[ FanFic KiHae (Yaoi) ] :: Beautiful Disaster Serires II

ตอนที่ 23 : Beautiful Disaster Series II Chapter 20_คิบอม...ใครกันน่ะ...

Beautiful Disaster Series II Chapter 20_คิบอม...ใครกันน่ะ...

                ทางด้านดงเฮ หรือในชื่อบาดาตามที่ยุนฮักตั้งให้ ก็กำลังเดินทางกลับมายังโรงแรมที่พักของยุนฮักโดยรถแท็กซี่ ยุนต้องคอยลบมองดงเฮอยู่บ่อยๆ ไม่รู้สิ แค่รู้สึกว่าเพียงได้เห็นใบหน้าที่ระเรื่อไปด้วยเลือดฝาดของบาดา เค้าก็ยิ้มออกมาได้โดยที่ไม่รู้ตัว

                ...ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใครกันนะ บาดา แต่คุณก็ทำให้หัวใจของผมเป็นสุขได้จริงๆ...ยุนฮักพูดกับตัวเองอยู่ในใจ ก่อนจะรีบหลบสายตาเมื่อบาดาหันมามอง

                ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ยุนฮักก็พาบาดาเดินเข้ามายังที่พักของโรงแรมสุดหรู จะว่าเหตุการณ์บังเอิญเกินไปมั้ยนะที่โรงแรมแห่งนี้เป็นแห่งเดียวกันกับที่คิบอมและเพื่อนพักอยู่...เพียงแต่ว่าคิบอมและคณะอยู่ชั้น6ห้อง13 ส่วนห้องที่ยุนฮักและบาดากำลังยืนอยู่ขณะนี้เป็นชั้น7ห้อง13 หมายความว่าดงเฮกำลังยืนอยู่เหนือห้องของคิบอม  0.0

                “เป็นอะไรไปน่ะบาดา...” ยุนฮักพูดอย่างแปลกใจ เมื่อมองไปเห็นคนที่ยืนอยู่ข้างๆมองไปรอบๆห้องอย่างตื่นตระหนก

                “กิมจิ...ที่นี่...บาดา...เคยนอนห้องนี้...” บาดาพูดออกมาอย่างตกใจ

                “เฮ้ย...เป็นไปไม่ได้น่า ก็นี่มันห้องของผม ผมซื้อที่นี่เก็บไว้เกือบสองปีแล้วนะ คุณจะเคยมานอนที่นี่ได้ยังไง” ยุนฮักส่ายหัวอย่างไม่เชื่อ

                “จริงๆนะ บาดาเคยนอนที่นี่...บาดา...แล้วก็มีใครอีกคนนึง...ใครกันล่ะ...ใคร...”บาดาจับหัวตัวเองอย่างรุนแรง

                “บาดา...คุณนึกอะไรออกงั้นหรอ...”ยุนฮักรีบวิ่งเข้าไปหาบาดาอย่างดีใจ

                “คิบอม...ใครกัน อ๊ากก...กรี๊ด...” บาดาพึมพำชื่อคิบอมออกมาบางเบามากจนยุนฮักไม่ได้ยินก่อนจะกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด

                “โอเคๆ...พอแล้วๆ บาดา ไม่ต้องนึกแล้ว พอเถอะนะ....พอ...” ยุนฮักเข้าไปกอดบาดาเอาไว้ทั้งร่างเอาไว้อย่างอ่อนโยน ก่อนที่บาดาจะค่อยๆสงบลงในอ้อมกอดของยุนฮัก

                “กิมจิ...”บาดาเอ่ยเรียกออกมาเบาๆ

                “หืม....” ยุนฮักก้มลงมองคนในอ้อมกอดอย่างเผลอไผล

                “บาดา...ไม่เป็นอะไรแล้ว...ปล่อยบาดาได้รึยัง” ร่างบางพูดพร้อมกับใบหน้าที่แดงเถือก ยุนฮักจึงรีบผละออกทันที

                “เอ่อ...คือ...คือ...” ยุนฮักไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง ได้แต่ยืนเกาท้ายทอยแก้เก้ออยู่แบบนั้น

                “อิอิ...”บาดาเอามือปิดหน้าแล้วหัวเราะออกมา

                “เอ๋...บาดา คุณหัวเราะอะไรกันเนี่ย” ยุนฮักหันมามองอย่างเคืองๆ ก่อนจะอึ้งไป เมื่อรอยยิ้มนั้นช่างสวยงามราวกับนางฟ้านางสวรรค์ คุณทำให้ใจผมเต้นระส่ำอีกแล้วนะบาดา

                “บาดาน่ารักใช่มั้ยล่ะ...อิอิ” บาดายิ้มออกมาอย่างมั่นใจในตนเอง

                “หรอ...นี่แน่ะๆๆๆ” ยุนฮักขยี้ผมนิ่มอย่างหมั่นเขี้ยว

                “อ๊า...อย่าน้า” บาดาเอี้ยวตัวหลบฝ่ามือของร่างสูงเป็นพัลวัน

                เสียงหัวเราะดังก้องไปทั่วห้องพักสุดหรู ทั้งยุนฮักและบาดายิ้มให้กันอย่างมีความสุข หากแต่ว่า...อีกชั้นหนึ่งของห้องที่ตรงกับพวกเค้าทั้ง2 ยังมีผู้ชายอีก5หัวใจต้องทรมานเจียนตาย มันยุติธรรมกันแล้วหรือองค์พระผู้เป็นเจ้า...ทำไมถึงได้ทรงใจร้ายไม่รู้จักจบจักสิ้นแบบนี้

                                                                *****************************

                หลังจากที่พยายามคิดหาทางออกกันอยู่นาน ฮีชอลก็ตัดสินใจให้คิบอมกลับไปตั้งหลักที่เกาหลีก่อน แต่ดูท่าเจ้าตัวจะไม่ยอมท่าเดียว

                “ไม่เอา...ยังไงผมก็ไม่กลับ พี่จะให้ผมทิ้งดงเฮไว้ที่นี่งั้นหรอ”

                “ไม่ได้ทิ้ง แต่ว่าอยู่ต่อไป เราก็ทำอะไรไม่ได้” ฮีชอลพยายามอธิบายให้น้องเข้าใจ

                “แต่เรากลับไปเกาหลีก็ใช่ว่าจะมีอะไรดีขึ้นมานี่นา” คิบอมยังคงไม่ยอมแพ้

                “แต่ทั้งคุณลุงและคุณป้า2คนนั้นเค้าก็เป็นคนบอกนายเองไม่ใช่หรอ ว่าดงเฮจะกลับมา” ฮันคยองพูดขึ้นบ้าง

                “มันก็ใช่...แต่ว่า...”

                “คิบอม...ถ้าสวรรค์ลิขิตให้มาเป็นแบบนี้ นายก็ฝืนอะไรไม่ได้หรอกนะ” ซีวอนที่ไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไรเลยตั้งแต่มาที่นี่ขอพูดบ้าง

                “ถ้าผมกลับไปแล้ว...ดงเฮจะอยู่ยังไงล่ะ ใครจะเป็นคนพาเค้ากลับไปหาผม” คิบอมพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

                “ชั้นเชื่อในคิเฮ...แล้วตัวแกเองล่ะ เชื่อในความรักของแกมั้ย” ฮยอคแจพูดประโยคสั้นๆออกมาเพียงประโยคเดียว แต่ก็ทำให้คิบอมนิ่งไปได้เลยทีเดียว

                “ตกลง...ผมจะกลับ”

                                                ********************************

 
เหตุการณ์บ้านเมืองน่าเป็นห่วงเหลือเกิน

คอนชั้น-*- อย่ามาขัดขวางคิเฮนะ

คิเฮ คัมแบ๊ค สู้สุดใจ