ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แฮรี่ ภาค ความทรงจำที่หายไป

    ลำดับตอนที่ #5 : ความทรงจำ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.39K
      9
      7 ส.ค. 49

    บทที่ 5

    ในสถานที่อันสว่างไสวไปทั่ว

    ร่างหนึ่งคุกเข่าอยู่หน้าบรรลังก์

    "ขอได้โปรดพิจารณาอีกครั้งเถิด"
     
    เสียงชายที่คุกเข่าอ้อนวอนผู้ที่นั่งอยู่บนบรรลังก์สีทอง

    "นั่นเป็นบาปที่มนุษย์ควรชดใช้" เสียงทรงอำนาจตรัสตอบ

    "แต่ถ้ายังมีมนุษย์ที่มีความดีอยู่บ้างพระองค์จะไม่เมตตาพวกเขาหรือ"
     
    ชายผมสีดำ ดวงตาสีฟ้าคู่สวย ปีกสีขาวหกคู่เบื้องหลัง ยังไม่ละความพยายามอ้อนวอนต่อ

    "ข้ามีงานให้เจ้าทำ จงลงไปยังแดนปีศาจ เพื่อควบคุมความมืดให้สมดุลกับแสงสว่าง"

    สุรเสียงมีอำนาจออกคำสั่ง

    "ถ้าเช่นนั้นข้าพระองค์ขอพรหนึ่งข้อได้มั้ยพะยะค่ะ"

    เสียงที่มีความหวังร้องข้อ

    "เมื่อถึงเวลานั้นเจ้าก็รู้เอง"


    โวลเดอมอร์ตื่นขึ้นมา พร้อมคิดถึงความฝันประหลาด ใครนะบ้าลำบากเพื่อพวกมนุษย์ไร้สาระอยู่ได้

    ร่างบางในอ้อมแขนขยับตัวก่อนลืมตา เรียกความสนใจจากร่างสูงได้เป็นอย่างดี

    "ฉันฝัน" โวลเดอมอร์บอก

    ดวงตาสีเขียวคู่สวยเบิกกว้าง ก่อนยิ้มอย่างยินดี

    "ฝันเห็นอะไรเหรอฮะ"

    โวลเดอมอร์เล่าความฝันให้ฟัง

    "จะฟังนิทานสักเรื่องไหมครับ" เด็กหนุ่มบอกเสียงอ่อน

    เมื่อเห็นอีกฝ่ายพยักหน้า จึงเริ่มเล่า

    "กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีดวงดาวที่สุกสกาวอยู่บนฟากฟ้าอยู่เคียงคู่กับโลก เป็นดวงดาวสีฟ้าที่อ่อนโยนต่อทุกสรรพสิ่ง วันหนึ่งพระเป็นเจ้าได้มีรับสั่งจะทำลายล้างโลก เพราะเป็นที่อยู่ของคนบาป ดวงดาวผู้อ่อนโยนได้ขอร้องต่อพระผู้เป็นเจ้า
    พระองค์ได้ส่งดวงดาวนั้นไปยังแดนแห่งความมืด ถ้าเขายังสามารถดำรงแสงสว่างไว้ได้ เขาก็จะได้พรให้สมในปรารถนา เพื่อปกป้องมนุษย์ที่ยังมีศรัทธา ดวงดาวนั้นได้ไปสู่ความมืด เพื่อรอวันแห่งสัญญา"

    แฮรี่จบเรื่องเล่าก่อนมองหน้าอีกฝ่าย

    "หมายความว่าดวงดาวสีฟ้านั่นรับข้อเสนอของพระเป็นเจ้าเพื่อช่วยมนุษย์ แต่พระองค์ไม่ได้สัญญาสักหน่อยว่าจะยกโทษให้มนุษย์ "

    โวลเดอมอร์แย้ง

    "นั่นก็ใช่ หนทางนั้นไม่ได้โรยด้วยกลีบดอกไม้ เขาต้องผ่านการทดสอบว่าคู่ควรกับพรวิเศษ ที่จะขอในสิ่งที่ปรารถนาเดียวได้ โดยอาจแลกกับการสูญเสียบางสิ่งบางอย่างแทน" แฮรี่บอกเสียงเศร้า


    ที่กองกำลังของจอมมาร

    "หางหนอน พักนี้เจ้าได้ไปรับใช้นายท่านไหม"

    ลูเซียสถาม เขาลองเลียบถามเพราะอยากรู้ข่าวลูกชาย

    "ข้าไม่ได้รับใช้ ตั้งแต่นายท่านกลับจากกระทรวงก็ไม่ได้เรียกข้าอีกเลย ผู้ติดตามตอนนี้ก็มีแต่เซเวอรัส กับลูกชายเจ้า" หางหนอนบอก

    "ข้ามีเรื่องด่วนต้องแจ้งนายท่าน" เบลลาทริกซ์บอก

    "ข้าไม่สามารถไปที่พำนักของนายท่านได้หรอกถ้าท่านไม่เรียก"หางหนอนบอก

    "แต่นี่เป็นข่าวด่วนนะ" เบลลาทริกซ์บอก

    "เราก็ส่งสัญญาณผ่านตรามารก็ได้"

    ลูเซียสบอกพลางร่ายเวทย์ใส่ตรามารที่ท้องแขน


    ที่ห้องของแฮรี่

    "เป็นอะไรไปครับ" แฮรี่ถามเมื่อเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของอีกฝ่าย

    "มีเรื่องด่วนเกิดขึ้น"

    โวลเดอมอร์บอก พลางนึกไม่ออกว่าน่าจะน่าจะเป็นเรื่องอะไร เพราะทางกระทรวงเวทมนต์ตอนนี้ก็ยังไม่มีรมต.ใหม่ ทางภาคีก็ไม่มีความเคลื่อนไหว

    "นายท่าน "เซเวอรัสเรียกเมื่อรู้สึกร้อนตรามารเช่นกัน

    "รู้แล้ว" โวลเดอมอร์ตอบ

    "ไม่ไปไม่ได้เหรอฮะ"แฮรี่ขอร้อง มือเรียวจับชายเสื้ออีกฝ่ายไว้แน่น

    "แต่ฉันต้องไปดูว่ามีเรื่องอะไร" โวลเดอมอร์บอก

    "ให้สเนปไปแทน แต่คุณมอบเลือดของคุณไปให้ก็พอ " เด็กหนุ่มร่างบางบอก

    "เธอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือ" จอมมารถามอย่างสงสัย

    "ครับผมรู้ว่าพวกนั้นก่อเรื่องเพราะต้องการตัวคุณ แต่ผมยอมให้คุณกับพวกเขาไม่ได้ แต่ช่วยคุณแก้ปัญหานี้ได้ เพียงแค่คุณให้เลือดกับสเนปมันจะช่วยผู้ที่ภักดีกับคุณได้"
     
    แฮรี่บอกเสียงเรียบ

    โวลเดอมอร์ตกลงตามแฮรี่บอก

    จึงมอบเลือดให้เซเวอรัสไป บอกให้เปิดเวลาจำเป็น ได้เรื่องอะไรแล้วให้รีบมารายงาน

    "รับนี่ไป ถ้ามีเรื่องจำเป็นให้เปิดขวด แต่ถ้าได้เรื่องอะไรรีบกลับมารายงานข้า" จอมมารสั่ง

    "ข้าขอพาเดรโกไปด้วยได้ไหมครับ" เซเวอรัสขออนุญาติ เพราะรู้ว่าเด็กหนุ่มคิดถึงพ่อแม่

    "ได้ พวกเจ้ารีบไปเถอะ" จอมมารอนุญาติ

    เซเวอรัสและเดรโก จึงหายตัวไปกองบัญชาการกลาง
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×