[KHR fic] Kyoya, SWITCH 1/2 {D18}

ลำดับตอนที่ #2 : Episode 01 || TROUBLE ||

 
*หมายเหตุ - เนื้อหาของตอนที่1ไม่ใช่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อจากprologueนะจ๊ะ  prologueเป็นแค่ทีเซอร์เรื่องสั้นๆจ้ะ

author : CloudWorld
pairing : D18
EPISODE 01
TROUBLE
------------------------------

ทันทีที่ก้าวเท้าออกจากห้องกรรมการนักเรียน อากาศร้อนวูบจากภายนอกที่ปะทะกับร่างบางของฮิบาริ เคียวยะนั้นบั่นทอนอารมณ์อยากเดินตรวจตราโรงเรียนของเขามาก  

ฤดูใบไม้ผลิที่แสนร้อนอบอ้าวนี้เป็นสิ่งที่เขาเกลียดที่สุด ถึงมันจะเป็นฤดูสั้นๆที่เกิดขึ้นแค่ปีละครั้งก็ตาม

จะว่าฝังใจกับฤดูใบไม้ผลิปีก่อนก็ว่าใช่
เพราะไอฤดูใบไม้ผลิงี่เง่านี่ทำให้เขาแพ้ในการต่อสู้กับมุคุโร่ไม่ใช่หรือ ?
นับเป็นความอัปยศในชีวิตที่ยากจะลืมเลือน ถ้าเขาไม่โดนยุงของไอหมอบ้าชามาล การประลองนั่นเขาคงชนะเจ้ามุคุโร่ขาดลอย !

พูดแล้วมันน่าเจ็บใจไม่หาย ...



"เคียวย้าาา ~"  มีอยู่ไม่กี่คนที่เรียกชื่อเขาแบบนี้ และไอมาโง่ดีโน่ก็เป็นหนึ่งในนั้น  

ดีโน่วิ่งปราดเข้ามาหาร่างบางที่เพิ่งโผล่พ้นประตูห้องกรรมการนักเรียนทันทีพร้อมกับยิ้มกว้างเหมือนอย่างทุกที และเป็นรอยยิ้มที่ฮิบาริคิดว่ามันดูงี่เง่า ...ทุกที


"อะไร"


"เย็นชาจังเลยน้า ฉันเป็นครูของนายนะ นึกว่าจะพูดดีๆกับฉันกว่าเดิมซักหน่อย >3<"  ดีโน่ บอสแห่งคาบัคโรเน่ แฟมมิลี่  ไอมาโง่ ม้าพยศ ครูสอนพิเศษของฮิบาริ  ครูสอนภาษาอังกฤษของโรงเรียนนามิโมริ หรืออะไรก็ตามแต่กำลังทำหน้าตาออดอ้อนใส่ลูกศิษย์สุดที่รัก


"ว่างอยู่ใช่มั้ย นายน่ะ"

"ผมทำงานอยู่"



"อืมฉันรู้แหล่ะ แต่ถามไปงั้น ^ ^"  ดีโน่ขยับแว่นตาให้เข้าที่ก่อนจะขยิบตาให้คนตรงหน้า


ฮิบาริส่ายหน้าหน่ายๆใส่คู่สนทนา  "ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัว ..."


"ฮ ...เฮ้ ~ เดี๋ยวสิ !"  แต่แขนของดีโน่ไวกว่า เขาคว้าตัวฮิบาริไว้  "พวกสึนะฝากชวนนายไปปิกนิกดูซากุระน่ะ"

ร่างบางฉีกยิ้มที่มุมปากทันทีที่ได้ยินคำว่าซากุระ  



"แล้วคุณคิดว่าผมจะไปเหรอ ?"

"ฮะ ฮะ"  ร่างสูงแค่นหัวเราะออกมา "แน่นอนว่านายต้องไป ! > <"
จากนั้นก็จัดการกอดคอร่างบางแล้วพาเดินไป

ให้ตายเถอะ    "ผมเกลียดซากุระ"
ไม่วายบ่นอุบ

"เห ? นายหายดีแล้วนี่ ไปกันเถอะหน่าาาา นานๆทีทุกคนจะมารวมกันพร้อมหน้านะ ... (ไม่นับตอนสู้) ฮ่าๆ"




.


.



.


บรรยากาศในสวนซากุระเป็นไปอย่างคึกคัก ยิ่งในฤดูใบไม้ผลิแบบนี้ด้วยแล้วผู้คนต่างพากันมาปิกนิกชมซากุระกันไม่ขาดสาย
เสียงหัวเราะของพวกสึนะที่นั่งจับกลุ่มกันอยู่นั้นค่อยๆดังขึ้นเมื่อผู้มาใหม่ทั้งสองเดินเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

"โย่ว ฮิบาริ !"  เป็นยามาโมโตะคนแรกที่เห็นฮิบาริ  หลังจากนั้นคนอื่นๆที่กำลังเตรียมของก็หันมาตามๆกัน

"ไอเจ้าบ้าฮิบาริก็มากับเขาด้วยงั้นเหรอ - -"  โกคุเดระที่เงยหน้าขึ้นพอเห็นฮิบาริที่มาด้วยก็บ่นทันที

"คุณฮิบาริ คุณดีโน่"  สึนะยิ้มกว้างทักทายผู้มาใหม่ และแน่นอนว่าคนที่ยิ้มตอบไปมีแค่ดีโน่คนเดียว

"ดีจ้า : 3"  รีบอร์นในชุดคอสเพลย์ยูกาตะเงยหน้าขึ้นจากถ้วยซุปแล้วทักทาย

"เฮ้ น้องชาย  ฮะฮะ ไง รีบอร์น ^ ^"  ดีโน่ยกมือทักทายก่อนจะนั่งลงบนเสื่อที่เตรียมไว้ก่อนจะฉุดมือให้ฮิบาริที่ยืนนิ่งนั่งตามไปด้วย



"อ้าาา คุณแรมโบ้จะกินให้หมดเยย !"  เมื่อยามาโมโตะเปิดกล่องข้าวปั้นที่เตรียมมา แรมโบ้ถึงกับตาลุกวาวและน้ำลายไหล
"ฮาฮิ ~  ยังกินไม่ได้จ๊ะแรมโบ้" และฮารุก็คว้าตัวเจ้าวัวบ้าไว้ทัน



"นี่ๆ ฮิบาริ มากินด้วยกันซี่ ^____^"  
ยามาโมโตะยื่นข้าวปั้นให้ฮิบาริที่นั่งอยู่ไกลสุด  ร่า่งบางเอื้อมมือรับอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไรนัก 





มันจะไปมีอารมณ์ได้ยังกันเล่า
อากาศอบอ้าวแบบนี้ แถมยังนั่งสุมหัวกันใต้ต้นซากุระบานสะพรั่ง ไม่ค่อยจะโอเคซักเท่าไหร่เลยแฮะ


ถ้ามีลมพัดพอให้เย็นชื่นใจสักหน่อยคงจะดี









ร่างบางลุกขึ้นยืน ทำให้ทุกสายตามองไปที่เขาอย่างสงสัย

"อ่าวเฮ้ จะไปไหนน่ะเคียวยะ ?"  ดีโน่ดึงชายเสื้อของฮิบาริเอาไว้

"ผมไม่ชอบสุมหัว จะไปนั่งตรงโน้น"  ว่าแล้วก็เดินไปนั่งใต้ต้นซากุระอีกต้น สึนะได้แต่หัวเราะแห้งๆอย่างเข้าใจสถานการณ์แต่ก็ไม่ได้รั้งเอาไว้

"หน็อย ! เจ้าบ้านั่น เอาแต่ทำหน้าแบบนั้นแถมยังไม่ให้เกียรติรุ่นที่สิบที่เป็นคนชวน !! ฮึ่ยย !!"  
แน่นอนว่าคนที่วีนแตกคนแรกคือโกคุเดระ

"เอาน่า ปล่อยเขาไปเถอะโกคุเดระ"  ยามาโมโตะยิ้มบางๆอย่างทุกครั้ง ยังคงใจเย็นเหมือนเดิม














ในขณะที่เหม่ออยู่นั้น ฮิบาริก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเบาๆใกล้เข้ามา
สองมือหยิบทอนฟาขึ้นมาเตรียมสู้ แต่ก็ต้องค่อยๆลดทอนฟาลงเมื่อเห็นร่างเล็กของอี้ผิงยืนอยู่


"อ่ะ... อี้ผิงให้"

ฮิบาริชะโงกมองสิ่งที่อยู่ในจานเล็กๆที่อี้ผิงยื่นให้ มันเป็นซูชิหน้าโปรดของเขาและเกี้ยวซ่าฝีมืออี้ผิง
ขยับยิ้มบางและรับจานมาจากอี้ผิง  "ให้ของผมประจำเลย ขอบคุณนะ"





อี้ผิงมองรอยยิ้มของฮิบาริและยิ้มตาม ก่อนจะวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว




เสียงลมพัดแผ่วๆในสวนซากุระแว่วเข้ามาในหู ต้นหญ้าโอนเอนไปตามแรงลมพร้อมกับซากุระบานสะพรั่งที่ประดับบนยอดต้นไม้ต่างขยับเบาๆราวกับเต้นระบำ  แต่ถึงกระนั้น ฮิบาริก็ยังรู้สึกไม่ดีกับซากุระอยู่ดี



แรงลมทำให้กลีบของซากุระจากต้นไม้ร่วงโรยลงมา พลิ้วไปตามลม ก่อนจะตกลงมาบนเส้นผมของฮิบาริ
ร่างบางกำลังยกแขนขึ้นเพื่อปัดสิ่งที่ติดอยู่บนผมของตน แต่กลับรู้สึกว่ามือของตนเริ่มชา


ทั้งแขนและมือขยับไม่ได้ !
ความรู้สึกชาแล่นไปทั่วทั้งตัว ความรู้สึกนี้เขาจำมันได้ดี มันเหมือนกับในตอนนั้น




"ทำไม ..."  

ดูจากที่เป็นอยู่ เขารู้ตัวเองว่าอาการแบบนั้นมันกำเริบขึ้นมา แต่ว่า ทำไมกัน ?




ฮิบาริเอนหลังพิงกับต้นไม้อย่างหาที่พึ่งพิงเมื่อร่างกายของเขาอ่อนระทวย ถึงจะนั่งอยู่แต่ก็แทบไม่มีแรงทรงตัว


"อะ ..."  ส่งเสียงแผ่วออกมาและพยายามสูดหายใจให้เต็มปอดหากแต่อาการกลับทวีคูณยิ่งขึ้น 



ในที่แบบนี้ ละอองของซากุระปะปนทั่วไปในอากาศ แม้จะหายใจเข้าลึกๆหวังให้อาการดีขึ้น แต่ก็ไม่สามารถทำได้เลย

ฮิบาริล้มวูบลงกับพื้นหญ้า ทั้งที่สติของตนนั้นเหลือน้อยเต็มที




"เคียวยะ !!!!!"  ถึงเขาจะไม่เห็นแต่ก็รู้ว่าเป็นเสียงของดีโน่ ร่างสูงเหมือนจะรู้สึกตัวก่อนและวิ่งมาหาเขาเป็นคนแรกๆ

"คุณฮิบาริ ! O[]o"  

สายตาที่พร่าเลือนลงเรื่อยๆทำให้เขาไม่เห็นใบหน้าของสัตว์กินพืชที่ชื่อซาวาดะ แต่ก็สามารถจินตนาการใบหน้างั่งๆของเจ้านั่นตอนเกิดสถานการณ์คับขันได้เป็นอย่างดี
คนอื่นๆที่เห็นเหตุการณ์นั้นวิ่งทยอยตามกันมา มุงอยู่ที่ร่างของฮิบาริ ต่างคนต่างทำอะไรไม่ถูก



น่าอายจริงๆ ที่ทุกคนต้องมาเห็นสภาพตอนที่ร่างกายอ่อนแอแบบนี้
ถ้าตื่นขึ้นมาจะขย้ำให้เละทุกคนเลย !



ฮิบาริรู้สึกว่าร่างของตัวเองถูกพยุงขึ้น ก่อนที่ภาพตรงหน้าจะดำมืดและไม่ืรับรู้อะไรอีกเลย





.


.


.






TBC.
---------------------------







+TALK

แห่ะแห่ะ ตอนแรกมาแล้ว > < ในที่สุดก็เข็นมันออกมา -00-
จะมีคนติดตามฟิคฉันไหมหนอ >[]< เรารอคอมเมนท์ของคุณอยู่นะคะ 5555
ตอนแต่งนี่พยายามนึกถึงอนิเมที่เคยดู มีภาพอยู่ในหัว เสียงของตัวละครทุกตัวนี่มาหมด ขนาดตอนพิมพ์ยังแบบว่าในหัวนี่คิดเป็นเสียงของตัวละครตัวนั้นกำลังพูดอยู่ 555 แต่ไม่รู้ว่าคนอ่านจะรู้สึกได้รึเปล่าไง TT'

เจอกันตอนหน้าคร้าบบบบ  



ขอบคุณธีมจาก © Tenpoints !