คนสวนกับต่างโลก ภาค พิภพพฤกษา

ตอนที่ 51 : คนสวนกับต่างโลก ภาค พิภพพฤกษา ตอนที่ 50 จัตุรัสอัคเคล่า

คนสวนกับต่างโลก  ภาค พิภพพฤกษา ตอนที่ 50 จัตุรัสอัคเคล่า

ศูนย์กลางทางเศรษฐกิจของอาณาจักรกรีนแลนด์ตั้งอยู่ไม่ห่างจากตัวพระราชวังกรีนแลนด์เท่าไหร่นัก สถานที่ ๆ ขวักไขว่นี้ มีชื่อเรียกว่า จัตุรัสอัคเคล่า

ห่างออกไปไม่ไกลจากกึ่งกลางของจัตุรัสมากนัก สถานที่นี้นับได้ว่าเป็นสถานที่ ๆ  มีทำเลที่ตั้งที่ดี ปรากฎร้านยาที่ครั้งหนึ่งเคยทรุดโทรมและไม่น่ามองบัดนี้มันกลับถูกปรับปรุงขึ้นใหม่จนกลับมาดูดีได้อีกครั้งอย่างไม่น่าเชื่อ

ร้านสีทองสลับแดงนี้ดึงดูดความสนใจของผู้คนที่ผ่านไปผ่านมาไม่น้อย ป้ายร้านถูกตกแต่งขึ้นใหม่ อาวุโสเอียนวางมันไว้ในมุมที่ดูสะดุดตา วาเลนตั้งชื่อใหม่ให้มันว่า "ดาราโอสถ" แทนชื่อเก่าที่เป็นชื่อตระกูล

วาเลนไม่สนใจว่าตระกูลจะคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาจ่ายออกไปด้วยเม็ดยาสมุนไพรระดับเงินขั้นกลางนับร้อยเม็ด และเม็ดยาสมุนไพรระดับเงินขั้นสูงอีกเกือบยี่สิบเม็ดเพื่อให้ได้ร้านนี้มา มูลค่าของมันนับว่ามหาศาลมากพอดู ร้านแห่งนี้จึงถือว่าเป็นสมบัติของคุณชายเจ็ดอย่างสมบูรณ์

ตระกูลเลือกที่จะผิดคำพูดกับเหล่าผู้ใช้มนตรา เมื่อเห็นจำนวนเม็ดยามหาศาลที่วาเลนอนุมัติให้อาวุโสเอียนนำมาให้

สมาชิกสภาอาวุโสที่เป็นเหล่าผู้เฒ่าเจ้าเล่ห์พยายามพูดกดดันผู้นำตระกูลยามเมื่อเรื่องถูกนำเข้าประชุมในสภา เพื่อหวังจะเพิ่มจำนวนเม็ดยาระดับเงินขั้นสูงให้มากกว่านี้ แต่กลับถูกอาวุโสสูงสุดของสภาพูดดักว่าให้ไปขอเอากับท่านหญิงวิเรร่าเอาเอง ผู้เฒ่าเหล่านั้นจึงเงียบปากไป ไม่มีใครกล้าเอื้อนเอ่ยสิ่งใดอีก

ด้วยการสนับสนุนของอาวุโสสูงสุดที่เป็นกลาง ผู้นำตระกูลจึงยอมรับสมุนไพรเหล่านี้ ร้านที่มีสภาพไม่ต่างจากซากปรักหักพัง ไม่มีค่าเท่ากับสมุนไพรตรงหน้าด้วยซ้ำไป แค่เม็ดยาสมุนไพรระดับเงินขั้นสูงก็ไม่ใช่สิ่งที่ปฏิเสธได้โดยง่ายในช่วงที่ตระกูลอยู่ในสภาวะเช่นนี้

เทียบกับสิ่งที่เหล่าผู้ใช้มนตราเสนอให้นับว่าทางเลือกของคุณชายเจ็ดคุ้มค่ามากกว่าแน่นอน อีกทั้งหากภายภาคหน้าร้านนี้เจริญรุ่งเรืองขึ้นมา อย่างไรเสียคุณชายเจ็ดก็เป็นผู้เยาว์ของตระกูลโอเดลรอส ความก้าวหน้าของเขาย่อมสร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ นี่จึงกลายเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

วาเลนนั้นแทบไม่สนใจเม็ดยาที่ต้องเสียไป ยาเหล่านั้นคือสิ่งที่เขาสามารถปรุงมันขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ได้ ตราบเท่าที่มันสามารถอำนวยความสะดวกหลาย ๆ อย่างให้เป็นไปด้วยดี เขาพร้อมที่จะแลกมันออกไป เท่านี้ตระกูลก็ไม่สามารถอ้างสิทธิใด ๆ กับร้านยานี้ได้อีกต่อไป

"นี่นับว่าดูดีทีเดียว.." วาเลนเอ่ยปากชมเมื่อเดินดูไปรอบ ๆ ร้าน

อาวุโสเอียนก็อดพยักหน้าอย่างเห็นด้วยไม่ได้ เขาแปลกใจตั้งแต่ครั้งแรกที่วาเลนยื่นสิ่งที่เรียกว่า แบบแปลน มาให้ ชายชราไม่รู้จักคำ ๆ นี้ แต่เมื่อมองดูดี ๆ จึงรู้ว่านี่เป็นการวาดรูปแบบภายในของร้านขึ้นมา

เขาไม่เคยเห็นรูปแบบเช่นนี้ที่ไหนมาก่อน แต่เมื่อทำออกมาแล้วก็อดที่จะทึ่งกลับแนวความคิดเช่นนี้ไม่ได้ มิใช่แค่อาวุโสเอียนแม้แต่บรรดาช่างเหล่านี้ก็ยังไม่เคยเห็นที่ไหน พวกเขาลอบจดจำรูปแบบที่สวยงามนี้ในใจ และมีแนวคิดที่จะนำไปใช้อย่างแน่นอน

วาเลนออกแบบให้มันเป็นสมัยใหม่เหมือนในโลกที่เขาจากมา โดยสร้างเคาท์เตอร์ไว้ด้านหน้า  ด้านหลังออกแบบชั้นยาแบบติดผนัง และกำหนดให้ภายในร้านมีที่ทางสำหรับให้นั่งรอ

ภายในร้านจัดสวนสมุนไพรเล็ก ๆ มีแอ่งน้ำพอให้ดูสวยงามไว้ที่มุมพักคอย ตามชั้นยา และโต๊ะนั่งรอมีสมุนไพรที่ออกดอกสวยงามประดับเอาไว้ชวนให้ผู้ที่เขามาพักรอผ่อนคลาย

"พรุ่งนี้จะเป็นวันแรกที่ "ดาราโอสถ"จะเปิดขาย ข้ารู้สึกดีใจที่จะได้เห็นภาพที่ไม่คิดว่าจะได้เห็นอีกแล้วในชีวิตนี้ มันเป็นเพราะมีศิษย์ที่ดีเช่นเจ้า" อาวุโสเอียนพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่เปี่ยมสุข

วาเลนยิ้มตอบเบา ๆ "ร้านนี้เปิดได้ ส่วนหนึ่งก็เพราะท่านเช่นกัน ท่านอาจารย์"

ข่าวการเปิดร้าน "ดาราโอสถ" ถูกกระจายออกไปเมื่อไม่กี่วันที่แล้ว มันกลายเป็นที่สนใจของผู้คนในแทบจะทันทีที่มีการกล่าวขานถึงตัวยา ที่สามารถเพิ่มระดับการบ่มเพราะพลังได้

พูดได้ว่ามันกลายเป็นที่สนใจในวงกว้างทีเดียว ผู้คนส่วนใหญ่ล้วนต้องการที่จะเดินทางมาพิสูจน์ตัวยาตัวนี้ด้วยตนเอง แม้แต่คนที่ไม่มีเงินพอที่จะซื้อก็ยังต้องการมาเห็นให้เป็นบุญตา

มีคนมากหน้าหลายตาแวะเวียนมาดูหน้าร้านแล้วผ่านไป มีคนไม่กี่กลุ่มที่วาเลนให้ความสนใจ หนึ่งในนั้นคือบรรดาเด็กหนุ่มที่มาจากสถาบันไหนสักแห่งในละแวกนี้

"พวกคนที่สวมเสื้อคลุมเหล่านั้นเป็นใครกันท่านอาจารย์"วาเลนถามพลางจับจ้องไปยังเด็กหนุ่มที่มีท่าทางถือดีพวกนั้น

อาวุโสเอียนหันมาปรายตามอง ก่อนจะละสายตาหันกลับมาตอบวาเลน

"เด็กเหล่านี้ คือ คนของสถาบันปีกดำ ไม่แปลกที่เจ้าจะไม่รู้! อาณาจักรกรีนแลนด์ไม่ได้มีแค่สี่ตระกูลใหญ่เพียงเท่านั้น มันยังมีตระกูลระดับกลาง และตระกูลระดับเล็กอีกมากมายกระจายตัวครอบครองภายในอาณาจักรแห่งนี้"

"และที่พวกเขาปรากฎตัวที่นี่นั้นก็ไม่นับว่าแปลกแต่อย่างใด สถาบันปีกดำ นั้นเป็นสถาบันที่อยู่ใกล้กับจัตุรัสอัคเคล่า มากที่สุดแล้ว  ยังไม่นับสถาบันจันทร์โลหิต สถาบันบุบผา และสถาบันอื่น ๆ อีกมากมาย "

"แล้วตระกูลเราอยู่ในสถาบันไหน? มากที่สุดอาจารย์" วาเลนถาม

อาวุโสเอียนขมวดคิ้วอย่างงุนงง ก่อนจะตอบอย่างไม่ใส่ใจ

"ตระกูลใหญ่ มักไม่เข้าร่วมกับสถาบันไหนนั่นเป็นการลดศักดิ์ศรี ผู้ที่สอนในสถาบันเหล่านี้มีระดับอยู่ที่นักเวทย์ระดับสูงเพียงเท่านั้น บางสถาบันอย่างปีกดำก็ยังพอมีจอมเวทย์ขั้นต้นให้พอน่าเกรงขามได้บ้างอย่างจอมเวทย์อาเค นั่นจึงเป็นเหตุให้ส่วนใหญ่เราไม่ได้ข้องแวะกับพวกเขาส่วนใหญ่พวกเราจะมุ่งเน้นไปที่กองกำลังภายในของราชวงศ์เสียมากกว่า"

วาเลนพยักหน้าเข้าใจ

"คนที่เจ้าควรระวังไว้คือชายในชุดคลุมขาวที่มีตราดาวห้าแฉกนั่นมากกว่า นั่นคือเหล่าผู้ใช้มนตรา ยิ่งมีสัญลักษณ์รูปดาวมากเท่าไหร่ยิ่งทรงพลังมากเท่านั้น"

วาเลนมองตามที่อาวุโสเอียนบอกกล่าวและจดจำเอาลักษณะของคนเหล่านี้ไว้ในใจ

"อย่าได้ประมาทพวกเขาเชียว คนเหล่านี้มีพลังประหลาดที่ไม่สามารถดูเบาได้ สิ่งที่เรียกว่ามนตรานั้นไม่เหมือนพลังเวทย์ที่เราใช้ พวกเขาดึงพลังมาจากสัญลักษณ์ประหลาดที่พวกเขาวาดขึ้น ก่อนจะปลดปล่อยมันออกมา บางสัญลักษณ์ก็ทรงอำนาจเกินกว่าที่เราจะต้านทานได้ นั่นจึงทำให้พวกเขาเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลผู้ปกครองของอาณาจักรกรีนแลนด์ 'ตระกูลแคนเดียร์'"

วาเลนมีประกายตาวาวโรจน์อย่างดีใจ เมื่ออาจารย์ของเขาอธิบายเสร็จ  เขาเคยได้ยินชื่อของเหล่าผู้ใช้มนตรา แต่ทว่ากลับไม่เคยรู้ว่ามีพลังในลักษณะใด กลายเป็นว่าพวกเขาใช้พลังจากสัญลักษณ์ประหลาดอย่างนั้นหรือ? อยากรู้เสียแล้วว่ามันคือสิ่งเดียวกับที่เขาคิดเอาไว้ไหม  ถ้าใช่ก็นับว่าสวรรค์ช่างเป็นใจให้เขาจริง ๆ

---------------------------------

ฝันดีครับ ><