คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #77 : GSD 17 : The Soldier life
ธันวาคม 16, CE 98
แอพิลิอุสวัน สำนักงานดูแรนดัล
“เพื่ออนาคตของโลกเรา!!!”
ดูแรนดัลส่ายหัวปิดหน้าจอ เขารู้ว่าชินไม่ได้ฆ่าคนพวกนั้นโดยไม่ต้องอ่านรายงานใดๆ อย่างน้อยก็ไม่ได้ตั้งใจ มันไม่ใช่นิสัยของเขา แต่การพยายามบอกสิ่งนั้นกับคนบนโลกมีแต่จะเติมเชื้อไฟเท่านั้น การปฎิเสธทำให้ดูเป็นฝ่ายผิดมากขึ้น พูดอะไรไปก็แย่เหมือนเดิม มันจะแสดงว่าเขาไม่สนคนบนโลก สิ่งที่เขาต้องการคือความโหดร้ายของกองทัพโลกเพื่อให้โลกเห็นว่าควรอยู่ข้างไหน
เขาหันมาสนใจกระดานหมากรุก เขาศึกษามันราวกับเป็นสนามรบและทุกคนกำลังต่อสู้อยู่ ดวงตาเขาจ่อไปที่ราชินีสีดำ ยานลำนั้นมีความสำคัญต่อทุกสิ่งที่เขาวางแผนไว้ ขณะที่อาร์คแองเจิ้ลเปลี่ยนกระแสสงครามครั้งสุดท้าย มิเนอร์วาจะเปลี่ยนสงครามนี้เช่นกัน แต่ความหวังเขาไม่ใช่ยานลำนั้น คนที่มีประโยชน์และอันตรายที่สุด ชิน อาสึกะ
คิระ ยามาโตะ เป็นศัตรูที่สำคัญที่สุด ด้วยการกระซิบข้างหูของเรย์ สักวันหนึ่งชินจะกลายเป็นสุดยอดนักรบของโลกใหม่ เรย์เป็นผู้ซื่อสัตย์ที่สุดของเขา ซึ่งสาเหตุมาจากมิตรภาพยาวนานของเขากับราอูล พี่ชายของเขา หากไม่ใช่เพราะอายุขัยที่สั้นเรย์จะกลายเป็นนักรบที่ยิ่งใหญ่ของโลกใหม่ ยังมีนักบินที่ด้อยกว่า ผู้ซี่งปฏิบัติหน้าที่อย่างซื่อสัตย์แต่เป็นเพียงเบี้ยบนกระดาน แม้บางคนสงสัยว่าความภักดีของพวกเขามีมากแค่ไหน แต่พวกเขาจะถูกจัดการถ้าออกนอกลู่นอกทาง
แต่ยังมีบุคลที่อันตรายในกองทัพZAFT ซาอูล เคสเซล , นิโคล อามาลฟี่ , ชิโฮะ ไฮเนนฟรุส ,ไดอาน่า เคสเซลและกองยานที่11 พวกเขาเป็นทหารผ่านศึกและวีรบุรุษสงคราม แม้พวกเขาเป็นนักรบที่มีประโยชน์ แต่พวกเขาก็เกี่ยวข้องกับลักซ์ ไคลน์ อย่างลึกซึ้ง เขาไม่ไว้ใจพวกเขาซึ่งเป็นสาเหตุที่ให้สายลับจับตาดู
แม้ความกังวลใหญ่สุดคืออัสรัน ลูกชายของแพทริค ซาล่า และอิลลีเทียร์ ไคลน์ ลูกสาวคนโตของซีเกล ไคลน์ ทั้งคู่เป็นอัศวินที่มีประโยชน์ แต่พวกเค้ายืนอยู่ตรงกลาง แม้เป็นผู้แข็งแกร่ง แต่พวกเขาก็อาจกลายเป็นศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาได้อย่างง่ายดาย
เวลาเท่านั้นที่จะบอกได้ว่าอัศวินสีแดงจะเข้าข้างฝ่ายใด หวังว่าอัสรันกับนาซ่าจะเข้าข้างเขา และช่วยโจมตีอัศวินสีขาว(คิระ ยามาโตะ)และอัศวินสีดำ(อิลลิเทียร์ ไคลน์) นักบินที่อันตรายที่สุด2คนของศัตรูเขาและช่วยสร้างโลกใหม่
แต่…
ดูแรนดัลจิ้มหมากอีกตัว ที่เขาไม่ตั้งใจจะให้อยู่ในแผน หมากตัวนี้เหมือนกับอัศวิน ส่วนใหญ่เคลื่อนไหวโดยอิสระจากอิทธิพลภายนอก มันเป็นหมากที่ดูแรนดัลไม่อาจมองข้ามเพราะอาจอันตรายที่สุดถ้ากลายเป็นศัตรูของเขา
นาซ่า อัคคาแมน ซึ่งเดิมทีเขาไม่ได้เลือกให้มาเป็นนักบินเอ็กเซีย แต่เขาแสดงทักษะที่เหนือกว่านักบินทดสอบคนเดิมอย่างไร้ข้อกังขา
ดูแรนดัลให้นาซ่าประจำการมิเนอร์วา เรย์จะสามารถจับตาดูเขาอย่างใกล้ชิดและรายงานพฤติกรรมที่น่าสงสัย
แม้แต่เขายังไม่สามารถคาดเดาได้ว่าอะไรเป็นแรงผลักดันให้อัศวินสีเงินไปตามเส้นทางที่เขาเลือก
@@@@@@@@@
1สัปดาห์ต่อมา
มิเนอร์วาได้เดินทางมาถึงฐานมาฮามู ในโรงเก็บ นักบินกำลังพูดคุยกับช่างในการปรับแต่งโมบิลสูทตน
วีโน่กับโยรันกำลังคุยหยอกล้อกันขณะทำงานอยู่หน้าเซเวียร์ พวกเขาอิจฉาคนที่บ้านเกิดที่ได้ดูการแสดงสดๆและเห็นว่าสไตล์เพลงเธอเปลี่ยนไป ดูเด็กลงและชุดก็เซ็กซี่ขึ้น แถมหน้าอกอึ๋ม
“คราวหน้าฉันต้องหาซื้อโปสเตอร์ที่ใส่ชุดนี้…หยึ๋ย!?”
ทั้งสองคุยกันเรื่องลามกจนไม่ทันสังเกตอัสรันที่เดินเข้ามา
“แล้วล็อคนีรภัยของเซเวียร์ล่ะ”
“เอ่อ นี่ครับ”
วีโน่กุลีกุจอทำงาน เมื่อได้ข้อมูลแล้วอัสรันก็ขอบคุณก่อนเดินจากไป พวกเขาถอนหายใจ แน่นอนเขาต้องโกรธเมื่อได้ยินผู้ชายคนอื่นพูดแบบนั้นกับคู่หมั้นตัวเอง
“พวกเขาเป็นคู่หมั้นกันนี่นา น่าอิจฉาจังเลย”
“เชอะ ดึงสายไฟเซเวียร์ซะสองสามเส้นดีไหมเนี่ย”
“ฉันได้ยินนะทั้งสองคน แล้วก็ที่พูดเมื่อกี้ทั้งหมดด้วย”นักบินเซเวียร์เตือนจากระยะไกล
“ขอโทษครับ!!!”
อัสรันมองพวกช่างแล้วถอนหายใจ
“ถ้าพวกเขารู้ความจริง…เป็นน็อคต่างหากที่โชคดี”
อัสรันกำลังถือเครื่องสื่อสารคุยกับซาอูล เคสเซล หน้าจอฉายภาพผู้บัญชาการผมบลอนด์ที่หัวเราะ
“นายมีคู่หมั้นชื่อดังที่ทุกคนหยุดพูดถึงไม่ได้”
อัสรันเกาหลังศีรษะด้วยความลำบากใจ
“ใช่”
“แล้วคางาริจะทำยังไง”
“ฉัน...ฉันไม่ได้พูดกับเธอเลยตั้งแต่ออกจากแพลนท์”
“อุ๊ฟ...นายรู้ไหมเธอจะทุบกะโหลกนายให้ตาย โดยเฉพาะถ้าเธอเห็นภาพพวกนายสองคนที่แพลนท์”
คราวนี้อัสรันเลิกคิ้ว มีคนถ่ายรูปพวกเขา? นั่นไม่ดีเลย เขาหวังว่าคางาริจะเข้าใจ เขาไม่ได้สนใจมีอา เขารักคางาริ ถ้าไม่เขาจะต้องเจ็บปวดเมื่อเรื่องนี้จบลง
ในไม่ช้าเขาก็นึกถึงคนอื่นแล้วอัสรันก็หน้าซีดเหงื่อแตก มันจะแย่กว่าเดิมถ้าอิลลีเทียร์เห็นรูปนั้น
ซาอูลเห็นเขาหน้าซีดแล้วยิ้มบางๆ
“ใช่ ฉันคิดว่าแย่กว่านี้ถ้าพี่สาวเธอเห็นรูปพวกนั้น...เรารู้ว่าหล่อนน่ากลัวได้แค่ไหน”ซาอูลมองไปรอบๆครู่นึงให้แน่ใจว่าเทียร์ไม่อยู่แถวนี้
“สถานการณ์นายแย่ลงเรื่อยๆ ทุกคนยังคิดว่าพวกนายหมั้นกันอยู่และถ้าประธานรู้เขาก็ไม่ได้บอกสาธารณชน ฉันไม่รู้ว่านายเห็นนิตยสารในแพลนท์ไหม แต่พวกเขาพูดถึงคุณกับเธอตลอดเวลา”
อัสรันหน้าแดงด้วยความเขินอาย“อะไรนะ!!?”
ซาอูลพยักหน้า“ใช่ มีคนพูดว่าพวกนายสองคนใช้เวลา2ปีอาศัยอยู่บนเกาะเขตร้อนเพื่อหนีจากทุกอย่างที่เกิดขึ้นในสงคราม มีคนเขียนหนังสือแนวคิดนั้น”
ใบหน้าอัสรันแดงขึ้นไปอีก“นายล้อเล่นใช่มั้ย”
“ไม่ อันที่จริงนาโอมิ แฟนของฉันเคยทำฉันยุ่งกับเรื่องนี้ เธอรู้ว่าฉันรู้จักนายและเธอก็ถามว่ามันจริงรึเปล่า”
“ฉัน...ฉัน...นายมีแฟนแล้ว?”อัสรันถาม
“ช่าย!!”ซาอูลตอบเสียงโกรธ”ทำไมคนมักถามเวลาฉันบอกว่ามีแฟน? มันยากจะเชื่อจริงๆเหรอ เดี๋ยว นายพยายามเบี่ยงประเด็นเหรอ?”
“ก็นิดหน่อย”อัสรันยอมรับ
“ฉันมีแฟนแล้ว อย่าไปสนใจเรื่องนั้น เรากำลังพูดถึงนายกับลักซ์ ทำไมเธอถึงโผล่มา”
“เธอเป็นผู้หญิงชื่อมีอา ประธานจ้างเธอมาเพื่อทำให้ชาวแพลนท์สงบเมื่อสงครามเริ่มขึ้น”
“ก็ฟังดูเข้าท่า”ซาอูลทำหน้าครุ่นคิด”รู้ไหมมันทำให้สงสัยว่าทำไมเขาจำเป็นต้องมีลักซ์ปลอม นักพูดเก่งแบบเขาไม่จำเป็นต้องมีลักซ์ ไคลน์ ไม่ว่าจะปลอมหรือจริงฉันมีเรื่องต้องไปทำ แล้วเจอกัน”
ซาอูลตัดสายไป เป็นครั้งแรกที่อัสรันสงสัยว่าทำไมประธานต้องใช้มีอาด้วย
ชินเฝ้ามองอัสรันคุยกับเพื่อนทางโทรศัพย์
"อย่ามัวแต่จ้องเขาแบบนั้น ถ้ามีเรื่องอยากจะพูดก็พูดไปเลยเป็นไง"
ชินเหลือบมองเธอ”พูดเรื่องอะไร”
เธอยักไหล่”ใครก็บอกได้ว่านายไม่พอใจที่หัวหน้าซาล่าอยู่ที่นี่ เขาหนีออกจากซาฟท์ไปเมื่อ2ปีก่อนและกลับมาเป็นสมาชิกเฟส…และหัวหน้าของนายด้วย ฉันคิดว่าคนที่อยู่ในสถานะเดียวกับนายคงไม่พอใจ แต่…”
“ไม่ใช่แค่นั้น”เขากล่าว ดวงตาสีแดงวาวโรจน์”เขาอ้างว่าฆาตกรนั้นเป็นเพื่อนสนิท เป็นครอบครัวด้วยซ้ำ นั่นไม่ใช่ตัวชี้ที่ดีต่อการตัดสินของเขา…หรือนิสัยของเขา”
“ชิน ฉันเห็นด้วยกับเธอเรื่องบลูแฟลช นายรู้ว่าหมอนั้นฆ่าพ่อแม่ฉันกับเมย์ริน แต่เขาตายแล้ว เธอกำลังไล่ล่าผี…”
“ยังไม่มีใครพบศพของบลูแฟลช”ชินตะคอก ที่จริงไม่มีใครรู้ว่าฆาตกรนั้นหน้าตาเป็นไง นอกจากคนใกล้ชิด
“เธอทำแบบนี้มันเหมือนกับเด็กเลยนะ…“
ชินจ้องเขม็ง”น่ารำคาญ เธอน่ะไม่รู้อะไรเลย”เขาพูดด้วยความโกรธและออกไป
“แหม่”
@@@@@@
เมื่อมิเนอร์วาเทียบท่าแล้วทาเลียและเจ้าหน้าที่ระดับสูงได้ลงจากยานไปพบผู้บัญชาการ
“กัปตันทาเลีย กราดิสแห่งยานมิเนอร์วาคะ”ทาเลียทักทายนายทหารซาฟท์ประจำฐานมาฮามูล
“อาเธอร์ ไทรน์ รองกัปตัน”
อัสรัน ซุยเรน นาซ่าและเจ้าหน้าที่คนอื่นทำความเคารพเช่นกัน
“อัสรัน ซาล่า หน่วยเฟธ”
ขณะที่เจ้าหน้าที่มาฮามูลทำความเคารพกลับก็มีเสียงกระซิบ”อัสรัน ซาล่า”วัยรุ่นผมน้ำเงินมองพวกเขาอย่างสับสน
ทาเลียกระแอมในลำคอเรียกความสนใจและไปที่หน่วยเฟธคนสุดท้าย
“นาซ่า อัคคาแมน หน่วยเฟธครับ”
ปฏิกิริยาของรุนแรงกว่าที่เธอคิดไว้
เมื่อกลุ่มจะไปห้องประชุม นาซ่าก็ขอตัวโดยวางใจให้อัสรันรับหน้าแทน
“เขาไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด”ผู้บัญชาการสุเอซพูดยิ้มๆ
“อืม…”อัสรันเห็นด้วย เพื่อนจากดาวอังคารไม่เคยเปลี่ยนจริงๆแม้จะเสียความทรงจำ
“คุณหมายความว่ายังไง”ซุยเรนถาม
“คุณสองคนเป็นทหารใหม่ คงไม่รู้หรอก เด็กคนนั้นได้คะแนนสูงสุดในโรงเรียนทหาร แม้แต่อดีตประธานซาล่าก็ยอมรับว่าเธอเป็นหนึ่งในคนที่ดีที่สุด”
อาเธอร์อ้าปากค้าง
“ปัญหาคือ…เขาสนุกกับอิสระมากกว่าสิ่งใด แม้จะไม่สนใจคำสั่งทั้งหมดก็ตาม”
ทาเลียยิ้ม แม้นาซ่าจะทำให้เธอโกรธหลายครั้ง แต่เขาเป็นท็อปเอซที่เธอไว้วางใจที่สุด
@@@@@@@@
“ปกป้องสุเอซจากกองทัพZAFT”เกรแฮม เอเคอร์กล่าวอยู่ในโรงเก็บพร้อมผู้บัญชาการEA
นายพลพยักหน้า”ZAFTจะลองอีกครั้งและมาพร้อมยานรบรุ่นใหม่มิเนอร์วาและกันดั้มด้วย”
เกรแฮมยิ้ม”ไม่ได้ล้อเล่น”
เขามองที่ที่แสงไฟส่องลงมาเผยให้เห็นโมบิลสูทสีแดง
“ฉันอยากให้นายขับเจ้านี่”
เกรแฮมหันมา”หุ่นรุ่นใหม่”เขาถาม
“มันพัฒนาจากGN-Xในสงครามครั้งก่อน วิศวกรของเราปรับปรุงมัน”ผู้บัญชาการจ้องเครื่องจักร
“คุณอยากให้ผมเอาชนะกันดั้มตัวหนึ่งสินะ”เกรแฮมถามมองไปที่GNX-704/AC อเฮด ซากิคาเกะ
“จับตัวหนึ่ง”
เกรแฮมยิ้ม”พูดง่ายกว่าทำ”
“เบื้องบนจะให้รางวัลอย่างงาม”
อาลีผิวปากเดินเข้าไปและวางมือบนปืนไรเฟิล57มม
“ชักจะสนุกแล้วสิ”
@@@@@@@@
“สถานการณ์ท่าทางจะตึงเครียดเอาการนะคะเนี่ย”
กัปตันกลาดิสตั้งข้อสังเกต เธอ อาเธอร์ อัสรัน นาซ่า ไฮเน่และผู้บัญชาการริดเดิลนั่งอยู่ที่โต๊ะพร้อมกาแฟ โต๊ะฉายแผนที่ตะวันออกกลางและดินแดนโดยรอบ
“พวกมันยึดกัลดาฮานที่อยู่ในหุบเขานี่ซึ่งป้องกันทางไปยังสุเอซได้ทั้งหมดและมีการติดตั้งปืนใหญ่โลเอนกริน บริเวณโดยรอบมีการติดตั้งรีเฟกเตอร์ แถมMAยักษ์ เราเคยพยายามตีฝ่าแต่ผลคือถอยไม่เป็นท่า”
อาเธอร์นึกถึงMAที่พวกเขาเคยเจอในการรบนอกน่านน้ำออร์บ
“แต่ถ้าได้กำลังรบของมิเนอร์วามาช่วยละก็อาจจะฝ่าไปได้ก็ได้”
“คำสั่งของเราคือมุ่งหน้าไปยิบรอลต้า แต่เพื่อไปให้ถึงเราต้องช่วยคุณ”ทาเลียกล่าวพลางจิบกาแฟ”คนเจ้าเล่ห์คนไหนนะที่วางแผนแบบนี้ขึ้นมา แต่เอาเถอะคะ ในเมื่อมันเป็นงานเราก็ต้องทำนั่นแหละ”
@@@@@@@
ในขณะที่นายพลกำลังประชุมกัน พี่น้องฮอว์คกำลังอาบน้ำ ลูน่ามาเรียกำลังอาบน้ำด้วยฝักบัว ชินทำตัวเหมือนเด็กไม่ยอมคุยกับอัสรัน แต่ยังไงเดี๋ยวก็เคลียร์กันได้เอง…ยังไงชินก็แพ้วันยังค่ำ
เมย์รินแอบลองใส่กระโปรงพี่สาวขณะเธออยู่ในห้องน้ำ
“นั่นสิ หัวหน้าซาล่าน่ะเขาเป็นผู้ใหญ่กว่าตั้งเยอะแถมยังเท่ด้วย”
เมย์รินหน้าบึ้งเมื่อเธอใส่ไม่ได้…พี่สาวผอมกว่าเธอ! พลางโยนกระโปรงสีชมพูกลับใส่ตะกร้าด้วยความหงุดหงิด
แต่แล้วลูน่ามาเรียก็จำบางอย่างได้…อัสรันเองก็ไม่ยอมพูดอะไรเลยเหมือนกัน
@@@@@@@
2วันต่อมา มิเนอร์วาและหน่วยโรเดิ้ลออกจากฐานมาฮามู ยานภาคพื้นของZAFTชั้นเพอร์รี่กับเรเซ็ป มิเนอร์วาลอยเหนือพื้นตามมา
รถจี๊บขับเข้ามาข้างใต้เรือมิเนอร์วาและยานเปิดประตูให้รถเข้าไปในยาน
ในห้องประชุมนักบินของทั้งสองหน่วยมารวมตัวกัน นาซ่ากับลูน่ามาเรียเดินเข้ามา ชินกับเรย์มาถึงก่อนแล้ว
“ผู้ให้ความร่วมมือในพื้นที่นี่เป็นพวกรีซิสแทนเหรอ”
“ก็คงใช่ละมั้ง รู้สึกว่าพวกที่คานาเฮาน่ะจะอยู่ในสภาพย่ำแย่มากเลย”
อาเธอร์เข้ามาในห้องประชุม ตามมาด้วยอัสรันกับซุยเรนและเด็กสาวท้องถิ่น ทุกคนยืนทำความเคารพ ชินมองเด็กผู้หญิงด้วยความประหลาดใจ
“เด็กนี่นา”
เมื่อได้ยินที่ชินพูด เด็กสาวก็ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ
“นั่งที่ได้ เอาล่ะนะ ต่อไปนี้จะอธิบายแผนการฝ่าโลเอนกรินเกต”
อาเธอร์มอบหน้าที่บรรยายให้อัสรัน
“นี่คือสภาพของหุบเขาที่เรียกว่าคาลาเฮาโลเอนกรินเกต อีกด้านหนึ่งของช่องเขานี่จะมีเมือง และลึกเข้าไปทางนี้จะมีแท็งพลังงานความร้อนอยู่ ทางที่เราจะฝ่าไปถึงเมืองนี้ได้ก็คือตรงนี้ แต่ฐานปืนใหญ่ของข้าศึกมันวางอยู่ในตำแหน่งบนสุดตรงนี้และมีเขตครอบคลุมไปทั่วทั้งหุบเขา ไม่ว่าจะไปทางไหนก็จะอยู่ในระยะยิงของข้าศึกหมด ไม่มีทางแอบซ่อนได้เลย และถึงแม้จะเล็ดลอดเข้าไปทำลายฐานปืนใหญ่ได้ก็ตาม แต่ข้างใต้หุบเขานั้นนอกจากมีโมบิลสูทศัตรูแล้ว ยังมีโมบิลอาเมอร์ที่ติดตั้งบีมรีเฟ็คเตอร์แบบที่เราเคยเจอรอจัดการกับผู้บุกรุกอยู่ด้วย การโจมตีตรงๆจึงเป็นไปไม่ได้”นักบินซาฟท์สีหน้าแย่ลง มันเป็นตำแหน่งป้องกันที่สมบูรณ์แบบและฝันร้ายสำหรับผู้โจมตี
“ชิน เธอเคยปิดการทำงานรีเฟล็กเตอร์มาก่อนใช่มั้ย”
“ครับ”
“เราหวังให้เธอทำแบบนั้นอีกครั้ง ดังนั้นแผนการครั้งนี้…”
"ก็คือทำลายโมบิลอาเมอร์พวกนั้นแล้วก็ทำลายปืนใหญ่พวกนั้นซะแล้วเข้าไปในคาลาฮาวด์ให้ได้ก็พอใช่ไหมล่ะ"ชินขัดจังหวะ
ซุยเรนหน้าบึ้งมองชิน ก่อนเธอจะพูดอะไรอัสรันพูดขึ้น
“ชินไม่ใช่คนเดียวที่ทำลายMAได้ ผมเองก็ทำได้”
ซุยเรนหน้าบึ้ง นาซ่าก็อวดดีไม่แพ้กัน
อัสรันยิ้ม มันทำให้เขานึกถึงอิซาคที่พยายามเอาชนะเขาในทุกเรื่อง
“ฉันมั่นใจว่านายทำได้ แต่ชินเหมาะกับภารกิจนี้มากกว่า มิสโคดิว”เขาเรียกเด็กสาว
"คะ?"เด็กผู้หญิงถาม
"เขาคือนักบินคนที่ว่าไงครับ ช่วยส่งข้อมูลให้เขาด้วย"
"เอ๊ะ ไอ้งี่เง่านี่น่ะเหรอ? คุณต้องล้อเล่นแน่"
"เฮ้!!!"ชินลุกขึ้นยืนเมื่อโดนเด็กผู้หญิงดูถูก
"คนสำคัญที่จะทำให้แผนการสำเร็จหรือไม่น่ะมันขึ้นอยู่กับนักบินไม่ใช่เหรอ”เธอพูดโดยไม่สนใจชิน”แน่ใจเหรอที่ให้หมอนี่ทำน่ะ"
"อะไรนะ!!!"
"เขามีความสามารถพอ"อัสรันพยายามบอกให้เธอมั่นใจ
โคดิวมองอัสรันกับซุยเรน
"หัวหน้าคือคุณสองคนไม่ใช่เรอะ งั้นคุณทำไม่ดีกว่าเหรอคะ? ถ้าพลาดละก็คนในเมืองนี่คงตายกันหมดแน่เลย"
"ว่าไงนะ หนอยแน่"ชินโมโห
“พอได้แล้วอาสึกะนั่งลง!!”ซุยเรนสั่ง ชินยอมนั่งลงไป
"มิสโคดิว เขาต้องทำได้แน่ เพราะงั้นขอข้อมูลด้วย"
มิสโคดิวหยิบแผ่นดิสต์ส่งให้อัสรัน
"ชิน"อัสรันยื่นให้แต่ชินไม่รับ"ชิน!!"
"ก็อย่างที่ยัยนั่นพูดน่ะแหละ คุณทำเองก็หมดเรื่องนี่นา เขาบอกถ้าพลาดก็จบเห่เชียวนะ คุณเองก็คิดอยู่ไม่ใช่เหรอว่าตัวเองเก่งกว่าผมน่ะ"
“เสียใจด้วยนะที่ฉันไม่ใช่คนโง่ถึงกับจะไม่รู้ฝีมือของเธอถึงกับจะให้ทำงานที่ทำไม่ได้หรอกนะ ถ้าคิดว่าไม่ไหวจริงๆละก็ฉันคงทำเองตั้งแต่แรกแล้ว แต่เพราะคิดว่าเธอทำได้แน่ เพราะงั้นถึงให้เธอทำยังไงล่ะ เห็นคุยโวซะขนาดนั้นแต่คราวนี้จะถอดใจงั้นเหรอ”
เมื่อชินถูกพูดแบบนั้นก็ยอมรับการ์ดข้อมูลไป
@@@@@@@
นาซ่าเดินไปในโรงเก็บพร้อมลูน่า เรย์ และชิน เขาหยุดเมื่อช่างล้อมรอบเอ็กเซีย
ชายวัยกลางคน ผมและตาสีดำใส่แว่นเดินมาหานักบินกันดั้ม
“เฮ้ นาซ่า ไม่เจอกันนาน”ชายวัย40-50พูดขณะเขายิ้มให้และกอดอก
“เอียน วาสดี้”
เอียนยิ้มให้พวกเขา
“กัปตันอยากให้นำของบางอย่างจากอาโมรี่วันให้เธอโดยเร็ว”
“และมันอยู่นี่”เอียนพูดยกมือขึ้น ตู้คอนเทนเนอร์เปิดออกเผยให้เห็นดาบ2เล่ม
“ดาบ”ลูน่ากล่าว
“ดาบพวกนี้ถูกสร้างเพื่อเอ็กเซียโดยเฉพาะ มันทำมาจากวัสดุเดียวกับดาบ/ปืนไรเฟิล มันสามารถตัดผ่านเกราะเฟสชิฟหนา3เมตรได้ง่ายดาย”
“แล้วประทับใจมั้ย”
“ว้าว”เรย์ประทับใจกับไอเดียของชายคนนี้ เขาอยู่ไหนในสงครามครั้งก่อน
“น่าประทับใจมากคุณเอียน”ทาเลีย กลาดิสพูดเดินมาพร้อมซุยเรนกับอัสรัน
นาซ่าจ้องไปที่ดาบ”ดาบใหม่ของเอ็กเซีย”
“มันคือกันดั้ม7ดาบ ในที่สุดมันก็สมบูรณ์”เรย์พูด
นาซ่าเดินผ่านเขาไปหาเอ็กเซีย
“เฮ้ เป็นไงบ้างล่ะ? ฉันมาจากอวกาศเพื่อมอบดาบให้ นึกว่าเขาจะรู้สึกขอบคุณมากกว่านี้”
“ไม่ต้องห่วง เขารู้สึกขอบคุณมาก”ซุยเรนกล่าว
“อะไร”
“อย่างที่ฉันบอก นาซ่าหลงใหลทุกอย่างเกี่ยวกับกันดั้ม”เขาพูด ทุกคนเบิกตากว้างกับเรื่องนั้น
ลูน่าไม่รู้ทำไม แต่เธออิจฉากันดั้ม ไม่อยากเชื่อเลย หุ่นเป็นคู่แข่งความรักของเธอ
@@@@@@@
มืริอาเรียคิดว่าเธอโชคดี เธอได้ข่าวว่าZAFTจะบุกสุเอซและส่งเธอกับคู่หู่ไป
“แน่ใจนะครับว่าตรงนี้ปลอดภัยรุ่นพี่”
“ใช่ แต่ถ่ายวิดีโอไปคริสโตเฟอร์”เธอบอกคู่หู่นักข่าวที่เป็นเด็กใหม่
@@@@@@@@
แผนการยึดสุเอซคืนเริ่มขึ้น มิเนอร์วาเคลื่อนทัพพร้อมกองกำลังสุเอซ เมื่อพวกเขาอยู่นอกการสแกนของเรดาห์ มิเนอร์วาเตรียมส่งอิมพัลด์ออกไป
"ชิน อาสึกะ คอลสเปนเดอร์ไปล่ะครับ"
ชิ้นส่วนทั้ง4ไม่ได้รวมเป็นอิมพัลด์ตามปกติ ส่วนต่างๆตามหลังชินไป พุ่งไปในหุบเขาที่ออกไปใต้ปืนใหญ่โลเอนกรินได้ มันแคบมากจนโมบิลสูทเข้าไปไม่ได้....อิมพัลด์จึงได้รับมอบหมายหน้าที่ ความสามารถแยกชิ้นส่วนทำให้สามารถลอดผ่านอุโมงค์ได้
แต่อุโมงค์นั้นมืดจนไม่เห็นทางข้างหน้า ชินกระวนกระวายมองไปๆมาๆกับแผนที่ดาต้าด้านล่างหน้าจอของเขา
"โธ่เว้ย มีแต่ต้องพึ่งดาต้าอย่างเดียวเหรอเนี่ย"
พูดง่ายกว่าทำ อุโมงค์นั้นแคบและคดเคี้ยว หลังบินเข้าไปได้สักพักปีกของคอลสเป็นเดอร์ก็โดนผนังถ้ำ
"เนี่ยนะที่ว่าถ้าเป็นเธอต้องทำได้แน่ เพราะตัวเองไม่อยากจะทำมากกว่าละมั้ง"
ขณะเดียวกันมิเนอร์วาพร้อมกองกำลังสุเอซเคลื่อนเข้าใกล้ปืนใหญ่โลเอนกริน
"ท่านครับ ซาฟท์มียานรบ3ลำ หนึ่งในนั้นคือมิเนอร์วาครับ"
"เจ้าพวกซาฟท์มันตื้อไม่เลิกนะ จะเอายานรุ่นใหม่ล่าสุดมามันก็เหมือนเดิมนั่นแหละน่า ยกโลเอนกรินขึ้น ส่งเกลเก้ออกไป"
ลึกลงไปใต้ฐานปืนใหญ่ มีโมบิลอาเมอร์ที่มีขาแมงมุมแต่ส่วนบนเหมือนโมบิลสูท มันบินออกมาพร้อมฝูงวินดั้ม
"เปิดระบบทันฮาวเซอร์ทำงาน การเล็งเป้าน่ะขอให้คำนึงถึงแนวหลังอย่าให้โดนเมืองเข้าล่ะ"
ปืนใหญ่ทันฮาวเซอร์ยิงออกไปแต่โดนเกลเก้ที่บินออกหน้ามาปิดโล่ป้องกันทำให้เกิดฝุ่นควันกระจายไปทั่ว
ปืนใหญ่ล็อคเป้ามิเนอร์วาไว้
"ปืนใหญ่ของข้าศึกเล็งมาทางยานเราครับ"
"ยิง!!!!"
"เร่งเครื่องเต็มที่ ลดระดับ หลบให้ได้นะ"ทาเลียสั่ง
มิเนอร์วาพยายามเคลื่อนหลบแต่ลำแสงทำลายโมบิลสูทกองทัพซาฟท์หลายเครื่อง
เมื่อการโจมตีสิ้นสุดลง โมบิลสูทกองทัพโลกพุ่งมาข้างหน้า
"เอาล่ะนะ พยายามล่อโมบิลสูทข้าศึกออกไปห่างที่สุดเท่าที่ทำได้"ซุยเรนพูดพร้อมยิงปืนไรเฟิล
นาซ่าเห็นทุกคนกำลังลำบากก็คิดจะไปช่วยอัสรันหรือซุยเรนที่อยู่ใกล้ๆ แต่หุ่นสีแดงที่คล้ายนักรบซามูไรเข้ามาขวาง แถมยังติดเตาพลังงานแสงอาทิตย์แบบTAU
“กันดั้ม!!!”
บีมGNของทั้งสองฝ่ายฟาดฟันกัน
“พลังนี้ การเคลื่อนไหวนี้…”
นาซ่าปวดหัวขึ้นมา เขาเห็นภาพตนเองที่ขับยูนิคอร์นปะทะกับหุ่นแฟล็กซ์
“การใช้ดาบแบบนั้น ไม่ผิดแน่…เจ้าหนูยูนิคอร์น!!”
เอ็กเซียโดนซัดกระเด็นไป แต่มันก็ช่วยทำให้อาการปวดหัวหยุดลง
ตอนนี้เขาจำได้แล้ว คนตรงหน้าคือ…
“เกรแฮม เอเคอร์ เพราะแก…”เจ้านี่เป็นต้นเหตุที่ทำให้เขาเสียความทรงจำไป
“ไม่รู้หรอกว่าทำไมถึงมาอยู่กับZAFT แต่ถือว่าโชคดีอย่างไม่คาดฝัน แบบนี้ค่อยคุ้มหน่อยที่ยอมอยู่อย่างอัปยศ”
ดาบสีฟ้าและสีแดงส้มปะทะกัน
มิเนอร์วายิงCIWSใส่ฝูงวินดั้ม แต่นักบินEAเก่งพอจะหลบกระสุน
“ปล่อยให้เกรแฮมรับมือExia เราจะจัดการกันดั้มตัวที่เหลือ”
ผู้บัญชาการEAโกรธที่ยิงพลาด
“รีบชาร์จพลังงานเร็วเข้า เรียกเกลเก้กลับมา”
“พวกมันถอยลงไปแล้ว ลูน่ามาเรีย”
ฝูงMSของEAเริ่มยิงมิสไซล์ลงมาเพื่อคุ้มกันเกลเก้ที่กำลังถอย
ลูน่าหลบลำแสงอยู่หลังหิน
“นาซ่ามัวทำอะไรอยู่น่ะ!!!"เรย์เรียกเชิงสั่ง
“อย่ามาสั่งฉันไอ้หัวเหลือง”
นาซ่าตะโกนด่าหยาบคาย เขาต้องการสมาธิ นักบินมิเนอร์วาหลายคนหน้าเหวอกับคำพูด
ด้านเกรแฮมไม่ค่อยพอใจเพราะอีกฝ่ายดูไม่เอาจริง
“ไม่เร้าใจเลยสักนิด ออมมืออยู่รึไง หรือว่าแกคิดจะดูถูกฉัน”
“ขืนเป็นแบบนี้”
“กันดั้ม ไปสู่สุขคติเถอะ”
เกรแฮมฟันบีมแต่พบกับความว่างเปล่า
“นี่มัน…”
เอ็กเซียใช้ทรานซั่มพุ่งเข้ามาฟันจากด้านหลัง เกรแฮมรับไว้ได้
“ใช่แล้ว ฉันอยากเจอกับไอ้นี่แหละ”
อเฮดพุ่งเข้าต่อสู้ด้วยดาบ แต่เอ็กเซียในโหมดแทรนซั่มเข้าไปข้างหลัง เกรแฮมหันมาฟันโต้กลับ แต่นาซ่าตัดแขนที่ถือดาบทิ้ง
เอ็กเซียไล่ตามหุ่นสีแดงที่กำลังถอยหนีได้อย่างไม่ยากเย็น
“เสร็จล่ะ”
แต่แล้วโหมดแทรนซั่มถูกยกเลิกและเตาพลังงานก็เสียหายทำให้มันร่วงลงพื้น
เกรแฮมมองอย่างประหลาดใจ”อะไรกัน ตัวหุ่นไม่สมบูรณ์เหรอเนี่ย”
อเฮดชักGNบีมมาจ่อคอเตรียมตัดหัวเอ็กเซีย
“งั้นก็ไม่มีค่าพอให้ฆ่าหรอก”
เกรแฮมเก็บดาบและบินจากไป
ด้านนักบินEAคนอื่นเห็นเกรแฮมไม่จัดการเอ็กเซียก็ไม่พอใจ
“ฮึ่ม ทุกเครื่อง ล้อมเอ็กเซียไว้”
โมบิลสูทEAบินเข้ามา แต่ซุยเรนกับลูน่ามาเรียยิงช่วยไว้
“นาซ่า เป็นไงบ้าง”
“ทวินไดรฟ์มัน…”
“ซุยเรน เก็บเอ็กเซียกลับมา”ทาเลียติดต่อมา
ในตอนนั้นเองคอร์สเปนเดอร์บินออกมาจากถ้ำลับและรวมตัวเป็นอิมพัลด์
กองทัพโลกเห็นแล้วตกใจ
"ตัวอะไรน่ะ เก็บโลเอนกรินลงไปในฐานเร็วเข้า"
ชินยิงฝูงวินดั้มและป้อมปืนใหญ่ก่อนเห็นโลเอนกรินเริ่มโดนเก็บลงไป
“หนอยแน่ ยิงมัน ยิงโมบิลสูทนั่นให้ตกให้ได้”นักบินเกลเก้ยิงบีมไรเฟิลใส่อิมพัลด์
เซเวียบินลงมา อัสรันชักบีมเซเบอร์คู่ตัดแขนของหุ่นแมงมุม เชาหันไปเห็นปืนใหญ่กำลังจะถูกเก็บลงไป
“ชิน”
“ฉันรู้แล้ว”
ชินพุ่งไปข้างหน้าทิ้งโล่ ชักมีดอาเมอร์ชไนเดอร์เจาะวินดั้มและโยนลงไปในฐานปืนใหญ่ การระเบิดทำให้ทั้งฐานในภูเขาระเบิดไปหมด
กองกำลังโลกที่ยังรอดอยู่ได้ล่าถอยไป ขณะที่ฝูงชนที่โกรธแค้นวิ่งออกมาฆ่าทหารสหพันธ์โลกที่ยังเหลืออยู่ อิมพัลด์และเซเวียลงจอดในเมือง ชินลงจากค็อกพิทและทักทายกอดเขาหรือไม่ก็ขยี้หัว อัสรันเลือกจะดูการฉลองชัยจากบนเซเวียและเห็นกลุ่มต่อต้านยิงฆ่าทหารสหพันธ์โลกที่เหลือ
"ชินกลับกันได้แล้ว หน้าที่ของเราน่ะจบแล้วนะ"อัสรันกล่าว
อิมพัลด์กับเซเวียบินกลับไปยังมิเนอร์วา
@@@@@@
@@@@@@
ความคิดเห็น