คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : Intro : [KyuHyukBum] @The Same Love… [by Katomnam]
Title : @The Same Love
Paring : KyuHyukBum
Story by Katomnam
KyuHyukBum
@The Same Love…
“นายมาทำไม” เสียงของเด็กชายแก้มป่องดังขึ้นพร้อมกับกอดอกมองเด็กที่ตัวเท่ากันอย่างไม่ชอบใจหน้ารั้วบ้านสีขาวสะอาด
บ้านของพี่คนสวย
“แล้วนายมาทำไม” อีกคนย้อนถาม ชี้หน้าอีกฝ่ายไปด้วยเช่นกัน
“เรามาหาพี่ฮยอกแจ”
“เราก็มาหาพี่ฮยอกแจ”
“นายห้ามมา” เด็กแก้มป่องตะโกนลั่น มองหน้าของเพื่อนร่วมรุ่นอย่างไม่พอใจ
“นายเป็นใครมาห้ามเรา”
“เราเป็นแฟนพี่ฮยอกแจ”
“โกหก โกหกแต่เด็กเลยนิสัยไม่ดี” อีกคนก็ไม่ยอมแพ้ ใบหน้ากวนประสาทจ้องมองอีกคนเย้ยๆ
“เราไม่ได้โกหก”
“ต้องถามพี่ฮยอกแจก่อน”
“ได้ เราจะถามพี่ฮยอกแจก่อน” ว่าจบก็หมุนตัวกลับไปกดออดที่ประตูรั้ว ไม่นานนักคุณน้าใจดีก็เดินมาเปิดประตูพร้อมรอยยิ้ม
“คุณน้าดาเฮ สวัสดีครับ” เด็กชายทั้งสองคนโค้งตัวลงทำความเคารพอย่างสุภาพ
“หวัดดีลูก มากันแต่เย็นเลยนะ ไม่มีการบ้านเหรอไง” ดาเฮเอ่ยถามมองเด็กชายตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม
“ผมเอามาให้พี่ฮยอกแจสอน” ทั้งสองคนตอบออกมาพร้อมกัน แถมยื่นสมุดการบ้านไปตรงหน้าประกอบคำพูดไปด้วย
“งั้นเข้าไปข้างในก่อนไหม” คุณแม่คนสวยเอ่ยชวน เด็กทั้งสองคนพยายามยื้อกันเอาไว้ไม่ให้ใครอีกคนได้เข้าไปก่อน
“ทำอะไรกันลูกคิบอม คยูฮยอน” ดาเฮออกปากถามกลั้วหัวเราะ ก็เด็กตัวน้อยๆสองคนกำลังยื้อแย่งกันอยู่ตรงประตูบ้าน
“คุณน้าดูสิฮะ คิบอมดึงผม” คยูฮยอนรีบฟ้อง
“ไม่ใช่ฮะ น้าดาเฮดูสิฮะ คยูฮยอนดึงคอเสื้อผมไว้” อีกคนก็เถียงกลับไม่ยอมแพ้
“เข้าไปพร้อมกันแล้วกันลูก” ดาเฮยื่นมือมาตรงหน้า คิบอมกับคยูฮยอนมองหน้ากัน แล้วเอื้อมออกไปจับไว้อย่างว่าง่าย เดินขนาบข้างคุณแม่คนสวยเข้าไปในตัวบ้าน
“พี่ฮยอกแจ!!!” เด็กชายสองคนปล่อยมือดาเฮทันทีที่เห็นพี่ชายหน้าหวานนั่งทำการบ้านอยู่ที่โต๊ะรับแขก
“ว่าไงเรา” คนเป็นพี่เอ่ยทักยิ้มแย้ม ก่อนที่โซฟาที่ว่างทั้งสองข้างจะถูกจับจองด้วยคิบอมและคยูฮยอน
“คิดถึง” ตอบออกมาอีกรอบพร้อมกัน แล้วหันไปเข่นเคี้ยวกันเอง
“เพิ่งเจอกันที่โรงเรียนเมื่อกลางวันเองนะ” พี่ชายตัวเล็กเอ่ยถาม ปากแดงๆระบายยิ้มออกมาน้อยๆ
“คิบอมไม่เจอ” เด็กชายแก้มป่องพูดออกมา หน้างอ แอบค้อนคยูฮยอนไปด้วยความอิจฉา
“ตอนนี้ก็เจอไง” ฮยอกแจหันไปบอกพร้อมรอยยิ้มหวาน
“ไม่ยอม”
“ทำตัวเป็นเด็กงี่เง่าไปได้” คยูฮยอนเอ่ยประชดออกมา
“ไม่เอาน่าคยูฮยอน”
“พี่ฮยอกแจเข้าข้างมันเหรอ” คยูฮยอนลุกขึ้นยืนชี้นิ้วไปที่คิบอมเสียงดัง
“ไม่ใช่นะ”
“พี่ฮยอกแจจะเข้าข้างคยูฮยอนเหรอ” คิบอมอีกคนที่ลุกขึ้นมาพูด พี่ชายหน้าหวานได้แต่มองไปที่เด็กสองคนด้วยความปวดหัว
“ไม่ใช่”
“พี่ฮยอกแจอ่า ใจร้าย” คยูฮยอนพูดออกมาหน้าเศร้า
“ใช่ พี่ฮยอกแจใจร้าย” คิบอมอีกคน คนตัวเล็กได้แต่ทำหน้ากลุ้ม
ทียังงี้ล่ะความคิดเห็นตรงกันขึ้นมาเชียว
“พี่ไม่ได้จะเข้าข้างใครเสียหน่อย” ปากเล็กมุ่ยลง กอดอกหมับมองน้องชายข้างบ้านทั้งสองคนอย่างขัดใจ
“พี่ฮยอกแจอย่าโกรธนะ”
“ใช่ๆพี่ฮยอกแจอย่าโกรธนะ”
“…” พี่ชายหน้าหวานไม่ตอบเพราะกำลังลอบยิ้ม
“งั้นพี่ฮยอกแจมานี่คิบอมจะสอนภาษาอังกฤษน๊า”
“ใช่ๆ เดี๋ยวคยูฮยอนจะสอนเลขน๊า”
ดาเฮได้แต่ยืนมองพร้อมกับอมยิ้มน้อยๆ ภาพเด็กตัวเล็กๆสามคนกำลังนั่งล้อมวงเพื่อดูการบ้านของฮยอกแจเพียงคนเดียว
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าใครพี่ใครน้อง
“คิบอมเราต้องคุยกัน” เด็กชายคยูฮยอนพูดออกมาหน้าเครียด ไม่แพ้กับคนฟังแม้แต่น้อย
“เราก็มีเรื่องจะพูดกับคยูฮยอน”
“งั้นเราขอพูดก่อน”
“อืม”
“เราชอบพี่ฮยอกแจ” คยูฮยอนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เรารักพี่ฮยอกแจ”
“งั้นเราก็รักพี่ฮยอกแจ”
“อย่ามาเลียนแบบเรา” คิบอมเอ่ยว่า
“ก็เรารักจริงๆ” คยูฮยอนเถียงกลับ
“เมื่อกี้นายบอกว่านายชอบ”
“เรารัก!”
“เรามาแข่งกัน”
“เรารับคำท้า” เด็กชายสองคนทำข้อตกลงกัน
โดยที่พี่ชายคนสวยไม่รับรู้แม้แต่น้อย
ความคิดเห็น