ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF - TAOKACHA] 'ALL IS YOU'

    ลำดับตอนที่ #7 : SF - GUARD [3] lENDl

    • อัปเดตล่าสุด 31 มี.ค. 55


    :) Shalunla





     











    “ต้น ฉันถามอะไรหน่อย”

     

    “ว่ามา”

     

     

    หลังจากวันที่มีผู้หญิงมาหาเรื่องถึงโต๊ะในโรงอาหารก็ผ่านมาสามวันแล้ว จากนั้นคชาก็โดนจดหมายขู่มาโดยตลอด ถึงอีกฝ่ายจะยังไม่ได้ลงมืออะไรจริงๆจังๆ หรือทำเรื่องร้ายแรง แต่ผมว่าผมควรจะจัดการให้มันจบๆกันไปเสียที

     

     

    “คนที่มาวุ่นวายกับคชา ไล่ชื่อมาให้หมด”

     

    “เต๋า มันเยอะมากเลยนะเว้ย”

     

    “เอาเฉพาะที่ตอนนี้ยังมายุ่งอยู่ก็ได้”

     

    “ถ้างั้นก็มีแค่ยัยกลุ่มนั้นอ่ะแหละ มันยุ่งกับคชามาตั้งแต่ก่อนที่เต๋าจะเข้ามาแล้ว ยัยพวกนั้นมันเป็นพวกกัดไม่ปล่อย คนอื่นน่ะแกล้งคชาแค่ครั้งเดียวแล้วก็เลิก เพราะคชาไม่เล่นด้วยกับผู้ชายที่ทิ้งพวกมันมาไง ยัยพวกนั้นเลยแกล้งพอสะใจแล้วก็หายไป แต่ยัยกลุ่มนี้นี่สิ ตามราวีมาตั้งแต่เดือนที่แล้ว ตอนนี้ก็ยังไม่มีท่าว่าจะเลิก ไม่รู้อะไรกันนักกันหนา”

     

    “มันเป็นคนของใคร ต้นรู้มั้ย”

     

    “จะของใครล่ะ ก็ของไอ้บอลนั่นแหละ แต่รู้สึกว่าไอ้บอลจะเลิกสนใจคชาไปแล้วนะ แต่ยัยพวกนั้นก็ยังไม่เลิกซักที”

     

    “ต้องเอาให้เด็ดขาด เย็นนี้แหละ”

     

    “งั้นฉันไปด้วยนะเต๋า ฉันล่ะอยากจะไปซ้ำพวกมันให้หายโมโหเสียหน่อย”

     

     

    ผมกับต้นตกลงกันอย่างลับๆ เย็นนี่เรื่องทุกอย่างคงเคลียร์เสียที ผมอยากให้คชาไม่ต้องระแวงหน้าระแวงหลังในทุกที่ที่ไป ผมอยากให้คชาสบายใจและร่าเริง ไม่ต้องกังวลใจกับอะไรอีก

     

     

     

     

    .

    .

    แต่คำขอของผมมันคงมากเกินไป

     

     

    .

    ...ทุกสิ่งทุกอย่างมันเหมือนฝัน ฝันร้ายที่ผมอยากจะตื่นจากมันให้เร็วที่สุด

     

     

     

     

     

     

    ---------------------------> TAOKACHA <----------------------------

     

     

     

     

     

     

     

    “เต๋า!! คชาหายไป!!

     

    “อะไรนะต้น! คชาไม่ได้อยู่กับต้นเหรอวะ!

     

     

    พอได้ยินที่ต้นบอกผมก็ตกใจจนแทบบ้า ทั้งๆที่เย็นนี้ผมกะจะไปจัดการทุกสิ่งทุกอย่างให้รู้แล้วรู้รอด แต่คชากลับหายไป! ตั้งแต่พักกลางวันแล้วที่ผมเห็นคชาซึมๆไป แต่ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร แต่หลังจากนั้นผมก็ไม่เห็นคชาอีกเลย!

     

    ผมสั่งให้คนในแก๊งค์ของผมออกตามหาคชาทันที แก๊งค์นี้ความจริงผมสั่งสลายมันไปตั้งแต่ครึ่งเดือนก่อนแล้ว แต่พอผมเรียกใช้ พวกมันก็กลับมารวมตัวกันอย่างเดิมและทำตามคำสั่งของผมอย่างรวดเร็ว เหมือนตอนที่เรายังอยู่รวมกันเป็นแก๊งค์ไม่มีผิด

     

     

    “ลูกพี่! เจอแล้ว แฟนลูกพี่อยู่กับพวกไอ้บอล! มันกำลังจะเอาแฟนลูกพี่แล้ว!!

     

    “ไอ้เหี้ยบอล!!!!!

     

     

     

    พอได้ยินประโยคเหี้ยๆนั่น ผมก็รีบคว้าอาวุธแล้ววิ่งไปตามทางที่มันนำผมไปทันที ตอนนี้ในหัวผมคิดอะไรไม่ออกแล้ว มันมีแต่ใบหน้าน่ารักๆของคชาลอยอยู่เต็มไปหมด แต่อีกห้วงของความคิด ภาพคชาที่กำลังโดนไอ้บอลทำอะไรบ้าๆอยู่ก็ลอยเข้ามาบังใบหน้าหวานนั้นเข้าอย่างจัง นั่นทำให้ผมยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่

     

     

     

    ไอ้เหี้ยบอล เจอกูคราวนี้ มึงไม่ได้เกิดแน่ไอ้สัส!!!

     

     

     

     

    พอมาถึง ภาพที่ผมเห็นก็ทำให้ผมแทบทรุดลงด้วยทั้งความดีใจที่คชายังไม่เป็นอะไรและความเสียใจที่ทำให้คชาต้องมาอยู่ในสภาพทุเรศๆแบบนี้

     

     

    ร่างเกือบเปลือยของคชานอนอยู่บนพื้นหญ้าสกปรกๆ ส่วนไอ้บอลกับลูกน้องของมันตอนนี้กำลังตะรุมบอลกับคนของผมอยู่อีกด้านหนึ่ง เห็นอย่างนั้นผมก็รีบวิ่งเข้าไปหาคชาทันที

     

     

    “ชา! ไม่เป็นไรนะ”

     

    “อึก...เต๋า เต๋า ฮือออออ...”

     

     

    คชาปล่อยโฮทันทีที่ผมวิ่งเข้าไปหา ผมจัดการถอดเสื้อตัวเองแล้วเอาให้คชาใส่ สภาพคชาคือท่อนบนที่เปลือยเปล่า แต่ยังดีที่ท่อนล่างยังอยู่ครบ

     

    ผมยิ่งกอดคชาแน่นขึ้นเมื่อคชายิ่งร้องหนัก มือก็ลูบหัวปลอบคนตัวเล็กเป็นพัลวัน ผมเห็นต้นกับเจมส์ที่เพิ่งวิ่งมาถึง ไอ้เจมส์น่ะไม่เท่าไหร่เพราะไม่ได้สนิทกับคชาเป็นพิเศษอยู่แล้ว แต่ต้นตอนนี้แทบจะแปลงร่างเป็นมังกรยักษ์พ่นไฟอยู่รอมร่อ ผมพอเห็นอย่างนั้นก็กลัวว่าต้นจะไปฆ่าใครเข้า เลยเรียกต้นให้มาดูแลคชาแทน เดี๋ยวเรื่องนี้ผมขอสะสางเอง เป็นศัตรูเก่ากันยังไม่พอ นี่ยังจะมาสร้างความแค้นใหม่ให้ผมอีก คิดว่าผมคงต้องจัดหนักๆ ให้มันซักแล้วดอกว่ะ

     

     

    “เฮ้ย หยุดก่อน เอาไอ้เหี้ยบอลมาให้กู แล้วคนอื่นพวกมึงจะทำไรก็ทำไป”

     

     

    ผมบอกคนของผมที่ตอนนี้ดูเหมือนจะกำลังสนุกกันอย่างมาก ก็อย่างว่าแหละครับ ผมสั่งยุบแก๊งค์ไปตั้งนานแล้ว ไอ้พวกนี้มันเลยไม่มีที่ให้อาละวาด ต้องกลับไปนั่งตั้งใจเรียนตามที่ผมสั่ง พอได้ปลดปล่อยเสียหน่อย อารมณ์มันก็เลยพุ่งพล่านง่ายแบบนี้นี่แหละ

     

    คนของผมถีบส่งไอ้บอลออกมาจากวงที่กำลังมันส์กันได้ที่แล้วก็เริ่มบรรเลงฝ่าตีนกันต่อ ส่วนทางผมก็กำลังจะเริ่มบรรเลงเหมือนกัน เพลงที่จะทำให้มันร้องไห้ไม่ออกเลยทีเดียวล่ะ

     

     

    “มึงเล่นกับใครไม่เล่นนะไอ้เหี้ย”

     

    “หึ คนนี้กูจ้องจะเอามาก่อนมึงอีกว่ะ รอให้มันเสร็จกูก่อนแล้วมึงค่อยต่อสิวะ เสียมารยาทจริงๆ”

     

    “มึงจ้องตอนไหนกูไม่สน แต่คชาเป็นแฟนกู!

     

    “ไอ้เต๋า ไม่นึกว่ามึงจะเป็นเดือดเป็นแค้นเพราะคนเพียงคนเดียวนะ หึ กูน่าจะเอาแม่งให้เสร็จไปตั้งแต่วันนั้น ไม่น่าปล่อยให้เข้าปากมึงเลย”

     

    “มึงหุบปากเน่าๆ ของมึงไปซะไอ้สัส แล้วจำใส่กะโหลกกลวงๆ ของมึงเอาไว้ด้วยว่า คชา-เป็น-ของ-กู!!!

     

     

    ผมกระทืบมันไปหลายทีตามอารมณ์ที่กำลังขึ้นถึงขีดสุด ทั้งๆ ที่กะเอาไว้ว่าจะไม่มีเรื่องกับใครแล้วแท้ๆ แต่ผมก็ยังอดที่จะสั่งสอนมันไม่ได้ เล่นกับใครไม่เล่น แต่ดันมาเล่นกับไอ้เศรษฐพงศ์คนนี้ เตรียมเข้าโรงพยาบาลไปหยอดน้ำข้าวต้มซะเหอะมึง!

     

     

     

     

     

     

     

    ---------------------------> TAOKACHA <----------------------------

     

     

     

     

     

     

     

    ตอนนี้คชามาอยู่ที่บ้านของผม ส่วนต้นกับเจมส์รับหน้าที่ไปให้ปากคำกับตำรวจ ครั้งนี้ผมแจ้งตำรวจไปด้วยเพราะอยากจะจัดการขั้นเด็ดขาด ส่วนพวกผู้หญิงที่เคยแกล้งคชาเอาไว้พอรู้ข่าวนี้ก็ออกมาขอโทษคชากันยกใหญ่ คงไม่อยากจะโดนแจ้งตำรวจล่ะสิ

     

    นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่ผมได้คุยกับลุงของผมเอง เพราะผมไม่มีปัญญาจะทำแผลให้คชา ดูเหมือนเจ้าตัวเล็กนี่จะกำลังป่วยอยู่เสียด้วย ลุงผมเอาผ้ามาเช็คตัวให้คร่าวๆ ก่อนจะจับให้คชากินข้าวต้มแล้วก็กรอกยาตามลงไปอีกที

     

    คชานอนหลับปุ๋ย คงจะเป็นเพราะเพลียกับเรื่องที่เจอมาวันนี้และพิษไข้นั่นแหละ ผมนั่งลูบหัวคชาไปเรื่อยๆ รอลุงของผมที่บอกว่ามีอะไรจะให้ก่อนจะเดินหายขึ้นไปชั้นสอง

     

     

    “เต๋า”

     

     

    ผมหันไปตามเสียงเรียก เห็นลุงเดินลงมาพร้อมกับกุญแจของอะไรบางอย่างในมือ ลุงยื่นมันมาให้ผม พอได้เห็นใกล้ๆก็ถึงได้รู้ว่ามันคือกุญแจของรถยนต์ไม่ผิดแน่

     

     

    “ให้ผมทำไมครับ”

     

    “ฉันเห็นว่าตลอดทั้งเดือนแกไปรับไปส่งหนูคนนี้ตลอด แต่แกไม่มีรถ เลยต้องตื่นเช้าขึ้นเท่าตัวเพราะกลัวจะไม่ทันรถเมล์แล้วไปรับเขาช้าใช่มั้ยล่ะ เห็นแก่ความพยายามของแก ฉันเลยไปถอยรถมาให้ เอาไว้ไปรับไปส่งแฟนแกซะ”

     

    “...ขอบคุณนะครับ”

     

    “เออ ไม่เป็นไร ว่าแต่แฟนแกชื่ออะไรล่ะ ฉันจะได้รู้จักเอาไว้”

     

    “คชาครับ แต่ยังไม่ใช่แฟนหรอกนะครับลุง ผมยังจีบไม่ติดเลย”

     

    “เฮ้ย บ้าแล้ว ฉันเห็นแกไปรับไปส่งอยู่ทุกวัน วันหยุดก็ออกไปเที่ยวทั้งที่ปกติแกจะเก็บตัวอยู่บนห้อง บางคืนก็นอนคุยโทรศัพท์เพลินจนหลับคาโทรศัพท์ เป็นขนาดนี้แล้วแกยังจีบไม่ติดอีกเหรอวะ ไร้น้ำยาจริงๆเลยว่ะ อย่าไปบอกใครนะว่าฉันเป็นลุงของแกน่ะ”

     

    “ขอโทษครับที่ผมมันเก่งสู้ลุงไม่ได้ เก่งจนป้าหนีไปอยู่กับผู้ชายคนอื่นเลยเนี่ย หึหึหึ”

     

    “ไอ้เต๋า!

     

     

    ผมรีบช้อนตัวคชาขึ้นแล้ววิ่งขึ้นบันไดหนีลุงทันที ไม่น่าเชื่อว่าผมกับลุงที่เคยทะเลาะกันใหญ่โตบ้านแทบแตกจนตัดลุงตัดหลานกันไปแล้วจะได้มาคุยเล่นกันอีกครั้ง ทั้งนี้คงเป็นเพราะคชาล่ะมั้ง ตั้งแต่มีคชาเข้ามาในชีวิต รู้สึกว่าอะไรๆมันก็จะดีขึ้นแฮะ

     

    ผมปล่อยให้คนป่วยนอนต่อไปบนเตียง ส่วนผมก็เข้าไปอาบน้ำ ตอนนี้เพิ่งจะสามทุ่มเองด้วยซ้ำ ออกไปผมคงไปนั่งเล่นเกมส์เฝ้าคนป่วยนั่นแหละ

     

     

    “ต๋าววววว~

     

     

    พอผมออกมาจากห้องน้ำสิ่งที่เห็นก็คือคชาที่ถูกผ้าห่มพันตัวจนกลิ้งไปไหนไม่รอดกำลังกระดึ๊บๆอยู่บนพื้น ตกเตียงหรืออะไรเนี่ย ตลกชะมัด

     

     

    “ทำอะไรอยู่น่ะชา จะเป็นหนอนเหรอครับ”

     

    “เปล่าน้า~ ก็เค้าหาเต๋าไม่เจออ้ะ เต๋าไปไหนมา~

     

    “ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ คชานอนไปก่อนไป เดี๋ยวแต่งตัวเสร็จแล้วจะไปนอนด้วย”

     

     

    ผมบอกคชาที่ตอนนี้เริ่มจะอ้อนผมมากยิ่งขึ้น ล้มเลิกแผนการที่ว่าจะเล่นเกมส์ไปทันใด...นานๆทีนอนเร็วบ้างก็ไม่เป็นไรหรอกมั้งครับ ดีซะอีก ร่างกายจะได้พักผ่อนเยอะๆ

     

    ผมเดินไปใส่เสื้อผ้าเสร็จก็ค่อยๆขึ้นเตียงมานอนข้างๆคชา จับหัวอีกคนให้มาหนุนไว้บนแขน อีกมือที่ว่างอยู่ก็กระชับกอดเอวบางเสียแน่น ผมลูบหัวคชาไปมาคล้ายกล่อมเด็กน้อยให้หลับเสีย

     

     

    “เต๋า...ขอบคุณที่มาช่วยคชานะ”

     

    “ไม่เป็นไร ยังไงมันก็เป็นเรื่องที่ฉันต้องทำอยู่แล้ว”

     

    “...เพราะ...ข้าวกลางวันที่คชาเลี้ยงหรือเปล่า”

     

    “...ไม่ใช่ มันเป็นไปโดยสัญชาตญาณ แค่ได้ยินชื่อคชาฉันก็หันแล้ว”

     

     

    .

    “เต๋า...เรา...ตอนนี้...เราเป็นอะไรกันเหรอ...”

     

     

    พอได้ยิน ผมก็อดที่จะอมยิ้มให้กับความคิดมากของคชาไม่ได้ ผมยกตัวเองขึ้นมาคร่อมคชาเอาไว้ เล่นจ้องตากับคชาจนอีกคนเป็นฝ่ายหลบสายตา ผมเลยเริ่มเรียกร้องความสนใจใหม่โดยการใช้จมูกสูดกลิ่นหอมไปทั่วใบหน้าของเจ้าตัวเล็กแทน

     

     

    “ฮื่อออ ต๋าววว~

     

    “อะไรครับ หืม”

     

     

    ผมตอบทั้งๆที่ยังคงยุ่งอยู่กับการใช้จมูกไล้ไปทั่วใบหน้า เรื่อยลงมากยังซอกคอขาวที่ยังคงอุ่นๆอยู่เนื่องจากพิษไข้ ตัวคชาหอมมาก ผมไม่รู้ว่าเจ้าตัวจะรู้มั้ยว่ากลิ่นของตัวเองน่ะ...

     

     

     

    .

    .

     

    ...มันยั่วผมมากแค่ไหน

     

     

     

     

     

    “อ๊ะ ต๋าววววว~ เดี๋ยว จะทำอะไรน่ะเต๋า”

     

    “ทำอะไร...? ชาว่าฉันกำลังจะทำอะไรล่ะ”

     

     

    ผมว่าพลางค่อยๆแกะกระดุมเสื้อที่ผมเพิ่งเปลี่ยนให้คชาออกไปทีละเม็ดๆก่อนจะไล่ลงไปขบเม้มซอกคอ ลาดไหล่ รวมถึงจุดไวต่อสัมผัสทั้งสองบนเนินอกให้คชาได้เสียวเล่น

     

     

    “ต๋าววว~ ฮื่ออ”

     

    “อะไรครับ”

     

    “เดี๋ยวเต๋า...อึก...เต๋าตอบคำถามคชาก่อนนะ อ๊ะ”

     

    “บอกแล้วไง ฉันจีบคชาอยู่ คชานั่นแหละ เมื่อจะรับฉันเป็นแฟนเสียที”

     

    “เต๋า...อื้อออ~

     

     

     

    เฮ้ ตอนแรกผมกะว่าจะแกล้งเล่นเฉยๆนะ แต่ถ้าคชาจะไม่ปฏิเสธต่อสัมผัสของผมเลยแบบนี้ก็เข้าทางสิครับ แถมยังมีเสียงหวานๆที่ครางออกมาเป็นตัวกระตุ้นอารมณ์ผมได้เป็นอย่างดีอีก นี่ถ้าไม่ห้ามตอนนี้ก็จะไม่หยุดแล้วนะครับเฮ้ย

     

    แต่อยู่ๆหน้าของลุงที่ดูถูกผมไว้เมื่อกี้ก็ลอยเข้ามาครับ เดี๋ยวก่อน ก่อนที่ผมจะทำอะไรคชาไปมากกว่านี้ ขอผมสงบสติตัวเองแล้วพูดอะไรซักอย่างเถอะ

     

     

    “ชา”

     

    “หือ...?”

     

     

    ผมหยุดการกระทำทั้งหมดก่อนที่จะไม่สามารถหยุดได้ ดึงตัวเองออกมาจากกลิ่นหอมหวานนั่นเสียก่อนที่อะไรๆจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ ผมฉุดคชาให้ลุกขึ้นนั่ง จับเจ้าตัวเล็กให้หันหลังแล้วเอนพิงกับอกของผมพลางใช้จมูกไซร้ไปมาแถวๆซอกคอ

     

     

     

    .

    “ฉันรักคชานะ”

     

    “ห๊ะ”

     

     

     

    เสียงผมอู้อี้อยู่ในลำคอ

     

    .

     

     

    .

    .

    ...ครั้งแรกกับการบอกรักใครซักคน ผมว่ามันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนัก

     

     

     

    คชาพลิกตัวหันหน้าเข้าหาผม เลยกลายเป็นตอนนี้คชานั่งคร่อมอยู่บนตักของผมเอง ผมจับหน้าคชานิ่ง ก่อนที่จะกดลงมาให้รับสัมผัสอ่อนหวานจากริมฝีปากของผม เราจูบกันเนิ่นนาน ผมไล่ลิ้นเข้าไปก่อนจะดูดซับความหวานเอาไว้อย่างโลภมาก มันหวานจริงๆ ผมหลงรสชาติหวานๆนั้นจนแทบบ้า ผมผละจากริมฝีปากหอมหวาน ไล้ลงมายังซอกคอที่ก่อนหน้านี้ผมแอบมาทำรอยเอาไว้

     

     

     

     

    “รักนะ รักคชานะ ไม่เคยรักใครอย่างนี้เลยรู้ตัวรึเปล่า”

     

    “เต๋า...”

     

    “รักจนแทบจะบ้าอยู่แล้ว รักจนจะคลั่งอยู่แล้วนะ”

     

    “คชาก็รักเต๋า รักมากๆ”

     

    “คชา ตอนนี้เราเป็นอะไรกัน”

     

    “...เต๋าจีบคชาอยู่”

     

    “แล้วติดหรือยัง”

     

     

     

    .

     

    .

    “...ติดแล้ว >///<

     

     

    .

    .

    “งั้น...เราก็เป็นแฟนกันแล้วนะ คชา”

     

     

     

    ผมว่าพลางยกยิ้มเจ้าเล่ห์ คชาทำแค่พยักหน้าตกลงแบบเขินๆเท่านั้น และแน่นอนว่าผมไม่หยุดหรอก เริ่มทำอะไรๆต่อจากเมื่อกี้นั่นแหละ เจ้าตัวเล็กนี่หอมชะมัด แถมตัวยังหวานมากๆเสียด้วย อยากจะรู้จริงๆว่าตัวเล็กๆแค่นี้ ผมต้อง กินเท่าไหร่ถึงจะ อิ่มกันนะ

     

     

     

     

     

     

     

    .......

     

     

     

    ราบลื่นไปหรือเปล่า...?

     

     

    ฉากอย่างเงี้ย

     

     

    ตามบทแล้ว

     

     

    มันต้องมีตัวมารมาขัดสิ....

     

    หึหึหึหึ

     

     

    .

     

    .

     

    “เต๋า!!!! แกลืมไปแล้วใช่มั้ยว่าในบ้านนี้ยังมีฉันอยู่อีกคนน่ะ!!

     

     

     

     

     

    .......

     

     

     

    ให้ตายสิ

     

     

     

    กำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็ม...-*-

     

     

     

     

    ผมหมดอารมณ์ ทิ้งตัวลงไปนอนหงายบนเตียงทันที ส่วนคชาก็เด้งขึ้นจากตัวผมอย่างตกใจ ก่อนจะกลิ้งไปนอนเสียริมเตียง แถมยังหันหลังให้ผมด้วยแหนะ

     

    ผมแอบอมยิ้มกับปฏิกิริยาน่ารักๆของคชาพลางเอื้อมไปคว้าเอวคนตัวเล็กไว้แล้วดึงเข้ามาในอ้อมกอด คชาหันหน้าเข้ามาซุกกับตัวผม พึมพำเบาๆให้ได้ยินกันแค่เราสองคน

     

     

    .

     

    .

     

    “...รักเต๋านะ ราตรีสวัสดิ์”

     

     

     

    “รักคชาเหมือนกันครับ ฝันดีนะ คุณแฟนตัวน้อย J

     









    END.














    ---------------------------------------------------------------------------

    จบแล้วววววววววววว โฮ่ยย OTZ โคตรน้ำเน่า 5555 #ถ้าพล็อตมันจะละครขนาดนี้ = =
    ขอโทษที่มาลงช้าฮะ ตอนแรกนึกว่าจะไม่มีใครเม้นไง เลยไม่ได้รีบปั่น 55555
    มีคนบอกว่าอยากอ่านNC .........เอิ่ม เค้าได้แค่เนี้ย - -

    มีคนถามด้วยว่าทำไมไม่แต่งเรื่องยาว...
    แบบ อยากแต่งนะ แต่มันไม่รอดจริงๆ TT
    มีพล็อตมั้ย? มีฮะ เยอะด้วย แต่พอแต่งแล้วแม่งสั้นลงงงงงงงง โฮววว ;___;
    เลยช่างมัน SF ก็ได้วะ แต่คงเป็น SF ที่เยอะหน่อย ตอนนี้ปั่นอีกเรื่องอยู่
    คาดว่าเกิน 8 พาร์ทแน่นอน #นี่คือ SF - -?

    ถามว่ามี NC มั้ย.....
    มีฮร่ะ แต่มิใช่ตอนนี้ คงอีกนาน เพราะเรื่องนั้นปั่นไป 2 หน้าแล้วเลิก หมดอารมณ์ 55555

    เหมือนเดิมฮะ ขอเม้น แต่ตอนนี้ไม่รีเควสล่ะ เดี๋ยวจะหาว่าเรื่องมาก ;A;
    #ปรากฎไม่มีใครเม้น แง้ T^T

    ตอนหน้าอีกนานนะฮะ แบบช่วงนี้ไปงานหนังสือ ไม่ว๊างไม่ว่าง อ่ะคึ
    แต่อาจจะมีเรื่องแบบตอนเดียวจบมาลง อาจจะนะ ดูก่อน = =

    ขอเม้นนะฮะ
    ขอบคุณคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

    #กูทอร์คยาวมาก - -;















    31/03/2012
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×