คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : Intro : [BumHyukKyu] Happy Together [by LeeSeen]
Title : Happy Together
Paring : BumHyukKyu
Story by Lee Seen
CHAPTER I
เมื่อคนหนึ่งแสนดีกับฉัน และอีกคนก็คือความฝันเมื่อฉันหลับตา...
“อึนฮยอกถูกรถชน!”
มือที่สั่นเทาปล่อยให้โทรศัพท์ร่วงลงสู่พื้นจนแตกกระจาย คนที่นั่งดูโทรทัศน์อย่างสบายใจกระเด้งตัวลุกขึ้นนั่งในทันที
“แม่ว่าอะไรนะครับ?”
“อะ...อึนฮยอก...ถูกรถชน...”
อี ฮยอกแจโปรยยิ้มบางๆ ทั้งๆ ที่ในใจของเขากำลังร่ำไห้ ก่อนจะเดินไปสวมกอดคนเป็นแม่หลวมๆ แล้วเอ่ยขึ้น
“พี่อึนฮยอกต้องไม่เป็นอะไรครับแม่ เขาจะต้องปลอดภัย”
“ฮือ...ฮยอกแจ...แม่..ฮึก...จะทำไงดี...พี่ของลูก...ฮือ...ตายแล้ว”
“ว...ว่าไงนะครับ? แม่...แม่ครับ!”
ผู้เป็นแม่เงียบลงในอ้อมกอดของลูกชายคนเล็ก น้ำตามากมายไหลออกมาจนแทบจะเป็นสายเลือด ลูกชายฝาแฝดที่เขาทะนุถนอมมาโดยตลอดกลับต้องมาจากไปก่อนเวลาอันควร
ฮยอกแจรีบอุ้มแม่ขึ้นไปบนรถยนต์ส่วนตัว เขาสตาร์ทเครื่องด้วยหัวใจที่สั่นไหวอย่างแปลกประหลาด เรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากเสียจนเขาตั้งตัวไม่ทัน ได้แต่หวังว่าอึนฮยอกพี่ชายฝาแฝดของเขาแค่อำเล่น
...ถ้าหากเป็นแบบนั้น ฮยอกแจจะไม่โกรธพี่ชายเลยสักนิดเดียว
สิบห้านาทีต่อมา ฮยอกแจก็จอดรถที่โรงพยาบาลใกล้บ้าน บุรุษพยาบาลรีบเข็นเตียงมาทางเขา ก่อนจะพาร่างที่ไร้สติของแม่ไปยังห้องฉุกเฉิน แม่ของฮยอกแจเป็นโรคหัวใจอยู่แล้ว ถ้าหากแม่เป็นอะไรไปอีกคน ฮยอกแจคงไม่อยากจะมีชีวิตอยู่อีกต่อไป
เมื่อรถเข็นเคลื่อนเข้าไปในห้องไอซียู ฮยอกแจก็มองลอดประตูเข้าไปสักพักด้วยสายตาที่วูบไหว ก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปยังตึกอุบัติเหตุฉุกเฉิน
ใครบางคนรอเขาอยู่นั่น
บนเตียงผู้ป่วยเตียงหนึ่งตรงกลางห้อง มีร่างที่ไร้ซึ่งวิญญาณถูกคลุมไว้ด้วยผ้าสีขาวสะอาด ฮยอกแจเดินเข้าไปด้วยความกลัว กลัวเหลือเกินว่าเมื่อเปิดผ้าสีขาวผืนนั้นออกมาแล้ว จะเห็นคนที่เขาไม่อยากเห็น
อี อึนฮยอก
มือเรียวค่อยๆ ดึงผ้าออกอย่างเบามือ เมื่อใบหน้าขาวซีดโผล่พ้นออกมา เขารู้สึกเหมือนตัวเองแทบหยุดหายมือ ฮยอกแจคว้ามือของพี่ชายขึ้นมากุมไว้ พี่ชายของเขาที่กำลังหลับใหลอย่างสบายใจ
“พี่อึนฮยอก...ฮึก...พี่ครับ”
ฮยอกแจร้องไห้โฮออกมาอย่างไม่อายสายตาของใครต่อใคร บุรุษพยาบาลคนหนึ่งเดินมาขออนุญาตนำร่างของอึนฮยอกไปไว้ที่ห้องดับจิต หากแต่ฮยอกแจขวางทางเอาไว้
“อย่าเอาพี่ของผมไป..ฮือ...พี่ยังไม่ตาย...ฮึก...มะ...ไม่จริง...พี่อึนฮยอกยังไม่ตาย...”
มือที่กุมมือเย็นของอึนฮยอกไว้ค่อยๆหลุดออกเมื่อบุรุษพยาบาลดึงดันที่จะนำร่างของอึนฮยอกไปตอนนี้ให้ได้ ฮยอกแจได้แต่ยืนร้องไห้อยู่ที่เดิม เสียงสะอื้นเล็กๆ ที่พยายามกักกลั้นเอาไว้อย่างสุดชีวิต แต่ก็ทำไม่ได้เลย
เขาจะต้องเข้มแข็งเพื่อ...แม่
และเพื่อพี่อึนฮยอก
ร่างบางหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงก่อนจะกดโทรออกไปหาแฟนเก่าของอึนฮยอกซึ่งเป็นแฟนปัจจุบันของเขา สัญญาณยังดังไม่ถึงสองครั้ง ฮยอกแจก็รีบวางสาย เขาเปลี่ยนเป็นส่งข้อความไปให้คิม คิบอมแทน
พี่อึนฮยอกเสียแล้ว
ก่อนจะกดส่งข้อความ ฮยอกแจยังเพิ่มชื่อของโจ คยูฮยอนไปอีกด้วย โจ คยูฮยอนคือแฟนเก่าของเขาเอง แต่ตอนนี้คยูฮยอนกำลังคบอยู่กับพี่อึนฮยอก
สองวันต่อมา งานศพถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย มีทั้งคนรู้จักของแม่รวมทั้งเพื่อนๆ ของฮยอกแจมาร่วมไว้อาลัยให้กับอึนฮยอก
คิบอมกับคยูฮยอนก็มาด้วย
“ฮยอกแจ นายต้องเข้มแข็งนะ”
คิบอมพูดประโยคสั้นๆ ตามสไตล์ของเขา หากแต่ฮยอกแจรับรู้ความรู้สึกของร่างสูงได้เป็นอย่างดี คนที่เคยเป็นแฟนเก่ากัน ยังไงก็ต้องมีความผูกพันกันอยู่แล้ว คิบอมเองก็คงช็อคกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่มาก
“นายจะต้องอยู่ต่อไปเพื่อแม่นะฮยอกแจ ต้องดูแลแม่แทนอึนฮยอก เข้าใจไหม?”
คยูฮยอนที่นั่งถัดไปจากฮยอกแจลูบผมนุ่มอย่างอ่อนโยนเหมือนครั้งที่ยังเป็นแฟนกัน ร่างบางสะดุ้งเฮือกเมื่อมือข้างหนึ่งของตัวเองถูกคิบอมกุมไว้ ทว่าที่ศีรษะของเขากลับรู้สึกขนลุกซู่เมื่อคยูฮยอนลูบอย่างแผ่วเบา
ฮยอกแจเบี่ยงตัวออก ก่อนจะเอ่ยขอบคุณทั้งสองคนเบาๆ แล้วเดินไปเสิร์ฟน้ำให้แขกที่มางาน
“ฮยอกแจ”
รยออุคเอ่ยเรียกเสียงอ่อย รยออุคเป็นทั้งเพื่อนของฮยอกแจและอึนฮยอก พวกเขารู้จักกันตั้งแต่เด็กๆ และยังผูกพันกันมากอีกด้วย คนตัวสวมกอดกันก่อนจะร้องไห้โฮจนน้ำตาเปียกชุ่มเสื้อของอีกฝ่าย สักพักก็ผละออกจากกัน
“ฉันไม่เป็นไรหรอกรยออุค ไม่ต้องเป็นห่วงนะ”
“ไม่เป็นอะไรเหรอ ร้องไห้จนตาบวมขนาดนี้ ฮยอกแจ...นายยังมีฉันนะ อย่าเพิ่งท้อถอย เข้าใจไหม?”
รยออุคกุมมือเพื่อนรักหลวมๆ เพื่อปลอบใจ อี ฮยอกแจจึงพยักหน้ารับแม้ว่าเขาจะไม่มั่นใจว่าตัวเองจะหมดแรงเสียก่อนหรือเปล่า
รยออุคชะเง้อมองด้านหลังเห็นคิบอมกับคยูฮยอนนั่งเงียบๆ อยู่ที่มุมหนึ่งของงาน ก่อนจะหันกลับมาที่ฮยอกแจอีกครั้ง
“แล้วนายจะทำยังไงกับคยูฮยอน?”
“หมายความว่ายังไง? คยูฮยอนเป็นคนรักของพี่อึนฮยอกนะ”
ฮยอกแจบอกกับคนตรงหน้าพลางเสมองไปที่อื่น แต่รยออุคก็ยังจับหน้าขาวเนียนของเพื่อนให้กลับมามองที่เขา
“แต่นายก็รู้ว่าคิบอมและคยูฮยอนต่างก็รักนาย”
“...รยออุค...”
“ฉันรู้ว่ามันอาจจะฟังดูยากและเป็นไปไม่ได้ แต่นายจะไม่ลองคบกับคิบอมและคยูฮยอนไปพร้อมๆ กันหน่อยเหรอ?”
ฮยอกแจนิ่วหน้าอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะถูกเพื่อนจับให้หมุนตัวไปมองยังร่างสูงทั้งสองคนที่กำลังจ้องมองมาทางพวกเขา
“ดูสิ คิบอมและคยูฮยอนมองแต่นายนะ พวกเขาเสียใจที่อึนฮยอกตาย แต่นายรู้อะไรไหม สิ่งที่คิบอมกับคยูฮยอนกลัวมากกว่านั้นก็คือ...เขากลัวว่านายจะต้องร้องไห้”
ฮยอกแจเงียบฟัง ก่อนจะเม้มปากแน่น เขาไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธเพื่อนแต่อย่างใด แต่ในขณะเดียวกันฮยอกแจก็กำลังขบคิดกับเรื่องนี้ ถูกอย่างที่รยออุคว่า มันฟังดูยากและมันก็เป็นไปไม่ได้ด้วย
แต่ถ้าคิบอมและคยูฮยอนเข้าใจ
อี ฮยอกแจก็จะลองดู
ความคิดเห็น