แผนลับจับรัก

           

“ลื้อว่าอะไรนะอาตี๋เล็ก”

คำถามอย่างคนยอมเล่นตามเกมไม่สะกิดใจคนเป็นลูกแม้แต่น้อย เพราะยามนี้ธีรเทพกำลังกระหยิ่มในใจที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผนอย่างไม่น่าเชื่อ นึกไว้แล้วว่าบิดาต้องใจอ่อนหากรู้ว่ากำลังจะมีหลาน

“ผมบอกว่า ผมกับน้องปรางเรากำลังจะมีลูกด้วยกันครับ” น้ำเสียงฉะฉานเอ่ยตอบ และเมื่อเห็นสีหน้าเหมือนกินยาขมของบิดา ธีรเทพก็รีบพูดถึงจุดประสงค์ที่มาในครั้งนี้ทันที “ผมคงแต่งงานกับผู้หญิงที่อาป๊าหาให้ไม่ได้หรอก”

สิ้นคำว่า ‘แต่งงาน’ คนรับบทต่อก็รีบก้มหน้างุดราวกับน้อยใจในชะตากรรมของตัวเองยิ่งนักที่สามีต้องไปแต่งงานกับหญิงอื่น

"พี่เทพกับน้องปรางเรารักกันค่ะคุณพ่อสามีขา และตอนนี้น้องปรางก็ท้องได้ 2 เดือนแล้วด้วย คุณพ่อสามีขาจะกีดกันโดยการให้พี่เทพไปแต่งงานกับคนอื่นไม่ได้นะคะ น้องปรางไม่ยอม" ว่าพร้อมกับแสร้งยกผ้าเช็ดหน้าขึ้นซับที่หน่วยตาเบาๆ ราวกับสะเทือนใจในเรื่องดังกล่าวเหลือคณา

"จริงหรือเปล่าอาตี๋เล็ก"

คำบอกเล่าของหญิงสาวหนึ่งเดียวทำให้เจ้าสัวธนพัฒน์หันไปถามทางลูกชายตัวดีที่นั่งเป็นไม้ยืนต้นให้ไม้เลื้อยอย่างปรางรวีเกาะเกี่ยวไม่ยอมปล่อย

ดวงตาคมเรียวจ้องตอบผู้เป็นบิดานิ่งก่อนตอบเสียงเรียบ

"จริงครับอาป๊า ผมกับน้องปรางเรากำลังจะมีลูกด้วยกัน ดังนั้นผมคงแต่งงานกับผู้หญิงที่อาป๊าหาให้ไม่ได้ เพราะผู้หญิงที่ผมจะแต่งงานด้วยมีเพียงแค่น้องปรางเท่านั้น อีกอย่างนะครับเราไปอัลตราซาวด์กันมาแล้วว่าในท้องนี้อาจเป็นอาตี๋"

ธีรเทพแสร้งยกมือขึ้นลูบหน้าท้องภรรยากำมะลอด้วยสีหน้าเป็นสุขจนคนถูกถึงเนื้อถึงตัวทำอะไรไม่ถูก เพราะเรื่องอัลตราซาวด์นั้นเขาเพิ่งคิดขึ้นเมื่อครู่ล้วนๆ จึงไม่ทันนึกว่าการอัลตราซาวด์เด็กที่มีอายุครรภ์แค่สองเดือนมันจะไม่เห็นอะไรมากไปกว่าถุงน้ำสีขาวใบเล็กๆ เท่านั้น

แต่กับคนที่มีประสบการณ์มาก่อนอย่างพี่ชายทั้งสองต้องลอบอมยิ้มกับท่าทางของน้องชายที่ลงทุนมากถึงเพียงนี้เพื่อทำให้บิดาเชื่อ

"หมายความว่าพวกเธอสองคนจะแต่งงานกันแน่ๆ ใช่มั้ย" สรรพนามและน้ำเสียงที่ไม่ทันได้คิดตามว่ามันแตกต่างจากเมื่อครู่เพราะเมื่อถูกถาม นักแสดงทั้งสองก็ลิงโลดไปกับความหมายในคำพูดเสียแล้ว

"ใช่ค่ะ/ใช่ครับ"

เสียงตอบรับชัดถ้อยชัดคำของสองหนุ่มสาวที่ดังขึ้นอย่างพร้อมเพรียงทำให้คนที่เอ่ยถามกระตุกยิ้มสาสมใจ

"ถ้าอย่างนั้นก็แต่งงานกันเดือนหน้าเลยเป็นอย่างไรเจ้าสัว"

สิ้นคำพลตำรวจเอกไพโรจน์ก็ก้าวเข้ามาในห้องอาหารช้าๆ เพื่อเผยให้คนทั้งสองได้เห็น

และนั่นก็ทำให้คนที่เป็นไม้เลื้อยเมื่อครู่ถึงกับตัวแข็งทื่อเมื่อรู้สึกคุ้นเคยกับน้ำเสียงนั้นจนต้องเอี้ยวตัวกลับไปมอง และภาพตรงหน้าก็ทำให้ปรางรวีเบิกตากว้างเมื่อประจักษ์ชัดว่าบุคคลที่เอ่ยคำนั้นคือบิดาของเธอ

“คุณป๋า!”

 

ติดตามความเคลื่อนไหวและกิจกรรมต่างๆ ได้ที่

ข่าวสารถึงผู้อ่าน อินู๋บอมกลับมาแล้ว  สวัสดีค่ะนักอ่านที่รักของน้องทุกคน จุ๊บๆ รายคนแล้วก็กลับมานั่งเม้าท์ต่อ  และแล้วก็ถึงคิวของพี่เทพกับน้องปราง จะที่ออกจากไหดองแล้วนะคะ เอาใจช่วยน้องกันด้วยนะคะ นิยายเรื่องนี้เน้นความสนุกเฮฮา ตามสไตล์นิยายคอมเมดี้เนอะ ดังนั้นขอให้ทุกคนมีความสุขกับการอ่านนะคะยูว์  #งานขายต้องมา ฝากนิยายเรื่องอื่นๆ ของน้องด้วยนะคะที่รัก เป็นอีบุ๊คอยู่ข้างๆ นี่แหละ  ขอให้มีความสุขกับการอ่านค่ะ อินู๋บอมเม้าท์มอย