โรเชียว ราชันย์พิทักษ์โลก (Sad Story))

Star : 25/07/57
+++
E-Dit ครั้งที่ 1 : 5/12/59
++++

โรเชียว ราชันย์พิทักษ์โลก (Sad Story)

ผู้แต่ง : นักฆ่าแห่งเมืองคาซิโอเรียท

แนวเรื่อง : ซึ้งกินใจ ดราม่า น้ำตาแตกใน(ตั้งใจเอาไว้อย่างนั้นครับ แต่ไม่แน่ใจว่าจะทำได้ไหม ปกติเขียนแต่นิยายเกรียนครับ)(แต่เนื่องจากคนแต่งนั้นชอบทำอะไรฉีกกฎ จึงขอพยายามจะฉีกแนวตัวเองให้เป็นชิ้นๆ อยู่ครับ) + (ติดตรงไหน ไม่เมทเซนซ์กัน ดูขัดๆ บอกผมด้วย ไม่เคยเขียนนิยายรักและนิยายดราม่าครับ ขอบพระคุณสำหรับความกรุณาครับ)

.

.

.

เรื่องย่อ : 

เรื่องราวของเหล่าผู้พิทักษ์โลก ที่ยอมเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อปกป้องโลกใบนี้ เพื่อผู้คนที่รัก เพื่อความศรัทธาและคาดหวังของผู้คน.....พวกเขาจึงต้องสู้….    

พวกเขาและมวลมนุษย์ได้ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างเพื่อต่อสู้กับความมืดมิดที่หวังทำลายล้างโลกใบนี้ จนในที่สุดก็สามารถสะกดจอมปีศาจให้หลับใหลชั่วนิรันทร์ลงอีกครั้ง....ความสงบสุขที่คาดหวังจึงกลับมา แต่ว่า....

เรื่องราวกลับพลิกผัน  ....

เมื่อเหล่าผู้พิทักษ์และมนุษย์ทั้งมวลทอดทิ้งบุคคลผู้หนึ่ง !! 

                         .

.

.

โลกทั้งใบ...ร่ำไห้...เมื่อเขาหลั่งน้ำตา

พื้นพิภพ...สั่นไหว...เมื่อเขาหลั่งเลือดชโลมพื้นดิน

นภา...กรี๊ดร้อง...เมื่อเขาส่งเสียงเจ็บปวด

จันทรา...หม่นแสง...เมื่อเขาไม่อยากรับรู้สิ่งใด

สุริยะฉายแสงแรงกล้าแผดเผาให้มอดไหม้...เมื่อเขาไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไป

6++++++9

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


 

จดหมายจากคนที่ถูกทอดทิ้งส่งถึงคนที่ทอดทิ้งอย่างเลือดเย็น

******

จากคนที่ถูกทิ้ง

ไม่ว่าจะถูกทิ้งซักกี่ครั้ง         ไม่ว่าจะถูกเกลียดซะกี่ครา       ข้าก็จะรักท่าน ตลอดไป...

++++++++จากคนที่ถูกทิ้ง

ข้าจะไม่ร่ำไห้   ข้าจะไม่กรี๊ดร้อง    ข้าจะไม่สาปแช่งผู้ใด   
       ข้าจะมีความสุขเฉกเช่นอดีตที่เคยมีท่าน

เพราะว่า.....ครั้งหนึ่ง....ท่านเคยบอกว่า รักข้า มากกว่าสิ่งใดในโลกนี้

++++++++จากคนที่ถูกทิ้ง

ครั้งหนึ่งท่านเคยบอกว่ารักข้า     แต่นับครั้งไม่ถ้วนที่ท่านบอกว่าเกลียดข้า   ถึงข้าจะรักท่านตลอดมา แต่วันนี้ข้ากลับล้าเหลือเกิน    ข้าไม่ได้ต้องการให้ท่านกลับมารักตอบข้า   แต่หากดวงตาคู่นั้น หันกลับมามองข้าบ้าง    แม้เพียงน้อยนิดก็ยังดี       ข้า.....ข้าคง....

แต่ข้าก็รู้ดีว่า เรื่องนั้นคงเป็นได้แค่ฝัน   ใจข้ารู้ดี ท่านไม่มีวันที่จะมองข้าผู้นี้  เมื่อในใจของท่านมีแต่คนผู้นั้น   ตั้งแต่กาลก่อนที่เราได้พบกันในครั้งแรก จวบจนปัจจุบันท่าน ก็ยังคงรักอยู่   แฉกเช่นข้า     ที่ยังรักท่านตลอดมา

+++++++จากคนที่ถูกทิ้ง

รัก  รัก รัก  รัก  รัก     ข้ารักท่านเหลือเกิน

++++++++จากคนที่ถูกทิ้ง

 ข้าไม่รู้ว่าข้าผิดตั้งแต่ตอนไหน    ข้าไม่รู้ว่าข้าต้องแก้ตัวแบบไหน ท่านถึงให้อภัย   และข้าไม่รู้ว่าท่านจะเปิดอ่านจดหมายฉบับนี้หรือไม่  แต่สิ่งที่ข้าทำได้ในตอนนี้  มีเพียงส่งผ่านคำพูดจากจดหมายเหล่านี้เท่านั้น  

ข้าตัดสินใจเรื่องนี้อยู่นานว่าข้าควรแจ้งแก่ท่านหรือไม่

ข้ารู้ว่าท่านรังเกียจข้าเพียงใด  ข้ารู้ว่าใจท่านไม่เคยมีข้า   และก็รู้อีกว่าท่านคงไม่อยากเหลือบสายตามามองคนโสมมเช่นข้า  แต่ว่า....

เด็กที่เกิดมา ครั้งหนึ่งเขาก็สมควรได้เห็นหน้าบิดา      ข้าขอร้อง ข้าอ้อนวอน ได้โปรดให้เด็กคนนี้ได้พบท่าน    ข้าขอร้อง 

 +++++++++++จากคนที่ถูกทิ้ง

ข้าไม่รู้ว่าท่านได้อ่านจดหมายฉบับก่อนหน้านี้หรือไม่   หรือใครก็ตามที่ได้อ่านจดหมายฉบับนี้แทนเขา  ได้โปรด    ข้อขอร้อง ขออ้อนวอน จะให้ข้าทำอย่างไรก็ได้    ได้โปรด    โปรดให้เด็กคนนี้ได้พบกับราจิด้วยเถิด  ก่อนที่ข้าจะจากไป    ได้โปรด ข้าร้อง

  +++++++++++จากคนที่ถูกทิ้ง         ในที่สุดท่านก็ไม่มา

++++