คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : นอกเรื่อง - ห้องคุยกันฮาๆ
อเลน : สวัสดีครับ อเลน วอคเกอร์ครับ
คันดะ : ......คันดะ..
ซิน : แต่อเลนคุง...อีกไม่นานก็จะเปลี่ยนเป็น คันดะ อเลนแล้วนี่จ๊ะ..หึหึ
อเลน : ซินจังก็ -\\-
คันดะ : โครม(เสียงล้มของเก้าอี้)
ปัจจุบันมุเก็นอยู่ที่คอซิน...
ซิน : อะ...งะ......คันดะ...เก็บดาบจ๊ะ เก็บดาบ เอาดาบไปจากคอเค้าที...
คันดะ : เชอะ
ซิน : งั้นต่อไปขอเชิญหนูลู และ รัน ล^กน้อยสองคนของคันดะและอเลนค่า เห?
โครม ปัง ตูม
ลู : รันนนนน บอกแล้วไงอย่าพกของของคุณโคมุอิมาด้วย
รัน : ก็มันน่าสนุก
ซิน : เล่นกันเข้าไป
ซิน : เอาล่ะ...ต่อไป....เชิญหนูเซร์และดาร์กฮ่ะ
เซร์ : ดีจ้า ยูจัง อย่าไปฟันซินจังเขาล่ะ
ซิน : ฟันไปแล้ว เซร์
เซร์ : จริงอ่ะ? ยูจัง ไปทำแบบนันเดี๋ยวโดนซินจังตัดบทนะ
คันดะ : ก็ลองดูสิ
ซิน : เอ่อ...อะ..งั้น.....ก่อนอื่น....ใครอยากถามอะไรซินบ้างเอ่ย
คันดะ : ทำไมตัวละครออริเยอะขนาดนี้? แล้วทำไมต้องให้ยัยซัทสึกิเป็นพี่สาวฉัน
เซร์ : อย่าพูดแบบนั้นสิ ยูจัง
คันดะ : ไปตายซะ ยัยซัทสึกิ
เซร์ : ยูจังโหดร้าย เรียกพี่สิ
อเลน : หยุดเถอะคร้าบ ทั้งสองคน
ซิน : มาถึงก็ถามแบบนี้เลยเหรอคันดะ คือ....ตัวละครออริหญิงของซินแทบทุกตัวจะมีนิสัยรักน้องชาย....เอ่อ..คลั่งมากกว่า...เลยอยากเขียนให้นายกับอเลนเป็นน้องชายของเซร์ไง
รัน : งั้นต่อไป ทำไมผมมีนิสัยเหมือนโคมุอิ
ซิน : อารมณ์พาไปจ๊ะ....ก็แหม.....อย่าพึ่งๆ รันอย่างพึ่ง ถ้าฆ่าคนเขียนเดี๋ยวไม่มีบทนะ ^^’
รัน : หึ...
ลู : แล้วผมล่ะ?
ซิน : ยังคิดอุปนิสัยไม่ออก..แต่น่าจะคล้ายๆรีเวอร์จ๊ะ
ลู : จะว่าไปก็จริงครับ..ผมต้องมาหยุดพี่ชายบ้าๆบอๆนี่เนอะ(หงึกๆ)
รัน : ใครบ้าๆบอๆ -- ++
ซิน : พอๆๆๆ ขอคำถามต่อไป
เซร์ : ซินเอ๊ย..ทำไมฉันปริศนาเยอะจัง
ซิน : ทำใจเหอะเซร์ ตัวละครออริซินก็ปริศนาเยอะแบบนี้แหละ...ไม่เชื่ออ่านฟิคออริของซินสิ
อเลน : ซินซัง..ทำไมชอบให้ผมกับพี่แต่งกระโปรงครับ?
ซิน : รสนิยมส่วนตัวจ๊ะ หนุ่มน้อย ไหนๆก็ไหนๆแล้ว......อุเคียวเอ๊ย มาลากสองพะหน่อไปแต่งตัวเร็ว
อุเคียว : ได๋ฮ่า
0.0......กรี๊ดดดดดดดดด
และแล้ว....สองพี่น้องตระกูลวอคเกอร์ก็โผล่มาอีกครั้งในชุดโลลิต้าค่ะ....
ซิน : เอาล่ะ ต้องการถามอะไรต่อไหม?
อเลน : พี่เซร์รู้จักคุณทีกี้ได้ไงครับ?
ซิน : อ้อ....เผอิญเขาเคยเจอกันน่ะ..อืม..เดี๋ยวขอลำดับเรื่องก่อน ศาสนจักรเอเชียค่อนข้างจะเปิดกว้างน่ะ..ท่านเค้าท์ไปขอของแปลกๆที่นั่นบ่อย แล้วไปๆมาๆ เซร์เลยกลายเป็นช่างประจำตัวของทีกี้ไป เลยสนิทกับครอบครัวโนอา คิดว่างั้นนะ ถึงจะขัดกับเนื้อหาออริแต่ก็แต่งเพื่อความหนุกหนานน่า หุหุ
คันดะ : พูดง่ายๆคือคนเขียนบ้า
ซิน : พูดงี้เดี๋ยวจับแยกกับอเลนนะเฟ้ย - -+
คันดะ : ก็ลองดูสิ
รัน : ซินจังๆ ทิอาลล์น่ะ ทิอาลล์
ซิน : เชิญเจ้าของตอบค่ะ (โยนซะงั้น)
เซร์ : เฮ่ๆ....ทิอาลล์น่ะโดยกรรมสิทธิ์แล้วเป็นของพี่โซฟีเลียนะ ซินจัง ซินจังแหละ เป็นคนแต่งนี่ ตอบไปเลย
ซิน : ไม่ๆๆๆ เซร์ตอบเลย
เซร์ : ซินจังน่ะแหละ
ซิน : งั้นไปพาโซฟีเลียมา
เซร์ : ........
เซร์ : แน่ใจนะ...ซินจังยังไม่อยากตายใช่มะ?
ซิน : อึ๊ก..
++ด้วยเหตุผลกลฉะนี้.....ที่มาของมังกรตัวงามก็ยังคงเป็นปริศนาต่อไป..++
ซิน : ชักขี้เกียจแล้วขอลาตรงนี้ละกันค่ะ บาย~~
อเลน : เอ๊ะ...ซินจัง เราลืมอะไรไปหรือเปล่าครับ?
ซิน : ลืม?
อเลน : แล้วคุณทีกี้กับราวี่ล่ะ?
ซิน : เห 0.0 ? <<<<< (ลืมสนิท..)
“อ๊ากกกกกกกกก ใครก็ได้ช่วยฉันด้วยยยยยยย”เสียงโหยหวนดีงก้องในห้องแต่งตัวของสตูดิโอเก็บเสียงส่วนตัวของราวี่
“ถึงร้องไปก็ไม่มีใครได้ยินหรอกครับ...กระต่ายน้อย - -+ เรามาเล่นอะไรสนุกๆกันดีกว่า^^+”
“ม่ายยยยยยยยยยยย”
--จบเหอะ--
อย่าคิดมาก..แต่งเอาฮา - -
ความคิดเห็น