[ Fic naruto ] Love Island เกาะร้าง พิสูจน์รัก♥

ตอนที่ 4 : Chapter 2 : อาหารมื้อแรกกับการขอความช่วยเหลือ (?)

 

Writer Talk
ณ ห้องครัว….

‘’เว้ย!!!!! กับอีแค่ทำอาหาร ทำไมมันใช้เวลา 2 ชั่วโมงวะเนี่ย !! L ‘’

 อิทาจิโวยวายทันที เมื่อมองสภาพห้องครัว ตอนนี้เหมือนกับห้องเก็บของไปซะมากกว่า ทั้งอะไรต่อมิอะไร..เรี่ยราดที่พื้นหมดแล้ว ข้าวก็ไม่มีใครหุงเป็น ส่วนกาอาระที่หั่นผักอยู่ตอนนี้หลายเป็นว่า หั่นจนเป็นน้ำไปซะแล้ว

‘’ มาม่า คือที่พึ่งสุดท้าย เอ้า !!! ‘’

 ซากุระโยน ห่อมาม่าถ้วยมาวางไว้

‘’กระติกน้ำร้อน แค่เสียบปลั๊กใช่ไหมอ่ะ ? ‘’

ซาโซริถาม เขาเองก็เริ่มทนไม่ไหวแล้ว ใช้เวลามากเกินไป แถมไม่มีใครทำอาหารเป็นจริงๆซักคน กาอาระที่เหมือนจะทำเป้นสุดท้ายก็คว้าน้ำเหลว !

‘’ก็ใส่น้ำลงไป แล้วก็เสียบปลั๊ก รอให้มันไปเขียวก็เสร็จแล้วล่ะมั้ง ? ‘’

ซากุระพูด ซาโซริจึงทำตาม ส่วนกาอาระเองก็หยุดหั่นผักแล้วยืนพิงประตูเอา อิทาจิกับซาสึเกะเองก็ยืนเฉยๆ..

‘’ให้ตายสิแบบนี้มันขาดสารอาหาร สุดๆเลยว่ะ !! = =!!! ‘’ อิทาจิพูด

‘’ เอาเถอะ ไม่มีใครทำอาหารไม่เป็นซักคน กินไปเหอะ ไม่ตายเท่าไหร่หรอก’’ ซาสึเกะพูด

‘’ชิ !! ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยวะ …’’

ติ๊ก !!!

 ‘’ เสร็จแล้วครับ ทุกคนเอาถ้วยตัวเองมารองได้เลย เอ? ต้องกดตรงนี้ใช่ไหมเนี่ย ? ‘’

 ซาโซริพูดก่อนจะลงกดน้ำดู มันไหลลงมา เขาจึงเอาถ้วยของทุกคนใส่น้ำแล้วปิดไว้ ก่อนจะไปรมตัวกันที่ห้องอาหาร

‘’ 3 นาทียัง.หิวแล้ว ? ‘’ อิทาจิพูด

‘’ยังครับ อดใจรอหน่อยนะ ถ้าไม่กินให้ตรงเวลาที่มันบอกคงไม่ดี..’’ ซาโซริพูด

‘’เฮ้อ เกิดมาไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลย T___T ‘’  ซากุระนั่งฟุบหน้าลง

‘’ มีให้กินก็ดีแล้วน้า !!’’ ซาสึเกะพูด

‘’………….’’

 กาอาระไม่ได้พูดอะไรออกไปแค่มองคนรอบข้างเท่านั้น ทุกคนในที่นี้ต่างก็รอคอย ว่าจะครบ 3 นาทีเมื่อไหร่….

‘’อ่า ครบแล้วครับ J เชิญทานกันได้เลย ‘’

 ซาโซริพูด ไม่รอช้าทุกคนก็เปิดฝาออกก่อนจะมีกลิ่นลอยเต็มไปหมด ทั้งหอม ทั้งน่ากิน

‘’ T_____T หอมดีอ่ะ ไม่คิดว่ามาม่าจะอร่อยแบบนี้ ‘’ ซากุระยกดมแล้วพูด

ซุ๊ดดด !

 ‘’ กินๆไปเหอะน้า !! รองท้องก็ยังดี ‘’

 อิทาจิพูดแล้วกินเข้าไปอย่างเร็วด้วยความหิว

‘’ รสชาติก็ดีนิ ว่าไหม ? ‘’

ซาโซริพูด หลายๆคนก็พยักหน้าเห็นด้วย ตลอดจนถึง เกือบ 2 ทุ่ม เสียงซู๊ดซ๊าดก็หยุดลง ทุกคนก็มานั่งรวมกันที่ห้องโถง

‘’ถามจริง อิ่มไหม ? ‘’

 อิทาจิถามขึ้น

‘’ไม่อิ่ม !! ‘’

 ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกัน.

‘’นี่ก็มืดแล้วนะครับ จะแยกย้ายกันไปไหนต่อดี ? ‘’

 ซาโซริเปลี่ยนเรื่อง เพราะถ้ามัวแต่คิดถึงเรื่องกินแบบนี้ ให้ตายก็ไม่อิ่มกันง่ายๆหรอก เขาจึงเปลี่ยนเรื่อง..

‘’ไม่รุ้ล่ะ ? เรายังไม่ค่อยไว้ใจบ้านนี้เท่าไหร่ และก็ยังไม่แน่ใจด้วยว่าจะมีใครอยู่นอกจากเราอีกไหม แต่ดูเวลามันน่าจะดึกแล้วมั้ง นาฬิกาก็ไม่มีดู บ้านหรูซะเปล่า’’ ซาสึเกะพูด

‘’นั่นสิๆ แต่ว่าฉันอยากอาบน้ำแล้ว T_______T ฉันขอขึ้นห้องไปก่อนดีกว่า…’’ ซากุระพูดก่อนจะลุกขึ้น

‘’ให้ไปส่งไหม ? ดูเธอยังกลัวอยู่เลย หรือว่าไม่ไว้ใจพวกเรา ก็ไม่เป็นไรนะ J’’ ซาโซริพูด

‘’เอ่อ ช่างเหอะ ฉันก็ไม่ได้ไม่ไว้อะไรขนาดนั้น เห็นพวกนายทำอาหารกันแล้ว ก็พอเดาได้ว่าเป็นคนยังไง..แถมฉันก็พอรู้จักพวกนายอีก ถ้าเกิดทำอะไรฉันจริงๆ กลับไปฉันไปฟ้องท่านพ่อได้ = =; ไปล่ะ ‘’

 ซากุระพูดแล้วก็เดินขึ้นห้องไป

‘’.เฮอะ ! เป็นผู้หญิงที่หลงตัวเองจังนะ ก็บอกว่าเห็นแบบนี้ก็เลือก ! ขึ้นห้องดีกว่า ไปล่ะ ’’

อิทาจิพูดแล้วเดินขึ้นไป ส่วนพวกที่เหลือก็แยกย้ายไปเลือกห้องที่มีเตียงอยู่….

เช้าวันรุ่งขึ้น !

‘’หาววว ~~~ =O= ‘’

ซากุระเดินลงมาด้วยความง่วง เธอนอนไม่หลับ เพราะมัวแต่ระแวง ถึงล็อคประตูเธอก็ระแวงอยู่ดี ต้องมาอยู่กับผู้ชายตั้ง 4 คน

‘’ตื่นเช้าจังนะ ซากุระ J ‘’ ซาโซริเดินลงมาตาม

‘’ อ่อ นอนไม่ค่อยหลับน่ะ = = ไม่คุ้นที่ นายล่ะตื่นเช้าเหมือนกันนิ ‘’

 ซากุระหันไปมอง ก่อนจะเดินลงมาด้วยกัน

‘’ ??? ’’

 กาอาระเดินออกมาจากห้องครัวพรางมองทั้งสองคนที่ยืนอยู่

‘’ นี่นาย เข้าไปทำอะไรในห้องครัวน่ะ ? ‘’ ซากุระถาม

‘’แค่..เข้าไปหา..อะไร..ที่กินได้’’

‘’ =_______=’’

 ซากุระกับซาโซริหันไปมองหน้ากัน…

‘’ไง ตื่นเช้ากันจังเลยนะ พวกแกน่ะ !!’’

 เสียงอิทาจิดังขึ้นจากด้านหลัง ตามด้วยซาสึเกะที่เดินตามลงมา

‘’มาพอดีเลยครับ พวกเรากำลังคิดอยู่ว่า จะทำอะไรตอนเช้ากินกันดี’’

‘’= _______=’’ หน้าของทุกคน

‘’ฉันเจอ…กาแฟ….เป็นถุง…เลยน่ะ’’ กาอาระพูดขึ้น

‘’กาแฟหรอ ? !!! ดีเลยๆ จะได้รองท้องซักนิด ‘’

 จากนั้นไม่นานพวกเขาก็พากันเข้าไปในห้องครัวแล้วก็ชงกาแฟกันเองทุกคน เพราะไม่มีคนใช้ทำให้ถึงต้องทำกันเอง แล้วพากันออกมากินที่ห้องอาหาร

‘’ค่อยอิ่มหน่อยนะเนี่ย ‘’ ซาโซริพูด

‘’ทำไมฉันต้องมาทำบ้าอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย !! หงุดหงิดชะมัดเรย !! ‘’

อิทาจิพูดอย่างไม่สบอารมณ์

‘’บ่นเป็นตาแก่ไปได้ =3= บ่นไปก็เท่านั้น ยังไงก็ออกจากเกาะไม่ได้หรอก :p ‘’

ซากุระพูดขึ้นก่อนจะยกกาแฟดื่ม เธอเริ่มชินและไม่ค่อยกลัวพวกนี้เท่าไหร่แล้ว แต่ก็มีบ้างที่แอบระแวง

‘’หุบปากเลยเธอน่ะ! ชิ !! ‘’

 อิทาจิพูดขึ้นอย่างโมโห ถึงซากุระจะพูดถูกแต่เขาก็หงุดหงิดอยู่ดี

‘’ไป เล่นน้ำทะเลกันไหมครับ J ‘’  ซาโซริพูดขึ้น

‘’ นี่ มาอารมณ์ไหน  - - * ทั้งที่โดนปล่อยเกาะแบบนี้นี่นะ’’ ซาสึเกะพูด

‘’ก็ดูทุกคนจะยังกังวลกับเรื่องแบบนี้อยู่เลยนิครับ Jไม่ใช่ว่าผมไม่กังวลหรอกนะ แต่ว่า พวกเราก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี มาเล่นน้ำทะเลผ่อนคลายกันเถอะครับ หายากนะครับ ที่จะเล่นน้ำโดยไม่มีใครเลยน่ะ น่าสนุกออกจริงมะ !! J ‘’

 ซาโซริร่ายยาวว ….

‘’อาจจะเจอ เครื่องบินบินผ่าน ก็ได้…นะ…’’

 กาอาระพูด ทำให้ทุกคนเริ่มคิดอะไรกันได้มากขึ้น ดังนั้นพวกเขาและเธอก็พากันเดินออกมาอยู่ตรงชายหาดห่างจากบ้านไม่เท่าไหร่ด้วย

‘’เฮ้ย !! แกไปเอาห่วงยางมาจากไหนวะ..’’

 อิทาจิที่ยืนมองซาโซริถือห่วงยางออกมา 2 อัน ถามขึ้น

‘’อ๋อ ผมเจอในห้องเก็บของครับ J เอามาเผื่อซากุระด้วยเผื่อจะเล่น เอาไหมครับอิทาจิ ‘’

‘’ไม่เอาเว้ย !! ฉันไม่เล่นหรอก !! ปัญญาอ่อนจริงให้ตายสิพวกแกนิ !! ว่าแต่แกเหอะ !! จะเขียนทั้งทีทำไมไม่เขียนให้ใหญ่กว่านี้วะ !! ‘’

 อิทาจิพูดกับาโซริอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะหันไปมองกาอาระที่ใช้ไม้เขียนหาดทราย ว่า Help Me Now !! ตัวเล็กแทบจะมองจากด้านบนไม่เห็น

‘’ เล็ก….ไป….งั้นเหรอ ? ‘’

 กาอาระเงยหน้ามองอิทาจิที่ยืนมองเขาอยู่

‘’.ก็เออสิวะ ! Help me Now !! งั้นหรอ ? !!! ใครมันจะมาช่วยเดี๋ยวนี้วะ !!! = = ให้ตายสิ เกาะนี่มีแต่พวกบ้าหรือยังไง = =*** ‘’

‘’ว่าคน ว่าบ้า แบบนี้ไม่ค่อยสมอารมณ์เลยแฮะ ! - -* ‘’

ซาสึเกะเดินมา เขาเองได้ยินอิทาจิพูด

‘’ชิ !! ก็จริงๆนี่หว่า ! โอ้ยย !! ไม่ไหวแล้วเว้ย !! นี่แก บอกให้เขียนตัวใหญ่ๆไงเว้ย !! เอามานี่ ‘’

อิทาจิหันไปมองซาสึเกะที่เดินออกมาจากทางป่า แล้วหันไปมองกาอาระที่ยังนั่งเขียนอยู่ มันทำให้อิทาจิหงุดหงิดยิ่งกว่าอะไร เขาจึงเข้าไปกระชากไม้จากมือของกาอาระมาแล้วก็วิ่งเขียนตัวใหญ่ๆบนหาด

Help Me Now !!!  

‘’พวกนายทำอะไรกันน่ะ = = ;; ‘’

 ซากุระเดินออกมาอีกทาง เธอใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้น  แน่นอนว่าใครมันจะใส่ชุดว่ายน้ำล่ะ !!

‘’อ่อ ไอ้บ้านี้กำลัง โมโหน่ะ อย่าไปยุ่งเลย - - * ‘’

 ซาสึเกะตอบแทน ก่อนจะมองอิทาจิที่ยังวาดเขียนบนหาดทรายต่อไปไม่หยุด

‘’.หมอนั่นเป็นพวกถึกสินะ ! =  =** ว่าแต่กาอาระ ? นายไปนั่งอะไรตรงนั้นน่ะ… ‘’

 ซากุระพูดก่อนจะมองกาอาระที่นั่งกอดเข่า มองไปทางทะเลอย่างไมมีจุดหมาย..

‘’เปล่า’’

 กาอาระหันมามองซากุระ

‘’ ซากุระๆๆ >0< ทางนี้ น้ำเย็นมากเลยล่ะ เอาไหม ผมเอาห่วงยางมาให้ ‘’

 เสียงซาโซริที่ดังมาจากทะเล เขากำลังเล่นน้ำอยู่บนห่วงยาง แล้วโบกมือมาทางซากุระ

‘’ ฉันว่ายน้ำเป็นเว้ยยยยยยยยค่ะ !!! > [] < ‘’ ซากุระตอบกลับไป …

‘’ดูไอ้บ้านั่น จะดูลัลล้าที่สุดในกลุ่มเลยล่ะมั้ง  ‘’ เสียงซาสึเกะดังขึ้นข้างๆซากุระ

‘’ พูดกี่ทีๆก็ถูกนะ ไม่เหมือนคนบางคน = __ = ;; ‘’

ซากุระหันหน้าไปมองอิทาจิที่กำลังง่วนอยู่กับการ เขียนบนชายหาด ไม่หยุด แถมไปตัดใบไม้แถวนั้นมาปักๆ เป็นรูปร่าง

‘’.นี่ๆๆๆๆๆ !!! อิทาจิ หยุดเลยนะ !!! คุณกำลังตัดไม้ทำลายป่า อยู่นะครับ !!! =O=  รู้ไหมว่า การเด็ดใบไม้ออกมาแบบนี้ มันทำให้โลกร้อนได้นะ และกว่าจะ ขึ้นมาทีละใบๆ มันต้องใช้เวลานะครับ !!! ‘’

เสียงซาโซริดังขึ้น เขากำลังหอบห่วงยางเดินมาทางอิทาจิที่กำลังนั่งเด็ดไม้แถวนั้นเอามาประกอบทำอะไรซักอย่าง ส่วนซากุระ ซาสึเกะ กาอาระก็นั่งมอง อย่างเอือมๆ

 
________________________________________________________________________________________________ตัดฉับ !!!
อัพเเล้วนะคะ :D เม้ลให้กำลังใจกันด้วยน้าา
ช่วงนี้ฟิคทุกฟิคของส้มเงียบแปลกๆ = =;; ก้นะ 555
ใครว่างๆมาทักได้นะ เหงา 5 5  เเล้วจะมาอัพอีกนะคะ ฝากติิดตามด้วย >_O