คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : ง้านเลี้ยงเพื่อวันตัดสิน
วั์มหายุแห่อุนาเนีย
เสียเรื่อนรี บรรเลสนุสนาน ทรามล้าฟอนเ่นลำ
มีเหล่าทหารออาาัรพัธมิรและพลอำลัในุเ็มยศ
พร้อม้วยเหล่าุนายทั้หลาย รวมทั้เหล่าุนนา และนัารเมือ นัารู
่าเ่นลำันอย่าสนุสนาน
“ทุท่านวีรบุรุทั้ 3 แห่สหภาพ มาถึแล้ว เหล่าเ็หนุมผู้อาหา
รบับเวท์มนอย่ามิลัวเร วีรบุรุษแห่รุ่มน้ำโ ผุ้ำหลาบอาาัรรอนมาน
เทวินทร์ ห อาาเน และวีรบุรุษผู้อาหาอีท่านผู้รวมรัอุนาเนีย
วีรบุรุษแห่หมู่เาะบราเทนเนีย และ ทะเลเหนือ ันทราพั สุริยศัิ์ วีรบุรุแห่ทะเลทรายะวันออ
ผู้พิินป่าเถื่อนะวันออ ้วยสันิภาพ นนทวั์ ราษร์โรนะ
อให้ทุท่านอนรับทั้สามน้วย” นายทหารที่เินนำเราเามาในานล่าวึ้น
ทั้ยัสั่เรื่อนรีหยุบรรเล้วย
เมื่อเรา เินมาถึหน้าทาเ้าาน เพลสรรเสริสุวรรภูมิ(ทำนอ
๊อเฟเอะิ) แบบมาร์ไ้ถูบรรเลึ้น
ทันทีที่เพลึ้น ันทราพั
ไ้ทำวัธยาหัสแบบมาานไม่ใ่ท่าอพรรอมมิวนิส์ นนทวัน์ ็ทำท่าเียวัน
ผมเลยวัธยาหัสแบบเียวันบ่า
เมื่อเพลสรรเสริสุวรรภูมิบรรเลบ
็่อ้วยเพลโปรรุึ้นมาาอา(ทำนอเพลาิเยอรมันะวันออ)เพลาิแห่สหพันธรั
็ถูับร้อึ้นมาทันที ทุน่าเปิทาให้พวเราเินไปยัลาาน
ทรามลาเสียร้อเพลาิ โยที่บานูแนวา บานำมือแบบอมมิวนิส์อบทำ
บาน็วัธยาหัสปิ แล้วแ่น
“แ่วีรบุรุอเรา” นายพลท่านหนึ่ล่าวึ้น
“ัยโย ัยโย ัยโย” เสียัยโยัึ้นสามรั้
“ทุท่าน ๆ เรารู้พวท่านแ่นเ่น่อินแนใหม่ และัยนะ อพวเรา
แ่สรามนั้นยัไม่บ เราะรบวามป่าเถื่อนไร้อารยธรรม ไร้มนุษยธรรมให้หมไป ทั้
2 ฝ่ายสูเสียมามาเินพอแล้ว หลายแสนีวิผู้บริสุายภายใ้ ปืนให่ 10,000 มม.
อพวเรา และีวิอีมามายที่ิ่าาพวมันายใ้มหาเวทอันทรฤทธา
อพวมันีมเห พวบ้าอำนา ที่ะอยรอบัทุีวิ ใ่ศัรูเ่า และ
สุท้ายอเรา ไอ่พวัรวรริุ
สหายทุท่านอย่าไ้เรลัว่อมหาเวทที่ลบันานภูเ้าไฟระเบิ าวหานโล หรือ
สุนามิ เพราะเรามีพลัที่ยิ่ว่า ือ มันสมอ วิทยาาร และวามล้าหาอพวเรา
มาเถิ สหายทุท่านเวลาแ้แ้นมาถึแล้ว ไปสู่ศึัสินันเถิ
้าวผ่านปราารฤูหนาวนั่น ไปสู่โมสโส ไปสู่ัยอพวเรา เพื่อาิ เพื่อเพื่อน
เพื่อสายเลือ เพื่อรอบรัว เพื่อเสรีภาพ เพื่อแนบิานาวไท ไปสู่ัยนะ”
ผมูมือึ้นระับเสีย และพูปลุใ ทุนเพื่อสรามับพว่าโลรั้สุท้าย
เพราะในอนนี้ทุนไ้เห็นอนมหาเวทลใส่เรา ่อนเราะยิ 10,000 มม.
อบโ้ าวีีโอที่เราใ้รนรยเลิ 10,000 มม. อนนี้ทุนอยู่ในวามลัวและลุ้มใว่าไอ่มหาเวทนั้นะมาลใส่บ้านัวเอ
และไอ่วามลัวนั้นันเ้ามาเผยแผร่ในอำลัพลอเรา้วยนี่สิ
อบันาารเลยั้านเลี้ยึ้น ให้พวเราที่ไปเผินพวเวทมน์บับมา่อน มาพูปลุใทุน
“พี่น้อ สหายทุท่านมหาเวทบ้าบอนั้น ะบลและสุสิ้นไป
้วยพลัแห่วิทยาศาสร์ และพลัอเราทุน เหมือนำพูิปาอ อำลั เอนเอเพเทเบ
อท่านเทวินทร์ ไระ ไม่ว่าะอะไร ทุสิ่ย่อมไร้ผล และ หม่า เมืออยู่่อหน้า มหาอาาัรอพวเรา
ันั้นทุท่านเรามาปลแอโลนี้าวามหวาลัว้วยันเถิ ถล่มพวแนุ”
ันทราพั พุปรุใ้วยท่าทีแบบนัอมมิวนิส์สายีนอบทำ
“เหมือนที่ทั้ 2 นล่าว เราะนำมาึ่เสรีภาพ เพื่อประาน
และทรัพยารไม่ำั เพื่อบ้านอเรา ให้ทุนบนโลนี้ไ้ประัันเถิว่า
แนทอำอเรา ือ บ้านแห่เหล่าวีรน ทุนร้วนอ์อา
อย่าให้พวที่เยียบย่ำบนศัิศรีวามเป็นน
และเหยียบยำบ้านเิอเราไ้อยู่สุสบาย ไปร่ามันมาลทัน ัเทพเ้าผู้เียบา
และมารปีศาผูุ้ัน สไอ่พวสุนัศัินาไปลนรนใ้รรมอมันันเถาะ” นนทวั์
พูบ่า
“ทุท่านหาเราเราสันิภาพ พวมันะอยโมีเรา
พวป่าเถื่อนะอย้ำเิม ันั้นเพื่อพวเรา เรา้อบสราม้วยัยนะ
หาปล่อยมันไปวันนี้ในอนาพวมันะลับมาและยี่บ้านเมืออเราอย่าหยามใ
เอาลูเอาหลานอเราลไปเป็นทาสอพวมัน ทุท่านเรามาล้าหาร้วมันเถิ
มาร้วมันมันถึเวลาแล้ว ไ้เวลาบสิ้นไอ่สรามบ้าบอนี้เสียที
ไ้เวลาเผ็ศึแล้ว เียมพร้อมเถิ ลอให้เ็มที่ มีวามสุให้ถึที่สุ
เพราะวันพรุ่นี้เราและพันธมิระไปาที่นี่
เหยิยบย่ำไปบนพื้นน้ำแท้ามล้าพายุหิมะ ไปสู่โมสโส ไปสู่สมอรภูมิสุท้าย
เพื่อลูหลาน เพื่อบ้านเิ เพื่อทุีวิที่ายไป ไปบสรามันเถิ”
ผมะโนปลุใอีรั้
“หาสยามยัอยู่”
เสียายนหนึ่ร้อึ้น
“ยัยืนย เรา็เหมือนอยู่ีพ้วย”
เสียอีหลายนร้อาม
“หาสยามพินาศล”
เสียทุนเริมร้อาม นัออไป
“ไทยอยู่ ไ้ฤๅ
เรา็เหมือนมอม้วย
หมสิ้นสุลไทยฯ”
เสียร้อัา้าใน สู่้านนอทุนไ้ร้อามันเป็นทอ ๆ
“ใรรานใรรุ้าว
แนไทย
ไทยรบนสุใ
าิ้น
เสียเนื้อเลือหลั่ไหล
ยอมสละ สิ้นแล
เสียีพไป่เสียสิ้น
ื่อ้อเียริามฯ”
เสียร้ออทุนเริมัประสานไปทั่วทั้าน
“หาสยามยัอยู่ยั้
ยืนย
เรา็เหมือนอยู่
ีพ้วย
หาสยามพินาศล
ไทยอยู่ ไ้ฤๅ
เรา็เหมือนมอม้วย
หมสิ้นสุลไทยฯ
ใรรานใรรุ้าว
แนไทย
ไทยรบนสุใ
าิ้น
เสียเนื้อเลือหลั่ไหล
ยอมสละ สิ้นแล
เสียีพไป่เสียสิ้น
ื่อ้อเียริามฯ”
เสียประสานร้อเพลสยามมานุสิัึ้นาทุทิศในาน
ูเหมือนทั้หมะเป้นแ่วามิวิอฝ่ายปรอไปเอแฮะ ทุนำลัใีมาเลย
หาไ้เรลัวไม่ แมนเวทมน้าศึะสามารถนบันานแผ่นินใหวภูเ้าไฟระเบิ สุนามิ
หรือ อุบา ไ้็าม
เรือบรรทุเรื่อบินหลวัรีนฤเบศร 2 ลาทะเลอันิ้า ทาเหนืออแนุ
“ผู้ารรับ
อนนี้อเรืออเราและัุภาียึรอน่านน้ำทาเหลือไว้ไ้หมแล้ว”
พลอำลันหนึ่รายานให้ผู้ารเรือทราบ
“อืมมม
อีไม่ีอึใแล้วสินะ ทอทะเลนี้ทุผืนะเป็นอพวเรา 4 ประเทศ
วันเผ็ศึไ้ลมาแล้วสินะ”
ผู้ารเรือพึมพำบาอย่าและเปิประูออมาาหอบัับาร
“าบอาิเล่มนี้
ือีวิเรา
ถึะมอยู่ี ลับไว้
สำหรับสู้ไพรี ให้าิ เรานา
ให้มิร ให้เมีย
ให้ ลูแล้าิไทย”
เสียผู้ารเรือร้อเพลออมาเบา
ๆ แ่เสีย็พอให้น้านร่าไ้ยิน
“หะเบสสมอพลัน
ออสันอนไป
ลัไปเาะสีั นระทั่ระโมไฟ
เที่ยวหา้าศึ มิไ้นึะลับมาใน
ถึายายไป ายให้แ่าิอเรา
พวเราู รู้เ็บแล้ว้อำ
ลับาบไว้พลา ้าบนยอาฟฟ์ะนำ
สยามเป็นาิอเรา ธทุเสาัึ้นทุลำ
ถึเรือะมในน้ำ ธไม่่ำลมา”
เสียอำลัในเรือร้อ่อันเป็นทอ
ๆ แล้วัไปทั่วทั้เรือ
“เิมาเป็นไทย
ใร่วมันแหละี
รัเหมือนพี่เหมือนน้อ ่วยันป้อปพี”
เสียาเรือรบรอบ้าที่อยุ้มันเรือบันทุเรื่อบิน็ัึ้นาม
“สยามเป็นาิอเรา
อย่าให้เามาย่ำมายี
ถึายายี ายในหน้าที่อเรา
พวเราทุลำ ำเ่นอประู่
วันไหนวันี บานลี่พร้อมอยู่
วันไหนร่วโรย อโปรยพรู
ทหารเรือเราู ายเป็นหมู่เพื่อาิไทย”
ไม่นานเสียร้ออบรับาอเรือนับร้อย
ๆ ลำ ที่มีทั้เรือบันทุเรื่อบิน และเรือั้นราะเวน และเรือุ้มันเรือให่
็ัร้อึ้นาม
“ทหารเรือเื้อไทยใออา
ยอมพลีายหมายมา ป้อาิไทย
ผยอเียริล้าหาารวินัย
มิยอมให้ใรบุมา ย่ำยี
ทหารเรือเื้อไทยใแล้วล้า
เอานาวาเป็นบ้าน่อ้านไพรี
ะอเทอธไว้ใภัี
อุทิศีพยอมพลีเพื่อาิไทย
เราเิมาะ้อไว้ลายาิายทุน
ยอมสละนัวีรนเลื่อลือยิ่ให่
หน้าที่ทหารเรือ็ือพิทัษ์น่านน้ำไทย
เพื่อให้ไทยเป็นไทยาิเื้อไทยอยู่ยี
ทหารเรือทุนพร้อมใ นำเรือรบแล่นไปป้อปพี
ะสมเียริทหารานาวี ถนอมาิให้ีมีสุเอย”
เสียร้อัระหึ่มไปทั่วท้อทะเลาเหล่าอำลัป้อันอาาัรภาพื้นน้ำ
ผู้มีหัวใรัาิแห่ัรพรรินาวี
********************************************************************************************************
เียว็หายยาว ๆ ไ้ลสอบละ
ความคิดเห็น