ทะลุฟ้า ป่วนยุทธภพ (สถานะ จบไตรภาคแรก)

ลำดับตอนที่ #40 : ปัญหาซ้ำซ้อน

ยี่ฟงกลอกตาพินิจทุกรายละเอียดที่โจทย์ให้มา      เมื่อประตูทั้งสองบานบรรจบเข้าด้วยกันก็จะปรากฏเส้นแบ่งใจกลางกระดานหมากขึ้นมาพอดิบพอดี          ภูมิประเทศภายในขอบเขตกระดานที่แสดงอยู่หากวิเคราะห์แล้วล้วนสามารถเดินทัพเข้ายึดเป็นที่มั่นได้แทบทั้งสิ้น

“จะจัดวางตำแหน่งทัพยังไงดีนะ…”

ยี่ฟงพึมพำและเหลือบกลับไปมองคำอธิบายของโจทย์นี้อีกครั้ง

“แม่น้ำอยู่ไม่ไกลเท่าไร  เดี๋ยวนะ…ต้นน้ำมาจากฐานบัญชาการฝ่ายเราหรือ”

ยี่ฟงไล่สายตาตามลำธารสายเล็กไปเรื่อย ๆ  กระทั่งพบเห็นแม่น้ำอีกแหล่งที่มีน้ำตกสูงใหญ่ประกอบอยู่ด้วยทั้งยังตั้งอยู่บนเนิน    แม้จะเป็นแค่กระดานหมากไม่ได้ขยับเคลื่อนไหวแต่ทุกคนย่อมคาดการณ์ได้ว่าสายน้ำจะต้องไหลเอื่อยลงเนินไป  จุดบรรจบก็คือแม่น้ำห่างออกไม่ไกลอีกแหล่ง

“ถ้ามีตัวเลือกให้ก็ดีสิ  จะได้วางยาพิษผ่านลำธารไปซะเลย  ฮ่า ฮ่า ฉันนี่มันชั่วจริง ๆ”

ยี่ฟงหัวเราะขำให้กับความคิดตัวเอง

เมื่อแผนชั่วที่ว่าไม่มีทางทำได้    ยี่ฟงจึงทดลองเลื่อนตัวหมากที่ใช้แทนกองทหารทั้งกองเดินทางไปยึดพื้นที่แถวแม่น้ำก่อนศัตรูเป็นลำดำแรก  ขณะเดียวกันฝ่ายศัตรูก็มีการเคลื่อนไหวตาม       ตัวหมากทุกตัวเคลื่อนที่พร้อมกันลดระยะใกล้เข้ามาก่อนจะหยุดลง  ยี่ฟงหางคิ้วกระตุก  เขารีบคำนวณจำนวนครั้งที่ศัตรูจะใช้เพื่อเดินทัพเข้าประชิดฝ่ายตัวเองอย่างเคร่งเครียด  หากศัตรูเข้าประชิดได้แล้วแต่ฝ่ายเขายังจัดทัพเตรียมรับมือไม่เสร็จจะพ่ายแพ้เอาได้ง่าย ๆ

“ผลัดกันเดินแผนจริง ๆ ด้วยแฮะ”

ยี่ฟงกล่าวและคิดว่ามันก็สมกับเป็นกระดานหมากแล้ว

แต่เมื่อกำลังจะเอื้อมมือไปเลื่อนตัวหมากกองทหารอีกหนึ่งกอง    ยี่ฟงก็ต้องชะงักฝ่ามือนั้นและรีบกวาดสายตาไปทั่วทั้งกระดานหมากอีกครั้ง  จากนั้นยังหันกลับไปทบทวนคำอธิบายของโจทย์เป็นหนที่สาม

“เกือบฉิบหายแล้วไหมล่ะ!”

ยี่ฟงอุทานอย่างโล่งอก

ความจริงคำตอบของปัญหานี้อยู่ในคำอธิบายที่โจทย์ให้ไว้แล้ว

ชายหนุ่มถูกลวงไปครู่หนึ่งเพียงเพราะคำว่า ‘ชนะ’  ซึ่งจริงอยู่ว่าหากไม่ชนะก็จะ ‘ตาย’

โจทย์ใช้คำที่สามารถกดดันและลวงผู้เข้าทดสอบไปได้พร้อม ๆ กัน  ไม่ว่าใครก็ตามที่ทราบว่าตัวเองจะตายหากไม่ชนะในเกมนี้ล่ะก็   พวกเขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อนำชัยชนะมาให้ได้จนหลงลืมบางสิ่งไปอย่างที่ยี่ฟงหลงไปตามเกมเมื่อครู่นี้

ยี่ฟงฉุกคิดได้กะทันหันเมื่อเห็นว่าฝ่ายศัตรูยกทัพทั้งหมดลดระยะใกล้เข้ามาโดยไร้ซึ่งแบบแผน    นั่นเพราะศัตรูเป็นฝ่ายที่ ‘รุกราน’ เข้ามา  ส่วนฝ่ายที่ชายหนุ่มกุมชะตาอยู่นั้นแม้บนกระดานไม่แสดงภาพของกำแพงเมืองให้ได้เห็นก็ตาม  ทว่านั่นไม่ได้หมายความว่ามันไม่มีอยู่เสียเมื่อไร     หากพินิจดูใหม่ดี ๆ จะพบว่าตำแหน่งฐานบัญชาการสีฟ้าแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม  หนึ่งคือกองทัพทหารปกป้องเมือง        อีกหนึ่งคล้ายเป็นประชาชนที่กำลังรวมตัวกันเพื่อสวดวิงวอน

แน่นอนว่าประชาชนจะไม่มีทางมาโผล่อยู่ในฐานบัญชาการกองทัพทหารที่กำลังจะเกิดสงครามได้โดยเด็ดขาด  นอกเสียจากว่ายี่ฟงคิดผิดและกลุ่มคนเหล่านั้นที่แท้ตกเป็นเชลย…

สาเหตุที่ศัตรูยกทัพทั้งหมดเข้าประชิดนั่นก็เพราะพวกมันกดดันหวังจะตีเมือง

ข้อสันนิษฐานที่คิดขึ้นมาล้วนสมเหตุสมผล       ดูเหมือนปัญหานี้จะเล่นหลักตรรกศาสตร์หรือวิชาปรัชญาสาขาหนึ่งว่าด้วยการคิดหาเหตุผลโดยใช้หลักเกณฑ์เพื่อยืนยันความคิดหรือความจริงที่มีอยู่

เพียงแต่ภาพบนกระดานหมากไม่ได้แสดงรายละเอียดให้ครบทั้งหมด         มีบางส่วนขาดหายไปเพื่อลวงผู้เข้าทดสอบ  โจทย์ให้เหตุผลมาแบบผิดครึ่งถูกครึ่งทั้ง ๆ ที่วิธีการผ่านประตูกลนี้ง่ายแสนง่ายอย่างไม่น่าเชื่อ    ส่วนใครที่หลงไปตามเกมหรือมองไม่ออกถึงความสมเหตุสมผลของภาพรวมบนกระดานหมากนี้แล้วย่อมไม่อาจผ่านไปได้โดยง่าย  พวกเขาจะนำพาตัวเองเข้าสู่หนทางที่ลำบากอย่างไม่รู้ตัว

ยี่ฟงโชคดีที่ได้ผ่านตาเรื่องวิชาปรัชญามาบ้าง  ยิ่งรวมเข้ากับประวัติศาสตร์สงครามยุคเก่าของแต่ละประเทศยิ่งง่ายที่จะตีความภาพบนกระดานตรงหน้าเมื่อได้พินิจอย่างถี่ถ้วน

“เจ้าเล่ห์จริงนะ  แต่แค่นี้ขวางฉันไม่ได้หรอกโว้ย”

ยี่ฟงไม่พูดเปล่า  เขาเลื่อนหมากกองทหารที่นำออกไปยึดแม่น้ำเมื่อครู่ย้อนกลับเข้ามาประจำที่เดิม   จากนั้นใช้เวลาไตร่ตรองอยู่เงียบ ๆ เพื่อมองหาวิธีผ่านรูปแบบอื่นดูบ้าง       การส่งกองทหารออกไปยึดแม่น้ำก็นับเป็นวิธีที่ดีเช่นกัน  แต่ก็ต้องวางกองกำลังในจุดอื่น ๆ ให้รัดกุมและส่งเสริมกันและกันให้ดีด้วย

ยี่ฟงยอมเสียเวลาอยู่ถึงสิบนาทีก็เบื่อที่จะคิดอะไรอีกจึงประทับฝ่ามือยืนยันการจบเกม

สรุปแล้วเขาปล่อยหมากทุกตัวอยู่ในจุดเดิมทั้งหมด          และรอคอยให้ทัพศัตรูเข้าใกล้มาเรื่อย ๆ อยู่ฝ่ายเดียว  กระทั่งตัวหมากฝ่ายสีแดงบรรลุถึงแม่น้ำ              พวกมันตั้งฐานบัญชาการใหม่ที่นั่นและกระจายกำลังเตรียมเปิดศึกขณะเดียวกันฝ่ายสีฟ้าก็พลันปรากฏภาพแท้จริงขึ้นมาในที่สุด        มันคือภาพของกำแพงใหญ่ที่ล้อมฝ่ายสีฟ้าเอาไว้ภายใน  ลำธารที่ว่าตัดผ่านเข้าไปในเมืองและไหลไปบรรจบลงยังแม่น้ำที่ทางฝ่ายศัตรูยึดเป็นที่มั่นอยู่ในตอนนี้

ส่วนฝ่ายสีฟ้าตระเตรียมรับการปะทะแล้วเช่นกัน      บนกำแพงเมืองต่างมีตัวหมากเพิ่มขึ้นมาแสดงตำแหน่งมือธนูให้เห็นเป็นครั้งแรก  อีกด้านหนึ่งใกล้ลำธารก็มีหมากตัวหนึ่งเลื่อนไปหยุดอยู่ข้างถังไม้กองใหญ่

“ในถังไม้มีน้ำมันหรือ…อาจจะใช้เปรียบเปรยเป็นยาพิษก็ได้เหมือนกันแฮะ”

ยี่ฟงกล่าวเสียงเบาพลางจับจ้องมองการเปลี่ยนแปลงและรอคอยผลลัพธ์

ไม่ช้าหนึ่งในตัวหมากฝ่ายศัตรูก็เลื่อนไปหยุดลงใกล้กับแม่น้ำ  หลังจากนั้นความฉิบหายก็บังเกิด  ทัพหนุนเสริมของศัตรูเริ่มถูกเคลียร์ออกจากกระดานจนเหลือแต่ตัวหมากทัพหน้า          แน่นอนว่าการยกทัพตีเมืองไม่ใช่เรื่องง่าย อย่างน้อยต้องเสียเวลาหลายวันหรืออาจมากเป็นเดือนถึงปี      ยิ่งทัพหลังล้มตายไปก่อนแล้วกำลังใจของทหารย่อมไม่สู้ดี  แม่น้ำลำธารสายเดียวที่ปรากฏอยู่บนกระดานก็ถูกวางยา       ฝ่ายศัตรูที่รุกรานเข้ามามีแต่จะย่ำแย่ลงเรื่อย ๆ ผิดกับฝ่ายสีฟ้าที่ไม่จำเป็นต้องออกไปสู้รบนอกเมืองแม้แต่ก้าวเดียว

ครืน!

เมื่อตัวหมากฝ่ายศัตรูถูกกวาดออกจากกระดานจนเหี้ยน  ประตูกลไกก็พลันแยกเปิดออกในที่สุด  ยี่ฟงไม่รอให้ใครเชิญ  เขารีบพุ่งผ่านเข้าไปอย่างรวดเร็ว       ระหว่างทางที่มุ่งหน้าไปสักระยะหนึ่งก็มีมอนสเตอร์ให้ฟาร์ม      เป็นมอนเตอร์ทหารชั้นขุนพลเลเวล 44 แทบทั้งสิ้น        แต่ละตัวปักหลักยืนอยู่ห่างกันเกือบสิบห้าเมตร        ซึ่งยี่ฟงยอมสละเวลาทำลายพวกมันทุกตัวเก็บค่าประสบการณ์ไปเรื่อย ๆ โดยไม่รีบเร่งอะไร

พอจัดการจนหมดก็ถึงช่วงทางเลี้ยว  จากนั้นไม่ทันไรก็ปรากฏเสียงโครมครามดังแว่วมาเข้าหูชายหนุ่ม    มันดังมาทั้งจากข้างหน้าและหลังพร้อม ๆ กัน          ส่วนเส้นทางไปต่อนั้นยี่ฟงสังเกตเห็นช่องพอให้คนเข้าไปหลบได้อยู่ทั้งกำแพงด้านซ้ายและขวา  แต่ละช่องทิ้งระยะห่างกันพอสมควร

‘เพลเยอร์ยี่ฟงได้ล่วงล้ำเข้าสู่ค่ายกลนรกแตก  ด่านที่หนึ่งบดทำลาย’

เสียงแจ้งของระบบช่วยอธิบายได้อยู่บ้างไม่มากก็น้อย

แม้ยี่ฟงไม่ทราบเสียงโครมครามในขณะนี้มาจากสิ่งใด    แต่มันย่อมไม่ได้มาแบบเป็นมิตรแน่ ๆ  ดังนั้นจึงรีบพุ่งทะยานเลือกเข้าไปหลบยังช่องว่างในตัวกำแพงเพื่อรอดูท่าทีก่อนเป็นลำดับแรก     ยี่ฟงเหลือบซ้ายแลขวาอยู่ไม่นานเสียงกึงกังที่เกิดจากการกระทบกระแทกอย่างรุนแรงก็ค่อย ๆ ดังใกล้ลดระยะเข้ามาเรื่อย ๆ

“ให้ตายเถอะ!  นั่นมันก้อนหินนรกแตกอะไรวะเนี่ย”

ยี่ฟงอุทานเสียงหลง

บัดนี้มีก้อนหินทรงกลมกลิ้งกระแทกโผล่มาถึงทางหักเลี้ยว  ผิวแทบทุกด้านของมันมีคมอาวุธหลากหลากชนิดดูยากจะรับมือ  ส่วนเส้นทางไปต่อข้างหน้าก็มีก้อนหินขนาดใหญ่ไม่แพ้กันกลิ้งสวนกลับมาปิดทางหนี

“ถึงขนาดสร้างช่องว่างตามกำแพงให้หลบซ่อนแบบนี้คงใช้กำลังผ่านไปไม่ได้สินะ”

ยี่ฟงสันนิษฐาน  และคิดว่าใครที่ห้าวอยากลองของคงได้กลับไปเกิดใหม่ที่เมืองทันทีแน่นอน

เขารอคอยอยู่ในช่องกำแพงกระทั่งหินยักษ์ทั้งสองก้อนพุ่งเข้ากระแทกใส่กันดังสนั่น      ไม่ช้าพวกมันก็กลิ้งถอยหลังกลับไปตามเส้นทางเดิม  ยี่ฟงตัดสินใจทะยานร่างออกไปเมื่อสบโอกาส  แต่หินทั้งสองก้อนเมื่อย้อนไปถึงแค่ทางหักเลี้ยว  พวกมันก็กระแทกกลิ้งกลับมาอีกครั้งได้รวดเร็วกว่าเดิมมากนัก           ยี่ฟงถูกบีบให้ต้องเข้าไปหลบในช่องกำแพงอย่างไม่มีทางเลือก   ทว่าช่องกำแพงตำแหน่งใหม่นี้กลับเผยปากเหวลึกสุดหยั่งที่ใครเหลือบไปเห็นหรือยืนอยู่ใกล้ต้องมีขาสั่นกันบ้าง

“ยังดีที่ฉันจัดการมอนสเตอร์ทุกตัวบริเวณนี้แล้ว”

ยี่ฟงรำพึงพลางถอนหายใจโล่งอก

แท้ที่จริงเหล่าขุนพลเลเวล 44 อันน้อยนิดถูกสร้างมาให้ดูกากเข้าไว้             ผู้เข้าทดสอบที่บรรลุถึงจะมีอยู่สองประเภท  หนึ่งคือหยิ่งยโส  อีกหนึ่งคือรอบคอบมีสติ

หลังจากคนทั้งสองประเภทแก้โจทย์ประตูกลผ่านเข้ามาถึงจุดนี้แล้ว  พวกเขาจะเกิดความรู้สึกที่ว่า    ตัวเองเสียเวลากับประตูกลก่อนหน้านี้มากเกินไปและไม่อยากเสียเวลามากไปกว่านี้อีกกับพวกมอนสเตอร์เลเวลแค่ 44     ตามรายทางที่พบเจอ

สำหรับกลุ่มคนที่หยิ่งยโสนั้นคงผ่านไปทันทีโดยไม่คิดจะเสียเวลาจัดการมอนสเตอร์แน่ ๆ  เพียงแค่ผลักพวกมันออกไปให้พ้นทางได้ก็คงพอแล้ว  ท้ายที่สุดนั่นจะเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาด  เพราะเมื่อเข้าสู่ค่ายกลนรกแตกเมื่อไรพละกำลังจะไม่ใช่ที่สุดอีกต่อไป  ทุกคนต้องหลบซ่อนไปตามช่องกำแพง  แต่มันมีช่องกำแพงส่วนหนึ่งที่ข้างในมีที่ให้เหยียบยืนนิดเดียว  นอกนั้นเป็นหล่มเหวลึกดำมืด   และไม่ช้ามอนสเตอร์เลเวล 44 ที่ไล่ติดตามมาทีหลังย่อมมีความสามารถเพียงพอที่จะกระโจนใส่ผลักดันผู้เข้าทดสอบโชคร้ายให้ร่วงหล่นเหวลงไปได้อย่างไม่ยากเย็นนัก…