ตอนที่ 5 : Chapter 3 : เจอแมงมุม กอด ! และไข้ใจ (?)
Writer Talk
‘’อะไรของแกวะ !!! = ___ = ** นี่เราอยู่บนเกาะนะเว้ย !!! ยังจะห่วงเรื่องแบบนี้อีก !! ไอ้ หึ่ย !!! ‘’
‘’ไม่ได้นะครับ ! เรายังมีวิธีเอาตัวรอดบนเกาะร้างได้หลายวิธีนะครับ ! ไม่ใช่การมาตัดใบไม้ต้นไม้พวกนี้ !!’’
‘’แกนี่มันน่ารำคาน จังว่ะ !! ก็เผื่อเครื่องบิน บินผ่านมาแล้วจะได้เห็นไงล่ะเว้ย !!! ‘’
‘’ก็แค่เขียนก็พอแล้วนิครับ ไม่เห็นต้องเอาใบไม้ต้นไม้มาวางเลย น่าสงสารออก !!! ‘’
‘’แกมันบ้าไปแล้วรึไง !!!! =[] = ไอ้เวรนี่นิ !!! ‘’
‘’โว้ย !!! พอซักทีเถอะพวกนายน่ะ !!! =____ = จะทะเลาะอะไรกันเรื่องแค่นี้ฮะ ทำตัวเป็นเด็กไปได้ !!! ‘’
ซากุระที่ทนดูไม่ไหวจึงลุกออกไปเล้วด่าทันที
‘’ ยุ่งนะ ยัยไข่ดาว !! ‘’
‘’กรี๊ดดดดด!! ไอ้บ้า !!!! ไม่ใช่ไข่ดาวนะ !!! ‘’
‘’หนวกหูเว้ย !!! จะกรี๊ดทำอะไรห๋า !!! ‘’
อิทาจิหันมาทะเลาะกับซากุระอีกคน !
‘’.ให้ตายสิ พวกแกนี่มัน’’
ซาสึเกะนั่งบ่นอยู่ห่างๆ กาอาระเองก็ได้แค่มองๆ ก่อนจะมานั่งมองทะเลอีกครั้ง
จ๊อกกกกกกก !!!!
‘’ ใครตด ? ‘’
‘’ ?!! ตดบ้าอะไรเล่า !! บ้าที่สุดเลย!!!!! ‘’
ทันทีที่กำลังทะเลาะกันอยู่นั้นเสียงท้องร้องของซากุระก็ดังขึ้นมา แล้วอิทาจิก็ดันมาถามเรื่องน่าอายอีก !! ทำให้เธอตะโกนกลับไป แล้ววิ่งเข้าไปในบ้านทันที !!
‘’เสียมารยาทที่สุดครับ อิทาจิ -___-* ไปพูดกับเธอ แบบนั้นได้ยังไง เสียงท้องร้องชัดๆ ผมไปดีกว่า’’
ซาโซริมองซากุระที่วิ่งไป ก่อนจะหันมาหาอิทาจิด้วยท่าทีตำหนิเล็กน้อย ก่อนจะเดินตามซากุระไป
‘’ชิ !! อะไรกันวะ ! = ___= ** ‘’
อิทาจิสบถเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมอง ซาสึเกะกับกาอาระ
‘’ พวกเราก็ไปกันเถอะ ‘’
‘’อืม ‘’
ซาสึเกะพูดก่อนจะลุกแล้วกาอาระก็ตามไป ปล่อยให้อิทาจิโวยวายอยู่คนเดียวเพราะถูกเมิน
ณ ห้องครัว
‘’ซากุระไม่เป็นอะไรนะ ? โดนว่าไปแบบนั้นน่ะ ^^;;; ‘’ ซาโซริเดินเข้ามาตามซากุระหวังปลอบ
‘’……………’’
ไร้เสียงตอบรับจากซากุระ เธอเอาแต่หาของในตู้เย็น
‘’เอ่อ ซากุระ…จัง ^___^;; ‘’
‘’ วันนี้จะทำมาม่าใส่ไข้กินกัน ยังไงก็ทำอะไรไม่เป็นกันอยู่แล้วนี่…..’’
ซากุระพูดขึ้นมาพร้อมไข่ 5 ใบ แล้ววางไว้บนโต๊ะ แล้วเดินไปหยิบมาม่ามา 5 ห่อ ซาโซริเองก็ยังคง งง กับท่าทีของซากุระ กาอาระและซาสึเกะเองก็เดินตามเข้ามาช่วยทำเหมือนกัน ส่วนอิทาจิก็เดินเข้ามาด้วยท่าทีหงุดหงิดหน่อยๆ
‘’เธอจะทำ อาหารเหรอ ? ‘’ ซาสึเกะถามขึ้น
‘’ ทำ มาม่าใส่ไข่ !! ก็ไม่รุ้ว่าจะทำอร่อยไหม แต่ว่า ก็พอทำได้ล่ะนะ ‘’ ซากุระพูดแล้วเดินไปหยิบหม้อมา
‘’ช่วย…….’’ กาอาระเดินไปพูดกับซากุระ
‘’ อืม J ขอบคุณนะ ‘’
ซากุระตอบแล้วยิ้มหวาน ซาโซริเองก็ช่วยสิ่งที่พอทำได้ ส่วนอิทาจิก็ยืนหน้ามุ่ยอยู่ตรงประตู = ____=***
ตึกตึก หมับ !!
อิทาจิเดินเข้ามาหาซากุระ ก่อนจะจับไหล่
‘’ว้าย !! =[]= ทำบ้าอะไรของนายนิ !!! ‘’
‘’เอ่อ ให้ฉัน…ช่วย…..ทำอะไร……บ้าง……- -‘’
อิทาจิพูดอย่างติดๆขัดๆ ส่วนซากุระก็ลอบยิ้มอย่างมีเลศนัย….
‘’อ๋อ นายน่ะหรอ ? ช่วยไปขัดหม้อที่ใช้แล้วใน อ่างล้างจานด้วยนะ แล้วก็เก็บซากไข่ที่วางอยู่ตรงนี้ด้วย นะ จากนั้นก็ทำความสะอาดห้องครัวด้วยนะ ^ ___,^ ‘’
ซากุระพูดแล้วสั่งนู่นสั่งนี่
‘’นี่ ! ฉันเป็นผู้ชายนะ ทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยวะ !! ‘’
‘’นายเป็นถามเองนิว่า ให้นายทำอะไรบ้าง ? ฉันพูดผิดตรงไหนเหรอ ? แย่จัง คนอุตส่าห์กลับมาทำอาหารให้กินทั้งที ทำไมนายมันใจจืดใจดำแบบนี้นะ เพราะแบบนี้ไง โลกของเราถึงกลายเป็นแบบนี้ เด็กๆที่จะลืมตาดูโลกคงจะเสียใจแน่ๆ ที่ต้องเกิดมาเจอโลกอันโหดร้ายแบบนี้ แล้วก็นะบลาๆๆๆๆ’’
‘’รู้ๆๆๆๆแล้ว !!!! =[]= ให้ตายสิ เธอนี่บ่นเป็นแม่เลยว่ะ ทำก็ทำเว้ย !! ‘’
อิทาจิพูดขึ้นมาอย่างหัวเสียก่อนจะเดินไปขัดหม้อตามที่ซากุระสั่ง ส่วนพวกที่เหลือก็แอบขำกับท่าทีของอิทาจิที่ยอมซากุระง่ายๆ เพราะเธอบ่นเป็นกิโล
ผ่านไป 40 นาที
‘’ในที่สุด มาม่าใส่ไข่ก็เสร็จแล้วนะครับ T______T ตั้งแต่มาที่นี่มีแต่อะไรไม่รู้ ‘’ ซาโซริพูด
‘’มันก็มาม่าเหมือนเมื่อวาน วันนี้ก็แค่ใส่ไข่เพิ่ม ต่างอะไรล่ะ - -* ‘’
ซาสึเกะพูด ทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องอาหารนั้นมองไปตรงหน้า นั่นคือมาม่าชามโต แต่แค่ใส่ไข่เท่านั้นเอง
‘’น่าๆ ฉันทำได้แค่นี้ก็บุญนักหนาแล้ว L ‘’ ซากุระพูด
‘’แต่ก็ยังดีกว่า เมื่อวานนี่ล่ะกัน ถ้วยเล็ก วันนี้ชามใหญ่ *_* ‘’
อิทาจิพูดพรางมองไปที่ถ้วยตัวเองแล้วเหลือบมองซากุระที่ใช้งานเขาจนหนัก ไม่ว่าจะต้องนั่งขัดหม้อ ทิ้งขยะ ทำอะไรต่างๆนา = =*
‘’งั้นก็มาทานกันเถอะ TwT ‘’ เสียงซาโซริพูดขึ้น
‘’ทานล่ะนะครับ/ค่ะ ‘’
ทั้ง 5 คนพูดพร้อมกันแล้วก็นั่งกินมาม่าใส่ไข้ชามโต ที่ใช้เวลาทำเกือบ 1 ชั่วโมง
ผ่านไป เกือบชั่วโมงทุกคนก็แยกย้ายกันที่ต่างๆ ซากุระเองไปอาบน้ำ ซาสึเกะนั่งค้นของที่อยู่ในห้องตัวเอง อิทาจิก็นั่งอยู่ในห้องตัวเองเช่นเดียวกัน ซาโซริออกมาเดินเล่นบนชายหาด และกาอาระกำลังเดินตรวจที่ต่างๆภายในบ้าน
‘’ เงียบ ดีจัง ’’
กาอาระเดินรอบภายในบ้าน และขณะที่เขากำลังเดินจะกลับห้องตัวเองนั้น
ปัง !!! ฟุ่บ !
‘’ กรี๊ดดดดดดด !!!! ช่วยด้วย !!! กา…กาอาระ ฮึก! แง้ๆๆๆๆๆๆ ‘’
ซากุระก็เปิดประตูออกมาอย่างรวดเร็ว เธอใส่ชุดคลุมอาบน้ำออกมา กรีดร้องออกมา เมื่อเห็นกาอาระ เธอจึงเข้าไปกอดเขา
‘’!! อะ…อะไรรึ !! ‘’
กาอาระงงกับท่าทีของซากุระแต่ว่าดูเทอนั้นยังคงสะอื้นอยู่ภายในอ้อมอกของเขา..
‘’มะ….มะ………’’
‘’มะ..อะไร?’’
กาอาระถามอย่างสงสัยเมื่อซากุระพูดออกมาไม่เป้นคำเท่าไหร่
‘’แมงมุม T[]T !!!! ตัวเบอเริ้มเลย !! ฉะ..ฉันกลัว !!! อะ..เอาออกให้หน่อย!!! ‘’
ซากุระยังคงกอดเขาไว้แถมไม่ปล่อยดีๆเสียด้วย
‘’…………………’’
‘’โฮ่ !? พวกแกนี่ถึงขั้นนี้ กันแล้วหรอเนี่ย ?’’
เสียงอิทาจิดังขึ้นด้านหลังของซากุระ ตามด้วยซาสึเกะที่เดินมาติดๆ พวกเขาได้ยินเสียงร้องจึงออกมาดู แล้วเห็นซากุระกอดกาอาระแน่น
‘’.///// ไม่ใช่นะ !! แมงมุม!! มันอยู่ในห้องน้ำหรอก นะ กาอาระ ช่วยเอาออกไปให้ที T_____T’’
ซากุระเมื่อรู้ตัวว่าเธอเผลอกอดกาอาระ เธอจึงผละออกมาแล้วก็อ้อนวอนกาอาระที่ยังทำหน้านิ่งอยู่
‘’…………’’
กาอาระไม่ตอบแต่ก็เดินเข้าใปในห้อง อิทาจิและซาสึเกะจึงไปดูด้วย ส่วนซากุระก็ได้แต่แอบมองอยู่นอกห้องอย่างหวาดๆ
‘’ ชิ่วๆ ’’
เสียงกาอาระดังออกมาจากห้องน้ำ
‘’ มันไล่? ยังไงของมันวะ ‘’
อิทาจิมองท่าทีของกาอาระ ไอ้บ้านี่ถ้าจะบ้า… = =
‘’ ไม่จับมันออกมา เลยล่ะ ? หรือไม่กล้าจับ ‘’
ซาสึเกะพูดก่อนจะเดินเข้าในห้องน้ำด้วยคน เหลือเพียงอิทาจิยืนหน้ามุ่ยอยู่
‘’กรี๊ดดดดดด !!! =[]= เอาออกไกลๆ เลย เอาไปลอยทะเลเลยน้า !! T [] T ‘’
เสียงซากุระกรี๊ด เนื่องจากกาอาระเดินออกมากับแมงมุม เขาจับแมงมุมออกมาด้วยถุงพลาสติก..ที่ซาสึเกะเอาเข้าไปให้ (?) เมื่อกี้
‘’ แค่แมงมุมกลัวได้ ตัวใหญ่กว่ามันอีก = = ‘’
อิทาจิพูดแล้วมองตามซากุระที่ถอยระยะห่างกับกาอาระที่ถือแมงมุมอยู่ แล้วกาอาระก็เดินออกไปกับแมงมุมพร้อมซาสึเกะที่ตามไป
‘’ ก็…ก็มันน่ากลัวนี่ T______T แง้ๆ ‘’
‘’ถ้าจะบ้า ร้องไห้เลยรึ ! = __ = ;; ‘’
อิทาจิพูดแล้วมองซากุระที่นั่งปาดน้ำตาอยู่ เขาไม่ค่อยถูกกับผู้หญิงที่ร้องไห้เท่าไหร่
‘’…….’’
‘’เออ ก็นะ !!! แบบว่า เมื่อกี้ที่ชายหาด เออแบบว่า !! = = ;; ที่ฉันหาว่าเธอตดน่ะ เออก็นะ..ขอโทษ !!! ‘’
‘’…….!!!! ‘’
ซากุระมองตามอย่างตะลึง ไม่คิดว่าผู้ชายที่โมโหร้ายแบบนี้จะมาขอโทษเธอ
‘’เอาไปปล่อยแล้วนะ มีอะไรกันหรือเปล่า ? ‘’
ซาสึเกะเดินเข้ามากับกาอาระ แต่เขาก็สังเกตท่าทีของสองคนที่อยู่ในห้องแปลกๆไปจากเดิมจึงถาม
‘’ เอ่อ อ้อ ! ไม่มีอะไร ^O^ ไปปล่อยแล้วใช่ไหม T___T ขอบคุณมาก ฮืออ ‘’
ซากุระอ้ำอึ้งนิดหน่อย แล้วก็เข้าไปขอบคุณทั้งสองคน
‘’ ตัวใหญ่มากเลยนะตัวเมื่อกี้ ดูมันจะไม่มีพิษ…’’
ซาสึเกะพูดก่อนจะนึกภาพแมงมุมเมื่อกี้..
‘’เอาเถอะ ว่าแต่พวกนายออกไปจากห้องฉันได้ยังอ่ะ ? ‘’
ซากุระพูด ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิง..
‘’ ไปล่ะ ‘’
ซาสึเกะพูดก่อนจะเดินออกไป กาอาระก็ตามไป ส่วนอิทาจิมองซากุระแวบหนึ่งก่อนจะเดินออกตามไป เหลือเพียงซากุระที่อยู่ในห้อง..แล้วเธอก็เข้าไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัวของเธอ
ณ ห้องโถง
‘’ อ้าว ? มากันพร้อมหน้าเลยนะครับ ? จะไปไหนกันหรอ ? ‘’
ซาโซริที่กลับมาจากชายหาดมองพวกสามหนุ่มที่เดินลงมาพร้อมกัน
‘’อ่อ เมื่อกี้ยัยนั่นมันเจอแมงมุมในห้องน้ำ เลยให้ไอ้พวกนี้เอาออกให้น่ะ ‘’
อิทาจิตอบพรางนั่งลงโซฟาอย่างเหนื่อยๆ
‘’เอ๋ ? แมงมุม !!! คุณซากุระเค้าเป็นอะไรหรือเปล่าครับ !????’’
‘’ไม่หรอก แค่กรี๊ดเท่านั้นล่ะ - -‘’
ซาสึเกะตอบ แล้วเดินนั่ง กาอาระก็ตามไปนั่งด้วย
‘’เสียดายจัง >_< ถ้าผมอยู่ ผมคงเอาออกให้แน่ๆ ‘’ ซาโซริพูดอย่างร่าเริง
‘’ โดนกอด ด้วยล่ะ ‘’
กาอาระที่พูดขึ้นอย่างหน้าตาเฉย ก่อนจะมองมือตัวเองที่เผลอเข้าไปจับเอวซากุระเมื่อตอนที่เธอกอดเขาเหมือนกัน
กลิ่นยังติดอยู่เลย…
‘’เอ๋ O_O จริงอ่ะ อิจฉาอ่า T________T ผมน่าจะอยู่นะเนี่ย ‘’
ซาโซริโอดโอยอย่างเสียดาย
‘’แกนี่มัน.ลามกจังนะ = =** ‘’ คิดอะไรกับยัยนั่นหรือเปล่าน่ะ ‘’
อิทาจิพูดอย่างเหลืออดก่อนหันไปมองหน้าซาโซริ
‘’เอ๋ O_O ผมหรอ ? ไม่เลย ไม่ได้คิดอะไรซักหน่อยนะครับ >< ผมไปอาบน้ำดีกว่า…’’
ซาโซริตัดบทกับรีบเดินขึ้นห้องไปทันที
‘’ ว่าแต่กาอาระ ทำไมถึงไปช่วยเธอล่ะ ? ‘’ ซาสึเกะถามกาอาระอย่างสงสัย
‘’ก็ เธอเป็นผู้หญิง และตระกูลเธอก็ทำงานร่วมกับตระกูล ฉันนิ…’’ กาอาระพูด
‘’ไม่ใช่ว่า ชอบยัยนั่นหรอกหรอ!! = O = ‘’ อิทาจิพูดขึ้น
‘’ นายนี่มัน แปลกๆตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ ! - - ** ‘’
ซาสึเกะหันไปมองอิทาจิ แต่เขาก็ได้แต่สะบัดหน้าหนี แล้วลุกเดินไปห้องครัว…
‘’บ้าแล้วรึไง - -* ‘’
ซาสึเกะพูดบ่นๆนิดหน่อย ก่อนจะนอนราบบนโซฟา แล้วหลับไปอย่างไม่รู้ตัว
‘’นี่ มานอนอะไรตรงนี้นิ ‘’
เสียงคุ้นๆ ดังเข้ามาในหูของซาสึเกะพร้อมกลิ่นหอมๆของแชมพู
‘’……’’
‘’ตาบ้า ซาสึเกะ !!! = =** ‘’
พอเข้าลืมตาขึ้นมาก็มองเห็นซากุระที่อยู่ในระยะประชิด เธอกำลังก้มมองเขาที่หลับอยู่
‘’ เธอ ? ///‘’
ซาสึเกะยันตัวลุกขึ้นส่วนซากุระก็ยืนเท้าเอวมองเขาอยู่
‘’มานอนอะไรตรงนี้แล้วทุกคนล่ะ ? ‘
’ ซากุระถามก่อนมองซ้ายมองขวา ซาสึเกะก็มองตามแต่ไม่พบใคร เห็นแค่เธอกับเขาที่อยู่ด้วยกันเท่านั้น
‘’ คงอยู่ห้องล่ะมั้ง’’
‘’เหรอ ? แล้วนายมานอนอะไรตรงนี้ ไม่นอนในห้องล่ะ ? ‘’
‘’ ไม่รู้หว่าหลับไป น่ะ กี่โมงแล้วล่ะ ? ‘’
‘’ไม่รุ้สิ = =* ไม่มีนาฬิกา ถ้าให้เดาคงจะ บ่าย 3 แล้วน่ะ ‘’
‘’ไวจังวะ’’
‘’ เป็นอะไรไปเหรอ ? ปวดหัวหรอ ? หรือไม่สบาย ? ‘’
ซากุระที่สังเกตว่าซาสึเกะจับหัวตัวเองบ่อยมาก ถามด้วยความเป็นห่วง?
‘’ ก็นิดหน่อย ‘’
‘’ งั้น ฉันจะไปตามซาโซริให้มาดูนายแล้วกัน หมอนี่มันคงพึ่งพาได้บ้างล่ะมั้ง = =* ‘’
‘’ ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวไปเอง ’’
ซาสึเกะพูดแล้วยันตัวลุกขึ้น แต่ยังไม่ทันที่จะเดิน ก็เหมือนจะเซล้มลงไป บ้าชิบ !! ไม่มีแรงเลย !!!
หมับ !!!
‘’ เอ้ยย !! ซาสึเกะ ตัวร้อนจี๋เลย !! เอ้ย !! ได้ยินฉันไหม ? ซาสึเกะ ซาสึเกะ !!! ‘’
ซาสึเกะมองซากุระที่พยุงเขาไว้แล้วจับหน้าผาก หน้าแปลกที่เขามองซากุระ แล้วรู้สึกดี แต่ว่า เธอมีตั้งหลายคน จาก 2 เพิ่มเป็น 4 แล้วจากนั้นเขาก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย………..
_____________________________________________________________________________________________________
จะดีมากเลย ><
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

คืออัลลายยยยย 55555555
ฮาเว่อร์
กอดจ้ะ กอด เขากอดมา มีเผลอกอดตอบด้วยล่ะ แหม๋ๆ กาอาระขรึมแบบนี้ความรุ้สึกไวนะเนี่ย
กาอาระหมดหมาดขรึมเลยง่ะ "ชิ่ววววๆ" กาอาระจ๋าไล่แมงมุมบ้าไรยังงั้นอ่ะ
มันคงจะไปให้ที่รักอยู่หรอกมั้ง ไล่ซะน่ารักเชียววว // อย่างฮาาาาาาอ่ะ ทุกคนรั่วจิงๆ
อัพต่อนะคะ ไรเตอร์~ สู้ๆๆๆ
เป็ดเป็นหวัด =.="
กาอาระคุง ถ้ายังไม่รุกนี่ระวังจะโดนคนอื่นแย่งหนูกุไไปน้าา
กรี๊ดดดดดด อิจฉา *O*
รู้ไหมเราหัวเราะท้องแข็งเลย
อิทจี้รู้สึกว่าจะหลุดบ่อยมากเลย แต่ก็น่ารักน่่ะจ๊ะๆ กิกิ
โซคุงหื่นอ้า 5555 สนุกมากค่า อัพต่อไปเรื่อยๆเน้อ
อัพ อัพ อัพ อัพ อัพ >_______________
ซาโซคุงหื่นจังเลย
อุ๊ยยย เป็ดป่วยพาไปหาสัตวแพทย์ด่วน >< (โดนFC sasuke เตะไปรอบหนึ่ง 555)
กาอาระที่ช่วยซากุระเฉย ๆ ที่ถูกกอดเขาเรียกว่า ค่าตอบแถม (ผลพลอยได้)
ซาโซริอย่าลามกขึ้นทุกตอนเลยน่ะ มันมีแนวโน้ม 5555
พังพอนนายคาแร็กเตอร์หลุดหมดมาดขรึมเลย 555+