คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทเรียนที่ 2 ::: รับน้อง น้อง(แอบ)รัก 100 per
Lesson 2
รับน้อง น้อง(แอบ)รัก
ผมตื่นขึ้นมาตอนตีสี่ครึ่งทั้งๆที่ตัวเองมีช่วยงานคณะวันรับน้องตอนแปดโมงเช้าเนื่องจากฝันร้ายเกี่ยวกับรักแรกอันแสนจะเลวร้ายของตัวเองซะได้ ทั้งที่ผ่านมาตั้งสามปีกว่าแล้วแท้ๆแต่มันก็ยังคงเป็นฝันร้ายที่ตามมาหลอกมาหลอนผมอยู่ทุกคืน
ให้ตายเหอะเมื่อไหร่ผมจะลืมๆมันออกไปจากชีวิตได้สักทีนะ
ผมลุกขึ้นมาอาบน้ำล้างหน้าแปลงฟันเพราะจะให้กลับไปนอนต่อก็คงไม่ไหวจากนั้นก็ทำอาหารเช้าง่ายๆนั้นคือ ขนมปังทาแยม
ก๊อกๆๆ!
ผมนั่งกินขนมปังไปเรื่อยๆอยู่ๆเสียงเคาะประตูห้องเชื่อมระหว่างห้องผมกับห้องข้างๆก็ดังขึ้นแต่เจ้าของห้องพักเขาบอกว่าห้องข้างๆมันไม่มีคนอยู่แล้วนิหว่า อยากบอกนะเว้ยว่าผี
“เปิด...ประตู....ดิ” น่านมีเสียงประกอบด้วย
“ทำไมกูต้องเปิด”
ผมลองถามๆดูถ้ามันตอบผมก็จะไม่เปิดเพราะถ้าเกิดมันเป็นโจรขึ้นมาผมก็ซวยสิครับ
“กูจะเข้าห้อง....น้ำ....ปวดขี้”
“กูไม่เปิดไปเข้าห้องน้ำรวมข้างล่างเอาเองล่ะกัน”
ผมบอกก่อนจะเดินไปนั่งกินขนมปังต่อ ผมว่าแม่งคงไม่ใช่ผีหรอกน่าจะเป็นคนมากกว่าเพราะถ้ามันเป็นผีมันคงวิ่งทะลุประตูมาหักคอผมแล้วล่ะไม่มาตะโกนด่าผมข้ามประตูหรอก ฮ่าๆๆ
“เหนื่อยแล้วหรอ” ผมลองตะโกนถามหลังจากเห็นเสียงมันเงียบไปได้สักพัก
“.....”
สงสัยผมเล่นแรงไปหน่อยขี้ตันตายคาห้องแล้วมั้ง
“นี่ไม่เข้าห้องน้ำแล้วหรอ” ผมลองถามอีก
“.....”
แต่คำตอบที่ได้กลับมาคือความเงียบผมจึงสอดกระดาษโน้ตไว้ใต้ประตูโดยผมเขียนขอโทษที่เล่นแรงไปหน่อยไว้ด้วย ไงล่ะผมเป็นคนดีใช่ไหมครับ ฮ่าๆๆ
พอนั่งกินจนอิ่มแล้วผมจึงเดินไปหยิบกระเป๋าสตางค์กับมือถือแล้วเดินไปเปิดประตูห้องเชื่อมอีกฝั่งนึ่งซึ่งเป็นห้องของไอ้แกมครับประตูเชื่อมห้องผมกับมันจะไม่ได้ล็อกเพราะว่ามันเป็นห่วงผมเลยกำชับนักกำชับหนาว่าอย่าล็อก
“แกมมึงตื่นได้แล้ว” ผมเรียกมันที่นอนคลุมโปรงอยู่
“อีกห้านาทีน่าแม่” มันพูดเสียงอู้อี๋
แม่พ่อมึงดิครับ
“ไอ้แกมไฟไหม้ แผ่นดินไหว น้ำท่วม โคลนถล่ม ตื่นได้แล้ว” ผมพูดแล้วดึงผ้าห่มมันออก
หนาวขนาดห่มผ้าห่มนอนขดยังเสือกใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียวอีกนะมึง
“เบอร์ฉุกเฉินติดอยู่ข้างตู้เย็นเลือกดูเอาดับเพลิง ตำรวจ กู้ภัย ตามสบายกูจะนอน” ไอ้แกมมันพูดแล้วดึงผ้าห่มไปคลุมโปรงต่อ
เพื่อนกูนี่ขี้เกียจได้ใจจริงๆ = =
“มึงไม่ไปหาไอ้ไนท์รึไงวะไอ้แกม!!!” ผมเริ่มขึ้นเสียง
ไอ้เหี้ยนี่มันอาบน้ำช้าครับ ให้ชั่วโมงนึงก็ไม่พอแถมตอนนี้ก็หกโมงกว่าๆแล้วด้วยกว่าจะขับรถไปอีก
“ไม่ไป เฮ้ย! ไปดิ”
แหม…..เอาน้องไนท์มาขู่นี่รีบเชียวนะมึง
“ป่ะไอ้นากูเสร็จล่ะ”
ผมนั่งรอไอ้แกมมันอาบน้ำแต่งตัวเซ็ตผมประมาณชั่วโมงครึ่งเห็นจะได้ครับไม่รู้แม่งทำเหี้ยอะไรอยู่โคตรช้าเลยบางทีผมก็สงสัยนะว่ามันไปแอบหลับต่อในห้องน้ำรึป่าว
“อืม...แล้วนี่มึงคิดไงย้อมผมสีฟ้าวะ”
ที่จริงผมสังเกตเห็นสีผมใหม่มันมาตั้งแต่ตอนที่มันแอบชอบไอ้ไนท์หลานรหัสไอ้ชาร์ลแล้วแหละครับแต่ไม่ได้ทักเพราะมันชวนผมคุยจนผมลืมว่าจะถามอะไร = =
“ก็ไอ้ไนท์มันชอบสีฟ้ากูก็เลยย้อมผมสีฟ้าแม่งซะเลย ”
เหตุผลมึงเริดอ่ะสัด = =
------- 40% -------
“กุมภ์จ๋า” ผมวิ่งไปกระโดดกอดไอ้กุมภ์หลังจากที่ไม่ได้เจอกันเลยประมาณเดือนนึงเห็นจะได้เพราะมันไปอยู่กับพ่อมันที่ต่างประเทศ
ส่วนประเทศอะไรปล่อยมันไปหมั่นไส้คนรวย = =
“เดี๋ยวมึงก็โดนไอ้ไลท์มันตามมาตบเอาหรอกไอ้กุมภ์ไปยุ่งกับไอดอลในดวงใจมัน ฮ่าๆๆ” ไอ้แกมที่เดินตามผมมาพูดกวนตีนใส่ไอ้กุมภ์ครับปกติไอ้กุมภ์เป็นคนใจเย็นนะแต่พอเอาเรื่องไอ้ไลท์มาพูดเท่านั้นล่ะ แทบจะกระโดดฟรีคิกใส่ไอ้แกมเลยทีเดียว
ก็นะไอ้พวกรักเมียยิ่งชีพผมล่ะอิจฉาไอ้ไลท์จริงๆ
“ส่วนมึงจะไปยุ่งกับใครก็ได้จ้างให้ไอ้ไนท์มันก็ไม่หึงไม่หวงสินะ หึๆๆ” คำพูดของไอ้ชาร์ลที่นั่งเล่นเกมในไอโฟนอยู่พูดขึ้นเล่นเอาไอ้แกมสตั้นไปสิบวิเลยครับ ฮ่าๆๆ
“แล้วนี่จะไปไหนต่อวะ” ผมหันไปถามพวกมันเพราะงานรับน้องพวกผมที่เป็นพี่ปกครองชั้นปีสูงสุดมีหน้าที่แค่เดินไปตรวจความเรียบร้อยของพวกที่รับน้องคณะตัวเองนิดหน่อย
แต่ถึงบอกว่านิดหน่อยพวกผมก็ยังไม่ได้เดินไปดูเลยครับ ฮ่าๆๆ
“ไปหากินร้านที่ไอ้ซาร์มันเปิดเอาป่ะ” ไอ้แกมเสนอครับ
สำหรับคนที่สงสัยว่าไอ้ซาร์เป็นใครผมจะอธิบายให้ฟังเองครับมันชื่อเต็มๆชื่อซีซาร์อยู่คณะวิศวะมันเป็นเพื่อนฝ่ายปกครองของผมเองครับ ผมสนิทกับมันตอนที่ไปประชุมหัวหน้าปกครองของมหาลัย
“ไม่ต้องเลยมึงกูกับไอ้กุมภ์พึ่งแดกข้าวมา” ไอ้ชาร์ลมันเงยหน้ามามองไอ้แกม
“แต่กูยังไม่ได้แดก” ไอ้แกมบอก
มึงจะเอาเวลาไหนไปแดกครับ แค่มึงอาบน้ำอย่างเดียวมึงยังสายเลยไอ้แกมเอ๊ย
“แต่พวกกูแดกแล้วเพราะงั้นสองต่อหนึ่งพวกกูชนะ” ไอ้ชาร์ลพูดเองเออเองหมดเลยครับ
ว่าแต่พวกมึงลืมกูกันแล้วหรอ กูยืนเกาะไอ้กุมภ์เป็นปลิงอยู่นี่นะ = =
“เออกูไม่แดกแล้วก็ได้แล้ววะ” ในที่สุดไอ้แกมก็ยอมแพ้ครับ “แล้วสรุปมึงจะไปไหนกัน”
“ไปเดินดูพวกที่มันรับน้องกันดีกว่า ไอ้ไนท์ก็น่าจะกำลังเล่นเด็กใหม่อยู่” ไอ้กุมภ์เสนอ
“กูรู้จุดประสงค์มึงนะไอ้กุมภ์ หึๆๆ” ไอ้ชาร์ลหันไปมองไอ้กุมภ์อย่างรู้ทัน “แต่ก็ดีเหมือนกันกูเล็งเด็กไว้พอดี”
“เอองั้นไปกันเลยดีกว่า” ไอ้แกมพูดก่อนจะเดินนำหน้าทุกคนไป
นี่สรุปพวกมึงลืมกูกันจริงๆแล้วสินะ = =
------ 70 % ------
Santa Talk
“ไอ้ต้าไหนมึงบอกจะไม่กลับมาเมืองไทยแล้วไง” ไอ้โลกิมมันหันมาถามผมหลังจากที่มันไปรับผมมาจากสนามบิน
“กูก็ไม่ได้อยากกลับมาเท่าไหร่หรอกถ้ากูไม่ได้จับฉลากได้เป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนที่มหาลัยมึงน่ะสัสร้อนก็ร้อนไม่เห็นมีเหี้ยไรดีสักอย่าง” ผมบ่นออกไปอย่างเซ็งๆ
“เออจะว่าไปมึงอยู่คณะเดียวไอ้ล้านนาเลยนิหว่า” ไอ้โลกิมันพูดเหมือนกับบ่นกับตัวเองครับ
แต่โทษทีกูได้ยินเหอะ
“ล้านนาไหน” ผมถามไอ้โลกิ
จะว่าไปล้านนาชื่อคุ้นๆนะทุกคนว่าไหม
“ก็ไอ้คนที่มึงเคยไปจีบมันไง คนที่มึงขอเลิกในงานจบการศึกษาที่หน้าตาน่ารักๆเรียนเก่งๆน่ะ”
“ไอ้ตุ๊ดนั้นน่ะหรอ”
“ถึงมันจะคบกับมึงก็ใช่ว่ามันจะเป็นตุ๊ดอีกอย่างกูว่าไอ้นามันก็นิสัยดีกว่าน้องวินนี่ที่มึงคบอยู่ตอนนี้เยอะ ไม่ตอแหลด้วย” ไอ้ทานที่นั่งอยู่ข้างหลังกับไอ้เต้พูดขึ้นหลังจากที่เงียบอยู่นาน
“มึงก็ไปว่าน้องเขามึงก็รู้น้องเขาเป็นอะไรกับกูอยู่” คำตอบของผมเล่นเอาไอ้ทานหน้าบูดไปเลยทีเดียว
ก็นะมันไม่ถูกกับน้องเขามาตั้งครั้งแรกที่เจอกันแล้วนิ
“กูถามมึงจริงๆมึงรักน้องเขาป่าววะ” ไอ้เต้มันถามผม
ถ้าจะให้ผมตอบมันจริงๆผมไม่เคยรักใครนอกจากตัวเองครอบครัวแล้วก็พวกมันสามตัวหรอก
“อยู่ๆกันไปเดี๋ยวก็รักกันเองนั้นแหละ”
“เออกูขอให้มันจริงเถอะ ถ้าคราวนี้มึงหาลูกสะใภ้ที่เป็นผู้หญิงไปให้พ่อมึงไม่ได้เหมือนพี่กรานต์กรรมมันก็จะตกไปอยู่ที่ไอ้วีนน้องชายของสุดที่รักมึงแทน”
ไอ้โลกิพูดเหมือนรู้ว่าผมจะทำไม่ได้เลยแหะ = =
“ระดับกูแล้วหาลูกสะใภ้ผู้หญิงให้พ่อกูง่ายกว่าปอกกล้วยอีก”
“ฮ่าๆๆ กูขอให้มันจริงเถอะไม่ใช่มึงไปเจอไอ้นาคราวนี้แล้วมึงเปลี่ยนใจนะ”
“ไม่วะกูไม่สนของเก่า หึๆๆ” ผมพูดกับไอ้โลกิต่อให้ไอ้นามันจะดีจะน่ารักขึ้นแค่ไหนผมก็รักมันไม่ได้หรอกเพราะผมมีคู่หมั่นแล้วและที่สำคัญ…
พ่อผมคงไม่ปลื้มแน่ๆถ้าได้ลูกสะใภ้เป็นผู้ชายอีกคน เหอะๆๆ
“อย่ากลับคำพูดล่ะกันเพราะคนที่จะรับกรรมสุดท้ายก็คือตัวมึงเอง” ไอ้เต้ที่เงียบอยู่นานพูดขึ้น
กูนึกว่ามึงหลับไปแล้วนะเนี่ย = =
“กูรู้ตัวกูดีว่ากูทำอะไรคิดอะไร” ผมตอบมันไปแบบปัดๆไอ้เหี้ยนี่แม่งชอบทำตัวแสนรู้เกิน
“มึงไม่เคยรู้ตัวเลยตังหากไอ้ต้า หึๆๆ” นั้นไงไอ้แสนรู้เอ๊ย!
“พอๆๆเลิกแกล้งมันได้แล้วไอ้เต้” ไอ้โลกิบอกไอ้เต้แล้วถามผม “สรุปวันนี้มึงจะไปมหาลัยเลยป่ะ!?”
“ไม่วะ กูว่าจะเอาของไปเก็บที่คอนโดแล้วค่อยไปวันเปิดทีเดียว”
“เออ งั้นไปหาไรกินก่อนเถอะกูหิว” ไอ้ทานพูดขึ้นพวกผมจึงพยักเห็นด้วยตามสเต็ปเคยขัดใจมันได้ที่ไหนล่ะครับ ฮ่าๆๆ
Santa End
อัพยากมากเน็ตอืด T__________T
ขอโทษทีอัพช้านะเปิดเทอมแล้วไม่มีเวลาเลย
ความคิดเห็น