คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #45 : - "Part 31" - 100%
ช่วงเวลาของการสอบปลายภาคทำให้นักเรียนของ SM Highschool ส่วนใหญ่ครึกครื้นเป็นพิเศษเนื่องจากเมื่อหมดช่วงเวลาสอบทางโรงเรียนจะมีกิจกรรมมากมายให้นักเรียนที่เรียนสาขาวิชาทั้งร้องเพลง เต้นและเล่นดนตรี ได้ออกมาโชว์ความสามารถกันเต็มที่บนเวทีสุดอลังการ นอกจากนั้นไม่ใช่แค่นักเรียนในโรงเรียนเท่านั้นแต่รวมไปถึงนักเรียนของโรงเรียนอื่นๆ ที่ได้บัตรเชิญให้เข้ามาร่วมชมร่วมทำกิจกรรม และทุกปีจะมีคนเข้ามาร่วมชมมากมายซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นนักเรียนหญิงที่จะเข้ามากรี๊ดกร๊าดผู้นำของโรงเรียนที่จะมีการแสดงสุดเท่ทุกปี
และวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายของการสอบก่อนที่ทุกคนจะได้สนุกกันสุดเหวี่ยง
ยุนอา เจสสิก้า ซอฮยอน และคู่รักคู่ฮาแทยอนกับแบคฮยอน กำลังนั่งเสวนาตามประสาคนเพิ่งทำข้อสอบวิชาสุดท้ายของวันสุดท้ายในการสอบเสร็จ ทั้งหมดรวมตัวกันอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนหน้าตึกเรียนของตัวเอง ส่วนพวกผู้นำทั้งหลาย (ไม่รวมแบคฮยอน) ยังนั่งหมกมุ่นอยู่กับข้อสอบคงจะหวังคะแนนเต็มถึงไม่ออกมาเสียที
“ทำไมพวกนั้นไม่ออกมาสักทีนั่งรอจนรากงอกแล้ว หิว หิว หิว เขาหิวจังเลยตัวเล็ก”แบคฮยอนทำหน้างอแงก่อนจะเอนหัวซบไหล่แฟนสาวสุดที่รัก
“ที่จริงพวกคริสทำข้อสอบนานนะยกเว้นเทากับเฉิน”เจสสิก้าพูดขึ้นมาบ้างพลางแหงนหน้าขึ้นไปมองหน้าของสอบที่เริ่มมีนักเรียนคนอื่นทยอยออกมากันบ้าง
“อ่า ว่าแต่แกเถอะไอ้หมาแบค ไหง๋ไม่นั่งสอบอยู่กับเพื่อนของตัวเอง ออกมาเร็วทำไม?”ยุนอาผละจากแก้วชานมไข่มุกมองดูคู่รักคู่เดียวในกลุ่มที่มันน่าหมั่นไส้
“ก็ฉันอยากเสร็จพร้อมสุดที่รักฉันไง”
“บ้า พูดอะไรก็ไม่รู้เบค่อนอ่า”แทยอนใช้มือตีแบคฮยอนเบาๆแก้เขิน
สามสาวหัวเราะเบาๆ ให้กับความน่ารักของคู่รักอารมณ์ดีที่มักจะเอ่ยแซวพลัดกันเขินพลัดกันหวานไม่แคร์สายตาพวกเธอหรือว่าแฟนคลับของแบคฮยอนที่ชักดิ้นชักงอเพราะเมนของตัวเองมีแฟนแล้ว แต่ส่วนใหญ่ก็ยอมรับและมีบางส่วนที่ยังทำใจไม่ได้
“ไง ทำเสร็จเร็วจริงๆ พวกเธอ”ไม่นานนักหนุ่มๆ ที่ถูกพูดถึงก็ลงมาจากห้องสอบพร้อมกัน
“ระดับสาวสวยอย่างพวกฉันเห็นโจทย์ปุ๊ปก็ตอบได้ปั๊บ”ผู้มั่นใจในสมองอันชาญฉลาดของตัวเองยุนอาเอ่ยออกมาอย่างภูมิใจ แต่ความเป็นจริงมีบ้างข้อที่เธอใช้สูตรหลับตาเอาปากกาจิ้มเพื่อหาคำตอบ
“ถ้าไม่ได้ไอ้ฮุนไปติวให้ถึงเนื้อถึงตัวแกคงมั่วไปนานแล้วไอ้เหม่ง”
“อะ ไอ้หยอย ฮุนแค่ไปติวให้ที่บ้านแล้วนอนห้องพี่หมียุนต่างหาก จริงไหมฮุน?”
เซฮุนเลิกคิ้ว ยักไหล่ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ใส่ยุนอาก่อนจะหันไปกระซิบกับชานยอลที่แกล้งพยักหน้า จากนั้นก็ทำตาโตคล้ายกับตกใจในคำพูดของเซฮุน และยุนอาผู้ไม่รู้ว่าโดนสองหนุ่มแกล้งก็เขินจนหน้าแดงทั้งที่ไม่รู้ว่าเขาคุยอะไรกัน
ร่างบางลุกขึ้นจากที่นั่งของตัวเองพร้อมกับออกตัววิ่งไปแยกเซฮุนกับชานยอลออกจากกันก่อนที่ตัวเองจะใช้มือตีแขนเซฮุนซึ่งเขาเองก็เอียงตัวหลบพ้นฝ่ามือเล็กของเธอทุกครั้งจนคนตีโมโหวิ่งไล่ชายหนุ่มเหมือนเด็ก
“เธอโอเคนะ”ไคมองซอฮยอนที่ก้มหน้ามองแก้วชานมอยู่นานจึงเอ่ยถามเธอขึ้นด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าเธอจะเสียใจที่ได้มารับรู้เรื่องของเซฮุนกับยุนอา
“อืม ซอไม่เป็นไรหรอก”ซอฮยอนฝืนยิ้มให้กับชายหนุ่มที่ยืนจับบ่าเธอไว้ ถึงแม้ตัวเองจะยังทำใจไม่ได้หากแต่ความเสียใจกลับน้อยลงเพราะตอนนี้เธอมีเขาคอยให้กำลังใจ
ทุกวันนี้ไคอยู่รอบตัวเธอเสมอ
“เลิกตีกันได้ละสองคนนั่นอ่ะมาประชุมเรื่องงานโรงเรียนอาทิตย์หน้ากันดีกว่าว่าพวกเราจะแสดงอะไรก่อนปิดเทอม”คนมีสาระ(มั้ง)อย่างลู่ฮานกวักมือเรียกหนุ่มสาวที่ยังตีกันไม่เลิก
“เออวะ ทำอะไรดีวะ”ซิวหมิ่นเท้าคางกรอกตาไปมาอย่างใช้ความคิด
“เต้นดีไหม? แล้วถ้าพวกนายเต้นกันหมดทุกคนฉันว่ามันต้องเท่มากแน่ๆ”
“เจส !! เธอนี่ความคิดดีมากๆ ยุนเองก็คิดว่าถ้าพวกนี้เต้นรวมกันคนดูต้องชอบมากโดยเฉพาะสาวๆ”
เจสสิก้ากับยุนอาต่างอยากให้ผู้นำทั้งสิบสองโชว์ความสามารถในการเต้นร่วมกันเพราะถ้าพวกเขารวมกันเป็นหนึ่งคงไม่มีใครในโรงเรียนนี้สู้ได้แม้แต่พวกที่คว้าถ้วยหรือชนะรางวัลอื่นๆก็ยังสู้พวกเขาไม่ได้ ด้านซอฮยอนเองก็พยักหน้าเห็นด้วยที่จะให้ทั้งหมดเต้นด้วยกันบนเวที ตามด้วยแทยอนที่พยักหน้าถี่รัวเนื่องจากอยากเห็นแฟนหนุ่มแต่งตัวเท่ๆเต้นอยู่บนเวที
“เฮ้ๆ พวกเธอลืมไปแล้วหรือไงว่าพวกฉันเรียนร้องไม่ได้เรียนเต้น”ซูโฮค้านขึ้นมาเมื่อรู้ว่าตัวเองไม่มีทักษะการเต้นมากนัก
“ก็จริงนะ อ๊า ฉันอยากให้พวกนายเต้นอ่ะ”คนพูดเอ่ยขึ้นอยากเสียดาย ยุนอาอยากจะเห็นพวกเขาเต้นสักครั้ง
“ลองซักหน่อยจะเป็นไรไป เหลือเวลาอีกหลายวันที่เราจะซ้อมอีกอย่างมีเจ้าพวกนี้อยู่คงไม่เหลือบ่ากว่าแรง”
“เอาจริงดิวะไอ้ฮุน”
“อาฮ่ะ”เซฮุนพยักหน้ารับก่อนจะหันไปยิ้มให้กับยุนอาที่ฉีกยิ้มขึ้นทันที
“ถ้าพวกเราร่วมมือกันก็คงไม่มีอะไรที่พวกเราทำไม่ได้”คริสที่นั่งเงียบอยู่นานก็เริ่มมีเสียงขึ้นมาบ้าง
ถึงแม้ว่าฝั่งไวท์ในอดีตจะเรียนแค่ร้องเพลงเพียงอย่างเดียวแต่ตอนนี้ทั้งไวท์และแบล๊คได้รวมตัวกันเป็นหนึ่งดังนั้นไม่ว่าจะเต้นหรือร้องถ้าทุกคนช่วยกันเทรนด์ช่วยกันสอนมันก็ไม่อยากเกินไปสำหรับการเริ่มต้น
“ทุกคน คือว่าฉันแต่งเพลงเอาไว้ เป็นแนวเพลงสไตล์อาร์แอนด์บีจังหวะสนุกแล้วยังเต้นได้ด้วย พวกนายสนใจกันไหม”เลย์ผู้รักการเต้นและเล่นดนตรีเป็นชีวิตจิตใจได้เสนอเพลงที่เขาได้แต่งและเรียบเรียงขึ้นมา ซึ่งนั่นคือความสามารถของเขาอีกอย่างนึง
“สนดิวะถ้าเป็นเพลงของเพื่อน เอางี้ๆ พรุ่งนี้พวกเราไปรวมตัวกันที่ห้องซ้อมเต้นของพี่ชายไอ้เฉินมัน จากนั้นก็พวกที่เต้นก็คิดท่าไปส่วนพวกที่ร้องก็ซ้อมร้องไปก่อน เป็นไง? ความคิดนี่ดีป่ะ”
แปะ แปะ แปะ ~
เสียงปรบมือของทุกคนดังขึ้นเมื่อได้รับฟังข้อเสนอของเทาผู้ที่ไม่ค่อยสนใจเรื่องมีสาระแต่ตอนนี้กลับเสนอความเห็นที่มันยอดเยี่ยมจนทุกคนถึงกับแปลกใจเลยต้องแสดงความยินดีที่เทามีวันนี้ได้
“แล้วพวกเธอ? ไม่คิดจะแสดงอะไรหน่อยหรือไง”ดีโอใช่ตาอันกลมโตของตัวเองมองไปยังสาวๆ ทั้งสี่คนที่ออกความเห็นให้พวกเต้นแต่พวกเธอกับไม่คิดการโชว์ของตัวเอง
“ไม่ดีกว่ามั้ง ทุกปีพวกฉันก็ไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้ว”แน่นอนว่าทุกปีเจสสิก้าไม่มีส่วนร่วมอะไรเลยนอกจากคอยเชียร์พวกผู้นำฝั่งแบล๊คอยู่ห่างๆกับแทยอนผู้ที่ไม่ต้องพูดก็รู้ว่าปฏิเสธ
“ซอเองก็คงไม่ล่ะจ๊ะ”เพราะความขี้อายทำให้ซอฮยอนไม่กล้าที่จะแสดงต่อคนหมู่มากแม้ว่าตัวเองจะมีความสามารถทั้งร้องเพลงและเล่นดนตรี
“ฉันก็ไม่อ่ะ เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่แค่ปีเดียวเองยังไม่ค่อยถนัดอะไรซักเท่าไหร่”เรื่องของเต้น ร้องเพลง หรือดนตรีเป็นอะไรที่ยุนอาไม่ถนัดเอามากๆ แต่ถ้าเป็นเรื่องศิลปะการต่อสู้ขอให้บอกเธอพร้อมจัดเต็ม
เป็นที่แน่นอนจากคำปฏิเสธของสี่สาวที่มีผลว่าไม่แสดงก็คือไม่แสดง และหนุ่มๆเองก็คงเกลี้ยกล่อมให้พวกเธอเข้าร่วมการแสดงไม่ได้ด้วยเพราะคนแรกที่อาจจะอาละวาดคือยุนอาที่ไม่ชอบการบังคับ ไม่ก็คือไม่ เท่านั้นจบ
“ถ้างั้นพวกเราก็มาสู้ไปพร้อมๆกัน”แบคฮยอนยื่นมือของตัวเองออกมาเป็นคนแรก
“สู้เพื่อเป็นการฉลองที่พวกเราได้รวมตัวกัน ไนท์เฮล!!”เฉินยื่นมือมาวางไว่บนมือของแบคฮยอน
ตามด้วยมือของ ดีโอ ลู่ฮาน ซูโฮ ซิวหมิ่น ชานยอล เทา ไค เลย์ เซฮุน และคริสเป็นคนสุดท้าย แต่ก่อนที่พวกเขาจะร่วมกันไฟท์ติ้ง หนุ่มๆก็หันไปมองสี่สาวเพื่อให้พวกเธอยื่นมือมาด้วยเช่นกัน เจสสิก้าจึงเป็นคนแรกที่วางมือทับมือคริส ต่อด้วยแทยอน ซอฮยอน แล้วก็ยุนอา
“พวกเรา...”เสียงของแบคฮยอนเอ่ยนำ
“ไฟท์ติ้ง!!!!”แล้วทุกคนก็ตะโกนพร้อมกัน
เชื่อเลยว่างานโรงเรียนปีนี้ของ SM Highschool จะต้องถูกพูดถึงกันมากที่สุดกับการรวมตัวของสองผู้นำที่เคยอยู่กันคนละฝั่ง แต่ปีนี้กลับมารวมตัวกันเพื่อแสดงความสามารถที่พวกเขาจะรวมกันเป็นหนึ่งไม่ว่าจะทั้งร้องทั้งเต้น
ไม่ใช่แค่นั้น
แต่ยังมีอีกหนึ่งการแสดงพิเศษที่มันยิ่งกว่าพิเศษของใครบางคนในกลุ่มผู้นำเพื่อที่จะมอบให้กับผู้หญิงที่เขารัก
และบางทีวันนั้นเขาอาจจะได้รับคำตอบที่หัวใจมันอยากได้ยิน
ห้องซ้อมเต้นสุดโอ่อ่า กว้างขวาง ของบริษัทค่ายเพลงยักษ์ใหญ่มีพี่ชายของเฉินเป็นผู้บริหารได้จัดเตรียมไว้ให้กับน้องชายพร้อมกับเหล่าเพื่อนซึ่งตั้งใจจะใช้สถานที่แห่งนี้เป็นที่ซ้อมการแสดงของงานโรงเรียนของพวกเขา
ภายในห้องกว้างนี้ได้ติดกระจกไว้ล้อมรอบมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ไม่ว่าจะเป็นโฮมเทียเตอร์สำหรับเปิดเพลง ตู้ล๊อคเกอร์สำหรับเก็บของ และอื่นๆ อีกมากมาย นอกจากนั้นในห้องนี้ยังมีห้องขนาดเล็กอยู่อีกด้วยซึ่งมีเพียงกระจกใสกั้นเท่านั้นด้านในมีเปียโนแก้วหายาก 1 หลังตั้งอยู่กลางห้อง ไว้สำหรับให้นักร้องในค่ายที่ใช้ห้องซ้อมนี้ได้เล่นหรือแต่งเพลง
“กว้างสุดๆเลยอ่ะห้องนี้”ยุนอาเข้ามาถึงในห้องซ้อมนี้เป็นคนแรกถึงกับตกใจที่ด้านในกว้างมากต่างจากห้องซ้อมอื่นๆ ที่เธอเคยเห็นด้วยตาหรือไม่ก็ในทีวีที่พวกศิลปินโชว์คลิปเต้นในห้องซ้อม
“พี่ฉันจัดให้แบบ VIP ล่ะ ห้องนี้เป็นห้องซ้อมของ TVXQ พอดีพวกพี่เขาไปทัวร์คอนที่ญี่ปุ่นห้องเลยว่าง”เฉินเดินเข้ามาพร้อมกับหนุ่มๆพลางอธิบายให้สาวๆ ที่เพิ่งมาเป็นครั้งแรกได้รับรู้
“รู้งี้มาด้วยตั้งแต่วันเสาร์แล้วอยากเห็นว่าพวกนายซ้อมเต้นซ้อมร้องกันยังไงโดยเฉพาะคนเนี้ยไม่รู้ว่าอู้หรือเปล่า”นิ้วเรียวยาวของยุนอาชี้ไปทางเซฮุน เป็นเพราะว่าเมื่อเสาร์อาทิตย์สาวๆแต่ละคนต่างมีธุระส่วนตัวของตัวเองจึงไม่มีใครได้มาเห็นพวกหนุ่มๆ ซ้อมกัน
“ผิดคนหรือเปล่าไอ้เหม่งยุนอา นู้นเลย ไอ้ยอล ไอ้เทา แล้วก็ตัวการเลย ไอ้แบค”เซฮุนส่ายหน้าช้าๆ เมื่อถูกยุนอาคิดว่าเขาชอบอู้ก่อนจะชี้ไปยังสามหนุ่มจอมขี้เกียจที่ซ้อมบ้างอู้บ้างแต่ก็ยังทำได้ดี
“ตัวเองไม่ตั้งใจหรอเบค่อน”เสียงเล็กแสดงถึงความไม่พอใจของแทยอนทำให้แฟนหนุ่มอย่างแบคฮยอนต้องรีบเข้ามาโอ๋ด้วยการจับมือ
“เค้าเปล่านะตัวเล็ก ไอ้ฮุนมันก็พูดไปงั้นแหละ”จริงไม่จริงสาวๆ ไม่รู้ แต่คนที่รู้ต่างพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของเซฮุน
ถึงแม้ตอนนี้พวกเขาจะซ้อมกันได้แค่ครึ่งเพลงแต่ก็ยังเหลือเวลาอีกมากกว่าจะถึงวันศุกร์ ต้องขอบคุณพี่ชายของเฉินอีกครั้งที่ส่งครูสอนเต้นมาช่วยออกแบบท่าเต้นทำให้พวกเขาได้ท่าเต้นสุดเจ๋งสำหรับโชว์ เหลือแค่จำให้ได้ทั้งหมดแล้วซ้อมเต้นจนกว่าจะแม่น ส่วนเรื่องร้องก็ไม่ต้องห่วงพวกเขาได้อัดเพลงกันไว้เรียบร้อยในคืนเดียวโดยฝีมือโปรดิวเซอร์มือดีของค่าย
ในระหว่างวอร์มร่างกายเตรียมความพร้อมเพื่อซ้อมเต้นเจสสิก้าเดินเข้าไปหาคริสพร้อมกับหยิบผ้าเช็ดหน้าโครมเฮิร์ตที่ชายหนุ่มวางไว้บนม้านั่งตัวยาวขึ้นมาถือพร้อมกับพันเข้าหากันให้มีขนาดยาวสำหรับพันรอบหัวได้
“ทำอะไร?”
“สิก้าเห็นว่าผมข้างหน้าของคริสมันยาวกลัวจะทำให้เสียสมาธิในการเต้นก็เลยจะเอาผ้าพันผืนนี้พันขึ้นให้ไง”
“ขอบคุณนะ”มือหนายกขึ้นจับศีรษะของคนข้างกายเบาๆ ก่อนที่ตัวเองจะก้มหน้าเล็กน้อยเพื่อให้เธอพันผ้าได้สะดวก
เจสสิก้าอมยิ้มดีใจที่คริสยอมให้เธอใช้ผ้าพันที่หน้าผากของเขา มือบางนำผ้าคาดที่หน้าผากของคริสทำให้แขนเรียวทั้งสองข้างคล้ายกับกำลังโอบรอบคอของเขาก่อนที่ใบหน้าหวานจะโน้มไปด้านข้างของใบหน้าอันหล่อเหลาเพื่อดูว่าปมที่ผูกไว้แน่นดีหรือยัง
“แน่นไปหรือเปล่า”เสียงหวานเอ่ยถามชายหนุ่มที่เธอยังใช้แขนโอบรอบคอของเขาอยู่
“...”คริสไม่ตอบคำถามของเธอแต่เขากลับจ้องไปยังใบหน้าที่อยู่ใกล้แค่ปลายจมูกของตัวเอง
“คริส!!”เจสสิก้าอุทานเสียงดังเล็กน้อยเมื่อแก้มเนียนของตัวเองถูกชายหนุ่มฝังจมูกเข้าไปโดยไม่ทันตั้งตัว มือบางยกขึ้นจับแก้มที่เพิ่งโดนหอมพร้อมกับใบหน้าสวยที่แดงขึ้นฉับพลัน
ด้วยความที่ตัวเองทั้งตกใจรวมไปถึงกลัวว่าคนอื่นๆ จะเห็นเจสสิก้าจึงรีบผละตัวเองออกจากคริสก่อนจะยิ้มเขินๆ แล้วเดินก้มหน้าไปนั่งรวมกับยุนอา แทยอน และซอฮยอน ซึ่งทุกคนกำลังให้ความสนใจกับเปียโนแก้วในห้องอีกห้องหนึ่ง
“เจสดูซิ ซอเล่นเปียโนเก๊งเก่ง”แทยอนกวักมือเรียกให้เจสสิก้าเข้ามานั่งข้างๆ โดยไม่เห็นว่าเพื่อนตัวเองนั้นหน้าแดงจนถึงหู
“อ่า เล่นพริ้วเชียว”เจสสิก้านั่งลงตรงกลางระหว่างแทยอนกับยุนอาก่อนจะหันเหความสนใจไปที่ชายหนุ่มซึ่งอยู่ห้องด้านนอก
เจสสิก้ายกมือขึ้นจับแก้มตัวเองพร้อมกับหัวใจที่เต้นรัวพลางสับสนกับการกระทำของคริส เธอไม่รู้ว่าเขากำลังคิดหรือกำลังทำอะไร ที่หอมแก้มเธอเพราะอยากให้ยุนอาเห็นมันก็ไม่น่าจะใช่เพราะไม่มีใครสักคนที่จะสนใจเธอกับเขา
หรือว่าบางที … คริสเริ่มจะหันมามองเธอบ้างแล้ว!!
เธอมีสิทธิ์จะคิดอย่างนั้นใช่ไหม?
แค่คิดหัวใจก็เต้นตุบตับ
“ยัยเจส เธอไม่สบายหรือเปล่าหน้าแดงเชียว”เมื่อเห็นว่าเจสสิก้านั่งก้มหน้าแถมใบหน้ายังแดงคล้ายเป็นไข้แทยอนที่เห็นดังนั้นจึงเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง
“เปล่าๆ ฉันสบายดี ดูซอเล่นต่อเถอะ”เจสสิก้ารีบปฏิเสธพัลวัน
เธอไม่ได้ไม่สบาย
ก็แค่กำลังเขิน ... เท่านั้นเอง >”<
ในขณะที่ทุกคนกำลังเพลิดเพลินไปกับบทเพลงและเสียงเปียโน ยุนอาก็ละจากภาพตรงหน้ามองเจสสิก้าที่ยังคงอยู่ในห้วงของเสียงเพลงพร้อมๆ กับมองดูคริสกำลังซ้อมเต้นจริงจัง จู่ๆ เธอก็ยิ้มออกมาคนเดียวเมือนึกภาพที่ตัวเองได้เห็นก่อนที่เจสสิก้าจะเข้ามาในนี้
เธอเห็นคริสหอมแก้มเจสสิก้า !!
ไม่ใช่บังเอิญจมูกชนแก้มแต่คริสตั้งใจที่จะทำ
และไม่มีใครเห็นนอกจากเธอ!!
ถึงจะยังไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของเจสสิก้ากับคริสจะเป็นเช่นไรแต่ยุนอาก็แอบหวังอยู่ในใจลึกๆ ว่าอยากจะให้ทั้งคู่คบกัน คบที่เธอหมายถึงนั้นคือรักและมีใจให้กันทั้งสองฝ่ายไม่ใช่ให้คริสคบกับเจสสิก้าเพื่อที่จะลืมเรื่องของเธอ
“เจส เมื่อกี๊เธอกับคริสทำอะไรกัน...หรอ?”ที่ถามออกไปแบบนั้นเพราะยุนอาอยากเห็นท่าทางของเพื่อนรักว่าจะเป็นอย่างไร
“ปะ เปล่า เปล่าทำ ไม่ได้ทำไร ไม่ จริงๆ นะ”แน่นอนว่าคนถูกถามต้องสะดุ้งแล้วรีบหาข้อแก้ต่างและนั้นคือสิ่งที่เธออยากเห็น
เจสสิก้ารักคริสแน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์
“ก็เมื่อกี๊ฉันเห็น...”
“เห็น อะ อะไร”
“เห็นเธอเดินหนีคริสมาก็นึกว่าเป็นอะไร”
ยุนอาเอ่ยถามหน้าตายแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องหากแต่คนถูกถามกลับมีสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด รวมไปถึงคำพูดติดๆ ขัดๆ เวลาตอบคำถาม และเพราะกลัวว่าเจสสิก้าจะเขินตายซะก่อนยุนอาจึงเลิกสนใจเธอแล้วไปจดจ่ออยู่กับร่างบอบบางที่กำลังบรรเลงเปียโนแก้ว
เหลือแค่ความรู้สึกของคริสว่าคิดยังไงกับเจสสิก้า
และอิมยุนอาคนนี้ต้องพิสูจน์ !!!
ด้านหนุ่มๆ ที่กำลังซ้อมเต้นเมื่อถึงเวลาพักทุกคนต่างนั่งลงกับพื้นด้วยความเหนื่อยล้าเนื่องจากซ้อมเต้นไม่หยุดรวมสี่ชั่วโมงได้ ถึงแม้ในห้องซ้อมจะอากาศเย็นแต่ทุกคนกลับเหงื่อท่วมตัว บางคนถึงกับนอนลงกับพื้นหายใจหอบถี่
“เหนื่อย บอกได้คำว่าเดียวว่าเหนื่อย!!”เสียงทุ้มใหญ่ของชายยอลระเบิดออกมาคนแรกเพราะเขาชอบร้องมากว่าเต้น
“ไอ้ไคเต้นเก่งวะพวกฉันขอยอมแพ้”เลย์ที่ขึ้นชื่อว่าเต้นเก่งที่สุดยังต่อขอยอมแพ้ให้กับไคที่มีทักษะการเต้นขึ้นสุดยอดจนพวกเขาที่เรียนเต้นมาโดยเฉพาะต้องยอมแพ้
“ฉันเรียนเต้นมาตั้งแต่เด็กวะพอโตขึ้นก็อยากร้องเพลงจนได้กลับมาเต้นอีกครั้งแต่ก็ทำเอาเนื้อตัวปวดไปหมด”
“แล้วทำไมพวกสาวๆ ไม่สนใจพวกเราเลยวะ”ตามที่เทาบอกทุกคนต่างหันหน้าไปดูห้องกระจกใสซึ่งมีสามสาวกำลังโยกเบาๆ ตามเสียงเปียโนที่ซอฮยอนเป็นคนเล่น
เซฮุนจ้องมองร่างบอบบางของหนึ่งสาวที่กำลังหัวเราะสนุกสนานอยู่กับเพื่อนๆ รอยยิ้มอันสดใสของเธอทำให้เขาหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งและยิ่งมีกำลังใจมากกว่าเดิม นอกจากจะซ้อมเต้นแล้วเขายังขอให้ทุกคนช่วยกันทำบางอย่างในวันที่พวกเขาจะต้องขึ้นโชว์ซึ่งมันเป็นความลับ
ลับเฉพาะสำหรับเขาและเพื่อนๆ ที่สาวๆไม่ควรรู้ โดยเฉพาะยุนอาผู้มีไหวพริบและหูตาไวรู้ไปทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องของหัวใจตัวเองที่เมื่อก่อนอาจจะไม่รู้แต่ตอนนี้เธอคงรู้แล้ว
รู้ว่าเขารักเธอ และ เธอเองก็รักเขา ...
ต้องขอโทษรีดเดอร์ที่รออ่านด้วยนะ ... คิคิ *-------------------*
ใครอ่านแล้วเม้นท์ด้วยนะจ๊ะ ... 55555+ (ชอบอ่านเม้นท์ ... โรคจิตจ้า)
:) Shalunla
ความคิดเห็น