คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #78 : GSD 18 : Homeland Burning
Phase 18 : บ้านเกิดพินาศ
อาร์คแองเจิ้ลซ่อนตัวอยู่ใต้น้ำในอ่าวเปอร์เซีย กำลังดูรายงานข่าวเรื่องการบุกชิงตัวอัลเลลูย่า
“เฮ้อ น่าเบื่อจังเลยต้องมาอยู่เฝ้ายานเนี่ย”มิเลน่าบ่น
“อย่าพูดอย่างงั้นสิ เราต้องซ่อมแซมอาร์คแองเจิ้ล วิเคราะห์โมบิลสูทรุ่นใหม่ของEAกับZAFT และปรับแต่งยูนิคอร์น…มีงานต้องทำเยอะแยะเลยนะ”ทีฟายิ้ม เธอดีใจที่จะได้สร้างหุ่นยูนิคอร์นขึ้นใหม่
“หนูก็ทราบค่ะแต่ว่ามันเซ็งนี่นา”
@@@@@@@@
อาริออสกับฟรีด้อมบินไปข้างหน้ากระสวยที่ไรเนอร์และอิลลิเทียร์ขับ พวกเขาบินอยู่เหนือทะเลทราย
“ในที่แบบนี้ยังรอดสายตาสหพันธ์มาได้อีกนะ”
“สหพันธ์น่ะกระจายอนุภาคGNไปทั่วเขตตะวันออกกลางที่แทบไม่มีประเทศสมาชิก เบื้องหน้าอ้างว่าเพื่อสกัดองค์กรก่อการร้าย แต่จริงๆมันต้องการให้เศรษฐกิจของตะวันออกกลางเป็นอัมพาตต่างหาก พูดอีกอย่างคือประเทศที่ไม่เข้าร่วมกับสหพันธ์จะต้องล่มจม แต่ก็เพราะอนุภาคGNนั่นแหละ ฐานของคาตารอนถึงไม่ถูกค้นพบ”
“รู้ละเอียดจังนะ”
“งั้นเหรอ มันก็ความรู้ทั่วไปนั่นแหละ”
“ได้ยินรึเปล่า เราได้รับสัญญาณของคุณแล้ว กำลังจะเปิดประตู”
นักบินทุกคนเห็นโครงเหล็กที่คลุมด้วยผ้าใบเปิดออก ชัตเติ้ลและกันดั้ม2ตัวบินเข้าไปในฐาน ภายในโรงเก็บมีหุ่นรุ่นเก่า12ตัว
สมาชิกคาตารอนรวมตัวรอบๆหุ่น บอกได้เลยว่าดีใจที่เห็นกันดั้ม
“พวกนายดังน่าดูเลยนะ”ไรเนอร์กล่าว
“ก็ต้องเดินทางรอบโลกนี่นา”คิระมองอิลลิเทียร์….ผู้ไล่ล่าหันไปทางอื่น
พวกนักบินต่างพากันลงมาจากหุ่น คนของคาตารอนกล่าวต้อนรับ
“ขอดูหน้าหน่อยไม่ได้เหรอ”
“โทษทีนะ”
“ตัวตนของเราเป็นความลับนะ”
“อย่าเข้มงวดนักเลยน่า เขาช่วยเราไว้ไม่ใช่เหรอ”
อิลลิเทียร์ยอมกดปุ่มด้านข้างเผยให้เห็นใบหน้า อัลเลลูย่าก็ทำตาม
หลังจากนั้นชายคนนึงก็นำลูกเรืออาร์คแองเจิ้ลไปพบผู้นำ
ที่ห้องประชุม
ซาจิ คิระ อิลลิเทียร์และมาริน่า ยืนอยู่ฝั่งหนึ่งของโต๊ะ อีกฝั่งเป็นผู้นำคาตารอน4คน
“ขอบคุณมากที่ยอมมาพบพวกเรา ผมเคลาส์ กลาดแห่งคาตารอน สาขาตะวันออกกลาง”
“อาร์คแองเจิ้ลค่ะ แต่เรื่องแนะนำตัว…”
“เราเข้าใจสถานะของพวกคุณครับ”
“ขอบคุณนะคะที่ช่วยเจ้าหญิงมารีน่าออกมา จากนี้ไปเราจะทำหน้าที่คุ้มกันเจ้าหญิงเองค่ะ”
มารีน่ามองเพื่อนที่กลายเป็นกบฏต่อต้านรัฐบาล”ชิรีน”
“อยากอยู่กับอาร์คแองเจิ้ลเหรอ”
“แล้วที่เธออยู่กับกลุ่มต่อต้านรัฐบาล”
“แปลกตรงไหนเหรอคะ”ชิรีนถาม มารีน่าตอบไม่ได้จึงก้มหน้า มิโคโตะพูดถูก อาจเป็นฉันที่ไม่เข้าใจอะไรเลย
“มีอีกคนที่อยากให้ช่วยคุ้มกัน ซาจิ คอสโร้ด เป็นพลเรือน เขากำลังถูกA-LAWSสงสัยว่าเป็นสมาชิกของคาตารอน”
เคลาส์มองซาจิอย่างเห็นใจ”เสียใจด้วยนะ เราจะรับผิดชอบด้วยการคุ้มกันเขาให้”
ซาจิมองคิระ”เดี๋ยวสิ ไม่ถามความเห็นฉันเลย”
อิลลิเทียร์แทรก“แบบนี้แหละดีที่สุดแล้วล่ะ”
ในตอนนั้นมีเด็กวิ่งเข้ามาในห้องประชุม คิระตกใจที่เห็นเด็กๆมาอยู่ในฐานองค์กรก่อการร้าย
“หรือว่าจะเลี้ยงพวกเขาให้เป็นทหารของคาตารอน”คิระถาม
“อย่าเข้าใจผิดสิคะ เราแค่รับเด็กกำพร้ามาดูแลเท่านั้นแหละ นโยบายของEAต่อตะวันออกกลางน่ะ มันแสดงออกมาในรูปแบบนี้”ชิรีนกล่าว
หลังจากนั้นเด็กๆถูกพาออกจากห้อง
“ขออนุญาติเข้าประเด็นหลักเลยนะครับ พวกเราน่ะต้องการล้มอำนาจการเมืองของสหพันธ์”
อิลลิเทียร์ขัดจังหวะ”ต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่ทางเราไม่ได้ทำการต่อสู้ด้วยแนวคิดการเมืองเหมือนพวกคุณหรอกนะคะ”
เคลาส์ตอบอย่างสับสน”แต่ว่าพวกคุณเองก็ต่อต้านสหพันธ์นี่ครับ”
“ศัตรูของเราไม่ใช่EA แต่เป็นA-LAWS”
“การทำลายหน่วยอิสระที่ขึ้นตรงต่อรัฐบาล มันก็คือเป้าหมายเดียวกับพวกเราไม่ใช่เหรอคะ”
“นั่นน่ะสิ เพื่อหยุดความชั่วช้าของA-LAWS เราสมควรจะมาร่วมมือกันนะ”
“เสียใจด้วยนะคะ โมบิลสูทรุ่นเก่าน่ะสู้หุ่นที่ติดตั้งGNไดรฟ์ไม่ได้หรอก”
“ถึงจะเป็นอย่างงั้น เราก็อยากจะมีส่วนช่วยเหลือพวกคุณนะครับ แค่เรื่องเสบียงหรือซ่อมบำรุงก็ได้ เราอยากช่วยพวกคุณจริงๆ”
@@@@@@@@@
โซม่ายืนอยู่ที่ระเบียงด้านข้างเรือบรรทุกคุยกับเซอร์เก้
“ผู้การไปเข้าประจำการแล้วเหรอค่ะ”
“เขาให้มาคุมกองทัพเพื่อล่าอาร์คแองเจิ้ล ไม่นึกว่ากองทัพประจำการก็เป็นข้ารับใช้ของA-LAWSไปแล้ว”
“งั้นเหรอคะ”
“ว่าแต่ว่าเขาสบายดีรึเปล่า”
โซม่าเงยหน้ามองอังเดรคุยกับลูกเรือคนหนึ่ง”หมายถึงผู้หมวดอังเดรเหรอคะ? เขาปฏิบัติตามคำสั่งทุกครั้งแหละค่ะ”
“ทำตัวตรงกันข้ามกับฉันเลย เด็กคนนั้นน่ะเกลียดฉันมาก”
“เอ๋?”
“ถึงฉันจะเป็นทหารกล้า แต่กลับไม่ได้เป็นพ่อที่ดีเลยสักนิดเดียว
โซม่าจำภรรยาของเซอร์เก้ในบ้านได้ เมื่อโซม่าถามถึงเธอเซอร์เก้ก็เงียบไป
“ผู้การค่ะ ฉันคิดว่าจะรับข้อเสนอเรื่องนั้นค่ะที่จะรับฉันเป็นบุตรบุญธรรม”
“พูดจริงเหรอเนี่ย”
“ถ้าได้พบกันแล้วค่อยคุยกันนะคะ ขอตัวก่อนค่ะ”
โซม่าวางสายและมองออกไป”เราช่างเป็นคนที่มีความสุขจริงๆ”
@@@@@@@
มาริน่ากำลังเล่นกับพวกเด็กๆในห้องนั่งเล่น
เด็กคนนึงไม่มาเล่นกับคนอื่นๆ มารีน่าเลยเข้าไปชักชวน
คิระมองเข้าไปในห้องนั้นและนึกถึงเมื่อ3ปีก่อนที่อาร์คแองเจิ้ลเดินทางผ่านทิเบต ตะวันออกกลาง แอฟริกา พวกเขาฆ่าทหารไปมากมาย และในจำนวนนั้นอาจมีพ่อแม่ของเด็กพวกนี้
เมื่อเขาหันกลับมาก็พบซาจิยืนอยู่
“เด็กพวกนั้นก็เป็นเหยื่อของพวกนายเหมือนกัน อยู่ในโลกที่พวกนายเปลี่ยนยังไงล่ะ”
“อืม นั่นสินะ”
ซาจิโกรธมากขึ้น”ไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ”
“ก็ต้องรู้สึกสิ ฉันถึงไม่เดินเข้าไปในห้องนั้นได้”คิระเดินผ่าน
“ถ้ารู้ดีอยู่แล้วทำไมถึงสู้อีกเล่า”
“เพราะมีเหตุผลน่ะสิ แต่ฉันไม่คิดว่านายจะเข้าใจหรอก จะเกลียดฉันก็เกลียดไปเถอะ”
ซาจิยืนอยู่ที่โถงทางเดิน โกรธที่คิระปฏิเสธที่จะหยุดต่อสู้
ด้านมิโคโตะ มารีน่าได้มาขอให้พาไปส่งที่อาซาดิสถาน
“คิดดีแล้วจริงๆเหรอคะ ปัญหาในประเทศคุณเกิดจากEA คุณอาจไม่ปลอดภัยและถูกจับอีก”อิลลิเทียร์กังวลเกี่ยวกับมารีน่า
(เธอแทบไม่สามารถคุมประเทศได้ในครั้งที่แล้วตอนที่สถานการณ์ดีกว่าตอนนี้มาก ตอนนี้เธอจะทำได้ยังไง…เฮ้อ ไอ้เราจะไปว่าเขามันก็ไม่ได้)
อิลลิเทียร์นึกถึงเจ้าหญิงทอมบอยบนยาน
“ขอโทษที่พูดเอาแต่ใจนะคะ”
“งั้นคงจะใช้กันดั้มไม่ได้นะ เพราะถ้าหากถูกพบขึ้นมา มันอาจทำให้อาซาดิสถานได้รับอันตรายไปด้วย”
“ฉันขอใช้ยานลำนี้ก็แล้วกัน คุณกลับไปกับกันดั้ม”มิโคโตะกล่าว
“เข้าใจแล้ว”
อิลลิเทียร์พูดขึ้นมา”งั้นเธอก็ไม่ต้องกลับมาอีกเลยก็ได้นะ”
“อย่าพูดบ้าๆนะ”
อัลเลลูย่าเดินตามอิลลิเทียร์ลงจากยานมาถามขึ้น
“3ปีนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย คนอย่างคุณถึงพูดเล่นแบบนั้นได้”
“ฉันพูดจริงต่างหากเล่า”
“เอ๊ะ?”
“ล้อเล่นน่า”
คนของคาตารอนกำลังถ่ายรูปกับกันดั้ม โดยเฉพาะฟรีด้อม
@@@@@@@@
หลังจากสำรวจรอบๆซาจิก็พบทางออกจากฐานทัพ
“ทั้งอาร์คแองเจิ้ลและคาตารอนมันก็ดีแต่ก่อสงครามทั้งนั้นแหละ ใครจะยอมทนอยู่กับพวกนั้นได้”
เขาเปิดประตูออกและสิ่งที่เห็นคือผืนทราย บางทีเขาคงต้องหายานพาหนะ
“ทำอะไรอยู่น่ะ”
ซาจิหันกลับมาเห็นคนของคาตารอนถือปืนไรเฟิล”เปล่าครับคือ…”
“อ้อ อาร์คแองเจิ้ลนี่เอง”
ซาจิผ่อนคลายเมื่อไม่มีปัญหาอะไร
“เพื่อนผมอยู่ในเมืองน่ะครับ เลยอยากจะติดต่อ”
ชายคนนั้นดึงบางอย่างจากกระเป๋า”เมืองมันอยู่ไกลนะเอารถไปใช้สิ”เขาโยนกุญแจรถให้
หนุ่มญี่ปุ่นพยักหน้าและถอนหายใจโล่งอก”ขอบคุณครับ”
ทหารกลับไปปฏิบัติหน้าที่ และซาจิพบที่จอดยานพาหนะในเวลาไม่นาน และใช้เรื่องเดียวกันกับคนเฝ้าและขับรถออกมาที่ทะเลทราย
“ฉันต้องติดต่อใครสักคนที่ช่วยพาฉันกลับญี่ปุ่น จะได้กลับไปใช้ชีวิตปกติซะที”
เขาได้ยินเสียงแปลกๆดังจากเนินทราย เมื่อขับรถขึ้นไปก็พบยานรบภาคพื้นของEA เขากำลังจะขับเลี่ยงแต่โมบิลสูทสีฟ้าของEAบินออกจากยาน
ซาจิถูกจับและถูกพามายังห้องสอบปากคำ
ทหารที่สอบปากคำตะโกนใส่เขาที่มาขับรถกลางทะเลทราย ก่อนที่ชายคนนึงจะเข้ามา“ยืนยันตัวตนแล้วล่ะ เจ้าหมอนี่เป็นสมาชิกคาตารอน”
“ไม่ใช่นะ ผมไม่ได้เป็นพวกเขา”
“ยังจะโกหกอีก”ทหารที่สอบปากคำเดินเข้ามาชกซาจิ
“อย่าทำรุนแรงสิ ออกไปซะ เดี๋ยวฉันสอบปากคำเอง”เซอร์เก้สั่ง
ทหารทั้งสองทำความเคารพและออกจากห้อง
เซอร์เก้นั่งลงและถามซาจิ”เธอไม่ใช่ทหารสินะ”
ซาจิตกใจกับคำถาม เห็นชัดขนาดนั้นเลยเหรอ
“ฉันอยู่ในกองมัพมานานเลยดูออก แววตาของเธอมันดูไม่เหมือนพวกนักรบ ก็แปลว่าเธอไม่ใช่คนของคาตารอน มันเกิดอะไรขึ้นเหรอ หรือว่าเธอเกี่ยวข้องกับอาร์คแองเจิ้ล”
เซอร์เก้ออธิบายว่าเมื่อ2-3สัปดาห์ก่อน เธอทำงานก่อสร้างอยู่ในที่ที่กันดั้มไปปรากฏตัว และเมื่อวันก่อนก็อยู่ในเขตนี้ที่มีการต่อสู้กับอาร์คแองเจิ้ล จะไม่ให้คิดแบบนั้นคงไม่ได้
“ผมไม่ใช่ทั้งคนของคาตารอนและอาร์คแองเจิ้ล”
“ฉันรู้แล้ว แค่อยากถามเรื่องราวจากเธอเท่านั้นแหละ ไม่ทำอะไรรุนแรงหรอก”
ซาจิพูดอย่างมีหวัง”งั้นช่วยให้ผมหลุดจากข้อกล่าวหาได้ไหมครับ”
“จะช่วยเต็มที่เลย”
ทั้งสองไม่รู้ว่าทหารคนนึงที่ไล่ไปแอบฟังการสนทนาและแจ้งเรื่องนี้กับA-LAWS
@@@@@@@@
โซม่ามองคำสั่งปฏิบัติการขณะอยู่ในโรงเก็บMSที่เตรียมออกปฏิบัติการทำลายฐานคาตารอน
“คำสั่งแบบนี้มัน…เข้าใจแล้วว่าทำไมผู้การคัดค้านเรื่องที่เราย้ายมา”
ตอนนั้นเองอังเดรที่สวมชุดนักบินเดินเข้ามา“ผู้หมวดเข้าใจผิดแล้วล่ะ พันเอกสเมอนอฟน่ะเป็นคนที่เห็นภารกิจสำคัญกว่าครอบครัวซะอีกนะครับ”
“ครอบครัวเหรอ?”
“ผู้ชายคนนั้นปล่อยให้แม่ของผมตาย”อังเดรพูดอย่างโกรธและขมขื่น
@@@@@@@
“ไอ้เจ้าบ้าเอ๊ย!! ใครใช้ให้แกไปบอกพวกA-LAWS”
เซอร์เก้ชกทหารที่แจ้งเรื่องนี้กับA-LAWS
“แต่มันเป็นหน้าที่ของพวกเรานะครับ”
“คนที่จะตัดสินใจคือฉัน”
ประมาณ10นาทีที่เซอร์เก้ออกไป ซาจิเห็นพันเอกเข้ามาอย่างรีบร้อน”ครอสโร้ดคุง รีบออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้เลย”
“หมายความว่าไงครับ”
“A-LAWSรู้เรื่องของเธอแล้วน่ะสิ พวกนั้นเป็นหน่วยที่อยู่เหนือกฏหมาย ลำพังอำนาจของฉันน่ะปกป้องเธอไม่ได้หรอก”
ซาจิลุกขึ้น”ทำอะไรไม่ได้เลยเหรอครับ”
เซอร์เก้มองอย่างเศร้าใจ”รีบไปเร็วเข้า”
เซอร์เก้นำซาจิมาที่รถของเขาให้ขับรถออกจากยานไป ทิ้งฝุ่นไว้เบื้องหลัง
@@@@@@
A-LAWSมุ่งหน้าไปที่ฐานคาตารอน
“พบโครงสร้างที่น่าจะเป็นฐานศัตรู อนุญาติให้โจมตีได้”
โมบิลสูทล้าสมัย จินน์ ซาอุส เกวซออกมาจากฐานยิงใส่A-LAWS ที่หลบเลี่ยงอย่างง่ายดาย
โซม่าไม่พอใจกับการต่อสู้ฝ่ายเดียว
“ทำการปล่อยออโต้มาตอนได้”
เธอเฝ้าดูโมบิลสูทปล่อยหุ่นยนต์รูปกล่องลงพื้น เธอตะโกนผ่านคอม”เดี๋ยวก่อน”แต่เสียงคัดค้านเธอถูกเพิกเฉย
อังเดรมองด้วยสีหน้าเรียบเฉย เขาไม่ชอบที่ต้องใช้อาวุธ แต่รู้ว่าการกระทำที่ชั่วร้ายเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อรักษาความสงบ
หุ่นออโต้มาตอนไล่ยิงสังหารพวกคาตารอน
จู่ๆพลังงานสีม่วงพุ่งมาที่หุ่นA-LAWSทำให้พวกเขากระจายตัว ฟรีด้อม , ลูซิเฟอร์, บลาสต์ และอาริออส เข้าสู่สนามรบ
“กันดั้ม”
ในห้องนักบินลูซิเฟอร์ อิลลิเทียร์พูดขึ้น”เรามาช้าไป”
อัลเลลูย่ามองดูฐานคาตารอนถาม”ฐานเป็นยังไงบ้าง”
คิระพูดเสียงรุนแรงกว่าปกติ”ฉันจะจัดการฐานเอง พวกนายจัดการโมบิลสูท”
ด้านหัวหน้าหน่วยA-LAWSสั่งให้พวกโซม่าจัดการฟรีด้อมที่แยกตัวออกมา
ฟรีด้อมเคลื่อนตัวไปยังรูในฐานที่เปิดอยู่ โมบิลสูทตัวนึงไล่ตามมาด้านหลังแต่ไม่ได้เปิดฉากยิง เมื่อเขามาใกล้ฐาน ก็พบหุ่นออโต้มาตอนกำลังยิงกวาดล้างในโรงเก็บ ความโกรธพุ่งขึ้นมา
“เจ้าพวกA-LAWS”เขาเล็งปืนทุกกระบอกทำลายหุ่นทำให้มันลดจำนวนลง
โซม่าไล่ตามฟรีด้อมและเห็นฉากอันน่าสะพรึงกลัว
เธอหลุดจากความคิดเมื่อฟรีด้อมยิงบีมใส่และได้ยินนักบินตะโกน”ฉันไม่มีวันยกโทษให้พวกแก”
อีกด้านหนึ่ง อาริออสเปลี่ยนเป็นร่างMA คว้าGN-Xตัวหนึ่งด้วยกรงเล็บด้านหน้าและตัดเป็น2ท่อน”นี่เหรอวิธีการของA-LAWS”
ลูซิเฟอร์กำลังใช้ดาบฟันGN-Xตัวนึง”แค่เพราะพวกแกไม่ได้เหนี่ยวไกปืน ไม่ได้หมายความว่าพวกแกไม่มีความผิด”
เสียงเตือนภัยบอกโมบิลสูทยิงมาข้างหลัง เธอยกโล่ป้องกันและยิงกลับ”ฉันรู้สึกว่าฝีมือขึ้นสนิม”เธอเปิดฉากยิง2ตัว และพบว่าตัวนึงบินขึ้นไม่เข้าร่วมการต่อสู้
“ทำอะไรน่ะเกรแฮม”
“ฉันไม่ขอเข้าร่วม…มันไม่น่าสนใจ”นักบินผมบลอนด์ตอบ เขาเฝ้ารอเพียงเอ็กเซีย…นักบินยูนิคอร์น
ไรเนอร์ยกปืนไรเฟิลบาซูก้ายิงพลังงานสีม่วง เขาปล่อยพลังงานออกมาเกือบโดนโมบิลสูทของอังเดรที่เกือบหลบไม่ทัน
“ตอนนี้เป็นโอกาสของฉันแล้ว”อังเดรจะบุกโจมตี แต่…
“เราบรรลุเป้าหมายแล้ว ถอยทัพได้”
A-LAWSถอยกลับ โซม่ารั้งท้ายถอยหนีจากการโจมตีของฟรีด้อม
ขณะโซม่าบินไปมีความคิดลอยเข้ามาในหัว
“ฉันเป็นซูเปอร์โซลเจอร์ แต่กลับอยากได้รับความสุขของคนธรรมดา…ขอโทษนะคะพันเอก”
เธอไม่รู้ว่าความหวั่นไหวทำให้กรงขังในจิตใจอ่อนแอลง
“แล้วพบกันใหม่ อัลเลลูย่า”
ด้านซาจิขับรถกลับมาที่ฐานคาตารอนและตกใจทรุดลงพื้นทราย
@@@@@@@@@
อาร์คแองเจิ้ลมองดูสภาพฐานทัพผ่านมอนิเตอร์ด้วยความตกใจ ศพเกลื่อนกลาด เศษหินและซากโมบิลสูทที่ออกจากโรงเก็บไม่ได้
“โหดเหี้ยม”ราเมียสยกมือปิดปาก
“เจ้าพวกA-LAWS”จอห์นกัดฟันแน่น
“มิเลน่าห้ามดูนะ”ลักซ์พาเด็กสาวออกไป
นักบินทั้งสามลงจากหุ่นเข้าไปในฐาน มีเสียงร้องของชายที่บาดเจ็บหรือกำลังจะตายขณะถูกย้าย พวกเขาได้รับรายงานสิ่งที่A-LAWSทำ แต่ได้มาเห็นกับตาตัวเอง คิระกำหมัดแน่น”พวกนั้นต้องชดใช้”
คนของคาตารอนเข้ามาด้วยสีหน้าโกรธ”พวกแกบอกที่ตั้งฐานเราไปให้A-LAWSใช่ไหม”
เทียร์ตอบกลับ”เราไม่ได้ทำนะ”
ชายคนนั้นชี้ปืนใส่”นี่เป็นความผิดของพวกนาย นายฆ่าเพื่อนของเรา”
ไรเนอร์รีบคว้าข้อมือชายคนนั้นและชี้ปืนไปทางอื่น”พอทีเถอะน่า พวกเขาไม่ได้ทำนะ”
“ใครจะรู้ได้เล่า”
“เชื่อฉันสิ เราไม่ได้คิดทำลายคาตารอนนะ”
“เมื่อกี้นี่เรายังพูดคุยสนุกสนานกันอยู่แล้ว ตอนนี้พวกเขาตายแล้ว”
ไรเนอร์วางมือบนไหล่”อย่าห่วงเลยเราจะแก้แค้นให้”
ขณะที่ไรเนอร์คุยกับคาตารอน อิลลิเทียร์มองไปรอบๆ”ใครเป็นคนปล่อยข้อมูลของฐานทัพ”จากนั้นเธอเห็นซาจิที่ด้านล่างมีสีหน้าตกตะลึงและหวาดกลัว”ฉันรู้แล้วว่าเป็นใคร”
ซาจิมองดูความเสียหายของฐานทัพ”เพราะเรา…”
เขาตกใจเมื่ออิลลิเทียร์มาหาเขาและลากตัวไปคุยในที่ลับตาคน และเมื่อนายฟังเรื่องที่เกิดขึ้น เทียร์ก็ตบหน้าซาจิ
“นายเป็นใคร สปายของA-LAWS”
“ไม่ใช่นะ ฉันแค่…”
“แค่อะไร ช่วยEA”
“ฉันแค่อยากหนีไปให้พ้นจากการสู้รบและกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม! กลับไปหาหลุยซ์”
(ไม่มีหลุยซ์ ฮาเลวี่ที่สังกัดA-LAWSในฟิคนี้นะครับ)
“แล้วนายคิดว่ากลับบ้านไปทุกอย่างจะกลับเป็นปกติเหรอ? จะเกิดอะไรขึ้นกับแฟนนาย? A-LAWSจะไม่จับเธอและครอบครัวด้วยเหรอ”
ซาจิตระหนักว่าไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้
“ฉันไม่ได้…”
“ที่คนพวกนั้นตายมันเป็นเพราะนาย”ซาจิได้ยินแล้วสะดุ้ง
“ฉันไม่เหมือนพวกนี้ ฉันไม่เกี่ยวอะไรด้วย การหันหลังหนีจากความจริงทำให้นายก่อเรื่องร้ายแรงแบบนี้ขึ้นมาไงล่ะ”
“ฉันไม่ได้…ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้”ซาจิทรุดลงกับพื้น เทียร์ยินเหนือเขา มองดูเขาตระหนักถึงความผิดพลาดของตัวเอง”ดี ฉันหวังว่านี่เป็นบทเรียน”
เสียงฝีเท้าดังขึ้น เทียร์หันไปเห็นมิโคโตะที่เพิ่งพามารีน่ากลับมาหลังไปเห็นซากของอาซาดิสถาน มิโคโตะเห็นซาจินั่งร้องไห้”มันเกิดอะไรขึ้น”
“A-LAWSรู้ที่ตั้งฐานทัพ และทั้งหมดก็เป็นเพราะหมอนี่แหละ”
“เราจะพาเขาไปด้วยไหม”
เทียร์พยักหน้า”เขาตายแน่ถ้าคาตารอนรู้ ว่าแต่นายกลับมาแบบนี้แล้วเจ้าหญิงมารีน่าล่ะ”
ชิรีนกำลังคุยกับมารีน่าเรื่องเดียวกันว่าทำไมถึงกลับมา
มารีน่าบอกว่าอาซาดิสถานเหลือแต่ซาก เธอกอดปลอบใจเพื่อน
@@@@@@@@
หลังจากนั้นอาร์คแองเจิ้ลได้ช่วยคุ้มกันคนของคาตารอนที่ย้ายไปฐานอื่นและต่อสู้กับA-LAWS
ทีฟาได้ขึ้นขับโมบิลสูทเดลต้า รุ่นทดลองของยูนิคอร์น
พวกเขาไล่A-LAWSไปได้แต่มีข่าวร้าย อัลเลลูย่าหายไป
ด้านฝั่งA-LAWS หุ่นของโซม่า พีริสก็หายไป
ทั้งสองตกลงบนเกาะร้าง ตอนแรกโซม่าเข้าต่อสู้ แต่จิตใจของมาเรียฟื้นขึ้นมาทำให้เธอหมดสติไป ฟื้นขึ้นมาและคุยกับอัลเลลูย่า
เซอร์เก้ที่ตามหาโซม่าได้นำโมบิลสูทลงจอด เมื่อพบอัลเลลูย่าและจากเสียงก็จำได้ว่าเป็นนักบินกันดั้ม
“ถอยออกมาพีริส นั่นมันศัตรูนะ”
“ตอนนี้ฉันไม่ใช่โซม่า พีริสค่ะ”
“ชื่อของเธอคือมารี พาฟาเซ่ครับ”
“หมายความว่ายังไงกัน”
อัลเลลูย่าเล่าทุกอย่างให้เซอร์เก้ฟัง บอกว่าจะไม่ให้เขาพาตัวมารีกลับไปA-LAWS แต่เซอร์เก้ก็บอกว่าถ้าอัลเลลูย่าพาตัวกลับไปอาร์คแองเจิ้ล เธอก็ต้องต่อสู้อยู่ดี
“ผมจะปกป้องมารีเอง”
เซอร์เก้กำลังจะเหนี่ยวไก
“อย่านะ”
มารีเอาตัวมาบังไว้”ปัง”แต่เซอร์เก้ยิงปืนขึ้นฟ้าและบอกว่าโซม่า พีริสได้ตายไปในสนามรบแล้ว
มารีกอดพันเอกเพื่อร่ำลา และบอกว่าโซม่ารู้สึกขอบคุณและรักพันเอกมาก เซอร์เก้ยิ้ม
เซอร์เก้บินจากไป ระหว่างทางเจอหุ่นของไรเนอร์ เขายกมือปล่อยสัญญาณแสงว่าไม่คิดสู้
ไรเนอร์มาที่เกาะและพบตัวอัลเลลูย่า
“อะไรเนี่ย พวกเราตามหากันแทบตายดังมาจู๋จี๋กับสาว ไม่เลวเหมือนกันนี่”
ไรเนอร์แจ้งข่าวไปยังอาร์คแองเจิ้ลว่าพบตัวอัลเลลูย่าแล้ว
“โอ้โห ดูเหมือนจะอยู่กับแฟนด้วยละคะ”มิเลน่าอุทาน
“ฟะ แฟนเหรอ”จอห์นตกใจ
“ทำไมถึง”ลักซ์หน้าแดง
“ไปทำอะไรของเขาเนี่ยเด็กคนนั้นน่ะ”เมอริวร้อง
@@@@@@@@
ความคิดเห็น