คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : EPISODE2 : complete
ระหว่างที่จินยองกำลังหาทางออกจากห้องนี้นั้น เขาก็ยังหาไม่เจอสักที จนกระทั่ง....
"เฮ้อ.. เหนื่อยจังเลย" จองมินเดินเข้ามาในห้องแล้วบ่นขึ้นก่อนที่จะนั่งลงแล้วเอนจัวนอนลงกับโต๊ะ
"เอาน่าจองมิน ของแบบนั้นก็ทนๆไปหน่อยล่ะกัน เด๊่ยวก็กีฬาสีล่ะ นายไม่ได้เหนื่อยคนเดียวนะ พวกฉันก็เหนื่อย เดี๋ยวนวดให้" ฮยองซองพูดจบเขาจึงเดินเข้าไปนวดที่ไหล่ให้จองมินที่ตอนนี้... หลับไปแล้ว - -; "อ่อใช่ แล้วไอ้งานMr.Beautyปีนี้ ชมรมเราจะส่งใครไปดี"
"ใครก็ได้ แต่ที่แน่ๆต้องไม่ใช่ฉัน - -" ยองมินพูดด้วยความเซ็งเอาเรื่อง
งานประกวดMr. Beautyก็คืองานประกวดนักเรียนชายหน้าสวย ซึ่งในแต่ล่ะชมรมในโรงเรียนต้องส่งตัวแทนมาประกวดแล้วต้องเป็นนักเรียนชายเท่านั้น แล้วจะวัดดูว่า ใครหน้าสวยหรือน่ารักเหมือนผ๔หญิงมากที่สุดก็ชนะไป ซึ่งในปีก่อนยองมินก็ได้ลงแข่งแล้วยังได้ที่1ของโรงเรียน สิ่งที่เขาอยากจะโมโหอย่างแรกคือ หลังจากงานประกวดวันนั้นก็มีนักเรียนมารุมจีบยองมินเต็ม แล้วบางทีก็แอบโดนนักเรียนหญิงดักตบเลยก็มี เขาจึงเข็ดมานานแสนนาน
"ฉันเข้าใจนายนะ ว่านายไม่อยากแข่งน่ะพี่ เอามินวูดีป่ะล่ะ" กวังมินเสนอขึ้น ก่อนที่สมาชิกคนที่เหลือจะหันหน้าไปมองมินวูที่กำลังทำตาแป่ว อย่างไม่มีรู้เรื่องอยู่คนเดียว ทุกคนเลยพากันสุมหัว(?)วางแผนกัน
ส่วนจินยอง...ที่ตอนนี้เขาอยู่ที่ใต้ขอบหน้าต่างข้างนอก แล้วทำไมเขาถึงหนีได้ล่ะ ก็เพราะว่าระหว่างตอนที่เขาหาทางออกนั้นเขาก็เห็นหน้าต่างพอดี จึงรีบปลดล็อคมันออกแล้วค่อยปีนออกมาอย่างห้องอย่างรวดเร็วก่อนจองมินจะเดินเข้ามาเปิดประตูพอดี เขาแทบจะเกือบตายด้วยซ้ำ เส้นยาแดงผ่าแปดเป็นเอามากสำหรับเขา อยู่ๆดี ก็มีมือหนาของใครบางคนมาแตะที่ไหล่ของเขา เขาสะดุ้งตกใจขึ้นก่อนจะยกหมัดขึ้นเตรียมที่จะชก แต่...คนที่มาแตะเขานั้นกลับไม่ใช่คนที่เขาคิดเลยสักนิด แต่กลับเป็น
"ชินวู.."
"ใช่ ฉันเอง ฉันว่าล่ะ ว่านายต้องอยู่ที่นี่"
"นายตามมาทำไม"
"ไม่มีอะไรหรอก คือว่าพรุ่งนี้พวกฉันจะไปเลี้ยงไอติมก่อนวันเกิดฉัน(หวายวันเลยแหละ) เลยว่าจะมาชวนนายก่อนน่ะ"
"ไปแน่นอน"
"อืม ไปเรียนกันได้แล้วมั้ง ฉันว่า"
"เฮ้ยลืม ป่ะๆ" จินยองจึงรีบจับมือของชินวูแล้วรีบวิ่งไปทันที ชินวูเกือบวิ่งตามจินยองแทบจะไม่ทัน
กลับมาที่Myfriend Club
"ฮยองไปโดนอะไรมาอ่ะ ผมเพิ่งเห็นเนี่ย" มินวูทักขึ้นหลังจากที่เขาเห็นดงฮยอนเอาที่ปิดแผลมาปิดที่มุมปากของเขา
"จริงด้วย บอกมานะเว้ย นายไปโดนสาวที่ไหนต่อยมาว่ะ" ฮยอนซองเดินเข้ามาหาแล้วพูดขึ้น
"ไม่ได้โดนผู้หญิงต่อยเฮ้ย แต่ฉันโดนผู้ชายหน้าสวยต่อย"
"ผู้ชายหน้าสวย?" ฮยอนซองถึงกับงงกับคำของอีกคนอย่าง 'ผู้ชายหน้าสวย'
"นายฟังไม่ผิดหรอก ผู้ชายหน้าสวยอ่ะ"
"แล้วคนนั้นชื่ออะไรเหรอครับ" ยองมินถาม
"ชื่อจินยองอะไรไม่รู้สิ"
"นี่พี่ไม่รู้เหรอ ว่าคนที่พี่โดนต่อยเขาก็เป็นประธานชมรมเหมือนกับพี่นะ!" จองมินพูดขึ้นด้วยความตกใจ
“ถึงว่าล่ะ ทำไมหมอนั่นถึงถามพี่เกี่ยวกับชมรมอยู่เมื่อวาน สงสัยฉันต้องทำอะไรสักยอ่างให้หมอนั่นเลิกคิดเรื่องแบบนั้นสักทีแล้ว หึหึ.. โอ้ย!” ระหว่างที่ดงฮยอนกำลังหัวเราะอย่างเจ้าเลห์อยู่นั้น เขาก็ต้องกลับมาเกิดอาการเจ็บที่มุมปากของเขาอีกครั้ง
“ฮัดเช้ย!!!” เสียงของจินยองดังขึ้นเหมือนกันว่ามีใครนั้นมานินทาเขา(ก็มีนิเมื่อกี้ไง..มั้ง แต่งเองงงเอง อ้าว- -;) แล้วชินวูที่นั่งเรียนอยู่ข้างๆด้วยกันนั่นก็ตบบ่าของเขาเบาๆ
“นายเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย”
“เปล่าหรอก เหมือนกับว่ามีใครนินทาอยู่เลย”
“ฉันว่าไม่มีหรอก นายคงไม่มากไปเองฉันว่า”
ที่สนามกีฬา..
บาโรและกวังมินก็เจอกันอีกครั้ง ที่เดิมเวลาเดิม ตอนนี้ทั้งคู่ก็กำลังพูดคุยเรื่องต่างๆภายในโรงเรียนอยู่ และแล้วทั้งคู่ก็พากันรู้แล้วว่า ใครอยู่อะไรชมรมอะไรบ้างก้เท่านั้นเอง
“พี่บาโร พี่ดงฮยอนที่เป็นประธานชมรมผมโดนประชานชมรมพี่ต่อยด้วยแหละ” กวังมินพูดขึ้น
“โดนต่อย? ทำไมเป็นงั้น”
“ผมก็ไม่รู้”
“จะกลับบ้านตอนกี่โมงล่ะ ฉันยังไม่เห็นพี่นายมาเลย” บาโรถามขึ้นเมื่อเขานั้นยังไม่เห็นยองมินมารับแบบตอนเมื่อวานเลยสักที กวังมินก็มองหาอยู่
“สงสัย ไปเก็บของอยู่ที่ห้องชมรมอยู่มั้งครับ”
“งั้นพี่ไปส่ง ป่ะ” บาโรจึงชวน
“เอ่อคือผม..” กวังมินถึงกับจะเกิดอาการเขินเมื่อเขายังพูดไม่ทันจบ แล้วบาโรรีบจับมือของเขาก่อนที่จะเดินนำกวังมินทันที กวังมินก็เดินตามไป แถมเขินอายเล็กน้อย ต่อมา บาโรจึงหันกลับมาถามว่า
“ห้องชมรมนายอยู่ไหนล่ะ”
“ตึกห้าครับ” กวังมินตอบไป ส่วนอีกคนก็เดินไปตามทางที่ที่คนเมื่อกี้บอก แล้วเดินไปตามทางนั้นทันที จากนั้นทั้งคู่ก็จับมือด้วยกันมาตลอดทาง
จนถึงจุดปลายทาง(?) ยองมินกับมินวูที่กำลังใช้กุญแจล็อคประตูของห้องอยู่นั้นก็เห็นทั้งคู่ยืนรอพอดี แต่ทั้งบาโรและกวังมินก็ปล่อยมือออกจากกันก่อนที่จะส่งให้กันและกัน
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่กลับก่อนนะ” เขาบอกลากวังมินแล้วโค้งลงพร้อมโบกมือแล้วเดินกลับไป แล้วยองมินก็เดินเข้ามากระแซะที่แขนน้องชายของตนจึงพูดว่า
“แหม เดี๋ยวนี้พานักกีฬาของโรงเรียนมาส่งถึงที่เลยเหรอเนี่ย” ส่วนมินวูก็เดินเข้ามากระแซะอีกฝั่งด้วยคน
“ใช่แล้ววว มีแล้วก็ไม่บอกเพื่อนเลยนะ ชอบพี่เขาก็บอกมาเถอะ”
“นี่พวกนายพูดอะไรกันเนี่ย มั่วหมดแล้ว เฮ้อ” กวังมินรีบตัดบททันที แล้วจึงรีบเดินหนีไปอีกฝั่งทันที จากนั้นทั้งยองมินและมินวูจึงขยับใกล้ๆเข้ามาเพื่อซุบซิบกันเรื่องของกวังมินขึ้น
“นายคิดเหมือนฉันมั้ยโจยองมิน”
“ฉันก็คิดเหมือนนายนะโนมินวู” พูดจบทั้งคู่ก็เอาหัวชนกันแล้วทำหัวหมุนกันเล็กน้อย
Talk : ไรเตอร์พูดตรงๆว่าตอนนี้เป็นตอนที่ไรเตอร์ลงยากที่สุดแล้ว ไหนจะเน็ตช้าเล็กน้อย คอมก็ค้าง โคมเล่นอยู่ดีๆก็ดับ เวิร์ดก็จะตายแล้ว โอ้ยยยย ตอนต่อไปจะขนาดไหนเนี่ย ดีกว่านั้นซื้อคอมให้ไรเตอร์ก็ดี 5555555555555
ความคิดเห็น