Tales of Yuyan ตำนานเรื่องเล่าแห่งยูยาน

ลำดับตอนที่ #23 : เตรียมตัวสู้ศึก [รีไรท์2020]

     "ท่านผู้พิทักษ์มาเยือนตระกูลบลูโนของข้าด้วยเหตุใด? หรือว่าจะเป็นเพราะเรื่องของโจดาน บุตรชายข้า?" รุสโซ่ที่ออกมาตอนรับเทลเลอเอ่ยคาดเดาถึงเหตุผลในการมาเยือนของเทลเลอ

     เทลเลอส่ายศีรษะ "ข้ามาเยือนตระกูลบลูโนในวันนี้เนื่องเพราะมีเรื่องที่อยากจะรบกวนขอร้องท่านรุสโซ่ซึ่งเป็นผู้นำแห่งตระกูลบลูโน" เทลเลอเอ่ย

     ได้ยินว่าเทลเลอซึ่งเป็นถึงผู้พิทักษ์แห่งโรฮานและเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของโรฮานในขณะนี้อยากจะรอร้องตน รุสโซ่ก็ลอบนึกคิดคาดเดาถึงเรื่องราวว่าเป็นเรื่องอะไรกันแน่อยู่ในใจ

     "ข้าจะบอกกล่าวตรงๆโดยไม่อ้อมค้อมให้เสียเวลาเลยก็แล้วกันนะท่านรุสโซ่ เหตุที่ข้ามาในวันนี้ก็เนื่องเพราะเรื่องของตระกูลเรนเดล" เทลเลอเอ่ย

     เมื่อได้ยินว่าเทลเลอมาด้วยเรื่องของตระกูลเรนเดล รุสโซ่ก็ถึงกลับหน้าเปลี่ยนสี ถ้าจะให้พูดตามตรงแล้ว ในโรฮานบุคคลที่มันเกรงกลัวและให้ความเกรงใจนั้นมีอยู่เพียงไม่กี่คนและหนึ่งในนั้นก็คือเทลเลอ 

     เห็นถึงการแสดงออกของรุสโซ่แล้วเทลเล่อก็ถอนหายใจออกมา  "ท่านรุสโซ่ ตัวข้ารู้ดีว่าเรื่องนี้คงทำให้ท่านลำบากใจอยู่ไม่น้อย ข้าเองก็ไม่ได้คิดที่จะสร้างความลำบากให้แก่มากนัก ข้าเพียงอยากจะให้ท่านเลื่อนกำหนดเวลาเส้นตายสำหรับตระกูลเรนเดลออกไปอีกสักสองเดือน  หลังจากนั้น ข้ารับปากว่าจะไม่สอดมือเข้ายุ่งเกี่ยวเรื่องระหว่างท่านกับตระกูลเรนเดลอีก"  

     รุสโซ่ที่กำลังตกอยู่ในอาการจะรุกก็ใช่ที่ จะถอยก็ไม่สมควร เมื่อได้ยินว่าเทลเลอผู้พิทักษ์แห่งโรฮานไม่ได้ต้องการที่จะบีบคั้นตระกูลบลูโนของตนจนมากเกินไปก็เกิดความรู้สึกที่ผ่อนคลายขึ้น "ตกลงเพื่อเห็นแก่หน้าของท่านผู้พิทักษ์ ข้าจะผ่อนผันให้กับตระกูลเรนเดลสักครั้ง" 

     "ขอบใจท่านรุสโซ่ที่เห็นแก่หน้าคนสูงอายุอย่างข้า อ้อถ้าจะให้พูดตามความจริงแล้วก็มีอีกเรื่องหนึ่งที่ข้าเกือบจะหลงลืมไป  เช่นนั้นข้าขอใช้โอกาสนี้ในการขออภัยแก่ท่านรุสโซ่ด้วยเลยก็แล้วกัน" เทลเลอกล่าว

     "ขออภัย?" รุสโซ่ถามออกมาอย่างรู้สึกสงสัยใจ

     "ในช่วงเปิดภาคเรียน ตัวข้าได้ลงมือทดสอบโจดานบุตรชายของท่านจนเป็นเหตุทำให้เขาได้รับความลำบากอยู่ไม่น้อย" เทลเลอเอ่ย

          "ฮ่า ฮ่า ท่านผู้พิทักษ์อย่าได้ใส่ใจ การฝึกสอนวิชาก็ต้องมีพลาดพลั้งบาดเจ็บบ้างเป็นธรรมดา ข้ามอบสิทธิให้แก่ผู้พิทักษ์สามารถสั่งสอนมันได้อย่างเต็มที่" รุสโซ่เอ่ยกล่าวแสดงความใจกว้างของตนออกมา ดูท่ามันคงเข้าใจผิดคิดว่าเฒ่าหัวล้านผู้นี้จะรับบุตรชายมันเข้าเป็นศิษย์แล้ว

     "เช่นนั้นข้าขอลา" เมื่อเสร็จธุระแล้วเทลเลอก็กล่าวคำอำลาแล้วจึงจากมา

     ข่าวคราวเกี่ยวกับศึกประลองเป็นตายระหว่าง กาเล็ทและรุสโซ่ เริ่มแพร่กระจายออกไปทำให้หลายวันมานี้ชาวเมืองหลวงต่างวิพากวิจารณ์เกี่ยวกับเรื่องนี้กันไปทั่ว หัวข้อสนทนาภายในร้านอาหารก็หนีไม่พ้นเรื่องนี้

     "นี่เจ้าได้ยินข่าวบ้างหรือไม่ว่าอีกสองเดือนข้างหน้าจะมีศึกประลองเป็นตายเกิดขึ้น?"

     "เป็นเด็กน้อยที่ไม่ประมาณตนนัก จะว่าไปแล้วก็น่าเสียดาย เหตุการณ์นี้ช่างตรงกับคำกล่าวที่ว่าโคหนุ่มไม่หวาดเกรงต่อพยัคฆ์ร้าย" เอ่ยกล่าวมาถึงตอนนี้มันก็ถอนหายใจออกมา จากนั้นจึงกล่าวต่อ "เป็นเหตุให้ต้องจบชีวิตลงตั้งแต่อายุยังน้อย"

     "ข้าก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าเด็กน้อยกาเล็ทนั่นคิดสิ่งใดอยู่กันแน่ถึงได้กล้าท้าประลองกับผู้นำของตระกูลบลูโน รุสโว่ผู้นั้นไม่ใช่ว่าเป็นถึงผู้มีพลังอยู่ในระดับที่ 9 หรอกหรือ? ทำเช่นนี้จะต่างอะไรกับการเอาไข่ไปกระทบกับก้อนหินกัน?"

     "ข้าได้ยินมาว่าศึกครั้งนี้ได้รับการยืนยันแล้ว คิดว่าเด็กน้อยกาเล็ทนั่นต้องตายแน่นอน แต่จะโทษผู้ใดได้? ก็คงต้องโทษตัวของมันเองที่ผลีผลามเหิมเกริมจนเกินไป"

       ขณะที่อาจารย์เทลเล่ออยู่ระหว่างทางไปเยี่ยมเยือนบ้านตระกูลบุสโซ่ก็ได้ยินถึงบทสนทนาที่วิพากวิจารณ์ถึงการกระทำของกาเล็ทอยู่ตลอดทาง ทำให้เทลเลอถึงกลับต้องลอบถอนหายใจและส่ายศีรษะออกมาอย่างรู้สึกเป็นห่วง

     "ไม่ทราบว่าเด็กน้อยกาเล็ทอยู่หรือ? ข้าเป็นอาจารย์ของมันจากสถาบันผู้ฝึกพลัง" เทลเล่อที่มาเคาะประตูบ้านตระกูลบุสโซ่เอ่ยกล่าวกับนีน่าซึ่งออกมาเปิดประตูต้อนรับ

     นีน่าได้รู้อย่างนั้นก็รีบออกปากต้อนรับ "เชิญท่านอาจารย์เข้ามาพักด้านในก่อน นีน่าจะรีบไปตามกาเล็ทมาให้"

     .................................................................

     เมื่อกาเล็ทออกมาพบหน้า เทลเลอก็ดุว่าสั่งสอนเป็นการใหญ่ " เด็กน้อยเหตุใดเจ้าถึงวู่วามไม่รู้จักคิดถึงเพียงนี้ คล้อยหลังข้าเพียงชั่วครู่เจ้ากลับก่อเรื่องใหญ่โตถึงเพียงนี้ขึ้นมาได้" 

     "ท่านอาจารย์" กาเล็ทที่ไม่รู้ว่าสมควรจะเอ่ยบอกอธิบายอย่างไรดีจึงทำได้แต่เอ่ยเรียกเทลเลอออกมา

     "เจ้ารู้หรือไม่ว่าเหตุใดตระกูลบลูโนถึงกล้าเหิมเกริมภายในเมืองหลวงไม่เห็นหัวผู้ใด?" เทลเล่อเอ่ยถาม เมื่อเห็นว่ากาเล็ทยังคงนิ่งเงียบ "เพราะพวกมันมีทุนรอนมากพอ รุสโซ่ผู้นำแห่งตระกูลบลูโนที่เจ้าท้าประลองด้วยนั้นมันคือนักรบที่เชี่ยวชาญศาสตร์แห่งการต่อสู้มากกว่าผู้ใดหากใช่ชนชั้นเศษสวะที่เอาแต่อวดโอ่ดังเช่นบุตรชายของมัน"

     "ท่านอาจารย์ด้วยสถานะการบีบบังคับ ข้าจึงต้องทำถึงแม้จะรู้ว่ามันมีความเสี่ยงอยู่ไม่น้อย" กาเล็ทเอ่ยบอก

     "เสี่ยงหรือ? สิ่งที่เจ้าพึ่งจะกระทำเรียกว่าเสี่ยงหรือ? ข้าคิดว่าเป็นการฆ่าตัวตายเสียอีก" เทลเล่อเอ่ยอย่างโมโหโทโส

      "ท่านอาจารย์จะให้ข้าทอดทิ้งนางได้อย่างไร? คนอื่นสามารถทำได้ แต่ข้าทำไม่ได้และจะไม่มีทางทำ" กาเล็ทตอบอย่างแน่วแน่มุ่งมั่น

     "หมายถึงเรื่องเด็กหญิงตระกูลเรนเดลหรือ?" เทลเลอถลึงตาเอ่ย

     "ท่านอาจารย์ทราบเรื่องแล้ว?" กาเล็ทเอ่ยถามกลับ

     "เจ้าคิดว่าข้าหูหนวกตาบอดหรือ? หากเป็นเรื่องนั้นขอเพียงเจ้าเอ่ยปาก มีหรือที่ข้าจะไม่ออกหน้าช่วยเหลือ เหตุใดวันนั้นจึงบอกต่อข้า" เทลเล่อเอ่ยตำหนิ

     "ท่านอาจารย์ ถึงแม้ใครต่อใครจะคิดว่าข้าหาเรื่องใส่ตัวและต้องพ่ายแพ้แน่นอน แต่สำหรับข้า ข้ากลับคิดว่าตัวเองยังพอมีโอกาส" กาเล็ทเอ่ย

     "เจ้า!..... แก่นจิตวิญญาณของเจ้าพัฒนามาถึงระดับที่ 8 ขั้นกลางแล้ว? เป็นไปได้อย่างไร..เหตุใดระดับพลังของเด็กน้อยเจ้าถึงก้าวกระโดดขึ้นสูงได้ถึงเพียงนี้ในแค่ระยะเวลาสั้นๆ?" เทลเลอที่พึ่งจะสังเกตรู้ถึงรัศมีพลังของกาเล็ทเอ่ยออกมาอย่างรู้สึกตกใจ 

     "ท่านอาจารย์ ภายในระยะเวลาสองเดือนข้ามั่นใจว่าสามารถบรรลุถึงพลังระดับที่ 9 ได้แน่นอน" กาเล็ทเอ่ยอย่างรู้สึกมั่นใจ

     เทลเล่อที่ได้ยินเช่นนั้นก็พูดอะไรไม่ออก "สองเดือนหรือ?" เทลเลอนึกคิดกับตัวเองอย่างไม่อยากจะเชื่อ แต่จะไม่เชื่อก็คงไม่ได้ เนื่องเพราะลำพังที่กาเล็ทมีแก่นจิตวิญญาณอยู่ในระดับขั้นที่ 8 ระดับกลางด้วยวัยเพียงสิบเจ็ดปีก็ถือว่าเป็นเรื่องซึ่งไม่เคยมีมาก่อนแล้ว หากจะเกิดเรื่องที่เหลือเชื่อขึ้นอีกก็คงไม่แปลกอะไร

     ถอนหายใจออกมาครั้งหนึ่ง เทลเลอก็เอ่ยต่อ "อย่างนั้นเจ้าก็พยายามให้เต็มที่เถอะ แต่ขอบอกต่อเจ้าว่าข้าจะไม่ยอมให้เจ้าได้รับอันตรายแน่ ถ้าหากภายในระยะเวลาสองเดือนเจ้าทำไม่ได้อย่างที่รับปากข้าล่ะก็ ข้าจะทำทุกวิถีทางเพื่อยกเลิกการประลองไร้สาระนั่นซะ" เทลเล่อเอ่ยยื่นคำขาด

     "ข้าเข้าใจแล้วท่านอาจารย์" กาเล็ทเอ่ย

     "ส่วนเรื่องของเด็กหญิงตระกูลเรนเดล ถ้าจำเป็น ข้าจะออกหน้าให้แก่เจ้าเอง" เทลเลอเหลือบตามองไปที่กาเล็ทจากนั้นจึงส่ายศีรษะ "เห็นตัวก่อปัญหาอย่างเจ้ายังสามารถสงบใจได้อยู่เช่นนี้ ตัวข้าที่ร้อนรนไปเองช่างน่าขบขันนัก" เทลเลอเอ่ย

     "ท่านอาจารย์" กาเล็ทที่ไม่รู้ว่าตนควรจะเอ่ยพูดอะไรออกมาในสถานการณ์อย่างตอนนี้ได้แต่เอ่ยเรียกเทลเลอออกมาอีกครั้ง

รีไรท์ 2020 เหนื่อย