างต่อเนื่อง แล้วก็ "ป้าบบบบ" ฟาดฝ่ามือใส่หลังปีกขวาของสไคท์ไปเต็มแรงจนตัวปลิวลอยกลางอากาศ "ซูมมมมมมมมมมมมมมมมม" แซมัวร์ปล่อยพลังพายุทรายเข้าใส่เซเทธ ซึ่งโต้ตอบด้วย "กระสุนพลังคลื่นเหินหาวความเร็วสูง" การหมุนตัวเตะซัดลูกพลังพุ่งทะลวงพายุทรายเข้ามา "ป้ากกกก" กระแทกใส่เกราะหน้าอกของแซมัวร์ไปเต็มๆ แต่มันก็รีบกระทืบพื้นเพื่อตั้งหลัก และเตรียมพุ่งแทงใส่เซเทธ "แฟ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เซเทธเลยพุ่งวนรอบแซมัวร์อย่างรวดเร็ว "ปึ้กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" พร้อมกับจู่โจมใส่แซมัวร์จากมุมบอดและด้านหลังอย่างต่อเนื่อง "ลูกถีบกิเลนเพลิงทะลวงฟ้า" แล้วก็พุ่งถีบด้วยฝ่าเท้าเพลิงลุกอัดใส่แซมัวร์ให้ถอยไป จากนั้นก็กระโดดมาสมทบกับฟันดิวเรค ทอฟคานิค เลอแชน และบรอนเซอรูทโดยเร็ว

          "พวกนายไหวมั้ยละ" บรอนเซอรูทบอก

          เซเทธกล่าว "บอกตามตรงนะครับ พี่ใหญ่ ว่าพวกเราพยายามเซฟพลังไว้นะครับ"

          "เพราะแค่เราเล่นงานพวกมันไป ผมกลัวว่าพวกมันยังไม่เป็นไรมากเลยนะครับ" ฟันดิวเรคบอก

          ทอฟคานิคกล่าว "ใช่ ตอนที่ผมต่อยใส่ไอ้แรมบาลนั้น เหมือนต่อยถูกเกราะอีกชั้นซะอย่างงั้นนะ"

          "แน่ละ เพราะพวกอัศวินนักบุญนั้นมันมีพลังในตัวที่สูงกว่าพวกพีวิลอย่างเห็นได้ชัด และเป็นเหตุผลที่พีวิลและเจเนลฆ่าพวกมันไม่ได้เลยน่ะ" เลอแชนกล่าว

          เซเทธกล่าว "แถมพวกเทเนดีนเองก็อันตรายทั้งอาวุธและเกราะกันด้วย พี่ใหญ่เองก็รู้สึกใช่มั้ยละครับ"

          "ถ้าขนาดทินเหมาลีและกริมเบอรี่ยังเกือบพิการเพราะพวกมันละก็ เราเองก็คงไม่แคล้วต้องโดนพวกมันเล่นแรงแน่ๆน่ะ" บรอนเซอรูทบอก "ตอนที่พวกแพนเนสจะใช้การเพิ่มพลังนั้น สู้ระวังหน่อยแล้วกันน่ะ" เซเทธพยักหน้า

          เลอแชนบอก "เราคงต้องอดทนจนกว่าพวกพีวิลจะมาถึงกันได้นะครับ"

          "อี้ดดดดด แชบบบบ แชบบบบ แชบบบบ แชบบบบ แชบบบ" มิลด์ใช้รีพัลเซอร์ไรเฟิ่ลระดมยิงใส่สกรีทรอไนท์ของเหล่าอัศวินเทวดาให้ร่วง "ซูมมมมมมมมม ซูมมมมมมม ซูมมมมมม" อาร์ซกรีทรอนยิงกระสุนเพลิงพุ่งเข้าแผดเผาพวกเดธโคลด์และบลัดโรสให้มอดไหม้ไป "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ไกซ์กราดยิงทริปเปิ้ลวัลแคนอาร์มและโชลเดอร์ไมโครลันเชอร์ เข้าถล่มใส่พวกอัศวินเทวดาให้ชะงักเพื่อให้พวกเฮเรเค้นเข้าจู่โจมใส่ "ฟ้าวววว ฟ้าววว ฟ้าววว" วอร์ยัคซาร์ทและสกรีทรอไนท์เพียวเซททรัมบุกเข้ามา "ฟ้าวววว ป้ากกก ตรูมมม" ฟูลออเรสใช้ปริซึมฮาร์ดแคนน่อนยิงกระสุนผลึกทะลุทะลวงความเร็วสูงเข้าใส่เพียวแซททรัมให้พัง ก่อนที่จะป้องกันด้วยสนามพลังไว้ "ปริซึมวิงค์สไลเซอร์" เมดิน่าซัดใบมีดปีกผลึกพุ่งผ่าร่างวอร์ยัคซาร์ทให้แขนขาดสองข้าง "ตรุ้งง ตรุ้งงง ป้าก ป้าก ตรูมๆ" เพื่อให้ไทรแองเกิ้ลยิงปืนใหญ่พลังคลื่นเป่าทำลายทิ้ง "ทิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆ แชดดดด แชดดด แชดดด ฟิ้วๆๆๆๆๆ" เบติสและวิลด้ากระหน่ำยิงใส่พวกน้องๆของชโทรมให้ร่วงไป "แฟ้วววว แฟ้วววว แฟ้ววว แฟ้ววว" แคร์เรี่ยนควบคุมฟาลครีด้าของเธอเข้าฟาดฟันใส่พวกวอร์แดคไกฟ์ให้ร่วง โดยที่ไอรีสควบคุมฟาลครีด้ารัชชอทกระหน่ำยิงกระสุนแสงเข้าสกัดกั้นใส่สกรีทรอไนท์ให้ชะงัก "ฟ้าวววว แชดดด แชดดด" เพื่อให้สกรีทรอนใช้พลาสม่าแคนน่อนยิงทำลายทิ้งไป

          "พวกนายพร้อมออกบินแล้วหรือยังละ" แคร์เรี่ยนกล่าว

          ไซโคลเนียบอก "พร้อมอยู่แล้วละ" โดยเธอนำเพริแกรมขนเมนซิกส์ทีนบินออกจากยานไทรแองเกิ้ล ซึ่งพวกแคร์เรี่ยนเข้าช่วยคุ้มกันและเปิดทางให้โดยเร็ว

          "หวังว่าพวกเราจะไปทันเวลากันน่ะ" พีวิลบอก

          เนคมาดูซัมกล่าว "แม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะเป็นแพนเนสและเทเนดีน หวังว่าบรอนเซอรูทกับพวกคงรู้ว่ากำลังทำอะไรกันอยู่น่ะ"

          "พวกนายจับไว้ให้แน่นๆน่ะ ฉันจะเร่งเครื่องเพื่อมุ่งหน้าไปยังเป้าหมายโดยเร็วกันน่ะ" ไซโคลเนียบอก

          มาสวาร์ทาร์บอก "ยังไงก็ระวังกับดักของแพนเนสที่เตรียมสอยเครื่องของเรากันด้วยละ ไซโคลเนีย" แล้วไซโคลเนียก็เร่งเครื่องเพื่อมุ่งหน้าไปบางระจันใหม่โดยเร็ว

          "หึๆๆๆๆๆ พวกแกคงคิดว่าแค่นี้จะจัดการกับพวกเราละก็ คิดผิดแล้วละ เพราะว่าพวกเรายังมีพลังเหลืออยู่น่ะ" แพนเนสบอก

          เทเนดีนกล่าว "และเกรงว่าพวกเราจะลงมือจัดการกับพวกแกได้ก่อนที่พวกไทรเวเซอร์จะมาถึงกันแล้วน่ะ"

          "เตรียมตัวตายได้เลย" แพนเนสกล่าวแล้วก็ "แว้งๆๆๆ เปรี้ยงงงง" ใช้โอเวอร์ไดรฟ์เพื่อเพิ่มพลังขึ้นมา เช่นเดียวกับพวกสไคท์กันด้วย "แชดดดดดด แชดดดดด แชดดดด" แพนเนส สไคท์และแรมบาลเปิดนำด้วยการสาดลำแสงเข้าใส่พวกบรอนเซอรูท "ตรูมมมม" จนระเบิดวินาศสันตะโรไป "ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆ" แต่มีห่าไพ่พุ่งออกมาจากกลุ่มควัน "ฟิ้วๆๆๆๆๆ ฉั้วะๆๆๆๆๆ" ไทนีสควบคุมซอร์ดซีคเกอร์เข้าตัดทำลายไพ่ทิ้ง ลิมิตไนฟ์เลยกระโจนเข้ามาหมายจะจัดการกับฟันดิวเรคที่โผล่ออกมาก่อนเป็นรายแรก "แคร้งงงงง" แต่มีเสียงปะทะดังขึ้นตรงหน้าฟันดิวเรค ซึ่งมิได้มาจากเลอแชนโผล่มาป้องกันไว้ แต่...

          "นี้แกงอกใบมีดได้เลยหรือ ทั้งๆที่ตัวของแกเป็นยางกันน่ะ" ลิมิตไนฟ์กล่าว

          ฟันดิวเรคพูดแบบเป็นต่อเมื่อกงเล็บมีดปะทะกับใบมีดที่หลังแขนของตน "คิดว่าพวกเราจะเป็นมิวแทนอยด์เพียงชนิดเดียวนะหรือ ไม่มีทางหรอก" แล้วก็ซัดหมัดชกใส่ลิมิตไนฟ์ให้ถอยไป "แฟ้ววววววววว" ฉับพลันก็มีคลื่นนกเพลิงพุ่งออกมาจากกลุ่มควันสองตัวเข้ามายังจูดีน "ฟ้าววว พรึ่บบบบบ" ซึ่งแผดเผาร่างของเธอจนไฟครอกทั่วเกราะ แต่อีกตัวนั้น "หวับบบ ฉับ แกร็กๆๆๆๆๆๆ เพล้งงงง" โดนบลันดีสหวดดาบฟันเสยจนนกเพลิงกลายเป็นน้ำแข็งและร่วงแตกลงกับพื้น โดยเป็นฝีมือของเซเทธ "ว้ากกกกกก" เลอแชนบุกเข้าจู่โจมด้วยเคียวกระดูกขาวเข้า "แคร้งงง แคร้งงง เคร้งงงง" ฟาดฟันใส่แซมัวร์ไปสามทีรวด "เฮ้ยยยยย" ทอฟคานิคกระโจนเข้ามา "ไฮย้า" ซัดคลื่นมังกรออกจากฝ่ามือลงมา "เปรี้ยงงงง ป้ากกก" เล่นงานแรมบาลและสไคท์อย่างจังๆ "ฟิ้วๆๆๆๆๆ" ไทนีสซัดซอร์ดซีคเกอร์เข้ามาเล่นงานทอฟคานิค "ฟ้าวๆๆๆๆๆ ป้ากๆๆๆๆ" แต่กลับถูกบรอนเซอรูทยืดดรรชนีทำลายซอร์ดซีคเกอร์พังไปทั้งหมด แล้วก็พุ่งเข้ามาตรงหน้าจูดีน "เปรี้ยงงง" พร้อมกับถีบด้วยฝ่าเท้าหินผาใส่จนเธอปลิวกระเด็นไปอัดกับไทนีส

          "ดูท่าว่าพวกแกจะใช้ความหลากหลายของการกลายพันธุ์มาเล่นงานพวกเราละสิ" แพนเนสบอก

          "แน่นอน ต้องขอบใจเลือดของพี่น้องของฉันที่สละไว้ ฉันจึงมีพลังมากพอที่จะจัดการกับพวกแกได้ละน่า" บรอนเซอรูทบอก แล้วก็ใช้ใบมีดเหล็กเข้าป้องกันหอกของเทเนดีน ซึ่งมันก็ฟาดฝ่ามือหมายจะยิงคลื่นรังสีเข้าใส่ "ป้าบบบบ" แต่โดนบรอนเซอรูทฟาดฝ่ามือใส่ไปเต็มแรง "เปรี้ยงงง ป้ากกก" คริฟโดนเล่นงานโดยเซเทธที่ยืดแขนต่อยใส่หน้า พร้อมกับฟันดิวเรคที่ชกหมัดติดใบมีดเข้าอย่างจังๆ ส่วนบลันดีสก็โดนทอฟคานิคและเลอแชนจู่โจมด้วยกำปั้นและใบมีดพลังเพลิงเข้าพร้อมกัน

           "อย่างงี้เองสิน่ะ แต่แย่หน่อย ที่พวกแกมาได้เท่านี้แหละ" แพนเนสบอก แล้วก็ "แชดๆๆๆๆๆๆๆ" ระดมยิงลำแสงใส่บรอนเซอรูทที่รีบบล็อกด้วยเกราะหินผาที่ตกผลึกเพื่อสะท้อนกลับ "ฮึยยยย" เทเนดีนเลยยิงจรวดจากแขนกลทั้งสองเข้า "ฟ้าววว ตรูมมมม" เป่าเศษหินบนแขนของบรอนเซอรูทอย่างจังๆ

          "พี่ใหญ่!!!!" พวกเซเทธกล่าวแล้วรีบรุดมาช่วย

          "ไม่ให้แกไปช่วยได้หรอก" แรมบาลบุกเข้ามา "เปรี้ยงงงง" ถีบทอฟคานิคให้ถอยไป โดยซัดก้อนหินสวนกลับไป 6 ก้อน "จ้าๆๆๆๆๆ" แรมบาลเลยจ้วงแทงทวนทำลายก้อนหินแตกกระจุยไปกันหมด "หวับๆๆๆๆๆ" คริฟบุกมาจู่โจมฟันดิวเรคด้วยแส้กุหลาบพิษ จนตนต้องงอกใบมีดเพื่อป้องกันการโจมตีไว้ "แคร้งงง เคร้งงงง เคร้งงงง เคร้งๆๆๆๆๆ" ลิมิตไนฟ์บุกเข้ามากระหน่ำจู่โจมใส่เลอแชนจนต้องโต้ตอบอย่างรวดเร็ว เซเทธเลยรีบพุ่งเข้าไปช่วย "ฟ้าววว ฟึ่บๆๆๆๆๆๆๆๆ" แซมัวร์รัวแทงทวนติดคมดาบเข้าใส่จนเซเทธต้องใช้ดรรชนีติดใบมีดป้องกันไว้ "ย้ากกกก" แล้วก็เตรียมเสยดรรชนีข้างซ้ายเพื่อทิ้มใส่หน้าผากของแซมัวร์ "แชดดดด เปรี้ยงงงง" แต่สไคท์โผล่มาด้านหลังและยิงเดธเกธเลเซอร์เข้าใส่หลังเอวไปเต็มๆ

          "เสร็จฉันละ" แซมัวร์กล่าวแล้วก็ "หวับๆๆๆๆ ฉั้วะๆๆๆๆ" ฟาดฟันใส่เซเทธอย่างรวดเร็ว "ย้า...." แม้จะถีบแซมัวร์ให้ถอยไป "ฟ้าวววว ฉึกกก" แต่กลับโดนสไคท์พุ่งมาด้านหน้าและแทงดาบเข้าใส่แขนทั้งสองข้างแล้วก็ "แชดดดด เปรี้ยงงง" ยิงใส่ตรงกลางหน้าอกอย่างจังๆ แล้วก็ "เปรี้ยงงง" ถีบเซเทธจนล้มไป

          "พี่สาม" ทอฟคานิคโวย แล้วก็ทุบพื้นให้เกิดหินย้อยตรึงสไคท์เอาไว้ "แฟ้ววว แคร้งงงง แกร็กๆๆๆๆ" บลันดีสพุ่งเข้ามาฟันกลางหลังทอฟคานิคจนร่างถูกแช่แข็ง

          "ขยับตัวแบบนี้ สวยละ ไอ้มนุษย์หิน" แรมบาลได้โอกาสแล้วก็ "จึกๆๆๆๆๆๆๆๆ" กระหน่ำแทงใส่ทอฟคานิคจนทะลุเปลือกผิวหนังหินไปหลายแผล ครั้นทอฟคานิคจะถีบ "ซูมมมมมมมมม" บลันดีสพ่นไอเย็นแช่ขาของทอฟคานิคให้แข็งเปิดช่องให้ "ป้ากกก" แรมบาลถีบให้ทอฟคานิคขาแตกกระจุยไป แล้วก็จิกหน้ามา "โครมมมมม" ฟาดกับพื้นก่อนจะ "ฉึกกกก" แทงทวนเข้ากลางหลังของทอฟคานิค พร้อมกับ "แชดดดดด" ยิงลำแสงเป่าส่งให้ร่างครูดกับพื้นอย่างจังๆ "ฟิ้วๆๆๆๆ ป้ากๆๆๆๆๆๆ" ฟันดิวเรคถูกไทนีสจู่โจมด้วยโกสท์ดิสก์ปะทะใส่ตามแขนขา ขัดจังหวะไม่ให้จู่โจมใส่คริฟไปได้ "ฟึ่บ หวับๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เพี้ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" จนคริฟสบัดแส้หวดฟาดใส่ฟันดิวเรคอย่างต่อเนื่อง จนผิวหนังยางยืดไม่สามารถต้านหนามติดแส้ที่อาบยาพิษไปได้ "หวับบบบ หมับบบบบ" แต่ก็ยังมีแรงฮึดจับแส้ด้วยฝ่ามือ แม้จะทำให้มือโดนทิ้มและถูกพิษโดยตรง "ว้ากกกกกกกกก" ฟันดิวเรคก็เหวี่ยงคริฟทุ่มอัดใส่ไทนีสไปเต็มๆ "แคร้งงงงง" เลอแชนที่เห็นพี่ทั้งสามถูกเล่นงานเลยเล่นงานลิมิตไนฟ์จนออกไป "ย้า...." จูดีนเลยพุ่งเข้ามาฟันใส่ร่างเลอแชนไปเต็มๆจนได้แผลฉกรรจ์กลางหน้าอก จากนั้นก็.... "ฟ้าวววว ฉับบบ" ฟันซ้ำอีกข้างหนึ่ง จนทำให้เลอแชนทรุดลง แต่... "ฉั้วะๆๆๆๆๆๆ" ก็ยังดันทุรังฟันใส่จูดีน แม้จะไม่ระคายผิวเกราะแต่อย่างใด "ฉึกกกก" ลิมิตไนฟ์เลยแทงเข้ากลางหลังเลอแชนไปเต็มๆ

          "นี้ พวกแก...." บรอนเซอรูทเห็นพวกน้องๆโดนเล่นงานอย่างหนักก็เจ็บแค้น

          "ทีนี้ถึงคราวตายของพวกแกกันละ" เทเนดีนกล่าวแล้วก็ "แชดดดดดด" ยิงลำแสงจากฝ่ามือเข้าอัดใส่บรอนเซอรูทที่รีบใช้ใบมีดหลังแขนผ่าลำแสง ก่อนจะวิ่งเข้ามาเพื่อฟาดฝ่ามือใส่ "หมับบบบ" แพนเนสคว้าจับแขนของบรอนเซอรูทพร้อมกับ "กร็อบบบบ" บีบให้แขนหักอย่างจังๆ ก่อนจะ "ฉั้วะๆๆๆๆ" ฟันใส่บรอนเซอรูทไปหลายดาบด้วยกัน แล้วก็ "แชดดดด เปรี้ยงงง" ยิงลำแสงทะลวงร่างบรอนเซอรูทจนปลิวไปกองกับพวกน้องๆที่อาการสาหัสไป

          "พิ พี่ใหญ่...." เซเทธกล่าวโดยที่กระอักเลือดอยู่

          "หึๆๆๆๆๆ แย่หน่อยนะ ที่วันตายของพวกแกมาถึงกันจริงๆแล้วละ ไอ้พวกปีศาจเอ๋ย" แพนเนสบอก

          เทเนดีนกล่าว "ถึงคราวตายของพวกแกกันแล้วละ" แล้วเทเนดีนก็แบมือเพื่อยิงปืนใหญ่ลำแสงเข้าไปยังประตูค่ายผู้ลี้ภัยกัน

          "ฟิ้วๆๆๆๆๆ ตรูมๆๆๆๆๆๆ" ไม่ทันไรก็มีห่ามิไซล์พุ่งลงมาถล่มใส่พวกแพนเนสและเทเนดีนอย่างจังๆ "แฟ้ววววววววววววว" ตามด้วยเครื่องบินเพริแกรมบินผ่านหัวพวกแพนเนสมา "ฟึ่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" พวกพีวิลโดดลงจากเครื่องโดยทันที ซึ่งไซโคลเนียตั้งให้ระบบนักบินอัตโนมัตินำเครื่องลงมาในภายหลัง "มาจนได้สิน่ะ นึกว่าพวกนายจะไม่มาเสียอีกน่ะ" บรอนเซอรูทบอกโดยที่เลือดกลบปากอยู่ พีวิลหันมายังบรอนเซอรูท แล้วก็พวกเซเทธที่โดนเล่นงานมาก็กล่าวไปว่า

          "พวกเราพยายามมาให้ทันแล้วน่ะ สหาย พวกนายทำได้ดีมากๆเลยน่ะ"

          "นึกว่าพวกนายจะมาไม่ทันดูใจพวกพ้องของแกเป็นครั้งสุดท้ายกันแล้วละสิน่ะ ไอ้พวกไทรเวเซอร์" สไคท์บอก

          แรมบาลกล่าว "ทีจริง พวกเรายังไม่รู้สึกเหนื่อยกันแท้ๆเลยน่ะ"

          "ดูท่าว่าพวกนายจะคาดผิดแล้วละน่ะ ที่มาช่วยพวกพ้องของพวกแกไว้ ทั้งๆที่น้องๆของฉันอาจจะกระทืบเหยี่ยวแก่ลงไปได้กันน่ะ" แซมัวร์บอก

          บลันดีสกล่าว "ต่อให้เป็นกองกำลังหัวหอกของสหพันธมิตร พวกแกก็ต้องเสียท่าเหมือนกับพวกพ้องของพวกแกอยู่ดีนี้แหละ" แล้วก็ก้าวเดินมาโดยที่พื้นถูกแช่แข็งอยู่ "เพราะไม่มีใครหน้าไหนทำลายกำแพงน้ำแข็งบนเกราะของข้าไปได้หรอก"

          "แอนเดรีย คุณรีบพาพวกบรอนเซอรูทไปให้หมอเดเมี่ยนรักษาโดยเร็วเลย" มาสวาร์ทาร์บอก แอนเดรียพยักหน้า แล้วก็รีบใช้โปรเทคชั่นสเฟียร์ตรึงร่างพวกบรอนเซอรูท เพื่อพาเข้าไปในค่าย ซึ่งพวกไทรเวเซอร์พาหมอเดเมี่ยนมาด้วย

          ลิมิตไนฟ์บอก "เจ้ายังอยู่นิ คงไม่กลัวจะถูกข้าสังหารทิ้งเลยหรือ ไซคิกเกอร์โนมฟอร์ม เพราะพลังจิตของเจ้าไม่มีผลกับข้ากันน่ะ"

          "จริงอยู่ ที่ฉันรู้สึกกลัวจนหนาวสั่นถึงขั้นไม่สามารถสู้กับเธอได้ก็จริง" จิลบอก "แต่พอเห็นพวกบรอนเซอรูทถูกพวกแกเล่นงานอย่างไม่ยุติธรรมเช่นนี้ ฉันยอมตายดีกว่าปล่อยให้พวกแกลอยนวลไปได้กันน่ะ"

           ไทนีสบอก "ถึงพวกคุณจะมาหรือไม่ พวกคุณก็ไม่มีโอกาสเอาชนะพวกเราในสภาพที่ใช้โอเวอร์ไดร์ฟกันได้หรอกคะ เพราะพวกเรามีโอกาส 99.99 เปอร์เซนต์ที่จะกำจัดพวกคุณทั้งหมดนี้แหละ"

          "แต่โอกาสที่เธอว่ามานั้น อาจจะให้ผลตรงข้ามกันซะมากกว่าน่ะ" พลัสเชอริทบอก

          แอบไบออสบอก "และเพราะพวกแกทำร้ายเพื่อนพ้องของเรากันเช่นนี้ ความโกรธของพวกเรานั้นได้คูณอัตราชนะของพวกเราเพิ่มเป็นสองสามเท่ากันแล้วล่ะ"

          "แต่เกรงว่าพวกแกจะได้ตายหนักหนาเป็นสองสามเท่ากันซะมากกว่าน่ะ เพราะพวกเราจะชนะพวกแกกันได้นี้แหละ" แพนเนสบอก

          ฟิเกซกล่าว "แม้กระทั่งริชเชลลิอาร์ลด้วยสิน่ะ แพนเนส แต่บอกตามตรงน่ะ ว่าที่นายกำลังจะทำหลังจากที่โค่นเราไปนั้น มันเป็นการกระทำปิตุฆาตกันชัดๆเลยน่ะ"

          "ปิตุฆาตนะหรือ....หมายความว่าไงกันละ" คริฟกล่าว

          โฟรซ่าบอก "เราได้ยินข้อมูลสำคัญจากองค์ชายออสเทรย์กันมาแล้ว เห็นว่า ริชเชลลิอาร์ลมีลูกชายอยู่สองคน ก่อนที่จะเป็นนักบวชกัน ซึ่งพอริชเชลลิอาร์ลมีอำนาจและอิทธิพล ลูกชายทั้งสองก็พลอยได้อนิสงห์กันด้วย เพียงแต่ต้องปิดบังสถานะเอาไว้ ว่าเป็นอัศวินที่ได้รับการสนับสนุนจากริชเชลลิอาร์ลกัน จนคนโตใช้อำนาจบาตรใหญ่ก่อความเดือดร้อนให้กับอัศวินดีๆกันไปไม่น้อย และถูกฆ่าตายในฐานะผู้นอกรีต ส่วนอีกคนนั้น ทำหน้าที่ในฐานะลูกน้องของริชเชลลิอาร์ล ด้วยการสังเวยผู้นอกรีตไม่ว่าจะเป็นตัวจริงหรือผู้บริสุทธิ์ให้ล้มตายกันไปไม่น้อย ซึ่งลูกอีกคนก็คือเซอร์แพนเนสนี้แหละ"

          "แล้วไงละ คิดว่าแค่นี้จะทำให้พวกเราแตกแยกเลยหรือ พวกเราไม่เชื่อหรอกน่า" เทเนดีนบอก

          เนคมาดูซัมกล่าว "แพนเนสอาจจะยื่นข้อเสนองามๆให้กับพวกนายจนไม่อาจจะปฏิเสธกันได้ก็จริง แต่ หมอนั้นคิดคดทรยศด้วยการไม่เชื่อฟังคำสั่งของริชเชลลิอาร์ลให้เชือดพวกเรากันเมื่อ 4 สัปดาห์ก่อน จนถึงขั้นสังหารตัวแทนฑูตลงในป่ากันนั้น มันก็คิดจะกำจัดพวกนายทิ้งได้ในทันทีที่จบเรื่องของพวกเรากันไปแล้วน่ะ"

          "เซอร์แพนเนสไม่มีทางฆ่าพวกเราได้หรอก เพราะว่าเขา จะช่วยพวกเรา โค่นล้มมหาราชาอัลลาดิมที่ 4 และเหล่าพี่ๆ เพื่อชิงบัลลังก์มาเป็นของท่านเทเนดีนกันนะสิ" จูดีนบอก

          ไซโคลเนียบอก "โค่นราชบัลลังก์สเตรดาร์ธนะหรือ พวกแกคิดว่าพวกแกแน่มากเลยหรือ ทั้งๆที่มหาราชาของสเตรดาร์ธตัวโตๆ แล้วก็มีพี่ตัวเป้งๆอยู่หลายสิบตนกันด้วยน่ะ"

          "ได้สิ เพราะว่าพวกเราทรงพลังมากพอจากการดัดแปลงอาวุธ และฉันเองก็ยังมีพรรคพวกกองโจรและกลุ่มผกก.อีกเยอะที่หนุนหลังฉันอยู่กันด้วยน่ะ" เทเนดีนบอก "ต่อให้เจ้าพี่ใหญ่มูราดีนจะแข็งแกร่งและไร้เทียมทานแค่ไหน และมีความช่วยเหลือจากเจ้าพี่จาฟฟาร์ลและดูแรนซินมาด้วยก็ตาม ฉันจะโค่นทุกคนเพื่อปกครองสเตรดาร์ธขึ้นเองในไม่ช้านี้แหละ"

          สเตฟอร์ดบอก "แล้วแกก็คงจะสนับสนุนแพนเนสให้โค่นริชเชลลิอาร์ลและยึดทรอยอาร์กันด้วยละสิ"

          "เดาเก่งดีนิ ที่รู้ว่าพวกเราคิดเช่นไรกันน่ะ" แพนเนสบอก "แน่นอน ว่าด้วยแผนการของพวกเรานั้น ไม่เพียงเป็นการยุติความบาดหมางระหว่างทรอยอาร์และสเตรดาร์ธ แต่ยังทำให้พวกเราทั้งสองกลุ่มมีอิทธิพลเหนือสหพันธมิตรของพวกแก เหนือสมาพันธ์อวกาศ เหนือแรซัลก้าที่ถูกปิดตายกัน แน่นอน ว่ารวมถึงพวกเฮซเทิร์ซที่ท่านพ่อแก่ริชเชลลิอาร์ลไม่แยแส กับพวกเดลอาเนี่ยนที่พร้อมจะบดขยี้พวกแกกันในไม่ช้ากันด้วยน่ะ"

          ลิเนียร์ตี้บอก "แปลว่าพวกนายเองก็คิดที่จะบดขยี้พวกทรอยอาร์ไม่ว่าจะอยู่ฝ่ายริชเชลลิอาร์ลและฝ่ายภักดีกันด้วยสิน่ะ"

          "ท่านพ่อแก่แค่ต้องการที่จะอยู่เหนือแรซัลก้าที่ถูกปิดตายกันไว้ ว่าบัดนี้ท่านพ่อแก่คือเทพศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่เหนือองค์ราชาทั้งปวงกันแล้ว ซึ่งมันจะเป็นจริงได้แน่ๆ หากท่านพ่อแก่....ไปสวรรค์เป็นเทพกันจริงๆน่ะ" แพนเนสบอก "แต่ก่อนหน้านั้น ฉันจะส่งพวกแกและพวกสหพันธมิตรทั้งหลายไปอยู่ในปรโลกกัน แล้วตามด้วยส่งพวกภักดีที่อยู่ใกล้ระบบดาวของพวกแกตามไปด้วย"

          เทเนดีนกล่าว "รวมถึงพวกเจ้าพี่จาฟฟาร์ลและพี่ดูแรนซินด้วย ถ้าพวกแกกำจัดพวกเรา นั้นหมายถึงพวกแกก็จะเจอเรื่องซวยสองต่อเลยน่ะ"

          "รู้อะไรมั้ย ว่าพวกเราชินแล้วกับการที่แก้ปัญหาหนึ่ง แล้วยังเหลืออีกปัญหาอยู่สองสามเรื่องกันก็ตามน่ะ" สเปียริทบอก

          จายด์บอก "แต่นั้นก็ช่วยให้เรารู้จักการแก้ปัญหาไปทีละเรื่องกัน แน่นอน ว่าเรา ไม่ยอมให้สันติภาพที่พวกแกสร้างมาบนความเดือดร้อนของผู้อื่นเกิดขึ้นไปได้กันแน่นอนน่ะ"

          "และถึงแม้ว่าบรอนเซอรูทและพวกไม่อาจจะเอาชนะพวกแกกันไปได้ก็จริง...." เจเนลบอก

          มาสวาร์ทาร์กล่าว "....รวมถึงพวกเราเองด้วย แต่....กรรมที่พวกแกได้ก่อไว้ มันจะตามสนองกันเองแหละ"

          "คำก็กรรมตามสนอง สองคำก็กรรมตามสนอง แล้วไหนละกรรม ฉันยังไม่เห็นตัวตนของมันเลย ว่ามันจะมาแบบไหนกันละ" แพนเนสบอกอย่างไม่เชื่อ "เพราะว่าฉันเห็นพวกแกต้องตายคามือของพวกเรากันนี้แหละ"

          พีวิลบอก "เกรงว่ามีแต่พวกเราจะต้องทำให้พวกนายเชื่อสนิทแล้วละ เพียงแต่....พวกเราไม่จำเป็นต้องจัดเต็มกันหรอก เพราะเราจะชนะพวกนายกันเดียวนี้แหละ"

          "ปากดีนักน่ะ งั้นเตรียมตัวตายได้เลย" แรมบาลกล่าวแล้วก็ยิงลำแสงเข้าใส่ "โบลท์รีเฟรคเตอร์" เนคมาดูซัมสะท้อนลำแสงกลับไปยังเทเนดีน "แว้งงงง" จูดีนรีบใช้ดาบดูดซับพลังเข้ามาจนดาบเรืองแสงขึ้น "เฮ้ยยย ย้ากกก ว้ากกก" พีวิล พลัสเชอริทและฟิเกซบุกเข้าใส่ลิมิตไนฟ์ที่วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว "หวับบบ หวับบบบ ฟึ่บบบบ หวับบบบ" แต่เธอหลบการชกของพีวิล การจู่โจมด้วยสไตรเดอร์เบลดของพลัสเชอริท และการสไลด์แล้วกระโดดหมุนตัวกลับหลังถีบของฟิเกซไปได้ "แคร้งงงง" แต่เจอกับโฟรซ่าวิ่งเข้าสกัดกั้นด้วยเรซเซอร์เอดจ์ "ไฮย้า...." จูดีนกระโจนเข้ามาเพื่อจัดการกับแอบไบออส "แกร้งงงง" มาสวาร์ทาร์ใช้ดาบของตนอาบพลังเข้าสู้กับจูดีนไว้ โดยที่ครีฟบุกเข้ามา "เฟลมบลัสต์" เจเนลยิงกระสุนเพลิงเข้าใส่คริฟ แต่บลันดีสวิ่งเข้ามาใช้ดาบน้ำแข็งฟันกระสุนเพลิงให้เป็นน้ำแข็งและแตกลง "หวับบบ โครมมมม" สเตฟอร์ดหวดค้อนฟาดใส่บลันดีสที่รีบสร้างโลห์น้ำแข็งจนถอยกระเด็นไป "แฟ้วววววว กร้องงงงง" แซมัวร์บุกจู่โจมด้วยทวนใส่สเตฟอร์ดที่บล็อกด้วยเกราะหัวไหล่เอาไว้ "ฟ้าววว ป้ากกก" คลอเวฟพุ่งชาร์จเอาหัวโขกใส่แซมัวร์จนกระเด็น "หวับบบบ" คริฟบุกเข้ามาหวดแส้กุหลาบพิษ "ซูมมมมมม" ฟิเกซใช้หอกสเทรมาร์คสร้างพายุตรึงร่างคริฟไว้ "ฟิ้วๆๆๆๆ แชดๆๆๆๆๆๆๆ" จิลใช้ไซโคบิทยิงทำลายโกสท์ดิสก์ของไทนีสให้พัง "ย้าๆๆๆๆๆ" ไทนีสเลยใช้หอกติดระบบควบคุมอัตโนมัติ 6 เล่มพุ่งเข้าจู่โจมใส่ "ลิเนียร์ตี้สลัคเกอร์ ฟอสโบลท์ ไฟว์บลัสต์ช็อต" ลิเนียร์ตี้ซัดกงจักรและกระสุนพลังห้าสีเข้า "ฉั้วะ ป้ากๆๆๆๆ" หอกเล่มแรกถูกผ่าขาด อีกห้าเล่มถูกกระสุนพุ่งเป่ากระจุยตาม "ฟ้าวๆๆๆๆๆ" สไคท์เลยรีบบุกเข้าใส่ "เทาซันอาร์มแทรปเปอร์" สเปียริทเสกห่าหอกพุ่งขึ้นมาสกัดกั้นสไคท์ ซึ่งรีบหลบออกไปอย่างรวดเร็ว "วินด์สแลช" ไซโคลเนียซัดคมมีดลมพุ่งออกไป 4 อัน "ฉั้วะๆๆ ชดดด ป้ากกก" สไคท์เลยหวดดาบฟันทำลายทิ้งไป 3 อัน แล้วก็ใช้เดธเกธเลเซอร์ยิงทำลายอันที่สี่ทิ้ง "ฟิ้วๆๆๆๆๆ ตรุ้งงงง" เนคมาดูซัมใช้บ็อกซ์บัสเตอร์กราดยิงใส่พร้อมกับแคล็กเกอร์บอมของจายด์ใส่สไคท์ จนต้องรีบตีลังกาหลบออกมา "ฟ้าววววว ป้ากก ป้ากกก" แรมบาลกระโจนถีบใส่เนคมาดูซัมจนถอยผงะ แต่.... "กรี้กกกกกก ป้ากกก" จายด์ใช้สปินนิ่งเบลดคัตเตอร์กรีดผลักแรมบาลออกไป "แคร้งๆๆๆๆๆ" แพนเนสหวดดาบเครย์มอลใส่แอบไบออสที่ใช้โบนเซเบอร์สองเล่มปัดป้องโดยเร็ว ส่วนเทเนดีนหวดดาบใส่พีวิลที่ถอยหลบหลีกอย่างรวดเร็ว

          "ทิศทางการจู่โจมของพวกไทรเวเซอร์ ดูว่องไวกว่าที่คำนวณไว้ถึง 30 เปอร์เซนต์ ทั้งๆที่พวกนี้ผ่านการปะทะกับพวกริดโอมาแล้วแท้ๆน่ะ" ไทนีสวิเคราะห์

          แพนเนสบอก "แน่ละ เพราะพวกริดโอมันกระจอกงอกง่อย คงหยุดพวกไทรเวเซอร์กันไม่ได้อยู่แล้ว แต่พวกมันก็ชนะพวกเราไม่ได้เช่นกันน่ะ" โดยที่หลบการกวาดเตะข่วนของแอบไบออสไป

          "ฟึ่บๆๆๆๆๆๆ" พวกไทรเวเซอร์รีบกระโดดหลบถอยหลังออกมาตั้งหลักก่อน "บอกตามตรงน่ะ ว่าพวกมันยังเหนือกว่าเราอย่างเห็นได้ชัดเลยน่ะ" สเปียริทบอก

           มาสวาร์ทาร์พยักหน้า "แม้พวกนั้นไม่มีอาการบ่งบอกถึงความเจ็บปวดจากการจู่โจมของพวกบรอนเซอรูทไว้ แต่....." เขามองไปยังพวกแพนเนส ตามด้วยพวกเทเนดีน ".....ความไม่รู้ของพวกนั้น คือกุญแจแห่งชัยชนะของพวกเรากันละ"

          "พวกนายเลือกคู่ต่อสู้ที่จะรับมือกันได้หรือยังละ" พีวิลบอก

          คลอเวฟกล่าว "จำเป็นต้องเลือกเลยหรือ เพราะว่าพวกมันเล็งจัดการกับพวกเรากันทั้งหมดนี้แหละ"

          "ในเมื่อพวกแกไม่คิดจะบุกก่อนละก็...." แพนเนสบอก "พวกเราบุกเลยดีกว่า" แล้วบลันดีสบุกเข้ามาหมายจะจัดการกับจายด์ "ฟ้าววว ฟ้าววววว เคร้งงง เคร้งงงง" แอบไบออสบุกจู่โจมด้วยโบนเซเบอร์ที่ฉาบพลังเพลิงจนดาบโค้งน้ำแข็งละลายกันขึ้นมา "ฟ้าวววว" แซมัวร์พุ่งเข้ามาหมายจะแทงทวนใส่เนคมาดูซัม "กร้องงงงงงง" คลอเวฟใช้แอตแลนไทรเดนท์สกัดกั้น เปิดช่องให้เนคมาดูซัมงัดเบรฟัลสปาดรัลฟันปัดแซมัวร์ให้ถอยไป คริฟบุกเข้ามาจู่โจมด้วยแส้กุหลาบ "ฟ้าวววววว แกร้งงงง เกร้งงงงง เกร้งงงง" ฟิเกซจู่โจมด้วยเฟรมทรัลประกอบกับสเทรมาร์คไว้จนแส้กุหลาบพิษไหม้ไฟตาม แต่คริฟก็สร้างแส้ขึ้นมาใหม่ "ฟ้าววววววว" ไทนีสพุ่งเข้าจู่โจมด้วยหอกเข้าใส่ลิเนียร์ตี้และไซโคลเนีย ซึ่งใช้คิวตี้เซเบอร์และแอร์ฟอสคัตเตอร์ปัดป้องไป สไคท์และแรมบาลเลยบุกเข้ามา

          "เจมส์ พีท สกัดไอ้เวรสองตัวเร็ว พวกมันมาเพื่อจัดการกับจิลและโฟรน่ากันน่ะ" สเตฟอร์ดตะโกน

          "ลูกพี่จะรีบตะโกนไปทำไมเล่า" เจเนลบอก เพราะทำให้ทั้งคู่เบนเข็มมายังจิลและโฟรซ่าที่รีบมาช่วยลิเนียร์ตี้และไซโคลเนีย สเปียริทเลยรีบกระโจนเข้ามาพร้อมกับมาสวาร์ทาร์ "หวับๆๆๆๆ" จูดีนเลยบุกเข้าใช้ดาบโค้งอาบคลื่นรังสีสองเล่มเข้าฟาดฟันใส่ จนสเปียริทต้องเปลี่ยนคริสทรัลร็อดมาเป็นหอกสองหัว ช่วยมาสวาร์ทาร์ปัดป้องอย่างรวดเร็ว "ฟ้าวววววว" จายด์รีบยิงร็อกเก็ตบัสเตอร์เข้าใส่แรมบาลและสไคท์ "แชดดดด แชดดดด ป้ากก ตรูมมมม" แต่ทั้งคู่สวนกลับด้วยเลเซอร์ที่ดวงตาและปลายทวนจนจรวดระเบิดกระจุยไป "หวับบบ หวับบบ หวับบบบ" เจเนลและพีวิลรีบหลบการโจมตีของแพนเนสและเทเนดีนโดยเร็ว "แชบบ แชบบ แชบบ แชบบ ฟึ่บๆๆๆๆ จึกๆๆๆๆๆ" โฟรซ่าใช้เรซเซอร์อาร์มสู้กับสไคท์ที่หวดดาบมาอย่างเร็ว ในขณะที่แรมบาลจ้วงแทงทวนปะทะกับจีนีดเดิ้ลสไปค์ของจิลโดยโถมแรงจนทำให้จิลถอยผงะไป เช่นเดียวกับโฟรซ่าที่เริ่มเสียหลักกันแล้ว

          "หึๆๆๆๆ พวกแกไม่มีทางรอดจากเงื้อมมือของเราได้หรอก" แรมบาลกล่าว

          "พวกเราจะฆ่าพวกแกที่ทำให้พวกเราเสียโฉมกันเช่นนี้กันไปซะเลยน่ะ" สไคท์หวดดาบหมายจะฟันใส่โฟรซ่า แต่เธอรีบหลบออกมาอย่างหวุดหวิด โดยที่.... "พวกแกไม่มีทางหนีได้หรอก เพราะลิมิลเตญ่าอยู่ใกล้ๆ ซึ่งได้สยบอำนาจพลังจิตของยัยเปี้ยกกันไว้ก่อนแล้วละ" สไคท์คิดในใจ โดยที่จิลหลบการแทงทวนของแรมบาลและ "แรปิดแมชชีนกันคิก" รั่วถีบใส่แรมบาลอย่างไม่ยั้ง และถีบขาคู่อัดใส่ "แกร้งงงงงง" โฟรซ่าใช้เรซเซอร์อาร์มไขว้ต้านดาบคู่ของสไคท์อย่างทันควัน จิลเลยรีบกระโดดแทงใส่แรมบาล แต่.... "อ่า เออ" เธอรู้สึกหวาดกลัวกันขึ้นมา เพราะลิมิตไนฟ์โผล่มา

          "แย่ละสิ" โฟรซ่าอุทาน

          "ตายซะเถอะ อีหัวฟูแล้วก็ยัยเปี้ยก แกสองตัวหนีเราได้ แต่หนีลิมิลเตญ่าไม่พ้นหรอก" แรมบาลกล่าว แล้วก็จ้วงทวนแทงใส่จิลที่ลอยค้างกลางอากาศอยู่ เช่นเดียวกับสไคท์ที่เตรียมยิงลำแสงใส่โฟรซ่าที่อยู่ในระยะประชิดจน "แชดดดด ฉึกกกกก ฉึก!!!!" เสียงลำแสงยิงใส่ดังขึ้นพร้อมกับเสียงจ้วงแทงทวนในเวลาเดียวกัน แพนเนสและเทเนดีนแสยะยิ้มกันขึ้นมา ในขณะที่พวกไทรเวเซอร์ยืนอึ้งกัน

          "ตายไปสองแล้ว ที่เหลือก็พวกแกกันละ สไคท์ แรมบาล รีบมาช่วยพวกเรากันเดียวนี้เลย" แพนเนสกล่าว

          "หึๆๆๆๆๆๆๆ เท่านี้แกก็ตายแล้วสิน่ะ....." สไคท์กล่าวอย่างแสยะยิ้ม เช่นเดียวกับแรมบาล แต่ทว่า....

          "อะ อะไรเนี้ย..." สไคท์อุทานเพราะโฟรซ่า เอี้ยวหัวไปด้านข้างซ้ายโดยที่มือทั้งสองของเธอไม่ได้อยู่ที่คมดาบกัน ส่วนจิลใช้มือซ้ายกดบนทวนที่ใช้จ้วงแทงโดยที่เธออยู่ในท่าหกสูง ซึ่งหลบคมทวนไว้ได้ และที่แย่ไปกว่านั้นคือ

          "คุ คุณลิมิลเตญ่า!!! เป็นไปไม่ได้น่า การจู่โจมของแรมบาลและสไคท์ที่มีคุณลิมิลเตญ่าอยู่ข้างหลัง เป้าหมายสองตนไม่น่าหลบได้ในสภาพนี้แล้วนิ ทำไมถึง...." ไทนีสอุทาน เพราะคมทวนของแรมบาลแทงถูกมือซ้ายของลิมิตไนฟ์ ส่วนตาขวาของเธอมีรอยแตกและไหม้ขึ้น จากเดธเกธเลเซอร์ที่สไคท์หมายจะยิงใส่โฟรซ่า แต่พลาดเป้าเพราะโฟรซ่าหลบออกมาอย่างฉิวเฉียด

          "บะ บ้าน่า เธออยู่ในสภาพที่ตรึงดาบของสไคท์จนไม่น่าหลบออกมาได้ แถมไซคิกเกอร์ดวอฟฟอร์มก็ไม่มีทางหลบการโจมตีของแรมบาลโดยมีข้าอยู่ใกล้ด้วย แต่ทำไม...." ลิมิตไนฟ์กล่าว

          โฟรซ่าบอก "รู้อะไรมั้ย ว่าทำไม พวกมาสวาร์ทาร์ถึงตามเจอเธอได้ ทั้งๆที่เธอไม่น่าจะถูกติดตาม เพราะเธอมีภูมิต้านทานพลังจิตกันอยู่ ซึ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะหลบและรู้ว่าเธอจะบุกมาตรงไหนได้น่ะ"

          "และความอำมหิตของเธอก็น่ากลัวเกินจนทำให้ฉันสั่นกลัวกัน จนตกเป็นเป้าให้ถูกทวนแทงกันก็จริง" จิลบอก "แต่มิใช่กับจมูกของพวกเรา ที่ได้กลิ่นเลือดของเลอแชนจากปลายมีดกงเล็บสองข้างของเธอ ซึ่งส่งกลิ่นเหม็นมากจนรู้ทิศทางของเธอได้นี้แหละ" ลิมิตไนฟ์ถึงกับอุทานขึ้น

          โฟรซ่ากล่าว "และต่อให้เธอล้างกลิ่นคาวเลือดออกจากฝ่ามือทั้งสองให้สะอาดเอี่ยมอ่องกันแค่ไหน แต่.....เศษเสี้ยวชีวิตของผู้ที่ตายนับไม่ถ้วนด้วยน้ำมือของเธอ ได้ปากโป้งบอกพวกเรากันเรียบร้อยแล้ว ว่าเธออยู่ไหนกันน่ะ"

          "อย่างงี้เองนะหรือ งั้นที่แกตามเจอลิมิลเตญ่าในครั้งแรกนั้นก็เพราะอย่างงี้นะหรือ ส่วนหนึ่งเพราะพวกแกตายมาแล้วสิ ถึงได้รู้สึกได้ถึงจิตคนตายนับไม่ถ้วนจากตัวของลิมิลเตญ่ากันน่ะ" สไคท์บอก

           แรมบาลกล่าว "แต่แย่หน่อย ที่พวกเรายังจู่โจมพวกแกกันได้นี้...." แต่ก็.... "แย่ แย่ละสิ ทวนทิ้มมือลิมิลเตญ่าลึกเกินไป จนดึงไม่ออกน่ะ"

          "แต่อย่างน้อยฉันก็เชือดแกได้นี้...." สไคท์กล่าว โฟรซ่ายิ้มแล้วก็ "หมับบบบ" ใช้สองมือจับตรงมือของสไคท์เพื่อจู่โจมด้วย.... "โคเลเดอร์ช็อค ไฟฟ้าแสนโวลท์" การช็อตไฟฟ้าใส่สไคท์ในระยะประชิดจนต้องถอยหลังไป "ไฮย้า" โฟรซ่าเหยียดขาถีบสไคท์ให้ล้ม "ย้า" จิลเขย่งตัวและตีลังกาข้ามหัวแรมบาลมา "ป้ากกกก" ถีบเข้าหลังหัวแรมบาลจนทำให้ตนล้มพร้อมกับลิมิตไนฟ์อย่างจังๆ จากนั้นก็รีบหลบออกมาโดยเร็ว

          "อย่างงี้นี้เอง พวกแกใช้วิธีรู้ทิศทางการมาของลิมิลเตญ่า เลยอาศัยการจู่โจมของสไคท์และแรมบาล ที่คิดปองร้ายเป้าหมายให้เป็นประโยชน์เล่นงานลิมิลเตญ่าบาดเจ็บจนไม่สามารถจู่โจมไปได้ นับว่าพวกแกเสี่ยงไม่น้อยเลยน่ะ" แพนเนสบอก "แต่ ถึงกระนั้น พวกแกหนีจากความตายเฉียบพลันไปได้แค่ครั้งเดียว เพราะพวกเราจะบดขยี้พวกแกกันนี้แหละ"

          "ส่วนหนึ่งเพราะว่าพวกแกไม่รู้สึกเจ็บตัว ทั้งๆที่ถูกพวกบรอนเซอรูทเล่นงานอย่างหนักหน่วงมาเลยสิน่ะ" มาสวาร์ทาร์กล่าว

          เทเนดีนบอก "แน่นอน และพวกเรายังมีพลังมากพอที่จะใช้ฆ่าพวกแกกันทั้งหมดแล้วละ"

          "ไม่อยากจะบอกเลยน่ะ ว่าชัยชนะที่พวกนายได้จากพวกบรอนเซอรูทไปนั้น มันไม่ใช่ชัยชนะอย่างที่พวกนายคิดไว้เสียหน่อยน่ะ" เนคมาดูซัมกล่าว

          คลอเวฟบอก "เพราะว่าพวกแกทั้งหมดนี้ โดยเฉพาะกับมึง แพนเนส แล้วก็มึง เทเนดีนนั้น ได้ตายไปแล้วน่ะ"

          "เหอะๆๆๆๆ ขำตายละ พวกเราจะตายได้ไง ในเมื่อพวกแกทำอะไรพวกเราไม่ได้เลยน่ะ" สไคท์บอก

          บลันดีสบอก "ขนาดพวกพ้องของเจ้าทำอะไรไม่ได้เช่นนี้ ยังหาว่าพวกเราตายไปกันแล้วนะหรือ ไม่มีทางกันหรอก"

          "ถ้าเช่นนั้นก็ เตรียมตัวตายได้" จูดีนบุกเข้ามา แต่.... "ฉืบๆๆๆๆ" บางอย่างในตัวของเธอถูกตัดขาดอย่างจังๆ จน "กะ... เกิดอะไรขึ้นละเนี้ย ทำไม ฉันรู้สึกเจ็บไม่ว่า ฉัน ขยับมือหรือขา ไม่ได้เลยน่ะ" จูดีนกล่าว เพราะแขนซ้ายและขาขวาของเธอไร้ความรู้สึกกันขึ้นมา ลิมิตไนฟ์เลยบุกเข้าไป แต่ "โครมมมมม" เธอกลับสะดุดล้มลง

          "คุ คุณลิมิลเตญ่า ขา ขาของคุณ...." ไทนีสอุทานลั่น เพราะเห็นขาของลิมิตไนฟ์หลุดจากเท้าที่ยังยืนอยู่กับพื้นหลังจากที่ก้าวเท้าไป 2 ก้าวกัน ไทนีสเลยรีบซัดหอก แต่... "เปรี้ยงงงง" แขนขวาที่จะซัดหอกของไทนีสกลับระเบิดขึ้นมา จนเลือดไหลออกจากร่องข้อต่อเกราะแขนขึ้นมา

          "มันเกิดอะไรกับไทนีสและลิมิลเตญ่ากันละเนี้ย พวกแก พวกแกทำอะไรกับพวกเรากันละ" สไคท์โวย

          ลิเนียร์ตี้บอก "พวกเราไม่ได้ทำอะไรกับพวกคุณไปกว่าการรับมือการจู่โจมของพวกคุณกันหรอก แต่เป็นฝีมือของพวกบรอนเซอรูทเองต่างหากละ"

          "ไอ้พวกปีศาจนะหรือ มันทำอะไรกับจูดีนกันแน่เนี้ย" เทเนดีนโวย

          พลัสเชอริทกล่าว "ลูกน้องของนายและลิมิลเตญ่านั้น พลาดท่าให้กับพลังคลื่นคมมีดสูญญากาศของเลอแชน ซึ่งแม้มันจะไม่ตัดผ่านเกราะที่หนาและแข็งแกร่งของพวกนายได้ก็ตาม แต่มิใช่กับร่องข้อต่อเกราะระหว่างข้อเท้า ข้อมือ ข้อพับขาและแขน ที่ใช้วัสดุอื่นที่อ่อนกว่าสำหรับสร้างความยืดหยุ่นและความคล่องตัวให้กับชุดเกราะที่ใช้ความเร็ว แน่นอน ว่าคมมีดได้ตัดเส้นเอ็นตามตัวให้ขาดเพียงครึ่งหนึ่ง และที่เหลือก็ขึ้นกับการขยับตัวและการจู่โจมของพวกนาย บวกกับการปะทะของพวกเราเพิ่มเติมกันด้วย แม้จะไม่ทำความเสียหายโดยตรง แค่ทำให้เส้นเอ็นที่มันขาดครึ่งหนึ่งให้ขาดได้ในทันทีก็เกินพอแล้วละ" เพราะตอนที่จูดีนสู้กับมาสวาร์ทาร์นั้น มาสวาร์ทาร์หวดดาบปะทะใส่มาอย่างแรงจนเธอเกือบโต้ตอบไม่ทันไว้

          "แม้กระทั่งฉันเองก็ด้วยสิน่ะ เพราะตอนที่บุกมาจัดการกับเป้าหมายของแรมบาลและสไคท์ รู้สึกเหมือนเท้าไม่ขยับตามด้วยน่ะ" ลิมิลเตญ่ากล่าว ซึ่งเธอพยายามใช้มือยันพื้น แต่ "ฉืบบบบ" แขนขวาของเธอกลับหลุดออกจากกัน

          แรมบาลบอก "งั้น ที่ไทนีสขยับตัวไม่ได้นิ เพราะไอ้ฝีมือตัวตลกเลยสิน่ะ ทั้งๆที่มันจู่โจมโดนที่ลำตัวกันแล้วน่ะ"

          "ฟันดิวเรคอาจจะซัดฝ่ามือโดนลำตัวไทนีสกันก็จริง แต่จริงๆแล้ว ไทนีสถูกจี้จุดตรงส่วนจ่ายพลังงานทรอเจนตรงหน้าอก ไหลเวียนไปยังส่วนต่างๆของร่างกายให้เกิดความแปรปรวนแบบช้าๆ ซึ่งชิฟอิมแพลนท์ควบคุมการไหลเวียนพลังงานที่ติดตั้งไว้ในหัวของเธอนั้น มิอาจจะควบคุมได้ ในช่วงที่เธอใช้อาวุธพิสัยไกลควบคุมด้วยคลื่นสมองกันอยู่น่ะ" ฟิเกซบอก "การที่แขนของไทนีสอยู่ๆมันระเบิดไปนั้น เพราะจุดส่งพลังงานที่แปรปรวนนั้น ได้ส่งพลังงานไปเยอะเกินอัตรารับสูงสุดจนเกิดการระเบิดขึ้นมานี้แหละ"

          สเปียริทบอก "ส่วนหนึ่งเพราะเธอคงจะคิดว่า ลำพังการเพิ่มพลังให้เหนือกว่าพวกบรอนเซอรูทนั้น คงไม่มีทางเอาชนะพวกเราที่เหนือกว่า ทั้งๆที่เราไม่ได้แปลงร่างเพิ่มพลังกันนั้น เธอจึงเร่งพลังให้มาก ทั้งๆที่จุดส่งพลังงานในเกราะของเธอมันเรรวนมาก่อนหน้า จนส่งพลังที่เกินอัตราที่เธอต้องการไปให้กันนี้แหละ"

          "แต่ถึงไง มันก็ไม่มีผลกับฉันกันได้...." คริฟกล่าว แต่ไม่ทันไร "อะ อั้ก อา เกิดอะไรขึ้นเนี้ย พิ พิษไหลเข้าร่างได้ไงกัน ทั้งๆที่ซับในน่าจะกันพิษไปได้นิ" คริฟรู้สึกทรมาน โดยที่เลือดสีดำไหลออกจากปากของเขา และไหลตามชุดเกราะกันด้วย

          แอบไบออสบอก "เกรงว่าซับในของนายจะถูกจิ้มให้เกิดรอยขาด พร้อมกับสายยางลำเลียงพิษที่อยู่ในชุดเกราะที่ขาดตามจนพิษที่ไหลอยู่ในชุดเกราะ ซึมเข้ารูรั่วของซับในและไหลเข้าร่างของนายไปแล้ว โดยที่นายไม่รู้ตัวเองนี้แหละ"

          "แย่ละสิ พิษนั้น ไม่มียาแก้เสียด้วย เพราะฉันออกแบบมาเพื่อใช้ฆ่าพวกแกโดยเฉพาะกันน่ะ" คริฟบอก แม้เขาจะมีภูมิต้านทานพิษอยู่ แต่ด้วยพิษที่แรงกว่าทำให้เลือดดำไหลออกขอบตา จมูก และหูกันแล้ว

          "อ้า ขา ขาของฉัน กลายเป็นน้ำแข็งกันได้ไงนะ ทั้งๆที่ฉันป้องกันไว้ดิบดีแล้วมิใช่หรือ" บลันดีสร้องลั่นเพราะขาซ้ายกลายเป็นน้ำแข็งกันแล้ว "อีกอย่าง ไอ้มนุษย์หินก็จับขาฉันเพื่อฟาดกับพื้นไป มันไม่น่าที่จะทำอะไรได้แล้วนิ"

          "ทอฟคานิคอาจจะจับขานายมาได้ก็จริง แต่....นายพลาดอย่างใหญ่หลวงแล้วละ" คลอเวฟบอก

          สเตฟอร์ดบอก "เพราะนายถูกวิชากดจุดเสียงสะท้อนของทอฟคานิค ซึ่งมันใช้ในช่วงที่มือจับขาของนายไว้ โดยมันกดจุดตรงนั้นในทันที ซึ่งผลของวิชานี้ จะทำให้พลังในตัวของผู้ถูกกดนั้นเกิดการสะท้อนกลับเข้าหาตัวอย่างรวดเร็ว ซึ่งการที่นายใช้พลังสร้างน้ำแข็งเพื่อป้องกันการโจมตีและใช้จัดการกับทอฟคานิคไปนั้น มันได้ทำให้จุดพลังนั้นถูกกระตุ้นให้สะท้อนเข้าหาตัวนาย เฉกเช่นตะโกนใส่หุบเขาและเสียงสะท้อนกลับมากันนี้แหละ" ไม่ทันไร แขนขวาของบลันดีสที่ใช้แช่แข็งทอฟคานิคจนถูกแรมบาลเล่นงาน ก็มีน้ำแข็งงอกทะลุเกราะแขนอย่างจังๆ เช่นเดียวกับกลางหลังที่มีน้ำแข็งงอกตามไปด้วย

          "แต่ถึงไง ฉันก็ไม่มีทางพลาดแบบนั้นได้หรอก เพราะเกราะที่แข็งแกร่งของฉันนั้น...." แซมัวร์บอก ไม่ทันไรก็

          "พี่ครับ อ้ากกกกกก" มีเสียงตะโกนของน้องๆของแซมัวร์ดังเข้ามา "อีเหยี่ยวแก่....แกนี้มัน....อย่าเข้ามานะโว้ย ไอ้...." น้องอีกคนโวยลั่น เพราะ.... "ป้ากกก โครมมม เปรี้ยงงง ป้ากๆๆๆๆ" โดนพวกเทรอนเร็กซ์ ไรแกท เฮเรเค้น และมัลแด็กซ์ระดมจู่โจมใส่วอร์แดคไกฟ์อย่างต่อเนื่อง หลังจากที่วิลด้ายิงฟาสท์แทรคมิไซล์เป่าใส่หัวจนพัง ส่งผลให้ระบบคาเมร่าอายถูกปิดและมองไม่เห็นจนถูกยำเละอย่างง่ายดาย แล้วก็... "อ้ากกกกกก" โดนฟูลออเรสซัดซัดเด้นดริลนัคเคิ้ลทะลวงจนตัวทะลุไป

          "มันเกิดอะไรกับฉันละเนี้ย ทำไมประสาทหูของฉันดังจนได้ยินเสียงพวกน้องๆที่อยู่ไกลจนชัดเลยละ ทั้งๆที่ ฉันไม่น่าโดนไอ้มนุษย์หินเล่นงานแล้วแท้ๆน่ะ" แซมัวร์เอามือกุมหูทั้งสองข้างเพราะได้ยินเสียงน้องๆร้องลั่นไม่หยุด

          ไซโคลเนียบอก "สงสัยว่านายจะโดนเซเทธจู่โจมเพื่อกระตุ้นจุดลมปราณในตัวของนายให้มีการตอบสนองอย่างรวดเร็วกันเสียแล้วละ และการที่นายได้ยินเสียงน้องของนายได้ชัดเช่นนี้ คงจะโดนกระตุ้นไปหลายที จนทำให้ร่างกายของนายตอบสนองเร็วเกินการควบคุมกันด้วยน่ะ"

          "เมื่อกี้นี้แกบอกว่า ไอ้ตัวว่องไวนั้นมันเล่นงานแบบนั้นกับแซมัวร์นะหรือ" สไคท์กล่าว ไม่ทันไรก็ "อะไรเนี้ย ทำไมตาซ้ายของฉัน ถึงมองพวกนายเหมือนอยู่ไกลกันแล้วน่ะ แม้กระทั่งตาขวาเองก็เออร์เรอร์ด้วยน่ะ" แรมบาลเห็นเพื่อนของตนเจ็บปวด เลยคิดจะลงมือ "กึงงงงง กึงงงง กึงงงง" แต่ตนกลับชักกระตุกกันขึ้นมา

          "บ้าเอ้ย นี้ฉันโดนแบบเดียวกันกับไอ้นักรบแช่แข็งด้วยหรือเนี้ย"

          "แย่แล้วละ พลังทรอเจนในชุดเกราะของสไคท์ถูกกระตุ้นให้เพิ่มพูนอย่างรวดเร็ว ของแรมบาลเองเริ่มจะเสียการควบคุมอย่างรุนแรงแล้วละคะ" ไทนีสบอก

          แพนเนสบอก "รีบปิดการทำงานของเกราะนั้นโดยเร็วเข้าสิ สไคท์ แรมบาล"

          "เกรงว่า ไม่มีทางหรอกน่ะ เพราะ....ฉันช็อตไฟฟ้าทำลายตัวปิดกั้นพลังงานจากคลื่นสมองของสไคท์ รวมถึงตัวรับสัญญาณระยะไกลไปแล้วละ" โฟรซ่าบอก

           จิลบอก "ส่วนของแรมบาลนั้น ในจังหวะที่เตะไปนิ ฉันใช้คลื่นเสียงทำลายตัวอิมแพลนท์สองตัวลงไปด้วย ซึ่งต้องขอบใจความแค้นของทั้งคู่ด้วย ที่ช่วยให้งานนี้ง่ายขึ้นน่ะ"

          "พลังมันถูกกระตุ้นให้เพิ่มมากเกินไปแล้ว" สไคท์โวยลั่นโดยที่ "แชดดดดด โพละ แชดดดดด" ลำแสงพุ่งออกจากตาขวาแล้วก็ตาซ้ายที่แตกกระจุยออก

          แรมบาลโวยลั่น "อ้ากกกก หัวๆๆๆๆ หัวจะระเบิดแล้ว ลูกพี่" โดยที่แผงผลึกทรอแจนเรืองแสงขึ้นจน "ตรูมมมมมมม ตรูมมมมมม ตรูมมมมม" พลังทรอแจนที่อยู่ในตัวกับบนหน้าผากของแรมบาลระเบิดออกอย่างจังๆ เช่นเดียวกับสไคท์ด้วย แม้ชุดเกราะที่ทั้งคู่ใส่นั้นจะล็อกเอาไว้จนไม่หลุดเป็นชิ้นๆ แต่กลับมีเลือดไหลซึมออกมาจากร่องเกราะ ตามส่วนตาทั้งสองของสไคท์ และตรงหน้าผากของแรมบาลกันด้วย

          "ลูกพี่....ผมมองไม่เห็น ผมเจ็บ........." สไคท์กล่าวอย่างเจ็บปวดแล้วก็คอตกลง แม้ตนกับแรมบาลยังอยู่ในท่ายืนเลยก็ตาม

          "พวกแก....กล้าทำร้ายลูกน้องของฉันได้เลยหรือ" เทเนดีนบอก

          คลอเวฟบอก "ดีๆหน่อยนะเฟ้ย ที่ลูกน้องของแกและไอ้แพนเนสเป็นแบบนี้ เพราะวอนหาเรื่องกับพวกบรอนเซอรูทกันก่อนทำไมละ"

          "ทั้งสไคท์และแรมบาลเป็นเช่นนี้ เพราะทั้งคู่ปองร้ายยัยจิลและอาเจ้ที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้ทั้งคู่เกือบตายกัน โดยใช้ลิมิลเตญ่าเป็นตัวช่วยเช่นนี้ กรรมได้ตามสนองพวกมันไปแล้วละ" เจเนลบอก

          แพนเนสบอก "ถ้าคิดว่าพวกเราจะพ่ายแพ้เพราะพวกพ้องปีศาจของพวกแกละก็ พวกเราไม่ยอมรับกันหรอก เพราะยังไง พวกแกก็ไม่มีทางเอาชนะกันอยู่ดีนี้แหละ"

          "แค่ลูกน้องของแพนเนสตายไปสอง แต่กับพวกเรานั้นยังสู้ได้อยู่เช่นนี้ พวกเรายังชนะได้อยู่นี้แหละ" เทเนดีนบอก แล้วบลันดีส คริฟและแซมัวร์ก็พุ่งเข้าใส่ "โอเชี่ยนเกย์เซอร์" คลอเวฟประเดิมด้วยการซัดเสาน้ำพุพุ่งอัดใส่แซมัวร์กันตรงๆ จน...

          "บะ บ้าน่า น้ำซึมเข้าร่างได้ไง ทั้งๆที่เกราะไม่น่าร้าวจากการจู่โจมของไอ้ตัวว่องไวไปได้เลยนิ" แซมัวร์กลับขยับตัวได้ช้าลง จากการที่พลังไฮโดรฟอสไหลเข้าไปในตัวจนทำให้ทรายในร่างเหนียวอย่างฉับพลัน

          "เกรงว่าเซเทธจะใช้การจู่โจมอย่างต่อเนื่องสร้างรอยร้าวบนเกราะของนาย ที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่ากันไปหลายรอย และคงจะโดนเลอแชนข่วนให้รอยร้าวลึกเข้าถึงร่างของนายไปแล้วสิ" คลอเวฟบอก คริฟเลยซัดแส้กุหลาบเข้าใส่แอบไบออสที่วิ่งมา แต่.... "กึก กึก" แขนสองข้างกลับหงิกลงในจังหวะที่แส้กุหลาบออกจากเกราะหลังแขนเพียงครึ่งเดียว

           แอบไบออสบอก "เสียใจด้วยน่ะ ที่ผลของการจี้สกัดจุดตรงต้นแขนของฟันดิวเรคพึ่งจะมาได้ผลเอาตอนนี้แล้วน่ะ" แล้วก็ "สเคิร์จเบิร์น สตรีมมมมม" พ่นเพลิงจากปลายนิ้วเข้าแผดเผาแส้กุหลาบของคริฟจนมอดไหม้ไป

          "ว้ากกกกก" บลันดีสเลยสร้างดาบโค้งขนาดใหญ่หมายจะฟันใส่พลัสเชอริท "ฉั้วะๆๆๆๆ" แต่พลัสเชอริทใช้แฟงค์สไลเซอร์ติดหลังมือฟันทำลายดาบโค้งขนาดใหญ่จนขาดพร้อมกับแขนซ้าย "ถ้าคิดจะใช้สภาพที่เสียสมดุลย์เพื่อแช่แข็งฉันไปพร้อมกับนายละก็ มันไม่ได้ผลร้อยเปอร์เซนต์หรอก เพราะการกระทำของนายในสภาพนี้เหมือนกับบูมเมอแรงกันอยู่ดีนี้แหละ ไวเปอร์เชน" แล้วก็ยิงมีดติดโซ่เข้า "จึก!!!! เปรี้ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ตอกใส่บ่าของบลันดีสแล้วก็ช็อตไฟฟ้าซ้ำ แต่บลันดีสยังดิ้นรนสร้างร่างแยกออกมา 10 กว่าร่าง "แฟลชแอร์โรว จาเบรินชู้ต" สเปียริทยิงธนูแสงพุ่งปักคาร่างบลันดีสและร่างแยก 10 ร่างขึ้นมา "แฟงค์ไวเปอร์สไลเซอร์ ทวิสเตอร์ธันเดอร์ริปเปอร์" พลัสเชอริทก็จู่โจมด้วยการประกอบแฟงค์สไลเซอร์กับไวเปอร์เชนแล้วก็สบัดเข้าใส่บลันดีสและร่างแยกจน "ฉืบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" สับร่างแยกน้ำแข็งทั้ง 9 ให้แหลกพร้อมกับร่างของบลันดีสที่ถูกกรีดอย่างต่อเนื่อง

          "ทะ ท่านเทเนดีนนนนนน อ้ากกกกกกก" โคลด์ บลันดีสนักรบหัวหน้ากลุ่มเดธโคลด์ร้องลั่นก่อนที่ "ฉืบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ร่างขาดเป็นท่อนๆแล้วร่วงลงมา "เพล้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แตกแหลกละเอียดไป

          "แกกล้าหาเรื่องกับพวกเราเช่นนี้ งั้นไปเจอกับพวกน้องๆของข้าหน่อยสิ ไอ้หุ่นกระป๋อง" แซมัวร์ยั้วะและบุกเข้าใส่คลอเวฟ "วอร์เท็คซ์" ฟิเกซใช้สเทรมาร์คและทอร์เรมม่าสร้างเสาวังน้ำวนตรึงร่างของแซมัวร์ให้เหนียวหนืดยิ่งขึ้นกว่าเดิม เปิดช่องให้คลอเวฟซัดแองเกอร์แอ็กซ์สองอันพุ่งเข้า "ฉั้วะๆ" ผ่าแขนขาดทั้งสองข้าง คริฟเห็นเลยรีบบุกเข้าขัดจังหวะ "ฉึกกก" แต่แอบไบออสซัดโบนเซเบอร์พุ่งปักกลางหลังทะลุมาด้านหน้า "เอ็กซ์โพล" แล้วก็ดีดนิ้วเพื่อให้โบนเซเบอร์ที่ปักคาร่างคริฟนั้น "ตรูมมม" ระเบิดอย่างจังๆ จนลงมาที่พื้น

          "แก ไอ้ปีศาจเอ้ย มาตายด้วยพิษของฉันหน่อยเป็นไง" คริฟเลยวิ่งเข้ามาทั้งๆที่หลังทะลุกันแล้ว

          "ไม่ละ เพราะว่านายจะต้องถูกแผดเผาไปพร้อมกับพิษของนายเองแล้วละ" แอบไบออสบอกแล้วก็ "พรึ่บบบบ" จุดลูกไฟที่ปลายนิ้วแล้วก็ "อีวิลเฟรมคลอว์" สบัดให้เกิดเพลิงกรดสีเขียวขนาดใหญ่ขึ้น ซึ่งคริฟรีบโดดหนีไป "หนีไปก็เท่านั้นแหละ ย้าก" แอบไบออสเห็นเลยกระโดดหมุนตัวถีบ "หวับบบ ซูมมม เปรี้ยงงง" ส่งเพลิงกรดให้พุ่งเข้าแผดเผาร่างคริฟ โรสจนเพลิงสีเขียวครอกร่างทั้งนอกและภายในกัน

          "องค์ชาย เทเนดีน แก้แค้นให้....อ้า...." คริฟร้องลั่นก่อนถูกเผาให้มอดไหม้เป็นฝุ่นผงอย่างรวดเร็ว

          "แซมัวร์ นายกับพวกน้องๆ ถึงคราวต้องลงไปเจอลอร์ดชโทรมกันแล้วละ พลาซอนบอมส์" ฟิเกซซัดลูกบอลพลังพลาซอนขนาดใหญ่เข้า "แฟ้ววววว เปรี้ยงงงงง" อัดเข้าไปในร่างของแซม สตอร์มอย่างจังๆ

          "ไอ้ฟิเกซอท ไอ้เนคเกอร์ ไอ้พวกไทรเวเซอร์ กูเกลียดพวกแกพอๆกันกับอีเหยี่ยวแก่เฟรมิเดรก้า......" ซึ่งไม่ทันจะพูดจบประโยค "ตรูมมมมมม" ร่างของแซมัวร์ก็ระเบิดแหลกเป็นชิ้นๆ ขนาดตายไปแล้วยังไม่สำนึกผิดเลยแม้แต่น้อย แพนเนสและเทเนดีนที่เห็นลูกน้องเลยรีบบุกเข้าไป "ป้ากกก เปรี้ยงงง" แต่พีวิลและเจเนลพุ่งเข้ามาสกัดกั้นไว้ก่อน "แชด แชด แชด แชด แชด" เทเนดีนสาดลำแสงใส่เจเนล "สปาร์คช็อค ชาร์จช็อต" ซึ่งโต้ตอบด้วยกระสุนไฟฟ้าขนาดใหญ่เข้าสกัดกั้นลำแสงคลื่นรังสีได้ทุกดอก "ย้ากกกก" แพนเนสหวดดาบเครย์มอลเข้าใส่พีวิล "หมับบบ หวับบบ เปรี้ยงงง" พีวิลคว้าจับดาบเครย์มอลของแพนเนส เพื่อใช้มือขวาทุบดาบให้หัก แล้วก็ "ฉั้วะๆๆๆๆๆๆ" ฟาดฟันใส่แพนเนสอย่างต่อเนื่องให้แผงหน้าอกมีรอยขีดข่วน "วาช้ากกก" เจเนลหมุนตัวเตะหอกของเทเนดีนให้บิดงอ "เชร้งๆๆ" แล้วก็ฟาดฟันใส่หน้าอกของเทเนดีนอย่างไม่ยั้ง

          "ก่อนที่พวกเราจะเป็นอะไรไป พวกเราจะจัดการกับพวกแกกันก่อนนี้แหละ" เทเนดีนบอก

          แพนเนสกล่าว "และเรายังเหลือลูกน้องคนละ 1 รายกันด้วย พวกแกไม่มีทางชนะกันหรอก" เพราะตอนนี้จูดีนรีบใช้แขนขวาถือดาบหมายจะจัดการกับเจเนล

          "ตายซะ" ลิมิตไนฟ์เตรียมเหยียดแขนซ้ายเพื่อยิงกงเล็บเข้าใส่พีวิล ในจังหวะที่จูดีน.... "ย้า" ใช้ขาซ้ายถีบตัวเธอเพื่อจัดการกับเจเนล "ฉึกกกกก ฉึกกก" เสียงของวัตถุผ่าและทิ้มแทงดังขึ้น ทว่าผู้ที่โดนเล่นงานกลับมิใช่พีวิลและเจเนล แต่เป็น...

          "ทะ ท่านแพนเนส" ลิมิตไนฟ์ตกใจ เพราะพีวิลพุ่งหลบออกด้านข้างจนกงเล็บแทงถูกท้องของแพนเนส ส่วนจูดีน เธอฟันไม่โดนตัวเจเนลที่กระโดดหลบออกได้ทัน จนดาบของเธอผ่าถูกเทเนดีนเสียเอง

          "ยัยบ้าเอ้ย" เทเนดีนยั้วะเลยถีบจูดีนให้ล้ม พร้อมกับดึงดาบออกอย่างจังๆ ลิมิตไนฟ์เห็นเลยรีบลุกขึ้น แต่... "อ้า..." เธอกระตุกขึ้นเพราะ "ฉืบบบ" ข้อมือซ้ายของเธอขาด เช่นเดียวกับ.... "ฉืบบบ" คอของเธอขาดตามจนหัวของเธอร่วงตกลงพื้นไป "อ้า....." จูดีนร้องลั่นเพราะทันทีที่เธอล้ม แขนซ้ายของเธอก็ขาดตามขาขวาไปด้วย

           "บอกแล้วว่าอย่าขยับ เพราะเลอแชนไม่ได้ผ่าเส้นเอ็นขาดอย่างเดียวน่ะ" เจเนลบอก โดยที่โดดลงสู่พื้นไปแล้ว

          แพนเนสบอก "แต่พวกเรายังอยู่เช่นนี้ พวกแกก็ยังไม่รอดกันนี้...." แล้วก็แบมือเพื่อยิงลำแสงใส่ เช่นเดียวกับเทเนดีนที่เตรียมยิงลำแสงใส่

          "อึก" เทเนดีนส่งเสียงพร้อมกับร่างกระตุกขึ้น "อั้กๆๆๆๆ" จากนั้นก็ร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างต่อเนื่อง "หน้าอก ท้อง เจ็บ เกิดอะไรขึ้นกับฉันละเนี้ย" เทเนดีนบอก แพนเนสเห็นเช่นนั้นเลยคิดจะยิงลำแสง แต่....

          "อะไรเนี้ย พลังทรอเจนมัน..." แพนเนสเห็นข้อความเตือน "Unstable Energy Detected,Status: Overload" ขึ้นมา "อั้ก อ้า....เกิดอะไรขึ้นละเนี้ย ทำไม พลังถึงเยอะเพียงนี้กันน่ะ"

          "เกรงว่าพลังทรอเจนจำนวนมหาศาลในตัวของนายนั้นจะแรงจนร่างของนายรับไม่ไหวแล้วละ" เจเนลบอก

          พีวิลกล่าว "ในช่วงที่บรอนเซอรูทจู่โจมพวกนายทั้งสองไปนั้น เขาได้ทำลายสมดุลย์ภายในร่างกายของพวกนาย ด้วยการกระตุ้นให้พลังงานคลื่นรังสีและพลังทรอเจนของเกราะมีพลังเพิ่มขึ้น เกินขีดจำกัดที่รับได้จนไหลเวียนเข้าไปในร่างของพวกนายขึ้นมา ซึ่งนั้นจะทำให้พวกนายเจ็บปวดจากภายในไปโดยไม่รู้ตัวจนถึงบัดนี้เองแหละ"

          "หมายถึงไอ้หัวผมยาวนั้นนะหรือ มันเล่นงานเรากันเพียงนี้เลยหรือเนี้ย" เทเนดีนบอก

          แพนเนสกล่าว "พวกแกไม่รู้เลยหรือ ว่าพลังทรอเจนของฉันมีมากถึงขั้นให้พลังสกรีทรอไนท์เป็นร้อยๆตัวกัน พวกแกได้ทำลายตัวพวกแกเองไป..." ไม่ทันไรก็ "ตุ้งงงง" หลังปีกกระตุกขึ้นจากภายใน ตามด้วย "ตุ้งงง ตรุ้งง ตรุ้ง ตรุ้ง" ต้นแขนและต้นขากระตุกตาม แล้วก็ "ตุ้งๆๆๆๆๆๆ" ตามตัวก็เกิดกระตุกจากภายในอย่างต่อเนื่องด้วย "พวกแกทำอะไรกับฉันละเนี้ย"

          "เพราะว่าพลังทรอเจนในตัวของนายมันเยอะเกิน ซึ่งคงไม่ดีแน่ที่ให้มันระเบิดทีเดียวไปได้ บรอนเซอรูทเลยทำให้อณูพลังอันเล็กเท่าไมครอนเกิดการแตกตัวเป็นชุดๆ ซึ่งมันเกิดขึ้นในช่วงที่นายสู้กับพวกบรอนเซอรูทกันอยู่น่ะ" พีวิลบอก

          เจเนลบอก "ส่วนนายเองก็เช่นกันน่ะ แม้บรอนเซอรูทจะโจมตีกลางหลังจนนายไม่เป็นไรก็จริง แต่เกราะของนายคงจะดูดซับความแรงส่วนหนึ่งที่เข้าไปในร่างกายจนทะลุมาด้านหน้ากัน ซึ่งหนึ่งฝ่ามือของบรอนเซอรูทที่ฟาดใส่ไป ก็เหมือนโดนจู่โจมไปร้อยทีในคราวเดียวกันด้วยน่ะ"

          "แก ฉันไม่มีทางแพ้เพราะกลโกงของพวกพ้องของแกได้หรอก" เทเนดีนยั้วะเลยยิงลำแสงเข้าใส่ "ฟ้าวววว เปรี้ยงงงงง" พีวิลเลยต่อยเข้าที่ท้องเทเนดีนไปเต็มๆ

          "ต้องขอบใจความผิดพลาดของมือขวาของนายด้วย ที่ทำให้เกราะของนายมีคลื่นกัมตภาพรังสีไหลเวียนในตัว ซึ่ง.....นั้นทำให้ฉันมีโอกาสชนะแกกันได้นี้แหละ" แล้วก็พีวิลอัดพลังขึ้นมา

          "ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ตายไปด้วยกันเลย ไอ้พวกไทรเว...." แพนเนสกล่าวและเตรียมจะสาดลำแสงบลัดบลัสเตอร์เข้าใส่ "เปรี้ยงงงง" เจเนลเลยใช้ชาร์จคิกถีบเข้าที่แผงหน้าอกไปเต็มๆ จนแผงหน้าอกแตกอย่างจังๆ "แมกนั่มฟิสท์" พีวิลอัดพลังอีเนลเซี่ยมเข้าร่างเทเนดีนอย่างต่อเนื่อง แล้วก็ "เอนเนลซอนแคลช ซุปเปอร์อัปเปอร์คัต" เสยหมัดชกเข้าหน้าเทเนดีนที่ก้มลงจนตัวปลิวขึ้นสูงไป "เครเซนท์คิก ชู้ตอัพ" เจเนลเตะซัมเมอซอลท์ส่งแพนเนสปลิวขึ้นฟ้าไปด้วย

          "จังหวะนี้แหละ รีบปิดผนึกทั้งคู่โดยเร็วเลย" พีวิลบอก

          "ให้ฉันจัดการเอง ฟรีซสแปรชเชอร์" จิลยิงกระสุนแช่แข็งร่างเทเนดีนและแพนเนสที่ลอยอยู่ ตามด้วย

          "ฟอสชิลด์ เฟรชโคฟเวอร์ แรปแอนด์ซิล" ลิเนียร์ตี้สร้างโลห์พลังปิดล็อกเทเนดีนและแพนเนสกันเอาไว้ทั้งสี่ด้าน

          "สุดท้ายละ เซอเคิ้ลโฮลด์ ดับเบิ้ลล็อคอัพ" สเปียริทใช้วงกลมเวทย์ตรึงเทเนดีนและแพนเนสที่ถูกแช่แข็งและถูกกักไว้ จากนั้นก็กำมือเพื่อหดวงกลมเวทย์ให้เล็กลงจนบีบอัดทั้งคู่ไว้ แล้วก็ "ขึ้นไปเลย!!!" ชูแขนขวาที่กำอยู่ขึ้น เพื่อส่งแพนเนสและเทเนดีนให้ลอยขึ้นสูงสุดฟ้า โดยตอนนี้ "แวบบบบบ แวบบบบ" พลังกัมตภาพรังสีที่ถูกพลังอีเนลเซี่ยมเจือปนจนเกิดปฏิกิริยาขึ้น ในเวลาเดียวกันที่พลังทรอเจนของแพนเนสที่เสียสมดุลย์อย่างต่อเนื่องกัน จน..... "ตรูมมมมม บรึมมมมมม" เกิดการระเบิดอย่างรุนแรงกลางอากาศขึ้นมา ซึ่งโชคดีที่พวกทหารในค่ายเปิดสนามพลังป้องกันให้กับค่ายและพวกไทรเวเซอร์ที่ถอยเข้ามาในสนามพลังกันแล้ว จึงไม่เป็นอันตรายมากนัก

          "ดีที่แอนเดรียอยู่ในค่ายกันไว้ ไม่งั้นเราแย่แน่ๆเลยละ" เนคมาดูซัมบอก

          "หวืออออ โครมม โครมมมม" ร่างของแพนเนสและเทเนดีนร่วงลงมา โดยที่เทเนดีนตัวดำเมี่ยมจากการระเบิด "ทะ ท่านเทเนดีน" จูดีนเลยรีบวิ่งมาในท่าเขย่งเท้าเพื่อใช้แขนนำตัวเทเนดีนมา ไทนีสเลยรีบมาช่วยแพนเนส ซึ่งยังอยู่ครบ 32 ไว้ เพียงแต่...

          "ท่านแพนเนส" ไทนีสอุทานลั่นเพราะแพนเนสมีรอยแผลเป็นรูปกางเขนสีแดงทั้งบนหน้าอกและกลางหลังกัน และไม่เพียงเท่านั้น "อึก อั้กๆๆๆๆ" แม้ตัวจะระเบิดไปแล้ว แต่ร่างของเขาก็ทรมานกันขึ้นมา

          "โอ้ว นั้นคงจะเป็นโรคบลัดครอสอย่างงั้นสิน่ะ" สเตฟอร์ดถาม

          เนคมาดูซัมพยักหน้า "แพนเนสสังเวยชาวทรอยอาร์ที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นพวกนอกรีตเอาไว้เยอะ ถึงไม่ตาย แต่ก็เหมือนกับตายไปหลายรอบอยู่แล้วน่ะ"

          "ฟ้าวววววว ตรึงงง ตรึงงงง ตรึงงงง" สกรีทรอไนท์เครื่องหนึ่งมากับวอร์แดคไกฟ์สองเครื่องบินลงมา "พวกเจ้ามาพอดีเลยน่ะ" จูดีนกล่าว

          นักบินบอก "แล้วขุนพลแซมัวร์ ท่านคริฟและบลันดีสละ"

          "บลันดีสและครีฟตายแบบไม่เหลือศพแล้ว รีบพาเราทั้งสองและนำศพของแซมัวร์กลับไปที่ยานเดียวนี้เลย" จูดีนบอก โดยที่นักบินรีบนำจูดีนและเทเนดีน พร้อมกับ "ซูมมมมม" ดูดชิ้นส่วนของแซมัวร์ที่หลุดเป็นชิ้นๆไปด้วย

          ในขณะที่ไทนีสเองก็ประคองร่างแพนเนสที่ยังเจ็บปวดกันอยู่ "รีบนำศพคุณสไคท์ แรมบาลและคุณลิมิลเตญ่ากลับยานเดียวนี้เลย" ไทนีสสั่ง

          "ครับ หากแต่ เราต้องรีบออกจากดาวดวงนี้ก่อน เพราะกองรบของฝ่ายสหพันธมิตรเจอยานของเรากันแล้วละครับ" อัศวินเทวดาบอก โดยส่งเหล่าอัศวินมากู้ศพของสไคท์ แรมบาลและลิมิลเตญ่ากลับขึ้นหุ่นไป เช่นเดียวกับนำตัวไทนีสและแพนเนสหนีไปด้วย

          "ไทรเวเซอร์ พวกเราจะต้องกลับมาแก้แค้นพวกแกกันในไม่ช้านี้ หลังจากที่พวกอัศวินภักดีของอาวเซนบดขยี้หน่วยรบวิหคและพวกกันได้น่ะ" ไทนีสบอก

          "พวกเราจะทำให้พวกแกเจ็บปวดเหมือนที่พวกแกทำกับพวกเราไว้ ดังนั้น เมื่อพวกเรากลับมา พวกแกจะต้องพบจุดจบกันแน่นอน" จูดีนกล่าว โดยที่เธอรีบพาเทเนดีนเข้าไปในตัวหุ่น แล้วทั้งสองฝ่ายก็ถอนตัวกลับไปโดยเร็ว

          มาสวาร์ทาร์บอก "ทั้งพวกเทเนดีนและแพนเนส ไม่มีคำว่าสำนึกอยู่ในหัวกันจริงๆเลยน่ะ"

          "ลูกพี่ ลูกพี่ พวกลูกพี่ปลอดภัยดีกันมั้ยละ" ไกซ์ติดต่อเข้ามา

          พีวิลบอก "พวกเราไม่เป็นไรกันหรอกน่ะ ไกซ์ ว่าแต่ ฝั่งพวกนายล่ะ"

          "พวกเราไล่กระทืบไอ้น้องชายของไอ้อัศวินตัวเอ้ที่ปองร้ายป้าวิลด้าให้ร่วงไปหมดแล้ว โดยที่กองรบครีซีแทนกวาดพวกอัศวินเทวดาและนักรบโจรร่วงเป็นจำนวนมาก จนส่วนที่เหลือถอยเผ่นหนีไปแล้วละ" เฮเรเค้นบอก

          วิลด้าบอก "แล้วแซมัวร์ล่ะ เป็นไงบ้าง"

          "ขนาดโดนฟิเกซอทเป่าจนร่างหลุดเป็นชิ้นๆ มันก็ปากดีเหมือนเคยนี้แหละ ป้า...." คลอเวฟกล่าว

          เวลลิทถาม "แล้วพวกคุณบรอนเซอรูทละคะ"

          "พวกเธอไม่บอก พวกเราก็คิดจะไปหากันนี้แหละ" โฟรซ่าบอก "ตอนนี้พวกเธอรีบมาสมทบที่ค่ายกันก่อนเถอะ"

          ฟูลออเรสกล่าว "ได้เลยครับ หวังว่าคงไม่มีอะไรแย่ๆเกิดขึ้นกันบ้างน่ะ"

          แต่ทว่า พอพวกไทรเวเซอร์กลับมาที่ค่าย....

          "ไม่จริงใช่มั้ยละ แอนเดรีย" เจเนลกล่าวเมื่อได้ฟังแอนเดรียพูดไปแล้ว ซึ่งเธอก็ส่ายหน้าตาม

          เดเมี่ยนบอก "บอกตามตรงน่ะ ฝ่ายตรงข้ามเล่นแรงกว่าเดิม จนบรอนเซอรูทและพวก....สาหัสเกินกว่าจะรักษาได้แล้วนะสิ"

          "เป็นไปไม่ได้น่า หมอ หมอน่าจะช่วยทำอะไรสักอย่างเพื่อให้พวกบรอนเซอรูทนั้น..." คลอเวฟแย้ง เนคมาดูซัมตบเกราะหัวไหล่กลมพร้อมกับส่ายหน้า เช่นเดียวกับจายด์และสเตฟอร์ดที่ก้มหน้าอย่างยอมรับ

          "แต่อย่างน้อย พวกคุณบรอนเซอรูทอยากจะพูดกับพวกคุณเป็นครั้งสุดท้ายสักหน่อยนะคะ" แอนเดรียบอก แล้วพามายังห้องผู้ป่วย ซึ่งพวกบรอนเซอรูทนอนอยู่บนเตียงกันแล้ว

          "บอกตามตรงน่ะ ว่าความตายนิมันแย่มากเลยละ แย่จนไม่อยากจะเจอเสียด้วยซ้ำ" เลอแชนบอก

          ฟันดิวเรคบอก "และไม่ได้ล้อเล่นกันด้วย พิษบาดแผลนั้นแรงจนเราต้านไม่อยู่แล้ว นาฬิกาในหัวของฉันกำลังนับถอยหลังกันอยู่น่ะ"

          "แต่อย่างน้อย นายก็ยังได้เสียงติ้กต็อกกันละสิน่า" เจเนลบอกอย่างติดตลก แม้ว่าจะไม่ขำเลยก็ตาม

          ฟันดิวเรคบอก "ขอบใจมากน่ะที่ปลอบใจด้วยมุขที่ฝืดมาก แต่อย่างน้อย แค่รู้ว่าพวกนายช่วยจัดการกับไอ้พวกเลวนั้นได้ พวกเราก็หมดห่วงแล้วละ"

          "ปัญหาอย่างเดียวที่เรายังเป็นห่วงก็คือ พวกนายกันนี้แหละ" เซเทธบอก "หลังจากที่เราจากไปแล้วนั้น อาจจะทำให้พวกนายสูญเสียกำลังใจไปในการต่อสู้กับพวกเดลอาเนี่ยนที่อาจจะมาถึงในไม่ช้า เผลอๆ พวกนายจะไม่สู้และปล่อยให้พวกมันบุกเข้ามากันได้ ซึ่งเราไม่อยากให้พวกนายเป็นเช่นนี้เลยน่ะ"

          ทอฟคานิคกล่าว "ตอนที่พวกเราเป็นส่วนหนึ่งในกลุ่มเวเซอร์นั้น พวกนายบอกเองมิใช่หรือ ว่าทุกการต่อสู้ที่พวกเราและพวกนายต้องเผชิญ ล้วนอันตรายและถึงตายกันทั้งนั้น ซึ่งพวกเราและพวกนายต่างเตรียมตัวเตรียมใจที่จะเสี่ยงอันตรายและเสี่ยงตายไปด้วยกัน รวมถึงยอมรับและทำใจได้เมื่อพวกนายหรือพวกเราต้องมีใครจากไปกันด้วยน่ะ"

          "มันก็จริงอย่างที่นายว่ามานี้แหละ ทอฟคานิค และพวกเราเองก็ทำกันอยู่ด้วยน่ะ" เนคมาดูซัมบอก

          บรอนเซอรูทกล่าว "แม้ว่าพวกเราผ่านร้อนผ่านหนาว พบพานกับเรื่องราวน้อยใหญ่จากการที่ร่วมเดินทางไปกับพวกนาย จากหุบเขาหอเมฆามายังโลกภายนอก ออกสู่เขตอวกาศมายังระบบดาวแห่งนี้ ซึ่งเป็นบ้านเกิดหลังที่สองของพวกเรากันอยู่ แม้พวกเราจะตายไป อย่างน้อย พวกเราก็ตายบนแผ่นดินใหม่ที่เราได้เสียสละเพื่อปกป้องมันไว้ เฉกเช่นเดียวกับทุกชีวิตในจักรวาลกันด้วยน่ะ"

          "ที่จริง พวกเราต้องขอบคุณพวกนายเสียด้วยซ้ำ ที่เป็นกำลังสำคัญช่วยพวกเรา ปกป้องความสงบสุขของเขตอวกาศของฝ่ายสมาพันธ์ จากการคุกคามของกองกำลังรุกรานของแรซัลก้า รวมถึงพวกเดลอาเนี่ยน ทรอยอาร์กับสเตรดาร์ธกันด้วยน่ะ" พีวิลบอก

          สเปียริทกล่าว "แต่พวกนายจากไปนิ พวกนายไม่กลัวว่าทินเหมาลี โมคุโตะ กริมเบอรี่ แล้วก็ ริเกิร์ลจะอยู่ยังไงละ"

          "ทินเหมาลีกับพวก รวมถึงริเกิร์ลคงทำใจได้แล้วละ ว่างานสุดท้ายนี้ พวกเราคงไม่รอดกลับไปได้อย่างแน่นอน" บรอนเซอรูทกล่าว "เพื่อให้พวกเราแน่ใจมากกว่านี้ หวังว่าพวกนายคงจะช่วยเหลือพวกเธอแทนพวกเรากันด้วยน่ะ"

          เจเนลกล่าว "ถึงนายไม่บอก พวกเราเองก็ต้องทำอยู่แล้วนะ สหาย"

          "แม้ว่าริเกิร์ลต้องเป็นม่าย แล้วลูกๆของพวกนายเองก็ไม่ได้เห็นหน้าพ่ออย่างนายไว้ก็ตาม แต่พวกเราจะช่วยดูแลพวกริเกิร์ลกันด้วยน่ะ" สเปียริทบอก

          มาสวาร์ทาร์บอก "แล้วพวกนายไม่ได้เหลืออะไรไว้ให้พวกทินเหมาลีเลยหรือ"

          "ถ้าเป็นเรื่องเคล็ดวิชาการต่อสู้ของพวกเราละก็.....พวกเราได้บัญญัติขึ้นจนเสร็จสิ้นไปแล้วละ" เลอแชนบอก

          เซเทธกล่าว "พวกเราใช้เวลาในช่วงที่พวกนายไม่อยู่ในแคสเซเดี่ยนเพื่อออกตามหาพวกมาสวาร์ทาร์ที่ถูกจับไปนั้น เขียนเคล็ดวิชาที่เราฝึกฝน เรียนรู้และใช้งานทุกอย่างที่เราฝึกบนหุบเขาหอเมฆามาตลอด 20 ปีลงในบันทึกทุกเล่มกันไว้แล้ว เผื่อว่าการสู้รบกับภัยคุกคามครั้งนี้ จะต้องมีใครบางคนหรือบางส่วนมีอันเป็นไปกันได้น่ะ"

          "แต่ถ้าบันทึกถูกทำลายหรือเสียหาย พวกเราเองก็ได้อัพโหลดเคล็ดวิชาลงไปในคอมของนีลเซนท์ เพื่อให้พวกนายไปโหลดเอามาฝึกหรือส่งให้กับพวกทินเหมาลีกันได้เลย" ฟันดิวเรคบอก

          ทอฟคานิคกล่าว "แน่นอน ว่าพวกเจ้รองคงฝึกได้หลังจากที่พักฟื้นจนหายดีกันแล้ว ทั้งนี้ เพราะพวกเราและพวกเจ้รอง ต่างก็เป็นลูกแม่ไวซ์แลงค์และพ่อไวซ์ไมเซลกันทั้งนั้น แม้พวกเราตาย แต่พลังความสามารถในตัวของพวกเรายังอยู่ในตัวพวกเจ้รองกันอยู่น่ะ"

          "พวกนายนิ เตรียมการไว้ดีเหลือเกินน่ะ" จิลบอก

          ไซโคลเนียกล่าว "อย่าห่วงไปเลย เคล็ดวิชาของพวกนายนั้น ทินเหมาลีและพวกคงจะสอนให้กับมิวแทนอยด์รายอื่นๆกันได้แน่นอน เพียงแต่พวกนายเองคงไม่ได้เห็น...."

          "จริงอยู่ ที่พวกเราทั้งห้าตายไปแล้วไม่หวนกลับกันเลยก็ตาม" บรอนเซอรูทบอก "แต่ฉันรู้สึกได้ ว่าญาติพี่น้องของพวกเราที่ยังอยู่ที่ไหนสักแห่งบนโลกนี้ คงยังมีชีวิตอยู่กันอย่างแน่นอน เผลอๆ อาจจะมีน้องที่หน้าตาคล้ายพวกเราทั้งแปด ซึ่งอาจจะมีส่วนหนึ่งที่เป็นเพศตรงข้ามกับพวกเรารวมอยู่ด้วยแน่ๆเลยละ"

           โดยตอนนี้ ที่เกาะลับบนโลกมนุษย์นั้น..... "ดวงดาวหายไปกันแล้วน่ะ" เด็กหญิงที่ไว้ผมยาวแบบบรอนเซอรูทเงยหน้ามองท้องฟ้าที่มีดวงดาวระยิบระยับ แต่ตอนนี้ ดาวได้หายไปห้าดวงกันแล้ว โดยที่มีเด็กหญิงอีก 4 ตนที่มีหน้าตาเหมือนกับเซเทธ ทอฟคานิค เลอแชน และฟันดิวเรคด้วย

          "อาจารย์ครับ อาจารย์ออกมาทำไมกันละครับ" ลูกศิษย์หนุ่มบนเขาหอเมฆากล่าวกับปรมาจารย์เฟยหลง ซึ่งเงยหน้ามองดูท้องฟ้า และบอกไปว่า

           "บรอนเซอรูท เซเทธ ทอฟคานิค ฟันดิวเรค แล้วก็เลอแชน จากเราไปแล้วละ"

          "พวกอาเฮียทั้งห้านะหรือครับ จากไปแล้วกันน่ะ" ลูกศิษย์หนุ่มกล่าวอย่างตกใจ

          เฟยหลงพยักหน้า "ฉันรู้สึกได้ว่า พวกเขาได้จากไปโดยได้เสียสละตนเพื่อปกป้องคนที่สำคัญเอาไว้ บนดินแดนที่ไกลแสนไกลจากที่พวกเราอยู่นะสิ"

          "แปลว่ายังเหลืออาเจ้ทั้งสามเลยสินะครับ" ลูกศิษย์หนุ่มบอก "แล้วอาจารย์ไม่รู้สึกเศร้าใจเลยหรือครับ"

          เฟยหลงส่ายหน้า "ฉันรู้อยู่แล้ว ว่าการลงเขาของพวกแปดพี่น้องนั้น พวกเขาคงไม่ได้กลับมากันแน่นอน เพียงแต่.....ไม่ช้าก็เร็ว ฉันคงได้เจอกับญาติพี่น้องของพวกเขาที่ยังอยู่ที่ไหนสักแห่งกันอย่างแน่นอนเลยละ"

          "พวกเขายังมีญาติพี่น้องกันอีกหรือครับ" ลูกศิษย์หนุ่มกล่าว

          เฟยหลงยิ้มขึ้น "อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดอยู่แล้วละ หึๆๆๆๆ" แล้วก็เงยหน้ามองท้องฟ้าขึ้น "เหล่านักสู้เวเซอร์เอ๋ย....แม้ฉันไม่รู้ว่าพวกเจ้ากำลังเผชิญหน้ากับอะไรหรือใครที่ร้ายกาจยิ่งกว่า ฉันหวังว่าพวกเจ้าจะต้องข้ามผ่านความโศกเศร้านี้ แล้วก้าวต่อไปเพื่อฟันฝ่าอุปสรรค์อันยิ่งใหญ่ที่ฉันรู้สึกได้ แม้จะอยู่ไกลแสนไกลมากก็ตามกันน่ะ"

          "ดูท่าว่า แม่มารอรับเราแล้วละ" เลอแชนกล่าว

          คลอเวฟบอก "เฮ้ย อย่าพูดพล่อยๆสิ พวก พวกนายยังอยู่ต่อไปได้อีกหน่อยก็ได้แล้วนิ"

          "พอเหอะ คลอเวฟ นายอย่าดันทุรังต่อไปเลยจะดีกว่าน่ะ และอย่าทำอะไรบ้าๆให้ทั้งสเตฟอร์ด จายด์ แล้วก็เนคมาดูซัมเป็นห่วงกันด้วยน่ะ" ทอฟคานิคบอก "และเกรงว่า พวกนายทั้งสามเองคงต้องงัดข้อแข่งกันเองแล้วละ เพราะฉันคงมาแข่งไม่ได้แล้วละ"

          เลอแชนกล่าว "แอบไบออส คงมีแต่นายเท่านั้นแหละที่ยังมีเขี้ยวเล็บกันอยู่ จงใช้มันเพื่อปกป้องพวกแมนิเกเตอร์บนดาวดวงนี้ พอๆกันกับครอบครัวของนายกันด้วยละ"

          "ฟิเกซ พลัสเชอริท มีแต่พวกนายที่ว่องไวและเร็ว แม้ว่าคนหนึ่งชอบบินเดี่ยว อีกคนพูดเหมือนเป็นคอมพิวเตอร์เคลื่อนที่ได้ก็ตาม หัดมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นกันซะบ้างน่ะ" เซเทธบอก

          ฟันดิวเรคบอก "หวังว่าพวกนายคงจะมีมุขตลกใหม่ๆกันบ้าง เพราะฉันคงต้องไปกับแม่แล้วละ ใช่ แม่ของพวกเรา บินเหนือหัวพวกเรากันแล้วละ"

          "เจเนล นายเองก็อย่าหาเรื่องแหย่จิลกันอีก แล้วก็ฟังจายด์บอกกันไว้ด้วย มาสวาร์ทาร์ เกรงว่าเรื่องฝึกพวกเฮเรเค้น คงต้องลำบากพวกบาร์ทกันแล้วน่ะ" บรอนเซอรูทกล่าว เจเนลพยักหน้า

          มาสวาร์ทาร์บอก "ถึงพวกนายไม่บอก พวกเราก็จะบอกกับพวกบาร์ทให้อยู่แล้วละน่ะ วางใจได้เลย"

          "พีวิล อย่าเสียใจไปเลย ที่นายมาช่วยเราไม่ทันกันน่ะ" บรอนเซอรูทบอก "เพราะ....ถึงพวกนายมาไม่ทันหรือมาสายเกินไป มันก็ดีกว่าพวกนายไม่มาช่วยพวกเรา แล้วพวกแพนเนสกับเทเนดีนฆ่าพวกลี้ภัยตายไปทั้งหมดค่ายกันด้วย อีกอย่าง พวกเราเป็นคนรับอาสาในงานชิ้นสุดท้ายของพวกเรากันจริงๆ ซึ่งเรื่องนี้มันก็ต้องเกิดขึ้นจนได้อยู่แล้วละน่ะ"

          พีวิลพยักหน้า "นายนิ เป็นห่วงพวกเรากันเหลือเกินน่ะ บรอนเซอรูท แม้ว่านี้จะเป็นวินาทีสุดท้ายของพวกนายเลยน่ะ"

          "ถ้าพวกนายลำบากกันขนาดนี้ พวกเราไม่ช่วยก็แย่กันพอดีนะสิ" บรอนเซอรูทกล่าว "แม้ฉันไม่ได้เห็นหน้าลูกๆของฉัน แล้วก็หลานของโมคุโตะเกิดมา แต่อย่างเดียวที่ฉันกับพวกรับรู้ได้ก็คือ พวกเธออยู่ได้อย่างมีความสุขกันแน่นอน โดยที่พวกเรายังคอยดูอยู่จากเบื้องบน เช่นเดียวกับเฝ้าดูพวกนายทั้งหลาย ปกป้องระบบดาวดวงนี้กันด้วย ฉันเชื่อเสมอ ว่าพวกนายต้องเอาชนะพวกเดลอาเนี่ยนลงได้แน่นอน"

          พีวิลพยักหน้าโดยที่น้ำตานองหน้ากัน "ขอบใจมากน่ะ บรอนเซอรูท ฉันดีใจมาก ที่มีนายเป็นเพื่อนน่ะ"

          "พวกเราเองต่างหากละ ที่ตัดสินถูกแล้ว ที่เลือกร่วมทางไปกับพวกนาย ทำให้พวกเรารู้ฐานะที่แท้จริงของพวกเรา ทำให้เรามีกำลังใจสู้ต่อไปกันได้ จนนำพาพวกเรามาถึงจุดนี้กัน แม้ว่าพวกเรา...ไม่ได้ไปกับพวกนายแล้วก็ตาม..." บรอนเซอรูทบอก "....หวังว่า นี้คงไม่ใช่ การจากลากันจริงๆหรอกน่ะ....สหาย" แล้วบรอนเซอรูทก็หลับตาและ "ตึก" คอตกลง ตามด้วย "ตี้ดดดดดดดดดดดดดด" เสียงเครื่องวัดคลื่นหัวใจของเลอแชน ทอฟคานิค เซเทธและฟันดิวเรคดังขึ้นมา

          เจเนลโวยลั่นขึ้นมา "บรอนเซอรูท ไอ้บ้าเอ้ย....พวกนายนิ....ทนอีกหน่อยไม่ได้เลยหรือไงกันวะ!!!!!" โดยที่สมาชิกไทรเวเซอร์ทั้งหลายต่างก็ยืนโศกเศร้ากัน

          "ดูเหมือนว่า พวกเขาจะสูญเสียพวกพ้องไปเลยนะคะ" แอลิลบอก

          เดลวาทพยักหน้า "และเป็นพวกพ้องที่สำคัญต่อพวกเขากันด้วยนะครับ" โดยที่สมาชิกที่เหลือของไทรเวเซอร์ ที่รีบเข้ามาในค่าย ก็ได้รับรู้ถึงวาระสุดท้ายของบรอนเซอรูทและพวกกันด้วย

          หลังจากนั้น 2 วันต่อมา ที่หลุมศพของเหล่าทหารของฝ่ายสหพันธมิตร

          "บรอนเซอรูท เซเทธ ทอฟคานิค ฟันดิวเรค เลอแชน เป็นสหายร่วมรบที่แม้จะไม่ได้เป็นทหารกันแต่แรก เนื่องจากว่าพวกเขาทั้งห้า รวมถึงน้องสาวทั้งสามเอง มากับพวกเวเซอร์ที่ออกจากฐานเพื่อตามหาพวกพ้องที่หายไป จนไปไกลถึงพรมแดนจีนกัน แล้วพาพวกพี่น้องทั้งแปดเข้าร่วมกันไม่ว่า ทั้งแปดเองก็ดันเป็นมิวแทนอยด์ที่เป็นผลผลิตของแม่ทัพของโอเวอร์เดสกันด้วยอีก ซึ่งเดิมที ข้าพเจ้ามีอคติต่อพวกมิวแทนอยด์อย่างมากก็ตาม และทั้งแปดเองก็เกือบก่อความเดือดร้อนให้กับพวกเราในยานอาร์คกันแล้ว" บัลโต้กล่าวในงานฝังศพของพวกบรอนเซอรูทกัน โดยที่มีสมาชิกไทรเวเซอร์ทุกรายและกองกำลังหลังฉากที่มาร่วมในงานนี้ด้วย "แต่....จากการที่ร่วมรบด้วยกันกับพวกแปดพี่น้องมาด้วยกัน ตั้งแต่การสู้รบกับพวกโอเวอร์เดส สู้กับแรซัลก้า มาจนถึงบัดนี้ พวกเขาได้เปลี่ยนทัศนคติของข้าพเจ้าที่มีต่อพวกมิวแทนอยด์ ที่เป็นแมนิเกเตอร์ที่ไม่สามารถควบคุมได้ ทั้งจากตนเองและจากพวกเรากัน ว่าพวกเขาเป็นผู้ที่เสียสละตนเพื่อปกป้องผู้อื่น พวกเขาควบคุมตนเองมิใช่เพื่อเอาอกเอาใจข้าพเจ้า แต่เพื่อให้พวกเขาต่อสู้ต่อไปได้โดยมิให้ข้าพเจ้าหวั่นเกรงและเป็นห่วงกัน บวกกับแรงสนับสนุนช่วยเหลือจากพวกไทรเวเซอร์นั้น ได้ทำให้พวกเขามีที่ยืนกันในเวลานี้ด้วย บัดนี้ บรอนเซอรูทและน้องทั้งสี่ ได้เสียสละตนเพื่อปกป้องผู้อ่อนแอจากการปองร้ายของเหล่าศัตรูกันไว้ พร้อมทั้งมอบโอกาสให้พวกไทรเวเซอร์กำชัยชนะในครั้งนี้แล้ว ข้าพเจ้า คงต้องให้พวกเขาทั้งห้า พักผ่อนอย่างสงบกันแล้วน่ะ" โดยพยักหน้าให้ทหารควบคุมเครนนำโลงศพของพวกบรอนเซอรูทลงสู่หลุมศพแบบฮ้วงซุ้ยกันแล้ว อีธานและเอโอลีนปลอบใจแมบิลีน เบติสและวิลด้าดูแลบรูทูซกับแฟริลกัน

          "หลับให้สบายน่ะ สหายบรอนเซอรูท เซเทธ ทอฟคานิค ฟันดิวเรค เลอแชน พวกเราเหล่าวูเซียทจะสานต่อในสิ่งที่พวกนายทำค้างไว้ให้เอง และจะช่วยดูแลพวกทินเหมาลีรวมถึงลูกๆของนายให้ด้วยน่ะ" บาร์ทกล่าวโดยที่เขากับพวกรอมมิช มาเป็นตัวแทนของทินเหมาลีกับพวก ซึ่งไม่สามารถมาร่วมงานศพนี้ได้ จนกระทั่งโลงศพของเลอแชนถูกนำลงไปในหลุมกัน และทหารได้กลบดินจนเป็นหลุมเรียบร้อยแล้ว

          "ไว้อาลัยต่อผู้ที่จากไป 2 นาที" บัลโต้กล่าวขึ้น โดยทุกคนต่างสงบนิ่งกัน จากนั้นก็ "วันทยาหัตถ์!!!!" บัลโต้กล่าว "ฟึ่บบบบ" แล้วก็วันทยาหัตถ์โดยที่เหล่าทหารและพวกพ้องกองกำลังไทรเวเซอร์ กับกองกำลังหลังฉากวันทยาหัตถ์ตาม เพียงแต่ไม่มีการยิงสลุตส่งท้ายก็เท่านั้นเอง จากนั้นทหารก็กลบหลุมศพลง "บรืนนนนนนนนน" นายพลเพอซิอัสและจูเดทต้ามาถึงพอดี โดยทั้งคู่มาทำความเคารพศพของพวกบรอนเซอรูทกัน

          "นี้คงเป็นคำขอของพวกบรอนเซอรูทสิน่ะ ที่ต้องทำสุสานให้พวกเขากันน่ะ" จูเดทต้าบอก

          สเปียริทกล่าว "พวกบรอนเซอรูทบอกกับเราว่า หากวันใดที่พวกเขาคนใดคนหนึ่งหรือส่วนหนึ่งต้องตายไปนั้น พวกเขาขอให้พวกเราทำฮวงซุ้ยให้พวกเขางบนดาวดวงนี้ไว้ ซึ่งพวกเราไม่คิดเลยว่า คำขอร้องนั้นจะเป็นจริงไปเสียได้นะคะ"

          "แต่อย่างน้อย พวกเธอก็ทำตามที่พวกเขาขอไว้ก่อนหน้ากันบ้างน่ะ" เพอซิอัสบอก

          บัลโต้เลยหันมาถาม "ว่าแต่ พวกนายมานี้คงมาเป็นตัวแทนจอมพลแฮซกริฟ มาเคารพศพของพวกบรอนเซอรูทละสิน่ะ"

          "ใช่ และพวกเรามาเป็นตัวแทนของท่านประธานาธิบดีกันด้วยน่ะ ผบสส.บาโธโรมิว" เพอซิอัสกล่าว แล้วก็หันมาทางพวกไทรเวเซอร์

          เนคมาดูซัมถาม "ท่านนายพลมีเรื่องอะไรจะบอกกับพวกเรากันอีกละสิครับ"

          "เสนาธิการวอลเดนสไตน์ ออกจากดาวของพวกเราเมื่อวาน เพื่อตรงดิ่งไปยังแคสแนค-2 กันแล้วนะสิ" เพอซิอัสบอก

          จูเดทต้ากล่าว "แม้ว่าพวกเทเนดีนและแพนเนสได้ออกจากดาวของเรา หลังจากที่ได้รับความเสียหายกันไม่น้อยก็ตาม แต่นั้นก็ทำให้พวกทรอยอาร์และสเตรดาร์ธที่อยู่ใกล้ระบบดาวของเรานั้น...." เธอหยุดพูดไปครู่หนึ่ง เพราะยังเห็นพวกพีวิลเศร้าโศกกันอยู่ เพอซิอัสเลยส่ายหน้าไว้

          "พวกนายน่าจะรู้น่ะ ว่าพวกบรอนเซอรูทที่จากไปนั้น คงไม่แฮปปี้แน่ๆที่เห็นพวกนายทั้งหมดนี้ เศร้าซึมกันทั้งกองเลยน่ะ" บัลโต้บอก

          เดลิคกล่าว "แม้ว่าพวกคุณส่วนหนึ่งยังทำใจไม่ได้เลยก็ตาม แต่พวกเราเองก็ไม่อยากให้พวกคุณสูญเสียกำลังใจไปมากกว่านี้อีกเลยนะครับ" แล้วก็พูดต่อ "อย่างน้อย ถ้าไม่เห็นแก่พวกเรา ก็ควรเห็นแก่พวกคุณบรอนเซอรูทกันบ้างนะ"

          "ขอบใจมากน่ะ ผบ.บัลโต้ ผู้การเดลิค แล้วก็ พวกท่านทั้งสองด้วยน่ะ" เนคมาดูซัมกล่าว

          จูเดทต้าบอก "ก่อนที่พวกเธอจะใช้เวลาเพื่อระลึกถึงเหล่าสหายที่จากไปนั้น บังเอิญ เราเจอกับคนที่อยากจะเจอกับพวกเรากันพอดีนะสิ"

          "คนที่อยากจะให้เจอกับพวกเรานะหรือคะ" ลิเนียร์ตี้กล่าว จูเดทต้าพยักหน้า แล้วคนสองคนก็ก้าวเดินออกมา จากนั้นก็.....

          "เข้าใจแล้วละ ขอบใจมากน่ะที่อุตสาห์มากันไว้นะ" พีวิลบอก

          "ทีนี้ พวกนายจะทำยังไงกันต่อละ" บัลโต้บอก

          มาสวาร์ทาร์กล่าว "คำถามนี้เราควรจะถามท่านมากกว่าน่ะ ผบ.บัลโต้" แล้วก็เดินมาหาหน่วยรบวิหคและสติลลิมป์ที่มาเป็นตัวแทนของแดน ทันกุน และเบ็ตตี้ เช่นเดียวกันกับพวกน็อกกี้ที่มาแทนพวกสมิธกัน "หวังว่าพวกเธอคงจะพร้อมกันแล้วสิน่ะ"

          "แล้วพวกคุณละครับ" เฟรดบอก

          เนคมาดูซัมกล่าว "พวกเราคงต้องออกจากเมืองไปสักระยะหนึ่ง และคงไม่กลับมากันอีกแล้วนะสิ" แล้วก็เดินออกไป "ที่เหลือฝากด้วยแล้วกันน่ะ"

          "พวกนักสู้มิวแทนอยด์ทั้งห้า สิ้นชีพไปแล้วละครับ พ่อ" วอลเลนซ์ติดต่อมาหาวอลเดนสไตน์ที่อยู่ในยานธงของตนไว้แล้ว

          วอลเดนสไตน์บอก "ดีแล้วละ ที่พวกแพนเนสและเทเนดีนช่วยให้งานของพวกเราง่ายขึ้นแล้ว ว่าแต่ พวกไทรเวเซอร์ล่ะ"

          "เพอซิอัสแจ้งบอกมา ว่าพวกเขาคงไม่ได้อยู่ในเมืองเฟิร์สฮิลล์สักระยะ เพื่อทำใจกับความสูญเสียของเหล่าพวกพ้องที่ตายไปกันนะครับ ท่านพ่อ" วอลเลนซ์บอก

          วอลเดนสไตน์บอก "ดีแล้วละ เพราะเมื่อไม่มีพวกไทรเวเซอร์อยู่ งานของดัสท์คิลเลอร์ที่ลูกส่งไปก็จะง่ายขึ้นกว่าเดิมน่ะ" แล้วก็กล่าวไปว่า "ที่เหลือ คงต้องเป็นหน้าที่ของลูกแล้วละ"

          "รับทราบแล้วละครับ ท่านพ่อ อย่างน้อย ขอแค่มีแต่ท่านพ่อกับพวกเท่านั้น ที่จะกอบกู้ระบบดาวจากพวกเดลอาเนี่ยน ที่กำลังจะมาถึง...." วอลเลนซ์กล่าวและนำนาฬิการะบุเวลาที่ตอนนี้เหลือเพียง 2 วันเท่านั้น

          วอลเดนสไตน์กล่าว "ต่อให้ประธานาธิบดีรู้เรื่องขึ้นมา ก็คงช่วยอะไรไม่ได้แล้วละ เพราะพ่อได้ข่มขู่เขาด้วยขีปนาวุธระดับสุดยอด ที่พ่อได้มาจากพวกเฮซเทิร์ซแต่เก็บเอาไว้ในส่วนลับของยานรบของพ่อ เตรียมไว้ถล่มแคสเซรอน-4 หากท่านประธานาธิบดีกล้าส่งพวกกองรบมาขวางทางพ่อไว้น่ะ" และหันมาถาม "แล้ววอลทิโน่ละ พ่อไม่เห็นตัวหลานอยู่เลยน่ะ"

          "คงจะทำงานอยู่ในโรงครัวกันแล้วละครับ พ่อ" วอลเลนซ์บอก

          วอลทิโน่กล่าว "พอทุกอย่างจบลงด้วยดี ฉันกะจะให้เขาเป็นผู้บังคับการกองยานกลุ่มใหม่กันในไม่ช้านี้แล้ว ต่อให้ชอบหรือไม่ หลานชายผู้นี้ก็คงปฏิเสธกันไม่ได้หรอกน่ะ ในเมื่อพวกเรามีอำนาจมากพอในฐานะวีรบุรุษกันแล้วนะ" แล้วก็บอก "ขอให้โชคดีแล้วกันน่ะ วอลเลนซ์"

          "ผมขอตัดการติดต่อกันนะครับ ท่านพ่อ" วอลเลนซ์กล่าวและตัดการติดต่อไป พร้อมกับเดินมาที่สะพานเดินเรือ ซึ่งสมุนมือขวาตัวสูงในชุดทหารสีขาวเดินมา "ทุกอย่างพร้อมแล้วใช่มั้ย โฟมเมค" วอลเลนซ์กล่าว

          สมุนมือขวานามโฟมเมคบอก "ทุกกองสแตนด์บายเอาไว้ตามทุกจุดกันแล้ว ที่เหลือรอเพียงคำสั่งของท่านกันนะครับ"

          "ดี ในอีกสองวันข้างหน้า ผบ.บาโธโรมิวและกองกำลังเทรอมจะไม่ได้ไปช่วยปกป้องระบบดาวดวงนี้ รวมถึงพวกไทรเวเซอร์เองก็คงไปช่วยเมืองแห่งแรกไม่ทันแน่นอน" วอลเลนซ์บอก "เพราะพวกเราจะบดขยี้เมืองนี้ไปพร้อมกับเหล่าอัศวินภักดีต่อองค์ราชา เหล่านักรบสเตรดาร์ธ แล้วก็กองกำลังหลังฉากที่อยู่ตามเมืองกันด้วย"

          โฟมเมคตอบ "เพื่อชัยชนะและเกียรติยศของท่านวอลเดนสไตน์ พวกเราจะทำเต็มที่นะครับ ท่านนายพล"

          ส่วนทางด้านพวกเทเนดีนนั้น.... "บลันดีสและครีฟได้ตายแบบไม่เหลือศพกันอีกแล้ว ส่วนองค์ชายเทเนดีนอาการสาหัสอย่างมาก ซึ่งพวกเรา ไม่สามารถกลับไปยังดาวซาฮัลด้ากันได้อย่างแน่นอน" จูดีนกล่าวโดยเธอรับผิดชอบสั่งการแทนเทเนดีนอยู่ "ดังนั้น พวกเราจะมุ่งหน้าไปดาวนัมดิฟ-8 ซึ่งองค์ชายกับพวกได้สร้างฐานที่มั่นหลบซ่อนเอาไว้นานแล้วละ"

          นักรบกลุ่มเดธโคลด์ตนหนึ่งกล่าว "แล้วอีกนานมั้ยกว่าพวกเราจะกลับมากันได้น่ะ"

          "สำคัญในตอนนี้ก็คือ เราต้องหลบซ่อนเพื่อสะสมกำลังอาวุธไว้ รวมถึงฟื้นฟูขุมกำลังที่เราเสียไปให้ได้มากพอเลยน่ะ" จูดีนบอก

          นักรบกลุ่มบลัดโรสถาม "แล้วท่านยังจะเอาร่างไอ้ทรอยอาร์ทรยศกลับมากันทำไมอีกละ ในเมื่อมันกับพวกศพถุงทรายเองก็ไม่ควรจะเอาไว้กันเลยน่ะ" โดยเอ่ยถึงแซมัวร์ที่ตอนนี้ถูกนำมาให้คนของคริฟที่อยู่ในยานจัดการกันต่อ

          "นั้นเป็นคำสั่งของท่านเทเนดีนที่ให้ไว้ ชาวทรอยอาร์ทรยศนั้นยังทำประโยชน์ให้เรากันอยู่ ดังนั้น ถ้ามีใครกล้าค้านหรือไม่เห็นด้วยก็เข้ามาได้เลย" จูดีนกล่าว

           นักรบเรดิเครเซนท์บอก "เกรงว่าเรามีปัญหาแล้วละคะ ท่านจูดีน...."

          "มีปัญหาอะไรกันอีกละ" จูดีนถาม

          นักรบเดธโคลด์หญิงมารายงาน "ฮิมารัล หัวหน้าหน่วยย่อยที่ 15 พาพวกนักรบอีก 4 หน่วยลอบออกจากยานไปที่กาบิย่า-9 กันแล้วละคะ" แล้วก็บอกด้วยว่า "แถมหล่อนยังพาตัวคูโรดิม หัวหน้าหน่วยที่ 33 ในกองบลัดโรสพร้อมกับกลุ่มนักรบอีก 6 หน่วย ออกไปพร้อมกับวอร์แดคไกฟ์จำนวนหนึ่งในช่วงที่พวกท่านไม่อยู่ ซึ่งเราเจอจดหมายลับนี้ไว้นะคะ" แล้วนักรบเดธโคลด์หญิงนำจดหมายมาให้จูดีนอ่านดู

          "บ้าที่สุด นี้พวกเรามีกลุ่มคนทรยศแปรพักตร์เข้ากับพวกดูแรนซินกันแต่แรกเลยหรือ" จูดีนกล่าวอย่างโกรธแค้นไม่น้อย "ตอนนี้พวกเรายังกลับไปเอาเรื่องพวกคนทรยศไม่ได้กันก็จริง แต่ถ้าพวกเราพร้อมกันแล้ว พวกเราจะจัดการกับพวกมันให้สาสมเองแหละ เลิกประชุม" แล้วเธอก็กลับไปรายงานต่อเทเนดีน

          "บ้าที่สุด..... เจ้าพี่รองรวมหัวกับเหล่านักรบที่ไม่ยอมอยู่ใต้อำนาจของข้าเลยหรือ.....บัดซบเอ้ย" เทเนดีนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้งพร้อมกับสภาพที่มีผ้าพันแผลห่อตัวอยู่ทั่ว เช่นเดียวกับมีแขนขากลอันใหม่มาด้วย

          "วางใจได้คะ เพราะถึงพวกคนทรยศรอดจากมือของเราไปได้ แต่ก็คงถูกพวกสหพันธมิตรกำจัดให้แทนพวกเราอยู่ดีนะคะ ท่านเทเนดีน" จูดีนบอก

          เทเนดีนพยักหน้า "ตอนนี้พวกกองโจรที่เป็นพันธมิตรกับฉัน ซึ่งยังอยู่ในระบบสเตรมเซคเตอร์นั้น พร้อมจะก่อความเดือดร้อนให้ในช่วงที่ฉันกับพวกไม่อยู่ จนกว่าพวกเราพร้อมที่จะกลับไปถล่มพวกเจ้าพี่ใหญ่ให้ราบคาบกันนี้แหละ" แล้วก็ลุกจากเตียงมายังจูดีน "แต่ตอนนี้ ฉันจะให้รางวัลกับเธอที่ภักดีกับฉันกันเดียวนี้แหละ" พร้อมกับกระโจนเข้าจับตัวเธอไว้โดยเร็ว ในช่วงที่ยานเดินทางด้วยความเร็วเหนือแสงมุ่งตรงไปยังเขตอวกาศภาคกลางกัน

          แล้วทางด้านพวกแพนเนสเองก็..... "ท่านแพนเนสเป็นไงบ้างละคะ หมอคอฟเฟน" ไทนีสกล่าวโดยที่เธอนั่งบนรถเข็น ซึ่งให้แขนกลจัดการเยียวยารักษาร่างกายของเธอไว้

          คอฟเฟนกล่าว "แม้ว่าท่านแพนเนสจะมีภูมิต้านทานโรคบลัดครอสที่เป็นทั้งสองด้านกันก็จริง แต่ร่างกายยังมีปฏิกิริยาการระเบิดของพลังทรอเจนออกมาเป็นเนื่องๆ จนตอนนี้ หมอได้เปิดระบบดูดซับพลังอนุภาคทรอเจนส่วนเกินจากร่างท่านแพนเนสมาใส่ไว้ในยานแล้วละครับ"

          "ยังไงก็ต้องมีคนเฝ้าดูท่านแพนเนสไว้ เพราะพวกไทรเวเซอร์ได้ทำให้ท่านแพนเนสเหมือนกับระเบิดเวลากันแล้วน่ะ" ไทนีสบอก โดยเธอควบคุมรถเข็นด้วยแขนซ้าย และหันมาถาม "แล้วพวกคุณลิมิลเตญ่าละ"

          คอฟเฟนบอก "สภาพของท่านสไคท์และท่านแรมบาลนั้นถือว่าหนักสุดแล้วละครับ เพราะพลังทรอเจนที่ระเบิดจากภายในนั้น ได้ทำให้กล้ามเนื้อของพวกเขาแตกกระจุยไว้ แม้จะไม่แหลกเป็นชิ้นเนื้อเลยก็ตาม แต่ทางเราก็รักษาส่วนสมองกันไว้ให้กลับมาสมบูรณ์ ส่วนท่านลิมิลเตญ่านั้น......เราช่วยกู้ชีพส่วนหัวของเธอได้แล้ว เช่นเดียวกับแขนขาของเธอกันนะครับ"

          "คงต้องดัดแปลงทั้งสามให้อยู่ในร่างจักรกลสถานเดียวละสิน่ะ" ไทนีสกล่าว

          คอฟเฟ่นพยักหน้า โดยกดปุ่มเพื่อเปิดชัตเตอร์เผยให้เห็น.... "โปรเจคไอรอนไนท์ของท่านแพนเนส ที่ทำลับหลังท่านริชเชลลิอาร์ลพึ่งเสร็จสิ้นไปแล้ว จะให้พวกมันเคลื่อนไหวเลยมั้ยละครับ"

          "ยัง....เพราะตอนนี้พวกเราต้องไปกบดานที่ดาวโดด็อค-3 กันก่อน เพื่อฟื้นฟูร่างของพวกคุณลิมิลเตญ่ากันไว้ รวมถึงหาทางช่วยท่านแพนเนสกันด้วยน่ะ" ไทนีสสั่ง คอฟเฟ่นพยักหน้า โดยตอนนี้....

          "พวก ไทรเวเซอ....อั้ก อึกกก อั้ก.... ฉันจะต้องกลับมา อั้ก อึก อ้ากกกกก กำจัดพวกแกพร้อมกับพวกหน่วยรบวิหคกัน อ้ากกกก ว้ากกกก อ้ากกกกกกก อ้ากกกกกก" ตะโกนลั่นด้วยความเจ็บปวดจากโรคบลัดครอสทั้งด้านหน้าและด้านหลัง พร้อมกับอาการพลังทรอเจนระเบิดภายในร่างกายอย่างต่อเนื่องด้วย แม้ตัวจะทรมานอย่างมากมาย แต่ก็ไม่สำนึกผิดในสิ่งที่ตนเองได้ทำลงไปเลย

          "แพนเนสและพวกสิ้นท่าให้กับพวกไทรเวเซอร์แล้วสินะครับ" วินเซนท์บอก เบอดอสพยักหน้า

          อาวเซนกล่าว "ถ้าเช่นนั้น มะรืนนี้ พวกเราจะบุกจู่โจมเขตเมืองบนดาวแคสเซเดี่ยน-3 กันเดียวนี้เลย" และหันมายังสไปค์ "ท่านชายเอสเวิร์ดเลี่ยน เรื่องบุกจู่โจมเมืองแห่งแรก ขอฝากไว้ให้ด้วยแล้วกัน"

          "รับทราบแล้วละครับ ท่านแม่ทัพอาวเซน ว่าแต่ พวกไทรเวเซอร์ละครับ" สไปค์ถาม

          อาวเซนบอก "พวกเขาออกจากเมือง เพราะพวกแพนเนสได้สังหารพวกพ้องร่วมรบตายไป 5 รายกันแล้วนะสิ"

          "เนคเกอร์และฟิเกซอทคงจะเจ็บปวดไม่น้อยสิน่ะ" ฟรีเซียบอก

          สไปค์กล่าว "แต่นั้นก็ดีแล้ว อย่างน้อย ผมกับพวกจะได้ไม่มีเสี้ยนหนามมาขวางทางกันได้แล้วน่ะ"

          "บัดนี้ เทเนดีนและพวกฮาซารีมได้ออกจากดาวด้วยความปราชัยอย่างหมดรูปแล้วละ" ดูแรนซินบอก จนเหล่านักรบภายใต้บัญชาของตนและจาฟฟาร์ลถึงกับดีใจอย่างมาก

          อักนีดบอก "ถ้าเช่นนั้น พวกเราก็บุกจู่โจมดาวแคสเซเดี่ยนกันเลยสิครับ"

          "ยัง เพราะสายของเรารายงานมา ว่าตอนนี้พวกไทรเวเซอร์กำลังจะออกจากเมืองแห่งแรก เพื่อไว้ทุกข์ให้กับพวกพ้องที่ตายด้วยน้ำมือของพวกเทเนดีนกันอยู่" จาฟฟาร์ลกล่าว "ดังนั้นเราจะบุกจู่โจมเขตเมืองในช่วงที่พวกไทรเวเซอร์ไม่อยู่ พร้อมกับเมืองแห่งการค้นคว้าและอีก 4 เมืองกันด้วยน่ะ"

          ดูแรนซินกล่าว "เพื่อให้แน่ใจว่าพวกไทรเวเซอร์จะกลับมาช่วยปกป้องเมืองไม่ทันการณ์นั้น จาฟฟาร์ล พี่มอบภาระการยึดเมืองแห่งแรกให้เจ้ากับเหล่านักรบดูแลด้วยละ"

          "ขอรับ เจ้าพี่รอง ท่านเองก็ต้องกำชัยในยุทธการแห่งนี้ ก่อนพวกทรอยอาร์กันด้วยนะครับ" จาฟฟาร์ลบอก

          ดูแรนซินพยักหน้า โดยคิดในใจขึ้นมา "แย่หน่อยนะ เทเนดีน ต่อให้นายฉลาดแค่ไหน แต่ความทะเยอทะยานอยากของพวกนายได้ทำให้มีเหล่านักรบส่วนหนึ่งไม่ชอบขี้หน้าของนายอย่างมาก จนต้องแปรพักตร์มาเป็นกำลังสำคัญให้กับพวกเรากันนี้แหละ หึๆๆๆๆ" แล้วก็บอกว่า "เหล่านักรบทั้งหลาย เตรียมพร้อมกันไว้ให้ดี มะรืนนี้ สเตรดาร์ธจะยึดอีสทาล่าฟรอนเทียร์มาเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรของพวกเรากันแล้ว"

          การคุกคามของพวกเดลอาเนี่ยนใกล้เข้ามาแล้ว เช่นเดียวกันกับพวกทรอยอาร์ที่ภักดีต่ออัศวิน และสเตรดาร์ธภายใต้การนำของดูแรนซินและจาฟฟาร์ลด้วย พวกไทรเวเซอร์และกองกำลังหลังฉากจะหยุดยั้งกันได้มั้ย เพราะในตอนนี้ เดลอาเนี่ยนได้กรีฑาทัพเข้ามาใกล้เต็มทีแล้ว

โปรดติดตามในตอนต่อไป กับตอนที่ 48 สงครามครูเสดอวกาศยุติ ในยามที่ศึกครั้งสุดท้ายของพวกเดลอาเนี่ยนมาถึง
ตอนหน้า กองกำลังทรอยอาร์และสเตรดาร์ธบุกจู่โจมเมืองสำคัญพร้อมเพียงกันกับการมาของพวกเดลอาเนี่ยนครั้งสุดท้าย ในยามที่นายพลวอลเลนซ์ขัดขวางพวกบัลโต้ และปองร้ายพวกเพอซิอัสกับกองกำลังหลังฉากที่ปกป้องเฟิร์สฮิลล์กันอยู่ พวกเขาจะคลี่คลายสถานการณ์กันเช่นไร ต้องติดตาม