ลำดับตอนที่ #61
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #61 : หวังไท้ผู้แข็งแกร่งที่แท้ทรู
ตอนที่ 59
หวังไท้ผู้แข็งแกร่งที่แท้ทรู
ไม่นับรวมกับฟางฉีที่มีความก้าวหน้าภายในเกมDiabloอย่างรวดเร็วกว่าคนอื่นๆ อันเฉิงและบุเช่ก็มีความก้าวหน้าที่เร็วที่สุดในหมู่ผู้เล่นเช่นกัน
ตอนนี้พวกเขามาถึงที่ชั้นในสุดของอารามแล้วในไม่ช้าพวกเขาจะมาถึงรังของอันดาเรียล!
นาหลันฮ่องวูและผู้อาวุโสที่ระดับไม่wfhสูงนัก แต่พวกเขาทั้งคู่มีทักษะในการต่อสู้มาก่อนในโลกจริงส่วนอีกแง่หนึ่งพวกเขาล้วนก้าวหน้ารวดเร็วกว่าอันเฉิงและคนอื่นๆเช่นกัน
หลังจากที่ผ่านไปสักครู่หนึ่งสัตว์ประหลาดก็ได้พ่ายแพ้ลงการต่อสู้กับสัตว์ประหลาดช่างยากเย็นและชายชราก็ค่อยๆไต่ระดับตามชายหนุ่มอย่างอันเฉิงอย่างช้าๆ
ตอนนี้ทีมของเขามีพาลาดินสองคนพ่อมดสามคนและแม้แต่ดรูอิดทำให้พวกเขาแข็งแกร่งและไม่หยุดยั้ง แม้ว่าพวกเขาจะยังไม่ผ่าน Act I แต่การฆ่ามอนเตอร์ในทางที่ค่อนข้างประสบความสำเร็จ
อีกด้านหนึ่งของร้านอินเทอร์เน็ตซองชิงเฟิงและเพื่อนๆของเขาได้ผ่านค่ายทหารมาแล้วและกำลังมุ่งหน้าเข้าสู่คุก!
วันนี้พวกเขาได้ที่นั่งถัดมาจากหวังไท้
พวกเขาเป็นผู้เล่นเก่ามาเป็นเวลานานแล้วในร้านอินเทอร์เน็ตดังนั้นพวกเขาจึงรู้จักกันเป็นอย่างดีและมักจะมีปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน ในขณะที่ตัวละครของเขากำลังวิ่งไปมาระหว่างสถานที่ต่างๆภายในเกม ซองชิงเฟิงก็มีเวลาหันมาจิบสไปรท์เล็กน้อยและมองไปยังหน้าจอของหวังไท้
ทันทีที่เขาเห็นสิ่งที่หัวงไท้กำลังทำอยู่ภายในเกม Diabloกรามของเขาเกือบจะไหลลงไปแล้ว หวังไท้กำลังต่อสู้กับสุตว์ประหลาดคนเดียวและพยายามที่จะเอาชนะบอสปีศาจด้วยตัวคนเดียว!เขาไม่มีเพื่อนร่วมทีมที่จะคอยช่วยเหลือเขา!
ปีศาจในค่ายทหารกลายร่างเป็นสัตว์ประหลาดที่ทรงพลัง
เมื่อผู้เล่นเริ่มต่อสู้เป็นครั้งแรกปีศาจจะบังคับให้พวกเขาล่าถอยและทำให้พวกเขากระอักเลือดออกมาเพียงโจมตีด้วยหมัดสิบครั้ง!
ทำไมเขาถึงต่อสู้กับปีศาจด้วยตัวคนเดียว?เขาคิดว่าเขาเก่งเหมือนเจ้าของร้านหรือไม่?
หวังไท้มักจะมาเล่นเกมภายในร้านระยะเวลาประมาณสี่ชั่วโมงต่อวัน แม้ว่าเขาจะเล่นเกมนี้มานานมากแล้วแต่เขาก็ยังไม่เคยเล่นถึงหกชั่วโมง!
ซองชิงเฟิงเองก็ช่วยไม่ได้ แต่เขาก็มองดูการเล่นเกมและความคืบหน้าของหวังไท้นั้นมันเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ
เขาเห็นตัวละครของหวังไท้ถือไม้เท้าในมือและกำลังหลบซ่อนตัวอยู่ที่มุมกำแพง ในห้องโถงเบื้องหน้าเขามีโกเล็มดินเหนียวและโครงกระดูกสี่ตัวกำลังต่อสู้กับสัตว์ประหลาดเจ็ดตัวและปีศาจ!
หวังไท้มองสถานะการตรงหน้าอย่างเงียบๆและสวดมนต์สองคาถา
ไฟที่น่าขนลุกและสีแดงเข้มเปล่งประกายเหนือหัวของสัตว์ประหลาดในทันใด!
จากนั้นเขาก็นั่งลงหลังประตูและรอสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
ในขณะเดียวกันหวังไท้ก็ถอดชุดหูฟังเสมือนจริงของเขาออกมาและนั่งจิบสไปรท์ในท่าทางที่รู้สึกหดหู้ใจ
วันนี้เป็นวันแรกที่เขาซื้อเครื่องดื่มนี้ทำไมมันถึงมีราคาที่แพง
"ข้าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉีจะไม่ได้ให้ส่วนลดกับข้าเลย!" หวังไท้พึมพำกับตัวเอง "มันคือสิ่งที่เขารู้มานานแล้วว่าฟางฉีคงำม่ยอมแต่..."
"แต่....มันอร่อย"เขาเหลือบตาของเขารู้สึกมีความสุขและเจ็บปวดในการดื่มสไปรท์ในเวลาเดียวกันเมื่อซองชิงเฟิงมองดูเขาด้วยความงุนงง
คนอื่นมีเวลาดื่มเมื่อตัวละครของพวกเขากำลังวิ่งไปยังสถานที่ต่างๆแต่ผู้ชายคนนี้กำลังดื่มสไปรท์ในขณะที่เขากำลังต่อสู้กับบอส?
"เจ้าไม่กลัวตายเหรอ?" ซองชิงเฟิงถามอย่างไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น
"ทำไมข้าต้องกลัวข้าไม่ใช่คนที่ต่อสู้" หวังไท้ใช้เมาส์เพื่อควบคุมตัวละครของเขาและเพิ่มคาถาอีกสองสามอย่าง
ซองชองเฟิงจ้องมองไปที่หน้าจอของหวังไท้อีกครั้งสัตว์ประหลาดที่อ่อนแอลงได้ล้มลงกับพื้นทั้งหมดแล้ว!ปีศาจยังคงต่อสู้กับโกเล็มดินเหนียวแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ตายในไม่ช้า!
นอกจากนี้โครงกระดูกสี่ตัวก็ล้อมวงโจมตีปีศาจเช่นกัน!
ทำไมการต่อสู้ของเขาจึงดูแตกต่างจากของข้ามาก?
ซองชิงเฟิงรู้สึกหัวเสีย "คลาสของเจ้าคืออะไร"
"หมอผี"
หลังจากที่หวังไท้ใช้เวทมนต์ของเขาเสร็จเขาก็ถอยออกไปอย่างรวดเร็ว ทันทีที่เขาได้ยินคำถามของซองชิงเฟิงหวังไท้ก็เริ่มบ่นทันทีว่าในที่สุดแล้วเขาก็พบกับใครบางคนที่สามารถระบายความคับข้องใจของเขาได้ "ข้าไม่รู้ว่าทำไมฉีถึงบอกให้ข้าเลือกเล่นคลาสนี้ แม้มันจะมีส่วนร่วมในการต่อสู้เมื่อข้าเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดและปีศาจข้าจะตายทันทีที่พวกมันแตะต้องตัวข้าได้และข้าต้องคอยหลบซ่อนตัวมันเป็นตัวละครที่ไม่มีประโยชน์อะไรเลย"
จากนั้นเขาก็เกาหัวอย่างเชื่อช้า "ข้าอายเกินไปที่จะร่วมมือกับคนอื่น..."
ซองชิงเฟิงมองดูตัวละครของหวังไท้แล้วรู้สึกอิจฉาอย่างมาก นี่เป็นเพราะเขาเพิ่งเห็นการระเบิดครั้งใหญ่ในห้องโถงมันส่งสัญญาณว่าปีศาจถูกฆ่าตายลงแล้ว!
ปีศาจถูกฆ่าตายโดยโครงกระดูกสี่ตัวและโกเล็มดินเหนียว?
หวังไท้พูดออกมาได้อย่างไรว่าเขาอายเกินกว่าที่จะร่วมมือกับคนอื่นๆได้!
อย่างไรก็ตามเขามีประเด็นที่จะคุยแล้ว ท้ายที่สุดนักรบทุกคนเชื่อในการต่อสู้และการต่อสู้ที่ตรงหลบมุมหนึ่งนั้นมันเป็นเรื่องที่น่าอายเล็กน้อย
ในช่วงเวลานี้อายุของนักรบและผู้ฝึกฝนทุกคนต่างมีส่วนร่วมในการต่อสู้ที่ดุเดือดทำให้ผู้ใช้เวทมนต์ดูเหมือนเป็นคนที่ขี้ขลาด
ดังนั้นตอนนี้หวังไท้จึงรู้สึกเหมือนอยู่ในระหว่างการต่อสู้ของโครงกระดูกและโครงกระดูกก็บอกให้เขาหลีกไปและไม่รบกวนการต่อสู้ของพวกมัน
มันช่างน่าอึดอัดใจมาก!
"เจ้าอ้วนทำไมเจ้าไม่มาเข้าร่วมทีมกับพวกเราล่ะ?"
"อะไรน่ะ?" หวังไท้คิดว่าเขาได้ยินมาผิด
"ข้าพูดว่าทำไมเจ้าไม่มาเข้าร่วมทีมกับเรา?" ซองชิงเฟิงและคนอื่นๆทั้งหมดเลือกตัวละครโจมตีระยะประชิด จนถึงตอนนี้พวกเขามีพาลาดินสองคน นักรบเถื่อนสองคนและมือสังหารหนึ่งคน
การตายเป็นเรื่องปกติของพวกเขาเมื่อทำการต่อสู้กับบอส แม้ว่าพวกเขาจะเริ่มเกมเร็วกว่าคนอื่นๆ แต่มันก็ใช้เวลานานมากและเสียชีวิตนับไม่ถ้วนก่อนที่พวกเขาจะผ่านอาราม
ยิ่งไปกว่านั้นพาลาดินของหลินเส่าและลี่ปิงก็อ่อนแอมากจนซองชิงเฟิงไม่มรอะไรจะพูดอีก!
หนึ่งต้องการที่จะมีความเชี่ยวชาญในการต่อสู้และจะเรียกเก็บเงินจากผุ้บังคับบัญชาอย่างไม่เกรงกลัว อย่างไรก็ตามเขาสามารถเอาชนะได้ในพริบตา
อีกคนหนึ่งต้องการมีความเชี่ยวชาญในทักษะต่างๆ แต่โชคไม่ดีที่เขาพยายามทำสิ่งต่างๆอยุ่นั้นเขาจึงมีทักษะหลายอย่าง แต่ก็ไม่มีอันไหนที่เก่งเลย
พวกเขายังคงอยู่ที่ระดับ 12 ดังนั้นจึงยังคงมีอยู่ช่วงหนึ่งก่อยที่พวกเขาจะสามารถเรียนรู้ทักษะที่ทรงพลังยิ่งขึ้นอย่างเช่น ทักษะค้อนแห่งความสุขที่ต้องใช้ระดับ 18
ช่างงน่าสมเพช!
ในขณะที่ซองชองเฟิงเชิญให้หวังไท้เข้าร่วมทีมกับเขาหลินเส่าก็ตะโกนว่า "f*ck พี่ชายซองพวกเรากำลังดินร้นที่จะมีชีวิตอยู่ทำไมเจ้าถึงหยุดทำภารกิจ?"
"หยุดกล่าวเรื่องไร้สาระ!" ซองชิงเฟิงกลอกตามองเขา "ข้ากำลังชวนเพื่อนร่วมทีม!"
"เพื่อนร่วมทีม?"
ในไม่ช้าพวกเขาทั้งห้าคนก็เฝ้ามองดูหวังไท้เดินผ่านประตูไปพร้อมกับไม้เท้าในมือของเขา
พวกเขามองเห็นซากศพของสัตว์ประหลาดที่เพื่อนร่วมทีมคนใหม่ของพวกเขามีฝีมือและเราทำการอัญเชิญโครงกระดูกของเขา
"โครงกระดูก?" หลินเส่าและคนอื่นๆต่างหัวเราะ โครงกระดูกของเจ้าจะตายเร็วๆนี้พวกมันจะสามารถทำอะไรได้?"
ในทางกลับกันคุนหลู่เอาดาบของเขากลับลงที่ฝักดาบและเดินไปหาหวังไท้แล้วจับลงที่ไหล่ "ไม่ต้องกังวลเรารู้จักกันมาสักพักแล้วเราจะช่วยเจ้าให้ผ่านในวันนี้!"
ทันใดนั้นแพะที่ดูเหมือนจะเปียกโชกด้วยเลือดสีแดงก็พุ่งมาหาเขา
"สัตว์ประหลาดกำลังมาระวังตัวด้วย!"หลินเส่าและคนอื่นๆที่เพิ่งคุยกันก็เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้อย่างรวดเร็ว
หวังไท้ร่ายคาถาสองบทและโครงกระดูกของเขาก็พุ่งเข้าหาสัตว์ประหลาดแล้วตอนนี้!
"โครงกระดูกกับแพะ? โครงกระดูกจะตายทันที!" กลุ่มนักรบกำลังจะรีบไปช่วยหวังไท้เมื่อพวกเขาเห็นโครงกระดูกโบกอาวุธในอากาศและสร้างบาดแผลขนาดยักษ์ทันทีที่มันโบกอาวุธในอากาศใส้พุ่งทะลักออกมาจากท้องของแพะตัวแรก!
ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายังสังเกตเห้นว่าโครงกระดูกแทบจะไม่ได้รับบาดเจ็บในการต่อสุ้และการถูกดจมตีโดยแพะ มันค่อนข้างจะมีเลือดเปื้อนอยู่บนโครงกระดุกเนื่องจากการโดนแพะโจมตี!
"เกิดอะไรขึ้น!"
"โฮ่กกกกกก!"เสียงคำราม
หลังจากการโจมตีไปเพียงไม่กี่ครั้งแพะก็ร้องโหยหวนออกมาก่อนที่มันจะล้มลงกับพื้น!
ถัดมาในวินาทีที่สอง.....สัตว์ประหลาดทั้งหมดที่พุ่งเข้าหาโครงกระดูกก็ถูกกำจัดอย่างรวดเร็ว!
"นี่เป็นโครงกระดูกแน่เหรอ?"
"เจ้าใช้ทักษะอะไร?"
ในที่สุดคนอื่นๆก็สังเกตุเห็นทักษะพิเศษของหวังไท้และสอบถามเกี่ยวกับคาถาของเขา
<ขยายความเสียหาย : สาปแช่งกลุ่มศตรูและเพิ่มจำนวนความเสียหายที่ได้รับ 100 % (ประสิทธิภาพลดลงเมื่อใช้กับมอนเตอร์ชั้นยอด)
รัศมี : 2.6 หลา
ระยะเวลา : 11 วินาที >
<อ่อนแอ : สาปกลุ่มศตรูและลดความเสียหายลง 33 %
รัศมี : 6 หลา
ระยะเวลา : 14 วินาที >
<Iron Maiden : สาปกลุ่มศตรูสะท้อนความเสียหายกลับคืนผุ้โจมตี (ประสิทธิภาพลดลงเมื่อใช้กับมอนเตอร์ชั้นยอด)
คืนค่าความเสียหาย : 200%
ระยะเวลา : 12 วินาที>
"ว้าววววว!" ทุกคนพากันอ้าปากค้างเมื่อเห็นคำสาปเหล่านี้และหันเหความสนใจไปยังหวังไท้พวกเขาพากันมองดูหวังไท้ราวกับว่าคนแก่เจอหญิงสาววัยรุ่นที่กำลังยืนเปลือยกายอยู่ต่อหน้า!
พวกเขาทั้งห้าคนเชี่ยวชาญในการโจมตีทางกายภาพและการต่อสู้ระยะใกล้!
ดังนั้นคำสาปเหล่านนี้มันมีประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับพวกเขา!
"ข้าคิดว่าเราพร้อมที่จะไปฆ่าอันดาเรียลแล้ว!"
"เราควร....."
"ให้..."
*********************
ช่วงนี้งานเยอะอาจจะไม่ค่อยได้ลงน่ะครับยาวเกือบสิ้นเดือนงานเยอะมากๆๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น