Nippon Baby รักหวานมันโฮมรันหัวใจเจ้าชายเบสบอล

หนุ่มๆ เซ็ต #Nippon

Kohei : Nippon Sweetie รักหวานใสหัวใจสีซากุระ Click!

Yoshiyuki : Nippon Cutie รักหวานละมุนวุ่นหัวใจหนุ่มชิงกันเซน Click!

Masaru : Nippon Baby รักหวานมันโฮมรันหัวใจเจ้าชายเบสบอล Click!

Hayato : Nippon Honey รักหวานละไมหัวใจสีใบไม้แดง Click!

Eisaku : Nippon Rainy รักหวานฉ่ำวันฝนพรำ Click!

“ห้องเรียนผมไปทางนี้ครับ เซ็มไป (รุ่นพี่) ต้องขึ้นไปอีกชั้นนะ”

“อื้อ ฉันจำได้อยู่หรอกน่า”

“เหรอครับ” มาซารุคุงแซวด้วยรอยยิ้มมุมปาก “งั้นไปก่อนนะ บ๊ายบาย~”

“บ๊ายบาย~” ฉันโบกมือให้มาซารุคุงก่อนจะเดินขึ้นบันไดไป และตอนนั้นเองที่ฉันมองเห็นถุงคุกกี้ที่อยู่ในมือแล้วนึกออกว่าเมื่อเช้านี้ตั้งใจจะเอามันมาให้เขาเพื่อตอบแทนที่เขาให้ใช้ร่มเมื่อวานนี้ ก็เลยรีบหันกลับไปร้องเรียกเขาเอาไว้

“มาซารุคุง!!”

“ครับ?”

“คือว่าฉันเอาคุกกี้มาให้...”

พรืด!

“หวาาา!”

“...!”

คราวนี้มาซารุคุงคงตกใจจนไม่มีเวลาพูดว่าอาบุไน่แล้ว เขาถลาวิ่งมาหาฉันที่สับเท้าหลอกตัวเองกลางบันไดจนสะดุดล้ม TOT ไม่เอานะ จะให้ฉันเสี่ยงอันตรายไปถึงไหน ตกบันไดมันไม่ตลกสักหน่อย TTOTT

หมับ!

“...อยากได้รางวัลเป็นกอดก่อนเข้าเรียนก็ไม่ยอมบอกดีๆ แต่แรกนะครับ”

เสียงกระซิบของมาซารุคุงที่ข้างหูทำให้ฉันตกใจจนสมองหมุนติ้วเป็นเบย์เบลด (เกิดทันกันมั้ย?) ฉันกะพริบตาปริบๆ สองสามทีก่อนจะสำนึกได้ว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในอ้อมกอดของเขาที่รับร่างฉันไว้ได้อย่างพอเหมาะพอเจาะพอดี O///O

“มะ...ไม่ใช่นะ!”

“โอ๋ๆ นะ” มาซารุคุงไม่สนใจเสียงประท้วงของฉัน เขายิ่งกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นไม่ยอมปล่อย...หนำซ้ำยังลูบหัวฉันเหมือนปลอบโยนเด็กเล็กๆ อีกต่างหาก...

“ปล่อยสิ...”

“ผมกำลังตอบแทนที่เซ็มไปอุตส่าห์ตั้งใจเชียร์ผมเมื่อเช้านี้อยู่นะครับ”

เขาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉย... แต่กลับทำให้หัวใจฉันเต้นแรงจนแทบไม่น่าเชื่อว่าตอนนี้ฉันยังมีชีวิตอยู่... นี่ฉันเป็นอะไรไป...

“เอาล่ะ...ถ้านานกว่านี้เดี๋ยวจะไปเข้าห้องเรียนสายกันทั้งคู่ แบบนั้นคงแย่เนอะ?”

“...อื้อ”

“...นี่ของผมใช่มะ?”

ฉันพยักหน้าแทนคำตอบเพราะรู้สึกแปลกๆ จนหาเสียงตัวเองไม่เจอ ได้ยินเสียงมาซารุคุงหัวเราะแผ่วเบาที่เหนือศีรษะ...จากนั้นท่อนแขนแข็งแรงของเขาก็คลายอ้อมกอดออก พร้อมกับรับถุงคุกกี้ไปจากมือฉัน

“ขอบคุณสำหรับคุกกี้นะครับ ^^”

“...”

“จะเดินไปห้องเรียนเองไหวมั้ยเนี่ย จะให้ผมเดินไปส่งมั้ยครับ?”

“...ถ้าจะไปส่งที่ห้องเรียน ก็ช่วยพาฉันไปส่งห้องพยาบาลดีกว่านะ T_T เพราะฉันรู้สึกเหมือนหัวใจจะวายยังไงก็ไม่รู้”

“ฮ่าๆๆ” นอกจากจะไม่เห็นใจคนป่วยแล้วเขายังหัวเราะใส่อีกต่างหาก เด็กอะไรใจร้าย T_T (แต่ก็หล่อ) คิดว่าฉันเข่าอ่อนเพราะใครกัน “รีบไปเรียนนะครับ ระวังอย่าสะดุดล้มหัวทิ่มล่ะ”

“ถ้าฉันล้มหัวทิ่มจะทำไง”

“ผมก็จะตามไปรับไว้อีก” มาซารุคุงว่าก่อนจะหยุดคิดครู่หนึ่งแล้วค่อยพูดต่อด้วยรอยยิ้มสดใส “แต่ถ้าอยากให้กอดบอกตรงๆ ก็ได้ครับ ไม่ต้องลงทุนตกบันไดหรือตกต้นไม้ก็ได้นะ”

“ก็บอกแล้วไงว่า...”

“ฮ่าๆ ไปนะครับ” เขาไม่รอฟังคำโต้แย้งของฉัน แต่กลับเดินหนีไปห้องเรียนตัวเองแทน และฉันก็ต้องพยายามลากสังขารตัวเองไปที่ห้องด้วยเหมือนกัน ไม่งั้นโดนลงโทษให้ไปคัดลายมืออีกแน่ T_T วิชาภาษาญี่ปุ่นปัจจุบันน่ะเซ็นเซย์โหดจะตาย

ฮือ แล้วฉันจะมีสมาธิเรียนมั้ยล่ะเนี่ย TT//TT

***************************************

 

お久しぶり！ (ไม่เจอกันนานเลยนะคะ!)

คิดถึงเค้ากับหนุ่มญี่ปุ่นของเค้ากันรึเปล่า >////<

วันนี้มาพร้อมกับหนุ่มคนที่สามในเซ็ตนิปปอนค่ะ!

ถ้าบอกว่าเป็นเจ้าชายเบสบอลจะรู้รึเปล่าว่าเขาเป็นใคร???

ถูกต้องแล้วว (คิดเอาเองว่าทุกคนรู้ 5555555)

“ฮาเซคาวะ มาซารุ” นั่นเองค่ะ >_< รู้นะว่ามีหลายคนแอบปิ๊ง

อยากบอกว่าหนุ่มคนนี้...ฮอตไม่แพ้หนุ่มสองคนแรกเลยค่ะ

เขียนเองกรี๊ดเอง อยากจะกระชากออกมาจากแม็คบุ๊กแล้วจับจุ๊บซะให้เข็ด

อ๊างงงงง >/////////< นี่มาลงชิมลางก่อนนะ! ใครอยากอ่านต้องเม้นรัวๆๆๆ เลยนะ!!

ปล. มาสะจังออกเดือนธันวา หนากว่ายูจัง บางกว่าโคเฮ น่าจะราคาประมาณ 199 – 229 ไม่เกินนี้

มีเวลาให้เก็บเงินสองเดือนครึ่งนะ >_< หวังว่าทุกคนจะรักมาสะจังน้าา~






 

มีโปสเตอร์มาแล้ววว จากน้องขนมผิงปุ้งปิ้งที่รัก รักที่สุดเลย >/////< ตลกแคปชั่นของแม่นางโซระมาก 55555555



 

โปสเตอร์อีกหนึ่งจากน้อง Tanatorn Muenrat M ค่า >/////< น่ารักมุ้งมิ้งกิ๊งก่องแก้วมาก มาพร้อมคาแรกเตอร์ตัวละครด้วย 555555 ขอบคุณมากๆ นะคะ!!! รักที่สุด!



จุ๊บๆ
 

ขอบคุณธีมสวยๆ จาก

 

 

 

Q ♕ lala.