ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อาญารักซ่อนใจ

    ลำดับตอนที่ #32 : บทที่ 6 ชนวนแห่งความเกลียด (6)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 11.63K
      23
      16 ก.พ. 65

                           ฝากอีกทีสำหรับคนที่ยังไม่ได้โหลด รีบโหลดก่อนหมดโปรฯ น้า 

              


    “เป็นไง เด็กในบ้านคริสเตียน ได้หรือยังวะ”

    “แน่สิ คนแบบฉันเคยพลาดสักครั้งไหมล่ะ เรื่องแค่นี้ไม่คณามือหรอก”

    “แล้วเป็นไงบ้าง”

    “ตอนแรกฉันก็คิดว่าจะยาก ที่ไหนได้เด็กใจแตก แต่ก็งั้นๆ แหละ จืดชืด ไม่เร้าใจเท่าไร ใครจะเอาต่อก็ตามสบาย ฉันขอบาย ไม่ใช่แนวฉัน ไม่น่าเชื่อนะว่าพ่อนายจะรับเด็กแบบนี้มาเลี้ยง”

    บทสนทนาที่ได้แต่ฟังแต่ไม่ได้คิดจะเข้าไปร่วมพูดคุยทำให้เขาหัวเสียขึ้นทุกขณะ แล้วพอประโยคสุดท้ายออกมาจากปากของเพื่อนที่คบหากันมาหลายปีเขาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป...

    “ออกไปจากบ้านฉันซะ”

    “อะไรของนายวะ อย่าบอกว่านายห่วง ไหนบอกว่าไม่ใช่น้อง เป็นแค่เด็กในบ้านไง”

    “ถ้าไม่อยากเจ็บตัว ก็ออกไปเดี๋ยวนี้!

    “เออไปก็ได้วะ”

    เขาเพิ่งรู้วันนี้นี่เองว่าคำพูดพวกนั้นคงเป็นแค่คำพูดที่ปั้นแต่งขึ้นมาเพราะกลัวเสียหน้า ตอนนั้นเขาไม่ได้ทำอะไรเลยนอกไล่พวกนั้นออกจากบ้าน เพราะเขาคิดว่าไม่ใช่ผู้ชายฝ่ายเดียวที่ผิด เพื่อนคนนั้นอาจไม่เป็นสุขภาพบุรุษ กินในที่ลับคายใจที่แจ้ง แต่ถ้าฝ่ายผู้หญิงไม่ได้ง่าย ใจแตก เรื่องก็คงไม่เกิดขึ้น แต่เขาก็มีสมองพอที่จะเลือกคบคนดีๆ เขาจึงตัดขาดความเป็นเพื่อนกับคนพวกนั้น  ตั้งแต่วันนั้นชนวนความเกลียดที่มีอยู่แล้ว ถูกเพิ่มเข้าไปอีกข้อ

    ส่วนข้อแรกที่เขาเกลียดเธอมันเกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว...

    “โอ้โห อันนี้สวยจังเลยค่ะพี่คริสเตียน” เสียงใสร้องขึ้น ก่อนจะวิ่งเข้ามาหาสิ่งสวยงามที่วางไว้ตรงโต๊ะอ่านหนังสือที่คริสเตียนกำลังนั่งทำการบ้านอยู่

            “อันนั้นห้ามจับนะ เดี๋ยวมันแตก”

            “เพล้ง!

            พูดไม่ทันขาดคำเสียงของแตกก็ดังเข้ามาในโสตประสาท จนคนที่มัวสนใจกับหนังสือเรียนในมือต้องหันกลับไปมอง หัวใจของเขาร่วงลงบนพื้น แตกเป็นเสี่ยงไม่ต่างจากสิ่งที่เพิ่งร่วงลงกระทบพื้นจนแตกกระจาย

    “เธอทำบ้าอะไร บอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามจับ”

    “อะ...เอื้อขอโทษ เอื้อไม่ได้ตั้งใจ”

    “...” เสียงตวาดของเขาทำให้น้ำตาใสๆ ไหลอาบใบหน้าเล็กๆ แต่ ณ เวลานั้นสิ่งที่เขาสนใจคือกล่องดนตรีลูกแก้วที่ทำจากเซรามิกและเรซิน ด้านในเป็นรูปตุ๊กตาเด็กนอนคว่ำหน้าอยู่บนพระจันทร์ครึ่งเสี้ยว เมื่อไขลานเสียงเพลงจะดังขั้น ลูกแก้วก็จะหมุนตามเสียงเพลง แต่ ณ เวลานี้มันกลับแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ

    “เอื้อขอโทษ เดี๋ยวเอื้อซ่อมให้นะคะ”

    “มันจะซ่อมได้ยังไง มันแตกหมดแล้วไม่เห็นเหรอ”

    “อะ...เอื้อขอโทษจริงๆ นะคะ”

    เพราะเธอทำให้ของที่แม่ให้ในวันเกิดของเขาก่อนท่านจะเสียแตกเสียหาย มันทำให้เขาเกลียดเธอ และเกลียดยิ่งขึ้นอีกเมื่อเธอเป็นชนวนเหตุให้เขาต้องทะเลาะกับพ่อ...

             “โตแล้วทำอะไรไม่รู้จักคิด ถ้าเอื้อเป็นอะไรไปจะทำยังไง” เสียงตวาดลั่นดังขึ้นจากบิดาที่ไม่เคยแม้แต่จะดุด่าว่ากล่าวให้เสียใจ

            “ผมไม่ผิด ผมบอกแล้วว่าไม่ให้ตามมาแต่ก็ยังตาม”

            เพี๊ยะ!!!

            สิ้นเสียงเนื้อกระทบเนื้อ หน้าของคริสเตียนก็หันตามแรงกระแทก

    เขารู้ว่าเขาผิดที่ทำให้อุรัสยาเกือบจมน้ำ แต่เขาและถึงเขาจะเกลียดเธอที่ทำให้ของที่แม่ของให้ก่อนท่านเสียงพัง แต่เขาก็ไม่ได้อยากให้เธอตาย

    “ใจเย็นๆ สิครับพ่อ ยังไงคริสเตียนก็เป็นคนช่วยเอื้อไว้นะครับ” คาร์ลอสเข้ามาห้ามบิดาในขณะที่คริสเตียนได้แต่กำมือแน่น

            “ถ้ามันไม่คิดจะแกล้งเอื้อตั้งแต่แรก เรื่องแบบนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น ต่อไปนี้ก็อย่าเข้าใกล้เอื้ออีก”

            เขารู้ว่าที่บิดาพูดไม่ได้หมายความว่าเขาให้ออกไปจากบ้าน แต่เพราะเขาสั่งอุรัสยาเข้าใกล้เขาแต่เธอไม่ทำตาม เขาจึงเลือกเป็นคนที่จะเดินออกมาจากบ้านเสียเอง

    และใช่! นั่นคือเหตุผลทั้งหมดที่ทำให้เขาจงเกลียดจงชังอุรัสยา เขาเกลียดเธอที่ทำของที่แม่ให้พัง เขาเกลียดเธอที่ทำให้เขาถูกพ่อตบหน้าทั้งๆ ที่ผ่านมาแม้แต่คำด่าก็ไม่เคยมี เขาเกลียดเธอที่ทำตัวง่ายจนทำให้คนอื่นมาว่าพ่อของเขาเสียๆ หายๆ ได้

    ถ้าเขารู้ก่อนว่าเรื่องที่พวกนั้นพูดไม่ใช่เรื่องจริง ตอนนั้นเขาคงไม่ใช่แค่ไล่พวกนั้น...

    บ้าเอ้ย!!! เขาเป็นบ้าอะไรเนี่ยมานั่งคิดถึงอดีตที่มันย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้อยู่ได้ เพราะถึงตอนนั้นจะมีเรื่องที่ทำให้เขาต้องตัดขาดกับเพื่อนที่คบกันมาตั้งแต่ไฮสคูลหรือไม่ ความรู้สึกเกลียดที่เขามีให้เธอก็คงไม่เปลี่ยนแปลง

    “เอื้อไม่ได้มีแผนอะไรคะ เอื้อสัญญา ไม่สิ เอื้อสาบานว่าเรื่องทีเกิดขึ้นในวันนี้คุณลุงจะไม่รู้ เพราะเอื้อจะถือว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น แค่อย่าให้มันเกิดขึ้นอีกแค่นั้นก็พอค่ะ

    และไม่ว่าเธอจะพูดอย่างนั้นเพื่ออะไร หรือเธอจะทำอย่างที่พูดจริงหรือไม่ เขาก็ไม่เห็นต้องไปสนใจ คนอย่างคริสเตียน เปรโดสไม่เคยขาดแคลนผู้หญิง ด้วยทรัพย์สินมากมายมหาศาล สติปัญญาอันชาญฉลาด และอำนาจที่เขามี ทำให้เขาเป็นหนุ่มโสดในฝันที่สาวๆ ต่างหลงใหล อีกทั้งใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มบวกกับรูปร่างสูงใหญ่และกล้ามเนื้อที่แข็งแรง แค่เขากระดิกนิ้ว ผู้หญิงก็แทบกระโจนเข้าหา ยินยอมขึ้นเตียงกับเขาโดยที่เขาไม่ต้องทำอะไรด้วยซ้ำ แล้วทำไมเขาถึงต้องไปสนใจผู้หญิงคนเดียวด้วย

    สิ่งที่เขาต้องใส่ใจคือการทำให้การแต่งงานงี่เง่านี่มันจบลงต่างหาก ไม่ว่ายังไง ไม่ว่าด้วยวิธีไหน เขาก็ต้องหย่าขาดจากเธอให้เร็วที่สุด

    ___________________________________


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×