[ Fic naruto ] Love Island เกาะร้าง พิสูจน์รัก♥

ตอนที่ 5 : Chapter 3 : เจอแมงมุม กอด ! และไข้ใจ (?)

Writer Talk

‘’อะไรของแกวะ !!! = ___ = ** นี่เราอยู่บนเกาะนะเว้ย !!! ยังจะห่วงเรื่องแบบนี้อีก !! ไอ้ หึ่ย !!! ‘’

‘’ไม่ได้นะครับ ! เรายังมีวิธีเอาตัวรอดบนเกาะร้างได้หลายวิธีนะครับ ! ไม่ใช่การมาตัดใบไม้ต้นไม้พวกนี้ !!’’

‘’แกนี่มันน่ารำคาน จังว่ะ !! ก็เผื่อเครื่องบิน บินผ่านมาแล้วจะได้เห็นไงล่ะเว้ย !!! ‘’

‘’ก็แค่เขียนก็พอแล้วนิครับ ไม่เห็นต้องเอาใบไม้ต้นไม้มาวางเลย น่าสงสารออก !!! ‘’

‘’แกมันบ้าไปแล้วรึไง !!!! =[] = ไอ้เวรนี่นิ !!! ‘’

‘’โว้ย  !!! พอซักทีเถอะพวกนายน่ะ !!! =____ = จะทะเลาะอะไรกันเรื่องแค่นี้ฮะ ทำตัวเป็นเด็กไปได้ !!! ‘’

ซากุระที่ทนดูไม่ไหวจึงลุกออกไปเล้วด่าทันที

‘’ ยุ่งนะ ยัยไข่ดาว !! ‘’

‘’กรี๊ดดดดด!!  ไอ้บ้า !!!! ไม่ใช่ไข่ดาวนะ !!! ‘’

‘’หนวกหูเว้ย !!! จะกรี๊ดทำอะไรห๋า !!! ‘’

 อิทาจิหันมาทะเลาะกับซากุระอีกคน !

‘’.ให้ตายสิ พวกแกนี่มัน’’

ซาสึเกะนั่งบ่นอยู่ห่างๆ  กาอาระเองก็ได้แค่มองๆ ก่อนจะมานั่งมองทะเลอีกครั้ง

จ๊อกกกกกกก !!!!

‘’ ใครตด ? ‘’

‘’ ?!!  ตดบ้าอะไรเล่า !! บ้าที่สุดเลย!!!!! ‘’

 ทันทีที่กำลังทะเลาะกันอยู่นั้นเสียงท้องร้องของซากุระก็ดังขึ้นมา แล้วอิทาจิก็ดันมาถามเรื่องน่าอายอีก !! ทำให้เธอตะโกนกลับไป แล้ววิ่งเข้าไปในบ้านทันที !!

‘’เสียมารยาทที่สุดครับ อิทาจิ -___-* ไปพูดกับเธอ แบบนั้นได้ยังไง เสียงท้องร้องชัดๆ ผมไปดีกว่า’’

ซาโซริมองซากุระที่วิ่งไป ก่อนจะหันมาหาอิทาจิด้วยท่าทีตำหนิเล็กน้อย ก่อนจะเดินตามซากุระไป

‘’ชิ !! อะไรกันวะ ! = ___= ** ‘’

 อิทาจิสบถเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมอง ซาสึเกะกับกาอาระ

‘’ พวกเราก็ไปกันเถอะ ‘’

‘’อืม ‘’

 ซาสึเกะพูดก่อนจะลุกแล้วกาอาระก็ตามไป ปล่อยให้อิทาจิโวยวายอยู่คนเดียวเพราะถูกเมิน

ณ ห้องครัว

‘’ซากุระไม่เป็นอะไรนะ ? โดนว่าไปแบบนั้นน่ะ ^^;;; ‘’ ซาโซริเดินเข้ามาตามซากุระหวังปลอบ

‘’……………’’

  ไร้เสียงตอบรับจากซากุระ เธอเอาแต่หาของในตู้เย็น

‘’เอ่อ ซากุระ…จัง ^___^;; ‘’

‘’ วันนี้จะทำมาม่าใส่ไข้กินกัน ยังไงก็ทำอะไรไม่เป็นกันอยู่แล้วนี่…..’’

 ซากุระพูดขึ้นมาพร้อมไข่ 5 ใบ แล้ววางไว้บนโต๊ะ แล้วเดินไปหยิบมาม่ามา 5 ห่อ  ซาโซริเองก็ยังคง งง กับท่าทีของซากุระ กาอาระและซาสึเกะเองก็เดินตามเข้ามาช่วยทำเหมือนกัน ส่วนอิทาจิก็เดินเข้ามาด้วยท่าทีหงุดหงิดหน่อยๆ

‘’เธอจะทำ อาหารเหรอ ? ‘’ ซาสึเกะถามขึ้น

‘’ ทำ มาม่าใส่ไข่ !! ก็ไม่รุ้ว่าจะทำอร่อยไหม แต่ว่า ก็พอทำได้ล่ะนะ ‘’ ซากุระพูดแล้วเดินไปหยิบหม้อมา

‘’ช่วย…….’’  กาอาระเดินไปพูดกับซากุระ

‘’ อืม J ขอบคุณนะ ‘’

 ซากุระตอบแล้วยิ้มหวาน ซาโซริเองก็ช่วยสิ่งที่พอทำได้ ส่วนอิทาจิก็ยืนหน้ามุ่ยอยู่ตรงประตู = ____=***

ตึกตึก  หมับ !!

 อิทาจิเดินเข้ามาหาซากุระ ก่อนจะจับไหล่

‘’ว้าย !! =[]= ทำบ้าอะไรของนายนิ !!! ‘’

‘’เอ่อ ให้ฉัน…ช่วย…..ทำอะไร……บ้าง……-   -‘’

  อิทาจิพูดอย่างติดๆขัดๆ ส่วนซากุระก็ลอบยิ้มอย่างมีเลศนัย….

‘’อ๋อ นายน่ะหรอ ? ช่วยไปขัดหม้อที่ใช้แล้วใน อ่างล้างจานด้วยนะ แล้วก็เก็บซากไข่ที่วางอยู่ตรงนี้ด้วย นะ จากนั้นก็ทำความสะอาดห้องครัวด้วยนะ ^ ___,^ ‘’

 ซากุระพูดแล้วสั่งนู่นสั่งนี่

‘’นี่ ! ฉันเป็นผู้ชายนะ ทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยวะ !! ‘’

‘’นายเป็นถามเองนิว่า ให้นายทำอะไรบ้าง ? ฉันพูดผิดตรงไหนเหรอ ? แย่จัง คนอุตส่าห์กลับมาทำอาหารให้กินทั้งที ทำไมนายมันใจจืดใจดำแบบนี้นะ  เพราะแบบนี้ไง โลกของเราถึงกลายเป็นแบบนี้ เด็กๆที่จะลืมตาดูโลกคงจะเสียใจแน่ๆ ที่ต้องเกิดมาเจอโลกอันโหดร้ายแบบนี้ แล้วก็นะบลาๆๆๆๆ’’

‘’รู้ๆๆๆๆแล้ว !!!! =[]= ให้ตายสิ เธอนี่บ่นเป็นแม่เลยว่ะ ทำก็ทำเว้ย !! ‘’

 อิทาจิพูดขึ้นมาอย่างหัวเสียก่อนจะเดินไปขัดหม้อตามที่ซากุระสั่ง ส่วนพวกที่เหลือก็แอบขำกับท่าทีของอิทาจิที่ยอมซากุระง่ายๆ เพราะเธอบ่นเป็นกิโล

ผ่านไป 40 นาที

‘’ในที่สุด มาม่าใส่ไข่ก็เสร็จแล้วนะครับ T______T ตั้งแต่มาที่นี่มีแต่อะไรไม่รู้ ‘’ ซาโซริพูด

‘’มันก็มาม่าเหมือนเมื่อวาน วันนี้ก็แค่ใส่ไข่เพิ่ม ต่างอะไรล่ะ - -* ‘’

ซาสึเกะพูด ทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องอาหารนั้นมองไปตรงหน้า นั่นคือมาม่าชามโต แต่แค่ใส่ไข่เท่านั้นเอง

‘’น่าๆ ฉันทำได้แค่นี้ก็บุญนักหนาแล้ว L ‘’ ซากุระพูด

‘’แต่ก็ยังดีกว่า เมื่อวานนี่ล่ะกัน ถ้วยเล็ก วันนี้ชามใหญ่ *_* ‘’

 อิทาจิพูดพรางมองไปที่ถ้วยตัวเองแล้วเหลือบมองซากุระที่ใช้งานเขาจนหนัก ไม่ว่าจะต้องนั่งขัดหม้อ ทิ้งขยะ ทำอะไรต่างๆนา = =*

‘’งั้นก็มาทานกันเถอะ TwT ‘’ เสียงซาโซริพูดขึ้น

‘’ทานล่ะนะครับ/ค่ะ ‘’

 ทั้ง 5 คนพูดพร้อมกันแล้วก็นั่งกินมาม่าใส่ไข้ชามโต ที่ใช้เวลาทำเกือบ 1 ชั่วโมง

ผ่านไป เกือบชั่วโมงทุกคนก็แยกย้ายกันที่ต่างๆ ซากุระเองไปอาบน้ำ ซาสึเกะนั่งค้นของที่อยู่ในห้องตัวเอง อิทาจิก็นั่งอยู่ในห้องตัวเองเช่นเดียวกัน ซาโซริออกมาเดินเล่นบนชายหาด และกาอาระกำลังเดินตรวจที่ต่างๆภายในบ้าน

‘’ เงียบ ดีจัง ’’

 กาอาระเดินรอบภายในบ้าน และขณะที่เขากำลังเดินจะกลับห้องตัวเองนั้น

ปัง !!!  ฟุ่บ !

 ‘’ กรี๊ดดดดดดด !!!! ช่วยด้วย !!! กา…กาอาระ ฮึก!  แง้ๆๆๆๆๆๆ ‘’

 ซากุระก็เปิดประตูออกมาอย่างรวดเร็ว เธอใส่ชุดคลุมอาบน้ำออกมา กรีดร้องออกมา เมื่อเห็นกาอาระ เธอจึงเข้าไปกอดเขา

‘’!! อะ…อะไรรึ !! ‘’

 กาอาระงงกับท่าทีของซากุระแต่ว่าดูเทอนั้นยังคงสะอื้นอยู่ภายในอ้อมอกของเขา..

‘’มะ….มะ………’’

‘’มะ..อะไร?’’

กาอาระถามอย่างสงสัยเมื่อซากุระพูดออกมาไม่เป้นคำเท่าไหร่

‘’แมงมุม T[]T !!!! ตัวเบอเริ้มเลย !! ฉะ..ฉันกลัว !!! อะ..เอาออกให้หน่อย!!! ‘’

 ซากุระยังคงกอดเขาไว้แถมไม่ปล่อยดีๆเสียด้วย

‘’…………………’’

‘’โฮ่ !?  พวกแกนี่ถึงขั้นนี้ กันแล้วหรอเนี่ย ?’’

เสียงอิทาจิดังขึ้นด้านหลังของซากุระ  ตามด้วยซาสึเกะที่เดินมาติดๆ พวกเขาได้ยินเสียงร้องจึงออกมาดู แล้วเห็นซากุระกอดกาอาระแน่น

‘’.///// ไม่ใช่นะ !! แมงมุม!! มันอยู่ในห้องน้ำหรอก นะ กาอาระ ช่วยเอาออกไปให้ที T_____T’’

ซากุระเมื่อรู้ตัวว่าเธอเผลอกอดกาอาระ เธอจึงผละออกมาแล้วก็อ้อนวอนกาอาระที่ยังทำหน้านิ่งอยู่

‘’…………’’

 กาอาระไม่ตอบแต่ก็เดินเข้าใปในห้อง อิทาจิและซาสึเกะจึงไปดูด้วย ส่วนซากุระก็ได้แต่แอบมองอยู่นอกห้องอย่างหวาดๆ

‘’ ชิ่วๆ ’’

 เสียงกาอาระดังออกมาจากห้องน้ำ

‘’ มันไล่? ยังไงของมันวะ ‘’

 อิทาจิมองท่าทีของกาอาระ  ไอ้บ้านี่ถ้าจะบ้า… = =

‘’ ไม่จับมันออกมา เลยล่ะ ? หรือไม่กล้าจับ ‘’

 ซาสึเกะพูดก่อนจะเดินเข้าในห้องน้ำด้วยคน เหลือเพียงอิทาจิยืนหน้ามุ่ยอยู่

‘’กรี๊ดดดดดด !!! =[]= เอาออกไกลๆ เลย เอาไปลอยทะเลเลยน้า !!  T [] T ‘’

 เสียงซากุระกรี๊ด เนื่องจากกาอาระเดินออกมากับแมงมุม เขาจับแมงมุมออกมาด้วยถุงพลาสติก..ที่ซาสึเกะเอาเข้าไปให้ (?) เมื่อกี้

‘’ แค่แมงมุมกลัวได้ ตัวใหญ่กว่ามันอีก = = ‘’

อิทาจิพูดแล้วมองตามซากุระที่ถอยระยะห่างกับกาอาระที่ถือแมงมุมอยู่ แล้วกาอาระก็เดินออกไปกับแมงมุมพร้อมซาสึเกะที่ตามไป

‘’ ก็…ก็มันน่ากลัวนี่ T______T แง้ๆ ‘’

‘’ถ้าจะบ้า ร้องไห้เลยรึ ! = __ = ;; ‘’

 อิทาจิพูดแล้วมองซากุระที่นั่งปาดน้ำตาอยู่ เขาไม่ค่อยถูกกับผู้หญิงที่ร้องไห้เท่าไหร่

‘’…….’’

‘’เออ ก็นะ !!!  แบบว่า เมื่อกี้ที่ชายหาด เออแบบว่า !! = = ;; ที่ฉันหาว่าเธอตดน่ะ เออก็นะ..ขอโทษ !!! ‘’

‘’…….!!!! ‘’

 ซากุระมองตามอย่างตะลึง ไม่คิดว่าผู้ชายที่โมโหร้ายแบบนี้จะมาขอโทษเธอ

‘’เอาไปปล่อยแล้วนะ มีอะไรกันหรือเปล่า ? ‘’

ซาสึเกะเดินเข้ามากับกาอาระ แต่เขาก็สังเกตท่าทีของสองคนที่อยู่ในห้องแปลกๆไปจากเดิมจึงถาม

‘’ เอ่อ อ้อ ! ไม่มีอะไร ^O^ ไปปล่อยแล้วใช่ไหม T___T ขอบคุณมาก ฮืออ ‘’

 ซากุระอ้ำอึ้งนิดหน่อย แล้วก็เข้าไปขอบคุณทั้งสองคน

‘’ ตัวใหญ่มากเลยนะตัวเมื่อกี้ ดูมันจะไม่มีพิษ…’’

ซาสึเกะพูดก่อนจะนึกภาพแมงมุมเมื่อกี้..

‘’เอาเถอะ ว่าแต่พวกนายออกไปจากห้องฉันได้ยังอ่ะ ? ‘’

ซากุระพูด ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิง..

‘’ ไปล่ะ ‘’

 ซาสึเกะพูดก่อนจะเดินออกไป กาอาระก็ตามไป ส่วนอิทาจิมองซากุระแวบหนึ่งก่อนจะเดินออกตามไป เหลือเพียงซากุระที่อยู่ในห้อง..แล้วเธอก็เข้าไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัวของเธอ

ณ ห้องโถง

‘’ อ้าว ? มากันพร้อมหน้าเลยนะครับ ? จะไปไหนกันหรอ ? ‘’

 ซาโซริที่กลับมาจากชายหาดมองพวกสามหนุ่มที่เดินลงมาพร้อมกัน

‘’อ่อ เมื่อกี้ยัยนั่นมันเจอแมงมุมในห้องน้ำ เลยให้ไอ้พวกนี้เอาออกให้น่ะ ‘’

 อิทาจิตอบพรางนั่งลงโซฟาอย่างเหนื่อยๆ

‘’เอ๋ ?  แมงมุม !!! คุณซากุระเค้าเป็นอะไรหรือเปล่าครับ !????’’

‘’ไม่หรอก แค่กรี๊ดเท่านั้นล่ะ -  -‘’

 ซาสึเกะตอบ แล้วเดินนั่ง กาอาระก็ตามไปนั่งด้วย

‘’เสียดายจัง >_< ถ้าผมอยู่ ผมคงเอาออกให้แน่ๆ ‘’ ซาโซริพูดอย่างร่าเริง

‘’ โดนกอด ด้วยล่ะ ‘’

 กาอาระที่พูดขึ้นอย่างหน้าตาเฉย  ก่อนจะมองมือตัวเองที่เผลอเข้าไปจับเอวซากุระเมื่อตอนที่เธอกอดเขาเหมือนกัน

 กลิ่นยังติดอยู่เลย…

‘’เอ๋ O_O จริงอ่ะ อิจฉาอ่า T________T ผมน่าจะอยู่นะเนี่ย ‘’

ซาโซริโอดโอยอย่างเสียดาย

‘’แกนี่มัน.ลามกจังนะ  = =** ‘’ คิดอะไรกับยัยนั่นหรือเปล่าน่ะ ‘’

 อิทาจิพูดอย่างเหลืออดก่อนหันไปมองหน้าซาโซริ

‘’เอ๋ O_O ผมหรอ ? ไม่เลย ไม่ได้คิดอะไรซักหน่อยนะครับ >< ผมไปอาบน้ำดีกว่า…’’

 ซาโซริตัดบทกับรีบเดินขึ้นห้องไปทันที

‘’ ว่าแต่กาอาระ ทำไมถึงไปช่วยเธอล่ะ ? ‘’ ซาสึเกะถามกาอาระอย่างสงสัย

‘’ก็ เธอเป็นผู้หญิง และตระกูลเธอก็ทำงานร่วมกับตระกูล ฉันนิ…’’ กาอาระพูด

‘’ไม่ใช่ว่า ชอบยัยนั่นหรอกหรอ!! = O = ‘’ อิทาจิพูดขึ้น

‘’ นายนี่มัน แปลกๆตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ !  - - ** ‘’

 ซาสึเกะหันไปมองอิทาจิ แต่เขาก็ได้แต่สะบัดหน้าหนี แล้วลุกเดินไปห้องครัว…

‘’บ้าแล้วรึไง -  -* ‘’

 ซาสึเกะพูดบ่นๆนิดหน่อย ก่อนจะนอนราบบนโซฟา แล้วหลับไปอย่างไม่รู้ตัว

‘’นี่ มานอนอะไรตรงนี้นิ ‘’

 เสียงคุ้นๆ ดังเข้ามาในหูของซาสึเกะพร้อมกลิ่นหอมๆของแชมพู

‘’……’’

‘’ตาบ้า ซาสึเกะ !!! =  =** ‘’

 พอเข้าลืมตาขึ้นมาก็มองเห็นซากุระที่อยู่ในระยะประชิด เธอกำลังก้มมองเขาที่หลับอยู่

‘’ เธอ ? ///‘’

 ซาสึเกะยันตัวลุกขึ้นส่วนซากุระก็ยืนเท้าเอวมองเขาอยู่

‘’มานอนอะไรตรงนี้แล้วทุกคนล่ะ ? ‘

’ ซากุระถามก่อนมองซ้ายมองขวา ซาสึเกะก็มองตามแต่ไม่พบใคร เห็นแค่เธอกับเขาที่อยู่ด้วยกันเท่านั้น

‘’ คงอยู่ห้องล่ะมั้ง’’

‘’เหรอ ? แล้วนายมานอนอะไรตรงนี้ ไม่นอนในห้องล่ะ ? ‘’

‘’ ไม่รู้หว่าหลับไป น่ะ กี่โมงแล้วล่ะ ? ‘’

‘’ไม่รุ้สิ =  =* ไม่มีนาฬิกา ถ้าให้เดาคงจะ บ่าย 3 แล้วน่ะ ‘’

‘’ไวจังวะ’’

‘’ เป็นอะไรไปเหรอ ? ปวดหัวหรอ ? หรือไม่สบาย ? ‘’

 ซากุระที่สังเกตว่าซาสึเกะจับหัวตัวเองบ่อยมาก ถามด้วยความเป็นห่วง?

‘’ ก็นิดหน่อย ‘’

‘’ งั้น ฉันจะไปตามซาโซริให้มาดูนายแล้วกัน หมอนี่มันคงพึ่งพาได้บ้างล่ะมั้ง = =* ‘’

‘’ ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวไปเอง ’’

ซาสึเกะพูดแล้วยันตัวลุกขึ้น แต่ยังไม่ทันที่จะเดิน ก็เหมือนจะเซล้มลงไป   บ้าชิบ !! ไม่มีแรงเลย !!!

หมับ !!!

‘’ เอ้ยย !! ซาสึเกะ ตัวร้อนจี๋เลย !!  เอ้ย !! ได้ยินฉันไหม ? ซาสึเกะ ซาสึเกะ !!! ‘’
 ซาสึเกะมองซากุระที่พยุงเขาไว้แล้วจับหน้าผาก หน้าแปลกที่เขามองซากุระ แล้วรู้สึกดี แต่ว่า เธอมีตั้งหลายคน จาก 2 เพิ่มเป็น 4 แล้วจากนั้นเขาก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย………..

_____________________________________________________________________________________________________

อัพตอนที่ 3 เเล้วนะคะ ช่วยเม้ลด้วยนะ :D
จะดีมากเลย ><